장음표시 사용
21쪽
depositi actum sit, periculo eius, apud Trima opinio quem depositumfuerit, est, si iudicii Primo Johannes Robertus i.
accipiendi potuit id reddere rem, nec fement. 23. Bur. in L I. n. Io. de R. reddidit. Culpa enim facit ut res, Cred. Menoch. praesumpt. libr. s. : interi/, extare videatur l. NO praes. IJS. n. a. Saporta in tractat. S. in. de verb. obligat. idque est Mora n. Iod. Zasius ad d. l. n. s. n.
quod dicitur et Culpam & mo- ar. statuunt: Re post motam deram, quae culpae species est, perpe- bitoris perempt1, omne damnum 'tuare obligationem I. pl. s. signifi- ad debitorem indistmcte pertineratur.J. de verb.obligat hoc est, fa- re, sive eodem modo res penes cre-cere, ut obligatio, quae primum ditorem peritura fuisset, sive non fuerat, etiam , re debita perempta, fuisset. maneat, quasi res adhuc extat et L I. Qina in I. D. S. en F de verb. sirem. Fin F de berb.obligat. Quod obligat. ubi Paulus moratorem fu- ipsum aequitati maxime convenit. iri comparat: Sic enim scribit: Sti-Si enim res sine mora fuisset resti- chum qui decesserit,si stipuler,siqui- tuta, potuisset creditor eam fortasse dem condici etiam mortum potuit, sis vendere dc eius precium habe- ut furi, utiliter me stipulatum Sabire, quod ipsi facto aut mora alte- mra ait; Si vero ex aliis causis, inurius adimi periniquum foret et tiliter,quia etsi deberetur, morte promquandoquidem sua cuique mora missor liberetur: Idem ergo diceret, Sc. non alii nocere debet L g . F. etsi mora facta defunctum stipula- mandat.Cuia: ad Lag.de m obligat. rer : E quibus verbis, ut dixi, relu-
pta furi aequiparari: At furem in QT AESTIO IV. distincte teneri, licet res domino Siras culpa debitoris , ut poct ram
fuisset apud creditorem, si ei suo
-5. pr. ad T defurt. Quare re post
moram perempta, damnum ad debitorem eundemque morato
rem indistincte pertinet, sive eodem, modo res fuisset apud credi. T Ariae & prope infinitae de hac torem peritura,si ve non. v quaestione extant interpre- 2. Insuper in actionibus perso- tempora fuisset prastita, peritura ad utrum flectet damnum ad debitorem , an vero ad creditorem ptum opiniones , quarum saltem natibus non simpliciter rem peti- praecipuas referemus & quidnam mus, sed personam obligatam ob de sinantis statuendum sit inclica- strictumque persequimur. pr. in verb. necessitate obstringimur I. de obliga3.
22쪽
ob .At persona obligata manet. nem, tanto silentio, non involi etiamsi res fuerit perempta l. as , vissent. sipost divortium Issolui.matrim. Refutatio huius prima 3 In actionibus personalibus, opinionid. quae sunt de re debita; debitor post Verum haec opinio & textu re,
moram sile est in culpa, ac si deli- futatur Sc ratione: Textu in L o. quisset; Unde odio eius, qui mo- is depos in Uerb. quia aquum essetram commisit, semper res ita acci- naturalem interitum ad actorem pitur, ac si non fuisset eodem mo- pertinere: miscum interitura esset do penes actorem peritura. ea res,etii restitutafuisset actorie, qui- . Denique huc facere videntur bus verbis, sane perquam persipi illi textus, in quibus generaliter & cuis, indigitatur, damnum rei per- indistincte dicitur, rei post moram emptae actoris seu creditoris esse, si peremptae damnum interitum interituta apud ipsum fuisset, ad moratorem spectare ut in I. a. s. quamvis ei restituta esset. Eandem . . depos l. Cum res .s M. iis quoque distinctionem, utrum sci-veis. quod ita verum est, si non licet res eodem modo interitura post motam factam id evenerit; fuisset actori, an vero non ,ratio,ut, potuit enim legatarius eum acce- dixi,aperta confirmat et quia aequi pium vendere, j. de legat. I. ubi tas non permittit creditorem plus notandum verba ista potuit enim exigere, quam habiturus fuisset si non conditionem sed rationem illi seo tempore res restituta fuisset: praedictorum continere, sicut de qua paulo infra plura. JCtus absolute S simpliciter con- Nec argumenta superius addu- cludat ad debitorem e spectarecta multum ad rem faciunt: Nam post moram interitum, ex ea ratio- quod