Flavii Iosephi opera omnia

321쪽

ΠEMIITII 283 λίμνης, καθήκουσαν δε περ Κάρμηλον και θάλατταν ἔλαχον , 85 , την δε ἀπ του Καρμήλου κοιλάδα προσαγορευομένην διὰ το καὶ τοιαυτην εἰναι Ἀσηρῖται φερονται πασαν την επι Σιδονος τετραμμένην 'Ἀρκη δε πύλις υπῆρχεν αυτοῖς τη μερίδι, ' καὶ Ἐκδίπους. 86 , τα δε πρ0ς τὰς ανατολὰς τετραμμένα μεχρι υαμασκο πόλεως και της Γαλιλαίας τα καθυπερθεν Νεφθαλῖται παρέλαβον, ως του Λιβάνου ρους καιτων του γορδάνου πηγῖν, α την ρμη εκ ου ρους λ ἔχουσι τούτου, καθήκοντος τοι δροις κατὰ τὰ βόρεια πόλεως υρκης παροικουσης. 87 , ανῖται δε της κοίλης σα πρ0 δυόμενον τετραπται τον λιον λαγχάνουσιν Ἀζώτω και Βώροις οριζόμενοι , άμνειάν τε πὰσαν καὶ Γέτταν, απ' κάρωνος ως του 5ρους ξ

88 , και in μεν θνη των υἱέων του αναναίου 23 φέροντα τη- ἐπωνυμίαν διεῖλεν Ῥυτως γησους καὶ την γῆν ταῖς Ἀννέα καὶ τη μισεία φυλαῖς δωκε νέμεσθαι , 89 την γὰρ Ἀμορῖτιν, καὶ αυτὴν ουτως αφ' 20 ένος των χαναναίου παίδων καλουμένην Μωυσῆς δηπροειληφδες νενεμήκει ταῖς δυσι φυλαῖς καὶ τω μίσει τοῖτο δε και πρότερον δεδηλώκαμεν. τὰ δε περι Σι- δῖνα καὶ ρουκαίους καὶ Ἀμαθαίους καὶ Ἀραδαίους ἀδιακόσμητα ην.

. γη την γὰρ ἀσφάλειαν αυτοις καὶ Ἀην φυλακὴν των

322쪽

91 , καὶ τοῖς Λευίταις ἰω τὰς iκτὸ καὶ τριάκοντα πόλεις ἀποδιδόναι προειλήφεσαν γαρ ηδη κατὰ χην

Ἀμοραίαν τὰς δέκα. τουτων τρεῖς πονεμε τοῖς φυγάσιν οἰκεῖν Ἀν αὐταῖς πολλὴ γαρ ἐν πρόνοια του μηδεν ον Μωυσῆς διέταξε παραλιπεῖν), της μεν υνγούδα φυλῆς εβρῖνα, Σίκιμα δε της φραῖμου, Κεδέσην δε της Νεφθαλίτιδος εστ δε της καθυπερθεν Γαλιλαίας τοOτω το χωρίον 92 γ νέμει δε καὶ της ' λείας μ ν ἔτι λοιπά πλείστη δ' ἐγεγόνει, καὶ μεγάλους πλούτους περιεβέβληντο καὶ κοινη πάντες καὶ κατἰδίαν ἔκαστος, χρυσο τε καὶ αργύρου καὶ σθήτων καιτης αλλης ποσκευῆς ἔνεκα, τετραπόδων δε πλήθους, σων οὐδ' ἀριθμ0ν μαθεῖν ην, προσγενομένου. 525 93 , μετὰ δ' ταοτα συναγαγων εἰς ἐκκλησίαν τον στρατιν τοῖς περ τ0ν ορδάνην κατὰ την Ἀμοραίανιδρυμένοις συνεστράτευον ὰ αὐτοῖς πεντακισμύριοι ὁπλίται ἔλεξε τάδε. ἐπεὶ ὁ θεός, πατὴρ και δεσπότης του Ἐβραίων γένους, γῆν τε κτήσασθαι ταύτην 20 ἔδωκε καὶ κτηθεῖσαν χι. ἄπαν ήμετέραν φυλάξειν ὐπέσχηται 94 συνεργίας χει της παρ' υμον κατἐντολὴν την κείνου δεομένοις αυτοὐς εις παντα προθύμους ἐδώκατε, δίκαιον μῆς, μηδενις ἔτι δυσκύλου περιμένοντος, ἀναπαίσεως δη τυχειν φειδοῖ της προ- 25 θυμίας μῖν, ω χι και πάλιν δεήσειεν μῖν αυτης, ὰοκνον ἔχωμεν εις τὰ κατεπείξοντα καὶ μὴ τοι νυν καμο αν αὐθις βραδυτέραν. 95 χάρις τε οὐν μινον συνήρασθε κινδύνων, Ἀα ουχὶ νυν μόνον, αλλὰ εις ἄπαν isτως ἐξομεν, ἰντες αγαθοὶ μεμνῆσθαι τον 30

