장음표시 사용
331쪽
υ niemus ego et tu et viemus de illo quantum nobis, cesse erit. LXXXVI. Est, ubi Verbum in tertia Singularis persona col- Iocatur, quamvis subiectum sit ronomen personae secundae aut tortiae, videlicet Nando Pronomen Subiectum Xprimens, restrin
et untaxat qui propulsae ab exiδtimatione eorum insultus, Doctu mei imilis. LXXXVII. Pronomini personali aut demonstrativo feminino SinguΙari, subiectum constituenti, additur praedicatum in lupati fracto, aut in Plurali feminino regulari, ut Hil αδε, es scio.h,infula Dei, -- eae uni orores tuae. LXXXVIIL . Duo Pronomina personalia nixa subiungorolleo uni Verbo, quod ea regit, quando SumXum primae Personao antecedit Suffixum secundae aut tertiae, ut ok me illud: 6 si Suffixum secutidae Personae antecedit tertiae Persona Susia fixtim, ut in f - Dd te iis, di ---- - λει obis illisa bibendum vel denique si utrumque Suffixum tertiae sit Ρersonab
so diversi umeri aut Generis, ut v - cibao illis ori,
332쪽
314 LIB. U. CAPU TERTIVM a. Quodsi autem duorum Pronominu in personaliun adfixorum, quae unum regit , erbum , prius Sit tertiae, posterius primae aut secundae ei sonae, vel si utrumque sit tertiae Personae eiusdemque umeri et Generis tum posterius est separandum et Partica-Ia adfigendum cs. . ΙΙΙ. . CCCLX 0. Ouare non diceres h6. . .. . a δὴ si illi te, se di illi te; neque in c. - feci te me apprehendere, sed is '. aliter
putasti me esse me ipsum, sed in ab Deque denique puta ν eam esse eam ipsam, sod ab i. 5. LXXXIX. 1. articipio aut Adiectivo verbali regenti ΟΠΟ-men id addi potest vel separatum, adiunctum Particula j ' quasi in Accusativo L. III. g. CCCLXXX. , vel simpliciter iugi tanquam ronomen possessivum L. III. 9 CCCLXXVL . Acced0ute simplici Suffixo perit unuatio Participii aut Adiectivi, nisi sit Duale, aut Plurale satium; tunc enim teriminale pro lubitu potest vel retineri, vel abiici. Vnde dicor li66 b tali iis , Iambo percutientes eum, nec non obm α' et addi Obs pereti ti
a. articipio aut Adiectivo verbali Protiomen primae personae regenti, saepe additur Susfixum I, Accusativo exprimendo inserviens, quodque Verbis duntaxat affigi solet L. III. f. CCCLXX VI :
lac numquam qui me adit ut donetur spe sua friastra sua
mettim misit iniici propter Os. XC. Infinitivo, seu nomini actionis iunctum Pronomen suffixum, aut, si duo sint Sust a prius eorum, semper pro Genitivo est ha-
333쪽
DE YΝΤΛXI PRO NOMINUM. 515bendum, sive sit Verbi Subiectum, sive rectum a Verbo transitivo, sive rectorum prius a Verbo duplicite intransitivo. XCI. Participium, sive Adiectivum verbale, aut ipsum quoisque omen actionis, quando duo Panomina suffixa a se recta fibi subiuncta habet, eorum posterius pro Accusativo est habendum. XCII. Vni Vorbo ubi duo Pronomina suffixa addi possunt vid. supra XXXVIII. 1.), separare licet posterius et auliculae bl adiungere. Sed Verbo finito elegantius habetur utrumque Suffixum udd0re ab Infinitivo vero et Participio rectius separatur posterius Suffixum.
XCIII. Pronomen quando est Praedicatum Verbi ob aut aliorum, quae Verbi substantivi Ioco usurpantur, illud, pro eorum ei horum Syntaxi de qua infra Cap. V.), in Accusativo ostponendum. Vbi tu utere Pronomine suffixo quod affines iustum, sum ζο ille s. fatis l
Llle, eum superare non poteris; i ero ille non fuerit, tum n hil ommodi ex caede eius in te redundabit. Dicitur quoque ei cum a ZOra Sum Γο. Poetae quidem interdum in tali sententia divellunt tonomen suffixum, adduntque articulae L l. Quod a inera pro licentia habetur, neque in prosa oratione est imistandum, nisi ubi pro excipiendi vocabulo sumitur, ut in
hac phrasi: essenerunt ad me, excepto te. Quo eodem sensu diei potest .a, Vbi in eiusmodi fontonalia Suffixum reperitur, est pro licentia habendum ut tu ill ab
abiit coetus, excepi me Quod ipsum valet de articula
334쪽
316 LIB. . A PV TERTIUM Iaris haud raro illud est vertendum, valetque totam propositionem aut Adiectivum praOdicatum, ut in hisce exemplis: Sur. IV, .
