장음표시 사용
101쪽
Ius naturale: quod facilius admittitur, L. si unus,q. palmis, uers quod in specie,&ibi Doctide pael. Appellatio autem est desensio, quae laut D Limunt in Rub. extra de appril.&desensio est de Iure natura. L. ut vim, delus.& tu. L. i. cum arietes, si quadr. pavp. secii dic. Et ita tenendo non
obstitiat adductis per Cyn. ibi: quia isto casu non debet liaberi ratio illius textus, siue iuste siue iniuste pronunciatum sit: quia partes, ob hanc logem uoluerunt stare iniquitati arbitri,& sic ces lata g. stiri. Non obstac quod . d. L. Item. 1 .idem Pomponius : quia nullo modo aufertur linera facultas disponendi, sed tantum datur reuiso quaedam, & contrad α' quod secus erat ind.=.idem Pomponius. 2 Secunda conclusio ex dieiis Barticolligitur. Partes posse renunciareat pellationi L. fin.in fin.C. de temp.&repa. peli. L. i. in primo responis, a qui b. appel. non Ic. Et ista conc usio ampliari potest, quod eodem modo 3 partes post ut appellatione deserere: quia nihil aliud est delerere, qua a lite res
cedere. .in summa, de conaeliadcb. Illa concluso Bart. quae nulla habet difficultate, recipitali Fas declarationes,& limitationes, prout hic Crotus Z Ticinentes dicunt. T Prima sit, ut locu habeat in ciuilibu , secus in crimis .iim cal bus,&ubi agitur de una sanguinis: quia tunc reus defensioni propriae renunciare non potest. lta . uoluit in L. Pactum interhaei edem, in uerbo cum liceat, circa fi n. de pax h. ita uoluit tui .ind. L. fin. q. fin. C. detem. aps pcll co i.Et ratio est: quia nemo est dominus membrorum suorum: L.
' si liber homo, ad Leg.Aqui ideoq; in tali casu popularis actio competit, uequilibet de populo possit defendere condemnatos etiam inuitos.Propterea Bartholo:Uero. in suis cautelisnu. 6. uoluit optimum coiisit: um esse addi flerendam executionem poenae capitalis,ut aliquis accipiat patrocinium.
Et ob id Romae optime institutum est, ut sint aduocati, & procuratores pauperum,qui defendant innocente Nam plures uidi liberari per praedic tas perlanas. ' Secundo declaratur ista sententia Barti ut prociuat si a domino litis facita fuerit, uel a procuratore habente speciale mandatum ad renunciandum appellationi: alias secus,etiamsi procurator haberet manu datum cum libera. Ita idem Bal .ind. L. fin. in fin.& ratio colligitur lex 32 l. not. per Rart. in L . si quis dclegauerit, de noua Tertio fallit in milio me
quod compromissum iaciendum annullaretur: quia tunc non ualet.Ita natacind. L. mantea, de arbi. At in cons 3 col.3. lib. a.' Tertia conclusio Bartiest,quod in cisibus, in quibus oritur actio hodie ex sententia arbitri, locus sit appellationi, abs p ullo pacto. Rarti tres casus ponit, quorum duo sunt imperatoris in d. L. cum antea, tertius est Bart. quando adposita fuisset clausula rato manente pacto, de cvia in L. qui fide, de transact. l ista sententia flaria communiter, imo sere indifferenter 323. damnatur ab omnibus legistis& Canonistis, prout adparet per Albe denosa. Ange.& alios antiquos in d. L. i. C. de ArbitLimo: in L. fin. aquil oppel.no iii Panor in c.Quintauallis, in i&dis bentia, extra de Iuresu. Alex. hic, qui dicit esse communem sententiam contra Rart. Idem sentit Panor in
c. suspicionis, de ossidet C. prout etiam laChic dicit, & ratio manifesta est OBarti errauerit: quia qui appellat contradicit, &expresse siletur sententiam
102쪽
ittam mi displicere, ut patet in L. i. C si p. in integ. restaue. postu:q calli
