Fratris Alphonsi Mendozae, ... Quaestiones quodlibeticae, et Relectio theologica, de Christi regno ac dominio. Cum triplici indice. ..

발행: 1588년

분량: 823페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

sententia scoli. sententia Garie.

1 Quaestio. i. Scholastica

certitudinis,videlicet, actuum Z decretorum Dei unum Aesse prius alio. D uae sunt extremae hac in parte sententiae,quas ut euitent,& mediam sequantur Viam,qui quaestionem propositam tractare Voluerint,paucis commemorabo Prior est: quam vulgo imputant Dinori subti

quodlibetis.q. 4.quod in ipsis actibus diuini intellectus,ti voluntatis,sit ordo quidam naturae antecedens omne considerationem nostram: secundum quem unus diuinus actus est prior alio. Quo qua ratione a Scoto dictu, accipi debeat,non multum mea refert, quo ad presens attinet,expendere. Videtur autem id dicendi occasionem Dinde sumpsisse,quod iam ante in. i. sentent. l. a. quaest. . f. sed hic restat.&.d.8.quaest. .latissime, quandam cofinxerat distinctionem ex ipsa natura rei antecedentem co-

siderationem nostri intellectus,in ipsis actibus,& attributis Dei.Vbi autem ordo, & distinctio ponitur, prioritas' etiam, &posterioritas ponatur necessum est, ut tradit

Posterior sententia est Gabrielis multis in locis: namin. I. l. 9.q.3.ar.3.dubio.2. ex Ocham,di Gregorio, ordine naturae,quem Scotus assignauerat,multis re est, ac reij- est.Deinde in.3.d.2.q.Vnica. artas dubio. 3. ait, prioritatem Cillam,di ordinem signorum Scoti nulla ratione in diuinis admitti debere.Et denique tam eo loci, quain. l. 19. eiusdem libri. 3.q.Vnic. v. z. conclusione.4. in finC,contra Scot.&contra omnes expressissime,omnem ordine,omnem liprioritatem,etiam quam secundum nostrum modum intelligendi posiemus excogitare, a diuinis actibus remouet,in hunc modum dicens Unus enim est actus in diuinis indistinctus, quo unica cognitione praevidii Christi incarnationen omnium electorum sutura be

22쪽

De praedestinatione. 3

Α titudinem,casum, ii reprobationem: neq; Vnum prius, aliud posterius Et .d. 1. lac ait: In nullo signo praedellinauit queiacunque ad beatitudinem, quin in eodem praedestinauit omnes beatificandos, di praevidit omnes da nandos, & praevidit omnia futura, neq; est talis ordo in diuinis: sed simul vidit Deus merita, & demerita,penas,& filium praemia Haec Gabriel. Iam ergo iuxta hoc dogma Gabrielis ciosa esset,& superuacanea praesens nostra disputatio, tua inquirimus, an prius Deus naturalia quam gratuita, & diuina decreuerit conderem a dicit ille, non licere nobis ordinem aliquem in diuinis actibus B assignare. Sed plane Gabriel trepidauit timore Vbi non erat ri' ὐ Amori Scotus Vero non timuit ubi nonnulla erat timendi ratio.Nos vero eorum periculo docti, auream, quam ap au. pellauit Horatius, mediocritatem tenebimus: nam Verebimur quidem ordinem, & prioritatem realem in diminis actibus constituere.At secundum rationem,& considerationem nostram, Ordinem ponere non sermid mus,cum ipsomet Scoto in.3 d. ιχ.quai unic. ar.3.& AleXandro Alens s. par.quaeit s. membro.s.& nostro AEgidio Rom. in. i.sent. l. 4 i. quasi 1.u.Σ. in initio. Caietano. C r.p q. 19.M.f. Sylvestro in Rosa aurea super euangelia tractatu. s. q. i.Alber Prahiolib.io de lib. b in initio.quae etiam via, inoffenso incedunt pede , caeteri Theologi. Et,si vacaret, demonitiarem non difficili negocio Scotum a communi Theologorum doctrina, hac in parte

minime dissidere,ut sere ostendit Caietanus. i.part. quaestione. 4Σ.articis quamuis Gregor.in. i. dist. 9. quaestione. unica. g. his praemissis. acerbe laxet, &increpet Scotum . . .

in hac parte. . r. Sed liaec missa facientes,& in commodiorem reis' moliti.