323쪽

ΠΕΜΠΤΗ 285

φίλων καὶ παρὰ τὶν διανοία κρατεῖν σα παλ αυτον ὴμιν πῆρξεν, τι τε την ἀπόλαυσιν των παρχόντων ἡμῖν γαθον δι χμὰς ἀνεβάλεσθε, καὶ συμπονήσαντες ει α νυν ευνοία θεο κατέστημεν, ἔπειθ' ουτως ἐκρί- νατε αυτον μεταλαμβάνειν. 96 , γέγονε δε πρ0 τοῖς ὐπάρχουσιν ἀγαθοῖς κ τω σὐν μῖν πόνων πλουτος αφθονος, λείαν τε πολλὴν ἐπαξομένοις καὶ χρυσον καὶ ἄργυρον, καὶ το τούτων ἔτι πλέον ὴ παρ' μῖν ευ- νοια καὶ το προς ο τι βουληθείητε κατ Ἀμοιβην πρύ- θυμον οἴτε γαρ ων Μωυσῆς προεῖπεν ἀπελείφθητε, καταφρονήσαντες ε ανθρώπων πελθόντος, ses ἔστιν οὐδεν φ . μη χάριν μῖν οἴδαμεν. 97 , χαίροντας οὐν μας ἐπὶ τὰς κληρουχίας ἀπολύομεν, και παρακαλουμεν μηδένα της πρ0 ημῆς συγγενείας Oρον πο-

λαμβάνειν, μηδ οτι μεταξ ποταμος οὐτύς ἐστιν, ἐτε- ρους μα νομίσητε καὶ οὐχὶ Ἐβραίους. Ἀβράμου γαρὰπαντές ἐσμεν i H ἐνθάδε κἀκεῖ κατοικοοντες, θεός τε ι ος τούς τε μετέρους προγύνους καὶ τοὐς υμον αὐτον παρήγαγεν εις τον βίον 98 , οὐ της θρησκείας 20 ἐπιμελεῖσθε και πολυτειας, χν αὐτος χιλ Μωυσέος διέταξε, φυλακὴν ἔχετε την πῆσαν, ως ἐμμενύντων μεν τούτοις καὶ του θεο παρέξοντος εἴνουν εννία καὶ σύμμαχον εαυτόν. ἐκτραπέντων δ' ει ετέρων θνον μί

25 tπών, καὶ καθ' ενα τοὐς εν τέλει καὶ κοινη το πλη- θος αυτον ἀσπασάμενος, αὐτος μεν πέμεινε, προύπεμπε V αὐτοψ ὁ λαις οὐκ ἀδακρυτί, και μόλις ἀλλήλων ἀπελύθησαν. 100 , λαβαω δε τ0ν ποταμ0 η τε μυβηλις φυλὴ 26

324쪽

286 ΑΡXΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ποντο, βωμον περ της χθης δρέύνται του γορδάνου, μνημεῖον τοῖς Ἀπειτα γενησομένοις καὶ συμβολον της προς 'ους πέραν κατωκημένους οἰκειότητος. 101 ἀκουσαντες δ' - περαν βωμ0ν δροσθαι τους ἀπολυθέντας ου με 'κεινοι γνώμης ἀνέστησα αυτόν, ἀλλ' πὶ νεωτερισμω καὶ ξενικον εἰσαγωγ Γ θεῖν, ουκηθελον ἀπιστεῖν, ἀλλα περὶ την θείαν θρησκείαν την διαβολην πιθανην νομίζοντες ε ὁπλοις σαν, ἰς πἀμυννὶ των τον βωμον δρυσαμένων περαιωσόμενοι τον ποταμον καὶ κολάσοντες αυτους της παρατροπῆς των 10

