장음표시 사용
161쪽
Θατων, vitium ad ulmos aliasve arbores alligatarum . altis maritatarum populis, ut cum Flacco loquar ab incantationibus sibi et rebus suis aVebant veteres. Reperendum
Sequentis dae initium vulgo sic habet:
Ἀρα τις τορευσε ποντον, δερα τις μανεισα τε α
Aeae, inquit Baxter, est modo particula assentientis eum admiratione. At vero nihil hic assentiendum, nihil mirandum, nisi fortasso homini stupido, cui nova vider/ntur, qua quotidie fiebant in Graecia qualem se non Praebet poeta noster Celeber caelator fuit Crates, cuius nomen hoc loco scriptum fuisse olim censeo, sed temporis iniuria, Iibrariorum incuria, obliteratum Athenaeus in Excerptis l. H. a Casaubono ex cod. o by COOste
162쪽
νεις μεχυῶς , plane furens Dam sic loquii tu de poetarum oratorumve atque artificumen thusiasmo Callistratus stat Nar. RP. ., o emendatione Iacob sit, exercitati criti.
Euripid. Hipp. 28. νῶτα πέτρας, e . 848.
163쪽
V. . Vulgo abestos, sed ab anapaesto omnes odari versias incipiunt, neque ad se tentiam ipsam inutilis particula.
V. 12. V. αυτα, minus apte. . αυτοβουον, in ipsam spumam, mediam in primam. Aeschylus Prometh. 3ω φρενας ις αυτας τυ πεις, ad ipsa praecordia ictus nota res. V. 14. Post hunc versum vulgo haec inferciuii tur: Δεμ ως εἰς πλοον γερουσα, quae inepta est ea sua I 2 interpretatio. V. 18. Vulgo abest a non sine sententiae detrimento. VV. 5. 26. vulgo: δολ. νοον μεροπω 'Eρ. 'haεαος γελῶυτες, nulla sententia, inllis numeris. et satis erat, Venerem ridere Versu M. o by COOste
164쪽
Carm. seq. Vulgo legitur Του μελανοπιωτα βοτρυν, insuavibus numeris, et post versum I. additur Κατα ληγον δε βαλοντες, utrumque ex interpretatione. Versu . Vulgo est οἶνον, et leviter distinguitu ante λυοντες, unde φερουσι Pro φεροντες Versu a reponendum iudicavit Stephanus, quem sequitur . sed haec una quasi actio est, aliis uvas afferentibus, aliis calcantibus, quod eleganter dicitur αφυλῆυ
V. o. V. ες εοντα, merito improbante Fabro. v. 5. Vulgo ἔος, inconcinne neque audiendi, qui μεθυσθεὶς satis confidenter resorb'Pserunt. λυσθεὶς, fronde super viridi δ' ut puella. VV. 9. o. Haec παρενθλως accipienda
esse sententia suadet. v. i. V. 'ora μη, nimis invenuste, a que etiam obscure iam opponuntur invicem οτε et τοτε, olim et nunc.
165쪽
Carm. Στεφανηφορου με ψρος Versu a.
Iegitur μελπομαι οδον τερεινου. allem dedissent . λπω , ut constaret sibi Versus Cet Tum codex τερινον, unde τερεινο fecit Salmasius, quoniam habetur τερεινοτερος τερεινα μολ πη habet , quo se commeridet. V. i. dbtur πιτεγξα αυεσειλεv, VerSi ionico, qui cum inter puros iambicos solus Veniat, nec Bacchisci quid furoris spiret odarium, sane displicet.
nativa nostxa lectio. V. I. codem Συν ταιρεῖ αυξει μέλπηυ. Badinesius Σύν, ταῖρ, αεαε μολπηυ. . ineleganter, nullaque metri ratione habita: Συυ, εταί
166쪽
ΜυΘοις quam Digeat unusquisque, nisi fautor, Persentit. μυςαι 'Eo τω alant amantes, et ne assectatius hoc videatur dictum . faciunt similia, quae supra habuimus in oda, citius initium ἄλλ.ιτεχνα, τοoευσον, haec: Μυςιυομου τε Κωριν, i. e. μυςαγωγου. Transpositiones enim exsuum nonnullas factas esse ino by COOste
167쪽
I1is Anacreonteis rei periti latebuntur. Videantem, quam lepide iam opponantur μυςαι. Eoωτος, amantes, τιλασόφον, imperito, i. e. noti initiato mysteriis movis, non amanti, homini Vuleari nam Iacobi Philippi eden-bachii inventum 1 το φῶς pro corrupta e diei scriptura 's1σσοφῆ reponentis, quem a qiritu B., tantum abest ut probem, ut, quid sibi ista velint, vix intelligam. Iamrita vi, qua gratia, rosae dicantur θάλπεσθαι μαλακαῖσι χερσi nescio cuius iudicium sit penes lectorem. Certe non ineleganter o Ερωτος αυ- θος fingitur αλπου, calefaciens, Veneris ax-dore. Cui Iusta non absimilis ille Pauli blentiarii, Brunta Anal. I. l. 7.: 'Eξοτε μοι πινοντι συνε νισουσα αὐαλωΛα Θα, τους ἰοιους αμφεβαλε εφανους, Πυρ λοον ἀπτει με a 3εφος, ἄφ
168쪽
et 76. Κουραις Pro κουφως aliis Placuerat. Tandem absurdum quid sonat Ἀλιως τε καιτραπεζαις καὶ autem mediis ponitur eruintiatis vid Clar. Ηeynii indicem Pindari noviss.
V. T. V. οδων, obscure. χαριε ροδιργερας, rosis decoxata senectiis. V. o. V. editur inepta sententia, γευοι-τα. Facile approbabitur, ut 4 avοιτο , ut rosa fingatur gavisura τι συνεταίοιο, μι πέλω,
169쪽
- 161 audens. Otacismum feetantes librarii litε-xas inter se Permutarunt. παρ μει- νοσιν, una cum melioribus, Valentioribus, adolescentulis. V. O. vulgo exhibetur aut ροιαν, quod ineptum, aut ροον, quod μετρον. οα iam Stephano in mentem venerat.
Carm. Πολιοὶ μευ ἡμιν δη versura legitur: Παρα, γηραλέοι, δοντες. sed foedis abstinere debet poesis, praesertim levior, eum et ipsius Hesiodi deseriptio τὴς Αχλυος
170쪽
dedit κυαθοις Ioel sensum obscurans Ceterum quid . l. Valeat vυβριςι, nemo laetio dixerit. Sequente carmine vulgo exhibetur: Αγε
δατε, iaηκε ουτω, obscure quidem. Legis tu quoque ποσι παρ οἴνον, satis inepte: nam dicimur πίνειν οἶνον, non πίνειν παρ
Carm. οὐ Eρωτα τα τον βρον Vulgo est Μελπομαι βρυοντα μίτραις πολ. αείδων, ne sensus, nec metri Tatione habita. Lusciniae cantus hoc nomino etiam ab aliis celebratur. Carmen Γουνουμαί- ελαφηβολε, constat versibus 7 glyconeis eum Pherecrateo, Hausula.
Carmen Πωλε Θρακι, continetur tribus strophis, quae compositae ex tribus trochaicis dimetris acatalectis et uno eiusdem generis versu catalecto. Barne ius ionismos invexit olitarii, δοκεεις, βόσκεαι sed mono by COOste