장음표시 사용
321쪽
D E SYNTAXI OMPA vos. Zo5v I. D E SYΝΤΑXI NOMIMUM V REGIT LTERUM. LXVI. D Synlaxi ominum, qua simpliciter unum regit alterum in fatu con3fructo, sive re iminis, supra j III-VIJ; egimus. Sed restant aliae quaedam ominum varia ratione iunctorum constructiones, de quibus nonnulla sunt observanda. LXVII. r. Adiectivum, aut articipium pro Adiectivo usu patum, quando construitur cum Substantivo significant Ohiectum,
ad quod illud refertur , aut in regimine positum praemitti solet, ut croci Uerberans nidum, tr pulche
fuciff. u. Adiectivum antecedens in tali constructione manu indeterminatum, etiamsi nomen consequens Atticulo, aut indole sua sit doterminatum, ut in exemplis modo adductis vides, nec non in
ad Gabam. Quodsi igitur antecedens restringere velis, ei est Ar
ticulus radmittendus; ut χὶ ali illi qui insistunt precationi It Il ille qui percutit caput peccatoria; pta n Mohamnete qui est ulcher facio.
LXVIII. Quemadmodum non licet da nomina substantiva idem significantia in statu regiminis iungere, ita Deo Adiectivum epitheton suo Substantivo licet in statu regiminis iungere. Quodsi vero nihilominus subinde reperiuntur vel duo Substantiva rem eandem significantia vel Adiectivum cum suo Substantivo in casu constructo iuncta statuenda est ellipsis. Hi quod supra . VII.
adductum est idus per dictus, est pro ob idus appellatus nomine perae clies laeb- domatis quinta, i. e. ovis, pro- - Aes ap
322쪽
precatio horae primae; - ω - ciclaris attrita;
si aliquid nitritum de cidari. Quo pertinet nota illa Urbis HierosoIymitanae appellatio, domus sanctificala, pro O- domus appellata
nomine sanciscalae Male nonnulli scribunt, Adiectivo in ominativo posito, es. LXIX. Frequens inprimis est quae in exemplo penultimori superioris observatur constructi, qua Adiectivum, aut Nomen Aditicii vi vicem gerens, omini, cui pro pilli et inservit, in statu
constructo lata quam regens praemittitur. Vt 9- s. - dia res homini gratissima est qrtae etita bul o ne sis primus, qui illi dem deneget; ά ά os =os si ι optima quae producta est hominibus Q l domus prima quae exStructa est hominibus in qua Deum adorarent , certe est illa quae in Moca
LXX. omen de duplici persona aut re intelligendum quodsi in statu regiminis aliud nomen duale, aut tale Pronomen suffixum iuuetum sibi habeat et ipsum quidem initiali, vel in Singulari quoque, ponere licet elegantius tamen habetur, in Iurali ponere. Exemplo sit hic Corani Iocus Sur. XVI, sta 22D: si os duae conpersae fueritis ad Deum: nam declinarunt cord νεεtra; ubi, etsi minus eleganter, ot
Excipiuntur ocabula quae formam Dualis habent, o nonnisi eiusdem umeri Nominibus aut Pronominibus praemitti solent.
323쪽
DE SYNTAXI NOMIΝVII. SobLXXI. 1. Plura sunt omina, quae nonnisi in statu Constructo, ut regentia, adhiberi solent, omine recto Vel expresso, vel subaudiendo. omen rectum expressum sibi iunctum habere 6btint
odi ps63663or, Pr editu , ob PONNeε Oreε, praediti, imilia trado, excePtis. Sunt alia, post quae Nomen rectum omittiit subaudiri potest: Nod ubi sit, recipiant urinationem, aut interdum Articulam, quo quasi compensatur momen vectum omissum. Ex eorum munero sunt by unis CVSita pars, ct qualisa En tibi xempla Sur. XXXVI, o.
,D --- ot cori Meuit Soli, ut assequatur uriam in cursu suo), neque nox Praes e re diem, et omnia haec in stiis orbitis decur
praestantiores fecimus alio aliis ubi , super . parte est pro p e parte eorum. Gur. XVII, 109.
nominum int Oca Meritis, sane uni di nomina pulcherrimi ubita Gl , pro qualitatem nomini quaecunque illa sit.
u. Ombia ista, quae nonnisi in latu regiminis adhibentur, manent indeterminata et tum , cum pro complemento habent nomen determinatum, ut in hoc Versu ob esu Ol anas praeter te inter feminas, a me lece faS, Candenis s. pulchras tam dimio repudio. Vbi si accessione AD
324쪽
fixi a determina elur, neque posset a pendere, neque Adiectivo p in iungi, quod est in determinatum. LXXII. 1. Nomina quae alam, significantia tempus, aut femporis partem Veluti et est, tempus, dies, ra, phrasin consequentem ii sibi iungunt, Ut tructuram latus regia minis imitentur, et proinde instar Nominum regentium, uti Na
hie est dios, quo proderit efacibus eracitas eortim tempore quo Genit ad mariSistrem uam Sur. VI, 3.
