Apologia pro eximio domino Martino de Swaen, sacrae theologiae doctore, contra R. Patrem Van Outers aliosque, per Hilarium Evangeliophorum

발행: 1693년

분량: 75페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

simili argumento ibidem evineir, verendum esse ab Aea tholle sde quibus antE. Quae quidem ille paragraphis sequentibus invicte

demonstrat dum lc ostendit non solum polleahquando se ljam nune fuisse tum inter Acatholicos tum inter Catholicos, quipiat iam per se essi racem, per saeph dictas Summorum Ponti fi eum constitutiones proscriptam esse palam asseruerint. Nisuri Inter Acatholicos docet fuisse Ludelerium inter praetenιὶ refor- intere Aca- matos apuIultrajectinos Neologiae Professorem, in Ttilibus da Pansieris- Ἀνά. - '' - , πρ 1679 in lucem editii, in ovibus, occasione earumdem eos tu i vitavi rionum inverecunia asserit, Eccle iam Romanam in Pelagianismum per se es, prolaps m esse. earam us. Item fuisse Petrum Jurium apud praetersh reformatos celebrem in tractatu quem inscripse : L'sprit de A Ueur Amnaul. Videle-1rici, 20 Veiba isti u. Haeretici, quae citantur illic ab Eximio Domino derius. S aen. P.ινω Iis. Tum 6. 4. exhiber Catholicos qui hoc palam asserere non sunt νius. verittallorum unus fuit Pater De Uos, qui anno i 679. 23. 29.Ju-

p..., Λ gr ἔβm Ier se emcacem ita necessariam existimas. ut sine ea opus bonum ri,. neri aut tretatio superara non posit,agnosce te cum eodem sJ an senio )-pii, blaspheme ct Haerellia sentire.

potis Idem e stati it Pater Fabri in praefatione tom. i. de ipso in operebri. suo pag. 96. editionis Coloniensis I 672. Dico ait, eandem esse 'ariam praedeterminantem Thomistarum scilicet)Pansiemi er Caesivi. . Idem aulus est Pater Du Bosc in libro cui titulus la de uverteram dis dlane novelle Herse. Locum nos citavimus 7. cap. I. Bos. Nec multum ab his ablusit auctor libri qui inscribitur : Defense aiahis ita dei Πομπωκx Chretiens. Locum lectos invenies cap. 2. . I. huius, ii Dea dissertationis.

setise dea Post haec f. s. & 6. alios des gnat Theologos qui gratiae per se

hs i essicacis propugnatores omnis Ordinis, omnis Status in Gallia&aia.. . tnt Up-Πi., horrendia convitiis & dicteriis onerare non erubuerunti ti,, .li., Gallia quidem Presbyteros Oratorum, Benedictinos reformatos,t,alia re Dominicanos, Religiosos S. Genovevae, Carmelitas Discalceae . aris tos, aliosque doctrinae Sancti Augustini specialiter devotos, cim

is r 'I' .n Ianieli mi insimularunt. In Hispania vere, apud Catholicam o,ὸ hi, o Suβm M lost tem praestantissimo quoscumque Theologos Belgas, satis. PP. Dumjmcanoati Augustinianos , Canonidos Praemonstrarenses, . Capus

