장음표시 사용
71쪽
censuit eius egitima P mansum ab us. Non satiseni alere nasum hinoceroris , sed nasum oportet habere quem hasere negat Martialis cuique datum esse.
o Ophisma hic obtendit Criticus Fallit, sal tur
interponit verbum debent. Non ita argumen- Rtur Mazeta, sed sic Potuerunt irrueniri haec fragmen δ' particuIae, quoniam erant auctorum non sictorum ς Verorum nam calumnia intenta erat huiusmodi. cfragmenta sunt nulla quia sunt commenta. Ne- ,-pat Annius Essent quidem commentas nullo aucto e inducerentur. At sunt auctores igitur possitnt esse oorum fragmenta. Recte quidem . Utrum probabiles
erant improbabiles ita particulae. At si essent, probabiles evadebant. De possibilitate, ut ita dicam, agitur non de necessitate non quasi deducat ex eo, quod tuerintvlli auctores , necesse est, ut illa fragmenta sint eo unctem quod fingit Criticus iniuria sed ex eo, quod iterint illi auctores fieri potest, ut haec fragmenta parti-Lu lae eorum sint. Haec est recta argumentatio, qua ti- V Maaza. quisquis Annium defendit Ouod attinet Q niolationem Ciceronis alia quaestio est, fatis inter vi QS doctissimos agitata, de qua non vacat, nec lubet di-ἰς e. Noui dissertationes, ac epistolas de ea ultro ci-IQque missas Sigoni , Riccobono. Sumo id, quod Froderat. Ex eo, quod Cicero consolationem scriptit Ru temere fecisse, qui hanc, quar circumfertur ei attri Rit, quod phrasis,&stylus Ciceronem redoleret. Con-umatur nostra argumentatio adducto auctorum qui urinant Ciceronis esse Xemplo, quique iudicant Ci-
72쪽
hie ego In CritIco nasiit nasum desideris. Cum enim
ait: Non fatis est habere nasum Rhinocerotis , se nasum oportet habere, quem habere negat Martialis cuique datum esse. Minuit virtutem nasi Rhinocerotis , quasi apud Martialem sit minor, quam alia, quam requirit curna contra sit, nam nasus Rhinocerotis est symbolum sui mar sagacitatis δε qua nulla maior sit, 'oc sensu dixit Martialis vel pueros Romanos habere nasum Rhinocerotis, idest sagacissimos, Teuertili mos esse patetque inde quod eXaggerando nimiam Romanorum fagacitatem . seueritatem , ait Vbi nimium Martia turba sapit. Et addit Maiores A quam ronchio iuuenerique senesque. Et puer, nasum Rhinoceroris habent. Per hyperbolem aer exaggerationem , IIOd nul his sit maior nasus, quam Rhinocerotis , quem propterea tribuit Romanis, iii in senibus, tum adolescentibiis, tum pueris . Quomodo ergo iticus nasutillimus, Tolertistimus deceptus est in iudicando de naso Ait non fatis est habere nasiim Rhinocerotis, sed nasum, quasi iiii nor esset nasus Rhinope totis quocunqtie nasio. Debuit dicere, non opiis est habere nasum Rhinocerotis , qui maior est , sed sussicit habere nasum im minor uiliciat ad iudicandum. En qilomodo nasutus Criticus cenas de dii suae acerbitati: - σμγης.
An hic velit suadere qui aliqua ex notis aliunde Nisor, sinserta in istis subreptitys libris ideo vera esse e Sed qui illi per falsas manus admouit, facile potuit interserere quae ipse zoluit. An quia adamas plumbo colligatur Idebplumbum est An outa in pariete lapis inscriptus Romanae Eeipublicae tempore , ideo rece3s erectus paries , quem nostris
73쪽
iris erasenum/ealis vid Vspersuaderἰnparismν AEquinderim. aut vigιnt seculis creatum ρ Augae. A fumma mpudenaiasi asserere ueronem raturum , Plinium , carno fontibus havsse . tingam digressionem Iocus non patιtur.
IVre quidem. Si quae narrat Vera sunt, Cur alia erunt fabulamenta A vero argumentamur ad verunx ex mendacio deducimus mendacium . Si fabulas asser ree Annius, recte argument*remur ad fabulas Libros cat Criticus subreptilios non sunt libri, suntfragmenta. Quoties hoc nobis repetendum Hominem suspiciosum . Suspicatur omnia esse conficta . Et illa vera esse assuta, ess aeta commenta Deum immortalem nihil patitur in Annio carere mendo. Quid quaeris Lector Minus proficit in adamante, a plumbo. Probet inesse plumbum. Non probabit ne plumbeus sit. I plumbo Leuiculus inuenitur lam vero paries iste, quem inducit cum lapide inserto nihil habet fundamenti praeter fictionem ruet igitur cum argumento exeo sumpto. Oportebat monstrare scriptiones istas esse falsas, qui est scopus disputationis Ille assii mat, nos negamus. Quid ergo pergit obtrudere quod refutamus Quae intemperies est impudentiae tribuere quod verum esse potesto Annon extant illa exempla Ciceronis, iiiij, illitii Non apparent fontes' Cur ergo non ech haurire e .empla potuerunt Ar μοι, inquit, Cane onteι Fiunt a Critico, non sunt. Clamet cum Poeta Amata FAνastis Austrum Perditus, siquidis immim fissilus apros. Habuit tamen Annius, quem oppone et labi illi, atque Caeno purum a ZZa scriptum oris lunaeus a splendidior muro Horatius. AUCTOR.
