Apologia pro eximio domino Martino de Swaen, sacrae theologiae doctore, contra R. Patrem Van Outers aliosque, per Hilarium Evangeliophorum

1쪽

IDO IO A

2쪽

rSolemne fuit, & etiamnum est Molinistis, Viros

quosque integerrimos, propter doctrinam quam tuentur de Gratia Chrisu, LuTHERANISMI, CAL ΙNISMI,ac JANfENisui , tum publice tum privatim reos agere , quamvis non aliam eos hac in materia doctrinam propugnare quam de Gratia per se essica ci, certissimo constet. Conviciis depugnant S atrocibus scommatis mO .do in hos , modo in illsa, modo in omnes simul, qui Nersaxilem istam quam mordicus propugnant gra etiam, fateri nolunt ab Ecclesia esse canonigatam. HOS illi velut Rigorisus, Jansem stas, Haereticos, velut omnem Religionem evertere machinantes, editis Libellis Scriptisque Vere famosis, passim depingunt. Testis sit turpis

illa Satyrasi a mundo condito vis fuit ulla, cujus ego confido, ipsum auctorem jam pudet: J ansens

omncm Religionem evertens, in qua Viri omnis generis, Omnis Status, Nationis, ordinis & Conditionis, OS doni omnes, infrendeant licet Molinistae, non utcto, sic garrit Satyra laris modestae, pratum em rigidio ris Ethrea, sed vere modestos, vere pios, ac viam Cce ii quae teste ipsa Veritate aeterna, angusa est & arcta, discentes la docentes, venerantur atque suspiciunt, delineantur tamquam qui ea stabiliant dogmata verba sunt Satyrae qui rus Ecclesia atque omnis prorsus Religienis fundamentasubruantur. MTam exulcerata jam vivimus tempora, ut haec talia audire debeat quisquis Molin istarum nutibus subservire recusans, sententiam tuetur de Gratia per se essicaci, prout in Scholis Catholicis communiter praelegitur. Ob hanc praecipue causam impetitur Eximius D.

3쪽

De S enὴ Didaco de Oropega, ut se vocat, a Patre De Bruyn, a Patre Van Outer, aliisque, a quibus audire debet reterator, Muignus, vafer, 3 ansmissa, id est,sseis credimus. Haereticus vel Haereticoe pejor 3 imo a Didaco de Oropega in Scripto cui titulus : Cons- aeris Librili om)mi &c. pag. 13. audire debet quod amitissimo Augustino desperatissimi Haeretici: Vos estis morum ruma , quι totus Fidei supra quam mores ad standi sunt, nitimini fundamenta subvertere. Haec praesiertim dicteria & plura id genus alia,argumentum nobis occasionemquo subministrarunt, ut, dum Eximium D. De Sinaen ab impactis sibi ingenti

stoliditate calumniis vindicamus, paulo altius C Iumniarum earum omnium causam principem pamderemus. Pandemus autem, ostendendo tria per totidem capita. 7' ntus,q Bomo ἡ υτ τυ Cap. I. Ostendemus Molin istas passim insectari Iexagitare suos adversarios propter doctrinam quam hi tuentur de Gratia per se essicaci. CaP. 2. probabimus ob eandem eos rationem lere carpere doctrinam Censurarum Lovaniensis ADuacensiso Ubi simul evertetur Historia Censurae

Cap. 3. demonstrabimus quod eandem illam potissimum ob rationem in Eximium D. De SN aen de- hacchetur Pater Van Outers. Licet hic etiam ob aliam rationem sed ineptvilmam', ut ibidem videbimus , eumdem S. T. Doctorem ingentibus lapidet

convitii η.

4쪽

CAPUT PRIMUM.

g. I. uis ante Asilinam sensius Catholicorum circa gratiam σ praedestinationem. i. iori *culo praestantissimae orbis Academiae Parisien- .iari f., se iis x β Φη -- ' , Salmanticensis, & Valli soletana in Hispania, meae.m . . IRR I si ac Duacensis in Belgio , colonienns in Ger-ρνυώgnani mani i, aliaeque in aliis mundi plagis, doctrinam S. Augustini de --mia. gratia per se essi caci & praedestinatione ante praevisa merita,un

- . . nuni contensu asserebant.