O V- ' ei exit regnum die illa qua in la
tur tuba. Vbi de praeterit tempore agitur, potest Dominis vecti Iocum et ronomen aut AdiectiVum Pro Verbo usurpatum obli nere, ut Sur XL 16. ' dies quo illi prodierunt. Quando autem res est futura, sequi semper debet Verbum. Talis constructio Vero locum non hab6 nisi in illis ominibus, quae tempus Vagum et indesinitum significant. Nomina Didiρὶ prout opponitur nocti, se men6is, annus, illo modo Construere haud li set. a. omina Sm , t re, et alia similia, illo modo constructa, Dossunt et ut ι .ιτα tractari, ita ut Vo alis Orminalis
maneat hic tha Sic pro potest si lota diei pro a die quo mecum loquutus est, et dicere licet.
325쪽
i fra Vlo pone , post, coram asstH, dextrorsum, stata sinistrorsum, et alia similia, quae ut Ad verbia usurpantur. Ea ubi adhibentur absolute, Sine subaudito Oinine recto, in syntaxi sua nil habent singulare. Sic dicitur: i rues, O vud me re unus est, Ora alius quisquam tacem decem, et ii mihi t. iunt. Interdum eiusmodi voces in eadem phrasi vel ut declinabilia, vel ut κλιr considerari Possunt Sic in hoc Coi an loco Sur.
et postea, Graniniuatici nonnulli volunt legendum esse, quia et 3μ in sensu absoluto hic capiuntur. LAXIV. 1. Inter Domina illa, quae nonMisi in statu regiminis usurpavi possunt, et Omen rectum etapressum sibi adiunctum habor debent, peculiarem observationem merentur iambo otambae. Iis omen rectum iungendum est determinatum si vo Articulo, sive indole sua, qualia Sunt Omina propria, atque PDonomina orsonalia et detrionstrativa. Praeterea Omen rectum dolitit esse uale, aut curte tale alere, ut Pronomen affixum ,, tibi ad duas personus respicit, aut Pronomen demonstrativum ad duas pol sonas referendum. in tibi exempla:
.esciet . In ambo hi iri, et ambae hae feminae audi a b S
I sane bono et mal suus fit te minUN, Ct utrumque hoc est certus quidam modus et advectus. u. V hi duat iam ei sonarum omina Singula XPrimuntur, a,6dibu Abdi haud licet in statu regiminis subii tiro. 6
326쪽
308 LIB. V. CAPUT PRIMUM Amru mbo illi dicendum est. Quodsi tamen sorte eiusmodi constructio reperiatur, habenda est pro licentia, ut in hoc Vorsu: Vterque, frater meus et meus amicus, comperit me adiutorem in adoersitatibus et cum infortunia ccidunt. LXXV. Nomen regens potest plura Domina a se recta, et
Coniunctionibus iuncta, abore; ut uenarus abditi eiusque quod coram pectatur I 2 δ ---ol creali coelorum et terrae. LXXVI. Iura nomina regentia interdum unum tantum Omen rectum post se habent, ut in hoc exemplo ' amputet Deu manum et pedes eius, qui hoc fecerit. Tunc ellipsis est statuenda nominis recti post primum nominum regentium. LXXVII. Interdum nomen regens omittitur, quando ex antecedentibus facile repeti potest', ut in hoc Versu:
Num omnem trum reputas inum hoc nomine dignum 3 et omnem ignem, qui accenditur noctu, ignem hospitalitutis i. o. qui Ho sine accenditur, ut qui noctu iter faciunt ad illum conten dant de quo Arabum liberalium more vid. Scholiast0n ad Hai irii Corasess. IV. p. 49 Sequ. d. Schia uetis. In superiore itaque Versu,' si per ellipsin nominis regentis, e priore hemistichio repo tendi, dictum pro b. LXXVIII Paulo durior est ellipsis, ubi omissum nomen e
327쪽
est subaudiendiarii, ut in hac phrasi iacti 2 imitam, virum ex illa familia Taimi, quae est de tribu Adii tibi ante subaudiendum est Aia, unum. Similis olliptica constructio est haec, acrigio inprimis fami
quo , quando Dant dies Nasaritici intelligo dies alic-en se Mohammedis, Dii Kelaun. LXXIX. Duo vocabula in statu constructo iuncta etsi haud licet tertio aliquo interiecto divellere non lamen vitiosum habetur, iurisiurandi formulam interponere, ut in hac phrasi, o certe bis audit ocem, per Deum, O
