장음표시 사용
71쪽
debeat dilatio. Ita Sart. in summatio diciti et Et ibi insere Barti ut si praetigatur terminus Reo, ad respondendum positionibus, uel Libello, &e ipse respondeat primo die termini, potestiudex ad ulteriora procedere rem quo cessat causa dilationis.Quod est notandum, &isbid di etiam Barti ibis uitur uom.&Aret. et Ista tamen regula recipit singularem limitatisonem, nisi tempus adsignatum suisset per aliquas dii bones,& uerba quae
omnino temporis extremitatem significarent, ueluti dictio tunc, uel donec, aut similis aliqua. De hoc est casus legis, in L.ε. in fin. de cond.& demonstreia istud est uerti,si tex.legaturprout comuniter legitur,ibi: quia ille articulus. Non autem hoc colligeretur secundum Cuman:&alio si ibi adposita filiisset copula&: quia implicaret etiam si non fuisset adposita. Sed ut dixi, in Pandectis Florentinis copula non adponitur. Bene uerum est, quod tex. ille, dii dicit, Scio haeres meus decem dato uult dicere Sela.Et ira in Pandectis Florentinis i Titur,ac magis congruit, si dicatur Seiae,quam Scio. Na testa tor ibi uolebat Seiae relinquere si filius natus non Lisset, non autem tertio masculo. Quarto oppono de L. nonnunquam, insta de condi.& demoniuiuncta L. i. infra tit. proximo L. si quis sempronium, L. captatorias, L illae autem institutioncs,iupra delim in si .l captatoriae, e .utinositio,in quibbus iuribus simul iunistis probatur, quod nec institutio, ne pi tum pos sint conferri in arbitriu in tertii, lege prohibente: ibi tamen conceditur testas tori indirceie,& tacite, ut possit conferre in uoluntatem alterius. Ad huius, modi iura Blutio dari potest, ut patet in dietis iuribus, maxime ind. L. nonnunquam, R in α L. ii quis sempronium: et quod licet testator non possitime prohibente conferre suam ultimam uoluntatem in uoluntate alterii hoc tamen procedit si expresu disposuerit, ut in d. L. nonnunquam: secus ueta si tacite, ut indietis iuribus constat. Et probatur idem in L. Bis legi' fimi, de reg. tu.& in L. si in diem, fina. de cond.& demonst.& facit regula illa, de qua per Iureconcin d. ta nonnunquam, & est etiam r la, expresia nocentide renita. Ut expressia noceant, non expressa non ossiciant. Et hoc intelligitur quantum ad nullitatem aetiis, ut differentia sit utrum testator exprimat express uel tacite. Ita Bal intelligit praedulam regula expressa noscent, M. in eleganter, β. si quis potest,col. n. de condInde.&hoc idem sequitur praeceptor meus in V.regula, pretania. ia ista solutio in ratione Bal. non uidetur tuta&firma am actus secti contra dispositionem legis siue directe uel indirect , siue quocunt, modo fiant, non tenent. L. Non dubium, C. de lemb. ubi quis dicitur laedere liuem si uerba amplexus laetiti& l uis sententiam non seruauerit. Et ex d. ta non dubium habetis regulam in certum,der lv. in Glicit Quo pre3ulaccum quid, derentuan C ut siquid prohibitum sit una uia, alia quo* prohibitum censatur perquam ad id perueniatur. Accedit regula cum quid, ali derenIu. in s. ut si a tus prohibeatur omnia censentur prohibita, quae ex illo loquuntur. Propaterea non inmerito Cyn. in L. in ementis, C. de contra. emp.dicebat, nubiam in Iure nostro esse quae minus ratione sit sustulta, quam regula is saera Oressa nocent. Idem resert lacin L. 3. q.filius, nu.as . supra de Libe.& posth. Propterea alio modo solue hanc contraristatem: declarando regulam
72쪽
praedullam, C pressa nocent, non expressa non. Quod aut quis disponens do habet animum aliquid committendi in legem, & in eius fraudem alη uerbis utitur,tuncsiue tacite, siue e esse, uiresia, seu indire te disponat contra sententiam legis,&in eius Hudem, lithosimo eius omnino est nutila. et Nam lax neutiquam permittit, ut sat fraus legi, L.Sed Iulianus, DMutui ad SC. Macedon. L. fm de calum. iunctoo si ciuitas,de senten. scom. in vi. cum ibi nota: bonus etiam est totus in L. hoc modo, insita decond.&domost.&plura ad hoc iura cumulari possent. Et ita procedat d. L. non dubium , cum aliis supra adducitis. Quibus uer6 modis dic tuc fraus serit gi, singulariter ponit Bald.m d. L. non dubium. num . 'Secundo casu , alit disponens tacite non habet animum disponendi contra legem, ne* in fraudem eius: et tunc si tacita dii ponat non offeris
