Ex historia ecclesiastica P. Natalis Alexandri doctoris Parisiensis selectae dissertationes de schismate Graecorum

발행: 1780년

분량: 264페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

. Usque ius in tempus nuIl eonfusi vexabat meden tes de Patris, Filiique consubstantialitate, nec Homousion praedicabatur. Virtus tamen illius verbi credentium mentibus insita consistebat, quoniam omnipotentem Filium

in nullo diismilem Patri fore credebat, benedictum Salis vatoris recolens dicentis qui videt me, videtis atrem. Neque Ebrilium aliud, quam creaturarum auctorem omnium, sciens ex Joanne istum, Omnia per ipsum laeta fuisse se Nee tamen in symbolo postolorum, eollatione facto, eontinebatur aliud, quam quod, noVimus omnes Credere nos opportere in Deum, Patrem omnipoteatem, mi Jesum Christum Filium, eius unicum Dominum nostrum. Suffciebat ista si se des credentium saluti, quae multorum sanguine,artyrum, cinnumerabilium ore Conlessorum per uniri versum orbem lapprobata est commendata ve-- rum ubi rius impugnator veritatis caepit in Chr.., is divinitatem insanire, & blasphema non pauca aculari, Fidelium mentes ad pietatem incitantur.

veritatis arma contra impietatis errorem proferunt,

, confodiunt una cum Auctore impium dogma, quod se Filium Dei reaturam, non de Patre genitum , Spiritum quoque sanitium minorem Filio blasphema. A bat. Post quem Μacedonius surrexit, de Patre, Filioque cum Catholicis similia sentiens, Spiritus vero, sancti personam non reeipiens. Adversus istum M., tholici decertantes Episcopi, Spiritum sancium probaveruut, unum esse in sancta Trinitate contub-- stantialem tam atri, quam Filio 4 de Patre prooe- dentem, coadorandum, .conglori Ilaandum atri, , Filioque Dem Artapa epullulante eonia volem teque confirmare, non esse rectae iide spiritum san- ctum dicere, de Patre procedere, o quia vider , tu esse blasphemum, quoniam duorum profiteretur, Pater esse id est Filii, seu Spiritus an ii Hane

quoque blasphemiam propellendam decernentes Rcis clesiae Doctores superaddicere Symbolo, Spiritum san-

ctum de Filio quoque procedere. Ne si dinatre tantum

252쪽

procedens diceretur, putaretur Filius, nec dieeretur, Spiritus Filii, quod est impium, & blasphemum, , , adversus Vangelicam, Apollo li eamque doctri, nam veniens. Nam , si velitis dicere, quod procedere, verbum satis distinguat, ne Spiritus sanctus putetur esse Filius scitote, quod etiam de

se Filio praedicetur dixit enim ipse in Evangeliori Joannis: Ego ex Deo processi. ' veni. Si ergo ex Deo Patre procedit Filius procedit fritus an cius, qui erit, quod Arianis 'silentium im- ponat, ne Spiritum sanctum Patris esse Filium

blasphementi an igitur intuentes causam Docto, res tam Latinorum, quam Graecorum dixerunt i A lium quidem ex Patre tantum renitum, Spiritum, vero sanctum de Patre Filioque procedentem , quomodo Divinarum edocti magisterio Litterarum, intellexerunt tam Patris, quam Filii Spiritum es- , se a Propterea de utroque procedere. Hugo iberianus lib. III. De Haeresibus, quas rem

si in Latinos devolvunt, cap. XVI de eadem additione ita disserit Si Constantinopolitana dinodus Nicaeno adjecit Θmbolo: In Spiritum Dominiim, vivificantem, ex Patre procedentem Si baιcedonensis nodus quoque soliantinopolitanae addidit nodor Persectum in humanitate, perfectum in divinitate, , , consubstantialem Patri secundum Deitatem, cor substantialem nobis seeundum humanitatem: Nun

I inctimuιatione, nulια reprebensione, nuιιaque calumnia notandus est antiquioris Romae Antistes, quod causa interpretationis dictionem unam dico autem , Ex Filio

procedere Spiritum Sanctorum Iurium Dis porum,ti scientsimorum Cardinalium eo sensu abito opposuevit. Licuit enim ei semperque licebit fruare confr-

mare, Decreta edere, rudere interpretationes, si ubi aliquid obscure scriptum si, is de volustate Scriptoris a Samentari, indicio voluntatis ιιius relicto facere hoe

