Illustrissimi viri Petri de Marca ... Dissertationum de concordia sacerdotij et imperij, seu De libertatibus Ecclesiae Gallicanae, libri octo

발행: 1669년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

298 Hrabant Mauri

scriptum est , Non se jus os anse Dominam, quoniam agnitor corris irae eis, spenes Regem noli teste sideri spiens. Hinc Se Dominus arrogantes & duros corde per Hieremiam increpat, dicensi alaianiteris sonum astenderemium tuum ad quaerendum di tisnem, o dixi

si, Asiaque peccato es innocens ego sam, cypropterea averratur furor tam a me. Ecce ego jaceis comendum Iecam, eo quod dixeris, Non peccavi, quia ius es ficta nimia iserans miri tuas. Obtri

praeteritis peccatis pinnisadinem VenIllinperfectum veniam trinus.

super eos qui veraciter se per consessionem & poenitentiam convertunt ad eum,& sperant in misericordia ejus, declarat ipse, per Erecthielem Prophetam dicens: Iustitia

jusi spereum eris, O impietas impk erit supra

eam. Si auum impias egerit paeniseritum ab om

nibus peccatis sevi qua operatus eis , castorie . rit universa praecepta mea, o fecerisjuricium edijssiliam, mira sives non morierar. Omniam iniquitatum ejus pias operatas es non recordalor. In Uitia Iaa quam verrius es vivet. Num qaidistinius mea es mors impij, dicit Dominus Deus, o non vis comenatara viis sis, o mimis Convertimini, O vise paenisensium ab omnisas iri Basilvis me is, O non eris molis in ruin mini itis. Proicite a volὼ omnes praeiaricationes, is seiu molis cremiam cse suisam novum. Et Pare moriamini domas Isael ρ aiis noti monrem momentis , dicis Dominus Deus. Revertimini , es mitise. Et alibi: Impietas impi, non nocebit ei, in quiscangae die conmerses faeris ab implerate sa; mastus non poterit vivere in justitias , in quacunqae die peccaverit. Etiamsi di aera juso γιd visu vivas, est consi s in justitias fecerit iniquitatem , omnes justitia 6tis osti.

mioni indemar, O M iniquitasesa quam opera. rus es , in ipsa mori tun Sin istem dixera impio, Mone morieris, O egerit a nitentiam a pecora

que Age impias, rupis Pe reddiderit, in man duris υitis amsaraveris, nec feceris Dic am in justam , visa vivet, o non morietur. Omnia peccara ejus qua peccavis nori imputabun r ei. Iisi clamo justitam fecis, visa sivet. Ideo Nova tiani haeretici frustra januam pietatis supernae Occludere poenitentibus nituntur, divinet misericordiae sinum ignorantes, cum non solum prophetica lectio, sed etiam evangelii majesta, idipsum astruat, quod quicunque pro commissis peccatis dignE poenitentiam

gerunt, veniam apud clementissimum iudi cem peccatorum suorum promerentur. Unia de non solum praecursoris Domini vox bap tismum poenitentiae in remissonem peccatorum primum praedicando intonuit,sed etiam ipsa Veritas primordium praedicationis suae, ut Matthaeus testatur, de poenitentia agenda inchoavit, dicens: Paenitentiam a u. adpro pinquavis enim regnum cariorum. Et alibi: Veni te , inquit, ad me omnes qui laborviis es on/rari sis , O ego re iam vos. Veraciter enim poeia nitentibus adpropinquat regnum coelorum, cuia delentur peccata, dc adpropinquat justitia sempiterna; omnesque qui ad Saluato tem nostrum pia intentione veniunt, de pec

catorum onere relevati, aeternae resectionis

pabulum in coelestis regni beatitudine per cipient. Exhorrusio ad industentium delis otium. CAsu T XII.

HIE c tu sacratissime Imperator , &

his similia relegens, spernendo judi-lsa, scias te per fidem rectam & bona

Dicta aditum regni coelestis promereri posse. Nee te deterreat nocentium improba vanitatas, sed magis consortet evangelica veritas,

eredens in omnibus Resi & judaci tuo, qui tibi in terra regnum dedit, & in sutura vata bene facienti regnum promist. Et ideo siquid te in hoc stammate belli do valle laci marum atque laborum plenissimo perversorum machinatio nocuit, noti illud magni pendas , sed ereptori & defensori tuo Domi no Christo in omnibus gratias agas,qui mortificat vivificat, flagellat omnem filium quem vult, & eastigat omnem filium quem recipit. MeminerisAue illud divinae legis,

quo scriptum ess Ne quaeras ultionem, nec me miseris iliariae cimiam tuorum. Ditiges amicammam scut teipsem. Ego Dominas. Leges meas

custodite. Dic atque tibi simul cum David Rege illa mulier sapiens, in Regum, quae compescuit ipsum Dauid de Nabad stultissimi, ita dicens , Atifo iniquitatem fumati tuae. Faciens enim sciet Dominus risi δε- mino meo domam Iritim, quia praedia Domini, Domine mi, Iu praetiaris. Malitia ergo non immeniriuν in re omnitas disias visae tae. Si estis snMeris aliquando homo perseqMens te, o quorens animam itiam, eria anima domini mei dira quasin fas calo Umentiam apud Domi m

Deam ratim. Porro anima inimicoram tuorum κώ-

rasi ν quasi impera es cireuia fandi. Ciam ergo

furis tibi Dominas domino meo omnia Pes Iocutus est bona de te, o conti merii u iacim seper

