Laurentij Beyerlinck theologi et canonici Antuerpiensis Apophthegmata Christianorum

발행: 1608년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

suidsumus, ct quianam icturi gignimur, ordo Quis datus humana qua parte locatus es in re. Lib. . Comin eius d. de Reb Alphonii

Ille etiam humanae conditionis memor , HOMINEM caelo, terra, naari, arboribus brutisque dicebat longe inseriorem. sciscitanti causem, uuia omnia hac, inquiebat, tempestatem praesentiunt isolus homo malasva nec sentit, nec pro bicit. P amgens hominumfertur rapidis obuiasatis, i eriasui. Stygias ultro quaerimus undas Chron. Cerman. Imp. FRANCIsCvs ORGIA DUX. Hanc Ferdinandi considerationem nulla conuenientiusquam FRANCisCI ORGi, subsequetur sententia Grauiter cum affligebat Tertiana, ita ut pq ne ipse medullas suo aestu concoqueret cumque vi morbi debilior factus iaceret se recolligens, Is ut suspirabat, quam iam iudici mhri esse in humanis perpetuum. Quod idem mente aliquando complexus Iustus ipsius V. C. Epitaphio suo, quod Louantivisitur, ipse inseruit:

Hur, AN A cuncta sumus, umbra, vanitas, Et scaenae imago, o verbo Ur absoluam, Nim L. Ribadita in vitam Orgiae. TnoMA MORVs.

Qui , quod tota haec vita nostra nihil aliud sit, quam ad mortem damnatorii , in hoc mundo tam quam in carcere positorum, continia expectatio; uo alij cyus, serius ali euocantur hac hypothesi ocuit vir&sapientia&sanctitate celebris Tito MA Motius dicebat enim Metat me carcere ad

322쪽

3Ο LAURENTII BEYERLIN ex patibulum ducitur, quo duae quidem viae ducunt, una breuis rem , Per circuitum altera nescit quanam ducatur, nec longioremsebi viam promittit propter alterim via incertitudinem: iuuenis, et videat senem per circuitum duci ad mori ignoret an eo ipse ducatur,longiorem tamen ob iob vitam promtt-rere non potest. Quis enim inter homines tam Diuos habuit fauentes,

Crastinum mpossetsbi polliceria Res Deus nostras celeri cita

Turbine versat. Invita Th. Mori, cap. I 2 apud Staplui.

ABBA DE BAiGNE AN ONYMUs. V Irtutem vellit umbra sequitur HONOR: cunas proinde appetitus si moderationis fines non transsilit,reNehensione caret Habitisse eum quem dam ABBATEM DE BAIGNE meminit Corogetus in suis Memorab a quo cum Ludovicus XI peteret,

Abbatia cederet subtilitervi modeste, uadraginta, inquiebat, annis vacaui,ut priores alphabet uti Os AB addiscerem,at iam totidem requiro, ut sub sequentes DC ediscam Sunificabat autem se de inum post annu suae prosellionis qua agesimum in Abbatem electum,& velle annis totidem eodem

munere perfungi, priusquam cederet. ALPHON svs RE ARAG. Esse autem unicam ad honores viam , Virtutem, hoc modo declarabat ALPMONsus Suadenti enim

sibi cuidam familiari, tranquille dum posset δε-

cure Viveret neque se tot tantisque periculis obiectinet,

323쪽

ApopnTAEGM CHIUsTIANOR. 3OIctarer, respondisse sertur: Π on temere a Romanis, iis quidem spientioribus, Honoris templo Virtutis sanum coniun lum efforat in id nemini, nisi per illud, transitus pateret. Non itaque per voluptatem χ-tium; sedsemita certe Tranquilla per virtutem patet unica vitae. Patiorin lib. I de est eius d. Interrogatus,quid honor esset sine utilitate Per--e, respondit, os peracut in cernas sed ensus caligine in tenebris oberres. Anne fortassis innuere volebat illud Poetae, Virtus e censu languet ubique. Panorm lib. 2.

nore mutat mores,at raro meliores,docet is quem

subnectimus. Erat lius Carbonari homo humili loco natus,qui populi sui suffragiis in Ricru deligitur quo audito pater accurrit laetus, natumque splendore regio conspicatus, cum se ab illo non vi deri existimaret An,ait, me cognoscis fili cui ille Uuid, inquit pater , ego meipsum non cognosco,

quomodo te agnoscan Golscat Serm. 7. Part. aestiualis,lit. C.

Aliud insuper adiiciam. Dum lectus esset ina chiepisse Tolosanum Franciscus Simene , amico, quem summum habebat, felicem suarum reru successum nuntiauit. Cui ille De successu, respondit, cui

324쪽

3os a AvRENTII BE VER LINC Tqui tibi ex animo euenit, gaudeo plurimu= simul

nonparum doleo, me amicum nuncamisisse respiciebat namque ad vulgatum illud, Honores mutant mores Hinc laudatur illud Poetae . QP tura celas vitia,es dum pauper at si Imperium nactus con ficienda dabis. Floresta.

