Ex historia ecclesiastica P. Natalis Alexandri doctoris Parisiensis selectae dissertationes de schismate Graecorum

241쪽

in unaquaque sesentia, omnia, quas elus eiensae, ver artis sunt, virtute in ejusdem principiis continentur; ita Symboli illud implicite continet doctrinam

omnem, & Fidem Christianorum non explieite ini an do enim dicitur Et in Filium, e ex Patre natumshoc saei eontra Arium. Cum dicitur In Spiritum Sanctum Dominum is vivificantem , qui cum Putre U Fili simu adoratur, eontra Μacedonium, & Euno-mium jum dicitur, Filius incarnatus, s natus , contra Nestolium : Et si quis percurrendo inquirat, nullam laveniet haeresim natam, vel nascituram, cuius in illa Symbolo virtute non insit eversio. Quoniam igitue sancta Nicaena Synodus divini hoe edidit Symbolum,

veluti Fidei fundamentum, nee herat, ut nulla mutaritione arsei posset sicut in scientiis Conclusiones uatantur, Principia vero nusquam. Quod ergo ad ectunx. est Symbolo, Spiritum anc sum ex Fiιio procedere, eum virtute contineatur in illa sententia, sui ex Patre procedκ quam Symbolum Constantinopolitanum euissu a Nicaeno nullatenus diversum it Graeci fatenturo

expdeationis gratia habet Q ejus adjectione corruptum. ei mutatum Nicaenum Symbolum dici non potest. Sane Evangelium persem continet Fidei doctrinam, Qtamen Graecis Latinique Patres illud multis modis

explanarunta Symbolum Apostolorum omnia credanis

da complectituris Et tamen Synodi ecumenicae, &Ῥatres illud explicarunt. Neque igitur ab Ephesino, neque a Chalcedonensi Coneilio vetita est expositio Symboli, urgente necessitate, sed alterius duntaxat, sive eontraria Fidei editio. Unde Synodus Chalcedonensis ait Susiaeret quidem ad plenam cognitionem, V comfrmationem pietatis Uc. Non ait , Suffcit Ratio est; quia si non emergerent haereses, proculdubio sufficeret Symbolum Nicaeaum, sed quoniam variae exortae sunt haereses manente eadem fide, eodem Symbolo necesse fuit alias, atque alias pro tempore fieri Xpo

stiones. Symbolum ergo persectissimum est, .suffi

cit quoad idem, nulloque indiget additaeneator Noa

sus,

242쪽

sumet quoad explicationem, propter haereses mei

gentes, quas non praeviderunt Nicaeni Patres, tunsutura non nossent, utpote homines, non Dii Addit, Decreta prohibentia additionem condita suisse post recensitum Symbolum, editasque Fidei Definitiones adeoque ad illas aeque extendi. Quamobrem siricut in dies, novis emergentib is haeresibus, nova De

nitiones fieri possunt, ita, novae Symboli explicationes. Ad id vero, quod objiciebant Graeci, Patres vocem Deipara, non addidisse Symbolo, sed in Definitioni. hus Fidei duntaxat expressisse respondet Rhodius Pris δει non suisse necessarium , ut Symbolo adderetur,

quia manifelle satis innotestabat ex Symbolo, B Virginem esse Dei param. In eo namqου prositetur Llium ex Patre natum, consubstantialem alii ex quo evidens est, Deum osse aeque a Patrem: rursus, incarnatum is hominem factum ex quo satis eompertum est B. Virginem Deum, 'omnem γperisse. Eadem praeterea vis est Desinitionum Fidei, a Symboli. Igitur vox Deipara , aeque poterat addi βymbolo ab Ephesinis atribus, sicut addita desinitioni est Et si addidissent, vel ipsi, vel Patres Conciliorum sequentium, an ideo anathemati fuissent obnoxii Dciu-quit Julianus Cardinalis

Ad hae Rhodii Praesulis, sive Latinorum omnium,

quorum partes tuebatur, momenta reposuit Besariis Nicaenus Archiepiscopus, semper quidem licuisse e plieationes Fidei tradere, non autem eas inserere empturae sacrae, vel Symbolo. Usque ad secundum Concilium ecumenteum sas fuisse Patribus Symbolum nonnullarum voeum add. tione explicare sed cum ea facultate quidam in Religionis damnum abuterentur,

Symbolaque pro arbitrio fabricantes, nova ipsis, per versa dogmata inseretent, ac in populos spargerent Ephesina Synodi Patres hane suo Decreto ademisse id vertatem : Ne ex mutatione voeum ad mutationem