tersuadente. Is enim se, cui ver agni commissi

254쪽

tis vocetur Synodus, in qua Romanus ontifex sti Ponti fice somplacuit, praeter AEqein impossibile prorsus Cano m. ea tabiliri. Ei ergo vertice montium es omniuMaum 6 Camha Fideιium genua sectere debet, pro beιιιeis imis Ins 'hi tutionibur jugum complecti subjectionis. Namque, Pur 'coryphai, U Successor ejus gentium frincipaius gna gubernacula subduntur. Id si Ece in a se sis rem emittit semper is non tenebrescit a qua exit abzε ι PQ judisium , ad quam sim s undique suarum do

conveniundi, es merito, isti Manue caleeas lib. . e rea Graecos, de eodem te .mν. argumento sic disserit: Nam, e qui additionem erro non υ-

vixere, lecturae. Fidei, qrristaque dogmata consori, η k here prohibueruηti Nam in Epbesina Syηο octo, inquit, Nieaeni Concilii symbolo coiinmuni ro decernunt jam astinini lictore Fidem aliam conseriis bere, aut proferre , aut tradere his, qui ex Iu daeis, vel gentibus, in ex alia. quavis haeresi ad

se, Reelesiam veniunt . . . Fidem aliam dixerunt.

Ron igitur eammuram dem declarare inurdierum es

255쪽

se vel Iiam, e contrariam inducere, ut ipse usquε ιitterae G antur sve quibuslibet ominibus interdictum si, ne quisque horum passi proprium sibi Dinbοιum conscribens aliquos a communi e fessione separans, cum o Meeptos baptivit, fantque Conventicula cujus modi tunc ιurim eban Porro ipsa Ecclesia sibi pis docendi, atque alii dictandi, quae vera sint, j sol des De-bri et, licent avi, potestatemque non abyiulit. Non enim pos tum modum novis in cites lasphemiis exorientibus, in dei Ternunt aduceret, quae pios impiosque discernerent. Aut enim necessarium es confieri omnia tune confe1sioni dei plenissme adjecta, V ad futuras novitates ocum suf-scere urcendas I 4Ubae futuris Conciliis minime laeve de de latuere, ut Eccle sam initio quidem potuis. se de dogmatibus statuere, ξου alia quidem addere , alia auferre, fimodum vero bane misisse pothiatem se primum quidem illud verum non esse, pos haec Acta Conciιia hiantur, quae profecto nunquam convenissent si prima tua scandalis futuris satis obviassent. Dei enim est futura praenoscere. inguι vero Coimilia ad praeseruperi uis intenta, contra Haeretico pugnant, non futu rum propellunt Hue enim incertum. t. Ex quibuta ιιud constat, postea Concilia uiuiter , ξου necessam Risse οὐ ita, quoties nece istas urgeret Nempe enim eandem Minoele si non semper, ac similiter adesse exi. imare Usteria dei tollentium est, maxime eum a vato dixerit, se cum illa usque ad consummationem saecuι futurum. Si igitur primis susscienter habent , M ad Occurrendum perieulis innibus futuris, uua posse nece sitas fuisset Onelli cogendi eandem sic quo, qu potestatem temp.ibus omnibus erissiam habere tu tandκm est, cliterque ba: ibertate sublata , non parva detrimento , sed summam perniciem sequi neeessaris, nisi iceret Eccιesti de fde statuere , priων , atque de

256쪽

saevique non sibi ipsi, sed ominibus 'ngulis de de sta

tuendi ademisse potestistem. Neque enim in Fides Te minis deinceps a sacris Conciliis quomodolibet fuisset adjectum, si ea se potestate privnget. Ibiter enim, qui hiadicunt eos etiam, qui in laten Concilio condenerunt, δnathemati subjicerent, qui non pauca ApWlotorum γωhnin addiderunt, j eos, qui postmodum Constantinopoιi convenientes V si icoeno Dinbolo adjecisse comprobantii quaedam, quaedam etiam abstulisse, nemine ins mutonte, quia sic visum est Nempe reliqua deinceps Concibi adbeeisse Iiqua, me immutasse, quis nesciat cum, vel illae nece sitates, ea usque requirerent 7 Porro Conciliorum de de sanctiones aeque ac Symb ιum suscipimus, quae in ipso complexae eontinentur. Sed ei, eum B. Paulus dicat: Etiamsi Angelus evangeιizaverit, praeter id, quod evangelizavimus vobis, anathema fit:

Cusu fltantiale tamen Patres adjecerunt Cum nemo tamen ante illos hanc dictionem tradiderit. Idcirco etiam a contradicentibus hanc non inveniri in sacris ibris a