HONORIS CONTEMPTVS.

CLaro illucescente Sole, minor umbra corpori

comes Lita, quo plures quibusdam virtutum radit,eb minorem honorum umbram sibi comitem desiderant, in solum virtutum omnium largitorem Deum, quidquid est honoris & gloriar, referentes. Praestolabatur Cornelius vir iustus B PETRv ad se accersitum, eique obuius factus, ad pedes prociditri adorauit. A PETRus eos honore reputans indignum, eumque manu eleuans,dixit: Surge, ipse homo sunG. Actor cap. IO. S. MALACRIA EPIsα HIBERNIAE. Hunc etiam honoris titulique contemptum in MALACHI habemus. qui vocatus compulsus ad onus Archiepiscopale,omnibus quibus potuit mo dis ,renuit.Anathema vero,ni pareat, minitantibus; tandem acceptauit, di cens: Ad mortem me ducitis, sed obedio se martyri . O virum insignem nec honorem affectantem, neq; mortem pro Christo for

midantem. Sur. tOm. 6. invita. S. FRANCISCUS.

Et quid verus pauperum tumilitatis pater FRANCIscvs Rogatus a domino Hostiens qui ordinis

325쪽

APOPHTHEGM CHRISTIANOR. 3 ordinis eiusdem protector, ac postmodum sub nomine Greg. Lx Pontificatum administrauit utru suos fratres etiam ad Ecclesiasticas dignitates vellet promoueri dignam FRA, C trico Vocem responditr minores ideo vocati sunt fratres mei,ne maiores Gri praesumanti. Sur tona. . in vita. S. ANTONIV EREMITA. Hic item frequentibus litteri, a Constantino Imperatore vocatus, venire recus tuita. ne maiori honor spondere grauaretur. dicebat autem: Siquidem ad Imperatorem venero,Antonius eras minus, e bbas

Antonius Niceph. Callist. lib. 8 Eccles hist.

FRANCIs CV BORGIA SOC IEs V. Memorabilis etiam illius contra omnes hono

rum insultus constantia abdicato quippe illustri Ducatu mundiq; pompa pro nihilo habita, si pius

oblatum Cardinatatus honorem recusauit dicebat autem : Deum precatu sum, ut mihi vita prius abire liceat, quam titulis iterum bonisque onerarer inuitus. Erat tamen ille, cuius,si ullius alterius,virtuti meritissimus debebatur honos. Qua bene&vere Oct. uuid dignum stolidis mentibus imprecer' opes, honσres ambian ita, Vt cum falsagraui molep.rauerisA Tum vera cognoscant bona. Ribadin. in vita,lib. 2. cap. 3. fi Venerant ad visendum eum ossici causa Dynastae cumque speciosis nimium titulis uterentur, taedio affectus, rogabat titulis temperarent Ne,in quiens, Deo exprobrasse videamini, quod in me eximium vocationis beneficium c)ntulerat neve pluris

326쪽

3ον LAURENT 11 EYERLINC Vfacere videar qua abieci, quam qua assumst. Idem

cap. 8 lib. I D E MVlyssi ponam dum ingressus;Ioan. LII Rex miti qui eum saliuaret. Hic clim,scisusne de via esset, interrogaret; Domini nomen iterum atq; iterum repeteret; FRANCiscvs lepide respondit: in sui quidem sum de via essed magis Domin qua me oneras potius quam honoras, appellatione. Idem

lib. . cap. i.

Claudat hunc ordinem ille Vocabat eum Iustitia Valetiniani mater,religione Arriana,&madabat, lege cotra Catholicos promulgaret. id recusante,maioribus cingulis inuitat. Ille vero se discingens, bal teum ante pedes Augustie proiecit, lixitque Neque hunc honoren , neque maiorem expeto pro impictatis mercede. Tripari. hist.lib. 9. cap. 2O. ALEXANDER SEVERVs. Ingeramus calamu ciuilibus ex eptis,& ex iis primum omni u depromamus ALEXAND SEVERUM, honores titulosque despicientem Imperator creatus, vix tertio lustro suae aetatis eurenso, ob virtutes eximias, magnificis titulis a Senatu decoratus, nu- quam praesens eos est passus. Aiebat enim : Oportes et tres gestae, maturiorque aetas ea nomina pariat Itaque homina quae ali ad honestandam fortuna omnibus studiis tibi adsciscere laborarunt, ipse adhuc adolescens, oblata non admisit Lamprid. Ful

327쪽

Et quis hunc pro merito laudauerit Trant eius consiliori armis expugnatae Solymae una Chri stiani principes, suis humeris subuectum uno ore Regem proclamarunt. Hic verbiegni titulum ro

gatus non abnuit, auream autem coronam suo ca

piti superimponi omnino noluit, dicens: Indignum est, aureo illic Had mate hominem uti, b Rex regum Cristis Tus ro hominum salutei meam fortauit. Platina in vita Paschalis D. Poni. CAROLV MARTELLVS BRAB. V X. Neque in hoc ullum incrementum habuit regni titulique libido. Nam cum in Regem Franciae post mortem Chilperici expeteretur, renuit, inquiens: Imperare Regibm,quam ex esse malo. Vnde hoc ei Epitaphium inscriptum: Ille Arabantium Dux rimi in orbe triumphans, 4 fallem in mundo pecialis Christicolarum . Dux Domini que Ducum, Regum quoque Rexf

re spreuit,

vult regnare,sed Regibin imperitare.

Est hie etiam illustris CARO Lus deletis saxonibus, Initimis populis debellatis, cum admodum metuerent ne tandem Imperator factus, se de illis totaque gente vindicaret ad eum prostrati veniunt, eque obsequio suo lubentes deuouent quibus ille in brachia accestis: Tolo inquit, vos mihi seruire. Deo. Vera Christiam Principis vox. Seb. Munst. libis. Costiaog. c. I9.

328쪽

3io LAVRENT 1 BEYERLINCRAustrio vita functo, illi Romanu deserebatur imperium. sed qua virtute promeruit, eadem modestia recusauit, asserens; Satis superque mihi laboris est,paternam ditionem aequis legibiugubernare extemnis libens abstineo, eisque me dignioribus cedo. Munst de German lib. cap. 499.

FRANC S ORTi Dux MEDIO L. Non parum etiam laudis meritus est FORTIA, cum Mediolanensium totius paene ombardiae rario imperio, urbem Mediolanum esset initurus. Praeparatum enim sibi cum triumphali honore auratum currum conscendere detrectauit, dicens: Eiusmodi ornamenta Imperatoria maiestati debentur.

Qia' facto, victoria illa, quae rara erat, hostes, insolentis animi affectus, qui plerumque victoriam comitantur, superauit Fulgos lib. r.

HORAE CANONICAE.

HORA Ri A PRECE s Clericorum pensum, si tuto tempore Mordine persoluisse Deo gratum esse&acceptum, suo exemplo docuit Lincolniensium Antistes Huco qui etiam in itinere constitutus,numquam ab hac debita persolutione ces sauit quin, cum aliquando ceteri comites primo mane abirevellent,ille uuonam ibimus, foris matutinis nondum recitatu quibus eas disserentibus, de iter accelerandum ne latronibus praeda ferent asse

329쪽

APOPHTHEGM CHRisTIANon. iisne hinc non exeo, donecflito more preces perfluam. Mira res solus ille postmodum rubsecutus, liber transiit aliorum vero hi capti,illi spoliati,inir do

Memorabile illud factum dum recolo, aliam Lunci R viri sanctissimi pietatem nec obliuisci possum, nec praetereundam censeo. Euocatus hic a Carolo Magno Imp.dum sub vespera venisset,primo diluculo ab Imperatore accersitur ea ipsa hora persoluendis de more Canonicis horis insistebat. cuinq; his expletis veturum se respondisset, iam tertium a Caesare nuntium acciperet, tande in conspectium Caroli venit qui, cur venire distulisset, subiratus rogat. Ille vultu mente intrepida Ego,

imperator tuum mandatum ita in omnibus exequendum putaui, ut Deum tibi ubique praeferendum non dubitarem . Qias responso delectatus Imperator, gratias egit, quod talem eum experiretur, qualem esse crediderat Thom Staplui. in vita Thomet

Hic etiam isto in genere pietatis admodum suit liberalis qui pro more Sacerdoti, superpellicio indutus, cocinebat: monitus autem hunc humilitatis modum Regi minime placiturum,tamquam dignitati eius minus congruum respondit Domino meo Regi di Ilicere non potest, o uod ipsius RGis Domino

330쪽

Non parum solati mortem Inimici etiam cum

gloria obitam adserre paucis confirmabimus. Vita functo Rudolpho in p. cum eius cadauer mirifico apparatu tumularetur, quida HENRIC IV. assentatores id haud aequo animo tulere, eo quod vix umquam inter eum Jmperatorem conuenis.set. At HENRICus; Sinise,inquit Quam velim omnes qui mila aduersantur, hoc cultufastuque tumulari. Mati. Castrit.de heroic.viri Princip. CARO Lus x. FRANC REX.

Nec multum dissimili modo hic Conspicabatur in furca suspensum aspari Coligni perduellis cadauer;& comitatui foetorem non ferenti, Hostis inquiebat, mortui boniti est odor Annal. Fr.

ERGA HOSTES CLEMENTIA.

MAgii profecto ea virtus est quae, ut infinitam gloriam ita summum amorem lau'demque apud omnes meretur; Parcere subiectis, ct debellare superbos. Bene igitur Runo Eprius dicenti cuidam , se Ottacarum Bohemiae Regem e medio sublaturum, sit facto praemium apponeretur respondebat Esno' se hostiist, non efficiet tamen, ut iustitia. modera tionti fines transeam 4. En Syl. lib. . Conam de

SEARCH

MENU NAVIGATION