62쪽

Pro trerratiam

pereatum

catum essis parti eula aliis quando. Mirum squodP. van

Caputinos, Carmelitas discalceatos, aliosque quam plurimos Janse-nismi id est, si eis fides, nefandat haeretis reos agere non sermidarunt. Has autem eos calumnias jactitasse ob doctrinam de gratia per se essicaci , ante demonstratum est. Ponit deinde ob oculos lati uiaque profert Lximius D. de S aen I seqq. sex rationes. quibus inviae probat subesse periculum non infundatum, ne e Schola Societatis moderna aliquando quis inferat gratiam per se essicacem a SS. Pontificibus Innoc. X. & Alex. VII. damnatam suisse. Rationes has omnes hic inserere di longum esset & superfluum. Si quis videre eas desider et, adeat, si lubet, disertationem Eximii D. De SN aen fol. i 7. & seqq. manifeste, nisi me fallant omnia, perspiciet quosdam ex PP. Societatis satis liberalitet & retecta fronte carpsia se doctrinam de gratia per se eis caci,dum scriptis suis hos praefixere titulos: Patres tridentini non modo non faverunt gratiae ter se scari, sed adversarisunt. Ostenditur Asustinum positivὸ adversari gratiaest caci M. quae N alia plura vide in praedicta dii l. sol. 67. His omnibus si addas ea omnia quibus nos toto Cap. I. hujus dissertationis probavimus & olim fuisse te etiam num esse Molini stinarum scopum unicum, ut evertant doctrinam de gratia per se efficaci, suamque ei oppositam & vertatilem quam sam in trudant, ego profecto nescire me sateor, quid tandem commeruerit Eximius D. De SN en , dum timendum ei te clixit, ne aliquando aliqui Molimstae gratiam per se essicacem, cui jactitant ipsum S. Augustinum, imo ipium ri identinum adversari decretis etiam Innoc. X. dc Alex. Ull. proscriptam esse falso dictitent. Praesertim cum ut ex ante dictis manilestum est,jam nunc constet suisse, qui eo proruperint audaciae & temeritatis.

Unde si quidquam hic peccavit Ex. D. De SNaen , in hα peccavit quod adjecerit palliculam abruando, qua videtur indicare, nec fuisse hactenus, nec etiamnum esse , qui hoc dictitent, sed futuis ros dumtaxat postea.

Sed ut ut sit, si Ex. D. De Suam non satis solide probasset se esse periculum de quo jam sepe egimus, debebat certE P. Uano uters ollendere in firmas esse in hanc rem adductas rationes,atqui ne respondere quidem tentav it, ne vel ad unam , cum tamen linguam suam non patiatur desiderari , ubi existimat se quidquam posse. Omissis argumentis sortioribus quibus solvendis icnge impar est, infirmiora saltem arrodere solet. Hic totus velut obmu-H a tuit.

63쪽

tuit. Id unum, hominem mala habet, quod Ex. D. De fruaen timori suo, ne scilicet aliquando gratiam per se essicacem decretis Apostolicis proscriptam esse quidam palam assererent , multum virium accessurum putaveri , li Isagoge Patris Van Outers, in quamn νatἰ Censura Lovaniensis vocabatur futilis , lucem aliquando videtet. ubur in Nec hic iterum probat vanum fuisse hunc Eximii D. De Sinaen timorem, sed ingentibus eum conviti ia dilacerat; at quanta stoliditate & injuria, strictim hie demonstrabimus. Nos certe id praeter

ingenium ac morem nostrum facimus coacti. Interim illum non imitabimur, ut confictis criminibus agamus, sed a conviviis temperantes , objecta tantum convitia, vel potius convitiorum dumtaxat rationem paucis diluemus. Sit itaque

f. V.

PAter Van Outers in sua Isagora compendiosa ad Scripturae adyta

Pater Nan

penetranda, superiori anno impressa, omnes fere omnium Molini starum in Centuram Lovaniensem insultus superare visus est, dum pag. i. hate de Censura Lovaniens effutire non erubuit: ct hane inquit, futilesessam Censuram tam Lovanienses quam Duarent, rationibus adeo futιlibus hae in parte munivere ut erudito cuisu miserra

tionem moveant.

