장음표시 사용
281쪽
- uuiii scit, me sitam amare perditim.
Perditi ni - perditim. Bas. Stepli. Perdite - perdite. Adverbii perdite Charisius paullo ante exemplum dedit. XXX. Charisius II. p. 193 ap. Putach. : is Repentino pro repente. - Afranius - in Vopisco:
Ubique repentino huius consimile necidit.
Amens es: quibus ii nimi non Eunt Integri, surde nudiunt.
Amena DE. Libri ταυτολογικευς Amente A. Correxit Bothius. se ille, inquit, , ,eui haec dicuntur, prue ira secus ne- reportit litterius verbii. Gulielmius Verisimit. ll. 16 delenda putavit quibus unimi non sunt integri, tumquam irr ptitia. Tvubni annus ad Plaut. Cusin. IlI. 2. 12 restituit Amantes; ad sententium satis bene, minus ud metrum.
XXXII. Charisius II. p. 19T np. Putsch.: Tumultuose. Ah nius in Vopisco: - Tumultuose et cunctis c6piis. XXXIII. Charisius II. p. 198 ap. Pulach. : is Ut pote. Lucilius 1ertio. Plautus vero in Poenulo il. 2. 74, et pro verbo
posuit: Νon pote quaestus consistere, si eum sumptu a superat, soror. A1ruvius in Opisco:
- Quasi verbum fecerim de isto, ut pote.
282쪽
Apparere arbitror, opud Asmnium non ut pote, sed ut potescribendum esse; licet Boillius tinnotaverit: se Insulens locus
adverbii ut pote. Ut pote, id est, iquoi nodo fieri possit. AVopiscos lippellabant, inquit Plinius Η. Ν. VI l. io,
e geminis, qui retenti utero nascerentur, altero interempto
abortu. Νeque aliter Notinus et Nonius. Cf. Voxsii Elymol. in h. v. Etiam in quibusdam gentibus id suisse cognomen, nihil pertinere videtur ad Afranii tabulam. Ex frugin. l .
et X. colligi potest, puellum geminos concepisse, quorum ulterum, quum puter, silium gravidum esse edoctus, in eam furere coepi SSet, prae terrore abortu ciecerit; ut ub altero inscripta sit subula. Numina autem huius togulae in eo constitisse videtur, quod iuvenis puellam, ii Se vi compressam, impedimentis superatis, tandem in matrimonium duxit. Frugmin. III. VI. IX. X. XIII. XX l. XXIX. Ex fragm. I l. coniicio, imprimis adolescentis patrem nuptiis udversutum esse; ut frugin. XX. puellae putrem proserre arbitror. Huius etiam esse puto fragm. XV., ex quo scaena ita disposita fuisse videtur, ut alterius senis domus in planitie ad ei ivvm sita suerit, alterius in ipso clivo, itii ut senex udscendens a spectatoribus quoque visus sit. Fragmin. XVlll. XXlli. exclamaverit puella, patrem
vociferantem uudiens. uuae XIX. loco upud nos leguntur, ea sortiisso dieit adolescens umicae, patris ira perterritae. Brou khusius ad Propert. l. 19. 11 ista nccepit de spectronoeturno; Rutilius dicit, sic imagine captum voluptatis viti rumque dulcedine delenitum adolescentem ad frugem compelli. Neutrum eueteris reliquiis convenire videtur; minus illud, quo nium per subulum ligendum nox non repraesentiatur. Quod ad cueteras personus uitinet, quae introductae suerint, Dagnam. Vili. X. ll. produnt servum; fragm. X l. meretricem vel uncillum, ii meretri eis partibus non ubborrentem. Cf. fragm. II. Fortasse ex fragm. XX. sust,icari licet, adolescentis, qui vi ginem vitiaverut, patrem eum ancilla alterius senis rem habuiSSE.