cestat .da . cum antea ubi textus fundat te in adprobatione partis, alias si pliceret quia dicit textu, tunc non oritur actio. Secundo obstit sententiarnan.quod eius sententia continet repugnantiam quanda,& uidentur inter se contradictoria adprobare & reprobare: ideo p non admittenda est. L. ubi repugnantia,&L. lus nostrum, de reg. tu. Item sequitur absurdum, ut quis adprobet &in continenti reprobet,contra regulam quod est sentes adprostiatum reprobari non potes , 5c contra textum in argumentum in L. Quisicissiluit, te iselut: Nem liberat se Bar: ab isto argumento,quod ipsemet senstiebat, dum uult poste ista procedere simul: qua possim adprobare sentenotiam latam,& dicere malu latam. Nam id exprelie est contra textum in d. L. cu aute, ubi imperator propter adprobatione expressa, uel tacita partiti dol, Ponit, ut oriatur adi o actori, Sc exceptio reo, Textus uerd in d y. salsus, in o quod .se fundat, non probat eius sententi. 'nc p exemplum illius t .consuciait nostris terminis.Quia bend postulat elle simul, sententia esse latam, et latam contra falliam procuratorem : quia nulla contra dictio est in hoc, secus Deia interminis. At cum antea: nam si partes adprobent sententia, uel laus dii, arbitriumve, n5 possunt pollea reprobare & appellare. Ad unu tamen animaduertendues inquantu gLind. L. i. C. de arbit. uult qdind.L. cum antea , no possit competere appellatio, uidelicet, quando partes expresse uel tacitis adprobauerunt arbitri u latu: illud procederet, quando partes quae adprobassiciat parum hes e. fuissent: secus uero si ualde enormiter. et Nam tunc no obstante adprobatione possent reclamare&reducere causam ad ambitriti boni uiri. Ita Bal. uoluit in d. L. antea, col. q. ubi d cit, id ita Gmunister obseruatur, no obstante quacunci uerborii cautela adposita a partibus. Hoc ide adserit Casicin con , frustra disputatu. Hoc plures Doei colus tendo tenuerunt,quos rescit clatissimus praeceptor meus cons6o.Uilb thesinat Ptol. lib. i. ubi adierit hanc esse comune lententia, aequa in iudicando Sc colu lendore dendii no est,& ea ibi tequi ρ.Atv ex hac do strina sequit declaratio ad illa gl. Gmuniter recepta ind.L. i. C. de arbitr. ut procedat inmodica laesione, no in max: ma. Huiusmodi casu defendi posset sententianar. Gmuniter reprobata, ut etia in casu aes .cu antea, scilicet quado quis ess rauissime laesus copetere posset appellatio seu reclamatio:Hiito casice arct repugnantia.Nam licet adprobe copromistum latu, pol Ilim tamepostea improbare, si grauidi me&ualde enormiter lapsu fuerim. Quiano eu similco ipse adprobas Iet, si cogit allet de in enormi lactione. Ille casus melioribus rationibus sustititus csset, quia tollitur repugnantia, et omnes rastiones a Doch. traditae cotra Bar. Miant in casti isto. ' Hoc in odo debet lis j mitari tex. d. I .diem, .silari de arbitr. ubi disponitur, standu esse sententiae 'arbitri,sive aequa,sive iniqua siderit ut intelligatur de modica laesione, alias secus, Ita Doe .cJmuniter dicunt L. si arbitratu ubi alias diximus de uer oblin ' Videtur etiam lur. hic errare dum Rarti extendit A L. cum
antea, ut oriaturaeito rato manente pacto. Ista extensio no uidetur proscedere , quia ista clausilla adponitur ante pronunciationem arbitri Miuers :sim uero estquando post sententia iam latam fit adprobatio a parte, prout loquitur
103쪽
loquitur d. L. cum antea, R diuersa ratio est : an pars adprobet arbitrium 32s. ante sententiana latam uel post. et Somniare igitur uidetur Barti in L. ait praetor, de re iussi dum uult in casu isto,istud compromissum habere uim duorum compromisserum, unius cum poena,alterius insip pceruta Nam istud compromissum cum clausilla rato manente pacto, uno &eodem contextu factium est, ne p ex uno facto duo debentncta resultare. L. ij. et ibi Bart.&Doct. si ceci peti una cum iuribus uulgar. t Unum tamen dicerem, extendendo dispositionem d. L. cum antea, ut oriaturatio si accedat Iuramentum. Ilio calliden retur appellatio : quia Iura mentum habet expressiam uoluntatem dis nentis. L. cum pater, g. filius matrem, & ibi Bart. inis titi proximo. Et pro hac sciatentia uidetur esse
textus in i l. de Arbit. prout infra dicam.
Quarta conclusio est,quod in locis in quibus ex forma Iuris Munici miis nascitur alio ex sententia Arbitric prout Rar.dicit communiter esse in partibus Italiae bsep ulla dissicultate admittatur appellatio:& hoc maxime:
si statutum extaret, quod partes compellerentur ad compromittendum,
prout in pluribus I ae Ciuitatibus hoc contingit, Florentiae, &alibi: ubi
agnati inter se compelluntur compromittere: tunc eniim absin ulla dubis33 i. ratione competeret appellatio. Ratio esset: quia ex forma uatutorum, propter neces tatem adhibitam, illi arbitri non essent simplices arbitri,scilludices delegati: quia statuentes contribuerunt iurisdietionem, quam posse 1 sunt populi non subiecit. Ita Bart. hoc dicit in L.fin. C. de Iud. in η.notis. ubi dicit hoc menti tenendum esse: quia maxima est disserentia inter arobitros S Iudices dclegatos. 33a. T Quinta conclusio est ex d.ctis Barci quod licet priuatus non possit trisbucre iurisdicitionem : L. priuatorum C. de Iuris s. om. Iud. appellatio tamecompetere potesta persona quae no habet iurisdictionem .Exemplum tras debat Bart.de executor qui nullam habet Iurisdietionem, &tamen ab eo competit appellatio. L. ab executore, C. Quor. App. non recip. iuncia L.
executorem, C. de cxc .rei lud. Istud exemplum non uidetur bene proces cedere: quia textus in L. Gecutorem, locum habet in api'ritqrcia nuncio
com muni, qui nullo modo est iudex, neu loco iudicis habetur: quod se icus est in casu nostro: quia arbiter aliquo modo est iudex. 333. et Sexta conclusio & ultima est, quod in casibus in quibus non oritur actio, non concedatur proprie appellatio. Nam appellatio est remedium rescisserium: L. i.infin cum ibi notiad Turpi.quod contingere non potest in sententia arbitri : cum ex ea non oriatur actio. A L. i. C. de Arbit. Sed pactum isto casti, ut licitum sit appellare, operabitur reclamationem quan ' dam, seu reuisionem sentetitiae arbitri, per totum in L. Arbitro, secutisdam unam lecturam, qui satisda.& conCu Rar.omnes pertranseu Sa, set uero hic dicit quod ista erit appellatio quaedam largo modo si impia, prout etiam stimitur in titulo de appel cum etiam deducatur principaliter nullum per nota per Im:pin L. si expressim, de appella. 33s ' Iuxta haec qum itur, cum iure communi non appelletura sententia ars .
