장음표시 사용
41쪽
Λ n hac quidona libri pars, tiam si ab Xtromis eius capitibiis iisorum in nodii in turbatis ei p. 38 discesseris, unius esse potest auctoris. Etenim de rebus, qua in iudicium veniunt, partim ita agitiir, ut Stoicum agnoscas hominem
Suae Oetae decreta nuSqualia non reperientem vel cum litoreo ii tondit pervenire non poteSt, allegoricae interpretationis artificiis potita obtrudentem, partim ita, ut cum altero quodam res nobis sit, ni illi magistro addicto Ut do Stoicis praeceptis eum Homer cohaerentibu non minii integre quam de Uliquis iudicante, etsi huius quoquo disputationi Stoici coloris quasi guttas quaSilam 8Se adSperSa negari non OleSt. Nam, ut concedendum est alteram partem ab altor non omnibus locis cortis quibusdam terminis posse ooorni, ita itiant alterius ab altera Sit discrepantia facile perspicitur. Primis uim indo a 3 capitibus, quibus do mundi et ortu tordino usque ad . 103), de Sol astrisque et de meteorologicis terraeque motibii e. 104-11 agitur, quae tantum non omnia secundum Stoicorum doctrinam narrari iam diu constat, philosophi illiis nominantur quidem nihil scilicet auctor nisi id curabat, ut secta suae finibus contentus Homeri auctoritat placita ius niti doceret. Qua cum re congrtiit, quode. 93, postquam de mimili principiis a Thalet ut onophano constitutis pauca quaedam attulit, μύλιστα ληγῆς θύρα inquit, τέσσae στοιχει συνίστxist. E ceteris autenm philosophis praeter Empedoclem bis e. 99 et 101 citatum,
quem quibusdam in rebus sui annumerare Stoici potorant, imus Aristoteles in parte vocatur, atque ita ut demon- Stretur ιι υ σευ εσιιν ὁ λιος ἀλλ' ετέρα τις κρείσσων Dσία c. 105), ita Chim re cohaeret, hiod . 9 illustritim quidam philosophorum hiattuor elementisiniuintam addidisse ossentiani dicuntur.
Quantum ab his discrepunt capita inde ii 122 ' Quorum ut ordinem sequar, ad Homeri auctoritatem referuntur Py tha
l Cf. p. 29. - Capp. 153 et 151, qu0niam n0n d placitis, sed do sententiis quibusdam in iis agitiir, consulto mitt0 eL p. 38.
42쪽
32 127. 130 134. 136 143 144), Aristoteles vel Poripa toti fi 128. 132. 133. 135.137. 14bi, Democritus 150), Epicuriis ii, in Aristippus ib.). Ipso autem illo cap. 122 ha00 0-g intur in καθύγεε δε ε ερὶ τον θείων coλλο καὶ tot κάλοι
λαβόντες , oro καὶ περὶ Si di γρωrcείων rea; μύτων, ναρ L0ν Γερὶ 'υχῆς ζειρασώμεθα το μεν et a dors clxων Ποί, αγόρου και Πλύιωνος γενναι Γαιάν σον εἰναιτ φυχ ν γύναι 0ν. Ut Supra c. 93 Stoicorum sontontia una esse vera perhibebathar, ita hie Pythagoras ut Plato primas forunt, atque in re, de qua Stoici litor iuclioavorunt ut insuperioribus Stoica seetuo tantum non inius placita Homori auctoritate corroborari vidimus, ita lito multus o varias hi losopliorum sententia o oo pendore ooemiir. Quid mirum igitur Stoicos, ubi asserinitur, non ultra coloros Torri Immo cap. 130 verbi ὁ τῖν ει ρημενων do: τοις co9ικοῖς, et Ohγεμονικον ιναε ιερὶ aedicti , placitum illud reici mugis quam uocipi stupra p. 21 iam vidimuS. Neque minia ea, quae capp. 136-41 d Stoicis o Poripa tutiois sinum bonorem aut in sola virtut aut in adum cum boni sexternis coniuncta ponentibus asserunthir, ita se habent, hi non ad illos, sed ad Peripateticos scriptorem inclinare apparout of cum alia tum c. 13T Xtr. quae de eoiς ωιηρσιν ων disputantur . Addo quod cap. 133 Aristotelis de dilabus unima partibus cf. Pliat. Viri mor. 3, p. 442 B ae do summa virtut divinast xtronio vitio belluino, homino autem inter utriamquesnon posito of Eth. io VII, i sunt sentiam tu profert hit amplocti eam videatiir, vel quod cap. 134. 35 magi a μετρι orta γε a cf. de hoc verbo Praeeliter, Archi X, p. 188)
