장음표시 사용
171쪽
cernitur ingenium. Carmen εω ανασσα et duo sequentia ει Μυρι ore atque illud εακε τη νεανιν vulgo in unum coniunguntur, Oxumque
ultimum eius etiam in duo dispeseitur, ita ut alterum distichon Δερκεο - αγρα
inseratur inter Παspim et Στρατοκλεις, alterum post Μυριλλα Separanda haec Ase,
sententiarum et metrorum rationes ineunt.
Legitur autem vulgo in hisce εα αν ανασσα, Iμερε κρατος fovίων, 'Iμερον, Γαμον, Παροφίην si παριττος πεινύκοι σε ἐν κηπον, quae omnia inconcinna sunt, Postremumque e iam obscurum, ne dicam insulsum. Exarari quoque iussimus Σταατοκλεις, φιλεχυ- θερείαὲ Pro vulgatis Στρατο λεις, νιλος riq-βηρης, quoniam nomen Κυθηρος insulam significat, non deam. Φιλε Κυίερεια interpretari licet amicum Veneris, utpote quae Stratocli, tanquam alteri Paridi, tam foro by COOste
172쪽
tur νεικον, ω μη, quae idoneo destituuntur sensu. am facete vinum et odores poscit poεta tanquam arma contra Cupidinem. Carm. 'Eπὶ ' ο υσι versu . Vulgo abest nomen ea Thalias, absorptum id quidem a sequente Vocula quod, ve simile aliquid requirit VeTsus. Sequens carmen, de quo et supra ad odarium Θεω αυασσα, constat horiambi-
eis dimetris hypercatalectis cum basi dactylicas Carmine sequenti vulgo egitur συ δ' οὐκ α ις Ου εἰδως, sententia et metro coT- ruptis nam purus lyconius, qualis est versu Διομαι, enire nequit in mol sum,
et παsητικωτερως sciens , quam nesciens fu-
173쪽
naeus, dictitasse olim Glyceram, pueros tanto formosiores esse, quanto feminis similiore sint quo illustratur το παρθενιον βλεπει in adolescente. Annotavit Faber. αἱ trisyllabum priore longa est, velut Ae
Carminis Μεγαλ ιν ηυτε μ Ερως Versus sunt ionici a minore. In Sapphicarum darum prima vulgo legitur Versu I. μη μ αταισι, μην νίαισι. Vossius, quem sequitur . dedit μη μ' ἄσαισι sed nostrum suavius nisi fallor, et Verosimilius V. xi Aldus habet ne εὐ ' ωραυρο ε ρος, unde ossius fecit π ωρα uosερος, quod haud melius, . vero α ἀραγω, αἰ Θέρος, arissima synizesi, et quae exemplis fuisset adstruenda Saepissime confusa ρα,
174쪽
εξικουτο, ossius et B., nescio qua de causa reponendo AM' ἄλλ' εξικουτο, metrum os sumdederunt, quod prima regione spondeum haud patitur. V. 6. ossius dedit K τ ἐμω, sed
non eliditur vocalis του τι, quare . TePO sui Ex o τι versu quidem refragante. Μοι, quod per sententiam abesse possit, est suam viter garrientis.
Vv. 19. o. B., ossi vestigiis insis stens, edidit:
- τίνα ν αυτ πείθημι σαγηνεσσαν φιλοτατα 'eorruptis metris, ne sententia satis apta:
peius vero de suo describi iussit τίς H aΣα est οῖ, μείζει pro vulgatis τίς H ω Σαωφοῖ, ἀδικη quae μετρα quidem sunt, sed a Vero tamen propiora. V. 4. Aldus dederat, eorrupto nidem, K G asελος, rundo Deerunt ruri κι --d by COOste
175쪽
λοις π υκι θελοις, ' ου κεν Θέλλοις, quae Brunckii scriptura est, hoe sensu aut nolueris fortius nos: εγκε ἀθελλοις, etia- si nolueris, amabit te invitam. In sequente Sapphus armine quae a
nonnullis temere mutata fuerint, aferre uinpersedeo.
