Sidronii Hosschii e societate Iesu Elegiarum libri sex. Præmittuntur illustrissimorum virorum poemata in obitum Sidronij Hosschij scripta iussu eminentissimi principis Fabij Chisij s.r.e. cardinalis, nunc Alexandri 7. pontificis maximi

발행: 1656년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

311쪽

Fausti anm apprecatio.

dies, est e Iani venere alendae Concipienda bona sunt bona verisba die. Sint procul hinc gemim , lac - aeque, verba dolentumc Threicium questus in mare Ventus agat. Illa prius fuerint: at nunc te sospite, Princeps, Gaudia quis teneat, votaque , spesque sitas' Nunc tacuiti nefas precibus non compita faustis, Non fora, non vici, non domus vlla vacet. Nos quoque namque omnes communia gaudia tangunt Pars erimus populi parua precantis idem. Belgica non periit, certaeque erepta ruinae est, Acceptumque tibi non periiss resert.

Non periisse parum est: aliqua sibi reddita parte, Reddita qua nondum est, si modo vivis, erit. Tempus ad hoc lacrymis, & longo quallida luctu Et referens habitum temporis ipsa sui, Fortis

312쪽

Fortis at infelix, iam prope clidibus impar Protinus ad nomen altulit ora limin. Et lacry mas tergens Nunci sperabimus, inquit; Qui imbi, quae patior, incula demet, adest.

Dixerat: ec caelum iussit pia vota valere, Armaque tuccessus mox habuere suos. Talibus antpiciis spe, dixit, plena futuri: Vota canat vates qui mea, nullus erit Ille ego sim vatcs: ex me tua gaudia, Belga, Praecipe, tunestis cripiende malis: Et vocis tua iunge meis. Si conuenit ullo, Soluere tam lito conuenit illa die. Ipse piles, puerique parens, quibus hospita Bethle Praebuit conna, traminibusque domum, Alpirent faciles, ex publica vota fecundent, Et iubeant nostras pondus habere preces. Tuque adcba li; praesens L Eopo LDE voluptas, O Patria per te ipem capientis amor Huc ades, Qvultu, quo pectora nostra serenas Plaudentum votis, ominibusque faue. Utque diu faueas, cibi pe felicior annus Hic qui nunc oti ur, quique sequennis, eant: Et melio semper, meliorque prioIC ICOIIIat, Et longum felix armaquo uoique regas

Sit Superis, sit cata tuis, nec desinat ante, AEQuant Pylios quam tua vita dies.

Quaeque hilares, animi certissima pignora nostri, Vota tibi ut dignum eli ore fauente damus, Tam non Vana, precor,nec lint line pondere I in m Quam non est vanus, qui dare iussit, amor Illa' precor, ultu tam conueniente dira

Accipe. qirui votis conuenit ipla di .

313쪽

Vora Belgarum.

Non ego interim posito pia limite vota:

Quo Patriae pietas me iubet ire, serota Equora littoribus, cohibtatur flumina ripis: Metitur spatiis Terminus arua suis: odit amor fines. Quis enim sit finis amoriὶ Ille modum votis nou sinit esse meis. Quot frondes redeunt siluis, quo gramina campis, Quot flores pulso fligore fundit humus; Tot tibi, Belgaium Lux OLEO POL D tuorum, Eueniant rebus vota secunda tuis. Austriadum fastos patriis virtutibus imple Et Diuum, atque hominum digna fauore gere. Tamque tuum nomen sit formi tibile Gallo, Quam Belg quam Rex,quam Deus illud amant. Ut pauidi trepidant aquila veniente palumbi:

Vt fugit instantes territa cerva canes :Vt procul audito cedunt armenta leone DSic fugiant vultus agmina versa tuoS. Quid non causa valet calcar pugnantibus addit, Et facit, ut fortes fortitis arma gerant. Qua melior parte est, non est superabilis armis. Vim vi dum superat, bina trophaea refert. Vt causa vincis, sic armis vincere perge, Et geminae titulum laudis ab hoste refer. Et quam iusta geris, tam sint quoque prospera bella, Inque tuo vires milite causa iuuet. Sic erit, ut victrix toties tibi Belgica plaudat, Inuicta quoties sumpseris arma manu. aurige -

314쪽

Laurigerique arcus, ductaeque ad sidera moles, Inscriptos titulos, & tua bella gcient. Sic arua agricolis, sic reddas ciuibui urbes; Et bello tollas trilii bella tuo. Posteritas per te longa sic pace fruatur Teque patrem patita libera ape vocet.

Flumina trinc lactis. tunc mellis flumina currant, Sanguineis toties quae inbuere viis.

Sint Iasti citatuae recitin monumenta suarum I Sint animi memore maior imago tamen.