Xonius p. 378 ed. Merc. : is Plaga aliquando pars lecti,
283쪽
Palam facito de mea et plagulam de lecto pellis
dimitto ordine. Haec eorrupta sunt. Palam. Ven. I. II. Par. Plagam. -- faeito. Iun. marg. Merc. facto. - demen. Jun. marg. demito. - plagulam. Bas. plaguln. - ordine. Mere.
in ordine. - Pulmerius in Νpicileg., Grui. Thea. crit. T. IV. p. z82, tentabat: Pallam vo . Farcto de me, et plagulam de Ieeto pallis demitte ordine; ut priori versui ad finem desit nomen personae vel aliud quid, quod Marcellus omiserit. Faretum est, inquit, is ipsa euucita, quae tomento farcitur. Bollitus edidit: - Ρ ullam facito, Demea, et plagulam; de lecto Pollis demitte in ordine. Parum quidem accommodatum lite videtur Graecum nomen Demea; ut taceam de sententia. Vide, num scribendum sit:
- Pallam, fac cito lDe me meam et plagulam de lecto; pellis di
Pertinet fortasse hoe fragmentum ad Divortium; nam loqui videtur ista verba mulier, in aliud domicilium migrans.
i I. Paullus ex Festo: Arse verse uverte ignem significat. Tvseorum enim lingua arse averte, verae iguem constat appellari. Unde Afranius uit:
Inscribat aliquis ABSE VERSE in 6stio.
Senarium restituit Seuliger, quum libri offerant in ostio urae verse, quam Scripturam Boillius servat. Dacerius: sellis vocabulis utebantur ad avertendum incendium. Plin. lib. 28. scap. 23 Etiam parietes incendiorum deprec tionibus conscribuntur. Neque urse averte: ver e, ignem cum Festo interpretor: sed contra arse videtur pro ursisse et verae pro verte, id est, averte. Nisi malis haee omnia esse ad arbitrium fictu, ut hodie seri videmus ab iis qui artes magicas tractant. - opinor autem esse eum
versum) ex Afranii fabula incendio. III.
Paullus ex Festo: is Comptus, id est, ornatus, a Graeco descendit, apud quos κοσμεῖν dicitur comere, et κοσμιος,
284쪽
quod apud nos comis; et eo mae dicuntur capilli, eum aliqua eum compositi. Comptum Afranius pro ornatu et exeultu posuit. A Comptum. Libri Coni tum. Correxit Fulv. Uriasinus. Praeterea vulgo istud cum sequentibus verbis subiungitur alii loco: si Cotillum vel Coniptum, quod praesertuacerius), genus libaminis, quod farina conspersa iaciebant. Conitum Afranius A etc. Manifesto verba Conitum Com- tum, Comptum) - posuit, ex illo loco avulsa, perperambule addita sunt, ut recte Dacerius annotat. IV. Paullus ex Festo: se lustricola est machinula ex regulis, in qua calceus novus suitur. Asronius:
- Mustricolam in dentes impingum tibi.
Scaliger: isInvenio in Glossis Latinis Isidori), Mustrieula,
machina ad stringendos mures. Et puto verum esse. Nam lignum illud ad culceos suendos a similitudine illius machinae dictum videtur. Quod plaeet, inquit Vossius in Elymul. h. v., out sit a mus et stringo. N omissum, ut in strigil. uuare non male suspicatur Bothius, scribendum
Paullus ex Festo: is obbrutuit, obstupuit, a bruto, quod untiqui pro gravi, interdum pro stupido dixerunt. Afranius:
- Non possum verbum facere; obbrutui.
VI. Festus v. Rem illum, Frugm. p. 43 ed. Dacer. : DR millum dicitur quasi repandum. - Aha nius in Co)xendice pergum Paucas syllabas, uncinis a nobis inclusas, restituerunt editores. Lacunum sic explersi possis:
- Coxendice Pergam rem illa Vsidere.
vll. Festus v. Rutilium, Fragm. p. 36 ed. Dacer. : DRutilum rufum significat; cuius coloris studiosae etiam antiquae mulieres fuerunt; unde traxerunt cognomina rutilas, ut indicat frequentor Asianius. Rutilum viris doctis debetur.