Eximius D. De SN acn postquam in sua dissertatione Neoti ea de

gratia per se es aci, invictis argumentis ostenderat, verendum esse ne aliquando ipsam de gratia per te efficaci doctrinam i constitutionibus Innoc. X.& Alex. Ul I. condemnatam esse quidam assererent , . lectis quae jam citata sunt, verbis, Patris Van Outers petulantiam cum omnibus Theologis Lovantiantibus admiratus, quan. tum inquit timori sti aecederet virium s Theses nuper Lovanti impre se sub hoe titulor Isagoge compendiosa ad SACRAE SCRIPTu RAE ADYTA PENETRANDA, lucem quod θeramus fore numruam aliquando viderent. obnupser procul dubio quilibet rerum intellegens, ubi Censuras illas a Viris Doct ssimis aequὸ ae Catholicissimis tam Iuam Do CTisSIMAS M eomprimis ORTO nox As dep aedicatas, d Puniore ruo iam Theologiae Protesiore irrevet enter adeo viderit exceptas in verbis feruen tibus: Hane futilem, inquit, Censuram suam tam Lovenienses quam. Duacenses, rationibus adeo sutilibus hae in parte munivere, ut erudito

64쪽

.. 1. Putaverat, lateor, Eximius D. De SN aen , Patrem Uan ouisiuiamiam ters dum Censuram Lovaniensem ausus est vocare Iutilem, ipsam Ex. D. Da eum Censurae doctrinam impetiisse & ob hoc unum , Pater ille, o,-e.. P ς-byxς um cujus not. Omni bes probitas est, insimulat doli, va s. . abs A R inxi i gmβVVafriti Et, malignitatis sic. ,ocat ipsum miriseum .. ,. .ι modestiae dc C hristianae limplicitatis assectatorem, cuius superius

axiιηῶ. relata verba non tam Doctorem quam veteratorem decent, aliisque

sexcentis Eximiae prob tatis Sacerdotem convitiis, maledicendi libidine abreptus proscindit. Sed iam videamus quo jure. v Vocas Censuram L nvaniensem, id est librum qui vocatur cinis Q sura Lovaniensis, futilem. Certe ea verba in obvio de naturali lenia ι-.- sut L gunti mox ingerunt ipsam libri doctrinam vocari futilem' Sed ἡπ' vi'n aliud quo potuerimus omnes permoveri, ut existimaremus doctrinam libri a te perstringi dc vacari futilem ' Melchior L de erius,s,euac. inquid, Thest Uue Calviniana Proselpor, Censuram Loυanim eis, minuta Pa- rasilus anno io 83. yumi 16. defensis, vocat NERvosissi MAM ter ran AC Di ONAM' o MNi LAUDE . Hic tu vestigia premens Erasmi Pilii , per ironiam subjung S : multum es laudari d laudato viro. tiam c., 'Quid ais mi Pater 8 Nunquid Leydeherius Iudice Erasmo Pilio, soka lauis imo te ipso Judice . ipsam doctrinam Censurae dixit esse nervosissiamam ac omnι laude dignam Dum ergo tu ob hanc laudem Leydeverti, ludibrio Censuram exponere volens, subnectis: multum est laudari d laudato viro, an non censendus es ipsam Censurae doctrinam, quam utique laudavit Leydeherius, voluisse exponere ludibrio ,Sic equidem censuimus o omnes. Sed en tibi aliud. Molinissae tamquam pio socis de aris sie εο depugnant pro suis dogmatibus Molinianis: contraria sentiemes, ut ante vidimus, factio ma incusant ec haereseos. Quin ipsam de graua.. ,.., ' per se essi caci doctrinam, palam carpere & condemnatam jactitare passim M.- quidam non sunt vertiti

Quid ergo mirum est, si Pater Uan Outers satis calidus Moli-nista, dum Censuram Lovanientem, quae tam solide refutat do- strinam quam invexit Molina, futilem vocavit, creditus sit ipsam libri doctrinam volu sse taxare λQuis mortalium umquam cogitassiri futurum aliquando Moliis L . nissam qui diceret se non inficiari dominam Censurae Lovaniensis sis,., a. que Urthodoxam λ Ωuas verὸ, inquit P. Van Ouiers ego Censu. visar. non roum DOCTRINAM improbassem quasi verὸ orthodoxam esse insicia-

timsa.