23쪽

Quaesis. i. scholastica

uantes locum breui ostendamus qua ratione constituen Ada sit haec prioritas in diuinis. Aleila ad. his verbis luculente: id explicat. 3 pari. quae .s supra, ubi disserens qua ratione praedeliinatio Ch. i ii sit prior nostra , & sit causa nolim, licit sic:Attendendo ad principale significatii, quod eis diuina praescientia cum approbatione, praedestinatio Christi, & aliorum simul iunt in mente diuina, attendendo vero ad con notatum quod eis gratia, & gloria Christi, & nostra, est ordo praedestinationis Christi ad alias praede linationes,secundum quod gratia& glo- ria Christi est causa gratiae, & gloriae nostrae. Haec ille.

Certe hanc ob causam S.I hIm. i. contra gentes. c. 87. Berroneum existimat dicere sic omnia pendete ex simplici Dei voluntate, ut nulla sit ratio diurnorum actuum assignanda Ex quo fit quod si petatur, quare Deus condidit homine ' recte dicitur, ut decoraretur orbis:si quare dat gratiam recte dicitur,quia vult dare gloriam. Et

D. Bonaventura in. i. list. i. ani. quaest. i. si queratur, inquit quare Deus vult pluePe'Respondetur propter nostram utilitatem.Vnde nos colligimus prius a Deo volitam fuisse,& intentam gloriam,quam gratiam, & decorem uniuersi qua hominem,&utilitatem hominis quam pluuial .hoc autem totum refundi non debet in Cipsas volitiones,& intentiones Dei, quasi multae sint, tuarum una sit prior alia; sed in res ipsas volitas, & inten-ras,quarum una in suo esse, & in sua bonitate dependet ab alia,& est ab alia,aut propter aliam, ut etiam accurate considerauit Ferrara. i. contra gentes.cap.86.Ad idem

facit,quod idem doctor fundamentalis Aligidius Romanus,D.Thomae discipulus,& auditor multis in locis sugdot trinae, sed praesertim in allegatis locis, scilicet in. i.

Sententilar.&ita pari. z. quaeit. 1. art. a. dilputans, Vtrum Deus

24쪽

De praedestinatione s

A Deus agat propter fine, licit eatenus Deu agrae pro ter fine,quatenus rebus tale dedit natura,vt sint,at' dirigat&agat propter sine:quamuis id etiam explicet aliis modis qui ad nostrum institutum minime pertinent. Iam ergo cum in dubium vocamus, an prius Deus intenderit,&prouiderit gratiam quam naturam, id βο- tum inquirimus,an gratia sit propter naturam,tanquam propter finem, an vero secundo viceversa natura propter gratiam, aut tertio neutra sit propter alteram ted in dependenter,& seorsum Vnaqusque fuerit volita,& producta sine ordine ad aliam.Vt enim docte tradidit Syl-B velter in Rosa aurea loco citato, multa sunt in rerum natura,quae intersese nullum habent ordinem excellentiae, aut prioritatis, nec a se viciSim pendent secundum aliquod genus causis, ut, verbi gratia, lapides, & Brinsecae: albedo, di logica: & de his rebus certum ede deb2t seorsum,& ab que alterna dependentia volitas, di prouisas elle a Deo quantum nobis licet exi stimare: eo quod nullum inter ses res illae ordinem habere videantur. Examinare ergo nos debemus an naturalia, di supernaturalia ad hoc tertiam genus pertineant, quod quidam dicunt, ut neutra sint prouisa, aut condita pro- C pter aliae an vero viceversa alia propter alia intenta sint, dc rursus,an naturalia propter supernaturalia: ut inde nostri dubii resolutionem comparemus.

