장음표시 사용
41쪽
templorum, et cogas dare nobis statim debita XVIIPet XIX, armi olyrae artabas 16o similiter vero et quod erit . . . Me nominato Asclepie accepimus inde a Luctu . . . . . anima coctorum Θ et
Vs. 5. καὶ προτερον uἐκ δωκαμεν. Intellieitur ortasse Ha D, qui libellum continet a tolemaeo sui ipsius et gemellarum nomine ad Sarapionem scriptum. Vs. o. τὰ δέοντα sunt omnia quae rediit amis stentandam sunt necessaria
alimentum qua significatione in interpretatione Graeca et Tra usurpatur. ολυραν. Ostra frumenti sive Ordo aenia est quo in primis vescebantur Aegyptii; vid. Herod. II, 36 et 77. linius de eo egit Hist. I t. XVIII 11, 15, 19, o, 4 et XXII 57 LXVIII 15 Turranii sententiam memorat, stram et o zam easdem esse existimantis posterioribus duobus locis ipse arincam, frumenti genus Galliae proprium inlin. XVIII is , eamdem esse indicat quam et ostram vocant. De Olyrae preti utilia discimus, v. Brit. ΙΙΙ, et ex iis quae A eyron annotavit, Pgg. 77 sqq. Ceterum f. . eyron ad Pa . Tauri XIII IO. Pg. 73.VS. II. γραφα Μεννιδε τω πιμελητει Ex v Vat. C. s. Io videmus Sarapionem ennidi Epimeletae scripsisse ut sinthaena templorum pistatam gemellis debitum solvere juberet. Post vocem ἐπιμελHiri exciderunt, ut discimus ex P. Par. C, Verba τουτου δε πιστείλαντος πινυὰν τῶν πιστώτη de Psin. thae, templorum pistata vidimus supra ad Pap. Lugd. Bat B; ennides Epimeletae munus gessit, quod quale fuerit non constat Reu Vensius vitiosa Pap. nostri lectione in errorem ductus ennidem Curatorem sive Epimeletam templorum putaverat, id Lestres, III 46. s. 14. διαλυωριεν Corrigendum διαλυομεθα in Brit Vs. 2ο αἱ δε διδυμα τῆ λιμι δι λουονται l. διαλυονται0, cf. Brit. XV. S. o. Vs. 15. ἐκLπειν, et hic et in v. Lugd. Bat B. Col. 2 s. ' scribitur εγ- λιπειν simili modo, in roransiit in v. Brit. II. Vss. 37 et 86 in verbo ἐκλογιζειν. - ου - καὶ του βιλεικου, τ λ. Lectionem in utroque Papyro vitiosam hoc fere modo restituendam putaverim 'Επεὶ ουν ἐκ μεν του βασιλι- κου κεχρημὰ σται τοι προεστηκοσι των ἱερῶν καὶ ις ημὰς λυρα ποτου εως του o Quoniam igitur quidem ex aerario rego distributa, vel decretae fuit templorum praepositis et in nostrum usum ostra ab anno XVIIPusque ad XIX'' significant gemellae ex aerario regio olyram distributam
42쪽
quidem fuisse templorum praesectis, ut hi debitam portionem gemellis traderent; γμεῖς δε υτ την λυραν, ουτε τὴν καθηκουσαν ντὶ ταυτης διδοσθαι ημι εκ του ἱερου συνταξιν τω κυλληστιων κεκομισμεθα, λλ' η τωὴμισυ, HOS et O neque lyram, neque quod hujus loco dari nobis debes ex templo salarium panum olyraceorum accepimuS, iis dimidium. Verbum χρηματιζειν hoc loco significat distribuere , metiri particula s ἐν in initio sententiae requirituro sequens γμ εις δὲ propositio ει hic significat in usum εἱ ημας in usum nostrum, nobis. Olyrae loco Vlea teo' gemelli praebebantur, quas paneo , races interpretamur, eCundum Herodoti locum notissimum II. 77 ' το- φαγεουσι δἐ εκ των λυρεων ποιευντες ρτους, τους κεῖνοι κυλ ληστις ονο-sιὰζουσι. De panibus istis cff. quos laudavit Jab lotis hius in O p. a Te water editis Vol Ligg. 116, 17; B. Hyron, g. 76 et v. Brit. ΙΙΙ. s. 15 XV. s. 44. Vox ipsa, quae et κολληστις, κυλλὰστις scribitur, Aegyptia