382쪽

Liber de reverentia &c. 299

ν-δI, non eris tibi hoc in singulum O in μυ- peceata mundi, qui tanquam ovis ad occi- palam rarius Domino mea qaoὰ aderis sngui sonem ductus, non aperuit os suum , sed ten-mm innoxiam aut irae se altas fueris. Hinc εc ratus, inrisus, flagellatus, alapis caestus . con- Apostolus ad Romanos taliter loquitur, di- sputus, spinis coronatus, & ad extremum in tu cens : Nouere esse prata es vad vosmetipses, cruce confixus, pro persecutoribus suis exo- ssi multim pra malo radianus . promidenses ravit, dicens : Pater, ignosce istis. Non enim hiana, non ramam coram Deo , fel eliam corum sciam quid fetam. Non ergo mirum si homo Aibus timinibas , eri poses, Dod ex missis terrenus & fragilis aliqua adversa patitur, sq, eam omnisas hominibus piscem halenus, non chm tanta homo coelestis & innoxius passiis vomeri s defendentis , carissimi , sed diste Im est , ut nos utique sanguine suo a peccatis r cum iri. Scripsum is enim: Mihi vis ictam.us dimeret, & emriplo longanimitatis ac pa-nirituam, dicis Domistis. Sed festirierit inimi tientiae suae instrueret atque eonfortaret os ratis, ciba issum. Sistit, parum da illi. Hoc Recipe igitur , pater mitissime . filium enim faciens , cursones ignis reveresi pere pus tuum poenitentem , ut illius patris clemen ejus. Noti vinci a malo. Sed misee in bono m. . tissimi imitator fias qui filium luxuriosum , intam. De quo & in evangelio ipse Dominus terra aliena totam substanriam suam cum v. t. & salvator noster Petro interroganti quo meretricibus dissipantem , novissim h ad se tiens fratri in se peceanti dimittere debuisset, poenitendo reversum occurrens benignissi- - . si usque stities, sed usque septuagies septies. me suscepit, & non solum peccata ei indulis L Et alibi aci discipulos suos ait: Dimittitest, verum etiam stolam primam illi reddi dimittemini. Dure , cirrisitur mobis. Menseram dit anulum in manu dedit,& calciamenta bonam es ransnam is rea tiaram ct superas pedibus impendit , largissimumque convissensem diatini in vim me um. EM m mera vium novimm h instruens , chorum & 6m mensura qua men aeritis remeti stir molis. Et phoniam cum eo laetabundus celebravit ruti o. item e Cum sasitis, inquit, adorationem , di quia si imitator ejus sueris, proculdubio rea mittes aiahaleris tamentis aliquem, at opa- num aeternum perpetualiter cum illo possi-urve reqvii in e lis ea dimitiis Ubi, rit ira debis me a. Isaias mos non dimiseritis , n/epis o Haec quoque dignitati vestrae, serenissime veser at in cartis ea remities motis peceat. Domine , ego vilis vester homuncio, non ra. Et ut electos suos pressuram in mundo quas sciolus replico, sed quas devotus δε-siastinentes consolaretur alio loco diciti mulus ad memoriam reduco, ut quia plurimii. Beari qui persecutionem patianor propter j i vos proximis temporibus injuste laeserunt. tiam, quoniam ipsorum e Bra vim esturam. Bea- quidam per malitiam, quidam vero per tiali estis cum matidixerim vobis, O perseeuti in morem. & quidam per infirmitatem, vos co- fuerint, oe dixerim omne missam iam m. 3-s gitetis quid maxime Deo placeat de ejus samentientes , prvIeν me. Gisadete o exotiate, cris testimoniis praecipue eoncordet , ill sid- quoniam merces mestra copiosa eis in eastis. sis que devota mente faciatis. Credo enim Deo enim persecuti sani Propheras qui serviat ora meo quod vos neque in adversis neque inuc mox. In patientia vestra fidesitis Mimis, i prosperis unquam 3imittet, sed sua de sensio pras. mi asiem per emeraverit visivi in /m. ne munitum , & ab universorum hostium lie x, his Ialmus erit Talia ergo nos sacere verbis sone protectum , ad aeternae vitae praemia docuit ipse agnus Dei innocens, qui abstulit liciter pervenire concedat.

Di ilia

Coos le

383쪽

IN DEXT O MI PRIMI.FRIOR NVAERVS PAGINAM INDICAT

scundus, par raphum in pagina adnotatum, nisi si deficiente

par rapho , columna notetur.

is ε ετ ε s debent esse in potestate

Aeacii Episcopi Constantinopolitani

causam retractati in 'nodo palliis non est Cela sus Papa. Ich. IlI.

R Accusare Cleticos qui non possint.1 . VL VILAchaiae metropolis , Corinthus. s. III. Adolestentibus olim, post gestam publicam poenitentiam , uxorem ducere non licebat. quam regulam infregit sanctus Leo Papa. 34. 1 I. Adoratio Principum. 367. X. Advocatorum Ecesesae ossicium. M. LS. A idii Fanum, in Gallia Narbonensi. Concilium illic celebratum pio Treuga de pace. M a. cII. L

usilia Episcopus. V. Hiero vi moriem Ducoptis. Africani, adulationis erga tria polistolicam mini

me suspecti. r. I v. Liberiatis Eeclesae Astica nae vindices acerrimi. Ibidem. Nulla lege scripta ad continentiam Clericorum adstringebamur an te siticii tempora. u. lv. Agobaldus Archiepiscopus Lugdunensis , non est auctor cujusdam epistolae quae ali tribuitiit 13 s. III Albertus Rex Romanorum constreatus a Bonifacio

Alexandet Sevetus Imp. nullam legem sanciuit sine viginti Iurisperitis. xi .ll. Alexandria, AEgypti caput. 9. V. Alexandtini Episcopi comparatio cum Romano. i. VII L ax L ULV L pjus decreto ordinabantur omnes Episcopi AEgypti. 13. II. Almius Comnenus Impetrator deelatavit jus instituentatum metropoleon & episcopatuum penes Principes esse. 77, V. Alienigenae, seu extranei, Beneficia obtinere non possunt in regno Galliae . aio. a X. I I. X. Amasea, ponti metropolis. II. τη. at L Anactetus II. Antipapa damnatus in Coneilio Sta pensi. ix I LAnastasius Episcopus Thessalonicenss,Vicatius Ro

mani pontificis. H. XL M. V. Anatolicae regiones. ' . I. I. . Anatolius Episcopus Constantinopolitanus. i 9.