243쪽

featentiarum fati Ia veniretur. Id statuisse primo Epheis sinos Patres, ut constat ex Epistola S. riui ad Acaelum Helitui ensem, in qua haec habui: is Sancta quip- , pei QOecumenis Synodus, quae Ephesi eonvenit, necessario providit, non opportere aliam de eo, positionem in Ecclesia Dei insurri, praeter eam ,

is quae jam extabat quam Beatissimi Patres nostri, in sancto Spiritu oculi desiniverunt. Ex qui4bus observat Bessario, Synodum Ephesinam id prurnum inhibuisse, quod significat vox illa, Proυidit. Eeeundo, id sanxisse necessario. Tertio, prohibuin se alteram sidet expositionem, non alterius fidei eκ- positionem Quarto, id universo Meolesa eorpori interdictum hoc enim sibi vult illud: Non infrixi in Ecclesias Dei. Quibus observatis, ita colligit. Id primum prohibuit Ephesin Synodus atqui ontraria exponere dogmata iam olim vetitum erat. Itaque vel ipsa voeum additio a Symbolum, explicationis gratia vetita est Hanc vero legem universi Ecclesiae imposuere Patres, eamque religiose servarunt;

voce ii, Deipara, Symbolo non addentes, etsi necessaria esset ad Nestorii confodiendum errorem. Neo

reserre ait, quod arissime in articulis de Filii duvinitate, .incarnatione eontineretur Alia namque non ita perspicue in Symbolo contenta, novis emero gentibus erroribus , Patres non addidere. Neque enim Ephesina ipsa Synodus unionem Uerbi cum natura humana se: indum hypostasim neque duarum naturaium post unitionem inconfusarum consessionem

chalcedonensis nee duarum voluntatum, QDp ra

tionum in Christo praedicationem Sexta Synodus, addidere. Fidem quidem explicarent contra Haereticos. sed Symbolum intactum servarimi Tandem contra id quod Rhodius Praesu dixerat, Hanc vocem Filioque, virtute, illis verbis contineri, Ex Patre procedit, o test Bessuri non ideo fuisse addendam SymboIο- omnia quippe sacra dogmata e sontibus sacrarum

scripturarum haurimus, quae sunt principia, sun.

244쪽

damenta nostrae fidei nihil tamen est ad illas ale Asiam, nec adjici stest. Ex quo est consequens, saero etiam Symbolo nihil esse addendum, quoniam in Ecclesia locum obtinet principii Licet porro sit eadem semper auctoritas Ecclesiae, tamen, inquit Bessario, antiquorum Decreta servari debent aposteris alioquin adversus se ipsam pugnaret, seque ipsam destrueret Ecclesia.

Bessarionis eonfutationem aggressus ei anne F σοιivien is Episcopus. Sessione X. Probandum primo sibi sumpsit, harum vocum, ex Fiιio, positionem in 'Eymbolo non esse proprie additamentum. Duplici medio id probavit, primo ex eo, quod Novum Testamen. tum virtute contineatur in veteri, secundo ex progressu successionis in expositione articulorum Fides. Quoad primum S. Augustinum audat, lib. de Cate-ehiEandis rudibus, dicentem In veteri sumento es occultatio Novi, in Novo Testamento est manifestatio eteris. Et S. Gregorium Homilia VI in EZechie. Iem dicentem Rota in medio rotae Novum Teslamentum in Veteri Si ergo secundum . Augustinum, tanta Mysteriorum Novi Testamenti copia, eorumque praedicatio , non dicitur additio, quia in veteri Testamento continebatur multominus eorum explicatio proprie additio dieenda est Quoad secundum medium, ponit illud S. Augusini principium Tempora variata sunt, non des. In articulis tamen suoces.sionem extitisse observat aliquam, impliciti explicationem, Windeterminati determinationem. Id illustrat exemplo explicationis Fidei de humani generis per Christum reparatione quae obseurius Abrahae reveIata est Genesis sta his verbis: In semine tuo enedicentur omnes gentes Deinde Iarius Isaiae revelata, ter ipsum exposita, Cap. 7 his verbis : Ecce Virgo concispur, V pariet Fiιium, e Postea lucidius adhue explicatara Virgini ab Angelo, his verbii: Spiritassa aus superveniet in te. Ita in Articulo de Spiritu san-

