Responsio ad notas nobilis critici anonymi in Apologiam reuerendiss. P. Fr. Thomae Mazzae ... pro Ioanne Annio Viterbiensi, auctore P.F. Francisco a S. Augustino Macedo ordinis minorum obseruantiae Lusitano: ..

41쪽

Sotio infaustissimo Asterismo Pag. I lin. 3.

Q. GUM Fati Sidera. Manilius

t. Fati mur.Statius sue .lar sua cui ;u ferenda Manilius. Etiam homines siderantur. 6 tellaturam agnosco kb dere Cancri Virg. En Heia.

Liua post Fata quiescit.

Infra cap. 3. Hic Auctor dici inelegantiam hominis, non inuidiae istis segetem funeritasse , sed contemptus . Graculus Aesopicus

eruitorum exclusus consortiri, iampridem liuorem neporum

Nouit ne viventem Annium, coaetaneos t Sinon nouit, qui ait, nemini viuum liuor fuisses imo in omnes quidem post eum agnouit, quo iure igitur ne-

42쪽

gat eos inuidisse quos nullos agnouit An omnes eris-ditos e se estimati Crimine ab uno disce omnes. Virgilius Quod ait auctorem cap. 13. di X iste inelegan tiam hominis , id est Annij non inuictite illi segetem suppeditasse, sed contemptus minus est Vertim nec enim id auctor assirmat; tantum fatetur eum veritati intentum, ornatum dictionis neglexisse, idque fortasse vitio rudi oras culi accidisse ; An hoc est dicere segetenta suppeditasse contemptu vel, ut latinius loquar , ansam contemptui praebuisse imo ibi auctor X postulat cum

Vossio, quod e nomine inelegantiae Amaium contemnat GraculuS Esopicus ab re est, nam Annius inornatus quidem est, non alienis plumis vestitus, quamuis colore careat elegantiae retinet tamen nudam Veritatem. Nec e Xcuset Criticus locos auctorum, quoSadducit nam hos illi non sibi attribuit, sed j , quos laudat auctoribus. Itaque nihil Aunio est cum Graculo illo commune Praeterea in nullo est aere alieno morunt lippi tonsores eum a ruscatorem non esse. Ingenue Protulit qu:e

reperit . Procul hinc Aia,M . . . .

Non mali riporto chelia simi. q. I lin. 2.

CRITICUS.

μεθε amus aliud promeritum . Communis consensus, aiunt Iurisconsulti iacit ius.

Vasi censor Cato: forte Tertius nos secus existi

mamuS. Iam sumas ergo pares Communis con-1ensus, non omnis . facit iuS. Nam coniurat rum

43쪽

i una est communis consensus, Iacit inittriam . Bono . rum consens taurum facitius, cum rem publicam sapit. Praeterea nomen iuris analogum est, nam P tor Ius reddere dieitur , etiam cum iniqπe decernit de iustitia,&iure II. PauluS.

Erano percio ten uti persegge di iustitia , e carit,

Pag. a. lin. II.

CRITICUS.

. et 'eum facerent, lectoribus imponerent , ut eandem ipse, iderentur ' Non est a deo gesaMuspectora Poeni.

FVcus ne sit, iratis, tueri quemquam Z Non imponit qui impositam personam calumniae detrahit

notas inustas aufert. Nec irridebitur qui ignoscit, e erranti. Huc spectat, non iuves. Non Arusa adeo gemmis p ora Preni pietatis illa voX fuit apud Didonein, immanitatis apud Criticum. Soli Manes nesciunt ignoscere. At hic inhumanus praestat Manes . Inuenit modum deIentionis auctor nec fucum fecit; sed profecit, dumi

Cumarcuit.

Pur et interuallo. q. a. G. 8.

CRITICUS.

44쪽

τ' 'sideratur hic similitudo Herostratus ab incendio A in templi Ephesia quaesiuit famam cum redem in- cineres quid simile molitus est Annius 8 imo sepultos auctores e cineribus eXcitauit Pedestris phrasis; non bene ferunt latina aures illam inelegantiam obtinuit ut eius Afri Ili famam conseruarent. Reliqua dictio famosa, fumos . Huc tandem reciditi, paradigma Herostrati Stratus heros est hoc in loco Criticus vere Heros stratus

Hoe quem deterrere defuit.