dendo mentem legis c quia sententia legis cessauerit dispositio tacito
ualere porcsi , quae expresse non ualeret. Quia in tacita dispositione cesse sit mens legis. et Et hoc modo procedant iura supradidia una cum rastione illa, pressa nocent non expresia non nocent: de qua ut d. ximus)ind. L. nonnunquam,&ind. L. Si qu.s Sempronium. Quinto opposito, g. sinetistimas, in Authen. de alle. & emph. iuncta L. tincimus, C
de siccosin. Eccle. ubi testator potest imponere conditionem in rebus rolietis Ecclesiae ut nullo modo possint alienari, etiam pro redemptione captiuorum: quod est contra, l. L. Liacimus. t Item deciso illius textus est contra omnia Iura, quae s lituunt praeceptum test atoris nudum,abs cauis exprestione de non alienandis bonis, non ualere L. filii familias,
D ui, & ibi latis inad DD. eodem tit. nostro, L. pater filium, β. Iuliano Agrippa , Rin L. Lucius, infra tit. secundo, & tamen ibi non constat, . quod expressa causa suisset, & sic decisio illius textus in duobus disponi econtra leges: & uidetur dura & in qua dispositio imperatoris, quod peromittat in tam pia caulis, &nuorabili, ut bona non possint alienari: cum uideamus leges semper et atteta a ciuitate, ut pietatis causis, recedere a rigo, re iuris. De quare est bonus textus in L.Si iecuum,q. sequitur, de uerb. obLEt est etiam Donus textus, in L. cum is,=. Si mulier, de tu. dot. ibi. pietatismus a. Facit etiam textus in L.sin. C. adleg. Eale . Propterea Dothinae . D ui, in quarta limilitatione dicunt, per illum te tum in a=.ianet simas , liis initati omnia praedicta iura : ut non procedant, quando sumus in casibus, in quibus specialiter a lege disponitur contra dispositionem Iuris. Nam lex disponit, ut bona ecclesiastica alienari non possint, a L. Sancimus, tamen a in osse, te quo ibi, lex concessit: & sic in omnibus casibus sim ilibus: ut puta quod landus dotalis non po&it alienari, & non necessie cst, ut exprimatuc causi in prohibitione de non alienandis bonis ita per d. I.sansissimas, hoc uoluit locitata uerum,decond.adpos inuabo debent reuocari,&Bald in L. Quoties, C.de fideicommissi Cuman. Alexans. Iac Romnes ind. Diui hoc unanimiter dicunt. Et ratio huius limitationis est, ut illud pasebim aliquid opcietur ultra Ius commune :qubd secus esset in casibus non pressis. L. Siquando, C. Minossi testamenta c. si Papa, de priuil. in vi.
Isti limitatio di sententia Doct. nunquam mihi placuit, multom minui
73쪽
hodie: prout etiam alias diximus, in d 9. Dui, praesertim s unda. min.
isti sententia caret omni ratiotae, quod in causa tam fauorabili,&pia, des meat ualere praeceptum testicoris abscp caulae exprectione. lino in talica ii contrarium dicendum est , ut magis neces lacia sit expressio causis : quia de fauore animarum trestitur, quae canetis rebus praeserens
da eri: d. L. Sancimus, & Doeta. ratio in L. ualet. Nam melius ei & tutius uerba nihil operam, quam quod re ultet in .quitas & impietas, ' prout resultaret in olu isto, pernota DD. in L. sina. q. in computa tione, C. de Iu. del.b. R maxime cum lex omnino dicit nullum eis ιρα se praeceptum , ut in d. Diui, & at is luribus. ' Non obstit, d. . sanctissimas , in quo consitit omne iundamentium DD : quia res sponderi potest, quod licet in textu hoc expresta non dicatur de cauosae Preis.one , tamen necessario intelligendum est ad tollendum les gum corressitionem, L. Praecipimus in itine, C. de appella. L. Suaci
mus , C. de telia naent. Semper autem Iura iuribus reconcilienda sunt. c. cum expediat, de cle. h. iri 6. L. Unica, C. de inosa. dot. et item talis intellceius contineret absurdum , uidelicet, ut duo specialia simul concurrerent: quod a iure nostro non conceditur, per nota in L. i. C.
de dot. promitae nart. dc DD. in L. Si is qui pro tempore, de usuca.
