Tentamen de Archytae Tarentini vita atque operibus a Josepho Navarro ... conscriptum. Pars prior

41쪽

Pythagoricae, quae axioram habuit, similia a similibus eognosci. Ita eX. gr. νοητα απο του νουε διανοητα απο ἐννοίαις, sensilia a Sensuum msει, rerum umbra, aliaqua

similia η Τῆς ιυχης το, ορον ουκ ἐν τετραγώνου, Ῥαάεν κυκλω μοδίδακm scilicet animi circumscriptionem haudia quadrato rectangulo, sed in circulo posuisse Archytas videtur Teos in anima facultates distinxit: φρένας, Θυμον ot vel ἐίδωλον. Dietu difficile, et longum foret, quae inter haec differentia sit 3 . Διὰ τουτο 'ουχά το αυτο κινουν. ἀνάγκα δε τὸ πρῶτον κινουν, κυκλος δὲ τουτο ἡ σφαῖρα. Ideo, uti

vertondum videtur, anima est Per g. movens oportet vero hoc per se movens, sin Primum movens, uti est circulus vel sphaera . 'Quid vero haec significent, difficito dictu Est propoter varias doctorum virorum de iis opiniones, veterumquis

42쪽

innumeras harum doctrinarum adplicationes, eum ad rem physicam, tum ad musicam, tum denique ad numeros. Ut res exemplis illustretur, liceat pauca haec in medium proferre. Qui pythagorica doctrina haee intelligenda est PCensorinus docet, numeros, qui in unoquoque partu aliquid

. dierunt mutationis, . . . . inter e conlatos rati

nem habere eam, quam voces habent, quae in musica συμφραοι vocantur ', Semina post duodeviginti dies primum ita πέντε, et tandem post duodecim alios δ.α πα-σων συμφωνίαν redderer i. e., quando iam formatum corin Pus est Septem stellas coolum inter et terram soni Ius varios ita concordea Edero, ut melodia concinant dulci sima, sed magnitudius sonorum nos haud eam audire Posse 3 . Plutarcho auctore, κω των ἀSερων κίνησιν οι περι

43쪽

De opere, eui titulus περι τῶ παντοs φυσεως, et de quo tot tantaqu. Veteres noStraeque aetatis auctores dixore, nonnulla praelibabimus η . Opus hoc dorica conis scriptum est. Ex Ammonio, Hermia et Simplicio in Com. mentariis ad Librum Aristotelis de categoriis sine magna difficultate evinci potest, ex illo opere suam de categoriis doctrinam Aristotelem petiisse. Si enim, ait Cl.mtis Buh. Iius, systematis Pythagoriei na thrum, eamque cogitandi mei hodum, quam suorum .sseelarum contΘmplationibus. dedit, spectas, minim v absonum videbitur statuere, Arehyri tam vero decem praedicament' invenisse φ . Ex gr. Κν ἀρτιοπέριττον καλει Γαι ab Archyta. Ex hoc quid facilius quam dicere, uti ajebat Aristoteles, in Pythagorico 'unum esse unitatis ac imparia participem' 3 p Recte ad id observavit

Iustus Lipsius, plurima hinc illine in scriptis, quae sub Α ehytas nomine feruntur, eum Aristotelis Horalibus eonum iura , Quae omnia PorphJrio teste nobis demonstrant,

44쪽

Aristotelem Pythagorea plurima In rem 1uam. vertentem illorum arassct vitulo, uti scripsit Brucherus. Archytae categoriarum meminit Dexippus , et plane uti Simplicius his Esso usum Aristotelem adfirmat,

ac in eo tantum Philosopho nostro recessisse, quod quantitati proximum a substantia Iocum tribuerit, non qualitati, uti crediderat Archytas, cujus Sententiam magis adprobabat Plotinus. Simplicii verba hic apponer. abs re non erit. ἈρχύτR-Πυθαγορικου κω προ Ἀρι τέλους τήν εις δέκα των πρωτων γενων ποιησαμένου διαίρεειν ἐν- ειε λίω, o περι του παντοs ἐμέγραύγε. Caeterum eum apud Lagrtii interpretem legamus Clinomachum Thurium anto omnes scripsisso d. praedicamentis, absurdum non videtur arguere, doctrinam hanc per longum tempus a

plurimis optimi ingenii viris, quamvis nulli methodo ac . commodatam, minutatim et per Partes tractatam, Aristo.