Ancyra , Calatia metropolis. q. II. 111. L Ejus Episcopus antiquitus ordinabat Episcopos Gan. prenses. go. II l. Atiiciensis Episcopus opprimitur potentia vieeca

mitis Dogomniacenss. m. cor. 2 Ansanum Concilium, in causa monachorum Clunia censium. - LAnsegis Senonensis Archiepiscopi primatus repuia diatus ab Episcopis Gallicanis. I 1. V. Antiochia, regina Orientis. U. Metropolis Dice ceseos Anatolicdi. ,s II. Metropolis Orientis I 8. V. 34. iri. Antiochenus Episcopus recipit plenam ordinatio num auctoritatem per Orientem , innocentii Ldecreto. 3o. V. Ius patriarchi m obtinebat. Ia VII. Quanam provinetae ei subjectae essent. an. LAntiochenum Concilium , Arianismi suspectum.

Antistites seeundi orginis. I a. V. Apocrisatius , id est . Summus Capellanus apud

Appamiensis episcopatus in Gallia . erectus a Boni. facio Vill. Papa. 142. V. Appamiensis Episcopus in earcerem conjectus iussu Philippi Ρtileti. a13. ILAppellatio differt a Revisonae 1 gr. II Appellatioues ad Romanam Ecclesam in Synodo sardicensi praescriptae. 38. IX. Appellationes tam mam ab ab M. ivg. O seqq. xst

Appellatio ad suturum Concilium. 13o. VIlIL ct sqq. 1sa. lv. as . v VI. 2ε4. VII. Aquileiens s Episcopus interdum ordinabat Episco pos Italicae Dioeceseos. 1 . II L Abusue vocatur

Aquilianense Capitulare Κatoli M. breviarium asi quod lutis diei potest. Iv.

Archirapellanus apud Flancos judicabat omnes quae stiones canonicas quae ad Palatium deletebantur. D . II L Ejus dignitas dein eonfusa est eum digianitate Comitis Palatii. Isid. IV. Archiepiscopi vocabulum quandonam tribui creditum Metropolitanis. io. v. Quandonam vocari coepti patriarchae. ' ici. V. xx. X. Aliminense Concilium a Liberio Papa rassatum.18. III. Aristensis episcopatus in Ruthenis. I 41. III armenia in quatuot provincias secta Iustiniano.

Aino Archiepiscopus Iuvanensis. 283. Ascanius Episcopus Taraconensis conqueritur apud

Di il

384쪽

Dilatum papam de ordinatis se instio Episcopis in Bulla in Caena Domini recepta non est in Gallia. 11s.l

provincia Taraconens. ili. II. Bullatum exemtio in Gallia impessitur, gouee inqui Atia Proconsularis metropolis , Ephesus. s. II. III. situm sit an per illas aliquid Libellatibus Fcelestii . XI. lus patriarchieum ei tribtiit Evagrius. Isia. Gallicanae cortrarium inducatur. 96. eos. r. ct a. Asiana Diceresis undecim provincias rem plecteba- I 16 VII. ct seqq.tur. 13. XI. Burchardi Vuo aciensis Episcopi Decretum. i s.

Asiatici Episeopi dissident ab Ecclesia Romana in II

observatione paschatis. i c. IV. Burdegalens 1 Archiepiscopus subjectus Arehiepis A thanasius Episeopus Alexandrinus a *nodo Tyria e po Bituricensi. 2 3. col. 2. damnatus , appellavit Imperatorem Constanti is Burdinus Alchiepiscopus Blaeatensis. 41. VII. num 1 i. I V. ct sqq. Ejus damnationis inutili Ctas unde petita a Iulio Papa. 1 f. VII. Relegatus AE erit Nus Episcopus Carthaginenss da in Gallias. 1 3 v II. Ei testituta communio a Mia natus a Donatistis, in Romana Synodo abs Pontifire Romano de solis Episcopis Italis. 11. lutus est. 1o . I. Ejus musa explicatur. ast.II. I. Accusatur apud Constaminum Imperatorem. Caesarea, Cappadociae metropolis. s. II. Et solidae. III. Dicereseos Ponticae. Ir. XI.

Ailla nasij eausa retractata in concilia sardicensi. λεχ. III. Athanasi prudentia in quaestione de una vel tribus hypostasibus langatur. 1 7. cal. . Aunacharii Episcopi Autissoἡorensis auctoratas apud Chilpeticum Franeorum Regem. 43. II.

BAR Tn o Lo Maus Abramus Episcopus Arien sis, Latine vertendo Concilium Florentinum, multoties peccavit. Is 3. V. Basleense Concilium in Gallia reseptum quoad dicciplinam. t. v lII. Baslius Macedo Imperator C P. aegre fert Impera totis titulum usurpari Ludovico II. 36. IX. Bellarmini sententia de Concilii Chalcedonensis canonibus refutatur. 33s. V.

Beneficia regni Franciae eonserti non possunt alienia genis. 13o. IX. X. Betengatius Episcopus Gerundenss. 1 f. col. 2D. Bel idi Abbatis Claraeuallensis egregia sentem ita de Dispensationibus. i83. IX. Bernardus Episeopus Appamienss in earcerem deatriasus jussu Philippi Pulcri. 119. I I.

Bet3tum. metropolis Plumicia secundae. c. l. Bithyniae metto polis, Nicomedia. s. II. Bituricens s E esia tenuis in neultatibus. sed valde

nobilis. 2 3. MI. I.

Biturigense Concilium sub Romano Cardinale.

Bonifacius VIII. Papa, primus omnium tentavit episcopatuum sectionem in Gallia,inconsultis Re gibus nostiis. 1 1. V Ejus dissidium eum Philip po pulcro Rege. s. X I. ει. Vi II. 138. l. ct seqq.Ejus oratio in consimatione Alberti Regis Ro

manorum. 6

Bona eorum qui ad bellum sacrum proficiscebantur, posita olim fuere sub protectione Romanae E e sae. Is s. II. Dein ueto sub protectione Regum

