장음표시 사용
511쪽
ΕXCVRRVsquam traiecit Isaram, prope Sancti-Marcellini sanum, triginta circiter millia supra confluentem, Viennam Allobrogum devenit: tum secundo flumine ad urbem Tricastinorum praecipuam, ubi copias transmiserat, vegreditur. Viam deinde scriptor noster rectissimam per montes nullo impeditus obstaculo ad Druentiam instituit, quam infra Vadincum assequutus, ad BaT-
cilonam ipsam decurrit. Mox Εsubianos Uee det Uba et fauces Argenteriacas Col de P Argentiastra
transgressus non in Sturae vallem Pedemontium quo descendit, at in summis errat Alpium iugis septemtrionem Versus usque ad montem Vesulum Viso' , cuius in radicibus Padus exoritur. Huius verba sunt: ει Ie me retrouve avoc Annibal sur te mont Viso , M sans m' inquieter de tous les detoura, oula Daudera de ses guides , son Peu de conssianCe Eu eu , . . . M a da te satre errer Pendant neus ioura, etc. M Et occe Proditionis reum traducit Magilum , optimum Tegem, qui fideliter hactenus in amicitia et foedere Carthaginiensium steterat, sed qui nunc non alio proposito reliquisse Italiam censendus est, quam ut Hannibalem Barbaris traderet, exuviasque illius opimas reportaret. In hoc rerum statu heroem suum deserit
3 77O-I773. Ab ait anno I 67o natus, vita desun-Ctus urino I 767, minimo adspcrtiis. ει quaedam de itinere Hannibalis disputavit. Quae quum mortuo tantum auCtore cum ceteris eiusdem operibus edita
sterdum I 775, 2 vol. in-I2 ; dissertationem eius ab unno non quo composita est, scd quo in lucem prodiit referre possumus. Breve quidem opus, multa vero paucis verbis comprehendit. Auctor Cura quam
maxima rationes ponderat Livio obiiciendas; ideoque
512쪽
Polybianae nareationi favet. Sed postea sententiam mutavit: literis enim a doct. Mann ad ipsum scriptis, notas addidit, quibus, contra quod ipse prius iudicaverat, eruditissimi Mann auctoritate victus, Livium cum Polyhio concordem esse vult, et Carthaginiemsium copias per montem cenis traducit. Ceterum non adeo contraria Polybio protulit, quum una eademque via ad Montem-Melianum pe veniatur. Inde autem divergere illi in Maurianam malunt, urbemque nomine Sancti-Ioannis nuncupatam λι-Iean de Mamrienne eam esse putant, qua Poenus potitus est. Itaque in nucibus, quae propter hane urbem reperiuntur ab Allobrogibus ex improviso paene DPPressus fuerit ; dein Alpibus superatis descenderit ad Ripulas Risoli , ubi montes demittuntur, non Procul
2774-Ip76. Iam variae illae de transitu Alpium
opiniones variis ab auctoribus emissae ae defensae erant ,.quum apparuit e Scotia vir praestantissimus
Metrille, qui quidem quum decem annos in Indiae occidentalis insulis summam rerum civilium militariumque administrationem splendido obtinuisset, publicis subito muneribus depositis, totus se hellicarum rerum historiae et antiquitatis studio contulit. Quare per tres annos integros, 2774, 3775, 1776, Helvetiam, Italiam, Germaniam peragravit; loca proeliis insignibus illustrata bono curiosus invisit; urbes et oppida claris olim obsidionibus nobilitata recognovit, divo
Sasque Penetravit regiones, quacumque memorandos bellorum eventus veteres et recentiores historiae adscribebant.
Pol3bii nomine et ingenio fretus, ratione, ut ipse ait, duce, iam qua Hannibal invasit Italiam, inducavit. Comprobatu doctissimorum virorum Mand ors
513쪽
EXCVRSVS et Damille opinione, nernpe Rhodanum a Poenis circa Rupe in-Mauram eSSe traiectum, Insulamque in Isarae et Rhodani confluente sitam , iam ab itinere quod illi descripserant, avertitur, et, quoniam Polybium cum Livio conciliare nequit, illum ad Insulam usquct Prosequutus , quam, ex tali initio, unicam natura et ratio viam indicabant, ingreditur, Graiamque ad Alpem, tendit paulo longiore quidem itinere, sed sapientiae magis consentaneo, quam quae a prioribus inventa erant. Traiecto Isara, exercitum adversa Rhodani ripa usque ad Figlinas, hodie Samι-Rambert, ivisse assirmat, relictoque ibi fluvio per Allobrogas ad radices montium prope oppidum Scularum te bourg des Echeltis), undes Camberiacum peteret, et Ρer Graiam Alpem in
Salassos deserveturi Apertum Polybii volumen manu gerens cl. Μα ille Nannibalis iter investigabat; et saepe ardentioris animi vi abreptus , loca parum certo auctoris graeci narratione indicata quasi deprehenderit, sibi gra inlatur. Ac nescio an non talem in errorom inciderit, quum rupem e gypso albenti quod, non procul a pago Viatur, ad laevam torrentis dicti de Ia Recluse ripam Eminet, eandem esse atque το λεωκοπῆτρου a Polybio memoratum existimat. Ceterum quum tanta sit viri eruditio et sagacitas, dolere Satis non ΡOssumus, quod eius opinio qualem conceperat, publici iuris non facta sit. Eum quidem amplexus est doct. Deluc, sed multa ex ingenio addidit, aut mutavit.