NVmerus non deterret, sed virtus: Exiguinumera,sed telis vivida virtus AuctoreS non numerimitir pen duntur. Tunc decuit cum ossium nominabat nuga nugariS.

Eiramaret, e stimarei purito

Non ego .

Rediderim.Imparcongressus chilli Troilus Virgil. Lb. I. Uiribus imparibus . Pallas. Rrgil. lib. Io. AUCTOR.

45쪽

Fauorito, Mi grado di suo Teologo, consigliere.

Pag. 6. lin. 38.

CRITICUS.

adus, o sonores non sunt signa virtutis , quia multi

ιmmerentes prouehuntur se contra delitescunt me en res Missa praemia fortis reportantes

Nepta sententia, lutida ratio. Infeliciter hi Ccala culum ponit Criticus Aristo t. lib. 4. Eth. cap. IT.

tu, Leges iubent. Miseri Canditatis honores ita infu- cautur . Nemo est quin honores desideret . Lege Fabium . . Commentarij ad Tit. le diuers. Reg. r. n-xi l Iam vero ratio ruit. Non sequitur exeo quod hono-xeSinterdum immerentibus deferantur, eos non esse signa Virtuti , quemadmodum nec egeo , quod ripe suppi Cia innocentibus inferantur , sequitur ea esse signa virtutis Assiciuntur aliquando honoribus praui, supplicij boni, sed hoc contingit, non iure decernitur: praeter ius fit, non iure . Sole me Mundo tollit, qui ne-g 'onores pr:emia δε signa esse virtutis . Hoc est

CRITICUS.

Dignum Paetelia percuti quani gloriosus erat is δε e.

46쪽

IN uocet hic Plautus Deos suos Patellarios, ne sinant Lecho res de hae Patella edere. Rem indignam hanc parataniam hic iactare. Non nouit Criticus quia sit praua tura . Quod mutas Magistri acri Palatij. Nouus est Romaei Legat libro ea de re scriptos . Ac imprimi Rety-mrindum a Pi Zucum Dominica nitan eius ordinis decus consulat , ipsum hodie Magistrum Sacri Pallati ,virum insignem nobilitate, virtute, d Cctrina hic eum quale sit illud munus splendore tutata, per se ae dignitate doce bita Splendidi1simus honor est, qui propterea Domini- cano tardiu tanquam Oli Ecclesia orientia Romano Pontifice delatus fuit Illud palmare quod Dominicus Auctor Religionis, origo lucis, Primus fuit Magister Sacri Palatis; cuius facem sunt clarissima viro una limi

Iaa consecuta. Sed haec Criticum latuerunt a Satis esset αε αγνοειν , sh ille maluit Movi,

Alabastro tras parente perche la lettere erano cangianti, e mobili Pag. IO. . I 6.

CRITICUS.

Translucidos , pellucidos lapides legi , versosores, praeter Astacinthum , sed qui tantum mutet colores pro aeris muratione, non legi . Mirabilis profectio isti lapis, miraculopropior. An asseruaturn do An cum vastantis side abidi st

PRimum imp qnit auctori dictum . Non dixit mutari

litteras pro eris mutatione. Non enim de Chanae leon.

47쪽

leonte cogitabat, tantum dixit moueri, minutari id autem posturae situ attribui potest, non aer oui ne it admitti quidem intra lapidem potuit me indo ut die quodcunque tandem esset, miniis sit incredibile, a iunia ea, quae de lapidibus narrat PliniuS lib. 36. c. 7. IS. 22.n- lib. ST. c. s. Δικi συνοῦ Rete iussas

nerrus,in tittera haud Graeae erant , sed pro iacis verγo erant ales , quapro alibη nobis suppositae sunt.

i Q millibere quod non dedit Mictor Litteras esse Het o trus as quas Gra:cas assirmat auctor. Gresemino eo auctore erant non Hetrusseae dii ergo, quorsum indi cit Criticus Hetruscas' Antiquas, tantiquatas Graecas Proponit auctor . Crit laus alias supponit Fualentes, ne an caducas λ certius seruiles Litteratus ullaterator hic esse maluit.

veniam alla quinta LonLobardica Pag.IO. lin. P.

sinoque Agro constitit, tum quia id cibi est inquis io

quanam

48쪽

quoa moerint haec quatuor Upida , qua in unius Vrsis mu-νos coierint , is per uirorum milBaνium ambitum V=bem fingas , cuius magnitudinis nulla tmquam memorata Vrsssit in He ruria memorata. Reliquas inscriptiones non vidi , quare super istis nihil dico Adeas forte, an alias Anniani Commenti. Vide Cluu loco citari.