Vs. 92 δ το εκ ου Ἀσκληπιειου , .τ. λ. Sequitur altera querela gemellarum de panibus coctis tribus, quos inde a tempore Luctus de Apide mortuo, quotidie ex Asclepie accipere debuerant Locum corruptum et lacunis plenum hac fere ratione corrigendum putamus τους δὲ κ του Ἀσκληπιειου γιγνομενους γήιν ρτους πεπτους καθ' κυαεραν πο ου μἐν πενθους ἐως τῆς σημερον νημερας ου είληφαμιεν, quoniam Vero em Asclepia decret nobis i anes coctos quotidie reo , a Luctu usque ad hodiernum diem non accepimus, precamur et t. Correctio nostra nititur Pu Bris. ΙΙ. Vss. 1-3, ubi legitur: b ινο μενον ταις διδυμαις εκ ου Ἀσκληπιειου ρτους πεπτους
καθ' υιερα γ', ὰπ του πενθος l πενθους εως τῆς σημερον ημειρας l. ημιε- ρας ου ιληφασιν l είληφασιν ex eodem apyro discimus panes eos dari solitos fuisse obibationes quas in Aesculapii templo perficiebant gemellae.
PaP. Vat. D. S. 15 discimus olyrae debitum duorum annorum, praeter debitum XX anni, itaque annorum XVIII et XIX fuisse o tantum artabarum quapropter statuendum, quod calculo instituto fecit B. Ρeyron in annot ad Pap. Bris XIII. s. 9 Ῥgg. o, i, hic quoque agi de debito anni XX', et in s. n. tecedenti addendum fuisse καὶ του Compendium vocum ρ ρξ' delineatum exhibet ab noStram'. o. ὁμοιους δὲ καὶ την. osterioris hujus libelli partis, quae ut supra diximus in prioris papyri nostri solii margine inferiori scripta est, nonnulla certe ex Pu Brit. XIII. SS. 27-29 restitui possunt hac ratione: μοιως δὲ καὶ την γιγνομενην κ του δηλουμενου Ἀσκληπιειου φελκυσμενην ὰπ του πενθους συνταξιν τοὐν αρτων, et Similiter debitum ex nominato Asclepis fraudo
43쪽
ablatum inde a Luci Salarium anum . . . . reliqua enucleare nequeo, sed numerum continere debent panum gemellis solvendorum, et Votum fortasse quod praecedit verbo solemni Eυτ ει Verbum ἀφελώωιν hoc loci significare videtur fraudulenter aliquid alicui detrahere; in Pap. Lugd. Bal. B. Col. 3 vvs II, verbum usurpatur παρελκυειν. Ceterum hic apponimus versus 5 posteriores p. rit. ΙΙΙ, ex quibus nostro loco fortasse lux quaedam oriatur: αγμοιως
Anno XXV exeunte aut XXII ' ineunte iterum libellum Ptolemaeo et Cleopatrae obtulerunt gemellae, ut oleum debitum annorum XX et XXI ipsis solveretur Exstat libellus ille in v. an . f. euvensius Letires, III. pg. Ioa ubi tamen animadvertendum non tantum XX', sed diserte quoquo sequentis anni debitum memorari in v. Par. s. 5.