65쪽

qui quo dammodo

=bfuit. D. tus essem ' ruasi δε haeres suspectam pronuntiassem. Attamen hoc

itimum ali Lessius, hoc author Apologiae de qua seperius quem tu disertissi- NAE L miam vocas, hoc fecerat Erasmus Pilius. Aiqi, I Nolim equidem existimes Pater Uan Outers, nos tibi succensere, quod Censurarum Lovaniensis & Duacenae doctrinam jam non inficieris esse orthodoxam. Contra, est quod gratias tibi pro eo .sen oreret candore animi habeamus. Sed eδ dumtaxat haee adducta sunt, ut dMax M ostenderemus quam inique, ne quid dicamus gravius, dicteriis proscindas Eximium Dominum de S aen, quod ipsam te Centurai um doctrinam a Lessio, ab auihore libri cui titulus defen' desnooeaux circitem, ecc. ab Erasino Pilio, aliisque Mol mist is passim impetitam, quam inepte nobis exproba ab haereticis laudari, cum omnibus qui libellum tuum legerant, vilipendisse pura verit, dum Censhram Lopaniensem summa petulantia vocasti futirem. Quinio. Necdum vides, Paler Uan Outers . Accipe aliud urgumene ' tum. Sepultae I, ais , atque alto diu presia flentia s Centura ) do- Oui. .e.. nec illani instaura te' in fulgurito suo volumine aggresti, est missi 1ων. doctii n/με i. ysin siem 1 temeritatis suae parnas dessit orbi no in. Die bonam μ ν na fide Pater Uan Outers, an Jan lenium non putes instaurasse Cenis putat a suram Lovaniensem, non ut Censura est, sed ut complectitur certam doctrinam . de Gratia & Libero Arbitrio 8cc. Non po: eris id inficiari, postquam sub finem tuae Coronidis ipse te aperias terminis circa hane rem aperuilli. Caeterum, inquis, si de Censurae utriviue doctrina dicere quidpiam animus fuisset, Authores mihι non deerant..... Illud interim coninflat. DOCTRINAM ltam ono Gram fuisse, quam dum respexi: P-sentus, in circumIIantes hinc atque hine scopulos infelicis e impegit... Plures locos tangerit Eminentissimus Cardinalis De Aguirre ex Puni-sitatione praesierram Censurae Lovanienses, qui occasionem errandi praebere potuerunt Pan emo, imo quod plus en, errores Pan raras JusTI-PiCATio Ni ipsi ossignat.

66쪽

Cujus

unius Gis stimoni , muta fumi

adverseiss

CDinianae simplicitatis V ctator pauca verba sed dolo plena lena Ν -

-plena vanitate ruaeque non tamDoctorem quam veteratorem decent.

Minnifestὸ apparet, quam siubdola , quam iniqua , quam maligna sit ejus reprehen o. Obstupesiet enimverὸ tam parum bonae fidei esse in Eximio Viro, tam

parum sincerae mentis, tam multum Hropharum ct obliquarum artium , in verbis adeo paucis.

