Diatribe in Platonis politicum [microform]

71쪽

veptet, ileii luo illi illius ratibnilius de hac ipsa coniecti iram ea pii ossi perio filii persunSit Uune illi ideia Senient in Sicilli per se grandi tale lilii Subli initate valde insignis est, in iiiiiii universae disputationi in hoc libro insiliuiae aut asser gravi iniis alique digni in iis commendationeni, ut hinc deni uni seni ire planeasque intelligere incipianius, quaesiionen agilari de re non nil

huninnani tantuni vita in Sed etiam ad omneni eruiu universi tale inllange niaxinia. Quod tuis est quin videat cum iis, quae de rebus nil rein publieani pertinentibus disseruntur, in convenire, ut iis non modo non nil versetur veruin etiam plurimum luminis asseri ooxis limandum sit Et hactenu quidem vidimus, ea ruin certe libri pari iuui, tuae in rota Sideranda divina et humana ars e gubernatoria versantur, ianiani e8se necessitudinem et coniuni sion tua, iit altera cuin Ilera piissi in uni satis vinculo continentur, utra iiii autem ad n bSolvemiam consuminandamque universae disputationi iraciationem prorsus necessaria Sit Sequitur ut deserti' ospexis patrie quaerenduli Sit, unia antea Stendituus prae

ripue pertinere ad dialectica. In qua recis ii 'stimanda iudican diiquo illud inpriiiiis tenendum est, de quo identidi in in superio-hus ilion utilius, id agi in Politico, ut philosophus in ipsius vitiioneiione aliqua in rei publicae guberniitor conSiit uius insornietur. Verus nutein geri uanusque philosophus Secundum Platoneu idem rei dialecticus, quippe quilin dialecticae demuni usu fieri queat, ut ad veri, honi, honesti vim naturnuaque cognoScendiim perve niniur' . Quana Sententiam ei tum quoque suiSse probalam,

quum Politiculi litteris consignavit, elarissime intelligitur exso, quod ea ni ei in Ophis in p. 253 C sqq. eleganter explicuites in Parnieni de ipsius dispuluioris exomplo illustravit claris- Miue. Itaque eundem illum disputatorem, quem de philosopho periecta rerum civilium scientia ornato dissereniem fecit, prudenter inlevi instituit, qui diale sicam saeui in leti non mediocrem d- opili utique philosophi nomine dignus videntur: est enim deni Plia in niuuernius, veri amantissimus, eiusque exquirendi deo studiosus,' nihil ut intentatum relinquat, quo ad eius rei, de qua

quaeritur, perspicunt in hi perveniatur. Quod quam nerosumodale ad primaritim operis ni gumentum isa si suiu sit, senti, erit quin ipse pro se facile ani inadversat. Nam sucis, qui dispulans inducitur, suo ipsius exemplo quodnmmodo indicat, qua leti esse decent philosophum, qui sopbivine eodem modo oppositus sit, quo verus ille psti suci usque rerum publicarum reeior ei gubernatori vulgiiribus civis alum procuratoribu disse ini. Apparet eniti non aliuni esse nisi uni, qui veri reperiendi studio inpensus ellain dialecticam suculialem Sit, nequirere studeat, ideoque nil id, quod revera est, reperiendum ac diiudicandumonini studio laseratur seuo ei rea iniolitico duiu philosophus ut perseelus civi in iis gubernator insiti uisur, qui ab iis longissime diversus sit, qui in veris rebus publicis communia rureni negotia ei publica inunera obeant, ipso disputandi genere signifi-entur, qualenus idem, siquidem disserendi subtiliani uti volit, qua sophis lae superbire Soleant, SophlSlae plane rontrariu videri debeas. Quanquam philosophus anquan dialerii Pus liuio t-que perfeci in Parmenide deitium describitur. Iani vero lutem disputatorem quod Plato nunc non Socratem suum, sed Sapi senteninliquem Eleaiicnm sedit, eius rei caussae plures possunt asserri. Primum enim reputandum est, hunc dialogum arciissima necessitudine cuni Sophista et armenide roni ineri, in quibus libris eur dispulatio ab Eleaticis instiluatur, alio loco explicavimus.