tis facultates eorum una cum facultatibus effris; nam illud est
me iam s. talem reputaνeris. Vide et Primum exemplum supra
IL io Prono minibus d moenit res iseis. XCV. Pronomina demonstrativa cum Ominibus suis conveniunt Genere et Numero. Nomen vero lurale fractum iungi solet
haec decies erigena millia dona torum. XCVI. Pronomina demonstrativa, quibus Suffixa personae secundae addita sunt L. IIL g. CCCLXXXIIL , non solum cum Nomine rei aut pereonae quae monstratur conveniunt, Verum etiam Genere et umero cum iis, quos Iloqueris, convertim possunt.
Hinc librum si monstras singulo viro, dicitur S id ἐiber si duobus viris, aut duabus feminis, di; si pluribus viris si pluribus feminis, Quod ipsum de e in valet. Rarius tamen Suffixa dualia et pluralia adhibentur usurpari plerumque solet non eSPe ctu habito Gentiris aut Numeri personarum, ad quas sermo dirigitur. III. De Hon omini bras relati sis. XCVII. ronomen relativum odi, iusquo Femininum ut est Articulo determinatum A. L. III. f. CCCLXXXIV. , ita nonnisi ad Nomen Articulo, aut Suffixo, aut alio nomine recto
335쪽
ex multoribus i stris. Ῥlurali fracto aut Plurali feminino rogulari iungitur coit omen relativum iugulare femininum, ut 11 his exis
XCVIII. Pronomen relativum non Disi in Duali, riatur per usu. sed Casus obliquus per subsequens ronomen persoDale Suss1xum Xprimitur En tibi exempla ccc HUI medicus qui lius eius est apud me, i. e. medicus, cuius filius est apud me Ial fia o Q idit eum si is meus, i. e. latro quem filius meus ocidit; uil mercator, qui reperitur aplud eum
Iaec irgo, i. e. mercator apud quem haec virgo reperitur. XCIX. 1. Pronomen personale sumxum, Accusativo exprimendo inserviens, haud raro omittitur, quando regitur a Verho
si micti quoque potest Pronomen iersonaJe, quando a Paea positione egitur, et una cum Praepositione littere licet , ubi
Pronomen relativum ab eadem Praepositione egitur, in '
336쪽
O praeteri eum quem Soleiman praeteriit, ubi
Post γ' est Omissum. Quodsi vero Praepositio quidem, quae Pronomen sustixum reis git, si eadem atque ea, quae Pronomini relativo est praeposita, scd constructioni Verbi diversi ab eo quod praecedit inservit, Praepositionem cum suo Pronomine suffixo omittere haud licet. Quare
pro ' in abstinui ab eo quod tu desidearasti, non est dicenduin b, aut certe, si tamen reperiatur, pro Hentia est habendum. C. Pronomen Ulativum Complectitur nonnuID quam antecedens aliquod valetque ilia 'ti, illa quae illud quod, ut in
rasi me perdidit. Qui loquendi modus adhibetur potissimum, quando orationi vim quandam et empliasin addere, aut attentio-nom xcitare, aut denique dictum aliquod coniti maru et explica Devolis. Tum, ut tu aliis linguis, ita et iii Arabica, ronomon re Ialivum semper est uitio sententiae, Omen Vero, cui inest misphasis, ad quod relativum refertur, et quoeum Genere, umero et Casu convenire debet, in sine est in Nomiualis ponendum. Ita haec sentetitia, ambo poetae miSerunt epistolam ad mairos, potest trifariam efferri, prout enaphasin addis uni ex illis tribuqNominibus, quae in illa continentur. Quodsi dictioni ambo ootae insit emphasis, phrasis hoc modo orit esserenda: b. L ,' x l
sunt ambo poetae. Si vero in nomine Veriri quaedam sit mis
illi nil quos duo poetae Pistolam miθerunt, sunt Veriri. Si deistii luti in nomine epiStola sit emphasis, hic erit verborum ordo:
337쪽
CL Quodsi dictibili tempus aut locum designunti, et in Propositione simplici in Accusativo, modo Ad vel biali, positae 3 VlIL), omphasin addere velis, illa est in o minutivo, praecedente Praepositione una cum Pronomine suffixo. ponenda. Hinc si
phrasis rix ieiunito die Veneris emphatice sit e ferenda erit ita dicendum: λα- es, clies ieiunao in illo est clies Veneris i. e. dies illa, qua ieiunavi, dies est Veneris. CII. Dictioni causam, scopum, propositum significanti, et in propositione simplici in Accusativo, modo Ad verbiali, positae, si addere emphasin velis ea est in Ominativo ponendo, praecedente Praepositione I una cum Pronomine suffixo Sic pro De et cupidine se idendi, emphatice ita erit dicendum: bλ Ilud quo, ni propter id est cupido te idendi, i. e. illud propter quod veni, est cupido te videndi. In tali igitiae