' in ' praeclarissimi Hispaniae, Belgiique Praesules, nobi-

inimi quique Theologi , quin ipse etiam Bellarminus , aliique Societatis,qui ante Lemum in Belgio , ante Molinam illis, i , in Udpania floruerunt, eandem doctrinam invictissime propust-ιui . nabant. Omn/ιμni Omnes denique omnium Religiosarum familiarum ordinesumus eadem S. Augustini dogmata quanto poterant Zelo tuebantur. Molina o Hinc eo tempore nullae circa hanc doctrinam disputationes, ... b. ηδ Orum discordiae , Omnes siquidem erant unius labii. s.., abi ,' erat super terram, & sedebat unusquisque in Cathedra sua, potissimum maia. nec erat qui eos terreret. Cum ecce prodiit in Hispania Ludovi- . fm Molina, in Belgio Leonardus Lemus , qui novam quandain Lς Q m. in hac materia, & usque ad ea tempora Catholicis incognitam, 2 se invehunt doctrinam.

I . dissidia oriuntur, contentiones & partium studia, ut λ..i.-., kn pyaerulone Censurae suae, sive judicii scholastici queruntur

Aeademia m jores nostri. Lavamen. . Reclamant passim nobilissimae orbis Academiae 1 & Lovasi. niensis quidem superioris seculi anno II 86. contra unum MA tria Digit iro 1 by COO le

5쪽

His ania triginta articulos anno x 386. in scholis Patrum Societatis Iesu Lovanti traditos censuram edit seu judicium scholasticum. Patres Societatis Iesu non ideo a praeformatis suis opinationiabus recesserunt: imo contra anno I s 88. Apologiam edunt quam Censurae opponunt. Quo factum est ut eadem Facultas jussu RRminum ac In 30 Belgii Episcoporum Censurae suae justificationem a duodecim Sacrae Theologiae Magistris unanimi co sensu probatam conscriberet, in qua sententias suas solidissime asserunt & Patrum Societatis invict fune refutant.' Secuta est Facultas Theologica Duacensis, quae anno I s 88. eosdem illos triginta & unum articulos pro metitit edita censura castigavit. Accessit dein & alia insignis Academia Salmanticensis, quae L ostomin sua doctissima censura data iussu & de mandato supremi Se- ' natus Samstae ac generalis inquisitionis in Hispaniae regnis 22.

die mensis Julii Anno a sys .in qua & septem Doctissimi The logi subscribunt per novem Catholicas propositiones squas egregiis probationibus confirmarunt) aperte ostendunt , quid de

materia divinorum auxiliorum tenendum sit contra sententiam Ludovici Molinae & PP. Societatis. Parisiensis etiam censuris editis non semel, teste Lemos, divinae voluntatis essicacem praedestinationem retinuit, & illam impugnantes sicut libertatis nostrae impeditivam compescuit.rom. I. Tris. Cay s. Sententiam Molinae & Lessi non modo improbarunt sapientissimae Orbis Academiae: sed & praeclarissimi Episcopi tum in Hispania, tum in Belgio. De Episcopis Belgi. ipsi testantur Iesultae. Mechliniensem

ac Camera censem Metropolitas Synodum parasse Episcopo- rum , qua dogmata 1 duabus Facultatibus damnata discuteri rent , eademque toto proscriberent Belgio tamquam impias ,, Massiliensium aut Pelagii reliquias adeoque Societati notam is inurerent haereticae pravitatis.,, De Episcopis Hispaniae testatur Lemos. Consulti, inquit 'f' is Episcopi Hispaniae, qui ut notum est) & doctrina, & religio- i, i, 'o ne sunt Praestantissimi , & qui Molinae novam concordiam, is hac media scientia fundatam, attentius considerarunt, pariteris damnavere & damnandam judicarunt. Insuper m

6쪽

o loqui ι- Insuper, pergit Lemos ''Supremum in Hispaniis inquistio-

nis tribunal visa & examinata accuratissime causa & novaMori linae concordia sicut & semper facere consuevit in quid deis Molinae concordia cum media scientia unico illius fundamenis to faceret, ipsim et Authores sciunt, nisi causa ista ad hanc al- , , mam Urbem a Sanctissimo examinanda devoluta esset: ubi D per aliquot annos semel, iterum, atque tertio diligentissimis, , examinata a Doctissimis Episcopis& Doctoribus ad id 1 San- ctissimo consignatis semper damnata fuit, licui Pelagianorum, , fulcimentum'.