Franciae. 1s c. I II. Bonorum rapio intentata olim Episcopis, ni revoca rem ea quae adversias moles receptos constitue rant. 13 i. I. quod hiate quoque obtinet. 133. vii Tum s ineompetenti Geommunicationi de te friculari latae adhaererent. 1; s. II. is s. I. II. Interdicta Principibus a Gregorio x. honorum e Eesiasteorum capio sub peena excommunicatimnis. vertim ea constitutio servara non fuit in Cal lia. 266. Il I. Brutiorum metropolis, Rhegium. 1s. lv. Bulgaria sedi Romanae ablata. 4. v. Eius rest tuti nem petunt Pontifices Romani. 4. VI. Viri Res

jus Tomi. Calabriae metropolis, Rhegium. 26. IV. Calabriae fines non semper iidem. 21. IV.Calaritanus Episcopus , sardinia Metropolitanus. as. IV.Campaniae metropolis. Capua. I . XII. 2 s. v. Canones apostolies. ias. II. ct seqq. Ignoti Otienatalibus aetate Cypriani iuei. V. Inret apoe pharejecti a Papa Gelasio. 131. VII. Non recepti olim in Gallia. 339. III. Canones perpetuo vim suam obtinere debent. 1 8 r.es seqq. Eorum obset vationem antiqui Pontifees Romani pollicitantur in consecratione sua isa. I v. Et eorum executionem ab iisdem exigebant Episcopi Gallieani. 116. IV. Vim enim legum ob linent. 196. III. Et nulla ratione convelli possunt. 38 . II. ar . VII. Negligi autem non possunt sin magno dissidio. 118.1X. Eorum custoctia principibus commissa. 11o. VII Antiquitus non dabat ut venia canonum instingendorum, sed tantiam in

Canonum Collectio post Concilium Chalcedonen

edita. I 37. VI.

Capellanus summus apud Franeos discutiebat causas ecclesiastieas in palatio. ail. III. Vide Archie ellantis & Apoerisiarim. Cappadocia secta in duas provincias a Valente Impe

ratore. 7s. I.

Cappadociae metropolis, Caesarea. s. II. Cappadociae secundae metropolis, Tyana. N. I. Capua, Campaniae metropolis. I . XII. as. IV.Cardinales in consilium a summit Pontificibus ad hibiti. 3 i. VII. Coadjutores & eollaterales Papaedicti. Ibirim. Hodie tamen Pontifex assensu eo rum non indiget. Dirim. Hi I. Carnotenses Episeops. vocati etiam Dunenses. go. V. in margine. Pappolus , di Ragax baldus. 88. V. Vidi, tuo. Caroli Calus regnum. 16. VIII. rit Imperator. 1 . IX. Ejus liberalitas in Romanam Ecclesiam. Is i. v I. as . XI. Carolus Magnus fit Imperator. 44.V. Iss. X. Quaenam illi potestas eollata cum imperatoris dignita te. 13. VII. Qumam modo Romae exceptus. nondum Imperator. s. VI. Eius liberalitas in Romanam Echlesiam. 161. V. Adolatus est a Leo ne III. Papa. 36 . X. Diviso regni ejus inter filios expengitur. 44. V. 3 6 VIII. Carthaginenss provincia apud Hispanos, Toletana deinde dicta. aio. VII. CAT MI BRA Pgetar. 7. Iv. Parendum non est deeteris Summi Pontificis quae ad Cathedram non pertinent. 11s. v II. Viae ureba . p ETRUS. 4

ROMANUS PONTIFEX.

385쪽

INDEX.

Causa illie auditi debet, ubi crimen admissum est. 3 . v III. Majores causae ad sedem apostolieam Ieserenda. 3o. V I. Causae eommunes definiti non possunt absque sententia summi pontifieis. LEas posterioribus seculis Summi Pontifices in Conciliis discuti voluerunt. Igi. lv. Censum persolvit Christus ipse Caelati. My. v. Numisma census. quid . crica . E. Censetis Melesasticis locus semper non est. 61. VII. Vide, excommianicatis.

c um dixere veteres Interdicti sententiam, & diuini osse ij eessationem. 133. V ILChalcedonensis Concilii consessus explicatus. 13.XI. An recepti olim ab Ee lesia eanones in eo decreti. 3s. V. Canon xxv Di rejectus a Leone L papa. I R. IV. 1os. IV. Genuinus ejus sensus adseretur.

Chorepiscoporum nomen, munus, & gignitas. V II. ct sqq. rapitibas. Controversia de Chore piscoporum dignitate de ossicio. CHRISTVs propter E esiam passus. 224. IV. Censum Regi reddidit. 2 0. v. Claudianus Cnot episeopus Viennensis. io A. V. Isue. Claugio polis, urbs Bithyniae, metropolis provinciae . Honoriadis. gri. III. Clemens successit Petro. 13s. Clementis Romani Constitutiones apostolicae. 31.V.Clerici, qua Cleliei sunt. a legibus Pi incipum immunes dc a soro civili. τι. l. ct seqq. Qua cives sunt, legibus Ptincipum tenemur. Ii v I IL Debent esse subiecti Episeopis i . L 1ig. I. Eorum causae pertinent ad sinodum provinciae 114. l X. x . IV. Coelibes esse debentu. t V DCL Cl

ricis vetita extraneatam mulierum consortia.

L Eis in tergictum ab innocentio III. ne pervadant iurisdictionem seeutatem. 27s. l. Cletus non successi Petro. 18s. Clodoueus Rex dictus Zesensis frii ct regionam Praefri. pr. LCMeet Theodosianus. Vide Theodos Cariae. Coelibatus Clelicolum. 2 p. IV. Comes Palatii Franeorum discutiebat eausas civiles.

Compensatio quid significet apud Ivonem Carno.

Concilium Criumenteum , an superius sit summo Ρontifire. ' a '. Lis . v I i. Concilii emetalis temedium adhibendum est in magnis di dii,. I V.