Carm. Δεδυκε μεν α σελανα vulgo legitur: μεσαι δε υκτες, παρα δ' ρχετ' ἀρα, quae cui placeant, ei mea velim displiceant. Poema onstat ionicis a maiore τροχωζουσι, qui tamen et pro anacreonteis haberi possunt vid. supra metri Anacreont notit. f. q. Sequens darium vulgo sic legitur, conlusis numeris, receptisque interpretamentis:
176쪽
- am In Erinnes da celeberrima Versu 2. V. legitur inconcinne: χ ρυσεομίτρα. Versu amtepenuit. . exarari iussit μεγαλους. In eiusdem altero epigrammate in Baucidem . . codex Vatican habet mendose AΜΜΑTA ras correxit Clar Iacoba exercitati criti in scriptores Vett. Vol a. p. 64, ut signa intelligantur cippo, ex more inscubpta, quibus immatura puellae mors indicar tur. Legi quoque ποικίλα pro τοι καλα, me iudice non est necesse. In Basilii παροινι vulgo est κυπελλα ε-
χορευσω π σωφρουος etc. sed ab inte x tante stupidus ille versiculus est, Μεθύων πως χορεύσω, quo quanto elegantiora sunt poetis Verba πο
177쪽
trium vel 4 temporum. Bacchylidis παροιω- Vulgo confusis numeris editur, quo vitio et sequentium pler que carminum Iaborant. Satis habeo vulgata lectiones commemorare, quae R me, se sua aut metri causa, mutatae sunt. Vulgo igitur hi legitur κρἡοερινον, vitiato versura o lico pentametro togaoedo, qualis est sequentis da penultimus legitur quoquo μαρμαίρουσιv, item corrupto metro anapaestico Iogaoedo, quali et Versus huius odae . conscriptus est. Iam continetur hoc carmen . iambei go, a glyconio polyschematisto, S. Tochabeo dimetro catalectico, . anapaestio trim reo catal logaoedo, qualis est etiam versus
χρυσῆ. . . duobus dactylicis pentam. Io-Moedis . . dochmaico, qualis et ultimus e sus s. troohaico trimetro brachycatalecto, o.
denique iambie iam hypercatalecto.
178쪽
me hylidis oda in Pacem constat . an ereonteo, a Pherecrateo, in quo Paeon Prismus usurpatu Pro dactylo, ut saepe S. Tinehaico dim. 4 dactylico tetrametro , 5 iambo dim. 6. ionico a maiore trimere τροχοαέοντι, . dactylica penthemimeri, B iambo dim. 9. archilochio, o dochmaico hypercataIecto, II. paeonio trimetro asynaristo huiusce formae:
aa. dactylico tetram. 13. trochaico dim. , 34 dactyl penthemim. 13, troch dim. --tal. 16. dactylico pentametro Iogaoedo, T. trochaico dim.
hi Pittaci gnoma vulgo legitur Ἐκ δειτοξον και οδ. et δια ὀμιατος Pro MCομος. Ut ego digessi, armen constat Vera alcaico, anapaestico dim. iambico senario, et dochmaico hypercatalecto. Sequens carmen continetur stropha Ioab ea, sed ακες αλιν.
179쪽
qui et purum iambum, ex regula, habere prima regione potest, Velut est in axmino Simonidis, cuius initium 'Υγιαλειν, et in Arbstotelis paeane in Virtutem Versu septimo, denique dochmaac hypercatalecto. Usitatis. simum Lyricis Graecorum metri genus. Carmen in deum Panem, Pluraque smquentium recte descripsit G. Hermann in ii. bro demetris, quem Volvere iubeo Iectores. In Simonidis acolio videndum, annonscribi possit γαίνει Pro γιαίνειν, quod hodiridiorem reddit exsum, ut γεία dicitur per apocopen Pro γὼια. In carmine ει τας μεγαλα θεὼe, i. e. cererem et Proserpinam, vulgo legitur inconcinne τερ, ou vitio alii inter medicari conati sunt. o by COOste
180쪽
metris brachycatalectis eum basi 3 vel 4 mo-
In παροιvίω, quod sequitur, ἄμετρω exhibetur 'Eγχει et omχρη τοι αγαθοῖe. Διωκουε, Pro vulgato διακουε, . Iacobsio. Viro laxissimo, acceptum refer.
Carmen ιsc λυρα eonstat inhoriambico dim brachyoatal. glyconio, et duobus choriambicis iam hypercat ἰαμβίζουσι:
In seq. arm adhuc aberat a plane intolerabili hiatu. In carmine is ash vulgo est του νουν Pro τοινυυ, sed hoc sententiae coniunguntux membra, illud orationem turbat, quae sic procedit Ela εξεω ομί ιν αυυα φίλου αδολωφρενὶ διελόvτα το hsος, πειτα τολυ εςιδόν'