Primum Alet speciale, ut bona non possent at enari pro redemptione . captiuortim, contra, d. L. Sancimus. Secundum, ut nuda prolibitio. ualeret, contra praedicta iura. Et ad hoc optime adduco autoritatem Angri in cons is 3. ubi per totum illud consilium V ii oluit, testato prohibitionem de non alienandis bonis relictis Ecclesiae non ualere, quo prohibitio fuerat unda: multo ergo minus dixistet Ange. in Octu nostro tam plo &fauorab.li. Propterea posset quis re pondere ad d: in te tum in 1 6 sanctissimas. Quod ille textus, secundum Cod cena Giaeacum non loquitur generaliter, prout textus noster, qui communiter test tuti et Nam Graece habetur, sacrobia fias Ecclesias ἰῶ ,s i ,κ. - ωa iuitatum, non autem dicit omnes ecclesias. Nci ibi dicitur, sim Oecos nona osciuitatum. Propterea Accuris ibi implicatur in uerbo ciuitatum,
dum exponit, idest ecclesiarum, cum ergo textus ibi loquatur in specie de duabus ciuitatibus: ideo talis dispositio uti ruorosa, procedat & res stringatur ad illum Olum : quia odia sunt restringenda. L. Cum qui 'dam, supra dethe. 8c posthia. c. odia. de reg. lv. in CSed huic intellesbii obstare posset, quod etiamsi legatur iste textus prout grae initur, et tamen expressio illarum duarum ouitatum , sea locorum, non debet res stringere dispositionem , per textum in Authen. Ossa , iuncti os ibi, Burti R OD. omnes, prout ibi late per praeceptorem meum,nu. s. C. desicroiani'. e C solicet quod expressio loci no Ibi et restringere dispositiosne. Facit textus iuncta o. int . Unica, in uerbo sponsum, Ide Rap.Virg. Attamen si quis uellet defendere hunc intellectum posset respondere ista uera esse, nisi expressis costaret de mente disponentis dispositione restrina b d ad illa loci: ut DD.dicunt in JAuth cassa. Hoc uidetur probari ibi dum
extius sequendo loquitur de ecclesia Hieroselymitana, at iurecclesia
74쪽
&in sine totus vult: qudd bona immobilia possint alienaripro redempstione captiuorum, prout prius dispositum erat in d. Sancimus, at* his notabitis: quia noua sunt. et Preterea aliud auderem dicere: disipositiois nem, d. sanestissimas non procedere de Iure Canonico, ut testator hi tui in odi legem imponere possit, ne bona alienari possint pro redemptio iactaptiuorum: quia impium 8c iniquum uidetur ut praedi stabona, in huiusmodi causa tam pia, &fauorabili alienari non possinti et Nam bona re sta Ecclesiae, Christo tradita uidentur :&Christi esse dicunstur, i. quoest. 2. c. nulli liceat, & candentes. Et propterea bona Eccle, salica dicuntur esse patrimonium Christi, ut inta cum ex eo, de Elesti inis. Ideo , durum citet, ut testator iuncire posset manus praelatoriam, Si Christi uitam repraesentant: ut non possint praedalia bona alienare. anones omnes, ultra ivies ciuiles antiquas , in huiusmodi tam pia cauta concedunt alienationem, ut in ci Apostolicos. m. quaest. ij. Ideo textus in d. q. Sanetissimas, corrui debet a Sacris Canonibus: cum pro res
demptione captiuorum tractetur denuore animarum, quae cunistis resbus praeferenda est: aestium enim,&iusium est, ut miseri captiui redis mantur ab insdelibus:&ideo dispositio, d. q. sanctissimas, uti rigorosa, non d t astringere Ecclesias Se personas ecclesiasticas: cum laici non pose sint dii ponere etiam in Duorem ecclesiarum. Sanctae Mariae, de Const. Et leges Canonicae nullo modo admittunt i ges ciuiles super spiritualisbus , uel annexis. α cum laicis , de rebus Eccle. non alienan. & habetis etiam textum de iure Civili in Authen. Ossa dc irrita, C. de secroiani'. Eccle. & ita si mihi casus contingeret constiterem, &iudicarem.Proconsfirmatione autem meae sententiae adduco autoritatem Frede. de Senis inconc is lubidicit, stante ne lutate Ecclesiam posse alienare, non ob istante testatoris prohibitione densi alienandis bonis. Quanto ergo magis in casu illo. Et haec procedunt ouantum ad d. unctissimas : Ueruntasmen non uidetur propterea soluta oppositio quantum ad L. nostram. Non uideo aliam responsionem, nisi dicamus, quod ideo lex hoc uolueunt,ut non possint alienari bona pro redemptione captiuorum : quia nulata lex praecedebat quae hoc prohibuit. Cum ergo talis dispositio non erat a lege reprobata : merito testator potuit pracilietam conditionem adponere. Nam qui scp potest rei suae quamcunt conditionem adposnere, L. 3. in s n. N ibi Din not. de contrahen empl. Sexto oppono de L. pen. cum pluribus atqs. C. debon. mater. iiii sta Authen. excipistur, C. de bon. quaelibe.in quibus iuribus dicitur, quod licet lex disponat in bonis aduenturis usum studuim patri acquiri: tamen testator potest linem imponere , ut usi fructus non acquiratur patri. ' Solutio dari potest, quod illa iura procedunt in bonis acquirendis: propterea enim lex facile concessit talem autoritatem testatores Nam videmus legem in bonis quaerendis, disponere, ut personae possint nobis praeiudicare: sescus in acquisitis, L. sina. C. deacciuiret . poss gloc& DD. in L. Seruus,