Concilia provinciatum cedunt auctolitati Concili tum plenatiorem r. v I. Eorum celebratio frequens , magnae utilitatis. Iis. V. Egredi non

postiant praesetiptum sibi a Principibus judiciorum

ordinem. I s. v. Concorda totum inter Leonem X. &Franciscum Lineundorum occiso & eausa. 168. I. Eorum ex eutio Regibus Francorum mandata. H2. Confitentes peceata sua generali confessione , saliunde tei non probantur,damnandi non sunt. Is . Consanguineorum conjugia vetita. at s. Ol. t

Constantia, metropolis Cypti. Dicta etiam Iustinianopolis. τ'. it. Constantinus Magnus, vocatus Episcopus communis. 83. VII. Ejus donatio expendituria is 8. L ct sqq. Constantinopolitano Episcopo ptimatus honor post Romanum spiseopum eollatus in Concilio CP II. N. i s. I V. Thraciae Exarchus, i . X l. patriarcha factus in Concilio Chalcedonenti. 1 . L i 9. v. Rus dignitas testituta decreto Zenonis imp. ι39. e. . t. Aucta ex lege Theodos j Imp. aqq. I. A qua lia privilegia tum vetere Roma asserere conatui se di suae. I 69. III. Constitutiones apostolicae B. Clementis. Is i. v.

consuetudo& lex in quo disserant. an. IV. Magna consuetudinis uis in disciplina ecclesiastica. i. . Lct i. q. rh. III. Consultationum usus in Ecclesa, 3 III. Consultationes synodicae Orientis εe occidentis ad Romanum Pontificem mittebantur. 3 A. III Coronam tollete de capite Regis , quid sta velit.

24 . col. 2. Cretae metropolis, Coruna. 0. II

Climina ecclesiastica de secularia. 61. V I L Crimen ecclesiasti m. τ . I. In erimina Mesesastiea nihil licet Imperatori. s. III. v. O seqq. Curialisis ordinatio vetita. 89. V Ili. Crtillus Patriarcha Alexandrinus subseribit aliquot articulis professionis Nollanἡicae. IO . col. I Creticenus Episcopus, Hellesponti Metropolitanus.

DAM Asus papa accusatus apud Gratianum

imperatorem. O. V.

Damas libet de Episcopi, Romanae Eeclesiae. 181. Decimoe sunt inter res spirituales. 131. II. Decretales epistolae veterum Pontificum Romano tum non fuerunt reeeptae apud Gallos ante Nico lai L tempora. 31. IV. 1 i. I. Viae. Nicolaus LDeereialium libri in usu apud Gallos; si paucas quasdam epistola, decretales demas. 33. V L Decreta. lium definitiones nostro seculo necessariae. I 6. V. De sensores Ecesesiatum. 16s. LDiminotationis vox restitiva apud Agobardum. an.

Dioecesis lata signis ratione sumitur pro diversatum provinciarum collectione. 114. LDionysus Exiguus collegit silcera summorum Pori. tificum Decreta. 31. Iv. Collectio eius in univeiso Cecidente vim legis obtinuit. ibia. 1ι8. VII. Pet Gallias invaluit statim atque edita fuit. 13'. II. Coll. hionis illius ordo es consilium. 1 . VII Dioscorus Episcopus Alexandrinus, cur depositus in Concilio Chalcedonens. 34. II L Ei primatus reis

seripto Theodosj Imp. delatu, in Synodo Ephesina secunda. I s. Iv.

Disciplina ecclesiastieamnitilm ttibuit consuetudini. is . I. ct sto. Diseiplina, id est , fustium privata castigatio, Galli- ct , Disciplin/. GR II

Dispensationis vatiae sgnificationes. 1 1. I. O seqq. An dispensatio sine causa, valida st. 1s . L Dic pensatio non radit in praereptum divinum. 163. V. Dissidium inter Gregorium V IL N Henrieum i V. Imp. unde ortum. 1. VI l. Et inter Friderieum L de Hadtianum IV. Papam. 1. Ulli. item intri Flid ricum II. & G tegotium ιN. Papam. 3. IX.

Dissidiis magnis sedandis necessaria est Concilii generalis auctoritas Ax. Iv.

Diuinos E eta Romanae. 116, Vli LDolae in minori Britannia archiepiscopatum institui prohibet Philippus Augustus. a 2. IV.

Dominatio vetita Sacerdotibus. Ias. VI. Donatioconstantini Magni Imperatoris expenclitur.

Diogoni Archiepiscopo Metens datus a sergio Papa vicariatus apostolicae tedis, essectu caruit. 1ia. IV. Ei H tabanus inseribit opusculum de Chorepita copis. a 81.

386쪽

1 N D

Ducum origo in Italia. IV. Dunum. callium Diceceseos Carnotensis, evehitutin episcopatum. R V Durandus Episcopus Mimatensis, jurisdictionis ee-elesiastice stiidiotissmus. as . IV.

AEA D M ε Hi s , historiae Anglicae scriptor , ex iaplicatus. 06. col. I.

Ecclesia est corpus Christi. 1 o. IV. Est autem in Impetio ri . v L Constat ex Clericis de laicis a . I l. ita disposta est, ut pontificali & regia auctoritate gubernetur. 18. l I. Statim is Concilio Ni cano diuisa est in Otientalem &O Identale. Is. I. Eccle satum in prouincias distilbutio fluxit ab Apostoliis. s. ll. 2. Iv.

Eeclesarum apostolicarum magna apud veteres reverentia. 9. IV.

Ecclesiarum reditus regiae jurisdictioni subsunt a 1.

Ecclesiastica potestas , Soli comparata. so. VIII

Data est in aedificationem, non autem in destru ctionem. 11. V l. 21 . II.

Ecclesiastica iurisdictio olim de rebus seculatibus iudicium tulit in Gallia. 1s . V LEmetius Episcopus Santonensis factus decreto Clo ratis Regis. - Ephesus, metropolis Asiae Proconsularis. s. l. q. 1 ILA Ephesini Concilii consessus. 1 . XI. Reverentia V erga Episeopum Romanum. HL Ephes num Concilium II. reprobatum ab occi

1 8. I X. Infligi autem non potest, ni sciam de crimine manisesto agitur. 1 r. IV. Adversils excommunicationes nullas implorati licite po test praesidium Principum. 2II. V. Excommunicatio interdum intentabatur ad sanciendam Regibus fidem, sed ipsis ita exigentibus ad- vel sils subditos. aiy. IV. Excommunicationis sententias rosetri non potest antetram Regis Franciae. absque Reciali mandato sedis apostolicae. Q. VII. Et nisi petente Rege a S.I X. Excommunicatum unius Episcopi recipere alter non debet. 214. VI Excommunicati per omnes provincias vitandi. iii. X. An reddenda communio excommunicatis,quos Rex mensae suae participes secerit. 13 L V. o Ire q. Executio & tuitio canonum dis runt. I96. I i. Exuperius Episcopus Tolosanus. ς6. V.

