장음표시 사용
31쪽
incolumitate ejus nuncupaturi. Publice quin etiam civitas universa votum secit, ac Consulum cura factum est ut duodecim Ca pucina, quo hominum genere nescio an aliquid sit aut melius aut sanctius, nudis pedibus, sandaliis etiam depositis , nomine civitatis ad Montemserratum prosciscerentur, additis duodecim puellis, quae vestibus albis usque ad talos demissis indutae, ac crinibus fluxis, nudis quoque prorsus pedibus in illa aetatis teneritate iter illud consece runt , ut votum civitatis ad illam ipsam aedem persolverent. Et ne soli Barcinonentes eum diligere viderentur, preces quoque ad Deum publice per totam prouinciam pro eadem causa ultro fundebantur a populis aliarum
urbium ae pagorum Cataloniae , Barcinoianensis civitatis exemplum feeutis. neque enim quisquam jubebat. Certe in univer sum aestimanti. a firmare licet neminem unquam advenam apud Catalanos tam flagranti desiderio fuisse celebratum. Marca vero, qui se tot religiosissimorum hominum votis a morte revocatum esse judicabat , grates Deo pro restituta quondam valetudine actu. s, & ne insalutata beatissima virgine Cataloniam relinqueret, ad Montem terratum di ipse pervenit anno M D c L i. dissertatio
nἡmque illi e iv. Idus Aprilis elucubravit de
origine ac progressa cutias heata Maria miginis
in Monteferraro 3 quae manu eius scripta , aenondum edita, in archivo monasteril posita est. Testatur id ipse in edi stola data adela rissimum virum Petrum valenam Diarium Iurisconsultum Hispanum , nunc rationum in regno Neapolitano Praesdem, qui tum
apud Brestonem haud procul Agatha 'eaptus detinebatur jure bellit Nane sap/rs Viresari me , cι quam a me literis tuis exigis, reddam de Ioannis Gaurini olim mari erraticuluris aetate senιemiam meam : qua sc ιemperare es Dira limius meri O falsi, at hoc repa diars , istud afferat. Ea de re disiersationem pe culiarem asio in monaseria olim si 'si, ps --
aeris istias chartus ac rare di si s cum annaM D c L i. istic deprecationis cavis consesserem squis dissertaris mea manu exarata reposita est in ausimis eja em Amtis a pia miro Baiae Iane Conmentas Absiste. Ceteriam, cum ea differ .
ratio fato quodam deperdita esset, de quo apud Marcam conquestus est R. P. Franci Lcus Crespus Bagiarum Abbas & sanctae Theoliniae professor Regius in academia Ilerdeon qui tum historiam monasterii Mon serratensis seribebat, ejus exemplum ad hune Abbatem missum est quum Perpiniani ageremus. Marea vero sic ad eum res
eripsit, praefatus aliqua, in initio epistolae de cultu qui debetur beatissimae virgini, sed
praesentem quam supplicisas istis ad aedem Maa tufenisi conceptis opem prae restit, era Δη-bas is ae gravis is morbis , eam Earcinone degerem , fere confectas , experimenti aedici, uas patrocinio melat ex ipsc mortis facistis ereptus. aare gratias Hyas benefiν pasticus actarus, se peralis monsis Iagis , adsacram is mmerasis itisas imaginis e podem m acces: sem, mice rasaia a naufragis appena selita, smontis Esripti Aem, O conseriptam de orati
atque imaginis meis re lacasMsionem dicimisqvia in anfimis domas ranc recondita, cum s die non extet, has exemplam ad se transmius
Tum paucis agit de antiquitate loci , admo netque Creseum ne in ea historia scribenda falss. ut Hispani solent, testimoniis utatur, qua Gallis , inquit, fustilaram si moae dere gendarum peritissimis laribriam delent, o re-
γε- narrationa , lices Aioqui verae, ainaris . rem demunt. Ceterum narrationem rerum a
Marea in Tarraconensi Hispania gestarum quae commentarium integrum postularet, majori operi reservo. Interim his ruere.
XXV. Sed anth quam ab hoc loco dis
cedam, res postulare videtur ut ruinam nodis
nulla dicamus de libro de concordia sacerdoti, heimperii. Exegerant Romani a Marca sapissime ut condemnaret quae in eo libro scripta erant aAversa moribus Italorum. Ille vero constanter recusaverat, ut supra
vidimus. Denique hoc anno MDcx vi I. muliata scripta actaque sunt in hae causa quae s. lentio transmittenda non sunt. Toto illo
anno multis modis tentatus est Nareae animus. Et is quidem ita constitutus erat, quandiu sanus fuit, ut decreverit nihil remittere ex privilegiis Ecelesiae Gallicanae, quam tu miscunque urgeretur, ac potius renuntiarurum
omni juri quod habebat ad Ecclesam Conseranorum. At squippiam valde ridiculumsbi Ogerretur subscriDendum, non repugna turum quidem, sed statim evulgaturum sibi
dictum fuisse hoe esse novum jus Curiat Romanae . nihil tamen facturum quo Gallica nae Ecelesiae privilegia damnare videretur, nisi si eodem tempore Lesatus regius aut Cardinalis Protector public E protestaren- aut schedulam quae ab ipso subseribenda exi. geretur nihil detrimenti asserre nostris pria vilegiis Hanc illi tum mentem fuisse patet ex laudata superius epistola ad Cancella rium scripta, in qua haec leguntur: Les conditions que Pan m imposuis p noleni eine s
res mes presentians que non pas de Ies exectito;
32쪽
ci res ment enfiigne que c estrit te nou- Ponι, O Francisii Mashea Arrium se Medicina meo duis de la Cour Romaine. Ie ne porroix Doctoris civis Barcinona , testium praesentia, is
pas consentis a signerque'Me claus Pi condam' ta simas ct reverendissimus petras de Marca nisi ira privileges de I'ulis Gallicane. Ascon- in supremo Namma Senatu Inaesi , sacri Regis traire , is risere que Pon conserve dor ma δε- C stiani simi Consistos Consiliarim , conui clararion ia reserve que yy v apposee de ces rutus per aliter intra quandam marisonem do. Primiaxes bim que Μωμών ι Ambin deur morum sua propria habitationis quam fovet inoa te Putemur des afaires de France prinstem Fatea nuncupata diva Anna, in lecta jacens inque la declaration qui me dra presentee s ensend Ilamitatis causa , habens'a manibus suprascripa fans prejudicier x Privileges de la France. tum suum paraream sta consessionem O pro-XXVI. Ita constitutus erat Marca die de- missionem resectile narratorum sepra , perlecta
cima Iunii, cum sanus adhuc esset. Incidit i a scriptura submissa voce, suum nomen infine paulo post occasio Romanae Curiae admo. propria manu subseri ι ct irmavit. De εώibas
