Philodemi Peri oikonomias qui dicitur libellus

1쪽

Christian Cornelius

3쪽

QUI DICITUR LIBELLUS DISSERTATI INAUGURALIS

QUAM

CONSENSU ET AUCTORITATE AMPLISSIMI HILOSOPHORMI ORDINIS ACADEMIA ILONIENSI AD SUMMOS IN HILOSOPHI HONORES RITE CAPESSENDOS

SCRIPSIT

CHRISTIANUS ENSEN

4쪽

Haec dissertatio est praefatio editionis Philodomi περὶ οἰ--ψας qui dicitur libelli, quas mox in aedibus B. G. Teubneri, bibliotheeae scriptorim Graecoxum et Romanorum para, prodibit No. 35. shforat ali 190Tim Iuvie genehmis ':

6쪽

D Udolli oditionibus. Bibliothecae Herculanensis papyrus numero 1424

insignita, quae inseribitur:

Φιλοδ eum περι κακιον καὶ των ἀντικειμενωναρετω καὶ των , . εω πι, περδ α primum edita est anno 1824 Oxonii in Herc. volt. fom I, p. 83-10b. ribus ver annis post etiam a Neapolitanis publico proposita est in oti. erc. coli. r. parte III, p. 1-55. Cum autem oditio Neapolitana viginti octo columnas praebeat, in apo- grapho Mniensi viginti duae tantum perturbat exstant Ordine. Sex enim primas uterus', qui papyrum describendam curavit, ea de causa videtur misisse, quod adeo mutilata essent, ut eas describere perae

1 In apographo Oxoniensi numerus t omittitur. V. . coit, fragmenta Herculanensia Oxford η85 p. 1. - ex amplis illi voluminibus, quae erant de Vitii et Virtu

v. Motu p. 73 - fragmenta exstant voluminis , Ο ἐστι κερὶ κοχακειας O A I 4-83 v. Spenget, hilol. Suppl. II, p. 4 Π et 26. accedunt fragmenta incertorum librorum. v. Seoti p. 69. f tiam Catalogo generato do Papiri Ercolanesi redati dat Dr. Inidio Martin p. 104 in Comparetii

De Petra, a vina reolanos de Pisoni. o. Seoti, introductionis. 5.

7쪽

Ρrimam autem textus restitutionem atque infe

pretationem editores sapolitani Franciscusum risius si Carolus viri Rosinius exemplo chalcotypo

addidorunt. Qui viri cum lingua arae ea non satis erit diti audacius quam rectius coniecturis lacunas X-plerent, nisi quod lacunarum spatii et litterarum traditarum diligenter rations habebant, non multa

laudabiliter gesserunt. Ne lue Igitur iuraIIduIII, quod liquanto dilucidior textus evasit atque conciunior, cum anno 1830 Carolus Goeti lingius una cum Aristotelis et nonymi Oeconomicis in lucem ederet hunc hilotimi librum.' Sod ne hi quidem a quam debebat

opusculo praestitit peram. Nam in supplendi vocibus cum plures plerumque poneret itteras, quam ex lacunas liceret, atque etiam in interpretandis sententiis tantum gravissima Neapolitanorum vitia correxisse satis haberet, quae omnis aut corrigendo in interpretando effecit non magni sunt pretii immo permultos ipse novos commisit errores. Quorum nonnulla emendare

1 Mure γαμους Διονομμώς. --μο οἰκονοριικά. Φιλοδήμου περὶ κακιῶν καὶ τῶν ἄντικειμένων ἀρετῶν coniuneta odidit si adnotatione adiecit Carolus Oetilingius, Jenae 1830.2 Huius editioni severam censuram egit L Spengolius in ephemeride cui inscribitur ,Munchene gelehrte Angeigeu VIII , 1838, p. 1003 sq. Diuitia ' Corale