Duebantur, Addiderunt tamen itterae sensum conferentes ita contra adversarios constanter dimicantes, juxta Theoιοgum Gregorium, qui ait Non de verbis, nominibus pugnamus, dummodo syllabae ad eandem intelligentiam prant. Et certe non propter eandem lectionem Patiui subjiciuntur anatheniati. Prorsus mero S nodatis ommis pro reprehensione blasphemorum cun- gregata, FideC Terminum exponit, per id, quod vetembus dictiones adultantur, nova domnata resecans. Ita enim se res habet. Siqui lam esset possibiιe, fine utiqua

contradictione eorum, qui eommunem fdem oppugnare vo-ιunt, manere iacis iam in antiquis principiis, immotam,

nulla fuisset 'mitas Μιiquid quomodolibet adjicere. sed sui ecisse ad eonfessonem dei compositum a M.

postolis ab initio Θm-on breve simu ι, ac implex. v ntam vero primus Ar, Det Filium Patris essentia detrudere praesumpsit , quod in Aphlalarum misis seriaptum perte non fuerat, Filium ejusdem essentiae cum Patre eis es eum hujusmodi venenum per orpua Dck- , Ora De

257쪽

i Me ea convenere Patrex, veritatis, ae Fideιium e bram habentes, Symbola aιio composito. sonsubstan-.eiala addiderunt, atque ante omnia saerula uium κηπre genuum, non actum, ira Deo vero Deum esse verum, V quae tunc adjecerunt: m aposim natum D ummodo ex Patre dixissent. . ν, i

se Erant ista e videbaturque tune abunde munita is fides, cum parvo post tempore contra piritus sanis in divinitatem se erexit impietas . . . Convenerunt, Constantinopoli Patres, millud, quod nunc legitur

Symbulum ampusuerunt. Cumqtie Nierent Concilii se Patres soluin E in ripiritum sanctum, credere dixi sisse senes, nihilque die eissent amplius iiii quae plura se sunt addita, apposuerunt de Spiritus sancti domina otione, videstate. In Chalcedonensi quoque Cone i, si eongregati, pro his eIuti rationem reddentes, Mons neque adjectis a junt Fidei Nicaenorum atrum, quasi novum quidpiam, Quartum dicentes nequo . quod ab illis fuerat relictum , hoc implevisti, sed, e. illorum de Spiritu sancto intelligentiam contra eos,, qui illius dominationem auferre nitebantur, Scriptu .rae testi inoniis secisse planiorem. Uldςmus auten . ipsos, qui illic eonvenerunt, Symbolo Nicaeno addi., disse. Nam eum illi Patri Filium Consubstantialem sed tantummodo dixerint, illi addiderunt consubfflanti ,,3ιem atri secundum Deitatem, consubstantiαι- uobis

A secundum iumanitatem; Mitychetis in hoc opti

, nionem eorrigentes. Et qui Ephesi primum convene in . , runt, Fidei Terminum exposuerunt quo Dei Geo, nitrix. B. Virgo praedicatur Virgvenim solummodo a. Beata in Symbolo appessata fuerat. Etsi enim Syma, bolo id adjectum non est, ne lominus Delinitionem, , , illam ueneramur, pus moti ocabulum, illiusque iis sensum ut rectissime positum suscipientes, at quaiazuna , fitentes . . Ex his pei spieue conitat, eos, qui au

ri ferre aliquid, vo addere prohibuerunt, non menti

258쪽

,3 tu ille alioqui nullum esset Comitium a clim

Oilia dei e indit minues Calaea de tempore. ' Measione litium di nisi in quibus aliorum potiis,

opiniones resedit quam propriami statuatis PMn-π E Hlaeem By2antinum istori eum laudat. In eam pro pender sententiam Phuax Meet illam , πιιιο ditam Symbolo vult ad eorum errBrem refel Iendum, sibi Filii Dei majestatem immin mes, acies Patro Spiritum sanctum prodire propugnabant , ad irae-m Concilii Symbolum quidquam addendum esse nega 'hant. Caeterum hane additionem schismatis oceatio Ad P fianem fuisse negat, eum tempos β. Maximi, de Sextae im,

nodi Oecumenicae jam iactam, colligatur ex Episto MPI et

Iar illius ad Marinum Hopterea, inquit, rebus ur- - ω, - gel tibus , cum Dauosdam occidentalis Ecelesiae haec π Qt, petiis paulati in ac senui muceret, conveniens Sy- oti ista,viodus, ex Filio etiam Spiritum procedere, Symbo auctoritarato adjeeit ad quod Romani Pontificis suffecisset au-i ique sine mirandum est Romanum Episcopum, κω , clesiae Principem, convoeato euidentalium Episenispo um Concilio Ilin dec evisse. Nam si Provinetae, saepe lingulae Concilla celebraverunt, eisque aucto.