πατρίων θῖν 102 , οὐ γαρ ἐδόκει την συγγένειαναυτους λογίζεθθαι και τἀξίωμα των την αἰτίαν εἰληφότων, Ἀλλα τ0 του θεο βουλητ0ν καὶ ω τρόπω τιμώμενος χαίρει 103 καὶ ο μεν Ἀστράτευσαν υπ09γης επεσχε δ αυτους γησους καὶ ὁ ἀρχιερευς Ἐλεά- 15ζαρος και η γερουσία, λύγοις συμβουλευοντες ἀπόπει

προ αυτους. Φινεέσην τον υἱιν Ἐλεαζάρου καὶ δέκα οσυ αυτ τον εν τιμη παρὰ τοῖς Ἐβραίοις, μαθησομένους τί καὶ φρονησαντες τον βωμ0 επὶ της χθης του ποταμο διαβάντες στησαν. 105 δε περαιωσαμένων καὶ πρ0 αυτους ἀφικομένων εκκλησία συνεμλέγη, στὰς Φινεέσης μείζω μεν αυτους ἁμαρτεῖν ἐλε- 25γεν η στε λύγοις επιτιμηθέντας νενουθετῆσθαι πρ0ς

τιμωρίαν ὁρμῆσαι, πρ0. δε το συγγενες και το τάχα

κα λύγοις αν σωφρονγαι σκοπήσαντας, υτ ποιήσα 30 101 Hos XXII 12.

325쪽

ΠΕΜΠΤΗ 287σθαι την πρεσβείαν, , 106 , ita τὴν αἰτίαν μαθόντες υφ' ς προήχθητε τον βωμον κατασκευάσαι, μη τι

προπετεῖς δοκομεν πλοις μετιόντες et μὰς κατὰ λογισμ0ν σιον ποιηoαμένους τον βωμόν, εἰ δ' ἄδικον, δι

μης εντ0ς γεγενημένους, καὶ νύμων ν αυτος μῖν δέδωκεν ἀκροατὰς πάρχοντας, διαζευχθέντας μῖν και παρόντας εἰς τον διον κλῆρον ον κατὰ χάριν του θεο καὶ της κείνου περὶ μῆς προνοίας ἐλάχετε, λήθην λαβεῖν αυτos, καὶ την σκηνὴν καὶ την κιβωτον καταλιπόντας καὶ βωμον λ υμῖν πάτριος, ξενικο0ς θεοὐς ἐπιφέρειν τοις m/ανωων κακοῖς προσκεχωρηκότας η 108 , αλλ' οὐδεν ἀδικεῖν δόξετε μετανοήσαντες καὶ μὴ περαιτέρω μανέντες, νόμων δε πατρίων id καὶ μνήμην λαβόντες αν δ' ἐπιμένητε τοις μαρτημένοις, ου παραιτησόμεθα τον περ των νύμων πύμνον, αλλὰ περαιωσάμενοι τ0ν ορδάνην τούτοις βοηθη- σομεν καὶ πρ0ς αὐτω τω θεῶ, μηδεν μὰς χαναναίων διαφέρειν πολαμβάνοντες, ἀλλ' 1μοιως κείνοις δια

φθείροντες. 109 , μη γὰρ νομίσητε τω διαβεβηκέναι

τον ποταμον κα της το θεο δυνάμεως ξω γεγονέναι πανταχου δ' εν τοις τούτου στέ, και ἀποδρῆναι την ξουσίαν αυτο και την π ταύτης δίκην δύναμτον. ει δ' οἴεσθε την νθάδε παρουσίαν μῖν ἐμπύ-διον εἰναι του σωφρονεῖν, οὐδε κωλύσει πάλιν την

γῆν μὰς ἀναδάσασθαι καὶ ταύτην ἀνεῖναι μηλόβοτον. 11 D, αλλ' υ ποιήσετε σωφρονήσαντες κἀπὶ νεαροῖς μεταθέμενοι τοι ἁμαρτήμασι καὶ παρακαλοομεν μῆς πρ0 παίδων καὶ γυναικον μη παρασχεῖν μῖν νάγκην

326쪽

ἀμύνασθαι. ως ουν της μετέρας αυτον σωτηρίας καὶ των φιλτάτων μῖν ν ηδε τη ἐκκλησία κειμενης,

ουτ βουλεύεσθε, λύγοις ττηθῆναι συμφέρειν πολαμβάνοντες ὴ πεῖραν ἔργων καὶ πολέμου περιμένειν

