장음표시 사용
41쪽
dit ει σωματικὸν appellasse τ επιθυμουν, cum infra ita sero habere nugo do Aristotele narrans: τω μέντοι παθητικω cuius par est o επιθυμουν και λόγω μέχρι Παντυς ὁ διαφέρ0ντ0 του λογιστικ0υ χρωμενος διετέλεσεν Ρlatonem secutu8ὶ, υχ τι παντελῶς λογόν ἐστι Aςπερ τ αισθηrtκόνη τυ θρεπτικὰ . .. τος φυχῆς μέρος ἀλλα ταυτα μεν λως ἀνζκ0 λόγου . .. και περ To σῶμα παντελῶς καrαπέφυκε. . . Quid multi recto abest a codicibus ἐπιθυμυῶν, a librariis supplendae cau8a sententiae additum, cum Vera lutarchimanUS τ μεν ἐπιθυμοὶ ικῖν κέκληται esset in o με αε σω- μαὶ ικῖν κέκληται corruptum.
Bonsoleri coniectura κα ante αισθητὸν inserentis n0n mihi sufficit, quia non iis vitiis medetur, quibus illa verba lab0rant, primo hoc qu0d vix potest intellegi, cur Horum dix0rit imaginum mundi esse sensilem, nam eti8ilis quaecunque est imago, altero l0nge graviore, quod neque in hoc libro seque in ceteris locutio ὁ νο τὸ κόσμος legitur, Verum semper Plutarchus scripsit et νο τὰν in talibus sibi c0nstaro
43쪽
Natus sum Iacobus Scholions a. d. XIV cal. febr ann h. s. XLIII Noersoni in pago prope Novesium sito, patre Francisco, matro Elisa de gento bolsfido addictis catholicas, quos adhinc mihi ViVere maxim0- puro laetor. rimis littorarum elementis postquam liberalissimo mo imbuit pagi sacerdos Franciscus Hegge Π, anno ML direct0 gymnasii Novesini in tertiam me classem recepit Sequentis iam anni auctumno in empense sum delatus, inde Vero post ter sex menses ad Bonnen8 gymnasium me contuli, quod qui rugit Ludovicus Scho peninsigni qua est humanitate primus antiquitatis, quae omnis humanitatis matur est atque nutrix, amorem mihi imperti Vit. Civis igitur univorsitatis Fridoricia Guilolmia Rhenanae eum SSem uotumno a. h. s. LX factus, totum plui0l0gias me dedi t 0r octo semestria antiquitati penitia c0gΠ08cendae aliisque quibusdam disciplinis dolibandis studui ducibus Usus professoribus amplissimis sim 80oth, Iah Π, Roissor solio id Rit schi, Schmidi, Scho pen, Brandis, an Callior, Ποοdt, ampso hulte, o obeli, Lorent Z, Dion, Mon nard, quibus omnibus de bene meritis gratias ago qua debeo maximas.
44쪽
f. Plutarch. Mor. 53 e uti haec leguntur: Dra βουλομε- νος ιναι και δ0κεῖν μοιως δυς ἁμα καὶ πιστος, ῶς ποτου σφόδρα φιλειν Γδε τα αὐλα δυσχεραινων, ἀλλα συμπαθῆς πῶσι και συμφυος γινόμενος 'οθεν . . ., eaeum orationis, quem desiderari recte diaei myttenbachius, habebis sic scribens ' δε βουλόμενος ιναι και δ0κεῖνομοιος, ν ἡ ἀμα scit. στι και πιστος, ῶς Seqq. II. Ibid. 7 a in Derbis o κύλαξ δειν0ς ων φυλάττεσθαι τυ πο τον, α με ευπαρύφου τινος η ἀγροικ0 λάβηται. . , ὁ λω in μυκτορι χρ α particula n delenda est. III. Ibid. 139e pro . .. προ αλληλους - τὰς μεν εντεί-
ζεις . . . πορρητους πρ0 Tqν γυναῖκα Ποιεῖσθαι, νουθεσία δε και μέμφει και παρρύσια χρύσθαι φανερα . . . Scribendum propono . . . πρ0 αλληλ0υς; G δει τὰς . . .
IV. Ibid. 166 e ceteris coniecturis, quibus viri docti Merba
ποσω δε δεινότερον Ιεσθε πάσχειν αυτους, ἀνεκφεύκτ0υς. . . emendare conati Sunt, non peiorem hanc esse puto: πόσω δε δεινοτερους Ιεσθε πώπειν et τους ἀνεκφεύ-
V. Ibid. 1087 e fere non posse mihi idetur dubitari quin non quod in codicibus editionibusque est omnibus Πῶσα γαρ δονο περ ἄρθρα και νείρα και πόδας και χειρας, οἷς νοικίζεται. . . ποδαγρικὰ ευματα Plutarchus scripserit, sed Πῶς GP . . . IV. P. Corn. Tacitus rerum nobis Tiberium pingere voluit, pingere potuit, pinetit.
45쪽
VII. Taciti erba Annal. II. 8S: Arminius , Romanis haud
perinde celebris, dum Oetera aetollimus, recentium in curiosi μ etsi tolerari posse non negaverim, tamen abes puto esse recentium incuriosis scriptum. VIII. iusdem Taciti stor. IV capitis, initium haud dubie corruptum rectam sententiam praebebit ita si legis: ἡSenatus inchoantibus primoribus iusiurandum concepit, quo statim fi libris est certatim , omnes magistratus, ceteri ut sententiam rogabantur, deos testes advocabant . . . IX. Vita Henrici IV imperatoris aut mala ut aiunt de scripta est, id quod mihi negandum esse ridetur, aut Nehementer erraverunt qui eum tantum non omnibus Oitiis immersum fuisse contenderunt.