Sic excepta est Molinae Lessitque doctrina . a praestantissimis Academiis, 1 gravissimis Episcopis, summis Theologis in Hispania . in Belgio , in Italia. Et profect5 hic silere religioni sibi ducebant Academiae ,

Episcopi, viri omnes Theologi religionis & veritatis amantes, cum viderent doctrinam Magni Patris Augustini, in qua tuenda, in aesiti explicanda ac illustranda tot annis.tot editis libris, tanta diligen- ς' tia atque instantia vir tanto ingenio, tanta sapientia tot Dei dotibus tam excellenter ornatus, jam aevi maturus ac senex pro Dei Ecclesia desudaverat, totam propemodum ex proposito O pugnari funditusque destrui & everti. o Non poterat eis, fateor , non vehementer displicere quod novellorum istorum dogmatum primi Authores non modo a S. Augustini sententia se recedere audacter dc palam profiterentur, Ei tu .m.- sed ipsum etiam Augustinum imperitum fuisse,stupidum,ac hu-iti desti. mi. fu mani arbitrii libertatem ipsum cum Calvino&Luthero evertisse , magna certe procacia asserere non vererentur. Quod ut cuivis manifeste pateat , sequentibus aliquot para graphis paucis ostendemu S. g. II. Doctrinam siuam novam ese, ct Augustiino caeteri ue Patribus incognitam iactitat Mobna.

I Udovicus Molina postquam S. Augustinum arguisset caeci- In Coneorsa tatis utpote qui non vidisset ob doctrinam suam de gratia δμώ& praedestinatione plurimos fideles ex iis praesertim qui in Gallia morabantur non modo indoctos aliquos, sed Viros etiam

7쪽

doctissimos i& Episcopali dignitate fulgentes turbatos & In di scrimen salutis vocatos, suam Augustini praeponens sente tiam audacter pronuntiat: Ωuodsi data explanataque semper fulget

fortὸ neque Pelasana haeresis fuisset exorta , neque Lutherani tam impudenter arbitrii nostri libertatem sessent ausi nerare , obtendentes cum divina gratia ct praedemnatione cohaerere non posse , neque ex A g rim opinione i concertat: onibusque cum Peagianis, tot fideles fuis-bent turbati , ad Pelagianosque defecissent . facileque reliquiae illae Peliaetanorum in Gallia, quarum in Epistolis Prosperi or Hilarii sementio, mssent extinctae.

Multum profecto Ecclesia perdidit quod Molinam Augusti- ibidemnus, caeterique P P audire non potuerint. Neque enim dubito, inquit. 'urn ab Augustino se caeteris Patribus unanimi consensu compro- ' ' buta fuisset hine nostra de praedestinatione sententia, ratioque conciliandi ..,.. e. pertatem arbitrii cum Humdgratia , praescientis edi praede Anatione, SI EIS PROPOSIT a FuISSET.

Quid ρ Quod ante Molinam ipso Molina fatente nemo unus Molinae doctrinam tradiderit: hine nostra, inquit, ratio conciliandi libertatem arbitris cum divina gratia, . nemine quem viderim huc quetradita fuit. Sic sua ille ex privato suo cerebro nata commenta praesertcμm ρ - Theologorum, totius retro antiquitatis, omnium SS. PP. imo .pti, ' Patris Patrum Augustini probatissmae doctrinae, ipsiusque adeo Bellumini. .m. Ecclesiae quae non dubitavit tantum tribue te Authoritatis Au- υ p gustino contra gratiae inimicos, quantum contra Valentinianos, & Gnosticos Irenaeo, contest Arianos Athanasio atque Hilario, surae Lov. contra Nestorianos Cyrillo , denique contra Eutichianos Leoni Pontifici. Sed a Molina pergamus ad discipulos ,& videamus quid illi de S. Augustino deque ejus doctrina censuerint. g. III. Patres Societatis P. parvipendunt sententiam S. Augustinci,sisIta L, o R. PP. Soc. I. in Responsione sua ad praefationem Censu- . . I. . rete Lovaniensis seduli Molinae discipuli,Molinam in nota ab Av. 'ε da doctrina S. Augustini si non assequuntur , certe sequunturti t.' Facilius refutabis, inquiunt, haereses nostri temporis steneas ratem et