de pacti facie ad hoc quod uoluit singularita, Imob in concy ut si
75쪽
os. Ius Municipale extaret quod prohiberet mulierem posse alienare sine consensu propinquorum,tale statutum non haberet locum in bonis quaesi dis: I procederet tantum in bonis quaesitis. Faciunt ea quae DD. u lunt in Sc. sanctae Mariae: quod statuta laicorum alligare polant cleriscos in bonis quaerendis. Et ratio legis hax est , quia in bonis quaerendis
tradiatur de lucro: sed lex nullo modo considerat lucrum sicut damnum, L. Precia rerum, in princi ad Falcid. ubi dicit: nos non esse locupletios . res, si haeredes instituti sumus , antequam adeamus. Diuersa autem ratio
φα estiuat&damni. L. sina. q. licentia, C. de Iu. delibe. ' Septimo opposno. L. Qi amuis, C. de impub. & aliis substiti&L. Nam hoc iure, de uulg. & pupilla. Ad ista iura re bonderi potest , quod ideo lex cellae
quando testatoris uoluntas expressa reperitur, ut ibi, quia ibi lex non instendebat impugnare testatoris uoluntatem timo fauorabilis erat testistoru&conici iura querebate iis metem, merito,si conmit expressi' detestatoris uoluntate, lex non ulterius procedit. Et ideo adducitur textus in L. cum exi filio. g. i: quod expressum licit cessare tacitum, & regula quae dicit, quod eadem sit uirtus taciti et expressi L. Cum quid,& ibi DD. Si cemper.
proced.t: si coniunguntur,secus uerd si seperantur, quonia ut dixi expresesum ficit cessare tacitum. Octiuo oppono. de L. Ius nostrum, der iliu
φλ iuileia L. Quoties. q. si duo, sipra de haec inst. et ubi probatur, testatos rem posse prohibere Ius accrescendi: secundum intellestiam Bari bi, ScDD. communiter inta re coniumsti, infra tit.iq. & sic apparet ibi, te statorem disponere posse contra legis disse,sitionem. Ad istutionem illius contram deueniendum est ad ea quae DD. latissime tradunt in LL. re conium, & breuibus non diu insistendo, dicendum est quod aut sumus in i iis seu si descommissis , siue particulatibus, siue uni: aos. uersalibus, et 8c tunc testitorem posse prohibere Ius accrescendi :ed quia cessat ratio. d. L. Ius nostrum,Nam titulus legati non trahitur ad haeredis institutionem. L. Hisce uerbis , cum similibus , supra adductis in prin cipio. L. nostrae, de uerbo significa. Et est bonus terius, in L. Dominus , q. l. cum illos de ut uirussit. Si uero sumus in lineditatibuntunc distentiunt . ac quatuor diuersae sententiae reperiuntur, in
ter quas Bart. sententia recepta est in a L. Quoties: ut testator possit prohibere Ius accrescendi. Exempli gratia, si testator instituerit alis quem in stando , & sic in re certa, dixeritu illum non posse plus p tere: isto casu erit prohibitum ius accrescendi et quia institutio non tra heretur ad uniuersum , prout lex disponit, L. i. si ex lando, sum de haeres. inst. Et isto casia secundum Bart. uales it testatoris prohibistio, institutio uiciabitur ,& erit locus successioni ab intestato. Et cum hac sententia Barioli pertransit Bald. & Imo. inc. i. de testiment. Et sententiam Barti ibi sequuntur Ange. & Castrem & eam commus nem esse adserit Come. in L. Quoties, C. de haeredi. inst. & n au. uissime Croti in d. L. re coniuncti, numero sy. Ista senentia Barci
76쪽
Bart. licet commund sit, tamen non uidetur in puncto Iuris uerae Prismo per rationem adsignatam per Iureconsui. in d. L. Ius nostrum, stilicet contra naturalem rationem, de qua ibi. Secundo, quia ius accres cendi licet proueniat ex tacita testatoris sententia: L. si Titio, & Maevio, D lulianus, & tibi not. eoaetici nolitio. Alex. late tractatici L. in tes mento, supra de uuln&pup.5c praeceptor meus in Rub. C. Quan. non peten.pati principaliter tamen prouenit ex legis dispositione, per rationem.
d. L. ius nostrum. Ob id merito attendenda est magis legis dispositio, tuam tacita uoluntas testatoris: per lam, quod id quod principaliter coiis sideratur inspicitur. L. si quis nec causam, si cer pet. Tertio per L. i. si ex fundo, supra de haec inst. ubi lex uult, si testitor haeredem in re
certa instituat, quod talis dispositio trahatur ad uniuersum, eodem modo auando testator statuit ut testimenta seruentur. Et ita tenendo non obsat textus in L L. quoties, si duo, ibi nisi testatoris uoluntas. t Quia ille textus, prout etiam Crotus dicit, & antequam eum uiderem
idem sentiebam, non habet sensim quem Bart. ibi uoluit ad illum t tum. Sensus genuinus illius textus est : quod si testitor plures in diuersis portionibus in re certa instituerit, nullo adiecto coliniae, quod talis dispositio trahatur ad uniuersum,& quod dita haeredes sesqualiter si iccedant. Hoc o presse dicit textus, cum ponit exceptionem iureconc nisi manifesta M. quasi diceret: quod si constaret manifeste de temtoris uoluntate c ut in tali institutione saeta d re certa, & in diis paribus portionibus tunc dispositio trahatur ad uniuersum, & inata qualiter fiat successio si expresse constiterit testatorem sic disposuisse. Non habet ergo ille textus sensium Barci & communem : cum ibi sit specialis casias, quod testator instituat aliquem in re certa, & testator postea dicae in exceptione, ut ille non possit plus petere. Exceptio autem debet esse de regula, 8c secundum Setiam. Notabilis tamen est ille textus qantum ad primum dieitam, quia dicendum uideretur, quod debuissent in uniuerssim succedere in portionibus inaequalibus sicut a testitore uocati sunt,
textus est in simili in L. si ita scriptum, supra de libe. & positi. Et hoe
modo dicendo, negandin, indistincte testatorem non posse prohibere ius accrescendi: oppositio nostra tollitur. Nam posito siduera esset senstentia Bar. ccntestitoris dispositio secundu intellectu Rar.&communem non contradicat legi nostrae: quia Rari:ibi in Aq. si duo, no uult O pro parte decedat intestatus,imo uult quod in totum uicietur institutio ualet tamen prohibitio testatoris,& sic in ei sectu non laeditur dispositio d. Laus nostis. Absblutis oppositionibus tam per Bartiquam per nos fictis uenio ad quaestiones Bartiquarum septem sint. Quantum ad primam, ex eius dictis colligitur licet oblatre, & ordine
Eerso: ' Testatorem hodie non posse prohibere haeredem detrahere
tam tribellianicam. Et eius sententiam hic c licet contrarius sibit in at is locis tenuit inprimis Iacob:de Resui. in d. q. si uero octa
pressim, Hoc idem uoluit Bal. in L. filium quem habentem, C. fami L
77쪽
Hercis. Immo. in L. Marcellus, infra ad SC. Trebel. Nee non Alocus qui dicit hanc sententiam in punisto Iuris umorem esse. Iste articulus rit ualde daputabilis prout per D D. hic& in d. L. Marcellus:& sci
tentiam dari. sequuntur quo p Croti & Uicinenses hic. Et ut adpareat ueritas libus articuli, reseram ea quae adducuntur pro sententia Barta hic. Et primo quidem loco iacit, quod cum Ius antiquum sit correctum duntaxat in Falcidia: de g. si uero , non debet extendi ad trebelliani tametuitanda est enim correctio, L.Sancimus, C.de testamenti 'L. Praecipimus
in iiii. C. d Appellationibus & ista ratione usus suit Accucs qui sitit auσtor istius sententiae in d. q. si uero expressim . t Secundo etiam
incit, quia Trebellianica detrahitur contra uoluntatem testatoris, ut
patet iniuribus adductis hic per Baria in L. si ut allegas, C. adleg. silc. in L. Titio in fili. insta ad Trebellian. in sed quia, in inst..de fideis commic haered. Et ideo lex uoluit testatorem posse prohibere Falcis