44쪽
cΑΓ8 APOLL0NII ET CR0LCRHARUMCausa ea cognoscitur ex Pamri Taurinensibus IIP, cujus alterum exemplar servatur inmus. Reg. Paris. et IW. Cholchytae quinque, in emnoniis prope Diospolin habitantes, domum occupaverant, cujus possessionem Apollonius, Hermiae filius, sibi vindicaverat libello, quem Ρtolemaeo regi et Cleopatrae reginae obtulerat Pa . Taur. III), et tolemaide in Chrematistarum vas injecerat vid. iv. Taur. IV. SS. I et II. item deinde transactione composuerat anno tolemaei Euergetis Is XLIV', cujus transactionis documentum continetur in Pap. Taur. IV'. Eandem causam Spectat virtus noster , in quo Alexander
ejusque collegae ' Cholcbytis scribunt de libello Apollonii, deque injuriae
actione quam hic contra Cholchytas instituerat vid. v. Taur. III vs. 44 IV. Vs. 5 .Papyrus est Structurae rudioris et texturae crassioris, primae sive inseriori schedae rectae duabus schedis transversis impositis Longitudine est,.31 latitudine o. II. extu Constat una Columna Versuum a quorum 2 ΟSteriorum media pars periit lacuna, et quae supersunt literae plus minus deletae sunt, ut non nisi dissicillime enucleari possint. Scripturae specimen priorum 6 versuum exhibemus in I ab II, II. - tenim de eo egit Reu Vensius Let-
45쪽
In aversa papyri parte literis majoribus:
Hori et entonet salutem. De libello quem injecit contra vos Apollonius qui et Psemmonthes vocatur, filius Hermiae injuriae Secutus sum.' Apocha.V s. 1. 'Aλεξανδρος καὶ οἱ μει oti Videntur plures eodem munere simul functi fuisse, quod in exigendis rerum enitarum tributis et decumis nomi alicujus Aegypti, Pathyritae fortasse, Versabatur. Simili munere anno post hunc XL ' Ptolemaei vergetis II octavo igitur anno LIU, functi sunt Hermocles et Alexander, qui, ut ex Pup. Taur. XII scimus Horo cuidam testimonium dederunt de domo ejus inmemnoniis illo anno non vendita -τοχοι autem
46쪽
dicuntur qui societatem inierant ad certa quaedam tributa redimenda et exigenda;
Legendum putamus οἱ πραγματευομενοι τι γνητικον sc τέλος ut supplet Reu vensius καὶ τ επιδέκατον retro του Παθυριτου, exactores tributo em tionum I decumarum rerum uenditanum ex Vel in nomo Pathyritico οἱ πρα--γsιατευομενοι, iidem videntur qui alibi οἱ πράκτορες dicuntur, quique tributa, oectigalia, multa quoque alebant. v. Vae Bat. Q. apocham continet Practoris ejusmodi. Quale autem τλωνητικον hoc fuerit nescio, nisi fortasse ipsum sit rerum venditarum pretium, ut, διδακτρον - δικαστικον et similia quo casu vox τέλος certo Subaudienda non erit. λέπιδέκατον est e. cima par pretii rei venditae, quae praeter pretium illud fisco regio solvenda erat. Decumarum ejusmodi apochae, a Trapezita subscriptae, plures servantur in use Lugd. Bat. apyris Lacuna in fine s. 4. literasi facile admittit, initium versus sequentis τυριτο Vel Ουριτο legimus, et intelligendum putamus Domum Παουρίτην, eundem et τι Περιθηβας dictum. Quamvis hoc nomen potius orientali nomi parti tribuatur, pars Libyca citra flumen sita,
priori nomine Graecorum tempore proprie Vocetur, Utroque tamen nomine promiscue totum Domum Saepe indicari docuit A. eyron ad Pap. Taur. IV, vs. v. g. o. Quum autem de possessione litigatum fuerit domus in eodem nomo sitae, facile intelligimus, cur atractore Pathyritae documentum acceperint