ilium Stoicoriam ab area9εί stat, vel quod contra Stoicorum alictoritatem, i iam ne commemorat quidem, ut Pythagore O-rum μειεμ φυχωσιν probet, ex heroibu elim equi loquontibus uno Ulixum omnium primm agnoscente officit,
43쪽
inter lionii nos et re siqua uni Inant in OSSe κοινωνίαν
του λόγoi καὶ συγγένειαν τῆς φυχῆς c. 25J. Apparot igitur me olim Porpli. l. 3. 400 Sqq. Omnia libri τερὶ eoo capita 2 160 ex eodem allegoriarum libro Stoica originis, quem Diel S, 0X p. 95 indagavit, quo libro otium Heracliti allegoriae, Pseudo-Plutarchi placita quaedam, Probus ot cf. nunc Tl id o Annal. phil. XLIX, p. 21 sqq. - ad Verg. Ecl. 6, 31, alia pendent, praepropere repetivisse. De priore autem horum capitum parte usque ad 111 id quod ibi posui manebit. Quod pluribus demonstrare cum Opus non it, id non mittendum est, Scriptorem horum capitum libro, unde sua hausit, longo in dubio ub0riore et doctiore, non semper ea qua par fuit diligentia usum
osse id quod e verbis cap. 93 ὁ μάλιστα ἀληθῆ δόξα
τέσσαρα στοιχει συνίστησι, ιυρ έρα δωρ γην ταυτ δε καὶ πιμηρος εἰδῶς φαίνεται, μνημονευων ε πολλοις υτ ονε κύστου, lucet. Ridiculum enim est, inde liod Homerus multis locis ignis auris a tria terra montionem faciat concludoro eum hae quattuor esse voluisse lumenta Quid pro iis uirorundum fuerit Heracliti docent capita 22 Xtr. 23 et 1, in quibiis e versibus T 27 sqq. et O 36 Sq. - invocantur intor alia ni imina et terruit flumina, ut iurisiurandi sint testes
elementorum numerus officitur.
Addidisso autoni iam, qui haec e Stoicorum illo libro qualicumque modo excerpsit, ea illis, ita de placitis X Ho- moro durivandis ex ultoro libro petita perscripta iam inuonerit, inde officitur, ito intor c. 111, quo displitati de moto Orologicis Stoica os littor alia Heraclit. o. 42 terminatur, o c. 112 θεους εἰναι re ντες Οἴ γε ὀργως φρονοῖνι ες νομίζουσι καὶ 7rρωζος Oμηρος, ratio Sine ulla coniimotion hiatini; quo accedit, itod, cum in his quidem cupitibus a robus di vinis, quas philosopli ex Homero hauserint, ad ii munus transeatur e 122 i, capite 2 cum quo Q. MartiSsime cohaeret,
partes philosophiae physica et moralis et dialectica, qua du
44쪽
ro f. p. 28ὶ dein libris sermo instituendia Sit, Ommemorantiar; qua voeabula non in ipsa sertim tractatione, sed capit domum 144 Xtr. OCTO μεν Γν πρωτος μηρος εν τε θικοῖς καὶ
Iam mirum an esset, Si is, qui iis quae se ultor libro iam transcripta vel Xcerpta invenerat, o Stoico illo fonto
hao addidit, ipsa capita inde a 12 prorsus intacta oli quisset. Atque verba cap. 122, ubi de Platonis et Pythagora d anima inaniortalitate placiti agitur, versui Homerico isti χ, . . . ' άιδόσδε βεβήκει II 856 etc. adiecta εἰς τον ἀειδη d ὁρ- τον, εἴιε έρα θείη τις εἴιε πόγειον, τόπον,