Deinde philosophus in memoriam emporum Megi ricorum, quae ipsius animum atque mentem ad dialecticam subtilitatem advertissent et quantium secernendi pariter alque coniungendi solertia ad philosophandi virtutem valerent commonuiSSeni, conder voluit monumenta, quae testimonium quoddam exhiberent grati erga uos nitimi, qui ipsum nil meliori quaeremia et in vos liganda non modo exvitassent, verum etiam impulissent. Porro elicimia egit, ui quae a Megaricis praeclare essent inchoata nec sine laude suscepta, ea vel ad suum quandam leg0m nil stringere vel cum Socratica ac sua ipsius disserendi ration eon Piliaret. Quam-6hrem hospitem Eleali uni sic serit disserenti in ut non inodo iis, cluae Suo Inure et cons sudine ali , 'inatur et concludit, subinde prudentissima dialectices praecepta interponat, Verum

etiam denique imprudens mi Socraticam colloquendi disputandique iationen delabatur. leni se illium elidi philosophum ut

72쪽

dialecitem e regaone ponere Sophasiae dialeestro amniine malent,utenti, ne pstiui quident Soernieni inducere di puinnieni, quippe qui at, isto disputandi genere omnino bliorruisset. unniquam praeclaro sane invenio qua ratione Reuincisin ex arte disserendi ratio ad Socratione dialecticae exenipluin consortitari emendarique vel posset vel deberet utique demonstravit. Atque ex iis perspicuum erit, opinor, qua coniunctione et necesSitudine etiam ea, quae more Megaricorum ex rie disputata esse iudicavimus, uni universi operis proposito et argumento contineantur. Sunt eniti et ipsa iusiu0di, quae cum Summa disputationis, praesertim si ex selliporum rationibus neStimetur, reliSSime cohaerere iudicari oportens. Ita igitur pervenitim tandem eo est, u iam paucis vertiis totius scriptionis nilonein et consilium declarare licent. inque Plato temporum rationibu inviinius, prudenter cuin disputationibus in Theaetet ei Sophisia institutis coniunxit philosophi inn-quani unius vera germanique riviinium ubertinioris dum brationem nique descriptionem. Quae quo redderetur perse estor, grandior, illuSilior, endent opera non inodo salsos opinatosque rerum publicarum ductores illi opposuit laxavitque elis respubliens, quibus Graeci utebantur, Verum etiam omnelii de civi insum gubernatione disputationem retulit nil tosnni rerum universisniem, ut quemadmodum line humanae tanquam parii lux sua ex totius contemplatione assunderetur, ita vicissim ex partis cum toto comparatione, quid de univei So divinare fas esset, anquam coniectura undani iudicaretur. Lui vero imaginein persecti philosophi quum dupliciter vellet exhibere, vel constituti in publiene vitae clione, vel in Subtili rerum gravis- siiliarum contemplatione defixi sive dialectici, hoc quid ein eis in Parmenide demuni secit, quein librum Sopbistae exiliera parte respondere voluit, inine in Sophisia pariter nique in Politico ipsa dispulandi ratione non obscure significavit, philosophum in

rerum contemplasione occupatum atque Sopitisine contrarium non

esse alium quani qui ope artis dialecticae Sapienter usurpatae reeteque excutiae ad veri reeiique sciensinu et cognitionem pervenire iudent. Qualia ob rem hospitem liquem Elenticum induxit dissereniean, quem delectum et ipsum temporibus convenienter laetum esse nullo nudo dubitari potest.

AP VTIT. Addati admonitio de operibus Platonis, quomin rem quan in Politico latent absconssila. Absolvimus tandem quam suscepimus de Politiei Platoniel

summa deque rerum in eo tractatarum argumento disputationem. Ouam quod sic pertractavimus, ut praemissa dial0gi enariationeo singulas sermonis paries et latum tanquam corpus descripserimus eo non iniuria nobis videmur hoc effecisse ui nunc de rerum disputatarum idine ac dispositione non videatur separ

lim idendum esse. Sponte enim iam intelligetur, opinor, quibus locis quibusque eaussis quidque p0Situm Sit et quaenam Sing larum partium sit coagmentivio. Quocirca sine mora licebi ad id a se gredi, quod in superioribus significavimu ultimo loco br xlier expositum iri. Quod eisi non est per se eeessarium et