dum favorabilis, morbus videlicet quo Mar- omnibus Osivulis sic at pradicitur actis , dica laboravit sequenti mense Augusto. Hac ctis , gessis, est securis, in continensi dictustia pulcherrima occasione usus Vincentius Can- I risimus Dominus Petrus de Marca periit Odiotus, qui tum in Catalonia morabatur ut requi suis in rumentum constri es sibi ac Hiis nomine Pontificis caperet spolia Episcopo- cva intersit tradi se liberari , prout de mandatorum decedentium & ut redatibus episcopa- urisu itast imo Domino Viniensio Caniosto tuum seueretur sede vacante, dc aliquandiu CHectora apostolico acceptanti tradidi perme dia post factus est Episcopus Balneoregensis, cum O in Friptum Norarium. Iuae fuerunt schedulam aegroto subscribendam obtulit acta Barcinoni siti, anno, He, mense , O loco, pridie Idus Augulti prorsus contrariam de- ac testibus p sentibus ad pramissa vocarissctaastinatis Marcae dum canus erat. Sed bene liter est assumptis atque rogaris , prout superius habet suod in actis publicis tum apud Bam cominetaricinonem consectis adnotatum est ista conti- XXVII. Huius rei mentio etiam ex gisse quo tempore Marcajacebat in lecto in- tat in ea vita illustrissimi Archiepiscopi quae firmitatis causa. Praestat autem integra acta a Fageto edita est, iremque in observationi describere. , bus quae circumferuntur Eminentissimi Caria
me est exemplam bene ct deliter Barcinonae dinalis Albici j ad librum meum de vita Mar-
sumptum a quodam publico es autheni o pan- cae. Haec sunt ejus verba. Deus autem opsimus reo instrumento declarationis fano ct integro ac maximin, qui opera Petri Marca in redesiasti de digno tenoris sequentis. Ego infrascriptus cis functionibus uti volebat, dum Barcinora Petrus de Marca profiteor me in omnibus commorabatur , exitiali morbo utam corripuis. sequi & amplecti eam doctrmam de iurisdi- In ea infirmitate ad cor remersus, prole fastonemctione ac immunitate ecclesiastica ceteris- O revocationem quae sequitur in manibus Episque rebus & causis ecclesiasticis quam docet copi Balneore enses in Catalonia tunc temporis Romana Ecdlesia, eique firmiter adhaerere. soliorum Osoporum Cestectoris emisit. Ego im aecunque vero huic doctrinae contraria fascriptus Petrus de Marea Ocseriesi in libro de concordia sacerdotii & im XXVIII. Anno Mochi. quum pesti- perh&in epistola Hyacinto Messades Ar- lentia Barcinonem invasisset, Marca mense chidiacono Empuritano Ecclesiae Gerun- Martio se contulit in monasterium sanctiss directa , 4me editis , quae postea decre- Hieronymi Murtensis, quo singulis aestati
tis sacrae congregationis Indicis damnata bus secedere consueverat , ibique aliquan- sunt, ea quoque ic nunc damno & in altera diu commoratus dein ad Granollerium ae- illius libri editione me emendaturum spon- cedens, & ad Ostatricum, demum iter Gal- deo, eandemque Romanae Ecclesiae doctri- liarum ingressus est mense Iulio. Haud sanenam etiam in reliqua operis parte a me eden- aliis tristior fuit Barcino , ac diem abitionis da me sequuturum promitto. Profiteorque ejus sic universa civitas prosecuta est ulla. singularia illa jura quibus in negotiis eccle- crymis desiderij futuri dolorem indicaret. siastieis Rex Christianissimus utitur, non nisi Celebratur adhuc eorum vaticinatio qui lon- ex privilegio apostolico posse exerceri. Alio- gam malorum seriem provinciae imminere quin legitime non usiarparentur. PETRvs DE praedixerunt , quandoquidem eam Marca MARCA. t In Dei nomine. Noverint universi deserebat. Neque tamen omnem ejus cu- quod anno a nativitate Domini millesismo sem ram abjecit. N am Margarito, quem ex urcentesimo qua retesimo septimo , die vero Mem be ad alteram fluminis Bisaucij ripam Mon- cur1 decima quana mensis Augusti ejusdem anni cadam inter 8c Gruam, x. M. p. a Barcinonec
33쪽
distantem evocaverat prid. idus Iulii. Cata-
Ianorum salutem & negotia commendavit, profusisque utrinque lacrumis , tanquam non amplius visuri, discessere, Margaritus
ad tuendam urbem , quam palath pbst His
panorum copia: Obsederunt , Marca ver4 in Galliam. Fuit sane semper magna inter eos amicitia, ac tanta conspiratio consensusque virtutum , ut Marea plurimi faceret Marga ritum , eumque valde amaret, hic vero Maticam in primis coleret & observaret, ac velut alterum parentem diligeret. Catalanos porro omnes, a quibus se plurimum amari
Narca nosset, ipse quoque peculiari quodam
semper amore prosecutus est , ut Omnibus notum est qui Marcam noverant , & ab eo scriptum est in quadam epistola data ad Eminentissimum virum Iacobum Cardina lem Corradum , cui perpetua & constans cum Marca fuit amicitia & praecipua in eum
inclinatio. Ac postquam in Galliam remea verat, laetabatur supra modum quum Occ sones nanciscebatur ad gratificandum ho
minibus illius gentis. id quod non raro accidit . . Ceterum peragrata Catalonia de Gallia Narbonensi , ad Consoranos tandem periveniens , qui in Prrenaeis Aquitanicis stisunt, eorum civitatem solenni pompa ingressus est Di. Non. Augusti. Quamquam animus ejus modicis contentus, Ec inanium con
temptor . facile transmissurus erat hunc triumphalem apparatum, nisi id Consolani effagitassent non mediocri studio, qui suam
in euin observantiam publice testarentur.
XXIX. Undecimo dein Kalendas Septembris Karolus de Mont chal Archiepisco pus Tolosanus , vir sane pius & doeius, ex.
cessit e vita apud Carcatanem, ubi tum con ventus Galliae Narbonensis habebatur , cujus corpus initio mensis sequentis Tolosam delatum, supremo ossicio mandatum est in Ecclesia cathedrali. Inter Episcopos vero qui funus curarunt adfuit & Marca i cui ve tus cum Karolo fuerat familiaritas ob similitudinem morum & quia aeruditionis fama conglutinat amicitias insignium virorum. Nemoria teneo adstantium oculos in Maticam, quem mihi tum primum videre con tigit, praecipue fuisse conjectos i comitante jam fama , archiepiscopatum Tolosanum ei destinari. Neque reticebo tam magnum virum Larolo visum fuisse Marcam ut cupiverit imaginem ejus in tabella depictam ha bere, quo eam in bibliotheca sua, quae magna & locuples erat , conlocaret inter illustrium virorum imagines quibus illa erat Or
nata. Ceterum ipse Τolosa paulo post di grediens, Regem adiit, ut juramentum fidelitatis , quod vocant , pro episcopatu
Cotisoranens praestaret praesens praesenti ex
antiquo & recepto apua Gallos more , nisi Princeps remittat. Praestitit autem via. Kal.