inritas derogata mons est muli sane magis hoo ille, intuit cum omnibus cireum se Episcopis, qui Palint. remos. ω elatas totius Pater, amiversalieque Chri

'stianorum omnium Judex esse comprobatur. Etsi . vero Synodus illat totius Occidentis celahrata non fuerit , quam nucus voster si muremorat, haec tamen. additi jure seri potuit a Romano PontUe' o M .rantibu maxime emeris Decidentis Ecclesiis: quarum .nnnnulla etiam multo ante verba illa, Filio G Sym-holo inseruerant , ut Hispaniensis, & Gallicana. PM Quaerit

259쪽

2I6 Quaerit postea innue Calecus, quid auta sit, quod ista additio, cum antiqua, Symbolo ab orientalibus inserta non fuerit Respondet, suo debit et Jub-bjectione, ac reverenti Romano Pontisci ejusque celesiae, secundum cctesiastica Regulus reddita, nihil eae hoc in de e differre , me contra sentire putabantur

quod etiam vere sic erat. Deinde necesse m0 fuit, rectant, .congruam de Filio , insancto Spiritu intelἰ gentiam habentes, cum additione Imbolum legere. Satis enim erat etiam fine ista egendo, non se contra- viae opinionis neq- putare eos, qui cum ista egerent, fidei veritate excidisse, ιιisque nitos es . um spost antiquum schisma eum rursus utriusque Ecclesiis facta esset unis Graecos Latini non coegerunt Imbuislum cum additione legere, ve aliis Eccιesiasticis iti-hus more suo uti sed tria o Ium ab eis post factam unionem equisita sunt Primum quidem, tu Romani Episcopi memoriam in Dipt inis, hoc est, in unone isse facerent. Secundum, ut universalem uilicem bristianorum omnium putarent, ei secundum antiquam siccique consuetudinem reverentiam reddentes. Tertium, ut Romanam Ecclesiam in Ecclafaskis Uinatibus atrem Fideιium, atque agit iram sana semper ut esse

crederent. Caetera otis suis manere permissa sunt. Sed nunc quoque in Sicilia, s ea, quis magna, Mantiqua Graecia dudum vocabatur, cum Graeci plurimi inbab tent, Orientalisque Ecclesiis moribus , Druibus utantur: quia solum Romanae Ecclesiis subditi sunt, non coguntur Smbοιum cum additione egere.

Postea Caleeas ostendit eam additionem fuisse ab Eeelesia Graeca in Concilio Ludunensi sub Gregorio X approbatam. Communis, inquit, Dotat sve adistris ad bedientiam priorem remeantibus, De de Hus modi additione doceri cupientibus, sive per seipso veritatem agnoscentibus, Lugduni congregata est, is perte: ante ιures annos consummata. Ubi aderat quidem ο- manu Pontifex per seipsum, illius convocationi auctor,

atque

260쪽

atque eum eo quadringenti ferme Discuti silerantctutem Conflantinop0ιitanae ccIesiae Legati, qui iulorum impἰerent ocum. Tunc igitur , ut patet ex illis seriptis commentariis, communiter ab omnibus es declaratum, Antiquiis et Ecclesiae rc ditionem esse, sad sanctae Trinitatis saιuberrimam, V verum fidem summe necessariam, Graecorum, Latinorumque Ductorum eis qualiter dogmnte ras doctrina roboratam, Spiritum Ianetum ex Patre, is Fiιio Duiιiter elut ex uno prin-eipio procedere. Damnant autem V anathematizant , qui tune conuenere omnes, qui deinceps duo principia eunetrentur introducere . . . Nusquam vero ilIi quispiam

additioni indignari, sed vera omnia is voces, , etiones qui viam ιni tunc gessa sunt; es qui ex nostris adfuerunt vicilio, Legatique Discopi confespi, derati redierunt, agente Deo gratias cum omnibus pro ommuni dei concordia, qua in priediectis tribus Casitulis simu consenserunt. Cumque animis eo uncti essent coacti non sunt 3mbolum cum additione legere, sed . temporibus B. Maximi, sic tunc se habebant res. Ex his liquet, Florentinam Synodum in Definitione Fidei merito additionem illius vocis iιioque ad Symbolum approbasse his verbis: Desinimus insuper expli-eationem verborum ιlorum, Filioque, veritatis deciarandae gratia, s imminente tuae nece ssitate icite aerationabiliter Imbolo fuisse apposetam. Legatur Di 4bi Methonensis Episcopi Responsio ad libellum Marci 'besii eontra Florentinam Synodum, Gregorii

SEARCH

MENU NAVIGATION