FA 1na, id est, inimicitiae. 246. II.

Fidei tegula tetractari non potest. a o. vi LFiliolum honor erga patentes. 20 i. ce seqq. Flauiani Episcopi Antiocheni ordinatio multum turbarum excitavit. 179. I. Flavianus Episcopus C P. inter reos collocatus in

pidida totia 6 nodo Ephesna. Is p. IV.Florentini Concilij loeus de auctoritate Summi Ponati ficis emendatus , & explicatus. Is3. V. Forastici piesbyteri. D IlI. Iccidena Franciei regni limites avo Katoli Magni. b s. VII. talibus. 1o . IL Franciscus I. Calliatum Rex iniit Concordata eum Episcopatus unus in Ecclesia. 3IV. Leone X. Papa. 168. I. o sqq. Episcopatuum instituendotum ius penes Principes FRAMeoxuM Rxcas, solius Dei arbitrio οὐ esse definivit Alesius Comnenus Imperator Orientis V. Vtrum id liceat principibus. s. Lossi Episcopatuum divisionem tentare non debent Sumes Pontifieeh invito Principe. a r. III Episeopi debent esse humiles. 188. istopotum dissensio, seandali causa est populis.

Episcopus ordinandus est e Clericis unius iusque civitatis. 1 I. X. Episcoporum ordinationes quo modo peragendae.9. II. 21. V. Ad quos pertineant. 3. LEpiseopi nihil peragete possunt in aliena Dioecesi absque licentia proprij Episcopi. 111 LEpiscopum orthodoxum accusare non possunt haere lici. si de climine ec lesiastico agatur. 213. IV.

Episcoporum judieia inconsulto Episcopo Romano mi prohibet Nicolaus L Papa. I . I. Eorum

fio a eivitatibus,sic traCanones peccaverint, pertinet ad Principes. itis. VI. 1 . VIII. Is s. II.

Episcopi Gallicani Regum censurae subiiciuntur, obcanones violatos. at . LIn administratione minissetij sui Regum adjutores esse debent. 11o VII. Tpiscopi II . V. Episcoporum desidia plopagavit usum Chorepisco porum. 1os. V l LEcelesiarum dicti principes, id est, doctrinae Eecles alum Principes. τ1. V. st X III. Eugenii IV. Papae depositio in Concilio Basileens. t. V III. Ab ejus tamen communione Galli non recesserunt. Dia. Eutyches damnatus a Flaviano, restitutus in secunda Srnodo Ephesina sub Dioscoro. 1o . II. ct seqq.noxij. 1 . V. a v III. Supeliotem in tempo

ratibus non agnoscunt .s. L 63. col. I 246.1.2s . V. Comparantur cum Constantino Magno Imp.

16 . I a I. Romanae Ecesesae Protectores i. Lc; seqq. Defensores 1. VII. Defensores Ecelesae dicti. 91. II. σθω. ara. VI. Ecesesae enim tuitio illis sute divino commissa. 'I. l. ct seqq. D.

V III. 1i a s. Tuitio canonum illis conimis se, etiam auctoritate Concordatorum. 1 1. VII. Sacramento tenentur ad tuitionem jutium Epincopalium. 118. V. Ecclesiastica libertatis conservatores. 160. I v. Rerum Ecclesiasticarum cuta ad eos pertinet. 11o V IL Novitates a Romana Cutia advelsus antiquos mores introductas reis

pellebant legibus suis , ob getrimentum quod inde tianquillitati regni in Atti poterat. I 3O. IX. 1ss. I. Item ne iurisdictio regia violaretur. as . 1 v. Iudieta ab Episeopis lata adversiis decreta re Lia rescindebant. 1ii. II. Non incurrunt excommunieationem, etiamsi partitipent cum exeomia municatis. a 9. VIII. FRANCO RuM Rrcas, Imperatores dicti in regno. I . V L s . GL L mde notas ad Cantata Liam Nar nos in additione ad ea exaera Iurimi. Imperii enim jura plenh& integie illis com . municata sunt post deletum Imperium. m. I. soli harbatotum Principum numisna aureum sua imagine cudere poterant. re v. Non sunt Episcoporum Vicedomini, aut villici, sed terrae domini. 239. V. Francorum Reges, Pallich Romanorum. 43. III. seqq. V. Parriciarias. Exeommunicatio inmitur ad conciliandam salutem Franeo igiense Concilium magnae auctoritatis. Us pce nitenti. 116. VII. Ei locus non est , nis cum L Repudiat Septimam Synodum Oecumenicam.

per contemptum canones violantur. 14s. I. Ne- ii R. Ique quoad res seculares. 138. II. 1 r. I 1 s. I. Flidelici I. Imperatoris disissium cum Pontificibus

387쪽

Romanis . . 1. VIII. Tiide iei IL dissidium eum s Mesa Romana. s. IX. Primus omnium appellatione ad futurum conci- tum usus est. 16 . v. Tui belli Carnotens s acute dictum, de auctoritate pontificas Romani. 18s V L

GAL Aτia metropolis, Aneyra. p. v. Callaecia divisa est in duas provincias, juxta aesdeitum Theo3emiti Regis. 1 i. III Callia, approbatum Ecclesae asylum. 4 . V ILGalli dignitatem Ecesesae Gallicanae imminui nollent. s. X. Callicana Concilia , magna apud majores nostros auctoritatis, in Hispania quoque viguerunt. I.