bitriata l. de Arbi. ne Giam in terminis d. cum antea, secundum glu
104쪽
. communiter receptam ind. 1.C.de arbitri an hoe idem sit de lare nonico Glo. s. in si a iudicibus i.qvies . 6. singulariter uolisit de Iure Catios nido contrarium esse .Eam , o. Bala&Annsequuntur in i semus,M
.supra coda thaec est communis sententia,ut Alexan. hic dicit num. Σι. Hoc notandum est in foro ecclesiastico,& interris ecclesiae. Imo: uero esstrarium tenuit,ut refert Alex. quod nulla debeat fieri distinctio interius ;uile& Canonicum ci u&a. deope. no. nunc. et respondebat ad textum, ubi Dot'. dicunt esse casam in c. a. de artatiquod ille textus procedat: quia
mitentia sapiebat Simoniam. dem quo modo respondebat lino. in tamininuallis,de Iureiu. quod ille textus loquatur in s biritualibus. Et Alex. hic dicit sententiam Iinori Nuncio Iuris ueriorem este. et Tu uero dicas, Patentiam communem este ueram in puncto Iuris: quia Ius Canonicum nititur aequitate, cum dilata, de Iu Et recedit Ius Canonicum plerum bi rigore luris, ut dicit textus in cQuamnis, de pact. in 6. iniquit quo* iaceside iure Canonico non deberet competere appellatio, scia reclamatio sententia arbitri: cum rigor Iuris ciuili, nimius sit, uidelicet standum esse sciitentiae arbitri siue aequa siue iniqua fuerit,d.L diem, .stiri. Facit quo pro hac sententia, quia lus Canonicum non patitur aliquem sirpprimi, Msemper subleuat lictos. Patet: quia i quolibet gravamine &onere, lus Gononicum concedit appellationem.c. concertationi, de appella.H6.ciconsus
luit, ei. a. de appella. Sed sententia arbitri, maxime quando poena continet, quae non solet esse modica , nimis aggravaret partes laesas: propterea ne metu poenae de Iure Canonico quis parere cogatu prout lex ciuilis uult, d. L. i. C. de arbit. dicendum est merito de Iure Canonico concedendam esse appellationem. Non obstat responsio lino. ad textum, in λ ca. dum
dicit, quod ibi sumus in Simonia,& in spiritualibus,quia respodetur, quod
textus ibi non uidetur fundare se principaliter supersimonia, sed duntaxat super fraude&dolo,quae ibi superueniunt,&ideo Ponti e uoluit coris: Ditentiam arbitri tanquam iniqui latam. et Praeterea animaduertendum 33 . est ad textum ind. c. a. inquantum ibi uult textus iuramentum adpositum si ualidum fuisset: quia non fuisset fraude &dolo extortum, non reuocari arbitriu.Unde adparet quod ibi est opum' textus pro nostrasentetia supra relata, quod textus in d. L. cum antea, extendatur accedente Iuramento, secundum plo.commui uter receptam ind. L. i. C.de arbitriscilicet, ut si eappellatio aenegatur, quando partes adprobant Ludum: eodem modo si iurassent: tamen si est et enormis ualde laeso,tunc dicerem, etiamsi partes iuras lent, uod deberet concedi reclamatio,prouisupra dicebamus. Faciue ea quae Desti tradunt in aeri quamuis: et renuntiationem Belam persis sariliam haereditati paternae non ualere, non obstante iuramento, quando
enormiter laesa Hiisset, prout Dostdbant in Aia quamuis, & l istae in L. a Stipulatio,de uerb. oblin.& in L. qui supoestitis,supra de acq.haered.in quishus locis nos latissime diximus. Rar. hic ultimo loco resert quosdam Doest. disputare an partes possint renuntiare luti publico, sed remittit hanc quaestionem ad ea, quae tradunt
D in LM C. Opin. Uerum quia isti quaestio respicit proprie as
105쪽