i 79-i 736. Quod si illum ducem habuisset De Satissure, vir omnibus cognitionibus ad solvendam quae-Stionem necessariis ornatus, eam Prosecto attentione
digniorem iudicavisset. Sed vix cam attigit, Livioque sane obsequutus,
quacumque ille viam sectit, hac et ipse graditur.
514쪽
Montem tamen dictum cenis, non qui nuncupatur
Geneore, a Livio designis tum putat. Voyage duns ira
i7B3, i 739. Quae lain obsoleverunt, opiniones in medium Petraxerunt Dulenas et Chresim de Lorges. Quorum prior in opere, cui titulus, Dineratre desroules les Prus frequente , etc. Paris, I78η, in-iu, Equitis Fohard sententiam restituit. hoc Praecipue
nixus ni gumento, quod cx uno monte, prope Ocelum sito, monstrari exercitui potuerint circumpadani campi. Alter autem in libro sic inscripto , Essuis historques fur te grund Satrat-Bernard, 789, λ- λα, per hunc unum de quo loquitur montem Italiae aditum, Hannibali patere potuisse contendit, Ornniaque anto se in huius sententiae defensionem memorata Iu Cro up ponens , Livium, quia cum ipso non consentit . saepius increpat, acerbus castigator. 3765-i 792. Opinionis huius. quantumvis rarae atque singularis, aliquando defensor nobilissimus Exstitit Gibbon, qui romani imperii casus in historia sua tantii cum laudo explicavit. Praeclara quaedam do hac re invenimus in eius miscellaneis operibus , adscripta di octobris 24, anno I 765. Quum primum Cluxorii librum legissot, qui de transitu Alpium tractat. Polybium cum Livio conciliari non POSse perspexit: itaque exposuit. quae causa Livium induxerit. ut Hannihalem per Cottias Alpes deduceret, et Opinionem Veterum, scilicet in Salassos Omnium primos eum descetidisse , ropudiaret. Tum ex Polybii narratione coniicit, Poenos se Per suminum Penninum Itulia o intulisse. Argumen in ipso quibus utraque firmu-tur refelliturque opinio examinat, et demum dubii
tenax ita concludit: Latini scr*toris narrationcm csse Merisimiliorem , κraces auflem auctoris Doriam mGyis ri-
515쪽
LXCVRSVS deri. Hac quamquam dubii specie involutus, Penn nae Alpi tamen se favere satis significat. Doctissimi
vero Danoille, cuius scientiam maximi faciebat, auctoritate postea victus, a priori sententia videtur destitisse, et deinceps pro saltu Taurino militasse; quippe eum anno I 792 viae a cl. Danuille descriptae de- sensorem se ostendisse Compertum habensus. Non adeo quidem valide unquam Opinioni adhae-Serat, qua Suminum Penninum superasse Carthaginienses seruntur; neque credere poterat eos tantis ambagibus Romam petiisse. Falso autem ratus hoc
a Polybio iter designari, quam alii cuivis fiduciam
dare mens vetuisset, auctoritati comprobatae Polybii ultro deserebat. Miror sane tantum virum, quum Sie Polubio sciveret, tamen nequaquam SuspiCatum ESSe , alium inter Cottias Penninusque Alpes, locum posse cogitari, cui narratio Polybiana melius accommodetur. Vid. Gibbon, miscellaneous inoris and memoPs; et vOl. in-4' , Lond. 3796: nova exstat horum miscellaneorum operum editio biord SM M, Lond. ibi 4, 5 voI in Β' , priore multo amplior. a 794. Eodem sere temporc quo GiMon a Penninis Alpibus recedere incipiebat, vir in Anglia quoque non ignobilis inhilaler , opinionem quam ille repudiabat . confirmare nitebatur argumentis, quae in gravi cumulata libro invenimus : the course of Hannibal ooer the A*s certatuis. Lond. v vol. in* . Quo in Opere non solum revocata Collectaque sunt
omnia qualiacumque in huius opinionis defensionem Composita; at novi etiam exponituP itincris descriptio, quam paucis hic verbis contractam reseremus. Iliciaeque Polybio neque Livio obsequutus , Rhodanum e regione vici LorioI traiectum fuisse, Insulamque Allobrogum Rhodano et Arari compreheHSam uΓ-
516쪽