Cholchytae. Praepositio πω lenique hic pro em accipienda est, et periphrasin genitivi efficit de quo cf. Α Ρeyron ad I P. Gur I, , VS. 9 Pgg. 8, 59. Vs. 5. εὐ- μγ usque ad annum XLIII '', vel anno XLII P. Reu ven .sius i. c. g. 4 legerat εἰς τὰ βασιλικὰ , comparato τὰ βασι λικὰ πραγμια--τευομενοι , quod in aliis papyri saepe obvium est. Sed , sigium vocis ἔτος Λυκὰ βας, certissime legitur, neque ullum dubium de prima numeri nota;
altera nota an sit, non affirmaverim; sed quum de lite transactum fueritanno XLIV ad eundem aut ad unum annorum trium praecedentium numerus
Vs. 6. γενκωνσει καὶ πινοπρει, του Πεφίβιος, καὶ ρ , καὶ Πεκυτητο 'L2ρο υ καὶ Μεντον=ητι χαίρειν Lacunam Vs 7 supplendam putamus καὶ ' Ἀριτρη, quamvis prima nomini litera, eaque Una Upei Stes ρ Sit nomen ΗΟri in s. ' ex intricatis literarum ductibus haud ita facile enucleari potuisset sine aiixilio papyrorum Taurinensium, in quibus iidem Cholchytae nominantur, sed scriptura nominum aliquantithim variante, quod scriptorum incuriae aut Aegyptiorum mori, diversa nomina idem homini imponentium, tribui possit. In Pa . Taur. III, VSS. 5-9, leguntur nomina ενκά νσιος et πινο απρέους
47쪽
patris nomen Apollonius se ignorare ait in v. Taur. IV Vss. 5-8 Apollonius litem transigit cum H ώνσε Πεφιβιος, ονομπρ ' σητιος, μιτρηκα Πε τη τῶν Ωρου , et μοντο μητι 'Eριέως, τοῖς πέντε ολκόταις. Iam ejusdem nominis sive ad primae sive ad tertiae declinationis normam sex diversitas nos non morabitur, quum magnam sibi hac in re libertatem vindicasse videantur Graeci Aegyptii; sed majorem dissicultatem movet, quod in Pap. Tauri III ' et Lugd. at nostro senchon et Chonopres'eephibidis filii dicuntur, quum in v. Taur. IQ, ille tantum ephibidis filius Chonompres vero Aram tidis filius vocetur; quapropter aut statuendum Apollonium in papyris duobus
prioribus, i. e. Tauri IIP. et Lugd. ML minus recte senchonsem et Chonom-prem fratres nominasse, aut eundem eephibidem Arsetidis quoque nomen habuisse posterius fortasse verisimilius videretur si alterutrum horum nominum Graecum esset nunc vero de Apollonii errore cogitandum, qui ipse in P. Taur. IV. S. IO, addit ho τινα αυτοῖς αλλα νοματα εστιν. Idem error cernitur quoque in uno eodemque v. Taur U, Ubi Pag. I, vss. 18 et 19,
enchon Teephibidis, et Chonopres Arsiesidis filius dicitur, quum secundum Ρg. 5, s. 6 idem eephibis et setichonsis et Chonopris pater fuerit. - Ex Cholchytis qui in Pap. nostro hic vocantur, duos tantum eosdem offendimus in Pa . Taur. IV, quem ad annum ' referendum censet A. eyron, et in v. Taur. ν, qui ad annum IIV pertinet Chonophrem sive Chonnoprem et sen-chonsem reliqui eo tempore Cholchytae fuerunt Horias filius Hori, secundum Pu Taur. II, Vs. 6. Arsiesidis, secundum Tauri I, vs. 8), Panas filius Pechytis, et Nechytes filius Asotis, quorum itaque unus, anas, in patris locum post annum
successisse videtur. -- Ceterum omnia Cholchytarum horum nomina Aegyptia esse Vix opus est ut moneamus explicationem Vero et interpretationem eorum Unc non tentamUS, ne longius quam par est abducamur de uno tamen Μentonetis monendum, meliu Secundum v. Taur. III, μεντεμης, vel secundum v. Taur. IV, οντομης legendum videri nomen enim compo-Situm X MOMΘ, ONTH, MANDU et C, Es, natus, et significat ilius dei