Februarsi anni millesimi sexcentesimi quinquagesimi secundi. XXX. Actum dehinc deprchiepiscopa tu Tolosano : quem eum plures Episcopi
cuperent peterentque , Marca, lic Et Regis animum nulla prece tentasset, ad eum Do minatus est vi. Kalend. Iunii. Operae pretium est edere in hoe loco fragmentum ex
epistola quae a sapientissimo viro ea de causa
ad Innocentium decimum pontificem Ro
manum scripta est. Noo me Iaset, inquit, quanis topere hau oneri ferendo vires mea sat impa res e 'quarum tenuitatis apprime conscius, ne dignitatem istum exambirem , ptiae sam deterritas. Auam tinti Principis vi me judicium fricis ne istam nec per Asi iaciram detraciarem , ex
mera debili os P, asscio disina opitulationis
certissima praesidia expectans . s sanctitatis mestra, qua Chrisi Domini mices gerit in terris, consensas accedat O auctoritas, qaa a priori Ee
Eulsa Cossianensi angustis snibus in arino deleo. O me fetium, qa do mereris istius at
que sena Ismi sacerdotis Exuperi, exemplo qai
ex pνυ ata in Has nis adyo crisiaram istam suscipiens , eam δειnde rexit juxta piam asque prudens Innocentis nimi ad ejus consiti a rason.
sum θ licebit per Ianoteatib decimi Herer m. ps gestos mali struitis regios is Gallia O Hispa
nia , vi partis quoque curis sancto mihi , Totis asius administrarionem capessere I Sci bat sane vir eruditissimus diversum ab Exuperio Episcopo Tolosano fuisse Exuperium illum qui praes datum in Hispaniis egit. Qui
enim ignorat Vertim eum argumentum esciet accommodatissimum ad rem quam tractabat , sciretque praeterea Principum aures ita esse formatas ut nihil nis j cundum laetumque aecipere velint, vim aliquam inserare veritati non abnuit ut pontificem alioqui dissicilem ae morosum sibi faventem ac pro .pitium habere posset. Quod ideo retuli, ut eatur Obviam scrupulosae cujusdam scriptoris diligentiae . qui in adversariis suis adno lavit lapsum hete esse Narcam. De quo ad monitus a me vir optimus paucis ante obi tum mensibus , risit huminis supinitatem.
qui non animadverteret cujusmodi argumentum in ea epistola tractaretur. Neque
enim historia scribebatur. Non displicet profecto hominibus eruditis quod oratores veri
34쪽
limites nonnunquam excedunt in compos- amant, seni non des risse , vividamque illitione verborum, ut auditorum aures aIsiqua ac viridem senectam obtigisse. In postre ita voluptate permulceant & alliciant. sc habetur XXXI. Sed illud incommodum in pri Monoetio admesimar, quo nos nactaria Regismis Narcae accidit, quod inter tumultus do a Lerisimis iram os muri osse aiis. mesticos ad archsepiscopatum Tolosanum Conveniss Occisuri tanagemis baseiae nominatus , rursum moram rerum ediperiri Cantius, Hispano tactor as hal a redax. necesse habuit. variis de causis, ac inter alias, XXXIII. Habio tandem conuentu , quod Iananismi a ud Innocentium accusa Tolosam ad sedem suam pervenit Idibustus eum suisset a malevolo quodam, cujus Marth anno MDcLv. absque pompa quam ut nomen edere nunc non libet, purgationis evitaret, dixit adventum in urbem suum in occasio expectanda fuit. Nam originem de ra incidere tempora quae Pontificem prohi causas morarum. & qui earum auctores fue- berent agere diem festum atque solennentirint, alio in tempore memorabo , postquam quippe dies illa fuit sabbatum ante Domini. locus non erit invidiae , neque per1culum ex cam Passionis. Perihilsique postea secretis ac veritate , quae, ut ait Poeta Comicus Aser, publicis sermonibus sblennia haec reeusare iplerunque odiumlarit. Quod nisi Pontifex adeo ut quum conventui Narbonensi praesi constitutionem suam aduerilis doctrinam deret anno MDo ax ac civitas Τolosana eum Iansensi tum temporis edidisset , futurum per legatos ac frequentes literas oraret ut erat ut Marca sententiam Romanorum ex- pateretur honores sibi haberi publice qui pectaret ultra hiennium. Bene igitur habet omnium ordinum consensu decreti erant quod tandem in eons storio habito v. Ka. nunquam ad id animus eius flecti potuerit. letidas Aprileis anni MDchiv. placuit purpu- Certe posteritas ad eximium quod3am decus ratis patribus & eorum patri Innocentio ut & laudem hujus civitatis hauddubie reseret
vir summus Ecclesae Tolosanat post longi quod viro optimo & pr stantissimo amplissi-
temporis moras praesceretur Datun id hauda mos & maximos honores habuerit, ac sum dubie insentibus eius in Ecclesiam 8c aposto- ma observantia viventem coluerit. Neque lieam sedem meritis Avotis populorum, ac sua laude fraudabuntur Canonici metropo
traeterea urgentissimis Regis Christianissimi litanae Ecclesiae sancti Stephani. Etenim Pon
iteris, cui Romanorum mora & tergiversa- tificem suum Maream se per omnem uitam
tio in re tanti momenti iamdiu displicebat. reveriti sunt ut filij solent parentes a quibus Sexto Kalend. Iulii ejusdem anni. Ρarisiis in se plurimum diligi seiunt. Dederunt pro- Capella Borbonia nune diruta , quae haud fecto posteris magnum sapientiae ac vituprocul castro Luparae visebatur, Marca ju- tutis exemplum , quando subortis aliquo ramentum fidelitatis, ut moris esse adnota ties dissidiorum inter ipsos de Marcam occavi supra, Regi Ludovico XIV. praestitit pro 'sonibus, eum omnium sitarum controver archiepiscopatu Tolosano. Et quia vetere sarum judicem & arbitrum esse non semel instituto Romanus Pontifex consuevit Meia scripto rogaverunt , nec unquam lis inter eos tropolitanis dare Pallium de corpore beati contestata est. id quod, opinor, nemini an Petri sumptum , plenisadinem videticet ponti- te Narcam contigerat antistiti. Non poenius casis askθ ut loquuntur veteres & novae idit illos istius obsequii, nec est cur poenite sormulae quo in ordinationibus & certis re debeat. atque utinam tales in futurum
tantum festis anni diebus in provincia uti eis nanciscantur Archiepiscopos qui Marcam licet, illud nomine Innocviij decimi Pon aliquo modo referre possint. Sed revoco me, tificis Maximi it i. Nonas Iulii Archiepisco- ut ad id revertar unde digredi me coegit pie. po nostro concessit Dominicus Sestiterius tas & optimi viri sancta memoria.
Episcopus Meldensis , qui Petri Gauliarum X X XJ V. Haud multd post adventum
Canceli; si frater erat. eius habitus est Τolose conventus Episcopo. XXXII. sequenti tum mense Novem rum provinciae Tolosanat: in quo cum agen-hri Marea prosectus in Galliam Narbonen dum esset de mittendis delegatis ad comitia sem , in cuius conventibus Archiepiscopus generalia Cleri Gallicani , Maream in pri Tolosanus habet jus primae sententiae, Idi mis eligi placuit. 1sque Lutetiam mense Au bus Decembris advenit in urbem Monspe gusto ea de causa profectus est. Verum vix liensem, ubi eonventus illius anni agebatur diue pervenerat , quum ex praecepto prin- serenissimo Principe Contio tum h Cata eipis in Galliam Narbonensem remeans, Ionia reduce. suum hoc iter versbus ipse conventui ejus praefuit apud Pedenatium. exposuit anno aetatis suae sexasesmo. Vt in locum amoenissimum , in dioeces Agathens de appareat vires illas mentis, quae juvenis stum. Interim cleri Gallica omitia pari.
tam quasi divino quodam spiritu ac furore sis habebaetur. Illuc itaque Marea se con.
35쪽
ferens.anno MDCLvx. perhonorifice in eo
coetu susteptus xui. Kalend. Aprileri, deinceps in plurimis occasonibus ostendit quanta ingenij vi polleret, de quam praeclara eruditione ac doctrina praeditus esset. Nam au ehora talem Romam Ponti scis , quam per
summum nefas aliqui deprimere conabantur, sertiter & strena vindicavit adversus aemulos. Gnarum id Alexandro septimo, qui post absoluta demum comitia ho norificas ad Maream literas die rata. Novembris anni Mnc xvii. scripsit , quibo ei grates egit ob assertam sedis apostoli caedignitatem , dc ut deinceps pergeret in
eadem reverentia verbis amantissimis hor
tatus est. Scripsi tum temporis historiam sve Rhiati em sc enim ipse vocavit Gai
lico vocabulo , cum Gallich scripta si telum in Gallia gestarum in causa quinque propositionum ex libro Cometh Iansen ij ex
copiarum s quae in commentariis cleri Gallicani descripta, seors ira dein edita est. In
ea originem de progressum mali , pertin clam eorum qui doctrinam Iani enij tueban
tur, Summorum Pontificum decreta ad ver
sus illam , catholicae Ecclesiae consensum Ee cetera quae interim contingere , aperiatissima de dilucida admodum narratione ex plicavit, nemine prorsus adjuvante. Id autem ea de causa visum est adnotare , quod
in epistolam quandam a coetu illo ad Regem scriptam Kalendis septembris anni MDCLva. irrepserit Relationem illam fuisse consectam ab Archiepiscopo Tolosano 8c ab alio quodam Episcopo. Tanta autem erat Episcoporum G Illicanorum de Marca opi 'nio, ut elim scribendae erant literae de re quapiam gravi, hoc ei onus summo consen su imponerent ut pro omnibus ipse scriberet, secuti videlicet exemplum Episcoporum Africanorum , qui Aurelium Carthagilis Episcopum eo munere fungi voluerunt in
Concilio Carthaginens , de Episcoporum
item Africanorum apud Stardiniam magno numero exulantium jussu Regis Trasa mundi, qui Fulgentio Ruspensium Episcopo ute bantur in pari causa. Prepterea, inquit Ferrandus Diaconus Carthaginensis in libro quem scripsit de vita ejus , quandocunqae referi ιιbaar confitentibus , Episcoporum. nomina canctoram dises sar in rivis. Ita filias beati Fulgenti, frms tenesarin in pris. Extant stane novem epistolae ad sanctissimos Ecclesiae Romanae antitistes a Marea scripta nomine Episcoporum Gallicanorum , quarum pleraeque sunt editae r quae licet aliorum Episcoporum nomina contineant , ab uno tamen Marci ictatae sunt. Extant praeterea
quamplures epistolae ad diversos scriptae ab
Episcopis Gallicanis, quarum auctorem esse
XXXV. Nondum finis impolatus erat comitiis eleri Gallicani, quae anno , demum
MDcLMI I. A. D. x. Kalendarum Iunii dimissa
sunt, quum derepente infausti auspiciis pro diit libellus famosus, sub titulo epistolae ad illustrissimum Dominum de Marca Archie piscopum Tolosanum, ovo ejus fama atrociter proscindebatur , de auctoritas Ro manae sedis per summam audaciam aper te uiolabatur. Libellum hunc secutus est
alius haud moderatior, Ec ipse . ut prior Iabsque auctoris nomine. Censebant pleri que amicorum praeclarh facturum Marcam,s nebulonum istorum improbitatem retun deret , ut universi agnoscerent putidas eo rum calumnias, dc ut eos suae puderet ima
pudentiae. Alij contris, inferius dignitate degravitate ejus rati s quicquam reponeret, praesertim cum impostorum nomina ignoraiarentur , suadebant ne sbi hunc laborem ancisceret, neve luctaretur cum umbris. Ipse. utrum respondendum esset, meditationi suae reliquit , ae tandem abstinendum censuit, contemnendos existimans , ut ipse aiebat, latentes post columnas mali nominis debito res. Itaque is honor audacibus illis scriptoribus non obtigit ut in eos styli mucronem Marca stringeret. At Romae , de Lutetiae
libri eorum publicis edictis prohibiti sunt 3ccremati , ut illic quoque esset concordia sa
cerdotii fle imperij , quemadmodum ipse
scriptum reliquit in quadam epistola.
Idus Aprilis incidit in gravem morbum, quem pleuritim medici vocant a dolore late
rum , quo rantum non periit ac viaticum, ut nos Christiani vocamus, tanquam discessurus , accepit, tribuente , ut optaverat
aegrotus illustrissimo Appamiarum Episcopo Stephano Cauleto, suffraganeo Eccle-sae Tolosanae, qui tum sotth Lutetiae aderat. Conualuit tamen ex eo morbo ; ac men.
se Maio , ex medicorum sententia, in vilialam Issiacum in agrotari sensi stam , quae I v. M. p. abest ab urbe, se contulit, vitandi caloris causa, 8c ut procul urbis impedimen. tis , valetudini daret operam. In hac solitudine, s tamen solitudo vocandus est locus in quo tantus vir degebat, respirare paululum coepit, 3c privati viri vitam aliquantis peregit. Invisebant eum amicorum intimi, non ob aliud o inim ut laetos cum eo dies age rent , dc se valetudini ejus consulerent. Igitur confirmatus a morbo de a novis mara
tionibus , cogitavit de profectione in suam dioecesin, a qua eum abduxerat rerum publicarum necessitas , eamque ob rem libros
36쪽
Archiepiscopi Parissiensis. it
os schedas, suppellectilem denique om- XXXVIII. At Marea iussus princi .
nem Tolosam praemisit mense Augusto. pem se ui, Parisiis discedens iii. Nonas xx XVII. Sed elim ad prosectionem se Novem Dris , Lugdunum pervenit xv O. diligenter praepararet, cui necta posse moras Kal. Decembris i quo paulo post advenere non providebat, praeter pectationem ac etiam Dux &Ducisa sabaudiae ac sorores desiderium suum Lutetiae retentus est jussu Ducis, ut Regem Ludovicum X IV. ma- Principis.Et quia ipse quo licentiam abeun- tremque eius Annam Austriacam, & Phidi Deilitis impetraret, aiebat sibi decorum lippum Ducem Andegavensem . illic agen-
non esse ut absque ulla causa aut privata aut tes, inviserent. Vidimus autem in ea urbe publiea abesset a sua dioecesi, inventa est ra- eminentissimum Cardinalem Hieronymum lio qua scrupulus omnis ex animo eius evel- Grimaldum Aquarum Sextiarum Archie teretur , adlecto videlicet eo in numerum piscopum, quem suis apud Antonium Car- Ministrorum Status. Ita vocant eos quos dinalem Barberinum ossiciis adiuvisse Mae
Princeps secretis suis propius admovet, & cam supra retuli , quum sedis apostolicae quorum consiliis utitur in republica adim- Nuncium ageret apud Ludovicum Resem mstranda. Diploma tamen statim datum anno millesmo sexcentesmo quadrage limo non est ob subitum Regis discessiim & ptae. tertio. Neque silebitur in tempore quam cipitem profectionem ad urbem Lugdunenia non vulsari amicitia Marcam ea tempesta insem , ac in Burgundia demum confectum te honestaverit. Vidimus ei iam illic illustrinest, apud Divionem, v v I I. Kalendas De- simam virum Iosephum Mariam Suaresumembris. Haud pigebit compendio referre Episcopum Vasionensem , cui magna cum verba hujus diplomatis, in quo Princeps ait Narca intercedebar amicitiae necessitudo,
se, quum intimum Consilium crearet, sta- quique me aliqua sua benevolentia prose. tuisse unum etiam antistitem in illud admit- cutus est, Si quibusdam memoriis ornavittere, quh suam in clerum Gallicanum in. usui futuris in libris meis de vita rebiisque clinationem ac propensionem indicaret. Et virorum illustrium Lemovicensum. Marca
quia agnoverit neminem Episcoporum Gal- porro Lugduni commoratus usque ad Idus licanorum hoc honoris gradu digniorem es. Ianuaria anni insequentis, ea die, Rege Lu- se quam Marcam , ob singularem intelli- tetiam redeunte, ipse ex praeceptorius Nargentiam ejus & probatam longa experientia bonem petiit, conventum Galliae Narbo in negotiis publicis industriam, tum etiam nensis illic habiturus. Igitur Ararem navi ob magna ejus in rem Gallicam domumque gio ingressi propter Athanacum, ubi quon- regnatricem merita, quibus omnibus rebus clam Augusti aram fuisse conlocatam docuithonam de se existimationem . magnam fa- Marca in libro de Primatu Lugdunensi,mam , de benevolentiam regiam populo- in Rhodanum mox delabimur I ac Uienarumque promeritus sit, cum salientiam nam , Valentiam , Avenionem , Tarasco consitorum ejus eonsecuti semper sint eum. nem, Belliquadrumque s Vgernum olimius felices, his videlicet de causis sibi visum dictum praetervecti, Arelatem demum per
esse ut vir ille, cujus praeterea majores maia venimus A. D. xvi't. Kalendarum Februa .gnam reipublicae operam navaverint in iis rh i ubi ab illustrissimo viro Francisco Grig rebus quae ad religionem catholicam stabi- naxo civitatis illius Archiepiseopo, & ipsoliendam & ad prosperum regni statum con intimo hauddubie Marcae amico splendi. servandum pertinuerunt , ad dignitatem de ac peramanter hospitio accepti sumus. Ninistri status vocaretur , ut deinceps in Postridie transgressi in Galliam Narbonen.
omnibus regiis Consiliis haberet jus sentenia iam . proxima nocte diversati in oppido santiae. Neque profectis Princeps sapientiss- cti Egidii, ac sequenti die in Montepessumus silentio transmisit res ab eo praeclarE lano, dein xt D. Kalend. transito Araure
gestas domi forisque. Summis enim laudi, fluvio, propter quem olim stus erat vetushus extollens sapientiam judiciorum ejus, Cessero , Biterras pervenimus. Narbo nos quandiu Senator & Prae s suit in Palla. deinde hospites habuit xii. Glend. Femento Palent, ac dein postquam inter Con bruarij.sstorianos admissus est. sectens postea ad XXXIX. Illic agendo eonventui ma-
prudentiam ejus in exercendo munere Visi- xime intentus Marca, intervallis tamen ne latoris generalis Cataloniae, ait administra- gotiorum utebatur ad nostendas antiquita
tionem ejus, quae septem per annos ra- tes urbis. Aderat illustrissimus Bosquetus velit , eo majori dignam praeconio, quod Episcopus Mon spelientis , laetabatiirque in dissicillima tempora inciderit, planeque quisd vir sbi amicissimus tantam curam opus fuisse prudentia ejus & caritate in rem Narbonis, unde ipse ortus est, haberet , ac publicam ut regia auctoritas mea prouincia simul loca circum a centia invisebant, scru retineretur. e iij
37쪽
tantes secreta maris , & vasta stagnorum spatia dinumerantes ; stupendamque veterum Romanorum industriam & audaciam mirati sunt, qui alveum , rupto etiam aliquot in locis saxo, Ataci flumini aedificave runt in medio stagno per immensum sp . tium. Instituerat equidem Marca peculiarem librum edere , quo si regillatim de his
omnibus rebus disereret. Erant enim quamis plurima notatu digna; sed quae tamen em ditum scriptorem desiderarent, ut Obscura sabulis, & a veritate ab utero aberrantia, in viam reducerentur. Verum omisit hoe consilium postquam anno sequenti nactus cccasonem de iis agendi, nihil eorum praetermist in libris quos scripsit de limitibus
Galliae Narbonenss & Hispaniae Tarraco nens s. Ceteriim eum illic agentem atrox casus perculit, mors videlicet Archiepiscopi Narbonensis, a quo ordinatum esse Marcam supra retulit qui vita excedens apud Narbonem xv D. Kalend. Aprilis, quatriduo pist insenti luctu provinciae sepultus est in Ecclesia cathedrali sacra funeris pedia gente Marea. Tum vero peracto conveniatu , Narbone excedens pridie Kalend. Apri lis I ii. Nonas Tolosae se reddidit X L. Tum temporis Eminentissimus Camdinalis Mararinus in extremos Galliarum limites prosectus, apud vicum sancti Ioan nis Lugiens s ad Oceanum constitit In dice cesi Balotiens , quo eum accedere Compulerat desiderium revocandae pacis inter potentissimos Galliatum de Hispaniarum Reges jamdiu de gloria magis quam de imperio certantes. Illuc Marari num assecutus Marca, & ab eo comater ac benigne accepistus , ac secretorum eius aliquoties particeps factus, non ante recessit quam ab ipso admonitus est Regem brevi Tolosae ad tu rum , ubi conventus Oecitaniae habendus insuper erat. Intellexit Marca aperiri sibi viam reditus in suam dioeces m. Itaque ea protinus arrepta, in Benearnum denuo pergens nam antea illic quoque fuerat mense Iulio ὶ dein ad Vicum Aquensem, quem ob aquarum salubrium copiam vulgato v cabulo Vasconico Bagnerias nuncupant, demum Tolosam se retulit v ii. Kalendas Octobris. XLI. Haud multo post aperiuntur eo mitia Ceeitaniae apud Augustianos, atque in istim Rex Ludovicus , Philippus frater,& amborum mater Anna Austriaca , ΤΟ - losam advenere pridie Idus Octobris eum amplissimo totius aulae comitatu. Advenientes Marca excepit in introitu Ecclesiae cathedralis , vestibus pontificalibus , ut fieri solet, indutus , habita quoque brevi ad
Principem oratione, qua testaretur laetitiam apud eas gentes conceptam ob pacem saactam de ob adventum ejus in hanc urbem. Dein supplicationes Deo actae. Ceteris ea
fuit Mareae felicitas in his comitiis, in qui. bus praesedit, ut de privilegiorum provinciae
conservandorum rationem invenerit, squod
illi maximam apud populos gloriam tepe
rit, eorumque in eum amorem mirifice auia
xit 3 & Regi insuper fidem suam probaverit.
Sane post actum conventum , ipse, comitantibus omnium ordinum in comitiis consistentium viris , ad palatium archiepisco pale, ubi Rex cum tota familia regia habi tabat, progressiis, ut moris est, munera proavinciae maiestati ejus obtulit v a. Kal. Ianua. iij, habita quoque oratione plena dignitatis 8c eruditionis accommodatae auribus Principis. c LII. Anno MDC xx. mense Ianuario habitus fuit conventus Episcoporum provinciae Tolosanae r in quo, ut in supe riore , actum fuit de mittendis delegatis ad comitia generalia cleri Gallicani ι ac prae terea de eligendo Agente generali in rebus cleri , cuius electio eo anno pertinebat ad Episcopos Tolosanos. Piget referre historiam huius conventus , nimi sim profecto cognitam ex sermonibus hominum. & ob pertinaciam contendentium de administra
tione illa. Neque aliud a vobis, aequissimi
lectores, exegerim quam ne refricetis ob ductum vulnus, nεve traducere velitis eos
qui flentii mei auctores sunt. Satis illi poe.
X LIII. Iam antea Mararinus, eum sacta pace Tolosam venisset, Mareae sgm fi caverat Regem in eum coniecisse oculos ut una cum illustrissimo viro Hyacintho Ser ronio Episcopo Arausicano , qui Perpini ni apud Ruscinones morabatur, & cum iis viris quos Hispaniarum Rex b eandemeausam missurus erat in eas regiones . ex
penderet qui fuerint olim limites Galliae Narbonensis & Hispaniae Tarraconensis in
ea Pyrenaeorum montium parte. hanc enim
esse conditionem pacis, ut Gallia coercea tur intra suos limites antiquos, qui Cata loniam attingit. Igitur Tolosa digressi A. D. xi. Kalendaruns Martij , ad Carcasionem cito. Deinde Livianam, NarbCnem, . Leucatam, ac Salsulas νnota pristis scriptoribus nomina, pervenientes, postremo Perpinia num ingressi sumus v. Kalendas, ubi Marca habitavit in aedibu I Iosephi Margariti, veteris amici. Advenientes porro nos splendide accepit Araus canus Episcopus, obviam etiam progressias usque ad Sallulas, quae X. M. P. absunt a Perpiniano. Quin dc urbs
38쪽
Perpinianens s , quasi eonvulsa sedibus suis, magnis sumptibus. Itaque edictum illud 2. ἰ- prorsus quasi migrare putaretur, ut Hiero- prompto obsequio amplexi sunt populi. vi.
nymi verbis utamur, ad excipiendum spe- debanturque quotidie erumpentes E mon-ctandumque Marcam effusa, obviam quo- tibus rustici, paleam ut jussi erant deserenaque ei processit usque ad aliquot milliaria. tes. Marca tamen nihil earum rerum quae Ipse vero inter venerantes gratantesque as- venales erant accepit sne pretio, gnarus .piciebatur, eo laetior, quod durare viros in videlicet temporum quibus Cataloniam &amicitia & abesse adulationem intelligeret, adjacentes regiones mirabili abstinentia deae praeterea apud eos valere memoriam ve- integritate administraverat, adeoque hune teris sui erga eos amoris & rerum ab eo prae . vitae ordinem non deserendum. Has homi
clarE gestarum in his regionibus. Intererat nis virtutes sponte celebrabant indigenae uidelicet jam tum, quod est pulcherrimum, publice reputantes moderationem eius, de posteritati suae. Vidimus Perpiniani venien . quod toto vitae tempore aequabilis esset. res apud eum Catalanos, non ob aliud quam nulli gravis, & in neminem contumeliosus. ut sui in eum amoris abundantiam illi osten- A L VI. Duo illi viri quos Rex Hispanuaderent 1 viri boni , si se amari intelligant, cum Marca & Serrotiio committere voluit, asperi & duri, si se contemni noverint. erant Catalani, atque ideo rei quae tractan
XLIV. EYpectabantur interim Hispanici da erat propiores, viri sanh graves & hule
delegati , quos rumor erat statim adfuturos negotio non prorsus impares. Qui primas ac Marca pervenisset ad Ruscinones. eam so tenebat in hac delegatione, Eques erat Or lam esse causam morarum. Intelleximus po- dinis D. Iacobi , vocabaturque Micha Elnea commentum id fuisse,quum vidimus eos Salba , vir severus Ec tristis ι vultusque ad adeo lente festinare ut non anth loco se mo. gravitatem compositi. Alteri . qui Cathou verint quam nostri ad Mortaram, tum Cru et Regis Consiliarius erat in senatu Catalo taloniam loco Regis Hispani tenentem, niae, nomen fuit Iosepho Romeo, ingenio sssent clarissimum virum Petrum a Ponte smmo viro, Ecfestivo, utpote Derto sens, Abbatem Arularum in dioecesi Helenens, & salutaverat Musas. Cum his Marca apud qui fuerat olim in familia Marcae, rogatu- Ceretum expendit veterum loca quae Rusiarum ut eorum profectionem urgeret, & ut cinonensem tractum ae circumjacentes po-
. cum eo consultaret de loco ubi commode pulos Galliis assign3nt i initio ducto a protractari posset limitum utriusque regni de ' montorio Aphrodisio, in quo templum Ue finitio Tandem igitur advenerunt Ceretum neris , & Cervaria loco, qui Galliae finis dixti 1. Kalendas Aprilist quo se quatriduo citur a Mela. Τum Melae locus explicatus
ante contulerant Marca & Serronius, ne il- nova ratione, adductis auctoritatibus ex au
lis mora ullo pacto imputari posset, cum ex ctoribus finium regundorum. Reiecta&ρο-
Abbate audivissent de eo loco inter ipsum plosa Ferdinandi Non ij, hominis Hispani,
di Moremini convenisse & delegatos brevi editio: qui absque ulla vetusti codicis au adventuros. Ceretum porrδ oppidulum est ctoritate , & contra constantem omnium satis amoenum haud procul Teco flumine, editionum ac librorum fidem , vim etiam
x v i. M. p. l Perpiniano. in extremis ferme apertam inferens honae menti, textum Me
