Poematum editio nova. Accedunt praeter alia libri, De contemptu mortis ...

161쪽

DE CONTEMPTU MORTIs ro suo aduentu, dubium non esse, Sandii omnes eo tempore supersit , qua quam pauci admod- , ineffabile atque incredibile animo conceperint gaudium . quod, priusquam discederent e vita, mortis vi rem, ct aeterna vitae praedem ac spo forem, viderent atque amplect

rentur.

Ilimn et niYin igitur 9 nobis quamdiu vianimus,animo esse infigendum : illum mane, meridie, vespera , ac noctu cogi tandum. suaecunque enim praesitit, nobis praestitisse. b ineunte autem vita, praestitisse plurima. Iacuisse in tuguriolo , plorasse ac vagirsse , multorum denique innocentium crudeli caede, ia interitum ac necem

crudelismam, quaesitum fi . Etiam , a generis humani hoste, diuexatum in deserto ac ludibris fise habitum : ab amicis a

tem suis,quorum causa venerat, indigne ex- . ceptum. Coeli denique ac te a dominum,

sed quem neque hoc, neque illa, capit, famem, laborem, ac calamitates nostr , dum hoc

162쪽

e 4 DE Cosaest ΜPTu MORTIs hoc onus nostrum baiulat, tulisse. Fos mo, prae angore, dum instrvs vires omnesct aeremos cruciatu siniit; grumos sanguianis sedas tque eorum finem, ac conclusionem, execrandam atque horrendam mora

temfui . Hac si semper cogitemus, si in illis erua

ciatibus illius , semper oberremus, eosque mentis oculo prasentes semper habeamus ;Ρcile futurum, ut ineptiarum omnium obliati, prius lachrymas ac gemitus quam voces e fundamus . Si praesertim in hac contemplatione, mortem Isimper expectemul. V

quocunque tempore est ventura, morte illius stactam ac contritam se.

Eum qui pro nobis est mortuus, eundem esse qui a Sanctis omnibus tam diu expinatim fuerat. quia nostra st illorum vita erat. Cui vera sacrificia a nobis o serenda esse. nou quidem qualia fuere antiquorum sed ardentes gemitus, qui ex vera paenitentia, ct cogitationa de miseria ac peccatorum magnia mane, procedant. sed colloquia cum eo,

163쪽

o flagrantes preces. In quibus triapotis am spectanda. Primo, quis sit ille quem assamur. e G

iernus nemo Dei vivi ac aeternislius; mors mortis, ac fons vitae. Secundo, quaenam illa sint quae pertulit: plaga , nempe, vulnera, ac post emo, mors-αγω ne

que Sol videre sustinuit. Adeo, ut hic,

caelo abi e videretur: si ι, luce erepta , conspectium rei tam indigna lateret. Tertio, simus. Feccatores nemve mi- . Quarto , illius morte consecuti simus. Liberationem nempe ab ea , ct a poena, quirn merueramus. ideoque 2 ab homore illim ac=rmidine. Culus tam stu- 'penda suis bonitas, o immani vulnere humana manu traientias , merum ex eydem nos tri effunderet amorem. si quam Dem-

pc ct sanguinem. Unde S. eAugustinus ex Dominico latere , nostira baciramen

in profluxisse ait. Et S. ChrysiHomus,

164쪽

Precandum ergosse, sue intenta voce, siue uiam, me ulla. interdum enim corsus ere quod tacor, quia vim amoris sit ese findere non potest. Idque cum in omni v ta faciendum, tum pracipue cum sinis eius imminet.Tum enim quo magis vox defici eo magis intendendum eo animum, ct ad

Deum cum fiducia in eius situm, qui viatam in si habet, ct iam eam nobis mortes a

peperit, accedendum. e fcpraecipue petendam esse fidem. Cuius vis est tanta, ut dum

vivimus, mortem nom timeat, qui vitam intuetur: ct cum morimur, eam Iacillime con temnae, qui de Iuturis cogitat. Hac occasione magni aliquot commemorantum heroo, qui in verari foedere inten- in assidue in seruatorem habueruns oculos.

adeo ut naturam post si relinquerent, multi se tesarentur miraculis , qVam

165쪽

longesupra ipsam e sient. suales fuisse, ines

patriari M , Deboram, Gedeonem, Iephten, Samsonem, Eliam, Elisaeum, Sidrach, istisa , ct e bednego: etiam Salomo- , nem 2 Dauidem, ante iam dictum: qui templum, omni apparatu splendidum magnificumque , regi venturo condidit. Cum ille sola paupertate contentus, in tuguriolonatuue,9 a Sanctis salutatus fuerit.Inprimis Simeone, in templo aduentum ei hunc est gratulatus inlabili perculsus gaudio.quod

ante mortem , Elam vitam, mortis

mortem, vidisset, salutasset, tetigisset. quem ante animo venturum viderat. Fidei e nim id munus , etet semper Christum vi-: hoc quoque tempore semper eum, ubi nunc esZ, a piciat ; non, Ut quon in Girne imbecillem, sed iam gloriosum ac triumphantem non tamen sino

carne nos Ira.