suam do

rem vitae

8쪽

ctionem es cim ct immediatam ad gloriam ante omnem praevisionens factam non esse. At aue hoe totum erit in quo visus sum is Divo Augustino recedere: nam in aliis omnibus ex pro esse Divum Augustinum sicutus hum. In eadem responsione sic habent: Dicimus hanc Propositionem relectionem ad gloriam esse ex praevisis meritis, esse apertὸ sententiam In re nihil Grincorum, quod patit ex D. Ruardo ravero, O Draetine ct osten-

esse conten- dimus satis multis testimoniis. Contrariam vero sententiam iucebamus μοι ρ i' tribui Augustino; nunc autem putamus nostram esse D. Augustini. Id si 'si' tamen non esset , NIHIL SANE PERICuLI ESsET ut alias demonstravi. Idem fere , ut nemini relinquant de mente sta dubitandi i

cum, paulo inserius repetunt. Sed quid quaeso, inquiunt, periculi,s in aliIua particuld, cum plurimas quaestiones ista materia comElectatur d Divo Auguriino recedatur. Hic doctrinam D. Aug. de praedestinatione vocant particulam , dc paulo inferius, quaestiunculam : verum quod dicitur de particula , Vel de quaestiuncula , invidiae declinandae causa dicitur. Cum revera ut in praefatione Censurae Laae recte notarunt majores nostri, non aliqua particula, sed tota propemodum Augu-- stini de Gratia & Libero Arbitrio &c. doctrina oppugnaretur M

everteretur.

Quod autem hic timide adjecerunt: putamus nostram sententiam esse Divi Augustini, honori Societatis consultum vo'uerunt. Etenim videbant non posse se tuto Augustini doctrinae tot tantisque elogiis ab ipsis summis Pontificibus celebratae, aperte bellum indicere. Hinc suis praeoccupati opinationibus Augusti num vel invitum , nequicquam refragante Molina, in sua castra

attrahere sunt conati.

Sed cum non possent ex Augustini principiis hesternas sitas opiniones sat solide adstruere, ipsa Pelagianorum & Semipelagianorum argumenta Augustino objecta & ab eodem invictisti me refutata accersere sunt coacti. De quibus Vide praefati res.

Conabantur quidem praedicti Patres authoritate si non Augustini, certe aliorum magnorum Virorum Ista sensa stabilire. Sed vero cessit ipse remi seliciter. Etenim in partes sitas trahebant fuistum Regiensem, Gennadium,Sedulium,Cassianum: ππης

9쪽

fere ad viginti usque, sed omnes vel in hae ipsa doctrina haereticos, vel de haeresi suspectos. De quibus consule, si placet, justificationem Censurae. FOL sa. I V. guomodo clii Molinissae tractaverint S. Augustinum.

I Ndignius loquuntur passim contra Augustinum Molinae discipuli , quam ipse icquatur Molina, quamvis ille loquatur indignissime.

Agmen ducat Ludovicus Donius qui his verbis in Augusti- Hist. de Camnum depugnat: Dum toto , inquit, spiritus ae verborum ardore

Et sente imm pra- decessorum suorumconitempsisse. Et expuindendas ex resiliones

vidisse. S. Augustvix est Cathιticus pro defensione divinae gratiae purnat adversus Pelagianos liberum ar-burium cum injuria divinae gratiae extollentes, in alteram quasi fo- Noris. veam delabi videtur, minu rue interdum tribuere, quam par sit, liberae hominis voluntati.

