장음표시 사용
171쪽
quae est munus philosophi , dc initium
mus mortem esse ΘIta sane'. respondit si innitas. Utrum ergo, inquit ille, aliud quain animae ac corporis putamus separationem es sestvt, nimirum , nihil aliud sit mori, quam Vt corpus sit ab anima seiunctum, de seorsum sine hac existat; vicissimque anima a corpore sit leparata, eodem que modo, sola ac per te existat i Quaesis, utrum illud, an quid aliud ab illo est, quod mortem dicimus,' Nihil, inquit ille, aliud profecto , sed hoc ipsum. Vide igitur,obo
bi, quod mihi, Videatur. quippe hic facilius intelligemus illud, de quo Κ s inter
172쪽
go munus eme illius, ut τας in cultu corporis defixus - μι- μα Προς- haereat hoc est,ut exempli στι ανπμους causa, vestes habeat exi - . Οιουτ ' οἷον mias, aut calceos, aliaque ἱ L, Καφών ων κώ-
Corpori excogitantur ZEt utrumne eum talia, aliaq; id genus , admiraturum τυς α ι γ -- esse,an nullo habiturum μα, mine λν πιμ αν δεκες
Ioco,nisi quatenus necesi λι , ς άπιμάθειν ,stas id flagitat, existimas' πιλλὴ ἀνάγκη Nullo ea loco, si quid ju- ' . At dico esse habituru; modo '' γ M ' - - verus,inquit ille.sit philo. μ έ rq γ. η , Isophus.Nonne ergo pror- spil , ως sus sic videtur tibi, omne . Ουυμω talis viri studium, non in θολώς λκεῖ - , ἔφη, ἡ Γ corpore eiusque cura oc γιάτου προ vinia', N
173쪽
' reum mit aut voluptatem ηώ-ν-οπιων ex his talibus non perci- Α μετεχi αυτῶν, - pit, aut plane eorum non ξιον εiνM O- , αλλ' sit particeps, indignum m τειν ν F τε,νάνου ο μη- esse vita, aut non ita longenos, ἱ a morte abesse. siquidem,
'. m nullam sentiat ex eo voluptatem. Ita plane seres τι a', Qvm αυ αν της habet. Iam incomparan- cpρονησεως κτῆσrν, ποτερον da sapientia, utrumne cre-ὲριπολον γ μώρια, χῖ ου , dis corporis societatem, si
φν ' ri 3 Et tamen, satis equi-- ει αυ π me το πινε dem constare arbitror, si ρια ἀρέσεων μη ἀκραιs hi duo sensus nihil certi habeant
174쪽
Bhbeant aut cui possit credi, multo minus caeteris id conuenire. cum presertim caeteri his longe sint inferiores. Et, num recte sentire tibi videor 3 Οm-inino, inquit ille. Quando igitur dicemus, animam , jam veritatem aD sequi Z siquidem iam ante diximus, & sane manifestum est, eam, ubi corpus in societatem contemplationis huius adhibet, ab eo decipi. Ita te res habet. Nonne arbitraris ergo, eam,si quo modo,ratiocinando , veritatem rerum,
esse assecuturam 8 plane, ita est. Nonne & illud credis, tum eam ratiocinari optime,cum neque ab auditu perturbatur neque a visu, dc dolore pariter ac voluptate caret' ita qui. dem, vi relicto prorsus, ac dimisso, quantum potest fieri, hoc corpore, adeo ut nec societate eius
quae revera sunt, inuestiget. Negari haee non possunt. Nonne igitur hic rursus, anima philosophi, contemnit vehementer
175쪽
da, mente se quam Optime instru Xerit, ad singula intellisenda , proxime
176쪽
aeeessurum esse' Ita prorsus iudico. Eum ergo hoc purissime facturum credis, qui ingeni j ac rationis aciem ad singula conuertat, Iisum vero etiam auertat , neque hune aut alium . in contemplando, sensum, ad rationis opus pariter admittat. Vt hoc modo, pura ae seorsim per se separata mente , uti , singulaque ut sunt, pura ac seorsim separata , indaga Te queat; quantum quidem pote fieri, ab ocuIis ac auribus, omnique, Ut absoluam Verbo, corpore seiunctust certus, nihil esse quod perturbet magis animum , minusque ad possessionem sapientiae ac veritatis , cum in
partem aduocatur, peruenire eam sinat. Nonne talis ergo, si quis usquam,
ad naturam primam re-ium & essentiam, hoc modo, peruenturus tibi, Sim-mia, videtur 3 Quam snt vera quae a te dicuntur, dici , inquit diminias non potest. Quare necessario ex his omnibus sequitur,
177쪽
& haee ita se habere,ijsque qui philosephari volunt
serio, sic esse sentiendum, meritoque qui sunt tales, ita inter sese loqui posse:
Videmur, cum Vacamus contemplationi, certa ratione huc adduci, Ut credamus, quamdiu vertituri sumus cu hoc corpore,& quamdiu immixtus in ii malo fuerit hic animus, vix futurum, ut in solidum id consequamur quod desideramus. Ipsem nemp veritatem. Infinitas enim corpus nobis obijcit molestias. Primo victus caua, que necessitas praescribit: tum &siqui forte morbi incidanr. Nam&ij in quaerenda veritate, haud paruam lape nobis remoram obi jciunt. ut amores,& l bidines, & metus; cogitationes deniq; quascunquaquibus implet animum;
hic omittamus. ut non temere dicatur Omne Omni no veritatis ab eo intercipi intelligentia. Na & bella, &seditiones, &qua cunque simultates . nihil praeter illud ipsum. &cupiditate eius nQbis creat.
178쪽
Cipati ac seruitio. Et haee γ.σωροα, σουλευοντες sunt revera. quae philoso- τη- ροοπτιοι ' ω Phiae nos Vacare non per--τουτου ἁχολ μ
contemplatione aliquam 'γλ=i πυη-s αστ αυ- coii uertimurobi subito in τη , ipsa veri inquisitione, ubi- το σκοπεῖν M , ω ταῖς
obi jcit, ubique turb- siex--ae tumultus, Vbique ani- ι , mum consternat, neq; ad veritatis contemplatione solidam assurgere eum si- Diar αυτου--λη-nit. Quare omnino vide- πιδ οντι η αι,
tur nobis opus esse, si ad , ό τι εἰ μλιμόν purani aspiremus aliqvδm inri o
179쪽
i η ου η. - ligonius. Quae .est. Diu fallor, ipsa veritas. Nesas enim est, ut qui non
est purus, id quod pςrum est contingat. Ita l. iii sal
180쪽
videtur Prorsus, o mi Socrates. Si haec ergo ve- γε- ω Σωκρους. ra sunt , amice noster. Ουκρόν, o Σωκροή ς, magna spes me tenex, D -ἀλφ, ω εταῖ ,
quo nunc eundum vides, in , ε 3
ibi equidem, si alibi lo. , Που
iter uuod nunc Impera / stum mihi; tum a me tum N
congregari in se undique V De α- ac collisi ι tum ut omni γικεν si το