285쪽
Libri perperam Rutilium. - cognomina rutilaa. Fulv. Ursinus coniecit cognomina Rutilae. Vossius Elymol. v. Rutilus exhibet eo gnomina Rutilia Q. Rutilius est nomen gentilicium, nou cognomen. Bothius: -Scriptum fuisse olim puto: - cognomen, a rutilus, ut etc. Sed verba a rutilus ex margine irrepserunt. Arbitror autem, veram scripturam esse rutilas, quod tractum sit ad accusativum eo gnomina, ut alia constructioue dicitur Mihi est cognomen Rutilus. Caeterum ad rem faciunt, quos laudant, Cato: ouulieres nostrae cinere capillum ungitabant, ut rutulus esset erinis Varro de L. L. VI. p. T8 ed. Durdrectit. a. 1619: si Aurei enim rutili; et inde etiam mulieres valde rusae rutilae dictae. In quo Varronis loco Bothius pro ru
Festus v. Solatum, Fragm. p. 54 ed. Dacer. et is Sol tum, genus morbi, maxime a rusticantibus dicitur; cuius meminit etiam Afrani us in ) arquato med eri, cuius nomen ab au)tigine. Ineinis inclusa Fulv. Ursini sunt, coniicientis aurigine pro uutigine. Fortasse integrior sic siit locus: ,, Afranius in Solato atque nrquato medeor. Arquatus, assectus uurigine. ix Festus v. Stipes, Fragm. p. 59 ed. Dacer. et is Stipes, sistis terrae defixus. Afra nius in ) Porro honeste
quum fecerit, qui stipii te hostium impulit, v stram implo)ro idem, qui adestis 3.
Quae uncinis inclusimus, ea prosecta sunt a Fulv. Ursino, censente, ostium scribendum esse sine nota adspirationis. Fuisse ostium impulit apud Afranium, etiam Jos. Sinliger pronuntiaverat. Bothius offert:
Porro quam honeste fecerit, qui stipite hostium impulit, Vostram fidem imploro, qui adestis Ferri poterunt haec:
Porro honeste num ille fecit, qui sic stipite ostium Impuliti Vestram όbsecro fidem, qui me Rdiutemini.
286쪽
Festus v. Tam ne, Sched. p. 90 ed. Daeer. : is Tam ne, eousque, ut Aelius Stilo et opilius Aurelius interpretantur. Itaque Afranius:
Tam ne, adeone. Afranium videtur imitatus esse, ut viri docti animadverterunt, Catullus, scribens Xli I. 7sq.:
Plenus sacculus est aranearum.
Ita, inquit Ducerius, Aloquebantur Latini, ut aliquid vacuum et desertum signiscarent. CL Plaut. Aulul. l. 2. 6 ibuque intemp. xl. Festus v. Toxicum, Fram. p. II ed. Dacer. : is To XL cum dicitur cervar tum venenum, quo) quidam perungere sagitta a soliti sunt). - Afra nius in )
Scaliger Afranii verba si e legit: Uxori vin istud tox L
cum mittere ,,Fortasse, inquit, hetiam legendum: Afr nius Uxore. Quod quantum probabilitatis prae se ferat, non est quod dicam. rtasse uutem pro Mittite legendum est Mitte ei. - Uxorium toxi eum putat Bothius intelligi posse eiusmodi, quulo uxores mittere soleant pellicitibus, velut Medea Creusae. Intelligi etiam potest eiusmodi, quo quis ad amorem pelliciatur vel ab alicuius amore ave latur. Νeque illud ab eo, quod simpliciter uxorium dieititur apud Quinctilianum Decl. XV. 9, diversum fuisse arbitror. xli. Charisius I. p. 118 ap. Pulach. et is Testu, ut genu, Flavius Caper veteres ait dicere solitos. Mummius in Atellana: Iunius Ad speetae uia est videro in testu, quantum sit ea put. Afranius: Indignum velut diei solet te sau. At Maro testam dixit. vel ut. Bas. Stepli. vero. - Barthius Advers. IV. 5 corrigendum putat: in signum velut duci solet testu, addens: is Currente nimirum rota ducitur in sigillum aliquod. Bouilus senarium faciat scribendo Indignum veluti die ier testu solet; dubius tamen de
287쪽
sententia. olsta Afranii inquit, siquid sibi velint, parum intelligo: nam indignum testu vel proprie vel proverbii loco diei, non memini me legere apud scriptores. Fuelli mutation nee ineptii sententia scribi potest:
Indignum veru, disco, olla et teStu.