R. H pinge, Xenocrat. p. 147, 2 lana monuit, quamquam Xenocratis sed loro OSSent Sententiam, o cap. 9 addita Asovidori capiti alitum 129 exemplum Achilli a Minerva, quae Sit φρόνησις, coerciti, quod cum reliquo capit male cohaerere Stipra p. 20 demon Stravimus, o eodem in dubio fonto, indu Horaclitus sua cap. 17 20 lautisit, additum si ita nimnon solitui indo allegorica dea agundi rationis intors rotatio apud Herael quidem . συν φρονήσει μερ νοι esse dicitur coloris adiecta sit, sud otium quo modo totus hi lociis eum, quaestione do diversis anima partibus diversis partibus corporis assignandis cohaereat intellegitur. pud Horaolit im
' A 197 officitur, rationem, cuius Sedes caput SSet, iracundia, hiae in pector habitaret, superiorem exstitisse
non est quod pluribu perSe litamur. Eodum modo do cap. 131 iudicandum est, quo Stoi-e rum, qui non nominantur, doctrina Platonis do animao partibus deerotis c. 128 30 ita subiungitur, iit aut uiris aut auctoris libri sonisentiam roditor vid0antur. Sod io litoque annum quendam tragulo, ut ita dieam, SSutum SSe, verbis cap. 131 sexti omis ot initi cap. 32 apparet: τὰ μενουν has λα tactv Toυιον διαιρεira et oi τρύαο - λεν ὁ των περὶ ριστοτέλην στε ia cύθη γοι μένων Γν νέμεσιν καὶ τον λεον ... Tapra Zai Oμηρος κτλ. At cum inter aῖλα
45쪽
35 non quidem Aristotolus hi, qua in re error Arii Didymi vid.
Dieis, DoX., . 1 lite recurrit - secundum Stobuo Eol. II, 7, 21 ita distinxissent, ut ii Ortim quidem in numeruin referrent pιλίαν χύριν νέμεσιν αἰδω θύρσος λεον, capite autem I 31 extremo non solum θ&ρσος, sed etiam h γαγῆ λστίς vitiosis affectibus anni inieretur, eam unam Ob causam et Satis inepte quidem haec addita osso apparet, ut res alii de petitas quocumque Od eo loco insererent. Quae eum ita sint, cap. 131 ex eodem Stoicorum libro, und0 93 - 111 pondent, repetere non Vereor idque e minus, quod Porphyrius 'Ilo ille, quem eodem ilSum esse constat, apiti illi simillima qua0dum habet vid. Proleg IL, p. 399 Sq.3. Propter haec igitur non si quod capita indo a 22 ' Plutarchi Μελέταις, ad quas causis supra expositis ducti SumuS, derivata SSe negemuS; neque magi propter ea, quae c. 122 vorbis quil, is do animis in Od. Usanguinem bibentibus p. 398, Beria. agitur, tibici intur: καὶ γὰρ τουτ χ δει, τι το αἷμα ν0μη καὶ τροφή σε ι του νεύματος, ο ὁ πνευμ εσζέν
c. 131 intorpolavit addi poterant; sed noscio an totum hoo caput olim non Platonis tantum et Pythagorae, sed tiam Stoicorum do anima post mortem homini muriunt sententias Ontini ierit esse enim quaedam, qualia nunc legiuntur, in formam
redueta brevior0m illud docui, quod p. 397, 17 B.): εἶναι τροφυχὴν αγαναιον, ii is πτερὰ G λύγρο στρ0σιιθγησιν ὁ Πλή- των Scriptum videmiis qua quid tandona sibi volint diffidito
os dictu. Sed in his uno quid om diutius morari non licet, neque in capitis 126, totius libri facit difficillimi, singulis orbis ad Certo auctore revocandis. Ut tumo patio quaedam de his quoque asseram ut a qua inde a lin. 1 orn. 0 Ulixo leguntur, qui ut εμφρων ἀνὴρ ercurii qui sit λόγος auxilio Circa restitori aruit postea ad inferos de penetraverit, Horaclito is allogoriis si in simillima of earum cap. 701 Cum re tamen congruit, quod Rhet. II, 9, λεον et νεαεσιν π θ qηθους χρηστου p. 1386 β 13 esse dicit.