primo dicebatur, furem ac ne quod c seditor, qui legatarius moratorem , quoad rem post mo- est, rem legatam, & nunc perem- ram peremptam comparari in let.ptam, vendere potuisset. Idem prima, paragrapho trigesimo quarto probat lex s. is de Reb. credit. in f de vi O vi armata, St. b. pr. F. qua & ipsa indistinete dicit ut desuri. ad id respondeo ; Com- debitoris esse damnum et At ubi parationem istam furis& morato- lex non distinguit, ibi nec nostrum ris simplicis non esse absolutam , est distinguere,&, si omnino iuris nec in omnibus procedere, sed eo nostri Authores distinguendum tantum spectare , quod sicut fur de putassent, procul dubio tot in lo- re perempta tenetur, sed eius inte-cis, in quibus de praesenti quaestio - ritu libera tuti ita quoque debitor
ne ex professo tractarunti, tam ne- morator consimilitet teneatur. Ul-
cessariam & celebrem distinctio- terius vero & ad casum istum, quo
23쪽
ac TRACTAT ut res fuisset aeque creditori peritura, eam tantum, de qua ibidem agituri comparatio extendi non debet. hanc scilicet,sive dolus & culpa ab. Cuiac. in L as. de Vobligat. di in tr. sit, si ve non. s. ad Astican ad i. sisertius legatus. Em tertium Rest. Moratoris Borcholt. in tr. de Wrb. obvatae.r.esimplicis esse quidem aliquod de- O Ru. s. lichum in eo quod rem alienam si- Similiter non refragatur secvu- ne causa retinet, nec creditori iustodum,quia actione personali res de- tempore praestat aut restituit,& id-bita directo & principaliter peti- eo moram ei merito esse nocivam,tur, ut probat alitonis definitio in ael. 3 .F. mandat. At odium istud pr. I. deaft. ubi in genere sustinia- non durare ultra, quam ipsa durat nus actionem definit quod sit ius mora, odii illius causa : Jam vero
persequendi in iudicio quod sibi postquam fato res periit, debitor
debetur. Et quamvis obligatione amplius in mora non est harum. G- persona obstringatur, ut ex defini- pos l. s. S. I. de R.vindic.S iquidetione eius relucet, obstringitur ta- per eum non stat quominus rem men ad rem aliquam dandam, ut creditori praestet,nec ulla ipsi culpa
eadem in definitione habetur. imputari potest, quod non facit id Quibus consequens est si res debi- quod fustu ipsi impossibile est.
ta perierit post moram debitoris. Adpostremum respondeo textus obligationem non semper mane- istos,generaliter&indistincte assere.Nec adversatur d. l. a I. s. a. fA- rentes debitorem ad aestimatio- luto matrimonio: Quod enim ibi nem rei, casu fortuito peremptae, dicitur omnimodo detrimentum teneri, explicationem, limitatio- esse viri moratoris: id nonnulli vo - nem & distinctionem recipere exlunt singulariter in favorem dotis aliis textibus, in quibus aperte di receptum eo quod dotis causa sem. stinguitur,utrum res consimili fato per & ubique sit praecipua, cum creditori restituta, peritura fuisset, publice intersit, dotes mulieribus an vero non;ut illo casu debitor li- esse salvas. l. I S. solui.matrim.prae. beretur; hoc ve o teneatur: ut interea verbum omnimodo non ubi- l. . . s. ita. depositi et Lis. S. Jde vis idem significat quod indistin- R. vindicat. qua de re circa postrem SI, sed idem interdum quod to- mam opinionem plura. tum,integrum, ut in LII. de legat. II. Secunda opinio. Si mihi pure de legat. a. Denique Secundo Antonius Faber.IJ.er- quamvis hoc in loco particula ista ro pragmat. o. I .consect. p. Il- omnimodo idem significaret quod lorum probat sententiam, quide- indistincte; Non tamen omnem bitorem speciei, post moram peta
excluderet distinctionem , sed emptae, indistincte teneri volunt sive
24쪽
isve res fato suo, sive propter mo- bitoris perempta eodem modo aram V culpam perierit hoc est si- pud creditorem peritura fuisset, sive pati modo apud venditorem ve non, debitorem tamen de aesti-deritura fuisset,si ve non unico isto matione rei teneri, ut textus sunt in casu excepto, quo tempore morae LII de R. Vindicat.Lcumserdiu 3 p. contractae res debita quam pri- ,. ipsim quoque rei l. cum res p. s. mum laborare coeperit, sic ut re- ult.delegat. a.