Se iressandeamus paeatὸ ad singula se Viri Christianam sinceritatem

professi lummam vastitiem penitas ιntueamur. ii Et quid alia sine fine memorem, quorum equidem hoc unum praeterire non possum: Caeterum, inquit Pater Van Outers. his se prodit insignis vastitties di malinitas Eximii Sisanii in meis Thesibus arrodendis. Sie eas traducit O detorquet, ac si utriusique Censurae δε-ctrin.:m nota aliqud sinistru acterent. Hoc ut persiuadeat, textum aliquem citat ex sologia gallica ingratiam Ecclesiae Sinosis sec. Prodit sie insignis vastities se malignitas Eximii Sion. Bona verba, bone Pater ; nimis acris profect d Censura, nimis acris, eaque irrogata ob rem evidenter falsam. Etenim fallissimum est, Exi m. De SNaen ideo citasse textum quemdam ex Apologia gallica ingratiam cte. ut persuaderet tuas Theses utriusque Centurae doctrinam nota aliqua sinistra assicere Citavit illum textum cκ ea Apologia, ut per hoc, perque multa alia evinceret periculum esse ne aliquando gratiam per se essicacem Decretis Summorum Pontificum Innoc. X. de Alex. VII. proscriptam esse, quidam dictitarent. Sed ineptissimum est & maxime ridiculum , quod voluisset illum textum allegare ut probat et tuas Theses nota sinistia afficere doctrinam Centurarum, me ut persuadeat, inquid, citat&c. Quae ineptia i Ipse jam statue, Pater Van Outers, quis tandem redeat insignis vastities O malignitas Eximii Sianii, ec illa-

tuat velim , aequus Lector , an ingentem Patris Van Oulers calumniandi 8c maledicendi improbitatem ex hac una non liceat se stl- mare. Quamvis, ut caetera omnia deellent, non magis licuerit Patri Uan Outers debachari in Exim. D. De Swaen quam in alios omnes, qui eodem modo Theses ejus, in quibus Censuram Lovanientem non est veritus vocare futilem, intellexerunt. lnvehatur ergo

in Eximium D. Sullivane qui Theses illas Patris Uan Outers ocita intellexit, & ita ab omnibus intellectas publice edixit. Quo uno tem inonio Eximii D. Sullivaene malevolorum aliquot rabularum O, satis superque obstruitur. Dum Diuiti ost

67쪽

Nam lege Eximii D.

nium.

Dum Thestium Author, inquit Ex. D. Sulli vane Thesi defensa

I 6. Maraii 1693. Censuram Lovaniensium ut Censuram exagitat . mirum, quantum vit illius instituti in libri doctrinam serri vult videri: adeo ut virum communi omnium Academicorum iudicio optimum Ex. D. Mart. De SNaentamquam nebulonem pessimum' persequatur eo nomine quod hic ipsum crediderit ejuidem libri Goctrinam redargui Te, iquod tamen omnes putavimus , saltem' donec oppositum in coronide post annum affuta declaravit The-' sium Auihor; contra cujus hac in parte fidem arietare non lubet.' ' Caeterum nullum infelicius conari potuit tanta aspergere infamia,' in quantum Lectorum exspectat applausum e nullum minus inia' commodε, si obligatio restitutionis famae dumtaxat attendatur, '' aded in tuto est hujus Eximii Viri reputatio .ETestamur Acade- micos omnes notissima est Ex. Doctoris eruditio , charitas, Sinceritas, & singularis vitae integritas quibus attestari parati sunt etiam 'viri primae notae inter regulares quos in Eximium Uirum hune ''alloique Acadamicos tamquam in religiosorum osores nonnulli V tanto artificio concitare machinantur. Si in cujusquam nostrum' famam tam faed E imposterum grassentur , consolationi erit emi 'nentis virtutis virum paenae socium habere.

f. VI. Summatim referuntur quae hoe cap. 3 ι. dicta siunt. Dilucidὸ probavimus Ex. D. De Sruaen non nisi injuria ἱ Moia

linistis quibusdam exagitari tamquam qui debitam constituistionibus Innocentii X. & Alexandri V l l. reverentiam non praester, eum hanc cum praestare. sive jus spectes, sive factum aded sit manifestum, ut non nisi Molinissae,id est gratiae per se emeacia hostes acerrimi, hac in re negotium ei facessere possint. Nam ad jus quod attinet, sive dogmata, . TPri md damnat quinque samosas propositiones non modb in senis . . su quem Calvino & Jan senio adlcripsit 'Pater Annatull, sed Ec in omni sensu quem universa damnat Schola Thomissica. Secundδ damnat eas in omni sensu in quo eas Leclesia Catholica εc Pontifices Romani damnant. i . Tertib quinque rimosa Articulis per discipulos S. Augustini