46쪽
360 723, ita quod initio capitis, ut metempsychosis Pythagoreorum
cum Homero Omponatur, animae tuaedam incidero dici tur εις την του παντος εγκύκ λιον ι ερ φ.ρουν, ν Λίρκην προσαγορευει, eo Pythagoreortim vel Platonicorum mysteria
sapit, ita ut mirum non sit orphyritim ap. Stob. Ecl. I, 49 60 simillima protulisse Pythagora autem doctrinae
Plutarchus cum magno teneretur studi neque symbola eius RSpernarethi - f. IS et Sir. o. 6 p. 382 Α οι δοκιμώτατοι των φιλοσόφων ἐν ἀφύχ0ις - ἀσωμάτοις πρήγμασιν αἴνιγμα του θείου κατιδόντες, o qua se libro de Et aphid Delphos Hirgel, Dialog. II, p. 200, attulit , num Omni X parte negandum est, eum allegoricam loci Homeri interpretationem, qua ipsius aetatis Pythagorei suam de motompsychosi sententiam fulcirent i, in modium protulisse Sequitur ut d partibus quibusdam adhuc neglectis, a primum quidem de capp. int0 93 - 111 0 122, de quibus adhuc egimus, interloctis 112 121 quid statuendum sit XponamuS. His igitur apitibiis cum do diis immortalibus agatur, quOS Omnes quidem qui recte iudicent o γε δργως φρ0ν0ιντες)orodant, inter hos autem - Epicureos excipi apparet magna multis de rebus fuserit consensio, facito xplicatur ii factum Sit, ut multo pauciores itum inde a cap. 122 philosophi nominentur Stoici, Plato, Aristoteles, Theophrast, S, semel 11 9. 20 singilli semel praeterea, ut qui Toν αρίτον θεον σώματον και νοήσει ctλλον καταλη τόν esse vellent, prae Stantissimi philosophorum laudantur 11 4 , quos Platonem esse quique ab eo staron se ipse Plutarchiis, Platon. Quaest. 2 init. 9, p. 100 et Ples tim ii uri quidam inforioris aetatis apud Stob. ol. I, 1, 28 maxime quidem inde a p. 33,
1 Α0tato inseriore Cronium rom ita instituturum fuisse ex ii8, quae P0rphyr. p. t0b. cl. II 1, 32 d ingenio li0mini attulit spoponderis; ac neget an h0 ipso Cr0ni auct0r l. supra c. illo usus sit. semere nini egisse ornardacem, cum fragmentum illud non orpllyrii sed Plutarchi esse vellet, vix est quod denuo es. m0neamus. Ceterum d0etorum hominum de cap. 126 Sententia oonsulto hic negleg0 id uniim m0n00 capitis illius et ecloga Stobaeana Mntem e0mmunem Die lesium qu0que D0X. p. 98,
47쪽
37 15 . docent. Nihil aut01n in hac parte occiami, quod Plutarchi Μελέταις am derivari vetet c. enim 120 si quidum recto e C hi ys illi repotivit A ling. Si h li in modo fontibus
Plutarchi commentationum de aud. Oet et de fato, diss Gott.1893, p. 53sqq.), illud tuo posuimus ea re non tibverti volinde intellogitur, quod tium in libro de aud poet. o. 6 eodem auctor Plutaretuis usus est of etiam iter, de gnomol. r. hiSi atque Orig. I, Progr. Bonia. 1893, p. 44 aliisque etiam libris Stoica non tam anxie quam exspectaveris vitavit. Eodem modo do capitibus iudicandum est, quae post c. 144 leguntur, ea
dico, quibus de philosophorum placitis agitur excipienda enim
Sunt e. 146-48 cf. pr. p. 29 i. Quae cum vinculo satis laxo cum Superioribus cohaereant nam non verba tantum cap. 144
extrema perverse addita sunt of p. 28ὶ, sed etiam qua initio c. 145 sequuntur, maxime quidem illa p. 416 5 Beria.) ἴδωμεν υν, εἰ καὶ τούτων στὶ reae τω co xi et λόγος ' λλὶμ ν cλkῖσιος
ολίγα δἐ εκ πολλον caeci ζεθένια ξαρκεσε , admodum Claudicant , tamen non Si Cur alterius atque superiora originis esse dicantur, nam etiam in ipso libro, unde Xcerpta Sunt, corollarii cuiusdam loco addita esse poterant. Immo peculiari
quadam virilite commendantur; nam nota solum Democriti
εἰδώλων memoriam c. 150ὶ, sed etiam disputationum continoiit alteri, quam Stobaeus Eul. I prooem. 10 in sorvavit, similli-1 Etiam ornarda his es. p. 23 Stobae eaeceptuum eae Plutarchi rei iet sinceri scripto fortasse e μελἔrαις p. XI. XX destιmptum esse ituli 'avit Baedor sium c0ntra p. 4 a Diolesto 0x. p. s 6, ita dissentire, ut eclogam t0baeanam ex ipso cap. 145 pendero existina aret mireris Sane. Qui alitem factum sit, ut apud Stobadum nullus Homeri versu afforatur, apud Plutaretium pauci quidam a lsint, inde explieatur, quod versus quosdam ex odem lant sin dubio multo liberi0r petit0s antea iam pr00em g , quo cum loco Bernarii iam p. XIX, Plut de an procr. 31 p. 030 Α, e0ntulit attulerat, ita ut 0 hinc qualis inter utrumque scriptorem condicio intereddat perspiei 0ssit. - reliquis Stobaei elogis, ilibus Dielusii auc-t0ritator suculus aclismuth invitis odioibus Plutarchi nomen addidit, pers patet me de ei. I, 41, 10 eum cap. 124 iam diu e0mp0sita n0n dissentire, ea autem, quae cum capitibus ilibusdam inde a 3 squo ad 111 et recto itidem, conferri solent, ex ipso illo libro Stoico, unde ut illa capita ot Horaeliti allegoria et alia quaedam manaverunt, repetere.
48쪽
mum de Pythagorae imaerorum doctrina eum Homero Omparanda 145 haudquaquam Spernendam adde quod hic quoque 150ὶ, ut de Τελετων fragmentis a Gellio servatis p. 7 011
cimus, Epicuri placitum quoddam cum poetae versibus Omponitur, atque hoc quoque loco philosophus, ita quidem, ut Peripateticorum verSuum Sqq. interpretatio accipiat ir es ad Porphyr. l. c. ini, vituperatur. Capitum denique, quibus hau libri Homorte pars terminatur 151-60), ambo obitor a inspicionii esse patebit condicionem, it proverbia qua sedam vel dicta se aliorum poetarum effata x Homor repetonda duobus si adeo pluribus fontibus hausta sint, quorium num quis vel quinam apud Plutarchum qiuaerendiis sit uno non quaerimus. Non negleXiSSe
Ergo ii qua offocisso nobis videmur comprehendamuS:0g0rat in 'Oμηρικαὶ IIελεται Plutarchus Chaseronensis intoralia de philosophorum placitis ex Homeri carminibus vel derivatis se cum iis congnientibus o quibus a fluXerruit, quae in libro iustium qui fertur περὶ μήρου tunc medium fere loeum tenent eap. 112-603, ita tamen, ut is, qui iis capita colluction allogoriarum Stoica petitu 93 - 111 praemisit, alia quaedam, quae indidem excerpserat, addiderit, iisdem autoni in sine quoque l51 sqq. aliena adhaeserint. Μελέται autem cum non Oxigui ambitiis suisso viiloantur, in libro nobis servato alia in formam roducta lint in diibi multo breviorem, alia proXimo ad genuinam formam accedere possunt ei p. 30ὶ Cum
Mitem tiam si neglectis verbis re tantum SpoetamuS, nota Omnia, 1 Si recto iter i. c. p. 38 m. locum thonao XII, p. 13 B, Chrysippi florilegi repetivit, hic quoque Pilitarchus h0 auct0re Susesse videri p0test cf. p. 7 9, 1 37).
49쪽
quae de philosophis in Μελέταις persectitus erat, in altorum librum transiorint os locos a Gellio vid. p. 6 sqq. allatos ,
videndum esse equitur, an quaedam eorum quae hic neglecta sunt alii scriptores in usum suum converterint, volut Stob.
flor. XI, 32 24 M. cf. Dieis, DoX p. 96 et Ohol ε 490 schol Aesch. Pr. 109i, quod haud scio an cum Democritide corporibus mortuis reviviscentibus sontontia of E. olido, Psyche II, p. 190, 3 cohaereat. Capitibus autem 3 - 160 qua praemittuntur de poetae
reruin narrandarum ratione quaeque de arto eius Oratoria
161 - 75 o do variis civitatium et vita privata instituti oet. 176sqq. illis addita sunt, tam male et inter se et cum ea part libri quam o Μελέταις derivavimia cohaerent, ut, prae- sortim cum in his Plutarchum de talibus hioquo robiis egisse haudquaquam constet, nisi argumenta quaedam in ipsis quas
continent robus posita uocedurit, non sit ori ad eundem fontem reforantur. Quod si ausae uti graveS, quae eodem no ducant, dosiuit se si sunt udo quae eodem recurrere vetent, non deSpe randum tamen os fore ut inde tandem huiusta iam Pthitarcheis coaluerint inveStigetur.
Ego autum ut dicam quod sentio in iis orto libri partibus, quibus d robus sit institutis, qualia poetae temporibus fuerint, agitur, Plutarcho mihi videntur quaeri OSSe non pauca enim simillima sunt iis, qua in Dioscuridis qui fertii libro ερὶ του a9' ' μηρ0ν των ρ ίων βίου vel similitor inscripto Peripateticorum copiis petita leguntur, quibus Plutarchum quoque Sum SSe constat cf. Rob. Vober, o Dioscuridis .... libello, Stud Lips XI, cum aliis loci tum p. 168Sqq.; quibus addo se of Orae. o. 3, p. 10 D). In ceteris autem libri collo ot uno partibiis olim aliis tum iis qua vitam
poetae p. 337. 8 . excipiunt, quas hic consulto of p. 25)negl0Ximus, vestigia insunt, ita ad alio auctores O diuuant. Sed haec persequi nunc non magis filiam de sontentiis ab aliis do libro frερ oi prolatis aut de auctoribus, quos lutarchus in usum suum adhibuisso videatur, disputare licet. Quam autem ob rem iis, quae o Plutarchi Μελέταις X-cerpta erant, addita sint, ilibus de aliis rebus agitur, quae ad
50쪽
40900tum intollegendum et ostii nandum necessaria esse videbantur, inde perst)icitur, quod non in loco ad ii s a m rim i nologenda recurritur, velut in ipsa Statim p. 337 'oμηρον ον FCOιηTU .... εἰκότως ἀναγιγνῶσκομεν πρωι 0ν, Vel Q. 171, post a quibus de arte oratoria agitur p. 435, 21 δῆλα γὰρ καὶ τὰ λλα εξ oci ς της ναγνῶ σεως cf. etiam c. 2170Xtr.). Quo cum accedat quod pluribus locis orba volui θεασώμεθα vid. o. 9 init. 115 149 init. etc. vel ἴδωμεν εἰ c. 6 1 extr. 145 init. te. Sim. Oecurrunt, Seholarum in usum destinati in fuisso librum apparet; non iniuria igitur Encyclopaediam Homericam vocaveris. Qua in componenda vol augonda si plures deinceps ut videtur Sane, Ceu- pati fuerunt, ultimo loco sine dubio ea uocesserunt, qua liber prior adhuc inscribsebantur p. 329-36): noluit scilicet, quisquis illa addidit, abollariim quarundam qua de Homero ferebantur, quas in iis quae de vita eius perscripta p. 337. 38)iam invenit, frustra quaesivit, adulescente QSSe ignarOS.
1 Fortasso . 23 verba καὶ στι πειρ αυτ ημος or αἰζηοὶ ημήροτερα κωλοτομευσι Sic , ita intellegenda sunt, ut is qui haec capita iis, quae Plutarchea continere sciret, addorsit, iis Pli tria ossi i locum de Is et Osir. 66, p. 367 D, indicaverit utr0que practerea loe Volcanus ignem n0nnumquanauset flammam significar dicitur.