HAEc rem non continent. Auctor hic nihil de et uia Ionia, nec de popuIonia tradit. Qui scire velit que iram, cuius Regionis Urbes fuerint, consulat Ptolomaeum, Melam, Plinium, commentatores Virgilii lib.

Io Versu III. Sextentos illi dederat Populonia mater

Id constat in Hetruria sitas. Quod iacit non potuime quatuor oppida in unam Vrbem coire refutamus multarum exemplo quae integrae pene prouinciae fuerunt. Roma oo aliquando imo qoo milliaria impleuit. sequinum, manquinum apud Sinas stupendae sunt magnitudinis Macaum in Iaponi , Themistita nuriti in America , Quiusmodi a re numerare possem. Excutiat vetera Sacra Monumenta inueniet Ninives Ciuitatem magnam itinere dierum trium. Hic obriguit ρίχας άντἰ Lν. alos pro Iana c.

Maiores nostri. Sic Annius Pag. I I. M. I 8.

Maiores no Pri non antum qui aetate praecesserunt sed qui indignitate, aut Magistratu fuerunt. Horat.Sar. 6. b. t. ad eum locum

49쪽

Nodum in Scirpo quaerit. Maiores proprie di

cuntur Priores, superiores aetate , antiqui, quos ance res dicunt Galli , ωριολιαι- Graeci cum respectu ad aetatem , quae . ae. Hoc sensu loquitur Cicero quoties dicit maiores. A maioribus nostris accepimus caeteri Latinitatis Principes quibus opponuntur minores, id est posteriores, siue nepotes, o qui nascentur ab istis. Sic Virgili iis lib. s. ticunque freent ea fata minores A con- rario patet germana significatio maior tim. Ego meiswaioribus virtute mea prataret, Cicero in Sallustiurn , aut qui eo nomine gaudet alictor. Hic proprius sensui pugnat cum ea signasicatione maiorum, quam affert Criticus. Recte igitur , Annius dixit maiores noriri pro superioribus aetate, optime vertit auctor cantenati est au-iiehi. De his cogitabat Annius non de ignitatibus, aut honestatibus quod si vo maiores interdum aliter usurpatur, iro ijs , qui in dignitate, aut magistrata fuerunt, ut in loco , quem producit Horatij, id raro sit. Quamquam Horatius ibi loquitur de ijs maioribus, qui fuerant nobiles, quales ipse non habuit, ac proinde nihil detraxit germanae significationi vocabuli, sed eam coniunxit cum alia tanqliam accita , non innata, irOPri , quemadmodum apparet in ultimo carmine Aris Pua Eo auus pater atque meus, patruusque fuissent retinet quippe maiores aetate, quibiis addit honestates Vtcumque sit; germanus sensus Annij est,quem repraesent i auctor antenati, antichi. ii id illud est nisi Α γλ ω

AUCTOR.

50쪽

Non li seruiuia lui intento, anai piti tosto gli ostaua.

Faneis hominis inconstantia ruria est apponit Graecam sciatentiam, sed eam litura corrupit , non capio. Vi tu illa tamen vols ias enim non sum veritati , sed

etiam is contrariis nomina vero Tόeodoretum, e curat.

Ubi fallacia' imo recta ratio argumentandi in Annio, homineo'heologo assueto scholis ubi inconstantias adriret fue sententiae tanquam Polypus lapidi non sibi contrarius, sed similis in tenax sua . Vertat alio stylum Criticus, non nos fallet obiecta ista per-1oria fallaci e . Scopum collimauit Annius Rem acu tetigit auctor Quid hoc est nis is γυ-

CRITICVS a

Nimis iracunde lone vir; frustra debuerat in re noti, manifecta aborum sententiam exqurrere Latinius ingenuus homo , O qui in erudito um namero non postremum Iocum sor- ritus , quem ConciuisisIiam leuisatis pudoret. An debuerat Inscriptιonem pro vera abere, quae veritati repugnaret ' E lquia Nesior, ut rius inquiram , dico litteris quadratis r rim nunquam fuisse in Italia. Tuum eruprobare. r