convalescentiae spes nulla super, 3. Denique utuntur in adductis fuerit; aut si tempore morae sana legibus JCti ratione plane generaliquidem & salva fuerit, sed eadem quae ad utrumque casum , quo res die, quam ora contracta est aut Q. consimili modo apud creditorem bito morbo fuerit correpta, aut vi- peritura fuisset & quo non fuissettio laborare coeperit,aut etiam casu peritura, peraeque accommodari extincta fuerit,ita ut intermedium potest, quod nempe creditor, si in tempus nullum plane intercesserit, re perempta mora passus non fui; quo jpotuerit creditor,si mora facta set, rem utique illam vendere &non fuisset, eam distahere i Hoc precium lucrari potuisset. Quocir- enim casu damnum rei, fato per- ca ex his videtur omnino statuenis emptae, ad creditorem , & non ad du excepto unico isto casu praedi- debitorem spectare , aequum est; cto, debitoris esse damnum si res
cum non per solam debitoris mo- debita post moram fuerit perem-ram damnum pati creditor intelli, pia .gatur,nec mora essiciat ut non po- Refutatio secundae huim opi-
tuerit lucrum &commodu ex o- niontis.
bligatione sentire. Huius vero suae ' Verum nec haec sententia subsi- opinionis fundamentum consti- stere potest cum , ut ad primam tuit Ant. Faber in eo, quod mora opinionem annotatum fuit, pluri- perpetuet obligationem & faciat bus in locis accurrate distinguatur; ut res postquam perempta est, ad- utrum res pari modo fuisset apud huc extare videatur l. 23. l. pl. f. creditorem peritura, necne, cuius de V. obligat. At si res,quae fatali ca distinctionis vestigia in iure extare, tu periit, etiamnum extaret, restim ut in I. I . s. quatenuet. quod met. tuenda utique esset creditori. cachii alim p. s. est alia r. quod vi.
a. Addit quod longe plures loci aut clam l. . s. i ea conditionest ad extet in iure, quibus debitorem de L. Rhodiam de tact. l. I - .s sin j Ω- specie debita, post moram perem' positi. ipse Anton. Fabet fateri copia, indistincte teneri dicitur, ut gitur. plane sit verisi mile , prudentibus 1. Accedit & ratio aequitatis,quae placuisse, sive res post moram de- debitore eo casu, quo res consimili
25쪽
is T R ARO Tfato interitura fuisset , liberatum suadetr hare nempe quod aequitas non patiatur plus exigere creditorem re casu perempla , quam
ipse habiturus fuisset si suo tempore res ei restituta fuisset. 3. Cui insuper & haee ratio addenda quod creditor tunc demum per debitoris moram damnum passus intelligatur, quando per eam factum est quominus lucrum &commodiim ex obligatione perciperet Atqui re post moram debitoris ita perempta, ut eodem plane modo apud creditorem fuisset peritura, nil quicquam lucri
per moram debitoris creditori intervertitur, v alias habiturus fuissset; ac consequenter non potest de. bitor il creditore eo casu conveniri. . Demq; non eo solo calia quem
hiat. Faber fingit, sed longe pluri
bus accidere potest ut,licet res post moram debito tis perempta, multo
tempore, a mora contracta, salva& incolumis fuerit illa tamen creditori aeq; perire potuerit, nec premcium rei habiturus fuerit et si luo tempore ei restituta e siet: Quid nisi creditor sit pupillust Hic certe
etsi vellet,non tamen posset rem si ne decreto alienare ; Imo ne ex de
creto quidem , si pupillus habeat
unde se sustentet & creditoribus suis satis faciat l. i. f. de R. eor. Quid si tempora sint aut pestilentiae, aut belli, quibus non facile reperiatur emptor psi interim perietit res apud debitorem fato, eodem certe ma