inen neutiquum supervacaneum fore putamus. Quem adinodui enim antea pluri inum referre vidimus ad Politicum recte intelligendum estimandumque, ut quo vinculo cum libris proxiiii ante ipsum a Platone scriptis coniunctus Sit exploratum habeatur, sic item suam quandum habebit utilitatem si quae pera ex eius tanquam filii e postea temporis natur.di incremento Fodi rint, iobat,iliter exquisiverimus. Vidi unu autem non a vero aberrare, praeter armenidem, oui quomodo cum Pol ilico cohaereat supra ostensum est, tres otissi inuin libros existimantes cum eo quasi quadam cognatione

contineri, Civitatem, imaeum, Lege quorum ne nullum est, quod non tanquam radicibus suis an is defixumbaei in quite in Politico sunt disputilia. Quod quanquam misplosa rum expositione demonstrari potest tamen ne ongi Sismus brevi significavisse sufficiet, praesertim quum re te Sio

nbsolviutius, videtur nobis de Politici eum tribus illis Platonis

scriptis cognationi Sic esse existi iliandum.

Expusui phil6sophus in Civitate rationem civilein 'nique

serui, optimae civitatis exemplum composuit, 1 qu M' ,

73쪽

quin videat quae in Politie de perfeci viro civili eiusque i inperii exercendi ratione deque opstina republica disseruntur in in plane respondere, ui hic ampli S8lini operis , quod philosophus postea molitus est, tanquam undamenta iacta videantur Proposuit Plato porro in I stuum libris rati0nem civilein, quam recte prac lidani dixeris. Nain in si condidit civi inistin superstructam quidem pii in ne illius undamentis, sed in inen ab eadem plurimum diversam , quippe quae humanne naturae, quali revera est, quantum ieri p0SSi acci mini,data sit. Idcirco ipse superiorein illa ii civitatem divitiis iani uni hominibus convenire iudicavit hanc nutem accommodatam arbitratur h0minibus, qui nunc Sini, qui in qui in eam pro rerum conditi in celeri', 'luliereperiantur, ni elii retii esse voluit ). Idein prorsus in Politico sequutu' est. Nulli unam hic si aluit persectam civitatem,' inqua perseeius Sapiens regiani celeras civi inies, quippe li0minum imbecillitate orias, ab ea persectione niuitum beSSe vult, alii tamen ut inter has ipsas una aliqua reliquis omnibus sit

praestantior. IIcilio igitur in Legum per ita instituit, ut ad quam maximam execia videatur persectionis audent ulque vi tuiem Timaeus denique quid aliud propositum habet, nisi hoc, ut universae naturae radatur litt0sophia, unde quaenam homini cum universo cognatio sit et necessitudo intelligatur ' Huius vero doctrinae est;gia inanis est: in e loco olitici expressa cernuntur, qui sabulam illam de universi emporibus conlinei, ut dubitari nemo possit, eum qui Timaeuin ScripSerit, sere eadem de his rebus sensisse iisque scriptorem Politici. Ita igitur 'idemit horum operum omnium origines ex Politico potissimum declarari posse atque intelligi. Sed vicissim

Politicum quoque putamus ex horum Scriptorum comparatione aliquantum lucis recuperare, quandoquidem tulia, quae in eoae,scurius aut brevius sunt significata, ea exinde maxime d Harari illustrarique possunt. Atque hanc ob caussam neceSSarium utique putavimus, hic paucis saltem de horum librorum eum olitico similitudine commonere, praeSerlim quum ea, quae

an superioribus de temporibus disputavimus, quibus oliscum seripium vel editum esse rauspicari liceat, etiam harum rerum

observatione non mediocriter confirmari nobili penitus persuaserimus. c possemus hic Sane Iungius progredi, atque docere, alios etiam libros esse, qui cum istis innibus, quos philosophus eodem sere tempore quo oliticum scripsit, interiore quadam coniunctione ac necessitudine contineantur, ut et ipsi brevi post illos intervallo scripti videantur. Sed huius rei de-ntonsirnii quoniam nou ad uia uin Politicunt pertinet neque sino amplioris quaestionis ambagibus absolvi 0iest, ab hoc Ioco videtur osse iliona suocirca eam cin aliud 'empus disserro satius duximuS. Atque his ita expositis tandem aliquando telam, quam X-

orsi uiuus, pertexuisse videmur. Quod Si, qua Susceptinus Voluntate, eodein SucceSSu operi peregisse iudicabimur, a bubinius sane cur nos maximum labori exanitati praemium con-Seculo existimemuS.