Sermo videtur suisse de utiquo cibo nequam. XIII. Cicero Tuscul. IV. 20: si ipsam aegritudinem, quam nos rat taetram et immunem belluam fugiendam esse diximus, nousine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines custigutionibus, reprehensionibus, ignominiis affici se in delicto dolerent. Impunitus enim peceatorum data videtur eis, qui' ignominiam et infamiam serunt sine dolore: morderi eat melius conscientiu. Ex quo est illud e vita duetum ab Afranio.
Nam quum dissolutus filius: Heu me miserum i
- Dummodo doleat illiquid, dolent quaidlubet.
quidlubet orellius eum aliis ex codd. Vulgo quod lubet. Eadein lectionis vurietas est etiam Tusc. IV. 25 et Epist. ad Ast. M l. 2, ubi rursus usseruntur verba Dummodo etc. In epistola ad Atticum poetae nomen non est eommemoratum. XIV. Gellius XX. 6, de vocabulis vestri et vestrum, nostri et nostrum aliisque exponens: o Asennius, inquit, is in togata:
Nescio qui nostri miseritus tundem deus.
XV. Maerohius Natum. VI. 5: is Auritos lepores non Maro primus usurpui Georg. l. 308 , sed Afranium aequitur, qui in prologo ex persona Priapi ait:
- Nam Muod vulgo praedicant, Aurito me purέnte natum, non ita est.
Steplianus ex lioc loco suspicatur, fuisse aliquam Afranii tabulam, Priapi nomine inscriptam. De quo non est quod addam quidquam. Drou husius ad Tibull. I. 4. A reprehendens M ervbium, quod Priapum in lepore satum esse assirmet, si e
288쪽
explicat Afranii verba: is Priapus dicit, iniuriam sibi fieri ab iis, qui eum Panos aut Sileui silium perhibeant, aut etiam Satyri alicuius auriti; quum sit Liberi patris vera proles. Habuit tamen, ut videtur, Macrobius integrum Afranii sabulam; ut melius iudicare posset de mente politae, quam nos. Nec magis alibi Priapus dicitur Panos si ius aut Sileni aut Satyri, quam leporis. Νeque omnino video, quidni ridiculus deus ridicule a lepore genitus esse dici potuerit. XVI. Sei us ad Virg. Eclog. IX. 24: se inter agendum,
dum agis. Et honesta locutio est, si dicamus: Inter comnandum hoe sum loeutus. Afranius:
. Sermus ud Virg. Aen. Xl. 373: is Et iam tu, eia. Νam hortastis adverbium est hoc Ioeo. - Ponitur etiam pro nondum. Afranius:
id est, nondum quidquam egisti. c tamen per se etiam est nondum. Tunc tantum sic interpretari lieet, quum, ut hie apud Afrunium, aliquis loquitur per interrogutionem, in qua simul negatio continetur. XVIII. Isidorus orig. XII. 6. 60: AN pongia a fingere, id est, nitidare et extergere, dicta. Afranius:
- Accedo ad te, ut tibi cervicem fingam Iinteo,
id est, extergum. ut tibi. Gothois. ut te tibi, errore typi graphico, ut videtur. XlX. Isidorus Orig. XIl. 8. 16: seni biones sunt, qui in vino nascuntur, quos vulgo mustiones, a musto, uppellant. Unde sit Asranius:
Ad me quum spectas rabullirique Incipis, Ex sive in oculos tuos biblones involunt.
Bibiones. Areualus ad h. l. : -Salmasius in not. nil Spa tianum in Hadriano cap. 16 legit bibones, et interpretatur Diuitiaco by Corale
289쪽
eulie es. Sed culex genus est, euius species est bibio ex vino natus. Neque est, cur bibonem potius dicamus. Ex vulgari veteri vocabulo mustionea ad Hispanos transiit nomen mos qui tos. - Ad me quum spectus fabularique. Goibosredus edidit Cum ad me Exspectas et sabulari. Areualus annotuvit, ullos legere uuum ad me
spectas etc.; alios uuum me ex speetu res fabulare. oeulos tuos. Gothose. oculis tuis. Cf. Privigni fragm. XI. Ut Gothoiredus, locum exilibet Gesnerus in Thesauro L. L. v. Bibiones, ubi haec annotantur: si Forte ita allusit Poota in hominem bibacem, cuius ex Ore, velut ex veteri lugenu, exumina eiusmodi muscurum evolent.