bitratur, quod iam antea Donatus Acciamoli, et clar. Menestrier, S. I. Mox Vero nullius priorum vestigiis insistens, a Lugduno ad Genevam transcurrit, supervacaneum ratus indicare. qua Poeni ingressi sint via. Sic et a Geneva sexaginta millia Passuum Emensus ,
Vetoduri Murti γ) consistit. Hic occurrunt, ut ipse opinatur, sauces per quas Poeni Alpes invasere:
quam vere urbem expi gnarunt, ea nunc vocatur
Simt-Branchier, novem circiter millia Passuum aboetoduro distans. Exercitus deinde ab loco dicto Orsia res regressus, ut Vallem de Bagnes Subiret, postquam quin quo totos dies ibi consumpserit inter scopulos insuperabiles, tunc demum in pagum Sancti-Petvi nomine descendit, ita ut sextis castris vix novem millia emensus fuerit: nam hine ad stationem modo Citatam, Sami-Branchier. Ea est distantia; neque haud
minor ad scandendum montium verticem supererat. Tam dementem opinionem Consulare, quis operae
Protium putabit 7 Ergone vir ille, qui Hannibalis
iter nova luce debuerat illustrare, tenebris contra quibus oppressum iampridem suerat, caliginem quoque suam circumfudit. Et ideo venia minime dignum iudico. quod a nobilissimo Meloim documenta acco-perat huic quaestioni tractandae utilissima; at nimia res novandi cupiditate abreptus, viam quae a nullo antea tentata soret. Patos acere sibi destinaverat. 794. In te vim vestigia Hannibalis Fred. Leop. Comes de Stolberg. poetae more ac inodo. inquirebat in Medullis tu mari ne in inter vicos la Chambre et Modine,
ratusque se in locis a victoPe Sagunti Olim peragratis Versari, tantum admiratus Virum exclamabat: re Quolsis larent Ies moycns qu'Annibal employa potir passerra CeS valle es, avant qu'on y cd toti veri des che inins n Les solivenir de ce grand guerrier notis anima :
517쪽
M nous contempli Ons les rochors impraticabies, en treis tesque is, tui, Son armee et Ses elephanis su Dave. a rent Un passage. Xous a Vions devant nous ces biocsis nombreux, qui, preci Pitos des hauteum qui nousis dominatent. soni o pars duris te lit de la vi viedo. D Qui pe ut dire que ces biocs ne soni pus l'artillerio,, que les scu vages habitanis des Alpes decli argerentis fur les Carthaginois . qua nil iis virent Pour la preis nitere seis la salii tete de la nature inaccessi hie a insiis pro sanύe 7 . Vtina in quae laudat poeta. ea quoque
historia, et ars critica comprobarenti Λt illustriss . deSIODρος nusquam certis validisque argumentis demonstravit, se in eo vere loco versatum ESse, qua transiit summus ille Imperator, in quem laudibus extollendum elegantissimi ingenii flores ultro profudit. id. Trauris in Germany, Itast and Sicij, b Moffert
London, 2 vol. in-4' , tom. I, Pag. 391 , in xersione an sica editionis germanae . quae prodiit anno 3794,
i Bou. Opinionem a viris doctissimis Abauast, Munn, Simire et Grosl expositam, non minore ingenio et sagacitate propugnat Albanis se morat, qui, quum sciret montem cinis Romanis tune temporis suisse invium. alio declinandum esse censuit, tramitemque tredecim passuum millibus distantem, Etesiam norὐest versus aperuit. Quo ut deveniatur, a loco
appellato Laruis-le Γοως eundum adverso amne, cui Arcus nomen, trans vicum Dessans, Unde fauces angustissimae incipiunt, quae ad vallem de Vice in Pe- demontio, ac deinceps in vallem de Lanao, demum
ad Augustam Taurinorum pei ducit. 1 Ioc iter auctor ipso quum decucurrisset. anno ardet, sibi visus est Poenorum vestigia doprehendisse, qua circumpadanos agros penetrare debuerint. Id tamen se coniectura Diuili sed by Go Ie
518쪽
assequi non certo assirmare dicit, immo optare, ut novae de hac re perquisitiones instituantur: quas ipsi suseipiendas si otium permisisset, ab ea Opinione, credo , mox destitisset, quae nullis bene firmatur argumentis. I id. . Descriptiori des Alpes Grecques et Colliennes, ou Table tu historique et statistique de lan Ois , Par. I. F. Albanis Leaumoni. Parisiis, edit.