terminos nostrat L. Propterea non omittam siqua dicere petulam cor, pcd 3,quando partes pol sint renunciare iuri publico.Nam principalis rastio nostrae est, quod ideo testator non potest cauere, ne imo in suo tostamento locu habeant: quia solennia introducta sint iure pisi licinuidicit Imperator in L. testandi. C. detestament.& prout hic Accursin o. mavna dicit, nemo potest derogare iuri publico,per L. auidam, supra de admi. tuto. L. Quod de bonis, i. insta ad leni alciacum pluridatis alio iuribus per ipsi ina adduistis. Nam Sc rmula luris est, ut nemo polsit derogare iuri publico d.L. Ius publicum,de paei. SI Quod de bonis q. l. L. sit. insita de
suis&legit. in similibus Hormula ampliatur etiamsi iuramentum a cederet, c. si diligeti, de M. compe. Hart. in L. Si quis pro eo, de fideius c.&late lino. in c. cum contingat,de luresu. Secundo ampliatur, licet publis o utilitas non Ata principaliter, dummodo separari non posseti priuata, de die R L. Attilicinus. de pacti doti Pro praemissoru declaratione scienodii, quod ius publicum quatuor modis consideratur.Dicitur ius publicum ratione iuris naturalis & sanguinis, ut in L. ius Agnationis, depast. Secunα dod citur ius publicum,quando Rem p. princis liter respicit, uidelic ut des ista puniantur, L. Ita uulneratus, similib. ad leginquit. Dicitur etiam Ius pusticu quando publicam reni resp. cit, ut in L. iuri gentium,q. si pacis car,eod titide paci. Quarto dicitur ius publicum quando lex uelius Muni cipale aliquid introduxeiunt pro forma&solenibus, prout in specie loquis tur textus noster. Et illis casibus nullo modo partes possit ni derogare iuri publico. Quantum uero ad ius priuatum, rNula est in contrariti, ut qinlisbet pol sit renunciare seu ori suo,utii L .pen.C.depat in L. a. C.ut in potest lega.&glo. nostra magnam fili. hoc dicit. Regula tamen ista patitue plures exceptio quas uidete apud Doci in aL. Ius publica, Scind. L. Pen.: Rar hic quaerit,an Maes possintconuenire, ne an uitus qua habeo infundo tuo, praetcribatur c Controuersia est riter ipsum &Dyn Dyn. conscedebat huiuimodi metiam ualere, nari. uero contradicit, ut nullo modo partes neci; in hac specie, neq; in genere possint disponere&impedire cura sumptixscription:s. Et potitsimum tandamentum Barast, quia usucapio
introducta est fruore publico, per rationem. L. i. de usucap. ne dominia res rum maneant in incerto.Item ad tollendas lites, in t .sia. pro tuo. Senotentia Barchic communis est. Non omitto tamen,quod Rart. in sequensti quaestione de statuto disponenti,ut debitum praescribatur spatio decem
annoru, tautela quanda tradebat: ut dicatur in couentionibu , quod toties quotiesres prsscripta sitisset, rursus incipiat currere tempus. isto casu totaleretur 'taescriptio, argumento. L. Sicut in annos. Quib. mod ususseueta
amitt. Ductu na Rar. sequitur Bal. in repetitione L. cunctos populos, col. o. C. desum.triri &si. m.ut partes ditant tot es quoties fuerit pro cireptum toties iterum deberi uolo, uel quod currere debeat tempus.Hoc idem tenee Hor in L.Siusia,fructus alteri .Quib. mod usussiliai mitti istud consilia nar Marthollo. Uero. ponit in suis cautelisnu. sq. et Ista cautela nunquamihi placuit, nech in puncto luris uera est: prout etiam lac hic asseveratilia,
primis c. scit lac cummitte saus loe scia statuto contra L. Caus,
106쪽
delinibata non dubium. C. eoae fit. Secundo per regulam quae disponit, quod quando lex aliquem a Bam fieri prohibet, uidetur prohibere siue d brect siue per indiret tiam, cicum quid, cum aliis similibus de . Iur. in s. Quarto in specie Iac hic adducebat textum in proposito in β. n illud, in Auth. de non alie Mon.ubi textusticit extensione ne dis sitio fiat in fraus dem legis,&omnes modos,& cautelas de medio ausere. racit ad hoc optis me textus,que Bleo adducere in L.Sed Iulianus . mutui, ad Maced in L. . q. calumniam,de calum. in c. si ciuitas iuncti glo. ibi, desbiten. excoman GFacit