His Anior ito fastis tua gesta nomina scribat, Annalesque vocet pectora noltra luOS. Arboribus teneris Corydon inlcet ibat Alexin, Aut Patis Oenones nomina falce notet. Illi corticibus clibant sibi cara suorum Nomina nos animis pectoribusque tu inmIdque tibi placeat nec enim non gaudia entis, Quae tuus in nostro pectore nullis an Oi. I tunc potes e tacito populi deprendere vultu, in Dum properat vultus quisque videre tuos. ' ' Vndique conciururit labor est inrubere mentes rDulce premi est, turbam non capiente loco. Non vidiste sat est redeunt, renouantque videndo Gaudia non oculi, non liutiatur amor. QuCd cupiunt omnes, ciu non datur omnibus illo, Quod patriae faciem sustinet, ore frui Interea cupientum oculos tua pascat imago,

Effigiemque animi praserat illa tui. Quam quicumque videt, sua falliis gauclia, dicat: Hic vir, Ilic est, cuius gens ope salira furtius.

315쪽

Vota ex victoriis Belgicis.

DIciterio Paean cumulat Victoria lauros. Quidquid conatur vincere, victor habet. Vos eritis testes, Gallum quibus expulis, arces, oppidaque hostiles non bene passa manus. Tuque adeo ante alias merit Armenteria gaude, Protinus excusta libera facta iugo. Primitiis, quae spem nobis animosque reducunt, Victoris debes esse superba tui. Venerat Austriades in quem pugnare pazatum Nondum crediderat Belgica, victor erat. Sic Athon aut Rhodopen , aut alta Ceraunia ful

Vix b d conspecto, qua venit, igne ferit. Auspicium felix laurus sit Prima futuri: Principiis insunt omina tapE suis. Comini turres, Osikqueri mamia Lenia

Cursibus obniti non potuere tuis. Lindresum cestit, quod inexpugnabile Fama Fcccrat hoc cedant oppida plura modo. Quid Dixmuda gemis spes tanto vindice dignas Concipe triste diu non patiere iugum. Non illuni terrent Alpinae robora pubis, Nec qui te u tam millia multa tenent. Ecce venit venisse fuit prope vinceres cingit Moenia pugnatur sertior ille fuit. Vrbs h. victa tibi causam L EO POL D triumphi

cum dedit, ipsa sibi vincere visa fuit,

316쪽

Haec eadem nondum captas spes erigit urbes. Coepisti terra vincere, vince mari. Ipse pater Nereus tibi Dunckercana recludet Moenia, quae magno pulsa tridente quatit. Nec minus indignans Graiielingae claustra teneri, Auspiciis franget protirua illa tuis. Tunc tibi Portunus, Phorcique exercitus omnis Victo plaudent, instituentque choros. Tunc canet inflata Triton tua nomina concha, Libera eruleis per freta vectus equis. Hei milii, visceribus patria grauis incubat hostis rLisa pater captis debilis errat aquis. Te tua dissicili vinus commisit arenae Undique te moerens Flandria poscit opem Quid facias populos curam partitis in omnes: Nec te cessantem turbida vita hiems. Illa quidem nimbifri multa grandine coeptis Obstitit a spes non abstulit illa tuas. Qui Cortracenam media inter frigora laurum Non tulit, hanc primo Mars tibi Vere ferat. Quam vocat insultans Flandrorum Gallia traenum. Signa breui miles figat in arce tuus. Euenti ra precor. Votis Victoria tantis Aunuit,ac lauro ter bona signa dedit.

Vota pro incolumitate Serenissimi Princ, pis. I Felix L Eopo LDE: tuis Victoria castris

Praetendit, ira laurea serta manu.

Vincere te videat toties, wskpius aestas Proxima, quam vidit quae modo lapsi fuit. Excite

317쪽

Excitet audentem pugnax, inimicaque paci Gallia laus forti maior ab hoste venit. Auxit Iuleos Pompei fama iumphos Hannibalis virtus Scipio magne tuos. Romana toties Carthago clade superba Romana nomen gentis in astra tulit. Encae Turnus nomen dedit; Hector Achilli Te quoque plus magno laudis ab hoste manet. Sic tamen d muros,in sic hostilia rumpas Agmina, ne nimium strenuus esse velis. Venisti sospes per mille pericula sospes Ad que venisti bella gerenda, geraS. Parcius incerti subeas discrimina Martis, Ne patriae tecum spes quoque lapsa cadat. Qui te cumque manent inter fera praelia casu , Et nos non potes hoc ipse negate manciat. Vna salus nobis, unum commune periclum est: Ah per te saluos, quCd cupis, esse sine.

Tu nostris votis, nos te i fruamur

Sospite te duret Numinis ille fauor. precor, o potius madeant hostilia nostro Sanguine, quam fiant tela critenta tuo. Illa dies bellum nobis, hostesque timendos Redderet, antiquis obrueretque malis. Cum iaciet medios Eneas sacra per ignes, Altera iacra, deos, altera sacra, patrem Flamma viro, medios ibatini iacumque per hostes, Ipsaque narrantur tela dedille viam: Sic, quoties tua te virtus in feruida mitici Praelia, dent acies, dent tibi tela locum.