C Ecundo loco circa verba illa eligendi, di praedestina 1 1 di in titulo quaestionis posita, praefari breuiter est Op hi bril repretiu electionem, lilectionem, & praedellinationem uὸ Elis his

non unum, sed multos actus esse nostro modo intelli' dilectis his , gen diapsosque magnopere disserentes. Et quidem cum σ praedulcalias multifariam potuit inter eos discrimen assignari, ut

25쪽

6 Quadictio. i. Scholastica

co citat : tu vero maxime quantii ad nostru spectat insti Avitum in hoc distinguetur, quod electio & dilectio ant cedunt praedellinationem,ut habet S.Thom. i.p. l.2ῖ .an .sicut enim esticax applicatio, & ordinatio mediorum ad finem, praesupponit esticacem intctionem,& voliti nem sinis,lta praedestinatio quae nihil est aliud quam ordinatio mediorum ad finem beatitudinis, vel ordinatiociliquorum in finem beatitudinis per cert media)suppoxit in Deo voluntatem efficacem conserendi eis beati- . tudinem illis inquam prae alijs,in quo ratio electionis, &dilectionis consistit. Est namque dilectio quatenus est volitio conserendi illis gloriam, est vero electio quate- B nus illis plusquam aliisvult illii fine beatitudinis. Prinaerea electio,& dilectio sunt actiones a diuina voluntate profecita: contra vero praedestinatio ab intellectu,Vt contra Scotum , di Gregorium Arimin. tenent discipuli S. Thomae de quo alias Quanuis itaq; his,atq; multis aliis modis differant diuini isti actus, in praesenti tamen dis latione conis se a nobis, & citra aliquem delectum usurpabuntur,videlicet pro actu illo, quo Deus voluit,ac de crevit homines,di angelos in gratia,& gloria constitu re,siue id secerit per actum electionis,sive dilectionis, si me praedestinationis. Omnes enim isti actus ad rerum su Cpernaturalium ordinem Bectant,&quidquid super naturale est,ab illis habet proncisci &prouideri:contra vero omnia naturalia a nullo illorum trium actuum habent fieri,sed potios a quadam alia prouidentia, ac dilecti Me naturali, secundum vulgatum modum loquendi Theologorum: quem tamen quo ad hoc postremum, aego conuellere,& expugnare conabor, & in hoc totos

tcontendam neruos. aetera vocabula,ac nomina in tim

i loquaestionisiosita, dilucidiora, ac manifestiora sunt,

26쪽

III.

Prima seum tentia quos

De praedestinatione. V

in quam ut nostra indigeant explicatione. Iam ergo quae- sensus toαstio praesens erit.Vtrum actus i te quo Deus decreuit,& tiμi qμ iis voluit quibusdam gratiam,&gloriam dare,' supponat ημ'

secundum rationem,& considerationem nostram, aliuactum prouidentiae naturalis,quo Deus eorundem, siue hominum, siue angelorum naturam condere destinas

siet: an Vero prius elegerit, dilexerit, & praedestinauerit certos illos ad diuina bona gratiae,& praedestinationis,&deinde alio actu, secundum nostrum captum, & intellectum,prouideri di decreuerit eos condere. Et qui dem, aut ego fallo aut quaestio erit cum iucundissima B tum utilissim'di sane non fallor. ES T iam prima sententia, quam non unus, & alter Γheologus, sed omnes sere unanimi consensioneverissimam censent.Videlicet naturae ordine praesupponi ad ordine gratiae,in diuina mente:atq; adeo prius Deum prius Deu naturalia quam supernaturalia ab aeterno condere decre natura quauisse Ouod adeo verum esse millimant,Vt ex antiqui; gratiam pro Theologis nullum,& ex recentioribus aut nullum, aut uiderit. Vnum vel alterum reperiant, qui in quaestionem hoc usquam verterit.Tam constans apud omnes semper fuit quod priora sint intenta,& prouisa a Deo naturalia, po-C steriora vero supernaturalia Vnde in hunc modum fiatuunt,ordinantque: Ienumerant actus diuinos,ut dicat, primo omnium seipsum Deum cognoui te,di dilexi te: secundo volui lem anile:tare suam bonitatem, sapientiam,& alia attributa,profundendo, & communicando

rationem entis rebus omnibus alijs extra se: tertio cognouisse scientia simplicis intelligentiae infinitos modos, quibus suam poterat ostendere, & impertiri bonitatem:

quarto autem,cum ventum Cct ad particularem communicationem sui, voluisse primo omnium condere re

27쪽

8 Quaestio. r. Scholam ca

rum naturam, et una, elemeata mixta,Viuentia,&c. Et Ahinc incipiunt digentire Doctores: nam Scotus in .s. d. 19 q Vzica 3. In ista quaestione. cui velut membra capiti adiunguntur sui, quos Scotistas appellan contendit persuadere, quod post decretum de creaturis quantum ad earum naturas, statim a Deo decretum sierit de omnia

bus predestinatis,& i ride Christo Thomistς vero hoc enim nomine sectatores doctrinae D. Thomae Theologorum schola appellat) neq; de Christo,neq: de praedestinatis quidquam Deum dicunt prouidissu, quo ad usq;

visa sunt omnia naturalia,&omnia gratuita spectaria ad statum innocentiae,& peccatum primorum parentum: Batq; adeo utraq; Theologorum sententia in noc Vno videtur conuenire, quod ecte rerum naturale praesupponitur ad praedellinationem Christi & nostram. Et probatur paucis quidem sed sortissimiis medijs no

im est animus ingentem argumentorum sylvam congerae, sed pauca quidem numero sed virtute maxima.

Primo ergo arguitur, quia illud sancti Thomae dictum

in.3.p. l. .ar.3.ad. 4.praedestinatio supponit praescientiari is iturorum, in aperto D.Pauli,Roman. 8.te.limonio niti

videtur Quos praesciuit,& praedestinauit,l c. ubi Paulus insinuat, quod eos praedestinare Deus non poterat, Gnisi praesciret, id est, prius eos sciret ut habet glossa S. Thomae,ibi lectio. 6. ergo praedestinatio non eit actua Dei piimus sed praecedit scientia, qua vide icet praescit&praeuidet secundum suas naturas eos, quos in se ui do signo praedestinare debet. Secundo ex ipsa rei natura constat non posse intelligi, quod aliquod donum conferatur alicui,& quod ipse nopraesupponatur extilens, S habens naturam, praesertim si bonum conserendum sit gratuitum, di supernaturale,

28쪽

De ptaedestinatione. 9

A quod dixerim propterbonum naturale crea tonis,quod non supponit subiectum existens,imo per ipsam creationem producitur ad existentiam) sane non nisi in natura gratia sun lati potess , & ideo ea quae sunt gratiae supponere debent ea quae sunt naturae:quae sunt verba AEgi dij in.:.dist. et 8 quaest. i. v. 1.statim in initio. Confirmatur, quia Deus per potentiam suam absolutam efficere r ea quit creaturam,cui naturalis sit gratia & gloria,& caetera bona praedestinationis,cuique ina Peccabilitas sit natu

ratis, ut ostendit S.Thoman. r. li f. 'uaest. i. ani δε de Verit.quaest .24.ar. .di communiter Theologi ibi in. i. d. B Σι. AEgidius. q. t .ar. LArgentina.q i ars. 4.Richardus,Bonaventura, Durandus, & omnes: soli Deo naturale est

habere gratia,& gloriam no ab alio quopiam mendicolam,& acceptam caere is autem omnibus sup rnatiirale e f,id est,uim suae naturae longe excedens, ergo intelligi

non potest, quod ad suscipiendam gratiam, & gloriam 'non praesupponatur quis iam habens naturam, cui scilicet fiat illa g alia donorum supernaturalium.Et ex consequenti cum imaginamur Deum excoritantem,& prouidentem de rebus gratuitis ana praecelsit nostro modo loquendi prouidentia de naturalibus. C Tertio arguitur, praemittendo id quod apud Omnea τὸ tiari. est constitutum,scilicet,prouidentia in Deo priorem es se praedelfinatione,ut habetur in S. Thoma, de vent, te q. Lart. 3.ubi di it, praedestinationem se habere ex is ditione ad prouidentiam .Et.i p. prius hac ratione de prouidentia, tu am de praedellinatione disputa i Et idem facit Manan. i.& ibi om nes Doctores,&Αlexand i. p.& ratio id conuincit.Nam absurdum esset dicere Piod prae ninationi superueniat prouidentia, ellet enim hoc facere praede linationem inellicacem. & albe ius indisten B tem

