Anacreontica graece recensuit notisque criticis instruxit Fridericus Henricus Bothe ..

151쪽

sου. vid. Bodonianam Anacreontis editionem, quae nitidissima prodiit forma, quam vocant16, Parmae 791.

V. 5. V. μεθετε με, φροντιδες, vel με, αι p., quod peius etiam Insolitum est, ana- eonteum versum, qualis hic foret mediis inseri carminibus quare addita copula catalecticum restitui. V. 6. V. μοι και υμ. in inconcinne et requiritur psοτονουμιενον nam opponuntur

tur. Regerendum illi quod ipse de Reishio dictitare solebat, facilius haec contemni, quam addisci.

152쪽

xum in fine odari v. talia leguntur, in quibus nihil est quod non ad iiDitationem aliorum huius operis locorum, ipsiusque Tam seniis dari confictum esse videatuae:

Carm. Δῖος ο παῖς v. sic incipit: Tου Διος υ παῖς Ῥακχος, ο λυσGριον λυαῖος. limis invenuste accumulatis articulis. βάκχος adiectivum est h. l. , referendumque ad Λυαῖος bacchans Lyaeus. v. 5. V. o. τας ἐμὰς frigide et incon

153쪽

V. 6. v. m. δ και τι et , proelivi lapsu. καυτο , illud quoqtto, quod iam diuturus est,

vo τεοπε-αι αφροδιτη. V. o. v. και παλι sελω . pessime, seu sententiam consideraveris, seu metrum.

Barnesi is, de hoc certe sollicitus, reponebat παλι nequitia verbis inest. Carm. ις ἐτορα Versit 5. Vulgo legitur

ροδεm undo Stephanus fecit Ροοίης, quia Rhodii pictura insignes; sed hoc idem

foret τω ζωγραφω αριςε κοίρανε τεχνης, ex interpretatione: nam unum ionicum meris immiseeri iambicis, insuave est. εχυοκοί- ραυος eadem analogia formatum est, ita τεπιογραφος, τεχvoούοιτος Titianum suum, roseas pingentem Virgines, roseum ipsum vocat poeta. V literae G ροοει voealis antecedens producitur, notissima figura. VV. o. r. v. mendose legitur Γρ. 'εε λης πασειὴς 'Υ. πορφυραισι . Eurip.

154쪽

eere Didonem satis habuit. V. 17. v. abest δε quod fieri nequit: nam τω με τοιου ιν nihil commune est cum palpebris In ἐχέτω intello, εικω. Carm. in Bathyllum V. o. a. Vulgo legitur: 'Eρ δ' ιυς αν Α. Δυνασαι βαλεῖv πο-σ . sed quid sibi velit h. l. βαλεῖν, nemo dixerit quin se ipse corrigit poeta, et cum iussisset genas pingi roseas, tanquam mala, iam Παλι ποιησον, inquit, o ἐρύsημα, ως oi Αἰδοῖς' ζυασα γαρ denuo pinge Tuborem, tanquam Pudoris potes enim. V. I. vulgata lectio ου Απολλωνα δετοῖτο eodem nomine displicet, quo in ea mine praecedente 'Ροδεης κοίραν τεχνης. glossema et hoc loco ieit. V. 45. v. 'H ν ἐς Σ. - λsης turbata d by COOste

155쪽

- Ο earminis ratione. quod meris anapaestitis decurrit iambicis, sicut et antecedens. Carm. 'Aψε με . . Vulgo exhibetur 'Aφες με τοὐς εους σοι. B., secutus Virum doctum in isceli. Observ. om. X. P. 422. τοῖς Θεοῖσι, quomodo Aristophanes Lysis tr. 1277. ρχησα,εvοι λοῖσ1. sed diversa huius loci ratio est. πινει τοῖς θεοῖς, diis bibere. sane frigidiusculum. Otacismus etiam .

l. fueum fecit librariis.