Nos tamen ut serues, tu te servare labora,

Ne pars ossicii clauda sit ulla tui.

318쪽

st. SI DRONII HOS SCHII

Cur te, cur toties media inter tela videmus SI Urnentem vitae certa pericla tum Ah precor, a Caeco ne patria pendeat ictu lGloria iactum est ista timore minor. Sat tibi lit toties aures de tempora circum 'Quot liridille globos, tot volitasse neces. Sit satis hos cristas semel excussi is comantes, Tamque luis carum non violasse caput. Sic tua lit fortis, ne ii temeraria vIrtuS. Exitio multis nil timuisse titit. Hostis in exemplo est adiendi moenia nuper Contra te milium scis petiisse Ducem. Dum ruit hic pra ceps, dum muros urget ad ipsos Agmina, traiectus tempora glande cadit. Imperet agimnibus ductor, seu concutit armis

Oppida, collato seu pede signa mouet: At quoties laudum rapit immoderata cupido, Tunc sibi tunc animis imperet ipse tuis. Si tibi non timeas, timeas fortissime nobis: Tota salus Belgi statque caditque tua. Dic, quotius pulchrae tangere cupidine pugnae τVt e conseruem Belgica tota rogat. Scimus te nullo belli terrore moueri: Sed patriam tecima perdere, nosque time. Te imor in mediis hic unus terreat armis: Secutos faciet nos tuus iste metus.

ariste quidem durumque duces cecidisse minores Queis amor est uiue laudis amore minor. Sed tamen hoc minus est hoc est reparabile damnii:

Te plus quam belli sis memor esse ducem. Non omnes madeant Leopoldi sanguine, qualis Qui domui Augustae scuta cruenta dedit. Christiadum

. . .

319쪽

- ER LEO POL Do vo TA. Christiadum Tyrio fulgebant littore signa,

Et Solyme pretium, causaque Martis erat. Iamque ferox Acon, nec adhuc superabilis armis Pertulerat longas obsidione moras. Altera currebat hinstra pugnantibus aestas, Et longo fessus tempore miles erat Auxilio Leopolitus adest. ad armis morantes Incitat, belli sustinet acet onus. Causa dabat vires causam tutanti biis armis Irruit, valido moenia Marte petit. Non aliter, quam cuti Libycis impastus in aruis Arma mouet viso cominus hoste leo Qui vigor oris erat inualis pugnantis imago Horruit Austriacas barbara turba manus. Candida vestis erat molli de vellere Serum, Nec color in tota, quam niuis, alter erat.

Cingebat mediam gemmis insignis lauro Balteus: hoe no discolor illi fuit Dicere dissicile est inritiae discrimina fidens Iuerit agminibus pinitus ipse suis-

Emicat in muros,in plenam milite turrim occupat,in stricto qualibet ense ruit. Corpora densa cadunt vultus victoris, Sc arma, Dexteraque hostis sparsa cruore madenn Candida quae fuerat, nivibusque simillima vestis,

Sanguine, ceu Tyetio murice tota rubet.

Balteiis exuitati vestis, qua balteus illam Vinxerat, hac ta, candida parte fuit Prodigio imile est inter tot cadis aceruos Victorem aduersa non cecidille manu. Ah ne tanta tibi subeati Praxoidia virtus a

Euentus sempet neu liabet tu bonos.

320쪽

Per Superos, qui te solito tutantur amore, Successumque armis danta dabuntque tuis:

Per te, per patriam, quae te tibi carior ipio est Quae, si quid pateris, se putat ipsa pati: Per consanguineum, quo pugnas auspice, Regem Quo pia pro Belgis arma rogante geris Per tibi tam morumin virtutis imagine fratrem Quam vult similem, dimidiumque tui,

Parce tibi ramoque animos, ut celera, vince: Materiam, qua sis hic quoque sorias, habes. Sic,quem tot miris, factisque;ianitrioque mereris, In te Belgarum crescere pergat amor.

Sic omnes capias, quas milite cinxeris urbes, Itaque sit belli propria fama tui Sic Ligeris fracto, sic fracto Sequana coinu Vincla ferat, noster quae modo Lis tulit. Sic tibi, qui bello tentat nos perdere, cedat, Damnaque i nobis inciuit, ipse ferat. Aut potius Reges aerario foedere iungas, Et supcies hostes hac quoque parte su OS.

Vota ex rebin in Germania gestis. QVid tibi Desidiiun quererisGermania raptum

Cur Belgae tibi gens inuidiosa lumus Non tibi,qui nobis L Eopo LDv donat, ademit: Nec qui nuper erat spes tua, totus abest. Hic etiam geret ille tuis laetissima rebus Pialia, nec vindex desinet esse tuus. Hic etiam reprimetque tuos Sciroteret hostes.

Et pariter nota tibi victor eriti Austria g

SEARCH

MENU NAVIGATION