an Graiam transcenderit Hannibal: videtur tamen Graiae magis favere. Bii-i3 3. Ex Ordine tomporum sequitur quDrundam mentio operum, quae pro Penninis aut Cottiis Alpibus faciunt. Histoire des campagnes d'Annibal en Dialis pendantia de seme querne Pianique, et C. Par Frederic-Guill me de Vaudoncotiri , generes de Migari. Milan , de Pin risneris mole; 3 vol. in-4' , nitas. De Riar. Memoire Potir prouore que D Passage TAnnibal a eu lieu au grand Mint-Bernard. Vid. Mon teur So decembre i Bio. Λnt. Fc. Delandine, Me- moire fur celle question : de quel cote Annibal Pammtia des Gaules en Daliet per Lugdunum et Alpes Pen ninas . Vid. Me noires biblio vhiques et liuortiires par Delandine. Paris. Renoua . pag. 1 25, et sqq. 1318. Annales des facts mitilaires , iussavit suile auxVicloises et conquἡtes des Francris, tona. I, cahiers G. et 8. Paris. C. L. F. Panckoucle. alii 3. I. A. Deluc. In hoc denique opus incidimus, quo Hannibalis iter, caligine hactenus et tenebris quas viginti seculorum doctrina et eruditio vincere Dissilia Corale
519쪽
nequiverunt, involutum, controversiis tamen tritum seinpev redivivis, tot scriptorum lucubrationibus exercitum. speciali tandem Cura tractatur, atque amplissimis illustratum explicationibus novo lumine distinguitur. Cuius operis auctor, Londini, anno 179 , Commoratus . nobiliss. Meti ille colloquiis frui potuit . et quidquid hic anno i 775 Alpes perius trans animo collegerat, ipse edidicit, partimque notis manu scriptis quas ipsi tradidit vir doctissimus, partim eiusdem
sermonibus victus, opinionem veram tandem se asse inutum existimavidi Et tamen antequam adhaereret,
ipse quaestionem tantis Controversiis impeditam perpondit. Polybii textum contulit cum optimis eius versionibus, splendidissime scripta de eventu tam memorabili perlegit, vias a Romanis per Alpes munitas dignovit, et locorum distantias in optimorum Geographorum tabulis dimensus, eas cum mensuris a Polybio adhibitis comparavit. Duas in partes opprime distinctas dividi potest clariss. Deluc opus . sic inscriptum : HAIoire du passagedes Atyes par Annibal. Priori parte disserit, cpiam Hannibal viam a Pyraeneis ad Rhodiinu in sequutus lacrit, quo loco flumen traiecerit, quantum spatii ah hinc ad Insulam usque sit emensus, haec ipsa regio tibi sita sit, denique quanam montes sabulosae altitudinis transcenderit. Qua in parte nec acumen.certo,
nec ordo lucidus desiderabitur: adde quod praecisisPol hii verbis tota nititur. Altera vero pars omnis in
o versatur, ut quomodo agmen incesserit ab Insula ad Centronum sauces, accurate et minutatim innotescat. Quum autem Polybius huc paueissima asserat.1a que ullam locorum designationem interponat, nihil firmum et iudubitatum recens scriptor emittere Disilia oste
520쪽
potest; omniaque, certa auctoritate destitutus, prout libet, instituit, et in ordinoin digerit. Hanc opinionem iam supra accurate perpendimus, et tum suse quidem, ut inde cognosci et probari facile possit. 18i9. Vir hodie in Europa ingenii acumine et
doctrina praestantissimus Letronne, clarissimo Deliacadversatur: illius tamen, etsi me multum movet auctoritas , sentcntium pro Livio Pugnantis ausus sum non Sequi. et eis, quae obiecerat, Supra iam respondere studui. Iournal des Moanu. Icmuier IBI9, Paris.
in 4' , pag. 22 sqq. et Decembre, pag. 755 sqq. .
Paris. altera edit. IBI9; tertia I 32I; in-BR . Punicum agmen auctor per saltum Taurinum ducit: at novam omnino sententiam de Insula Commentus eSt, quam in Cavaris, Rupi-Maurae proximis, Excogitat. IIunc consulatus est cl. Lelronne, Iournal des Saoanis,
- Recherches suin Ia geographis aracienne et les antiquius du δε artem ι des Basses - Α*es ; Par D. I. M. Henrir is For quier . in-89. I Beto. Transitus Hannibalis per Alpes, cum tabula geographica, Momenblust, sebimur. 182C, Stuti M, Cotta, in-4' . Hanc dissertationem, nomine mihi' tantum notam, obtinere non potui. - A Dissertation of the passage orer the Ajs bya member of the unioresib in Ox M. - ford and London, Iduo, in-8.' Eximium OPUS, et Summa eruditione plenum; cuius auctor novam lucem disputa-.tioni inserens, opiuionem clariss. Memul. ct mmc