27 111 γ τοσαυτα το Φινεέσου διαλεχθέντος, ι προεστοτε της ἐκκλησίας καὶ τ πλῆθος αυτ παν ρξαντο περὶ των ἐγκεκλημένων αυτοῖς πολογεῖμαι καὶ μήτε συγγενείας της προ αυτους ἀποστήσεσθαι μήτε κατὰ νεωτερισμον ἀναστῆσαι τον βωμον λέγειν , 112 , ἀλλαθεύν θ' ἔνα γινώσκειν τον Ἐβραίοις πασι κοινον καὶ 10τ0ν πρω της σκηνῆς βωμον χαλκουν, - τὰς θυσίας ποιήσειν. O μέντοι γε νυν ἀνασταθέντα, δι ον καὶ υποπτοι γεγόνασιν, ου κατὰ θρησκείαν δρυσθαι, συμ- βολον ὰμ οπως εχ καὶ τεκμήριον εις τον ιον της πρ0ς μῆς οἰκειότητος, και ανάγκη του σωφρονεῖν καὶ 15

τοῖς πατρίοις ἐμμένειν. ἀλλ' ουχὶ παραβάσεως αρχή,

ως πονοειτε. l 13 , μάρτυς δ' μῖν του ἐπι τοιαύτητον βωμ0 αιτία κατασκευάσαι γένοιτο ὁ θεος ἀξιόχρεως. ὁθεν ἀμείνονα περὶ μον ἔχοντες πύληψιν μηδεν καταγινώσκετε τούτων ἐφ' οἱς εξώλεις εἰναι δίκαιοι πάντες, 205σοι του Ἀβράμου γένους ντες νεωτέροις ἐπιχειρουσιν ἔθεσι καὶ του συνήθους τρύπου παρηλλαγμένοις. '28 114 , ταυτ εἰπόντας ἐπαινέσας ὁ Φινεέσης παρην πρ0ς ησουν, καὶ τὰ παρ αυτον ἀνήγγειλε τω λαω. δε χαίρων τι μηδεμία ἀνάγκη στρατολογεῖν αυτους μένει, μηδ' εἰς πλα καὶ πόλεμον ξαγαγεῖν κατ ἀνδρῖν συγγενον, χαριστηρίους περ τούτων τω θεωθυσίας ἐπετέλει. καὶ διαλύσας μετὰ ταυτα το πληθος εἰς τὰς ἰδιας κληρουχίας γησους αυτος εν Σικίμοις

327쪽

ΠΕΜΠΤΗ 289 γὰρ ν μεταπεμψάμενος τους ἐπ αξιώματος μάλιστα

των πόλεων και τὰς αρχὰς καὶ την γερουσίαν, καὶ του πλήθους σολὴν ἐφικτ0 αυτ συναγαγών, ἐπει παρ- ησαν, τάς τε ευεργεσίας του θεο ἁπάσας ἀνεμίμνησκεν αυτους πολλαὶ δ' ησαν τοῖς κ ταπεινο σχημα ς εις τοOτο δόξης και περιουσίας προελθοῖσι), s 116 γ φυλάττειν τε την το θεοῖ προαίρεσιν χουσαν et τω προς αυτους παρεκάλει, τιμη πάσu χρωμένους καὶ υσεβεία, Γ μήνη φίλον αὐτοῖς διαμενεῖν τω θ εῖον. αυτ γαρὶ καλος ἔχειν, ἀπιέναι μελλοντι το ζην, παραίνεσιν αυ- τοῖς τοιαυτην καταλιπεῖν, κἀκείνους ξίου δια μνήμης ποιήσασθαι τὴν παρακέλευσιν. 117 , και γε τοσαῖτα προς τους παρόντας δια 29 λεχθεις τελευτα, βιους κατον ἔτη καὶ δεκα, ων ωυ- 15 σει με επὶ διδασκαλία των χρησίμων συνδιετριψε τετταράκοντα, στρατηγο δε μετὰ τὴν κείνου τελευτὴν

γίνεται πέντε και εἴκοσι, 118 ἀνὴρ μήτε συνέσεως ων ενδεὴς μήτε το τὰ νοηθέντα πρ0ς τους πολλοὐς σαφος ἐξενεγκεῖν πειρος, πιλλ' εν ἀμφοτέροις κρος,2 πρύς τε τὰργα και τους κινδυνους ευψυχος και μεγα