asinus macilentus cum freno. Per abuSionem vero interdum, pratisortim in poeticis hythmi causae, et alia vocabula vocibus inflatu P0giminis iunctis inseruntiar, Ut in hisce exemplis cernere
tifricium madore salivae suae rigatum est
d cita nobilem procrearunt progeniem e temPore cyu pr Genitores sui in eo turis cum genuerunt eum, . . Progenitores eius,
328쪽
5io LIB. V. CAPUT SECUNDUM quo tempore eum procrearunt, nobilem in eius persona progonioni
genuerunt regularis constructi essu baec:
LXXX Iis quae supra L. ΙΙΙ. Cap. IX. de Articuli usu dicta sunt, hoc loco pauca quaedam sunt addenda. Adhibetur Articulus i interdum loco ominis recti, aut Pro
s per discessum tuum perturbasti me, et rati mea in fortiaria
scitione obiit, ubi AH pro ratio mea positum vides. α)Per antonomaSiam, siVe cum Nomen appellativum pro proprio
τ,1ς, pro Mohammede. 5 Vbi appellatio aliqua iocosa aut ignominiosa pro omine proprio usurpatui', ut 3- δη -υςηρὼς, LXXXI. Cum duo omina in statu constructo sunt iuncta, Articulus praeponi solet soli posteriori, siVe recto, utpote deter minato, quum pilus, siVe egens, plerumque sit indeter initiatum, ut Vezirus Sullani. Quodsi utrumque sit in deler minatum, neutrum habet Articulum, ut asinus litis, iaetiiusdam possessor quidam tintiarum. Nomini priori, si V regenti, etsi Articulum Praeponere Non liceat, e Grammatie uni sententia, nec facile in scriptori Dis veteribus illi praeposuius operiutur recentiore tamen ut vhrigi, Soyuthi, Abulcina
329쪽
DE GYNTANU RΟΝΟMINUM. 311laason, alii, Articulum saepe utrique noni ini, tam regenti, quam recto, praemittunt, sed 'uni: ubi rei ut materiae e qua consti la
orti e ligneae. LXXXI Substantivo ADticulum praefixum habenti quando subiungit ut diuetivum epitheton esse et hoc vestringendum Articulo, observatum est supra 3. XXXIV. huius Libri. Du mutationibus, quas Articulus induci Casuum terminationibus, dictum est L. III. 3. CCCXLIIL 1.
I. De ii nominibus Personalibus. LXXXIII. 1. Pronomen ei sotiale separatum, abiectam riter et Praedicatum positum Verbi substantivi locum obtinet, ut colt, Deus is is ens , per e u sistens, i. e. DeuS Stvivus et per se subsistens; at 1, illi ii fomen fumignis, i. e. illi sunt fomentum ignis opulentia, contenti animi quies, i. e. opulentia est contenti animi quies. I. Tertiae Personae Pronomen usum Verbi substantivi obtinet etiam post Pronomina primae et secundae personae, ut i l
es. . t epo is Dominus D us suus, i. e. ego sum dominu8Ddus tuus; abii bi ego ii tamen mundi. i. e. ego sum
330쪽
Quod tamen locum non habet, quando Pronomini personali, subiecti locum tenenti, praemittitur articula ' Accusativum regens. Tunc enim huic Particulae additur Pronomen fixum, Accusativo inserviens vid L. III. . CCCLXXVI ), Pronomen separatum autem , Verbi substantivi vicem gerens, Subiungitur in persona sua propria ut in es I sane tu es munificus
minus tuus, ion ol. LXXXIV. Quando praecipua alicuius dicti vis et emphasis posita est in Pronomine affixo Casus obliqui vid. Lib. II. . CCCLXXXVIJ, i addi solet ronomen separatum eiusdem Personae, generis et umeri, quod etsi pro ominativo adhibeatur L. III. f. CCCLXXIII ), tunc tamen vertendum est in Casu
nre adFici , me, inquam, inferiorem te opibus et liberis moli, A-α . quid prohibet os, s os, triquam , ambo,
nobis, inquam eum ad expeditionem susci Piendam apparatu instr&es, eum, inquam, et asseclas eius; b, Da mihi, mihi, inquam, miSUTO.
LXXXV. Pronomina personalia separata, quae ominativum exprimunt, nonii umquam Verbis adduntur emphaseos causa ut . I 3 3ι erieris, veniam et Vo. Tunc Pronomen mim Vc o convenire debet Persona, uuaero et Genere. Potest tamen Verbum plurale plura Pronomina personalia siu-