etiam pro hac sententia ultra praedi Bi rex. in αL. Qiudam decedens, de admi tuto. ubi expresta dicit textus, quod quando aliquid est dispositum iure publico, nemo potest dercetare iuri publico quibuscun* cautionibus itastis. Sic in proposito nostrae quaestionis non debet pro ere ista cauo tela, ex quo expresse derogaret iuri publico,impediendo cursum praescriptionis. Facitr gula: circuitus sunt uitandi. dominus testamento, de indin. iacit etiam ultimo loco: nam si partes non possunt turdiurando res nunciare praescriptioni,&illam impedire prout uoluit Homen. in sum: ma,de praescriptilia g. res. ueri. opinio tamen, & Eelin. in Ruta extra de praesisti Isiuers. fillit,licet Alexamhic contrariu uoluerit& mala, discendo es lenouum diebam: cum etiam ante ipsum, &praedictos in termis nis contrarium uoluerit Fulgin concσεNisi copia, circa fin.& priorem sententia homensis ueram in uoluit Ange. in cons ςs auam ut dicit noσuissime Socciiunior in cons. Hs .lib. i.sentetia communis est contra Alex.&recentiores omnes admirantur opinionem Alexandri. Adparet partes nullo modo, nulla* uia poste impedire cursum pties biptionis. Et ista sen tentia uera est,& ita tenendum. t Non obsitat textus in L L. Sicut pecquem textum sundat se hic Bari quia enim textus ille loquitur in casti persmis a lege, merito talis repetitio ualet&tenet: ut toties quoties amissus suisset ususfructus, rursus incipere debeat. Secus uero in casu nostro, cu sismus in casu qui est expresse & directe contra dispositionem te 'quae om: nino resistiGlashic respondet ad illum textum,et ita omnes unaminiter rescentiores hic ibit p solutio Balae in L. unica in princi C. de tollen. 'Propterea infero ad ea, quae Doli tradunt in L. C. depat'. inci empl. Ruendit: quod cautela Lar. hic locum non habeat. Praesepposita comm ni sententia, quae habet quod pactu de retrouendendo perpetuo, & quans docun* praesci ibatur spaciotronta annorum, licet sit communis, tamen in puncto Iuris uera non est,ut latissim)dixi in L. i. l. mair. Et ita hane tautelam reprobat Bald n tractatu praesci tionum,&dicit communiter reprobari. et Quantum uero ad quaestionem,quam Bar. hic ponit de statuto dispoσnendi,ut si aeditor nigens si ierit in non petendo debitum, infra decen: 'm um,debeat cadere a iure suo: Bart. prasuponit statutum istud ualere,cum postmodum cut supra dictum est ponat remedium ne locus sit praesstriptioni. et Licet Doth hic non attingant, uidetur mihi istud statutum .ivillo modo posse procedere: quia iniquum uidetur, ut tam breui tempoσris,cio cretior cadere debeat i iure siro. Nam videmus iure communi
107쪽
dispositu na Te actiones personales longit imo tempore praescribi, L. Sicut& L. Omnes. C. de praesc.3o. uel qo.ann. inopterea uti iniciuum seruari noctcbet: cum lex iniqua non sit toleranda : quia lex debet esse aequa &iusti. erit lex. i. distinct.honus tex.in L. ex facto, R ibi Doct. ibi iniquum &c. supra de uuln& pup. Secundo facit, quia est contra r gulas iuris,cum iure
introducstu sit ut ob tiones non finiantur tempore L. obligationia, uers
placet, de adh&oblig. 1 ertio qd magis urgere uidetur, quod no uidet istudatutum iure ualere potie: quia dubium non est quin debitor in tam bres uis pacio temporis reddatur malae fidei polletiar: cum sciat se debere. Ideo sequitu quod nullo modo procedere poΩt praeibiptio, maximis de iure