diam detrahi: eo quia Falcidia ueniebat ex testatoris uoluntate, & quia eius gratia & intuitu introducta erat, ut patet in Inst. ad leo Falci in princi merito lex uoluit ut testator posset prohibere detrahi. Haec ratio cessat in Trebellianio, cum detrahatur contra testatoris uoluntatem. Tertio secit : qui grauatur in uno , in alio debet releuati, L. eum qui, de Iureii Sed han es grauatus restituere haereditatem, compellitur adire. L. cogi,&L. Nam quo β. fin. infra ad Trebell. 4iarto & ultimo iacit, uers, d. q. si uer6 expressim, nullo modo conueniunt fideicommista uniuersali. Ergo non debet conuenire dispositio, α L. M. Quoties, de dam. inc
uod non conueniant uerba adparet, quia disponitur ibi, ut si haeres ii5 adierit haereditatein, legata debeantur etiam non adita haereditate, constra ius antiquum, & regulas Iuris in L. si nemo, supra de testa. tute: L. eam quam, C. de fide com. ubi disponitur, qnod haereditas deuoluatur ad perlbnas ibi enumeratas. Hoc autem contingere non potest in fidei commista uniuersali: nam statim non adita haereditate, fideicommissum
evanescit. Ratio est : quia imputandum est fideicommissario si non compellit haeredem adire uigore S C. Trebelli. Si ergo uoluit fideicom missarius, non potecit locum habere dispositio noua in d. q. si uero e pressim . Secunda est sententia Bartiin L. Marcellus, infra ad Trebel M in d. auth. sed cum testator, et ubi Rart. firmat hanc conclusionem: quod sicut hodie ius antiquum correetiim est in Falcidia, eodem modo in Trebellianita, & eius sententia communis est, hoc , ante ipsit in diis xerunt plures antiqui, ut per Dyn. Iacob. de Are. Petr. ind. Aut.sed cum testator, & ibi Salyc. R Cuman. hane etiam tenuit Bald. inL. cum existio, M. duobus, supra de uulg.& pup. Soccin. in Rub. infra. ad Trebe
dicit hanc csse communem. Hoc idem Alo. adserit in concin consis deratis his, lib. i. Bal. in cons. qq. punctus quaestionis. lib. a. Corn.ind. Aut. sed cum testator, dicit quo* hanc esse communem. Croti quoq; hic idem adserit. ' Ultra adducta per eos, adde Aretin.in cons adi. se quendo ordinem, Roman. in conc Συ. in hac re. Sicu n cons. s. lib. i.
Cui in. in cons M. Dec. in conc asQQuaero an liniuinatus,nu. xlib q. Hanc
78쪽
Hanc quo b communem esse nouissimi dixerunt Iasin conss Redem γtotis notiri, nii: s. initiae. lib. ι .Rui: incon: i3s'. tibine mate&dubiis Hu. l. lib. 3. Marian. Soccia. Iunior incoiii ι3γ. b procelsa, nu. 6aib. i. lib. dicit: hanc cile magis communem, licet non mi, i dubitare uidearia Pro hac sententia communi adducitur, quod Falcid a & Trebellian. iureant: tuo sunt a 'quiparata. L. Marcellus, infin. principii, secundum inteli
lectum ibi per narc. in is a ad Trebel. t Ideo , quod disponitur in uno, cen eri debet di .positum in alio,per notitia L. si quis seruo, C. desuri. D D. late in L. si constante, ibi. mat. in L. i. q. lex halcidia, inscia ad leg. Fala &hoc maxime: d cendum est, quia halcidia & d rebellian ca sit, lata sign.tiscatione uocabuli continentur ut in L.Titia, infra ad leg Falc in L. si ut alles gas, C eod. adleg. Falcnequitur lilod idem dicendum uno quod inal o. cundo facit, quia ratio expressa in d. β. si uero e i in ira, militat tam in Trebellianica quam in Falcidia: quod quis pie agere uo uerit parendo tristis toris uoluntati. Cum ergo sit eadem ratio extenso heri defiat, ut inglo. inclem. i in uerbo eligatur, de elcei Tertio facit secundum Cumania concap. quo etiam utitur Alex. in is . conscisis. fauorabiliore ii causa Falcidiae quam Trebelli alaicae. l .in quartam in prin infra ad L. Falc. ideo dii positio d. q. ii Dcio extendi debet ad Trebellianitam. Quario secundit Socc. & lac ui et pro hac sententia comuni d. L. Mai cellus. Nam si hanc sentcntia tenemus. ut lex ind. q. si uero, tendatur ad Trebellianicam:talis di positio reduceret nos ad ius antiquum legis duodecim Tabul. quo tempore concessum eraticlia ori , ut ad iust bitu disponere pollet de rebus luis absci ulla detracstione, ut pitet in inst. adleg.Falc. in princ. in L. his uerbis, de uerb. in injdilpona .Anthiae Nupt. quo cassi etiam in correcto ηῖ cxtensio concesditur, ut glo. sngularis uoluit in statutum, ut uerbo numerandum, de
preben. in G, Et in isto argumento Socc Sc las 1 gunt pedes pro sen.
tentia communi. Quicquid st: et mihi magis placet pars negativa, quae uet.or eli inpunita luris, ut Alex. Ias Rali, fatentur in d L. Marcet iis. I t pro hae sententia facit quod uoluit Crol. hic ponderando textum in c. uarii ldus, detesta. ubi expresse dicitur, halcid am detrahi contra uos luntatem testatoris. Q ii textus neces laria intelligendus est de quarta trebelli an ca , & est posterior d. q. si uero exHesrna : tamen ibi dicitur, daractionem Trebellianicae esse contra testatoris uoluntatem:
quod nullo modo dici posset, si dii ostio d. s uel δ, hoc is spossit siset. Nam non licitur esse contra testatoris uoluntatem, si testator uos querit prohibcre, Se possit lege permittente Secundo per textum moueor
in d. sed quia, inst. de Dei commissa Halia. ubi lustinianus il le qui
est autor d. q. si uelo, d. c. t trebellianicam retineri siue ex uoluntate testatoris siue contra. ita , si censeretur facti extenso ad Trebellianica, uidere. tur lusi nian temet corrigere: quod nullo modo es prae. umendum,argii
mento L. Nam ad ea, in princ. infra decond.&demon. Tertio moueor,
quia certii est,quod diuersaeli ratio in Trebel Lanio, Scin Falcidia. uesupra dictum est fideicom mis Iarius potest compellere h. Prede institutis
ut sibi restituat: quia poterat L milii L. Nam qd,=ia. in sim. Unira ad Trebes.
79쪽
Trebeliquod ictus est in ha redesimpliciter instituto, qui non potes co
adire. Quarto iacit ratio inconuincibilis, ut nullo modo dispositio d. g. ii uer0,extendatur ad Trinellianicam : arguendo ibi a ratione finalices lante. Nam ratio finalis illius dispositionis fuit cui ibi in pluc.bus locis adpare RPraesertining. Hinc autem nos imperatorem lustin anum ibi uoluisse prosia dere testatoribus, quando haereditas legatis coniti meretur, Sc hic testatoris uoluntas non ad inpleretur, per remed una lea, salcidie: A. plura statuit, uolens in specie, teliatorem poste prohibere Falcidiana. t Supradiclia ratio final f suit, qua prae umitur finalis prout adparet ex proemio ill.us Autlu&per tot. ut dicit Baria in L. fin. per illum textum supra dehorti inst, uatio uero ἰlla finalis, non militat in fideicomm ita uia uertili, Nin quarta trebellianica: quia quarta Trebellianica nullo modo consumit haeredita: tem, & non dicitur diminui testatoris uoluntas, ex quo lex concedit haeres digrauato sub illa conditione, si sponte adierit haereditatem : lectis uero si compulsus. idcoinquum cessat ratio finalis, cessare debet dispositio.L. i. . sexum, cum ibi no: a. de postui :&similib. τ Et ita tenendo hanc sententia, quae in puncto luris uerior est non obstat primo textus ind. L. Marcellus hic per Bart.induetus:quia pluribus modis responderi potest, ut per Doch. latili me,& max. nisi per licin d. L.Marcellus.Nam licet ibi iureconc faciae aequiparationem det alcidia ad I rebellianicam, non tamen ibi adparet Iureconi ucllea ui parare istos duos casu;: ed in illo casu tantum Lehi est aequiparatio, de qua ibi ob id, non debet colligi argumentum per illum tem: Nam ita demum ualidum cst argumentum de uno calii ad alium incor rectoriis,quando ius antiquum inducit axiuiparationem per uiam regulae, ut in tet minis L. a.& ibi DD. supra eod. tit. nostro: quod iecus ei tibi. Item etiam c prout d.c.tSalyc. ibi&Doct. ille textus argu t de Trebellian ad Falciaeam,& lion e contra: ut in terminis nostrae quaestionis.ltem re bon=deri potest prout ultimo loco dicit lac ibi quod ille textus nullo modo probat casia in nostium : sensus enim legis latoris est, quod si haeres haei es ditatem uti suspcctam adierit coaetus,tunc non debet detrahere quartam: sicut intestamento militii,S aliorum n5 detrahitur Falcidia. Nam quando coactus adiit, perdit beneficium Senatusconsiliti Trebellianici quia Senatus consultum praedictum ita demum uoluit aliquem posse percipere quacias siponte adicrit haereditatem, & non alias. ut patet per totu illum titulum, ad Trebel. iste vidctur genti nus scia ius illius textu licet non sit intellectus