245쪽

cto factum est Apostolicis temporibus Eeelesia suam

de Spiritu Sancto Fidem his verbis prositabatur: re do in Spiritum sanctum. Quod vero postmodum in Synodo protulit, qui Patre proce lit; non fuit articuli novi additio, sed clarior ejusdem explicatio ita eum postea dictum est, Ex Rιio, non conditus, additusque et novus articulus, sed idem magis e plicatus. Η jusmodi porro, si ita vocanda est additio, non est proinhibita Nam ut ex S. Bonaventura observat Bessario triplicis generis additio est. Una cum id, quod

adiicitur, contrarium est altera, eum diversum eat: tertia, quando consonum est. rima est additio erro. ris, &41 Haereticorum ut si quis diceret Patrem genitum. Filium non genitum, Spiritum sanetum a nullo procedentem. Secunda temerariorum est insignis enim temeritatis argumentum est, in Fidei, Sacrae Scripturae dogmatibus diversum ab eo loquendi modum usurpare, quis in Ecclesia solemnis est ut ii quis Patrem dixerit Geometram, Filium Astronomum, Spiritum Sanctum Arithmeticum. mam, etsi ita lo-.quens non multum a veritate discrepet, cum unaquaeque divina persona omnia possit, mixta seiat, quialtamen hic loquendi modus a modo loquendi Seriptu-1rae sacrae. Sanctorum valde alienus est, absque temeritatis nota non potest usurpari. Tertia Catholicorum est, ut si dieam Patrem omnipotentem, aeternum; L. I ium consubstantialem coaeternum; Spiritum sanctum Pro edentem spiratum addita montum hoc pium,

Catholicum est. Spectat enim ad doctrinam fidei, quandoquidem explicat, quod implicitum est. Priores additiones duae, quibus contrarium quid additur, vendiversum, gravissimae poenae comminatione prohibitae

sunt: Apocalypsis ultimo x Si quis opposuerit adibaee, apponet Deu super ιιum plaga seriptas in ibro ijso. Tertii vero generis additio commendatur potiusquam vetetur, ad eamque re*rri possunt hae Salva-atoris verba Luca Io Quodcunque supererogaverit, Eo, um rediero, reddam tibia in vox tua, Ex ui

246쪽

nee est oontraria, ne diversi, sessi conveniens, cpiari Dna symbolo Fidei. Unde seu Processionem Spiritus sancti ex Patre symbolo inserentes Patres non vio. Iarunt symbolum ApostoIieum ita Ecclesia Processi siem eius ex Filio declarans, in symbolo eAponens, minime violavit symholum Nicaenum. Ilis praemissis, addit Foroliviensis raesul , Legem Melesiasticam intelligendam esse ad mentem eorum, a quibus lata est rEphesinos vero Patres silam adjectionem contrariam fidei atrum prohibuisse. Id ex altis Concilii Ephe sui probat Actione enim prima Episcopi dixere, Ree

tetur exposui Nicaenorum Patrem, ut cum ea sermones . de conferamus suscipiantur quidem, Me

eum illis e veniunt; quae ero discrepant, rejiciantur.

Ex quo lique Synodum illud velle, ut fides eonsona Patribus non prohibeatur, sed quae ab illis dissentiti Unde patet, quid verba illa sibi velint μιι ιiceat

proferre alteram Adem praeter eam, quae Nicae conseituta i hoc est, fidem diserepa item, contrariam. Post haec te tui est symbolum ictenum. Lecta est S.Cartiti Epistola ad 6tortum; de qua interrogati Patres dixere, eam cum Nicaeno symbolo convenire. Deinde Iecta est Epistola utorii ad Carillum, quam a Fide Nicaena penitus alienam judicarunt. Ex his tonstat, Ephesinos Patres, cum prohibuere ne fides altera praeter Nicaenam proferretur, fidem intellexisse contrariam , pugnantem, diversam, peregrinam, alienam a recta det non alteram expositionem fidei

eonsentientem.