canonico : cum nullo modo ius canonicum admittat malae sidci pose inserem , cis n.et ibi Doc.latitanae de praela ipticina alae taeside renixi. in GEt ius canonicum ubi tradiatur de materia peccati pti alet iuri ciuili, per not.in c. 1.de r tu, in cf.& Dossit,in d. iasin. de praesai. Et ita Bal. in L. omnes populi, circa principium unit illud stitutum de iure non ualere. Ultimo loco animaduertendum est ad unum,quod perturbare uidetur 34s. tota, L. nostram, quamuis Docti. hic non animaduertant. ' Nam Pomopon.us nos blael Iuthor in secunda parte ponit tria Exempla , quod oblis gatio haci edis, nomine legatorum,tempore, loco & conditione, finiri non possit. Accursius hic declarando haec tria exempla, dicebat procedere haec omnia ipso iure: secus ope exceptionis, per L. q. deteriit. &d L. obligationum , vel f placet, de ait. R obligat. ubi textus clare boc dici Rita Bart. 5 Doct. omnes sequuntur Accursium , quod textus noster 34m procedat ipse iure : iccus ope exceptionis. ' Licet autem omnes hoc modo liuitiant, tamen isita declaratio me plurimum perturbat: nam plurima praediciae declarationi , dc legis intelle qui uidentur obstare. Primorquia iste in ellectuq in secunda parte, si ope exceptionis intelligere tur,dispositio Pomponii esset magis imposita uerbis quam rebus: quod nullatenus est credendii argii meto. L. C. munia deleg Stasido, quia
L. ista in secitnda parte & etiam in prima,uana fuisset. R abim ullo est b,
3ςο. contra metalcm iureconc quod etiam credendum non est: l cum ars&natura nil frustra Gloiit operari, L. haec stipulatio, , . Diuus, infra ut leg t. seu fideicommis L nom. caue. Tertio etiam probatur: quia illi est aequalis determinatio, S quia primum dictum a iurecons antii paratur cum secui do, aqualis debet aec determinatio. L. Nam hoc iure, supra de uulg. 8c
pupilla. L. Quamuis. C. de impub.& aliis substitu. Sed in primo dicto
nullo modo locum habet ista declaratio: quia testamentu non talenniter. factu, est nullii ipse iure&ope exceptionis, prout consilit atris iubesus,d. L. testand C. de test intenti d. L. quida decedens, m pliatibus alijs Nem uis detur obstare,quod nati hic qui uidetur sentire ista dis scultate resis odor, sat Sio istud argumetu, etiam in prima parte debeat procedere disjaositio textus ope exceptionis, uidelice ut si legatario seliatum fuerit legatu ex te: stamento non selenni, quod ope exceptionis retinere possit poli solutio: nem factam: quia nata fuit naturalis oblintio ex testamento non taleiani.
Nam respondetur,qd non procedit ista similitudo: eo quia ista declaratio Barti
108쪽
IJart. titulit tantum ad modum retentionis, nota autem ad modum agensili, prout textus expresse sentit in secunda parte. Item facit contra istu n insitae; tum,quia in prima parte exceptio non competeret uigore pacati, sed magis iurisdispositione, scilicet quod naturalis obligatio pariat rei jblutae exceptionem, quae natura cli naturalis obligationis. Ita iurisgentium . . igitur nuda, lepae cum similib. Ut dilai Doc'. hic non animaduertunt. Nouisssimi Bononienses hic aliquo modo bene senti ut, licet no ita clireret in e seco tu non explicant sitim difficultatem ted relinquunt cogitandum. Miror quidem Doei. antiquo; hic, quod non animaduerteritat: Imo falcor me plurimum perturbare sit pra dic ti,adeo ut uix uideam respontuin i Tamen defendendo iurecons. dico,quod non suit sententia Pomponi u t hic darestur exceptio penitus exclusoria : nam id esset contra eius mentem, ac ctiam
nulla suillet dispositio: llius ut ibi radii tum est: quia si tarius cad prac ticam reducendo ageret ad legatum, & lapsu in hiisset tem pus, infra quod