68쪽

Episcopo convenarum oblatis a Thomissarum schola probatis, ab ipsa Sede Apostolica , ut testis est Goret , commendatis, ingenue subicribit. Ad factum vero quod spectat, quo quinque illae propositionesearumque senius adscribuntur san senio Episcopo Iprensi,

l'rimo Eκimius D. De Sruaen numquam verbo , numquam scripto asseruit quinque illas Propositiones non recte a Pontificiis bus fuisse damnata S. Secundo nec earumdem sensum in libris Jansenti reperiri ne avit

umquam. DTertibin libris quibuscumque iansenti nihil probat nisi quod

sciente & permittente Ecclesia Catholica in iisdem probant fidelesti Doctores Catholici. Hactenus tamen existimavit, a privatis quibusdam gratiae perte essicacis impugnatoribus compelli se non posse, ut iuret, vel certe ut fateatur se credere non modb quinque illas Propositiones , sed illarum etiam sensum Haereticum contineri in libro qui inscribitur : Augustinus Pansenui, Idque obsequentes rationes. Primo. Quia cuin Facultate Theologica Lovaniensi mavult hanc de tensu particulari Jan senii, ob lludium partium intricatissimam quaestionem ad Apostolicam Sedem referre, quam rixari cum privatis quibusdam , quorum unicus scopus est , ut gratiam suam Molinianam in Scholas Orbis Catholici invehant. Secundo. Quia sitam erga S. Sedem Ecclesiarum omnium Magistram , observantiam, toti mundo vult hac ratione reddere manifestam, dum paratissimus est omnem earum Propositionum sensum condemnare , quem per Summos Pontifices condemnatum esse, ipsi Sedi Romanae placuerit edicere. Quia scit esse non paucos qui Constitutionibus istis Apostolicis non raro abutantur, dum contra ipsorum Sum m rum Pontificum disertam voluntatem , gratiam per se essicacem iis Constitutionibus damnatam esse clamitant, vel apud Principes invidiam conflare , vel apud imperitum vulgus exosos reddere , ubique in malam rem abigere nituntur eos omnes qui ipsorum orationibus nutibusque prompto animo subseruire de- detreetant.

Q iarto. Quia compertum habet, nihil se in Constitutiones Apostoli eas peccaturum , si Majorum suorum, imb SS. Augustam ' Thomae doctrinam constanter tueatur,eamque adversus Molini starum vanos conatus propugnet. I Qui

69쪽

. Quiritb. Quia rem habet cum ejusimodi hominibus qui nolunt ei fidem adhibere in aliis v. g. dum dicti se in materia de gratia & libero arbitrio eadem prorsus tueri dogmata quae universa tuetur Schola Thomistica,eaque eodem omnino sensu, tisiadem verbis expressa se intelligere asserit & asseruit saepissime. Molin istae pectoris ejus fibras , quod solius Dei est, velut reserantes, aiunt ipsum haec omnia animo haeretico dicere : Etiamsi, inquit P. De Bruyn in nupera sua Epistola ad Eximium D. De Swaen fol. 6. Etiamsi milius proclam es re esse Nompam est jura rissimum Thomissam . semper restabit justa ct violenta su puto ne id ANIMO proclames Pa entano id eri haeretri ossit fol. T. Verum quid re juvant testimonia ista omnia si ΑNi Mo Pan euianum virus Iovem. Sexto. Quia illud juramentum vel professionem nihil vel