V L 186.l LGallicanae Ecdesae voeabulum quibusdam displicet. 11 . L Ea constat non solum ex clericis, sed etiam exuicis. 48. Iil. 24. I l. Gallicani Episcopi, iisdem semper legibus uti volunt. H 8. I X. Iurium suorum retinentistini. Hi . I. potum pietas in causa Symmachi papae. 39. I L.& Leonis III. 4o. V I. 3 Lugenii IV. i. v III. δd Romanum Concilium mittetiant Legatos, cum figet causa advelsiis haereticos etat statuenda. 1'. VIlI. Canonum executionem 4 Pontificibus Romanis erigebant 11 g. iv. in angustiis cotisti tuti, Regum piaesidium implorabant adversias timva resciipta Curiae Romanae. 13o. VIII. . VI. Item ut se ab exeommunicationibus a Romana sede dilectis tutos praestarent. De. li. Bonorum capione coguntur ad ea omnia refellidenda, quae receptis in tegno legibus adversa peregerint. 2 3. II. Tum etiam si incompetenti excommunicationi de re seculari latae adhaereant. a 39. III Cangratum civitas , metropolis Paphlagoniae.

Ia I. a 3. L Eius Episcopi quondam ordinati a M tropolitano Ancyrae. III Gelasius L canonicos libros enumeravit, & apocryphos. - Vll. Cela sus II. ut be pulsus ab Henrico V. Imperatore, secedit in Galliam. QVI l. Glabri locus quidam valde illustris explieatus. m. Cnemensis archiepiscopatus in polonia institutus auctoritate summi pontificis. R . v LCortyna , metroffolis Cretae. 9, II. Ciacorum schisma. 3. IV. 4. VI. g. sis relicta libera C raecorum rituum observatio in ut be. is s. II. Ciassetis, & Veiicienss episcopatuum unio cur irrita. 241. V.Ctatiani Collectio canonum, vulgo Decretum Gratiani. I s. is.

cratianus impetat, Pontiscis Maximi nomen re cunt. 21. LCregotius Magnus, divini & humani jutis callentis. smus Ponti 2. 113. I l. Laudat Novellam cxx m. Imp. Iustiniani Is V. Mauritii imperatotis legem quamdam publicauit: tametsi eam Christianae libertati contrariam esse existimaret. 89, vili Ctegotius II . Papa implorat auxilium Raroli Mat te hi aduet d Longobaidos. 4 . III. Gregotius IV. in dissidio Lugovies Pij Imp. & filio tum ejus, filiorum partes fovit. 31 ii. Gregotius I X. auctor quinque librorum Decreta

lium. 14s. Hi . Crestorius Turonensis Epistopus , canonum tenax observator. - L. Glex sponte pascendus. non macte. 1 ι . vi.

Culielmi Archiepiscosi Auscitani constitutiones de

Treuga & Pace. 24 . Iv. Gulielmus dominus Montispessulani se Romandi Ε .sae vastallum esse prosatetur. 8. L. Gulielmus Durandus. V. Darandus Episcopus πιι-

HA a et kr u s Episcopus Uabrenss. r. I. Hadrianus L Papa Graecos Romanae Diere seos petua tes, bareticos esse pronuntiat.

3. V.

Hadriam L Capitula. I i. IV. Hadrianus I l. causam Hincreati Laudunensis Romae tet tactari iubet. 111. II. Sed cam ex ea iussione commotus esset Κatolus Calvus, iudicium latum adversias Hinematum renovati praecepit inprovincia. a C. VI.

Haereseos & schismatis discrimen. 113. IlI. Haeres, esse potest . etiamsi de disciplina tantum agatur. χΙΑ. IV. De crimine haereseos cognoscere possimi alienae provinciae Episcopi. r. Vi II. Nae tesses emergentes a Principibus compressae si Vll. 8 . X. 166. II. 'Haeretici ad Ecelesam catholicam redeuntes, an adiamittendi siit ad Clerum ν a. VI. Hae tetici non possunt accusare Episcopum orthogo aeum, s de crimine echlesiastico agatur. a 4. VI.

Haetetici Albigenses, quomo/o puniendi, ra Hasamonaotum Reges , iidem erant pontifices. so. vii Hebraei. Vide. Iuda; Heimburgii sententia de comparatione Solis & Lu

Helenensis synodus de Treuga & Pace. 21 Helenensum aliquot Episcoporem series. x s. l. r

Henricus I L Rex Angliae minatui divom m ab apostolici sede, nis Innocentius il papa prohibeatne Rotomagensis Archiepiseopus fidei Et obedientiae professionem exigat ab Abbatibus Normanniae: 78. Ol. 2. Henricus Spondanus Episcopus Appamiarum laudatur. 63, VIII. Heraeleae Episeopus, Thraciae Exarchus. 13. XI. Herodiani, tributorum exactores. D. GL LHesperia quandoque Oeci/entem signiscat. 30. IV. Hieremias Pattiarcha CP. damnat Consessionem Augustanam. Omeos. LHierosolymorum Episcopo quartus dignitatis gradus tributus in synodo Nieaena. IX. Hieroso irmitani Patriarchatus institutio. 73, VII. Hilarius Arelatensis Episcopus, metropolitana dignitate deiectus a Leone L Papa. at I LHilgeberti Cenomanenss locus ex quadam epistola

Hildeboldus Episcopus residentia excusatus , eo quod summus esset Capellantis. 239 IV. Himelius Episcosus Taraconensis. 33. V. Hinematus Episcopus Laudunensis , depositus ab Episcopis Callicanis, appellavit pontificem Romanum. 2rti l L Eum Hadrianus I l. Romam adduci iubet. 139. V. Vide, Hadrianas II H in arus Remensis Archiepiseopus inuidiam Romanorum an se concitavit ob petitiam canonum.

1s L Ρiaefuit Concilio Vermetiens , in quo decretum est privilegium monasteiij s. Vedasti Atreia

Hispaniarum Episcopi, si quid adversus Remp. peccavetint , jure naturalitatis privantur , ac regrita pelluntur.

388쪽

pelluntur. 166. II. Iudicia canonica pertinent ad jurisdictionem eccle Homitiium Regibus praestari ab Episcopis vetuerunt fasticam. 1 3. III. Iudicia justa facienda. ass. Romani Pontifices. a. o. I. Ivo Episcopus Carnotens s , peritissimus canonicae Honoriadis provincia ab Honorio imp. instituta, te disciplinae. 19 . V. Canonici Iuris eallentissimus. eisa a Paphlagonia di Bithynia. Eius metropolis, Claudiopolis so. Ill. 'onorius 1. Papa non fuit Monothelita. a . XI. Htabani Moguntini Archiepiscopi opusculum de Chorepiscopis. 181. Item aliud de reverentia fili

rum erga patres. 29 O.