lasse Eliit etiam antiquorum, quorundam aliorum recentiorum. Non
obstat secundum: quia ratio ibi de pietate qua textus ind. q. si uero expressim considerat no est finalis, sed persuasua, prout Bart. sup a& al a latens
tutiuatio uero finalis. Jβ. si uero expressin est: ne ha reditas consumatur legatis, S hoc modo testatoris uoluntas perea quae non perit,si de rahatue quarta. Ad tertium repondetur : quod licet in aliquibus fauorab lior Scsortior sit Falcidia quam Trebellianica d. L. in quartam non tamen sequis tur propterea, quod debeat seri extenso cum cesset ratio finalis, ut supra
diximus. Item sumus in correcto si quo Oiu etiam non ualet argumentur
80쪽
Marcellus. Non obstitultimum fundamentum, quod plurimum Iase tollit,&sust Soccini in d.L.Marcesius. Quia re ondetur: quod hoc uorum est quando res reuertitur ad Ius commune is ad Ius antiquum, ut esu quando quarta detrahitur contra testatoris uoluntatem, sicut in d. g. sed quia,&λc.mynaldus. Sed ibi esset reuersio ad ius antiquum seu antiquit, simum,quod iam erat correebim iure publico: A L. od de bonis, ideo non debet admitti recursus ad ius antiquum. Ita debet intelligi illa o. ind.cisam tum, in uerbo numerandum,&pro hac declaratione fascit quod communiter selet adduci, uidelicet dictum Bari, communiter receptum in omnes populi,nu.33. de Iust.&iu. et ubi concludit Bar. pospulos inseriores posse abscin superioris autoritate statuere, &dis onere, si eorum dispositio reuertatur ad ius commune, adducit textum in argumens tum,in L.Msupra de iniu. Rup.irri. testament.&in L.hac consultissima,qui
Retenta communi sententia limitatur singulariter textus in d. q. si ii expressim ' non habere locum insiliis primi gradus. Ista fuit singularisti aar initatio Lin ubemus, in duobus locis ibi, ad Tre L per illum texatum,& ibi Salucadem uoluerunt Sal ,& Cas .in d. Authen . sed cum nator.Idem Bal. Roman.& Iasin d. L. Marcellus, secundum hanc consus
luit Roman ii concros Licet in causa,Alex. inconc s.li 3. ibi contrararius, Cumanan cons3ς. Et haec escomunis sententia,ut .laia,& maria me Iasadserunt in JL. Marcesius,Hanc quocpeste comunem adierit praesceptor meus in cons s i. nu. xlib. i. & Comcin AL.Iubemus. Eam quo communem&aequiorem dicit esse Mar.Socciiun.inconc isti ad corros borationem, nu. i. lib. i. Hoc idem uoluit Ruim hic, & secundum hanc senstentiam ipse consuluit, ut patet in cons ai. nu. s. lib. 3. Hanc quom tenuitta in cons. yy.Redemptoris Crucifixi, nu. 3.lib. t. Eandem quos* esse comσmuneni Ranuiorem dicit hic Crotasecundum quam ipse consuleret & ius dicaret. Contrarium uero tenuit in primis Cyn. ind. . Iubemus, nu. q.&ibi sortius vult: quod etiam d. L. tutamus correcti sit in casu expresta, ut hodie testator possit iubere, ut litustus computentur in quartam secus de
Iure antiquo,ut patet in L. in fideicommissario in princ nis ad Trebell. Ee hae sententia secutus est Cuman.in L. Cohaeredi, cusilia supra de uulga.& pupilla. Alex.& Soccan d. L. Marcesius. Hanc quom partem secutus est Alex.in cons . consideratis his,col a. lib. i. & in cons. et perspeetis, lib. DIste articulus est ualde dubitabilis,& in puncto Iuris uerior uidetur sententia Cyn. quam Bal. Sed ut adpareat ueritas istius quaestionis, consideranda est dii positio d.L.Iubemus,in quo totum fundamentum cosistit. Ral. pro sua limitatione inducebat a L. Iubemus, quod sicut ibi cor tur Ius anuliquum,ut fructus non imputentur in quartam insiliis primi gradus, licet temtor hoc exprest disposuerit sicut tal dicebat, si testator non potest
minuere quartam, propter computatione fructuum: ita a sertiori minus poterit in totum .auferre quartam. argumento L. Videamus, item uidens
dii,de inlit .luc et Ista sententia licet comuniter recepta sit, mihi nullo mos do placet,&sequor in hoc sententiam Cyn.&sioni tenentium contraria