XX. Isidorva de Disserentiis verb. liit. S. 500. T. V. p. 63ed. Armat.: isinter stultum, fatuum et stupidum. Quidam veterum sutuum existimant, qui nec, quod fatur ii ranee, quod alii dicunt, intelligat; stultum vero hebetioren orde. Unde Afranius:
Ego, inquit, Ine Ipsum stultum existimo;
tuum esse non opinor; id est, obtusis quidem sensibus, non tamen nullis. Stupidus vero dictus est quasi lapideus, quasi stolidus. Eadem paene ad verbum usseruntur a Spengelio ad Caecilii fruginna. p. 12 ex Salomonis glossario, cuius libri rarissimi inspiciendi eopiumihi non fuit, legiturque versus, non commemorato poetae nomine, Isidor. Orig. X. liti. N. 246. - me ipsum stultum. Priore loco apud Isidorum Areualus edidit me stultum, posteriore me esse stultum, in annotti dicens, prome esse nitos legere meipsum esse, quod habet Gotho-Dedus. Taubmannus ad Plaut. Baechi d. V. I. 2 Iuudat Ego me ipsum stultum etiam existimo etc. Spengelius reperit me stultum, coniicitque memet stultum; non
male, licet praeserendum videatur, quod dedimus. XXl. Varro de L. L. V. 12. p. 42 ed. Spengel. : ,,Extru Dppida a puteis Putieuli, quod ibi In puteis obruebantur homines; nisi potius, ut Aelius acribit, Puticuli, quod putescebant ibi cadavera proiecta. Qui locus publicus ultra Exquilias. Itaque eum Afranius Putiluculos in togula uppellat, quod inde auspiciunt perpetuo Iumen. De Puticulis es. Festus in
290쪽
h. v. - Ρ uti luculos. Sic Spengelius eum uno cod. Paris. et ed. Augustin. murg. Codd. Florent. et Havn. cuticulos. Vulgo putieulos. Scaliger puti lucus, in margino et ipse scribens Putiluculos. - Caeieruin hic et Gellii Ioeus, qui apud nos est XIV., effecisse videntur, ut upud Funceium de Adolese. Lat. ling. p. 98 Togatu in fabularum Afranianarum numerum relata sit. Sed procul dubio plerique omnes rectius statuunt, nomen in istis locis omissum esse, illudque togata tantummodo genus tabularum indicare. Similiter scripsit Charisius I. p. 118 ap. Pulseh.: se Iummius in Atellana; et Νonius v. Bidentes p. 53 ed. Merc. : isPomponii in Atellana.
Ausonius in epistola, qua Paullo eommendat edyllium XIlI., centonem: isSolue memoriae negotium, sparsa colligere et integrare lacerata, quod ridere magis, quam laudare possis; pro quo, si per Sigillaria in uuctione veniret, neque Asranius nauci duret, nec ei eum suum Plautus offerreti Inde esse videtur, quod Gulielmius Verisimit. Il. 16 ex Ase nio ponit homo non Dauci in hisce: DUt Afranius, homo non nauci; Naevius, non quisquiliae; Vatinius apud Ciceronem, non semissis; Plautus, non assis, non trioboli: ita hic sapud Nonium v. Senica) Pomponius, non aes euntiae dixit, de eo qui nihili et nullae rei esset. Inlexi eis homo non nauci ex Ennio et Plauto asserunt.
Lipsius ad Senecae Epist. LIX.: ,, Muretus appositum Afranii versum adducit,
Gaudebit sapiens, laetabuntur ceteri:
Afranii, an suum l Videtur Muretus hunc versum secisse ad imitationem ominis Dagm. VII.