29쪽

Quaestio. I. scholastica

tem praesidis Est ergo prior prouidentia: aliquem enim Ainrer sese ordinem habent. Ex quo iam sic argumento , Predestinatio supPonit prouidentiam,ergo ea quae fiunt per praedestinationem,supponunt ea quae fiunt per pro uidentiam. Qualis enim ordo inter actiones reperitur talis inter earum terminos , & actiones reperiri debet. Cum e. go actus prouidentiae sit prior praedestinatione, res prouisae priores debent esse rebus praedestinati; : sed res prouisae sunt res naturales hae ergo praecedunt in intentione Dei eas quae per praede. tinationem fiunt, scit,ce res supernaturales.

Quarto res naturales non habent fieri, & produci in a m rerum natura ex vi diuinae praedestinationis: ti licet aliquae earum interdum ex vi praedestinationis sequantur, at omnes impossibile est ab ea feci, ergo quaerenda, & constituenda est in Deo aliqua alia prior prouidentia,' videlicet,com munis,& generalis, ex qua res omnes na turales sequi debeant. Antecedens patet, quia ex praedestinatione no sequuntur nisi quae cum fine praedestinationis habent ordinem,quaeq; ad finem ipsum conducunt,qualia sunt, gratia, merita, di alia quae numerauit Paulus,Roman 8 vocatio, iustificatio,&c.Quod si nota biliores quidam' euentus naturales interdum ex praede- Cstination e electarum sequuntur,id certe ideo fir quia tales euentus ad salutem ele rum conducere debent. At res quaedam minutissimae & vilissimae, ut puta nu- inerus guttarum pluuiae, numerus arenarum maris us. carum,fbrmicarum,pullicum,non apparet quid ad praealtu,&eleuatissimu predestinator u nne faciat:atq; acleo

di i ne se potest,neq; debet,quod minima ista, per iri destinatione si 't,sed per generale quada,& domune pro- 'denuam antecedentem Ouinem praedestinationeni.

30쪽

, De praedestinatione.

A. Quinto saltem in via D A igust.& D. Ambrosi,& sere sanctorum, quorum scatentias,di loca coli egit Marsi lius in.3 quaest. i. art. s. haec doctrina de endi ne istit.Enini Vero D.August.Epistol. ios .d .io s. de lib.i. ad Simplici, num quhu . G& in Enchiridio.c & alibi scy cocet, totum negocium praede inationis,& reprobationis factum fuisse poli previsum originale peccatu. Et S.Tho.

docet sere cum patribus,Christum suilleps destinatum in remedium peccatorum,in salutem humani generis, in persectionem uniuersi,in naturae presertim humanae glo

stinatio,inquit, supponit pnescientiam futurorum. Ex quibus omnibus consequi videtur, cum ventum est ad decretum de praedestinati me Christ Iam Deum opti-' mum maximum praevidisso di praeuoluisse homines,&. Corum salutem,& totum uniuersum, yraescrt humanitatem,quam assiumpturus erat Eo enim ipso quod destinatur humana natura ad unionem hypollaticam cum verbo diuino,iam prQuolita, & prculsa intelligitur ipsa caro,& humanitas Atq; adeo ante decretu incarnotioni ,alia de carnis,& Immanitatis,& totius uniuersi nac tura decreta, in diuina mente, intelligimus precessi te. Quod si prouidentia, qua res istas,Deus esse voluit,& decreuit,urg dit Christi prodestinationem, recedit & no. stram, nominu,& angelorii: nam prude tinatio Christi nostra pr cedit ad minus, na de angelis ta certu no est.. Est secuda,ipsaq; verissima,sii rς te intelligatur,seri temti,que allerit,nulla actum pertinentem ad oes . nem rerum naturalium,praecessisse in mente Deipti destinatione electoru: sed primum omnium actu iam suis . . se prsdestinarisne,ex qua sequuta sunt cetera decreta de

Altera fetiarentia quod superitaturalia mi pr.

SEARCH

MENU NAVIGATION