do apud creditorem suisset perit
ra, quamvis ei debito ac iusto tempore fuisset restituta, quia eam distrahere & precium habere credi-ror non potuisset. Quid denique si res ab herede ex die, aut coditione pet fidei commissu sit relicta quam ante diem & conditionem vindicare potest heres 3 Alienatio eius interdicta est l. sin. s. sed quia . cum seq. Sco m. deligat. si itaq; interim res sua natura&fato sine culpa possessoris perierit, eo de modo apud ipsum heredem, qui eam alienaretion potuisset, peritura fuisset, nec precium eius ipse habiturus esset, etiamsi suo tempore testituta sui set: Ut proinde Anton. Faber permperam unicum constituat casum, quo creditor rem distrahere nori potuerit, si nempe vel ante motam contractam, vel statim, tempore morae contractae, res laborare coe
perit , ut creditor eam distrahete
non potuisset. Nec multum patrocinantur F
bro fundamenta adducta: Ad Primum respondeo Moram quidem perpetuare obligationem, sed hactenus solu, quatenus moraim pC dimento est quominus creditor rei nunc peremptq preci u si ve aestima. tione ex obligat, habere potuerit.
Ad secundum Rest . Leges illas. quibus de specie debita, post moetam perempta, adhuc debitorem teneti dicitur ex aliis legbus distin. guentibus explicandas esse, ut re paulo supra responsum fuit.
26쪽
A Tertium Respirationem qu in adductis legibus allegatur, non generalem sed plane spcialem esse, id quod infra manifestissime probabitur. Tertia opinio. Tertio Johannes Gold.in l. re. s. i. de Criniso tu tractat. de contrahend. O Commiti stipulata. II. n. p. m Pnilip p. Matth. ad L. f. de res Credi . Distinguunt,ut malae fidei posse ssor, ut&ille bonae fidei possessor, qui iniuste adiudicium
provocavit, indistincte, re debita perempti, obligati permaneant :Bouae fidei autem possessor,qui iuusta ob causam ad iudiciu provocat, ae domino vindicanti contradicit, tunc demum teneatur creditori ad istimatione rei peremptae, quando eadem fati infelicitate res apud creditorem petitura non fuiss. t. Probant autem hanc suam distinctionem dc quidem primum eius membru exinde quod in L subtracto p . C. de fur t. es t fio S. de con- dict. furtiti. expresse scribatut fatere raptorem qui sine dubio mata
fidei possessores suo t) manete obligatos,etiam sit res eadem fati Calamitate domino fuisset peritara: Ex quo sequi videtur malae fidei possessorem Sc detentorem indistincte de re perempta teneri, Cui rursus consequensest, eum quoq; indistincte post rem perempta ma nere obligatum, qui cum ab initio
bonae fidei esset postsessor, iniuste cd iudicium pro vocavit, quoniam
rosae RE Ru M. i' lite contestata in omnibus mata fi
dei possessori aequiparatur L si quia sol pr P de ustas. , est sol ma-
Eum autem bonae fidei posses.sorem, qui ad iudicium tulte provocavit iustamque habuit, aut se habere putavit, contradicendi causam tunc liberari, cum eodem modo res apud Dominum fuisset peri-ra, probare conantur ex L qui sine
dolo de R. Iur. I. sciendum i si quis solutione F. de usur. t i . b. . t si in Asia f. depositas, sposuis alat.
matrim. Quibus addunt de hanc rationem quod etsi per litis coni stationem in mala fide constituatur quivis bonae fidei posse stat quoad fructus & accessiones, & ita
in quasi mora versari videatur l. Io. C. de prascr. long. temp. l. σἔ S.I.ss.