In hoc Ono spectaculo, - oblimresese.

Ac cum intuetur eum, non morum,

sed es sam ου omnos, crucci, ac toὶμ cuta omnia, contemn re: in ipsa imo mortex a vitam

166쪽

vitam viuere, non quam deponit ,se quam in Aoat qui ea praeditus hinc abit. Ea autem cum diuina innitatur doctrina; hinc petendam esse veram sapientΚrm. cum qua neque e ristotelica, ac ne Socratrica quidem dogmata , quanquam magna siti parte ex eodem fonte profluxerint, esse conserenda: quod in Hebraeorum ac Graecorum scriptis, veritas sit reuelam. Assiduam quoque vita innocentiam petendam esse , bonisique cogitationibus atque operibus vacandum. nihil enim se mala conscientia grauius, quae futuras post mortem poenas impiys in hac vita proponit. --

eo, ut ante obitum, vitam omni morte gra

uiorem sentiant. uare, probitati incumbendum sedulo. Atque inprimis adhibendam poenitentiam, quae praeteritam emendat vitam, prasintem autem in ossicio con

tinet.

Serium in his rebus studium, longe se

omnibus prae stare, quae aut ambiuntur, aut in vita tria tur. Vuorum nonnulla hic

167쪽

DE CONT TMPTU MOR TIS. isi commemorantur, quae nonnullos a caelestia

bus abducunt: qualia sent, poesisper se, a

stronomia, juris scientia aut messicinae tum vero regum negocia ac principum. VNanonnulli ita tractant , ut de rege aeterno non cogitent. Cum nemo, nisi liber istis, aspirare ad Dominum ac creatorem suum

queat. uuare iterum, quod libro primo dictum ferat, repetitur: sensus nempe rationi subjiciendos , atque ab illis siparandam esse mentem. qua priori suo statu nunc excidit. Hac occasione, locus de filicitate primorum in Faradrio parentum , deque eorum

crimine, quo haeredimiem mortis propa runt, agitur.

μι vim, Dei situm, morte sua prorsus deleuisse. Quo in coelum recepto, tanquam duce praeuio, secutam esse fidam militum manum,qui tormentis nullis, nullis minis, ad terrorem mortis agi ac compelli potuerunt : quia praecessisse ducem Dum at

168쪽

ostenderunt , semel fractam mortis vini fisse. 'praecLore dicat Athanasius, certissimum deuicta mortis se indicium, quod tot ac tanti restos , qui sicuti simi ascensionem Domini in coelum , nihilo prostcto magis , quam si nunquam extitisset, eam timuerunt. Hinc de martyribus, fortitudi

ne eorum, myrtis contemptu , vim , poenia

tentia , ct instimiis, locus integer. Et inprimis, eos sc vixisse, it continentia ac temperantia de viti s; mente de sibim constantia de omnibus aduersis ; tolerantia de poenis ac supplici'; contemptu mortis de υλm; fide, de marte pariter es: mundo Drium-pbamennocvt D .Hieronymus,in tys triumpharet Deus: Triumphus, inquit, Dei est Passio martyrum, &pro Christi nomine cruoris effusio,& inter tormenta laetitia. Sic vixisse, ut dum viverent om vina exularent. Ideoquese lachrymis assiduis

jeiuniisque macerasie, ut facilius ex hoc πλlio ad veram libertatem abirent. Vixisse enim persecutionis tempore, aut in montibus 2 lis locis, ubi neque ab hominibus aut eorupitlys,

169쪽

cerentur. Vixisse ct in tumulis plerosique, . ut ibi saltem a crudelitate tuti essent. Ubi assidue vidis Dominum ct Seruatorem, O

quemadmodum ignatius dicebat, ἔρ-α ἔμυρωμένον suum, ac suauissimo amore ultim contabuisse. donec ad dicendum veritati testi

monium, e terris vocarentur. Tum,depro

tomartyre Stephano: qui primus omnium magnifice, post Dominum, de morte trium piauit, ct corona vita est donatus. sui cum Dominum ad dextram patris

stantem antequam excederet e vita con

spexit , satis ostendisse, nihil amplius jam

posse mortem, qua ante Domini in terras aduentum, terrore inessabili, consesentio mortalium premebat. ut ne Atlas quidem

maiusfistinuerit pondus. Uuod aduentu Sem toris nostri penitus sublatum esse. Hic jam longa, de natiuitate Domini,

amore nostri , humiliatione , exaltatione, potestate denique ac magnificentia, inseriatur πιρί απς.Qui cum triumphauerit deS . morte,

170쪽

morte, 6feci se , ut qui militant in casEris eius, aut illic spei auchoram defigunt, tam augusta sint vicitoria participes , mque

mortem, iam deuititam esse, ante eam, stin ea, sciant atqtae intelligant, aeterna vita mox participes suturi. In qu. m nulla mors tum jus habet.