Monta. - De Cholchytarum nominis derivatione et in primis de eorum officiis abunde egit A. eyron ad Pu Taur I ann , pgg. 77-89 riorem nominis partem comparat cum radice emphitica NOAe, et hebaica PoAN, περιβὰλ λειν imosi ero; sed videndum an non alia radix KA, R DA, in Dere thic usu venire possit, cui assinis est Vox hieroglyphica AC, in Dere fasciis, et κλC. r sive π.RAC, quae umiae imagine determinatur cf. Champo Hionus r. g. g. 8o, add. io2, 381 et 385 in Coptica lingua supersunt, DC et, Dicesca oer conditum, hieroglyphice C, quod Sarcinulae colligatae aut fascia circindatae imagine determinatur et eandem fasciis imon endi, condiendi significationem
habet. f. Champo H. p. it. m. 374 385. Prior itaque compositi partica aisteris conditi, sive mumiae notionem inesse putaverim; sed restat altera
48쪽
pars, quae literis ali contineri Videtur, nam postrema syllaba ης terminatio Graeca est. Comparari ortasSe OSSint Optica NAT, GT, DT, LOT, COTO mertere, hosti ere, cingere, ita ut Cholchytae Sint qui iamias obstolount i O nt aut octin G, eo in e uestis, qua ratione indicentur qui munitas oestiunt,
tur in Pas'. Tauri Γv', vss. 9-ia περ ης νεβαλεν κατ αυτῶν εντευζεως εἰς τι προκειμενον εν Πτολεμιαῖδι γ γειον πο ρηματιστων, ων εὐαγωγευς Ἀμμωνιος του μδ 'Επειφ ex quo loco hunc nostrum restituere potuimus Chrematistae, docente A. eyron ad Pu Taur. III, S. 34,ig. io, nomos peragrabant, ut facile quisquis jura Sua obtinere posset, et in certis locis, nomorum capitibus ut videtur, a proponebant in quod libelli conjicerentur Libellus autem Apollonii, quem ipsum, aut cujus apographum, in v. Taur. IV superstitem habemus, depositus fuerat in vas Chrematistarum, anni XLIV mense Epiphi tolemaide expositum. - 'κβαλλειν us is per ellipsin dicitur pro μιβὰλλειν εί τ ὰγγειον et phrasis 3α βὰλ ει εντευξιν κατὰ τινὰ exicis erit addenda. Vs. a. 'Arro λλωνιοςJ, ς καὶ - αμ ωνθης, 'Eρθμιου. Hanc quoque lacunarum restitutionem debemus VP. aut r. III, S. 3 et Ι , vs 3 unde etiam discimus Apollonium unum fuisse τιον ὰπ Λιοςπολεως τῆς με; λης τῆς Θηβαίδος μισθοφορων πιτεων, equitum mercenariorum DisSpolia magnae Thebaidis, quorum turmas primis quidem temporibus ex peregrinis, Graecis, Asiaticis, aliisque equitibus constitisse, postea vero Ptolemaei non abnuentibus, ex Aegyptiis quoque suppleta et aucta fuisSe docet A. eyron ad Pap. Taur.
III, vs 4, g. 8; et probari Videtur ipsius Apollonii exemplo, quem Aegyptiae
originis fuisse apparet quodammodo ex nomine Aegyptio εμμιωνθης, et ex eo quod, vss ou et i ejusdem v rri, domum quam ibi vindicat, προγονικην dicit. Nomen Graecum fortasse ipsi impositum fuit quo tempore conscribebatur in numerum equitum mercenariorum, et Versionem quodammodo constituit nominis Aegyptii CEHU Diao, PSE-N-MONΤΗ, i. e. FiliuS deo Montes, quem cum Apolline suo compararunt Graeci Similis convenientia cernitur quoque in nominibus Hermia et Ρetenephotis, quibus Apollonii patrem appellatum fuisse scimus ex Papp. Taurr iisdem 'Ερμιου του καὶ Πετενεφωτου significat nomen hoc Aegyptium τι το φώτου, quasi Seroum, famulum de Nephoth dixeris, et in textibus Aegyptiacis scribitur GTEM ' DTra Vel STEMMPH3Θ b, PETENOPHE-noΤΡ, cujus vocis tres posteriore Syllaba Graeci aut μφερωo aut per contractionem εφω scripserunt; f. Cham poli. Gr se pgg. 135 et io. Est autemias ' OTH, unum ex cognominibus Osiridis, dei Inferorum, cui mercurius, sive 'Eρμῆς quadam ratione assimilatus fuisse videtur.