de acquir. dom. revera tamen mo
ram non committat, qui i u stam habet contradicendi vel rei retinendae causam: Si quidem qui se iure rem retinere posse putas,quod petitur, nisi convictus,dare non tenetur heu ne de R. Iur l. sciendum FG usur. l. In ratione s. incerta ad L Falc l. pecunia.j. ur.l si qui somlat. F.de usur. Ac proinde si res eodem modo apud creditorem suisset peritura, non teneri debitorem; sin minus,ob quasi mora illa teneti Refutatio huius tertia opinionis.
Sed & haec opinio displicet. I. Quia in I s. de R. vindicat. L Ia. b. .s ad exhib. Li . S.,v.j. deposit.
accurate distinguicut, utrum ies
27쪽
ao T R A efuerit simili fato petitura apud actorem, an vero non: At iisdem in
legibus expresse agitur de malae fidei possessore; si quidem demoratore agunt, qui causiam non habuit , cui rem suam creaeret sibiq; defenderet. a. Quia & ratio aequitatis manifesta suadet male fidei posse storem
eo casu, quo res similiter domino fuisset peritura, non teneri: Si quidem aequum non est id petitorem exigere etiam a malae fidei possessore,re sublata,quod is nec habiturus esset, si res ei restituta tasset. 3. Quia in bonae fidei possessore. ad iudicium iuste provocante, superior distinctio adhiberi non potest, quia, quotiens res sine mora & culpa debitoris casu fortuito perit, toties debitor liberatus est l. a J. de R. r.l. 6. C.de pign. aet Atqui iustam litigandi cautam habet,
aut se habere putat, is moram non committit nec culpam l. o. de heredi petit. L qui sine dolo de R. lurct. liquis set L sciendum .f. de Cur. Ergo bonae fidei possessor non tenetur de re casu fortuito perempta. . Quia quod iure quis retinere potest, vel retinere se posse putat,
nisi convictus, dare non tenetur, Etente ipse Goddeo per As. de Re credit. lin ratione. , incertassisa L.
Pale. At bonae fidei posse tarputat
seiustam causam habere cur rem actori non restituat. Ergo non tenem tur rem restituere, priusquam fuerit convictus de consequenter,si res T A T u spetita, priusquam convincatur,p rierit non tenebit ut de aestimatio
r. Insuper in t o .de petit heredit, diserte negatur bonae fidei possesse larem iuste ad iudicium provocantem, mortalitatem & casum praestare ex hac eleganti ratione, quod non debeat bonae fidei posse Sor, propter metum periculi interitus indefensum ius suum relinquere.
Condict furtiti. fures & raptores dicantur etiam tum ad speciei peremptae aestimationem obligati, quando eodem modo res creditori fuisset peritura Resp. Nam in furibus & raptoribus, qui non modo in mora, sed in delicto etiam sunt, hoc si ngulare ac speciale esse paulo infra prolixius demonstrabitur rsunt equidem & hi moratores,sed amplius quid quam moratores atque in iure nostro ubivis deteriori loco habentur, quam caeteri mala:
fidei possessore . Non adversatur secundo quod bonae fidei possessor etiamsi iuste ad iudicium provocarit, tamen fit in quasi mora Resip. Nam quod in
mora non sit constitutus qui no cedit adversario,sed iusta ob causa ei- de contradicit & ad iudiciu provocat, supra ex t o. F. de petii. hereae maxime ex ratione ibidem a JCto allegata, ostensum fuit. Idemque
amplius etiam confirmat L F qui
28쪽
rel. Mendums de usum ubi diserte causa reprehensionem incurrit:ptiis
negatur, eum in mora esse, qui iu- mo enim supra fuit luculenter destam ob causiam solutionem dista- monstratum malae fidei possesso-lit aut ad iudicium iuste provoca- rem eo casu, quo res fuerit eodem vit: Sic enim in d. ciendum Ulpia' modo penes creditorem peritura, nus: Sciendum est, non omne, quod non amplius teneri sed interitu liis di ferendi causa optima ratione sit, berari. mora annumerandum. Cuid enim t. Argumentis haut quaquarii hi amicos adhibendos debietor requi- contemnendis evicimus in discucrat,vel expediendi debiti,velfideius sione praecedentis opinionis tertiae. Pribui rogandisu et exceptio aliqua bonae fidei possessorem,qui scilicet alligetur ' Mora facta non videtur. iuste ad iudicium provocavit nullo Et in d. l. si quis. et .Siquusolutioni casu de re perempta teneri ex tanquidem moram fecit, iudicium au- O a J.de usur. In eo sime Duare rem accipere paratis ect non videtur no assentior, quod in dubio, quan- fecisse moram, utus si iuste ad iudi- do non constat rem apud credito elum provocavit. rem perituram fuisse,e: si confestiminaria opinio. sine mora ei restituta fuisset tenea- Quarto Francis c. Duarenus in tur malae fidei possessotiandiu ob-I. D. de verb. obligat. circa proposi ligatus , donec ostendat eodem tam quaestionem ita distinguit, ut modo apud creditorem perituram siquidem certo constet rem eodem rem fuisse: Tum qi reus assirmet; modo apud creditorem fuisse peri- affirmanti autem incumbat probaturam, ut periit apuJ debitorem tio. Tum etiam quod regulariter tunc debitor indistincte liberetur, in facultate sit creditoris rem di- si ve sit malae fidei, si ve bonae fidei strahere & casibus saltem quibus- possessor et Contra si certo constet dam accidat ut rem vendere ne- quod res non fuisset peritura apud queat, quos casus extitisse debitor creditorem, sive a orem si ei debi- probare teneatur. to ac iusto tempore fuisset restitu- Quivta O vera vini F. ta , indistincte debitor obligatus His itaque opinionibus remo- maneat, sive sit in bona, sive in ma- tis, sic cum Jacobo Culacio, Hu Ia fide. Sin vero incertum sit ac du- berto Giphanio, Hugone Donellobium an aeque apud creditore fulse in e L as. de V obligat. eodem queset peritura, tum bonae fidei posses Donello in tractat de mora c. .Borisor interitu rei debitae liberetur; stoli. tractat. de Vobligat.c. . O Malae fidei vero possessor no item. S. n. g. Arum. de mora c.'. n.a. Iusso Refutatio huim opinionid. Pacio cent. s. q. O. Harpr. ad , Sed haec sententia non una de legata Ib Ide legat. Circa proposi-
29쪽
it TR Ac TA Tustam quaestionem distinguendum antea simplicuer dixerit,naturalem
censemus: Aut peritura erat res h hominis demortui interitum, qui pud actorem , etsi confestim resti- quidem sine debitoris culpa accio tuta fuisset, & tunc liberatur debi - derit ad actorem pertinere, nunc intor indistincte: Aut non erat peri- sequenti isto versi c. utique isthaetata, ut quia actor ipsam distraxis ratione confirmet, quod naturali set & precium exinde redegisset, & interitu fiat ut eodem modo res in- tunc non liberatur malae fidei pos. teritura fuisset etiamsi restituta es.sessor,sive frustrator: Exceptis furi , set actori. bus, raptoribus &abactoribus, de Verum & hane relponsionem quibus postea. reiicit Donellus idcirco quia ea ad- Confit matur autem haec senten, missa consequens foret, quod restia inprimis rei ponso JCti Gali in natura sua interempta & interiturata . s. . f. deposit. ubi sic demum fuerit, etiam si actoti contestim ac vult debitorem liberari & rei inte- iusto tempore , nullaque interveritum ad actorem spectare, cum res niente culpa testituta fuisset:Quod eadem fati calamitate apud acto, quam sit absurdam , patebit ex iis, rem peritura fuisset. quae insta dicentur. Magis igitur est Varie equidem ad hanc LI . re- ut particula CuM ind. ver c. tuis spondent dissentientes: Et primo non sit causalis, sed temporis, peto quidem Accursius ad i. s. F.de Reb. QuANDoposita: Non obstante eo credit.respondet ind.l. I .s D. tra- quod particula ista Cum in d.tier .ctati de deposito; in deposito au- utissi iuncta sit cum coniunctivo tem hoc speciale esse quod debitor . si, cui iungi soleat cum causam si- liberetur re post moram perempta, gnificat. Indicativo autem quando quae similiter fuerit creditori peri- tempus denotat.Nam hoc non esse tura: perpetuum, sed nonnunquam a Sed tesponsio haec nullo nititur veteribus cum pro quando construi fundamento, nec ulla specialitatis, cum subiuncti vo.ut dicant cum sit, vel exceptionis adducitur ratio: Ut pro cum eu tiel erit: Idque satis li- taceam quod & alias depositarius quet taxiproinde F.in fine de Reb.crein maiorem debeat in re dcposita fi- dit. Sex r. versic. aliquando I de dem quam caeteri debitores arg. t. I. perpet. O temp.act.
Secundo alii respondent inel. Dominic. Arumaeus respondent;
p .ser'. ut cum oec. non tem- in adducta lege I . versiculum uti speramentum ac limitationem an- coniungi oportere cum pr. eiusd.
tecedentium, sed causam & ratio- legis ad propter particulam autem;
nem contineri, quasi Gaius quod sic, ut ex principio isto praesuppo
30쪽
DE AESTIMATIONE RE Ru M. hat ut in d. vers. utis rem indi vi satur l. eo. I. a .gde Uur. Omora, duam fuisse a defuncto depositam, Nec enim audiendum hic puto quam rest tui oporteret illis here- Robertum qui negat iustam caudibus qui maiorem haberent he- sam detractandae restitutionis sim- reditatis partem, de eo autem an- pliciter a mora depositarium excit-tequam constaret, cui deberet res lare, quia utarei restitutione excinde posita restitui, ante tem judica- setur non possit aliter impetrare, tam interiisse rem depositam, at- quam re oblata & deposita, l i. s.fique ita absolvi debere deposita- pecvn. et depositi. Resp.rium, non tantum, quia res eodem Nam hoc secus sese habere con modo fuisset apud actorem peri-ivincitur manifestissime d. l. ao. tatura; Verum etiam quia deposita- d. l. a .ssis metNec contrarium rius iuste dubitarit, cuinam ex he, probat d. l. I. S. si pecvn. cum S eqq.redibus contendentibus maiorem Nam loquitur ille de purgatione partem restitueret. Vel etiam id- morae, de qua ita iure constitutum eo. quod in dubio haec media sen- est, ut si mora semel fuerit contra-tentia, tanquam tutior, visa fuerit cia, non prius ea purgetur, quam eligenda,ut periculum ac damnum rei debitae oblatione & depositio uinteritus nec semper ad debito- ne facta; idque vult d. l. I. Ut verorem, nec semper ad creditorem, quis a mora nondum contracta, sed interdum ad hunc, interdum sed contrahenda excusetur, aliis ad illum spectarer. pluribus causis accidere potest d. t. Eo. de usum Doneli. Veruntamen nec haec responsio in tractat. de mora cap. I. Insuper tolleranda videtur: Nam primo non se fundat JCtus in eo, quod valde ei refragatur quod in d. l. t . depositarius iuste dubitarit, an re-s. in. JCtus praesupponit moram stituere deberet; sed in hoc solo, a depolitatio misse factam rem- quod res fuisset eodem modo a. que post moram depositarii per. pud actorem, seu deponentemiisse: Alioquin si ante moram con- peritura. Denique nullum est vehtractam res fuisset perempta, abs- bum in toto illo S. . d. l. I . undeque distinctione depositatius li- colligere liceret hunc casum; Nec beraretur. Jam vero in casu ab A- ulla etiam necessitas urget ex pra-rumaeo& Roberto proposito, de-:cedente princi . huiusmodi ca- positarius moram non fecerat in lum praesupponere, cum rarum re deposita restituenda, quia iustis non sit, ut in una eadem que lesimam habuit causiam , cur eam gedi vel si proponantur casus; Et non e vestigio restituerit, qualem alias etiam ex cohaerentia & con- si quis habet a mota penitus excu- nuxione cum iplatum legum