Id egregie eonfirmat Pulianus Cardiniat Sessione

II De casunem exponens, quae Patres Ephesinos impulit ad illud edendum Deeretum Scilicet rei itata est a barisio Presbytero expositio fidei Anal sit, Photii discipinorum Nesorii, a quibus missus erat Pa- eo hus quidam ad praedi dandam sorti haeresim qui uitiam multos seduxerat, Waliud symbolum infidelitatis potius, qua side tradiderat. Hater alia vero

247쪽

eonquestus est baristius, fidem suam fuisse raebbi,

Symmistarum eriminationibus impetitam Propterea Ddei suae expolitionem praemisit tum Nestorii symbolum subdidit. Expositio autem fidei a Charisio facta, neque Nicaenum Symbolum erat, neque Constan . tinopolitanum. Neque enim in ea egebatur ' os a tem qui di unt Erat aιiquando, quando non erat, in. Quod in Nicaeno habetur. Legebatur vero Et in Spia ritum sanctum Onsubstantialem Patri U Hιio quod neque in Nicaeno, neque in Constantinopolitano extat. Audita bari ii fide, mestorianorum Symbolo. Synouus ita sanxit: emini icea proferre, aut docere Iteram fidem. Postmodum iis damnatis, qui Nestorianum symbolum tenerent, nullam laeti barisii mentionem, nec illius Confessionem improbat. ει r , si Nic8enum untaxat symbolum , atque Consta tinopolitanum approbasset, non autem, X positioianes fidei illis consonas, barsi quoque Confessio. nem reiecisset. Idem confirmat Pulianus Cardinalis ex ChaIcedonens Coneilii estis Eutγcber in Synodo Constantinopolitana Flaviano Praeside damnatus, in Ephesina ILPseudo-Synodo causam suam agens, is haeresi se purgare satagens, Nicaenum Symbolum professus est. Quo recitato, dixit se Haec est de Patrum, Cinis hae volo vivere,, mori sed quia Fides leaenari confirmata est per Ephesinam Synodum ea vero, prohibuit aliam proserri Fidem praeter illam primam, , de erevitque , ut nihil adderetur, nihil minueretur; propterea dicebat: Ego rectam Fidem teneos Flainis vianus autem non tenet rectam Fidem, cum asserat, Christum ex duabus 4 in duabus naturis & in Symbolo Nicaeno non dicatur Christus habere uas na- , turas, vel esse ex duabus naturis. ' Quo audito, Eusebius Doryle Episcopus exclamavit Mentitus vi, nuιius es Canon, qui hoc praecipiat. Respondit Diose

248쪽

Gdises, in omnibus egitur. Non licere quidquam addi Iceno Imbolo Mox Dioscorus contra navia.

num sententiam tulit, ipsum inter alia reuin agens violati Deeret Synodi Ephesinae, quo sancitum eit: uti

Episcopus, vel Clericus proferens aliam Fidem, aut ad .dens, sive detrahens Episcopatu deponatur. Et omnes Episcopi praedatoria Synodi conclamarunt, is ostende- , runt sese ab omni Sacerdotali dignitate alienos lab vianus, AEusebius, qui aggressi lim addere, vel deis mere de sancta Fide per Nicaenam Synodum expo- , lita, per celebratam Ephesi comprobata. Qua- , propter iustum est addentes, ve detrahentes alienos esse Episcopos ab Episcopatu, aetericos a Ciero is Cum vero haec relegerentur in Synodo Chalcedonensi,

dixerunt omnes e nathema Dioscor , qui male judic vit. Idae ora damnetur Dioscorus. Tum Synodus omnia contra Havianum, in Praedatoria Synodo gesta rescidit, nihilque ab eo commissum censuit contra Nicaenam, aut Ephesinam Synqdumt, verba tua,.quibus dieitur Christus ex duabus, s in duabus naturis , etsi expresse non habeantur in Symbolo Nicaeno, pon est. contraria veritati quia ex eo derivantur. Non est igitur increpatione dignus, qui addit, vel explicat dum veritati, fideique catholicae cons na proserat. Decretiam

itaque Coneilii Ephesin de iis intellitendum est, qui

fidem Contrariam tenent, aut a vera diversam seu

Scripturam sacram, aut Nicaenum Symbolum immutant. Quamobrem eum Ecclesia Latina inserendo Sym OhoIo haec verba Filioque, nihil contra Scripturam sacram, nihil contra Nicaenum Symbolum, nihil contra Synodorum Definitiones caeΗrarum, nihil contra veri . talem addiderit, ipsi vitio verti non debet hujusmodi additio. an additionem contra GraeCos egregie tuitus est Ratra unus Corbeiens Monachus lib. I contra Graecorum opposita, cap. I. se Nicaena, inquit Synodus sis trecentorum decem, octo Episcoporum postquam, de consubstantialitate Filii cum Patre Symbolum di-