74쪽
prole legitima delia Romana elocutione Pag. 23. m. Sichedunque uole questo Volsio Lin. 23. Se sata dies Fabio era abietta, e basta. in. 3ω.
P, estum habet in litteris, facile ae cernit inre, iam ct styiam . Lucitius dicitor primus condidisse s li nasum ante iram parum , aut hurn olo obseruatum eredipust.
EGO aliter sentio,qui de disserent ijs styli olim scripsi.
Ouid' quod hoc ipsum probo exemplo hoc adducto Lucii ij. Criticum eo refuto. Adsit, quasso, audiat. Si Lucilius primus condidit styli nasum, hoe est eodem auctore Critico , docuit odorari, olfacere differentias styli, easque callere, quod id ante eum pauci possentς quomodo tam est facile discernere inter stylum, stylum' Magna e Xercitatione opus est ad id deprehendendum. Non igitur qui captum habet in litteris, sed qui multum iiijssit versatus nouit quid inter hunc, illum 1llum intersit sunt enim multi similes dictione inst3lo, inter quos dissicile est iudicares. Verum hic aurem vello admoneo Criticum suae incogitantiae . Capithunc locum Lucili de naso contra quam debuit Nasus hic non ad peritiam styli, sed ad reprehensionem ac fa- tyricam acerbitatem pertinet, quo sensu dixit Plinius: non quod ille primus docuerit discernere stylum a stylo, sed quod primus irriserit styli ineptias , fugillauerat nam id sonat nasus, id est acrimonia, bc vis pungendi, qualis est Satyrae, quam primus condidit Lucilius, qui alios naso suspendit adunco, quod erat Satyricus.
75쪽
Omnia seulapeculiares , es scribendi modos ita adamara ne, o Machobi teste secuta aetas Anniano Hylo assuetaoborauerieri , ut meliora Dirgiliano acquiesceret
Vid audies Omnia secula. Expectabam fleuiarum, d pergebam dicere amen. Non omnia , opinor. se illa Vrbis Romanae variabant stylum, sed superiora secula, quae antecesserunt seculum Craui, Antonis, Sauream Ciceronis aetatem eam dictionis rudem , minus politam styli faciem adamaὶunt, quae aurea aetas post Augustum infusa peregrinitate deformaracaepta est.
Diuersum est 'lum esse tenuem fusus Lum os aeeuratum seu ornatuis Accurarum oratio es quaesententjs es c. ador nil mala o uti ai di iubi Zist bi otii a
ias quis negat diuersa esse styli genera Hoc ipsum.
an docili auctor Mouidem apte acer ud te Largior illud, sed non permitto pusillum vocem ineptantastylo aptari Tenuem', exilem demissum , humilem latine d gerim, pusillum certe non diXerim. Iemadmodum neque summum elegantem stylum . et/um. siue procerum appellarim Grandem admiserim L fum-mO elegant L exilem in ariectum in demissis Mognum &pusilliina non Probarim.
76쪽
Cicero his relata Catonis oratione iactat, que praeferane quandam formam ingeni', sed admodum impotitam . o ruindem Modus iste impotitus , o rudis habebat formam reten ,
quae diffundebaturper totam scriptionem, v membra membris anuicem responde ent, ne humano capit ceruix Equina apposita videretur taui autem assueti scriptis Catonis . Fab. . saliorum, quorum licet solum fragmenta degustare an puraseoniecturos eodem seruo nata fragmenta Anmana, an Virgiatiana, an siniani Nam aliud es olum esse inconcinnum, dehitescentem barbariem,aoad Romamum g amuιs exilem
MArcus Tullius cum laudat ingenii vim in Catone,
laudat aptum, subtilem dicendi modum ac
commodatum ad persuadendum, non autem remouet il-
Iam formam impolitam, rudem, quae sane Xigu laus esset. An id fatis est ad commendationem, absurda remouere' Laudat ergo ingenium hominis subtilem, acutos sensus, idest rem verbis inuolutam , improbat
vero modum dicendi incuItum inornatum, incomptum,
qui in ipsa dictione conssistit, quod contendit MaZZa, ut ita non in re , sed in stylo solo vitium esset. Et quidem inre. Nam illius temporis auctores dictione horridiuncula,&duriuscula utebantur, quiddam Oscum fa-piebant idque redolent hodie illa fragmenta , quae e X-tant, tum horum , tum Ennij, Luciiij, quorum ill fae lentus, sordidus, hic luculentus, turpis audiuit . Certe ob stylum. Quod si secus esset non diceret Viigilius Molligere aurum ex stercore Ensy, n mora eius Iutat ramiluere Lucilium pronunciam . uruam igitura
77쪽
igitur, aqua erat in sententijs sordesc& lutumii dictione. Recte MaZZa.