Vs. 4. Ἀδικ ιουJ Injuriae quoque Cholchytas accusaverat Apollonius,
49쪽
Cf. Pup. Taurr. III, s. 44 et IV, vs. 5. De vocis significatione juridica egit A. eyron, g. 5. Ex iis quae sequuntur certi aliquid enucleari posse non videtur in s. 17 tamen vocis ἐπιδεκατου reliquias cerni, eamque spectare decimas pretii domus a Cholchytis, ut perhibebant, emta secundum legem solutas conjicio. Vs. 3. Γε16ηκολουθηκα, literae a Vestigium superest in papyro. Reu vensius, Letire ΙΙΙ, gg. 64, 6 comparat formulam Ic υσιππος πακολου. . . . . quae legitur in fine duorum Purrorum Vindobonensium Zoidis causam spectantium, et vertit imi uisi formulam censens in hujusmodi apochis solemnem. . e yron ad Pap. di Oide s. o, g. a conjicit Chrysippum voce επακολουθειν testari se Loidem secutum, debiti solutioni adfuisse Rusmodi ratione et hic fortasse πηκοώγυθηκα accipiendum erit, quod ob literarum ductus a reliqua apochae scriptura diversos ab aliena manu profectum esse
Quae in dorso legitur vox literis grandioribus, Amavis, addita fortasse sui a Cholchyta, in cujus custodiam reliqui papyrum tradiderant.
50쪽
B VEXATIONE. Potesis, Chentiphidis filius archentaphiastes boum sacrorum sorapidis et Osoromne vidis, in nubi eo prope emphidem, Concussionem passus et in pluribus vexatus a quibusdam ministri publicis, libello adierat rogem Ptolemaeum Alexandrum et reginam Berenicen, anno regni illius VP ante C. 99', petens ut per hilocratem Epistolographum mandatum ederetur, quo in posterum tute suis frui posset et ab omni molestia liberaretur. Cui rogationi rex satisfecit rescripto ab Epistolographo ad nouit Memphitae Strategum aliosque ministros misso, cujus archetypum continetur in V. G. Strategus autem rescriptum regium cum reliquis ejusdem nomi magistratibus communicasse videtur, ita tamen ut ipsius regis nomine ad certos tantummodo magistratus perferretur, qui ceteros quos spectabat ministro epistola Scripta de eo monerent. Posterioris hujus generis epistolae exemplar servatur in P in quo regii rescripti ad Apollodorum et ipsius libelli apographa a Timonico quodam ad Anubio Epistatam mittuntur. Husdem fortasse generi instrumenti fragmenta supersunt in Pap. I, nisi apographum tantummodo sit habendum Pulyri quem priori loco memoravimus. Papyrus denique . epistolam continet ad eandem etesidis causam pertinentem, Sed nimis mutilam, quam ut multum inde discere possimus. Ex brevi hac descriptione jam patet integerrimum idque rarissimum hic nobis servari regii rescripti exemplar, cujusmodi aliud in basi belisci, quem ex Philis insula in Angliam transvexit ΑΛ ΚESIUS inscriptum, Sed nuper demum quantum ejus supererat deforiptum edidit et restituit Letron ne inde Inscripti. Grr et ait de EA Ple, pgg. 33 sqq. - De apyris nostris, qui omnes Memphide reperti sunt, egit Reu Vensius, ipsis rescripti Pap. , o Timonici epistolae, ut et rescripti ad Apollodorum verbis editis, in Leti res etc. III. pgg. 35-5a, arti. VI et VII.