iuxta praeceptum testatoris debebat petere,si oppositu in fitillet ei de uoluta, late testat ocis, ille uero adduxtilet regulam d. L. obligationum, potuisset ex cludi ope exceptionis. Propterea ego existimo mentem Iureconis suisse non de exceptione penitus exclusoria,tam in primo quam in secundo dicto, sed de exceptione quae prouenit exl gis dispositione ut detur exceptio reis si utar cx quocunc adiu non solenni: quia remanet naturalis obligatio, quae perlegem non euextincti. et Textus uero qui facit scrupulum, quod oblita gation finiuntur tempore ope exceptionis, loquitur in aliis terminis, non
solum quo adest, bina retentionis, sed quo ad quoscun*modos: ut prosi tertioluntatem contrahentium ,ratione placiti, remaneat naturalis obliga stio, eiullis uero exundia sit. Et sic generaliter loquitur lex de obligatione itineia: cilii li& naturalia Nam quando lex simpliciter loquitur, intelligitur de utra p, scilicet, naturali &ciuili, ut notatur in Inst. de obligat. in princisecus aute est in casti L.nostiae.Hoc modo tolluntur omnia contraria, sed adhuc ad unum animaduertendum est, quod Bart. hic est sibi coutrarius, licet Doei non animaduertant dum uult s.cundum intelleetiam supra di stuex testimento non solenni nasb obligationem naturalem ad legatum: quocalii adparet numerum septem testium, &aliarum solennitatum non essem em substantialem: quia alias non naiceretur naturalis lisatio. L. i. quiquisita: de uerbo. Obl. Bart. in L.cum lex de fideius. Nos quoip sit pra distinσguendo diximus in princi solennia testimenti non esse partes si ibstantiales absolute. His omnibus abselutis huic celeberrimae legi finem inponinus,ad laude Des optimi maximi.
110쪽
ACito in quibus casibus non oti;
Actus potest esse nullus, & tamen co petere exceptio nullitatis potest.. c aq6. Aeliis qui in rerum natura no existit, facit, ne Iuramentum consideretur. cain.
Actus substantialis dicitur quando lex ita statuit. v. Alienatio abiis solennitate Iure Mειν cipali prohibita, magis in bonis qus sitis,quam in quaerendis procedit. χος Alienigenae continentur in statuto per quod Iuris solennia in Testa,
Appellatio an possit tolli per princi
Appellationi partes renunciare posssunt. 3 DAppellationem partes deserere pocsunt. 3i; umentum ab ultimis uoluntatis bus, ualidum est ad contractus. ος. Ar mentum non est ualidum de sta, tuto ad legem seu consuetudine adtestatorem licet in quibusdam eastibus procedat. 13ς. 5c 136. Argumentum ualidum est de comi ιtibus ad ultimas uoluntates, quando est eadem ratio. i M. Argumentum .ualidum est de simili bus ad similia. γ3. Argumentum de uno casu ad alium in corie 'ior is est ualidum, quando per uiam regulae proceditur. Mo.
Bald. Malii plures dixti uri Mili
onem abs b insinuatione,iurameloti robore non firmari. Σ32. Barioli sententia recepta, ut testator possit prohibere ius accrescendi: non uidetur procedere. Συ. Barioli contrarietas, an dispositio noρua. s. si uero expressim, in Aul. de Haered .ec Falcarahatur ad Trebel lianicam: a DBona relicta Ecclesiae, Christ o relicta
Camuus redemptus conuenirepotest ut apud redimentem retineatur.D. Carcerrespicit iurisdictionem. os: Cardinalis, uel alter inserior principe, non potest causam committere,ut
summarie, ec abs* ordine agi pose
funisi ex causa iusta. Casus nonnulli sunt in quibus non oritur actio, di proprie non compe tit appellatio. 333. Causa quae directe inducit delictum.
Causae piae fauore ut non detrahiturnicidia: sie quo seruabitur test totis uoluntas haereditate non adita. isγ. Cautio de utendo arbitrio boni uiri reρ mitti debet Domino donanti di re seruanti sibi usumiructum. 14'Rinodiuersitatis quare magis in casipraedicto, quam in alijs casibus.
Cautionem de utendo arbitrio boni uiri, per testatorem n5 posse remiisti. 13m Cautionem de utendo arbitrio boni uiri licet testi tor remittere non possit. hares tamen poterit. 138.