λύτολμος, πρυτανεοσαί τε τὰ κατὰ τὴν ειρήνην δεξιώ τατος και ποος παντα καιρ0ν τὴν ἀρετὴν ρμοσμένος. 119 , θάπτεται δε ε πόλει Θαμνα της φραῖμου φυλῆς. θνήσκει δ' π αυτον τ0ν καιρ0ν και Ἐλεάζαρος β 0 ἀρχιερευς, Φινεέσn τω παιδὶ τὴν ἀρχιερωσυνην καταλιπών, καὶ μνημεῖον αυτ καὶ τάφος ἐν Γαβαθα πόλει

τυγχάνει.

120 , μετὰ δε τὴν τούτων τελευτὴν Φινεέσης προ- 2φητευε κατὰ τὴν το θεο βουλησιν, ἐπ ἐξωλεία του χαναναίων γένους τη Toύδα φυλη παρασχειν τὴν γε-

328쪽

290 PXΑΙΟΛΟΓΙΑΣμονίαν καὶ γὰρ τω λα διὰ σπουδῆς ην μαθεῖν τί καὶ τω θεω δοκεῖ), προσλαβούση την Συμεωνίδα φυ

βεζέκω την γεμονίαν πιτρέψαντες το δ' νομα τουτοσημαίνει χεζεκηνον κύριος ἀδωνὶ γὰρ τη Ἐβραίων

διαλέκτω κύριος λέγεται), ηλπιζόν τε κρατήσειν των 10' Ισραηλιτον διὰ το τεθνάναι γησοῖν. 122 συμμίξαντες δ' αὐτοῖς οι Ἱσραηλῖται ταῖς δυσὶ φυλαῖς αις προεῖπον ἐμαχέσαντο λαμπρος, καὶ κτείνουσι μεν αυ- τον περ μυριους, τρεψάμενοι δε τ λοιπ0ν καὶ διώκοντες αἱρουσι τον Ἀδωνιβέζεκον, is ἀκρωτηριασθει 15υα αυτον φησίν 123 ἀλλ' ουπι ει πὰν έρα λήσεσθαι θεον μελλον, τάδε πεπονθA δ κατὰ δυοῖν καὶ ἐβδομήκοντα βασιλεων πραξαι πρότερον υ ἐνετράπην. l24 , και ζοντα με κομίζουσιν εως Ἱεροσολύμων, τελευτήσαντα δε η θάπτουσι. καὶ διεξησα 20 αἱροῖντες τὰς πόλεις, πλείστας τε λαβόντες πολιόρκουν Ιεροσύλυμα καὶ την μεν κάτω λαβόντες συν χρόνω πάντας Ἀκτειναν του. ἐνοικοῖντας χαλεπὴ χ' 4 4 καθύπερθεν αὐτοῖς αἱρεθῆναι 'ειχον ήχυρότητι καὶ

φύσει του χωρίου. 25 θεν μετεστρατοπέδευσαν 25εις δ εβρονα και ταύτην ἐλύντες κτείνουσι πάντας. υπελέλειπτο δε το τῖν γιγάντων τι γένος, ο διὰ σωμμάτων μεγέθη καὶ μορφὰς οὐδε τοι θλλοις ἀνθρώποις παραπλησίας παράδοξον σαν θέαμα καὶ δειν0ν ἄκουσμα. δείκνυται καὶ νυν Ἀτι τούτων ὁστὰ μηδεν 30

120 - Iudic. I 1.

329쪽

ΠΕΜΠTH 291 τοῖς π πύστιν ἐρχομένοις εοικότα. 126 , καὶ τ0οτομεν τοις Λευίταις ἐξαίρετον γερας ἔδοσαν μετὰ καὶ τον δισχιλίων πήχεων, την δε γην λαλέβω δωρεὰν

εδοσαν κατὰ Μωυσέος ἐντολάς οὐτος δ' η των κατα- σκόπων εις ων πεμψε Μωυσης εις την λαναναίαν.