comitatus Ruscinonensis finibus. Nam ad lar audacissime, ne quid gravius dicam. cor quartum ab eo milliari uin spectatur castrum rupit, ut Hispanis suis gratificaretur. Dis Bellaguardiae , infra quod visebantur olim putatum an monasterium sancti Petri Ro trophaea Pompeii in summo Pyrenato posi- dbnsis, ultra quod aliqui aiebant templumia, quae, ut docet Strabo, Hispaniam & Veneris fuisse situm in altera promontorii Galliam disterminant. 1sque loeus hodie est parte , intra Gallias retineri deberet, ta- in eonfinio Galliarum & Hispaniarum. metsi a longo tempore fuerit in regione XLV. Accidit autem ut quum Cere. Empori tana, quae dubio procul Hispania tum pervenissemus, serronius pro imperio rum portio semper fuit. In disputationem edixerit ut rustici illarum partium gratis pa. quoque venit comitatus Confluentinus, as-leam alendis delegatorum equis iubmini- serentibus Hispanis eum olim pertinuisse adstrarent. Sueta haec utplurimum in his rea comitatum Ceretaniae ae distingui debeje gionibus equorum pabula , ne videlicet ani. Ruscinonensi i contra affirmante Marcamat suapte natura superbum, nimia lasciuia eum semper fuisse in dioeces Helenens, de insolesceret, si sceno tantum , quod ibi pin. partem quondam Ruscinonensis comitatus. guissimum nascitur, aleretur. AEquissimum Capsmum etiam, quis crederet ) exiguus porro videbatur ut illos privatim quisque de terrae angulus , ubi Atax fluvius Gallicus suo juvaret qui rei publicae causa relictis se- oritur, in controversam deductum est i liis clibus suis, in eas regiones venerant non sine cet olim fuerit in dioeces Narbonensi, &
39쪽
nune sit in dioecesi Alectens, quae a Narbonensi resecta suit auctoritate Ioannis xxi .
Ponti fieis Romani. Quaesitum postea an Ceretani , ut hodie intelliguntur , fuerint
olim intra terminos Galliarum,an vero Hispaniarum portio. Atque heic a Marca obi ter emendata est vulgata Strabonis versio Golielmo Xylandro confecta , quae Ceretanos ait esse gentem Hispanicam , ostensumque est Graecum Strabonis textum ni hil aliud docere quam Ceretanos esse m ximam partem Hispanicae gentis , atque adeo aliquam Ceretaniae partem Galliis at tribuendam. Itum dein ad Urgellenses &vicinos illis populos , quos ea de causa, inter ceteras, ad Gallos pertinere debere aiebat Marca , quod in Pyrenaei iugo postisnt, ut docent Egin hartus & Poeta Saxo. nicus, & quod Ecclesia Vrgellensis a Karolo Calvo Francorum Rege, cujus Praeceptum authenta cum vidimus ex archino illius Rclesiae ad Marcam delatum , inter ceteras Septimaniae, quae Galliat pars est , posita esse videatur. Addidit, totum Vrgellensem tractum eo tempore in Septimanis fuisse . quandoquidem Ludovicus Pius Imperator in Praecepto suo , quod item authenticum vidimus ex archivo ejusdem Ecclesiae alla tum , monasterium sanctae Gratae, quod erat
in dioeces Vrgellens, vili frui eadem liber. late & iisdem privilegiis quibus cetera monasteria intra Septimamam posta fruebantur. Intellexerunt Hispani sitii rem esse eum
magno vito de antiquitatis peritissimo. Itaque cum non viderent uias exeundi ex his
dissicultatibus, ac tamen nollent sibi quicquam imputari posse , totum negotium de industria conturbarunt, specie reverentiae erga duos Administros regios , missis de mum ad eos eodicillis apud Ruscinones in priora tu beatae Mariae de campo consectis viri. Kalend. Maij in quibus continebantur diversae eorum sententiae eirca limites in Pyrenaeo figendos. Cetertim haec quae dicta
sunt, quamquam interfuerim omnibus te sis oculatus, tamen ex Relatione uberrima
quam de lix rebus Marea scripsit, qsiaeque ab eo missa est ad amplissimum virum Michaelem ΤΚlterium amicum suum, hona fi . de excepi , quod non usque adeo credere velim meae memoriae, ut si quae scripto tradita sunt, non existimem consulenda. X L VII. Discedens autem Marea Perpbniano, ubi graviter aegrotavit, dissertationem reliquit de theca reliquiarum sancti Ioannis Baptistae quae servatur in Ecclesia Dominicanorum Perpinianensium , a se compositam per intervalla febris, ac Patribus illis traditam v i. Nonas Maij. Qua die
iter ingressi sumus Tolosam redituri. Eochm perventum esset postridie Nonas , neque satis virium Marca haberet ad cons.ciendam viam usque ad vicum sancti Ioan
nis Luriensis, ut illic Regi ac Cardinali Ma.
zarino pacis arbitro rationem redderet retarum a se apud Ruseinones gestarum, senteniat Iamque suam coram promeret, quae apta
videbatur ad finiendam eontroversiam de limitibus Cataloniae re Galliae Narbonens s. mihi, quo ipse amanuensi in his omnibusque aliis rebus utebatur, onus imposuit deferendi illuc comprehensam scripto senten tiam suam manu propria subscriptam. Haud- dubie adventus meus Hispanorum consilia
turbavit, spe jam & opiniona Ceretaniam omnem devorantium , adeo ut Administri regij in diuersum abierint, dum Ceretaniam uterque Regi suo vindicare studet. Cele bratam tum memini Philippi quarti potentissimi Regis Hispaniarum vocem. ipsi honestam , pro Marca honorificam. Agebatur, ut dixi, de Ceretania. Et quia Princeps ille intelligebat res in eo statiι positas esse
ut aut redeundum esset ad bellum, aut Ceretania dimittenda, optabat ut Marca praeasens heic adesset. conquieturam enim si tim controversam, quae sapientia viti iaci te componeretur. Et ingens amictis Hispa niae rebus solatium videbatur Ceretania im- .perium amittere judicio tanti viri cujus magna per Europam fama & auchoritas erat.