talia tandem cura ingenioquo talem formam, ut corpus quoddam doctrinae emeeret, accepis s. Hac de causa p.

45쪽

tandum, neque Platonem in Dialogis Logicis, nequo Aristot lem quae est Buhlii objectionum una, cui nos haud omnino suffragamur de Archytas doctricia hae uti um exhibuisso

vestigium. Argumentum hoc a pari, uti dixero Scholastici, ducimus; cum videamus Aristotelem in 8. Libro Motaph. trifariam divisisse substantiam; ubi dicit, congregatum eompositumques in rebus generalibus Essct maxima suhstantiam γ . Id noti laeti nisi Archytae exemplo, qui substantiam divisit in materiam, formam Et Compositum; Bnim enim Aristoteles diviserat in primam et secundam, i. e. in individuam, specialem et genericam . Ita quoqUe, mat Ham essε incorruptibilom, et innumera alia a Pythagoreis et a Platone accepit 3, Fieri etiam posset, ut ex frag- mentorum lectione, testimoniorumque auctoritate ab aliis Philosophis adlatorurn, probaretur, universales atque onto log cas praedicamentorum notiones tradidisso Archytam,

quaη invenero hic illic dispersas onliquiores scriptores nullibi enim reperitur integrum aliquod Archytis opus

46쪽

fuisse a veteribus Perinstratum , Proprioque Marte his u lfuerunt ad unum ac simplex doctrinae ustema efformanis dum. Omnes enim, quae Philosophi nostri supersunt, reis liquiae, trita veluti atquo disiecta philosophiae magni aedi. se ii sunt caementa. Consuleris tantum locis P. R. 4. II. r. 38. Sa. 55 1, 56. 57. 49. 67. 59. 6o 63. 65. 6 Simplicii in Praedicamenta sufficiat. Notaro autem iuvat, etiam Aristotelem dixisse, Platonem fuisse primum,

qui idearum doctrinam introduxerit, cum omnes tamen . illae ideae reperiacitur in Archytae fragmento IV et V, ubi de m sente et sensu disputat. Et tandem animadvortendum, consentaneu prorsus illis, quae Archytas ds quantorum generibus 'ὶ disserit esse ea, quae in opere de naturae universo leguntur. DE Aristotelo liete mihi non temerarium videtur dicero, quod minore fortassa cum ratione de Platone ait

Q Venetiis apud Hieron3mum Seotum Isso in La Littera Α. 5 Meiapi . P. 25. ιε. s Simpl. in Categ. p. sa. 6. tria fecisse quantoriam genera Are tam ait, unum quod gravitat . , alterum quod magnitudinis, tertium, quod

47쪽

Brueherias R), ης. adulterandas esse illorum opiniones et conssandas tamen in unum novoquo colore inducendas, ut ex sententiis contrariis in unum conjectis novum philos Phiae systema Exsurgeret: - δὲ ἐμποιήσατο των τε Hρα- κλειτειων λόγων η, ΙΠυΘαγορικων Σωκρατικων κ. τ. λ. NesCirem autem quanti faciendum sit Savylii illud argumentum, quod negativum Seholastici dicerent 3 . se. quod

