장음표시 사용
5쪽
TYPIS AEXPRESSIT OFFICINA ACADEMICA DIETERI IANA.
7쪽
9쪽
Inter scriptores Graecos, ex quibus cognitio rerum sub
finem belli eloponnesiaci si paullo post hoc bellum finitum
lactarum nobis ducenda sit, ut res nunc se habet, egregium locum ac principem fere obtinere Lysiam, oratorem Atticum, omnes fere, qui hoc tempore facta perscrutati sunt, viri docti Germani statuerunt. Quos omnes non recte judicasseratus Hermannus Stetelaldi, vir doctus sortisquis quaestionem do Lysias fido historica instituit, qua oratorem consulto,ita disponere omnia, quae inde a clade Hellespontica usque ad XX virorum dominatum facta esse narrat, ut quae ante, quae post Athenas captas acciderint, nusquam certum sit et indubium eumque dedita opera res confundere sp 15 neque sincero animo narrare p. 17), ubi veritas eis obstat, quae efficere velit, probare sibi visus est. Neque vero disputationem instituere in animo est, num Lysias, qui vita per se spectata, quum de Atheniensium republica non uno nomine meritus sit, haud parvi n6bis aestimandus est, tali animi sinceritate fuerit, ut calumniationes vel nactationes,mitae cohsuit a voritate recedant, ei attribui
non possint. Qua re ad certum finem nos eryenire non posse, caussidicus enim partem suam ita amplectitur, ut
sine ira et studio judicare jam non possit E de Leuisch rectissime demonstravit. Jam vero, si do indole oratoria judicium ferro velimus,
hoc unum quaerendum est, quo modo orator ea, quas demonstrare sibi prisposuerit, assequutus sit, et quo modo ra-1 Do Lysandri Plutarohet lantibus. Disserti histor Bonnae 1867. Formis C. Georgi, p. 5--22.2 Philologus, es. XXV, p. 234. tiam Vischerus Ja a Jahrbu-oher, es. 73, 1, p. 7. quamquam iniquius de Lysia mutit os Rauch-stein Schweigeristaeam eum, M. II, 277. oratoris judicia, qua a veritate recedant, pleraque ita explicavit, ut partis tudio, quod veritatem occuluerit, ductus sit. Dj0jij sdi. IOO le
10쪽
tio cum rei ratione ac cum veterum legibus concinat ); si historiae cognitionem ex Oratore ducere volumus, in eo num
ea quae tradiderit vera sint fidemquo habeant, omnis quaestio VerSatur. Atque ea, quae Lysias de tempore sub finem belli Peloponnesiaci narraverit, reliqui testibus Reeurate Omp ratis disceptantes nos ad Stetelaldii spntentias ejiciendas perduci puto. Qua in re cum Raus hensteinio Schwei geri sches Mus eum, vol. VI p. 267 sqq. , qui Stetolai dii, argumenta nimia fortasse ducia proferentis, judica comiter correrit, me in universum consentire gaudeo. Cujus viri judicio gravissimo hanc disputationem jam supervacaneam fieri jure quodam quis dixerit; attamen quum auehensteinius nonnulla solum levioribus omissis p. 277 tractaverit atque haec disputatio, priusquam ad Rauchensteinianae cognitionem lassii adnotatione p. b 56 ductus essem ad finem sere perducta sit, nihilo minus, quae recta mihi esse videantur, proseram.
Stetefeldius Grotium histor of Greeco voL VIII. London I 850.), quippe qui de virorum doctorum sententiis disputaro
Supersederit, sequutus Sententiam suam proposuit p. 4). Grotius enim p. I9, adn. praetorum et Centurionum accusationem a Lysia XIII g. 5 34 ad salsum tempus, ante Athenas a Lysandro captas, quum post deditionem demum facta sit - referri contendit. Atque infra, quomodo haec res nobis se habere videatur, indicabimus, hoc loco commemoremus, Grotium, etiamsi in illa re praecipua oratoris fidem addubitet nequo optimatium insidia ante urbem captam, quibus oratores, praecipue Lysias intelligendus est plurimum tribuant, ullam ad ea, quae acciderint, vim habuisse putet, tamen Lysia in universum ac pluribus in narrationibus, quas Stetesoldius, quum fidei incertae argumenta praebeant, rejeest solicissime in rebus deseribendis Sum Sse.
Stote seldius igitur in initio disputationis suae p. 7 relationi rerum gestarum Xenophonteae historia Graeca, II, 2 sqq. ea, qua Lysias XIL 43-47 68-78 et XIII 5-36 do eodem
tempore araeui, prorsus contraria SSe statuit. Quod equidem negaverim, immo quid uterque scriptor sibi voluerit, accuratius considerato Lysiaca illa scientiae nostrae e Xenophonte petitae supplementum Optime adhiberi posse putaverim ), Qua in re non possum, quin rem, de qua V dd jam
1 qua ratione hae res hucusque justo magis negleetae traetanda sint, exemplum nuper Praeclarum edidit r. lassi eschivio de atti- schen eredsamhest voti Gorgias bis a Lysias . LeipE. 1868.2 Idem sero scholae ration habita avehor Oetium scholasti arum Iabns Jahrbucher, voL 8 p. I95 judicat qui rationes Lysiacas nisi Xenophontis historia Graeea antea lecta, cui ut perspicua temporis illius imagines praebeant ui erantur apta diseipulis proponi non Osse rectissime statuit Djψjtjgodi le