certe parum ad animorum concordiam conducere , & eXpertus

est jam saepe & quotidie experitur, dum sensus tam varii, tam parum sibi cohaerentes, quin & ipsis Apostolicis Decretis, gratiam per se essicacem ab omni prorsus Censura vindicantibus, repugnantes a tam variis, a Molinistis,a Thomistis, 1 Steyartio,& ipsis rursus Molinisti, secum & cumΤhomistis digladiantibus, ipsis etiam Thomistis inter se hic non convenientibus, & denique Steyartio omnibus sese opponentc , quotidie procuduntur. Unde si quis fateatur quinque illas Propositiones earumque sensum condemnatum,esse in Iansenio,urgebunt Molinistae, i stabunt Thomistae, nec remittet Steyartius, ut dicat, quis sit ille sensus in Iansenio condemnatus. Iam si sensus aliquis particularis adseratur , vel reclamabunt Molinistae, vel Thom istae, vel Steyartius vel omnes forte simul. Si sensum ad feras Sterartii, repugnabunt Molin istae, repagnabunt Thomistae t si sensum teneas quorumdam Thomistarum , renitentur Molinistae, renitetur Steyartius: si sensum proferas Molini starum aliquot, resistent Thomistae , resistet Steyartius. Et ad Molin istas quidem quod attinet, licet candide subscribas quinque lamosis Articulis ab ipso Summo Pontifice, ut testatur Gonet, commendatis, frustra eris, nam illi ad unum usque apicem, doctrinam iis Articulis contentam in Ian lenio contineri

vociferabuntur.

Atque ita tunc demum pacem cum ipsis habere licebit,quando gratiam per se efficacem fateberis in Jansenio damnatam, nam ur

i unum

70쪽

unum hie citem ex mille: Non capis . inqήt Pater Vano uters in sua coronidae, quomodo iveos Systemate Thomistico de gratia

servetur sarta recta humani arbitrii libertas, merendi ct demerendi δε- eustar, aliaque his connexa. Dein paucis interjectis, sic prosequitur de Augustinianis : Licet Ese non asseruar, qua ratione Pansentanos 1 pulos βι evitent, ut in eos nin cogantur vel inviti imponeere. Ergo cum Molinistis pacem non obtinebunt Domini cani& Augustiniani, quantumvis damnatum cum damnatis Propositionibus lentum in Jan senio reperiri admittant, nisi gratiam quam SS. Augustinus & Thomas invictissime propugnarunt, ipsi degeneres filii cum Molinistis impugnent tamquam in Jan senio

proscriptam.

Hinc quandoquidem Molinistae cum Molinistis, Thom istae

cum Thomistis. Steyaeris cum omnibus circa damnatarum Propositionum sensum decertent, mavu i Exim. D. De S aen,

cum Episcopis Ecclesi e Gallicanae fidem prae ta e dogmatibus Oreverentiam factis. Qua profession ne certum est , quidquid o

clamitent Molin istae, L lenaentem IX. fui ste omnino contentum, qui Summus Pontifex ea ratione explicavit menter alterius Sumnai Pontificis Alex. VII. Caeterum non amat, ut dixi , Exim. D. De Sinaen circa inistri eati minam hanc quae Isionem cum privatis, aliquot, qui kr tiam per se eis cacem proscriptam esse volunt, altercari. Amat

potius judicium expectare Sedis Apostolicae , ut quem earum Propositionum sensum illa declaraverit in particulari damnatum, pariter & ipse . qua par est obedientia, damnet, certissimus interim semper se tuto cogma de Gratia per se essicaci posse tueri cum certissimus sit hoc dogma ab Ecclesia numquam proscriptum . numquam proscribendum. Et per haec confutata est pene tota quanta quanta est Epistola nupera Patris De Bruyn ad Exim. D. De SNam. Nam hac in Epistola hoc fere unum petit & ad nauseam usque repetit utEX.D. De Sinaen , quinque illas Amosas Propositiones earumque damnatum sensum in Libro Iansenti reperiri palam fateatur, si modo Catholicus haberi velit. Atqui jam ostensum est posse illum esse bonum Catholicum, quamvis ob gravissimas rationes, emagitatu potissim iam illorum qui gratiam per se essi cacem in Jan mo damnatam esse contendunt, quique nisi hoc fateare,

SEARCH

MENU NAVIGATION