Claudius Xaintes haec de Augustino non absimili temeritate pronuntiat: Pro resilutione, inquit, fides meae, suam Ecclesiae Ca tholicae Iudicio submitto . eenseo D. Augustinum nimis eontra Pel gιanos ardore incensum nimis praecipitanter sententiamor consensum s2orum praedecessorum contempsi . Joannes Arboreus in illa verba Epist. ad Rom. Cap. 3. Ubi est gismatio rua ' Excluta est ; per quam legem c Factorum i Non sed heroeem Dei. Augustini interpretationem ridiculam vocat& explodendam. Expositio . ait, eu ridicula co- explodenda Sed omnes modestiae limites, inquit Conten sonius , Tom. s. pag. 649. Transilivit Mariana, dum Lib. 3. de Mort. Cap. 8. bo. non tam verba quam monstra edere non 'trubuit: ae d Cassiano dicta sunt omnia de Gratia o Libero Arbitrio. d viris eru itis nostra aetate defendi quasi pietati consona, neque defiexa d sidet Regula Sancta Bene consultum esset triadι PGrtim , Augustino , Fustini: O , o Proj ro ,s perinde Catholici haberenturi ae Cossianus, Faustus a Iue --

en es. O petulantiam singularem l O emaenem linguam lJactitare SS. Fulgentium, Prosperum, imo ipsum Augustinum, viros quorum doctrina fulget Ecclesia ut Sole Luna, non perinde Catholicos haberi ac Maisilienses um. --m Vid certo ipsam vincit impudentiam. Sed pergamus ad alios. L Vas.

10쪽

rum ut

Vasques porro, modo graviter asserit sibi non probari doctrinam Beati Augustini sed se existimare aliter philosophandum ;

modo ab Augustino caeterisque Patribus)vult confidenter pet pisi .iuiam unde sciant non dari omnibus auxilium sussiciens: Temese ase firmabimus i inquit, illud aliquibus negari. unde ab Augustino cratus Patribus, qui id docuerunt, peteretosumus, undenam hujus voluntatis Dei certiores fierint essecti. Sunt qui aperte clament sententiam Augustini esse severam, rigidam, truculentam, horridam. Invenias alios qui palam dict tent eam praebere occasionem despondendi animo. imo desperandi. . Occurrent qui sine cujuspiam injuria liberum esse dicant emp Augustino repugnare , utpote qui necdum transierit in nume-- ο riim Scriptotum Canonicorum. Quos inter Annatus, qui tri ginta quinque contra S. Augustinum producit testimonia, Pon- vide No istificum scilicet, Cardinalium, Episcoporum , Doctorum scien- ω - ἰ' tissimorum , ut ipse vocat, quos omnes, Augustino repuguasse vide eun- omnibus nervis nititur nobis ostendere. Parum nonnullis est , quod, ut praeconceptas suas opiniones

tueantur, in S. Augustinum summa dicam mitissime) temeritate debacchentur, nisi ipsum etiam procacia sere intredibili inpetant Apostolum. Sic enim loquuntur. Non est cur S. Pauli Iud Νων

ac S. Augustini verbis teneamur, quι aliquando omnia merae DG πο-luntati attribuere videntur etiam abnque ullo bonorum no trorum operum intuitu. Hos enim duos magnos viros , auasi duo maria magna considerarenti esse est , qui ingenii sui impetu in unum littus ita exundant, ut, alterum pyo a. tquo Iempore siccum relinquere velle videantur.

Plures lector , si desideret . adeat si lubet, Henricum De Cap. Qt-Noris in vindiciis Augustinianis. Illic inveniet centum & trigintaquinque Recentiorum contra D. Aug. dicteria . & convicia, ab eodem S. Doctore aliisque SS. PP. 1 multis jam retro sarculis invicte repulsa. Haec tamen jam allegata sum cere existimo, ut cuilibet persuaderi possit, quanto jure in praefatione Censurae suae dixerint majores nostri: Vintolerabile nobis visum , quod non solum adversus Pelagium & ejus haeredes, infeliciter laborasse Auguis stinus fingitur, sed idem quoque de Lutheranismo suspectus is redditur tamquatR imperitus, stupidus ac caecus habe tuta ut

cere ei repugnare.

parcunt