127 , διδόασι δε καὶ τοῖς Toθύρου του Μαδιανίτου ἀπογύνοις Μωυσέος γὰρ ν γαμβρός γηνίνα νέμοιντο

την γὰρ πατρίδα καταλιπόντες κολουθήκεσαν ἐκείνοις καὶ συνῆσαν αὐτοῖς επὶ της ερημου. 10 128 d 'Ioύδα φυλὴ καὶ Συμεωνις τὰς φεν κατὰ την ὀρεινὴν της αναναίας πόλεις εἱλον των δ' εν ω πεδίω και πρ0ς θαλάττη Ἀσκάλωνά τε καὶ Ἀζω τον. διαφευγε δ αυτοὐς Γάζα καὶ Ἀκκάρων πεδίων γὰρ ὁντων και πολλης αρμάτων εὐπυρίας κακος ἐποί-

και αῖδε φεν αἱ φυλαὶ μεγάλως - του πολεμεῖν εὐδαιμονήσασαι ἀνεχώρησαν εις τὰς εαυτον πόλεις καὶ κατατίθενται τὰ ὁπλα 129 , Βενιαμῖται δε τούτων γὰρ ν Ἱεροσολυμα τοῖς οἰκήτορσιν αυτον συνεχώρη-

20 σαν φύρους τελεῖν, καὶ ουτ παυσάμενοι πάντες οῖμεν του κτείνειν ο δε του κινδυνεύειν, εργάζεσθαι την γην εὐσχόλουν το δ' αὐτο καὶ αἱ λοιπαὶ φυλαὶ την Βενιαμῖτιν μιμησάμεναι ἐποίουν, καὶ τοις τελου-μμοις αρκούμενοι φύροις ἐπέτρεπον τοις χαναναίοις et ἀπολεμοις εινω.

130 δ' Ἐφραῖμου πολιορκοοσα Βέθηλα, τέλος

330쪽

νὰς πίστεις εδοσαν αὐτω παραδόντι την πόλιν σώσειν αυτύν τε και τους συγγενεῖς αυτοῖ κἀκεῖνος επὶ os

τοις μνυε την πόλιν αὐτοῖς ἐγχειριεῖν. καὶ δ μενοsτω προδοὐ σώζεται μετὰ των οἰκείων, οῖ δ' ἀποκτείναντες παντας τους νοικοῖντας εἰχον την πόλιν.

7 32 , καὶ μετὰ ταοτα πρ0ς με τους πολεμίους

μαλακος εἰχον οι Ἱσραηλῖται, της ὁ γης καὶ των ταυ- της εργων ἐπεμελοοντο των δε κατὰ τον πλουτον αὐτοῖς πιδιδόντων, πο τρυφῆς και ηδονῆς του κύ- σμου λιγώρουν, καὶ της πολιτεία των νόμων Ουκέ 10 ησαν κριβεις ἀκροαταί. 133 , παροξυνθεν δ' πιτουτος το θεῖον αναιρει προτον μεν ως φείσαιντο παρὰ την αὐτου γνώμην των χαναναίων, πειρ ως εκεινοι χρήσοιντο πολλη κατ αυτον μύτητι καιροΘ, Ῥύμενοι. 134 , ο δε και πρ0 τὰ παρὰ του θεοῖ i5 δυσθύμως ἐχον καὶ π00 το πολεμεῖν ἀηδος, πολλά τε παρὰ τον χαναναίων λαβόντες καὶ προς τοὐς πόνους ηδ διὰ την τρυφὴν ἐκλελυμένοι. 135 , καὶ συνεβαινεν δη τὴν ἀριστοκρατίαν διεφθάρθαι, καὶ τὰς γερουσίας ου ἀπεδείκνυσαν οὐδ' αρχὴν βλλην οὐδεμίαν τον 20 πρότερον νενομισμενων, σαν δ' εν τοῖς ἀγροῖς δονητο κερδαίνειν προσδεδεμενοι καὶ διὰ την πολλὴν ἄδειαν στάσις αὐτοψ πάλιν καταλαμβάνει δεινή, και προήχθησαν ει το πολεμεῖ ν ἀλλήλοις εκ τοιαύτης αιτιας. O36 Λευίτης ἀνὴρ τον δημοτικωτερων, της Ἐφραῖ- o μου κληρουχίας ων καὶ 4ν Ἀκείνlν κατοικον, ἰγεται γύναιον ἀπ Βηθλεέμων της δε Iosδα φυλῆς Οοτεστ το χωρίον Ἀρον δε σφύδρα τῆς γυναικος καὶ του κάλλους αυτης ηττημενος τύχει τον παρ' κείνης οὐχ