Sed tandem eo ventum est industria ac sa. pientia Mararini, qui consiliis Ac eruditioni Marcae plurimum tribuebat , ut relictis prorsus intra Gallias comitatibus Ruscinonis & Confluentis, Capsrioque v& valle Queroth magna etiam Ceretaniae pars no stris finibus accederet , juxta novam strabonis interpretationem. Tum vero redux ego apud Tolosam, convalescentem ex recenti morbo Maream reperit qui paulo post ad castrum archiepiscopale , cui Balinario nomen est, secundo ab urbe lapide, secedens, illic operam dedit explicandae huieno hili controversiae de limitibus regnorum. de quo libro, quoniam occaso tulit, pauca disseram , ut interiandum editio ejus adornabitur, sciant curio si antiquitatis quid in
XLVIII. Instituerat olim Marca, quaerat in Cataloniam ac Catalanos propensi O-ne, historiam illius gentis scriberet quam
magna ex parte consecerat in secessu Mur
rensi, haud procul Barcinone, ubi duos libros composuit ex quatuor quos meditabatur. Titulus autem eorum erat, CATALONIA ILLusTRATA. Mutandae inscrip
tionis occasio & causa fuit delegatio regia ad
40쪽
ad investigandos vereres regnorum limites. cet descriptioni b Iuram adi rati Mimicis cm. Quippe com legendo deprehendisset totum cis Chrsuti gestorum, sie Sarracens sive atio Po- illuin tractum 'de quo controvertebatur, libet nominea est lar i non omissis Ecelesa ab Egin hario aliisque illius aevi annalium rum constructionibus monasteriorumque scriptoribus aliquando vocari Maream Hispa- & aliorum piorum locorum sundationibus. mram, interdum vero Limitem Hispoicam, Nec inmideo , inquit ipse in epistola ad Lu. usus est opportunitate materiae ut libro ti- cam Holstentum , Regum nosinam gloriae, tutum faceret de suo nomine. Itaque sic ins quorum opera, a semporistis Pippini assue iam-criptus est MARCA HispANic A e gonem , religio is istis partitis rotatiraris est. Va-LiMps HispANicus. In libro primo num ergo est quod ait Fagetus, illustrissi- proponit geographicam descriptionem Co. mum Archiepiscopum libris Mareae Hic mitatuum Ruscinonis , Confluentis, & Ce. panicae , quorum duos jam olim composue retaniae , dein tractsis Vrgellens s , & citi rat apud Barcinonem, duos alios addidisse cumiacentium populorum, Capstiique & occasione controversae de limitibus regno Queroth , & si quae aliae regiones in quaea rum in Pyrenaeo figendis. Etenim unicus stionem veniebant. Causas dubitandi in tanthni liber additus est. Quod si reveren- utramque partem ad sexi, & rationes deci- dus ille vir mihi credere non vult, qui assi dendi, emendatis per occasonem aut illu duus auctori fui quum ista seriberet , qui stratis veterum scriptorum locis quibus in meam ipsi operam in hoc commodabam, in hac operis parte utitur. Tum conquis ta denique qui opus illud penes me habeo, notiorigine Atacis fluminis . quem Pol ibius video quibus illum testimoniis convincere Narbonem nominat, digreditur paulisper possim. satis tamen erit ostendisse illvm gr,
ad antiquitates urbis Narbonensis, cuius viser errasse in ista re narranda . adetque moenia priscis temporibus alluisse Atacem mirum non esse s in rebus gravioris momenta manifeste probat contra reeentiorum quo- ti fidem & diligentiam ejus des derare cogi rundam opinionem. Capitolium Narbonis, mur.
ac thermae, ubi fuerint, indicat. Septima- XLIX. Persecto demum opere, post niae vocabulum recens, & sero repertum, quam caniculae furentis aestus deferbuerat nimirum post pulsos Gotthis Romanos, Marca cogitavit de prosectione in urbem unde Sidonio effictum sit, novh prorsus regiam. Ergo Tolosam relinquentes pridieae dilucide explicat, deducens videlicet ori. Nonas septembris , Burdesalam adveni-ginem ejus, non a Biterra septimanorum, mus v tr. Idus, ubi vir illustrissimus Henri- ut plerique, sed ab ea septem Provincia ' cus Beth unius Burdegalensis Archiepiscorum portione quae Gotthis cesserat jure bel pus, qui semper constans in amicitia Marcaeli, quam Sidonius vocat Septimaniam Got. fuit, eum detinuit per biduum , ut suum in thorum. Investigat ubinam hodie si Illibe- eum amorem illi ostenderet. Dein per San-ris magnae quondam urbis & magnarum tones & Engolismense, Pictonesque trania opum tenue vestigium, utrum sit ipsa civi- seuntes ceterosque regiae illius viae populos, ias Helenensis , an vero Cauco liberas ac Lutetiam demum peruenimus i x. Kalendas
pro Helena definitum. Titi Livii locus de Octobris. . . Illiberi eYplicatus & illustratus. Ostenditur L. septimo dein Idus Martii Mnc Lxi.
hallucinatio eorum qui Concilium Eliberi- vita concessit Eminentissimus Cardinalistanum apud Cauco liberim celebratum fuis- Mararinus inedia, purgationibus, &ui ipse volunt , decepti affinitate nominis . Ge- sus morbi, qui diuturnus suit, consum panerales dein regulas ad disterminandas re tus. Morte ejus distracta est Ludovici do-giones proponit petitas ex verticibus mon- mus. Nam quae unius animo regebantur,tium, cliversiis aquarum, & snibus dioece- separari deinceps ac diuidi coepere , Princi-seon. In secundo libro agit do vetustis po- pe tamen summam rerum in se trahente, aepulis Cataloniae seu Hispanaae Tarraconen- vigentem a & parem ingentibus negotiisss & quam provinciae illius partem qui L ostendente. Igitur assignato cuique mune que eorum occupaverit. Non praetermit- re suo a Principe , rebus ecclesasticis cum tuntur nova nomina, & inventae dein ur- majestate ejus tractandis admotus est Mar bes aut oppida. Habet insuper egregiam & ca, cumque eo illustrissimus vir Harduinus elegantem Monti si rati descriptionem. In ' Perefixa Ruthenorum Episcopus, & R. P. tertio demum describit historiam illarum Annatus Presbyter e Societate Iesu , ou partium a temporibus Pippini Francorum conscientiam Principis regere solet. Consu Regis usque ad Hugonem Capetum, praei- tuta haec v v x. Kalend. Aprileis. illud au Iae incumbens, ut ipse ad Valerum Diarium tem singulare eo die aesedit . quod elimeleia
scribit, rebus ecessastita eae itoris , mirili- ctio de viris illis a Rege facta nora ubique