Molontra stat in gradu. Caespitat Criticus,
JEdo, manum ferulae . Inuenisti Orbilium.
Mater,i barbarismi . Pet. I. lin. ΣΟ.
78쪽
id hoc homine aciemus, qui quod laudare de- uit id vituperat Nihil aptius potuit dicere
Idagrae nihil ineptilis dicere Criticus Matra Ioqititur de corruptela Latinete linguae ex infusa collitule barbararuingentium, quae Romam insuXeriint, ia-tinam linguam deturparunt. hanc corrum Iam harbaricam barbarismum etiam appellauit; 'uidem aptissime . Criticus vertit ad orationis priuatae vittuli, barbarismum, quem pueri committunt dum Latinas st: u-unt periodos Gineptias' Audiamus a Zam. Misit Iarbarismo de posteri Latini equiti delia corruptelia es infe Donepustulata datumeschiacla de tinguauiseram . uerspicue agit de infectione totius lingua posterorum infusa barbarie,in hanc pestem barbarismo appellat , quae octingentos ferme eo amplius post Augusti aetatem durauit annos. Non autem loquitur de illo orationis priuatae Latina vitio , qui barbarismus viilgo dicitur, eum soricismo instructuram thematis irrepit, qua: errata negligentes pueri verberibus tuunt. Haec dico ut desinat Criscus ineptire. Sodislatio per questo mi porto Pag. 27. ων et F.
79쪽
De isto itineraνio vide Cluuerium lib. 2.fol. q. T. . n. q. rationibus conuenientem putidissimos istos illius itineκ νιν errores, nonpoterat , quam Anni ipsius , talia enim vero Iuvie, suorum temporum auctori non successissene, sicut contingeresoluerunt commentatio, o alterius aeui superioris ignoratione. Longum esset transferre hiis, qua ille cam pondere examinauit. Locus id non patitur.
cupauit hoc Marra, hoc idem argumentum ac curate versavit, Vt nullum prorsus reliquerit Io- u. cum reprehensioni cuiusquam qui legere volet sua scri-
Ρ pta Cluuerius, qui solus adducitur a ilico produci- a Maza , simul cum aliorum plurimorum testimo-z d S. Itaque erudite. copios , quod indocte, Mieiu
ne egit Criticus pertractauit . Et in hoc itinerario viam recte iudicam di inueniti tenuit. Qui legat verum hoc esse comperiet.
Veinam in isto itinerario omnem deperderemus peram omnes querelae conquiescerent in ν quantaque eaphaia Abemus , quae non ediciuntur, ouria Seneca ahquo δε- ira
80쪽
eorpore dimidiatus Annianus is, alj.
TElephi hastam habemus ferit δε fanat Gratias
agimus imo & habemus Critico Concedit nobis multos libros aIiorum esse truncos, mutilatos, quo rum tamen a te e Xtant germanae Fauet hoc causa: Annianae. Potuit ergo ille afferre Vera frat menta eorum, qui non extant librorum quemadmodum reperimus multa Dagmenta Ciceronis ex libras de Republica.Sallustii, Liuij ex Historijs Iino Ianctorum patrum non pauca desiderantur Hieronymi, Augustini, quae vel ex integro , vel ex parte perierunt. Haec omnia rem. continent Annianam , vel Critico auctores. Quod si neget eandem esse rationem de fragmentis Annianis, impiItando eis falsitatem, hoc non est huius loci. Eoque seruo probandum,Vbi opportunum erit. Nunc id sumo quod satis est ad redarguendum.
La quarta sin invente sua ragione . Ibid.
Montium Luiurandi ad cap. 31 itinerarium Anstonini Asingus nomine cireumfertur mire corrυν mes adduis, orsus tractis mansionιbus non pauc/a Priuriurum sub Caio Co re productum sub Aug-s, postis antum nominibus locorum in milliarium numero . Pos addita sunt milliaria ab Antonino, o ideo illi σributus esu ber, qui aliorum plurium fuit. Addita nomina vi Constavrinopoos, Diocleιιanopolis, quod es signum ultimam manum se se superadditam.