Constructione, uti ex hoc exemplo patet, si Nomen non designet feminam, aut eius generis rem quae ad illud referuntur tintecedentia Prononi ina, relativum et personale, Praepositioni Asuffi-rium, possunt Masculina esse quia Verum antecedens est nomen
, a res generis masculini. CIII. 1. Quando in propositione simplici, in emphaticam conis vertenda, nullum sit Verbum, quod iungat Subiectum cum Daeis dicato, quales sunt hae idus est pater tuus, Amr est stans adhibendum est necessario ronomen relativum c δ' et quod ad hoc referatu Pronomen personale est
338쪽
bao LII. V. CAPUT TERTIVM I. Potest autem tali in propositione emphasis addi vel Subiecto, vel Praedicato. In propositionibus modo allatis si ratidica tiim utilis cum emphasi efferre, illae hoc modo eruiat nunciandae:
L ol ille qui est pater tuus est nidus, JUI
qui si stans est Amru Si vero emphasin add0ro abiecto velis illae erunt sic exprimendae: illo qu es nidus est pater tuuS
Hle mi est Amru est taris. In quo utroque Xemplo est Pronomen, ad relativum. δ' referendum, et vicem gerens nominis subaudiendi quod vere est aritecedens, ad quod relativum respicit. 3. Quodsi propositio simplex in emphaticam convertenda conis stet o Verbo et omine agentis, potest pro et Articulus
-s , ronominis relativi vim obtinens L. III. . CCCLXXXVI.)adhiberi , quod lamen nonnisi ubi Verbo substitui a sicipiun1 activum aut passivum potest, fieri licet. Ita p, o Lul oblcustodit Deus animosum, dici potest l l qti eis stodit animosum est Deus, aut Ia ille quem ei.
stodit Deus est animosus. Formulam Posteriorem si adhibeas, Proilomen Suffixum omittere licet. 4. Quando in phrasi emphatica, qualem modo No. o descri-pgimus, si relativi vicem tenens, eandem, quam Pronomen personale, personam respicit Pronomen personale solet omitti quodvbro est exprimendum, ubi ad aliam personam aut rem refertur. Quod ut exemplo illustremus, simple haec propositio, da
flemos epi6tolam polus in quatuor hasce emphaucus converti i)
339쪽
Mustemos, est epiStola. CIV. Pronomina relativa indeclinabilia ,-- ab iis, in eo diisserunt, quod Vim antecedent is is ea, id et relativi quι, quod complectuntur. CV. . etsi de personis, vero de revi proprie adhibeatur, utrumque tamen haud raro inter se permutatur. Dicituronim ex interdum de rebus, iV irrationabilibus, si a por ropum porsonis, sive Pationabilibus assimilantur, vel si una ademisquo dictione Pationabilia et irrationabilia comprehenduntur. Quibus ipsis ex causis et Onia umquam de rationabilibus usurpa
ea quae sunt in coelis et in terra. u. Vsurpatur et de rationabilibus, ubi certa quaedam Iasissis eorum ab aliis ratione qualitatis aut quantitatis diversa, indica
340쪽
3ua LIB. V. ΑΡVT TERTIUM ergo in matrimonium licite quae placuerint, obis ex tilieribus ς binas, aut et Nas, aut quaternaS.
CVI. 1. Pronominis relativi vim sustinet et ' quicur que, quod per Casus quidem inflectitur, per umeros vero et onera 11011 variatur, nisi quod Pro emiram et M adhibero ictit. Di-
citur itaque intersciam quemcunque qui mihi aduersatur en ad me cum iis, i. e.
adduc ad me eos cm contra me rebellaru it; λ . ob cibindica mihi eam, quae hoc dixerit, ubi tamen et ut dici potest. Sed ne per Casus quidem sectitur si ronomen perSO-nale olfixum habet, sequiturque Propositio ei ho destituta, cuius Subiectum est Pronomen personale ad lives elidum, sed non expressum. uti est, quod tum sit propositionis Subiectum.
e tum remo Debimus ab omni agmine quicunque maxime obstinati perεistunt in rebellione adυersus Deum miseriis cordem qua in euientia si Pronomen personale expressum esset,
aut affixum ad omissum, dicendum fuisset Atas
ci, si forte obolam habeas Dios a leti salutem dic illi eo- ityn, in St TaCN lautiNNimus, proprie esse deberet is Sunt tamen Grammatici, qui is in eiusmodi constructionibus declinent.
CVII. 1. Notandus praeterea est ille vocum se et usus, quo aflixunai adsciscentes, inserviunt designanda rei alicui aut personue speciali, quae ab aliis eiusdem generis discernitur ubi