8쪽

studuit G. F. Sehoemanes L in comInentatione, quam inscripsit Observatione scin Thoophrasti oeconomi eum t hilodem lib. IX. do virtutibus fvitiis Gryphism 1839 opus e III, p. 206 sq. Sed

vir doctissimus cum apographorum loco oore ingli uteretur editione, ut in interpretandis locis quibusdam difficilioribus summi ingenii egregiaeque doctrinae edidit specimen, ita textum plerumque corrigendum reliquit Spengelio, qui eodem anno recensuit Seho manni commontationem het pro insigni linguae in aetas peritia nonnullo locos luculenter emendavit. Donuo anno 1857 totum huius libelli sextum una cum Τheophrasti characteribus edidit J. A. Hari ungius. ilaspicias velim hanc editionem statim animadvertes intellegendi et emendandi studium sane laudabile, sed eiusdsm in lacunis supplondis fero inauditam audaciam

atque Socord1am. Atque plus etiam eo vir optus Videtur peccavisse, quod non raro vim afferendo l1tteris

traditis textum conabatur reddere perspicuum. Accedit, quod etiam Hariungius apographumi adhibere superi sedit. Quid, quod fugerunt eum, quae Spengelius memdaverat Ita factum est, ut non raro peiora redderet ea, quae priores correctores praestiterant. Vernaculam

autem profect interpretationem, quam addidit, silentis praeterire praestat. Tam misera igitur ianebat libolli condieio, ut quicumque legeret, passim incideret in sententias aut

9쪽

laminis gravibus interceptas aut obscuratas salsis

supplementis. Tandem huic miseriae succurrere studuit Henricus erronius in dissertatione, cui titulum

praeposuit: Texfkritis che emerkunge guPhilodem oeconomieus Zitrio 1895 Neo negaverit quispiam virum praematura moris abreptum pro virili parte de libello meruisse. Quanti enim interesset ad textum restituendum apographon O postquam iam Spengelius paues illustravit exemplis, Perronius primus omnium utroque apographo accurate comparato in secundo praesertim dissertationis capite, cui inscripsit: Stellen, di mi Hulso von berichtigi Werden onnenμ, eam luti par eSt ap0graph vindicavit auctoritatem et locos Omplures primo obtutu recto emendavit. Etiam in altera pusculi parte, cui titulus est: Steuen, dere Er- gangun sici mi Hulfo de in is egebo non Buchstaben und Raumverhalinisse unter e nauerer eruch sichtigun des sedanhen, gusammenhangs erichtige lao U , saepius

minores lacunas feliciter xplevit. Ubi vero maiores hiant laetanae, si in verbis insorendis audaeius vi loturversatus esse neque intellexisse Verun Sententiarum

contarium neque satis respexisse Philodem diesndi consuetudinem. Nec non e peccavit, quod nonnullis locis admisit hiatum, quem dedita opera hilodemum evitasse nunc inter Omnes constat. )Restat iam, ut quomodo ipse in dendo libello priorum editionum rationem habuerim paucis indicem.

1 Cf. . Caednert, Dis dberlioserun dos index Academi-e uni in Hermas omo XXX I, p. 38 - in reserendis Xenophontis sententiis Philodemus plorumque hiatus vitandi causa verba diligente transposuit ses eoi In

10쪽

Nam in apparatu cum brevitas talia Inaxime appetenda esset, Virorum doctorum coniecturas ibi tantum commemoravi, ubi aut ad textum restituondum aut adsensum illustrandum alicuius momenti viderentur esse. E. g. coniecturas propter neglectas veterum librariorum scribendi leges improbandas omnes omisi. Praeterea eum textus scateret editorum erroribus, in disiungendis

sententiis plurima corrigenda erant, quae in apparaturam tantum indicare licebati iniquo quod attinet

ad explicandum libri argumentum, Variarum Sententiarum tam rudis si moles, ut qui fusius eas enarrare velit atque refutare, novum possit conscribere librum.

Itaqus de paucis locis, qui dubii videri possent, in eap. IV accuratius disserui cetera vero iam per se

Papyrus quo anno et a quo viro volui sit, ni Σ :

Inventario papyrorum Neapolitano non relatum est.'HO tamen pro certo potest affirmari designatam esse papyrum ante fugam regiae Borbonicas 1806-180Η), qua κειμήλια illa Herculanensia in Siciliam deportata sunt. Cum enim Hayterus, qui indo ab anno 1802 papyris evolvendis praefuit, anno 1809 in Britanniam revertoretur, etiam huius papyri apographum eum secum tulisse constat. Nec minus certum est apο- graphum Neapolitanum consectum esse, priusquam

1 v. quoque Martini l. l. p. 1342 Exemplum ab Hayteri manu scriptum et emendatum adhuc servatur in Bibliotheca Bodleiana v. coit, introductio P. b. Diuitias by o le