ctavit, ubi ventum est ad Spiritum, se ait Crois imus

249쪽

lloso dimur in spiritum sanctum Nihil ve maing, es muri nus super ejus vel substantia, vel rocessione decerin, nens. Ubi ergo nun Regula, qua vos muniri, vel se Latinos arbitra in in constringi, ut vobis liceat dieereia procedentem a Patre Spiritum sanctum, Romanis: non Ileeat dicere procedentem a Filios Quod si seri quentes auctoritatem Nicaeni Concilii nihil ultra ubiis addere, removete Procedentem a Patre, quia non

continetur in Nicaeni Concilii Symbolo. Et fortassisliem removeri, quod a Romanis superadditum est se Procedentem a Fiιio. Quod si respondentes dixeri-- tis in Constantinopolitana Synodo a centum quinis

is quaginta Episcopis, qui Constantinopoli congregati, sunt, hoe positum esse, respondemus, Non licuisse, quidquam Nicaeni Concilii stmbolo de side vel deme, re , Vel addere, vel immutare. Quod si dieatis dasi Filii consubstantialitate non licuisse, quod de ermin

, tum est in illo Conventu quidquam superaddi, de si spirim sancto oro, quia perpar m hine dictum est,

, euisse propter laturas dercticorum quaestiones sese eundum sanctarum auctoritatem Scripturarum R se spondemus, Hoc idem licuisse Romanis propter futuras haereti eorum quaestiones seeundum divinarum a se ctoritatem Scripturar m. Nee enim eonvincere. Moeliis, majorem Conitantinopolitans civitatis auctori , talem, quam civitatis Romanae, quae Caput est mnium Christi Ecclesiarum, duod Majorum tam vestro, rum, quam nolitorum teitimonio comprobatur. Sed se neque centum quinquaginta Episcoporum tanta coiisse stat auctoritas, ut universis totius orbis Episeopis praescribere possis, ut, quod illis licuit non I eat tamo Romano Pontifici, quam universis Christi Ecclesiis. si Addiderunt etiam illi Symbolo praefato, dicentes: si Spiritum sanctum cum Patre, Filio adorandum, conglorificandum, qui locutus est per Sanctos

Prophetas: aιia prura. Haec superaddi lentes, non

praescripserunt siccisi' ChriJli, sed exemplum dederunt, si quid secundit Orcriptura sancta superaddere vellent

250쪽

d spiritu sunm, quod ceretico expugnaret, is fidem edentium roboraret. Tuod, si malitii opponere , quod inueniri non possi in sanctis Evangeliis, sive aeterista minis Paginis scriptum, Spirituis sanctum procedentem a

Filio, sed tantummodo procedentem a Patre, ae propterea nolle vos recipere, quod in scripturi sancti s riptum non reperitur ' quemadmodum rariani nolebant recipere unius eiusdemque substantiae Patrem, Filium, quoniam Scripturae sacrae non bo continebant Dicite, tibi egeritis quod Constantinopolitanum Concitium in Imbolo ο- sui de Spiritu sancto, dicens , Elim eum Patre, ' H-ιio simu adorandum, e conglorifcundum, V sui evius est per sanctos Prophetas suod, A dicatis, in Scripturis sonyis non nudis verbis ista reperiri Jed vi tutem intelligentiae in eis contineri, ut quomodo est unistis eum Patre Filioque substantiae, unius potentiae , Oudissmilis nisutis, et propterea eum Patre Filioque

smuru dorandus V conglorifcandus: eadem concedite Latian s Ecclesiit , ut icet nudis verbis Evangelia non dicant de Fiιi procedere Spiritum sanctum, multis tamen,

dis stendunt Spiritum esse Filii, sicut est Spiritus Patris,e a Filio procedere, sicut procedit a Patre. Ua eum se te abeant , s de Spiritu sancto Fides Cattalica per

Salvatorem, V Apostolos fundat semper tenuit, nec pr. dieare misit, quod ejusdem fit eum Patre Filioque virtutis, ejusdem substantiae, procedatque de utroquersu id est nunc, quod Catholicam idem repretendere ni timini: E contra Catholica dogmata nescio, quid moliri eonamini FortasF ve Arium, e Macedonium resuis scitare tentatis, es eorum pravi dogmatis ineres olim sopitos in occlesiam introdueere Nunquid Majores vestri nescierunt, quemadmodum de Spiritu sancto Romana ferebat Ecclesia Me tamen ιiquando a Romanae Seridis communione sese removere, scientes Catholla. Fidei

veritatem fore, quod tenet, e praedicat, ne merito e .

prehensisni patere, quod Ianuarum Scripturarum aururitate confisit.