Spurius et ad lacum faciendum scriptus sit isto sub Archytae uomine libellus, eo quod nota ibi Iegatur quod Simplicius ait, So. 'Archytas, Athenodorus et Ptolemaeus dixere, pondus

seu momentum pro tertia quantitatis specie habendum.' Selde hoc Iongius in meditationibus nostris dicemus. Quod vero apud Simplietum reperimus, Themistium putavisse, Praedicamentorum non Pythagoricum nostrum, sed quemdam Peripateticum Archytam, qui post Aristotelem vixerit, auctorem fuisse, magni non facimus; et cum Vossio I. c. affirmamus id Themistium non ex Persuasione, sed honoris

48쪽

ergo ac honorifico aetatis suae praeiudicio Aristoteli tribuisse. Idem opus περι του παντος edidit Camerarius Lipsias sino anni nota sub titula ' φερομνοι δεκα λογοι καλλικοι Cum neque ista, nequct editiove Veneta anno 157I, Muli huc usque Potuerimus, manum . tabula aegro animo

movemus.

E Simplieio in pulchra de tempore digressiona

seimus Archytam fuissου ' Primum, qui temporis substanis tiarn desinisset in hoc magnisico de natura opere. Malo avis m, ut ait Fabricius, Ioh. Andrea a Schmidius auspicatur opus σαρι τῆς δεκαδος , idem esse ac istud da quo Iocuti sumus: in illo enim dis numeri natura et assectimnibus egerat, quod in isto minima facit.

Facilem erga nos Iectorem fore speramus, eum

ista Sehmidii dissertationa da Archyta nostro uti nequi

49쪽

CAPUT VI um.

Graeeas philosophiae aetate securiores fortasse, quam metaia physices disciplinae, rapidioresque progressia1 fecerunt mathemata. Do his optimct inter omnes merita est Pyth gorae secta , cum elementorum doctrinae et arithmeticen theoriis cum feliciori successu vacavstrit, gloriamque non ultimam in penitiori mathesi, quae dicitur pura, assecuta sit, cum veram licet magis divinaverit, quam perspectam habuerit, universi rationem. Ita Arthytas noster primum is mathematicas disciplinas propter intimam, qua junguntur cognationem sorores adpellavit: versantur enim circa ejus quod est duas primas species; primae scilicet illae του οντος

species sunt το ποσον το πηλίκον. quantitas discreta et continua y Mutuam hinc disciplinarum amnitatem saepissime suis scriptis ostender. Platonem c set rectissimo Bullialdus. I a Archytas in motu naturali quocunquaaequalem esse proportionem, iuxtaque illam omnia moveri observavit δ). τήν τῶ ἰσου αναλογίαν χ ειDcti γαρ ανα-

Cis. Adn. ad Th. Smyrn. P. 195. Lut. Paris. 1644. ab L. C. Simpl. in Comm. Aristot.

50쪽

- 43 -

λογον παντα η . Verum id generis veritates infirmiori fundamento fortasse innixae, uti ait Ixionlucta, praejudiciis. quo obsitae, vix paradoxi veluti solerti ingenio reperti gloriam meruerunt; ita ut ipse Aristoteles animo pondere

saepe in aliqua earundem explicanda videatur. Quamobrem parum modo proiecit inter Graecos illius temporis res opitim et mechanica, quae a genuina naturae cognitaOno niis

mium abhorrens physicam veterum disciplinam redoloti Lovissimas Platonis discipulorum da visu, Aristotelisqua illaedo re mechantea argumentationes exempli Ioco sufficiant ad notita probandum, disciplinas Physicas parum apud Gre

cos tunc temporis viguisso. Cum ita se res habuerint, majori quidem laude philosophus noster a nobis esI ornamdus, qui omnium Primus abstractas mathematum notiones hominum benoscio inserviro Deit, et verarum physices scientiarum aeterna jecit fundamenta. Ipsct enim, cujus Iaudia Philolaus et Eudoxius haud Oxpertes habendi sunt , ingenio suo rem mechanicam in artem redegit . Nam

rerum esseclus solerti jugiter mentis acie 3 prosecutus me-