Nypeiheretaeus mensis, id est, october. Isti V. ICO Nit,sa Concilium de baptismo haeretic

Ium. 13 I. V.

Ignati, Patriarchae C p. parum gratus animus erga segem apostolicam. 4. vl. Illyricum Romano Episcopo Rhetat. is. III. Illyriciarae Dioreeseos causas agitari in synodo dioecesa na praeeipit Theodosius Imp. Isis. I. imaginum usus abrogatus EdictoLeonis Isauti imp. 3. iv. Earum eonfiactores de haeresi damnati. a . IV. Imperator Romanorum an sit Monarcha omnium

principum terrenorum. 3 i. eia. a. 64. I. r.

Imperatores iudiciorum ordinem praescribere pote tant Conciliis. 1os. v. Confirmabant decreta in

Conciliis edita. 83. VIII. ct seqq. Iudices dare poterant, sea Cleticos . qui de negotiis e esasticis

sententiam ferrent. 1o3. I. Appellari poterant etiam a jugicibus rescripto suo delegatis. x s. v I. Suspendebant etiam quandoque executionem sententiae synodalis. ao . I.

Imperatotiatum legum sapientia & aequitas. D in I. Ingittamnus Episcopus Metensis publieavit Capitu Ia Hadriani Papae. I 3. IV. Innoeentius Ill. gravem eontroversam decidere non auget absque definitione Concilij. ass. IV. Interdicti sententia selli non potest in terras Regis Franciae absque speciali mandato sedis apostolicae. 233. v II.

Investiturarum eontroversia. s. VII. s. X. Ihs. V. Sehismatica dicta ab Ivone eorum opinio qui inve-situtas propugnabant os. VI. VII.

Ioannis Cht sostomi Episcopi CΡ. depositio multas

tutbas excitauit in Ecclesa. t ε. X. Ioannes Patriarcha Antiochenus, Nessotii fautor excommuni ius in Concilio Ephesno. i s. VIII Ioanne, scholasticus Patriarcha C P. Nomo nonis repertor. 8 . IV. t 8. VIII.

Ioannes VIII. Photium restituit Ecclesae C P. 1si. IV. Actedit in Galliam. s. V1I. Ioannes XXII. Regi significat eorum Episeoporum

nomina quos praefecerat novis Ecclesis eat hedra

libus. 1 s. e. . .

Isidori Mereatoris Collectionem ex Hispania in Cal lias attulit Rimisus Episcopus Moguntinus. I a. II. Illius auctor non est i sidorus Hispalensis. Aia.

In auctoritatem recepta non erat aevo Hinemati. I 3. V. Recepta erat aevo Hugonis Capeti Regis I 4s. II. Isdotus Episcopus Sembensis. x42. II. Italiae metropolis. Mediolanum. I . XII. ar. IV. Italica synodus olim discreta Romana. II. V. Iudaeorum Patriarchae. io. V. Pontifices. 66. VI. Reges. 68. Iv. a. VI. Regum Iudaicorum com

paratio eum Regibus Christianorum. εs. III.

IMices le lares non peerant, cdm sententiam moriatis proserunt adversum reos. I96.11s. vll. Aggressiis est novam canonum Colle ctionem. ι 3. II. Graves ejus ad Paschcilem l . li terae. 3. X. Ius commune canonicum,quid. ia9.I. O seqq. c.VIuris novi introductio. i i. I. Eius cum veteri discli

Iustiniana prima, urbs Ili rici, patria Imperatoris Iustiniani, in summum SacetAotii fastigium evehi

tur 8. . An Episcopus ejus fuerit patriarcha. Ibi Iustinianopolis. vide, Constantia. Iustinianus Imp. arguitur , quhd m3stica verba eonia secrationis Eucharistiae elata voce proferri jusserit. 1. VI. Iustiniana episeopatum in summum sacerdoth fastigium evexit. 3. I. Restituendi Ee in te pretandi Intis studiosissimus. 86. II. Εjuseonstitu tiones summo applausu exceptae is Patriarchis. s . III. Studiosissimus suit rerum divinarum. Is . V. Iustinus Imp. c,m. 36. ll.

LAonica A, phrygiae Paratianae metropolis.

Quo anno celebrata sit Laodicena Synodus

Latas castrum. 39. II. Leo I. Papa excommunicatui a Dioscoro Alexati ἁtino. 39. 11 l. Damnat Concilium Ephesinum sub Dioscoto. Lo8. II. Mittit in illitum canonem x xv I a. Concilii Chalcedonensis. aue i. vir Leo IlI. Papa, repertor purgationis canonicae. 4 VI. Adoravit Katolum M. imperatorem. Is . X. Leo Isaurus Imp. abrogat usum imaginum. 3. I V. Ati fuerit excommunieatus Gregorio II. Papa

163. III. Anathema sbi dictum ti pontificibus Romanis ultus est usurpatione patrimoniorum Ecelesiae, & imminutione dignitatis Episcopi Romani. 3. IV. a 63. IV. Restitutio Dioeceseon abla ratum petita in Septima Synodo. 3. V. Lex & consuetudo in quo disserant. 19. IV. Legum condendarum autioritas penes prineipes si 1. I. Eatum promulgatio necemtia, ut stit notae. O . I. Leges eanonibus agversae nullius sunt momenti. s. II. 88. V l. ct sqq. Ex legum re ceptarum mutatione magni in Rep. suetiis excitati possunt. 318. IX. Leges ecclesiasticae promulgari Hebent per proviniacias. io 8. I l. ct sqq. xi . V. Lex Romana, id est. Codex Theodosanus. 18. 11. Libo non m a Chilperico Rege transmissus agEpiscopos. 139. III. Libertatum Eeelesim Callicanae praecipuum fundamentum , suprema sedis apostolicae auctoritas. c. I. 6. II. 42. I. secundum vero , si premum Regis

imperium. . I. σ seqq. Quid significetur no milla Libertatis Eeclesiae Callicana. ia 3. I. 2sqq. