Hardewigi Dasselij IC. Panegyricus, de illustrissimi et generosiss. ducis Ernesti, domini Guuilielmi iunioris Brunouicensium ac Luneburgensium principis, ... laudibus, &c. ..

2쪽

ER NESTI DNI

BRVNO VIGENSIUM AC Luneburgensium Principis Christianissimi se. licis memoriae filij, de de uniuersae 'similiae Luneburgicae

laudibus,&c.

nihil est, non dicam in uniuese orbe, sed in ipsa re- - D rum natura politico magistratu dignius, nihil principali potestate antiquius nec augustius usquana,illustrissine& gener sissime Princeps: ita non est siue robur, siue vinculum augastissimi huius magistratus aut arctius, aut sanctius ullum, quam AMOR ciuium & Ο B. S E QUIV M plebis: nee quicquam praeclarius esse potest, quam viuere ut Poeta canio optantibus cunctis. Amor inquam quo parere, quo diligere,quo principem hunc ut solem in terris, ut vicarium volentis Dei huic ditioni diuinitus datum subditi agnoscere velint. Porro si quid in rebus huma- A a nis

3쪽

nis est, quo certius quis amorem iusti dcclarare possit,hoc certe maximum videri debet, sit ita principis sui rebus vel secundis veI aduersis assiciatur, uti suis: aut potius si huius salutem ut communem utilitatem, priuatis causis omnibus anteponat. Sic

prudentissimus priscae illius & optimae Reipub. Se natus populus' Romanus, principibus suis vivis non selum in primo huisus dignitatis aditu, publi

ce congratulandum censuit, verum etiam mortuos

cum summo honore & praedicatione meritorum in Rempub.sepeliuit: & ne quid ad immortalem nomini&gloriam ipsis deesset, pro rebus tam domi quam foris feliciter pera stis, statuas ex auro aut marmore, publicasi; monumenta magna cum laude, ac saepe etiam cum admiratione erigere sel

bar. Intelligunt hoc idem fidelissimi totius Ducatus Lunebussi: subditi,qui sanctissima pietate, summa obedientia,maxtina deuotione,illustrisi: Ceis: T. turmatim ubiq; occurrunt, &ad Christianissimum principem diuinitus datum,veluti ad sacram Anchoram confugiunt. Quae quidem omnia diui nasunt, cum verae totius Saxoniae in te pieracis &obseruantiae testimonia 'timi perpetuae firmitudibnis certissima argumenta. Haec cum ita sint E R-

N E S T Eprinceps illustrissime, non possum quoq;

& ego humilis Celssithiae cliens omittere,quin Celsrde eiuςdiei auspicatissima sestiuitate, qua Lune: biirgensis Ducarus administrationi inauguraberis: cum meo tum charissimae patriae nomine, etiam

atq;

4쪽

atq; etiam gratularer, optans, ut quemadmodum haec:res cunctis ditionis tuae subditis ac populis longe gratissima accidit, ita &ad Deiopi: max: perpetuam gloriam & honorem Celsi: T. illustrissimae D. matris, illustrissimorum fratrum Ducum Brunsvvicensium & Lune burgensium, ac totius vestrae familiae Luneburgicae solidum & perpetuum gaudium, uniuersae adeo Reipub. Christianae bonum esse possit.

Quia vero Princeps E R N E S T E, Domine clementissime, meo me metiens modulo ac pede quod ille aio pro sortis meae humilitate dona,

quae honori tuo destinatam pompam ornarent, affferre nequibam, negligere tamen subiectissimum studium eo officis genere nequaquam debebam, quod hac statione mea prolicisci postet, neq; CeIL IT aspernaturam plane confidebam. sic enim statuo, dignum humeris tuis mtinus, dignum tot tantisq; egregiis Virtutibus, quarum mox primis ab annis eximium edidisti specimen,quae non minus quam quorundam praedictiones dignitates tuas praesagiisse videntur, praemium tibi condignum ἀ E. ic ιν obti-Gratulor itaq; hanc sorinna uti par est, debita subiectione,gratulantur sibi dominum ditionisLuneburgici ordines, gratulantur deniq; atq; exoptant sospitem, quotquot vel religionis puritatem, vel salutem Reipub.vel literarum decus amant. Et

5쪽

verb ne omnino vacua haec gratulatio nostra veniat nam vacuum coram Deo,etu'; vicario Principe apparere,ionge prohibetur equidem cum aliud nihil habeam,quod tua Celsdignum videri queat, nonnulla ad Illustrissimos maiores,adCelsitudinis

tuae personam, ad muneris assignati sunctionem pertinentia,explicanda esse censui; ut sic ornamenta tua,quae maxima existunt,nosce rectius queas, &stationem tu qua diuinitus es collocatus, tueare vigilantius. Quod si fortassis, ut cupio, non assequar; erit esementiae eo benignius mecum agere, quo illustriss.Celsit: tua in causa est, si tantis tuis meritis &expectationi omnium satisfacere non possim. Neminem enim plus quam in C poeniteat. Aggrediar igitur bona cum venia tua & sicuta numine aliquo olimselebant, ita nunc ego non

aliunde ordiar, quam ut cum inuocem Deum praepotentem,qui te delegit verissimum certissimumq; Ducatus Lunebum: gubernatorem, ipse prostius adsit fidei meae, ipse pietati, ut dignum aliquid in medium adserre possin hoc communi gaudio, dignum principe,dignum te. Quod maxime ut opinor astequa si primo loco, Deo immortales habeamus gratias,qui nobis sub paterna eiusmodi Principis cura,fide, Bllicitudine, tutela, vivere concessit, qui recte suo munere fluugitur: stibilitorum voluti liberorum sitorum commoda prouehit,excitat

prostrata: constituit iudicia: legibus disciplinam

vincit,

6쪽

vincit, pupillis adest: eundena m coniunctis votis precemur,ut quem dedit semel Principem, diutu nae lucis vitaeque huius donare usura, contra omnis generis mala atq; incommoda benigne tueri atq; defendere dignetur. Quas ergo nos Deo gratias persolueremusὸ quo pacto digne eiusdem bonitatem,clementiam,misericordiam colebrabimusὸ qui eiusmodi ditioni Lunebussi: praeesse Dominum voluit: quem & artas,&anni,& spiritus ante defccerunt: quam patriae charitas: religionis amor: subditorum salus: vitae consiliorumq; constantia. In eiusdem deinde demo tui principis locu talem substituit,quo digniorem,& ad tristia haec tempora aecommodatiorem ne votis quidem conceptis optare poteramus. Videt nimirum Celsit: T. latissimum hic suarum laudum

mihi campum sese apcrire,sine graui Eorisdie & ne gligentiae suspicione, sicco quod aiunt) illas me praeterire pede non posse eadem intelligit. Sed quia vereor, ne si de laudibus Cels T. aliquid dicam , pudicas aures tuas laedam potius quam obloctem,praesertim cum ex eorum Cels T. numero esse sciam: qui, quod verae solidaeq; virtutis proprium esse,quam videri laudabiles malunt: eam in dicendo moderationem adhibebo, ut nec verecundas illius laesisse aures: nec de multis magnisq; virtutibus atq; promeritis siluisse prorsus videar. Principio satis constare arbitror, Illustrissimos Duces Brunouicenses dc Luneburgenses originem suam

7쪽

sitam duxisse ex antiquissim stirpe Goelsica , atq; adeo e familia Imper: HENRICI LEONIS, quem& duodecimo gradu in ista familia siequuntur,cuius adeo vetusta nobilitas in Germania est, ut LUDOVUICUS PIUS, CARO LIMAGNI Imp. filius uxorem ex eadem familia Iuditham filiam Guvelfi ducere non dubitauit. LUDOVVICUS enim PIUS IUDITHAuxore ducta fratris illius filio HENRICO Rauesburgum& alias per Sue uiam possessiones concessit. Ex IUDITH A illa natus CARO LV sCaluusCaesiar,cuius posteri inGalli s ad Hugonem Capetum usq; regnarunt. Pater autem HENRL

BAuariae, natus paterna origine ex celebcrrimo Guvel forum Ducum Bauariae de matre UU V LP HIL D E filia laudatissimi MAGNI postremi ex prima familia Ducum Luneburgensium orta ab HERM ANNO, quein OTTO primus Imperator propter virtutem, singularem industriam,& fidem eximiam ad principatum evexerat. Materfuit GER DR VDIS, filia sapientissimi&sortitudine bellica praestantissimi Imperatoris L O-T H A RII Saxonis,qui una cum filia dotis nomine suo generi HENRICO LEO N IS patri tradidit Brunsvulgum, comitatum Northei mensem & omnem ad Visurgim ditiovem, quam ipse cum coniuge RIXA a suo si,cero HENRICO Crasso acceperat,atq; ita ex eo matrimonio HEN-

8쪽

RIC V S, quem superbum, ali nigrum cognominant, uniuersam Saxoniam acquisiuit, possidendam ; cum Bauariae ducatu filio HENRICO LEONI reliquit.' Loμgum seret deducere maiores a tempore HENRICI LEONIS, qui ut caeteras eius res gestas taceam, ante annos plus quam quadringentos,Henetos, maris Ballici accolas, penitus edomuit, & ad picta tem Christianam flexit. Bardorum quoq; vicu urbem annis amplius C C X X X U.ipsa Roma vetustiorem, ob d egatam obedientiam, ignominiamq; ab effreno populo ipsi illatam, funditus subuertit, Anno nimirum salutis humanae M. C. LXXXVIII. ipso die, quo Ecclesia celebrat festum Apostolorum Simonis& Iudae.

Etsi autem constat, Deum in heroicis bonorum Principum familijs, virtutum heroicarum semina& motus animorum generosiores & feliciores, ex maioribus in posteros propagare, ideoq; magnum& excellens decus esse iudicatur ex nobilistima&heroica stirpe fatum & prognatum esse. Tamen in hac Ducum Brunouicensium ac Luneburgensitim iam ilia alia sunt propriarum virtutum decora longe maiora: tametsi generis etiam splendore & antiquitate caeteris orbis Christiani Principibus haud minores extitere. Quae enim alia praeter hanc familiam , si generis dignitatem spectamus, celebrior &vetustior in Germania fuit quae iam inde a quadringentis amplius annis Romano Imperio partim

B ipsa

9쪽

ipsa praesuit,partim qui praeessent,elegit,e qua tan quam ex equo Troiano tot delecti Heroes prodi runt,qui & armis dignitatem Imperii,& virtute noemen sustinuerunt.

Quid ego IOHANNEM proprium & pri

mum huius familiae authorem Quid Ο Τ Τ Ο-N E M strenuum MAGNI istius TORQUA-Υ I pronepotem ξ qui ea quoq; rerum gestarum laude floruit,ut post aliquot victorias profligatis saepe hostibus, Dux bello strenuus habitus sit. Quid vel Cels T. abavum O T T O N E M Ducem commemorarem,diuina quadam & incredibili virtute principem Quid HENRICVM, quid ER-N ESTVM proauosὸ qui non solum eorum hominum qui nunc sunt, sed totius antiquitatissioriam superarunt, ERNESTVS sane Cels T. auus, praeterquam quod laudabiliter in aula auunculi sui F R I D E RICI Elcei oris Saxoniae educatus erat,etiam FRANCISCO Galliae regi ob heroici animi indicia, armorumq; usum & militarem gloriam fuit carissimus: nam profectus in Galliam prima meruit stipendia apud FRANCISC UMRegem Franciae, incidit videlicet in ea tempora quibus ardebat bello uniuersia Gallia, ut nemo sere esset in ea aetate, quae fuit virtutum maxime serax, cuius FRANCISCUS Rex in capiendis deli berationibus rebusq; grauissimis conficiendis fideli magis opera aut sagaci mente uteretur. I O.

HANNI quoq; FRIDERICO Electori &

Duci

10쪽

Duci Saxoniae , ERNESTVS Dux fidelem nauauit operam in expeditione,contra eos, qui pernitiem Augustanae consessionis addiistris principibus moliebantur, quod factum est Anno redempti odibis M. D. XXX. Sed in eam modo commemorationem digredi visum non est. Maior enim hic sese dicendi campus aperit,quam qui praesenti instituto

nostro conueniat.

Accedo igitur ad parentem Cels T. Ducem G VV ILIELMVM excellentis recordationis Principem omni laude dignissimum,nec ulli maiorum virtu e secundum, qui ditionem Luneburgicam ita administrauit,ut non modo fines territoris sui amplificarit, quantum potuit, sed doctrinam quoq; religionis a corruptelis,pro virili sua consem

uarit,tum studia etiam literarum egregid promouerit. Quae certe ornamenta in viro Principe tanta sunt,ut sui amorem dc admirationem,in animis nostris merito possint de debeant cxcitare. Quare etiam tanti Ducis recordatio sine communi moerore

vix potest existere. Quid enim in ali)s rebus fieri consueui id vel inprimis hic usu venit,ut hominestum demum bona nostra intelligant, quando ea, Juae in potestate habuimus,amisimus. Nam ut nihile religione, nihil Repub. praeterea addam,hanc quidem laudem eius amplissimam ducamus necesse est,quod ille neq; boni patrisfamilias, neqi boni incipis ossicium negligebat. In Reipub. sis E ad- Unistratione ita se composuit, ut horridis Martis B a armis