Verbum λευκοπους non uno modo explicari potest: nam et in luctu positos calceos probat Casa ubonus ad Sueton. Aug. cap. 1OO., et insani erat, longa itinera facere discaleeatum , quod de Oreste traditum esse credo , nec spernendum, quod Barnesius monet, albis cothurnis aetam fuisse Orestis Personam in tragoediis.

qui et sua sponte frigidiusculus est et a d b, COOste

156쪽

tionem evertit harum stropharum, quarum utraque constat 9 versibus. Carm. Εἰ υλλα παvτα versu 18. V. I gitur ει Μοιρ . . Od. habet κριοΘει .vi caret is, nec, qui sic locutus ait, quenquam scio.

Carm. Σ μευ φιλη χελιδα versibus duobus ultimis vulgo legitur:

vatur.

157쪽

Carm. Τί με τους ομους Versu Io legitur ridieulo Δος δωρ, αλ' οἶνον, et μου Pro μοι, minus hoc quidem eleganter Versu seq. horridioribus numeris, languidiusque editum reperi: ἡ φ. μοι R. Versus autem ultimi duo sic exhibentur vulgo: Βραπι μη ζωντα καλ-rεις'

corrupto procul dubio, neque multo melius

Fabri ommentum με καλύψεις. Carm. Io πῶς versus 5. 6. Vulgo legun- tu postra, sed minus commode inter mare

et solem inferuntur anates et ciconiae. V. o. legitur καρποισι γαῖα, et sequente versu ἐλαίας pro αλιος, sine Venere et ale. opponuntur terrestres plantae marinis. V. Ig. Vulgo: Reer φύλλου, κατα κλωνα, Καθελιο ηυθισε καρποψ, Obscuro, et Procul

158쪽

Versus 4 in vulgatis sic legitur: B.

ςείγεται ἄμα, vel τὸ αμα, quod melius, et post a I. infertur, exstincto poεmati lepore. Carm. 'Eγι τέρω versura pessime Ιωgitur δεηση. V. 11. Vulgo ειμι Pro οἶμαι, nulla cum gratia. Carminis τ' ἐγ πιω τὸν Lo versu 3. v. ἔρχετα ι, inconcinno , nam quis audiat maxierum , diphthongos in λιγαίνει et αρχεται corripi posse arbitratum, quamvis magnos erroris habeat auctores Casa ubonum Leet Theocrit. 8. et Salmasium ad aram

Dosiadae p. 42. quos refellit Benti eius ad Callim. h. in Iovem 8 . neque mali quidem poetae talia sibi indulsisse putandi sunt, unde in deseriptionibus istis anaglyphorum in templo Apollonidis, Attali matris Cy κυci exstructo, quas a Guil. Uli denio, viro elegantissimo Roma transmissas, explicat FT. Iacob exercitati. Titia Vol. 2. Pag. 152. o by COOste

159쪽

placuit quod tamen frigidiusculum milii

videtur, eum statim sequatit μέs γανα- σας Δυ λαίμων neque a scriptura codicis nimium abhorret, et sententiam locupletat. Carm. 'Eρως ο ἐν ροδοισι v. legitur: αλ ετ visi , languescente τι παταχθείς. B. δακτυλου παταξα τα χειρα Carm. Ιλαροὶ v. S. vulgo est ὁλας ολως,

sane.

V. 5. V abest a ruente Versu. V. M. v. μετα και καλιυ γυναικῶν nihil

excidisse arbitror sed leviter corruptum esse locum Παιοι τυυαῖκας vel γυvatao

ratrum enim praetuleris, nihil interest eodem sensu dicitur quo infra in odariod by COOste

160쪽

Vatum esset, γυναῖκα mutatum est, ut congrueret τι καλων.

Vulgo est: a. το γλυκυ λ. itidem μετρως. Carm. αλεπον το a. piλ. versui legebatur adhuc αυτος Pro χυτος, minua bene. Ουτος i. e. ἐκεῖνος. Carm. ' το ε πονοις versu 6. v. legitur Ποτου ςουον, satis illepide Passim inter se commutantur literae . et σα ἄρτιον perfectum, optimum. V. 8. Vulgo πεπεΟΜ κενον οπουσως, nihili sententia, nullis numeris πεπεθημενων λη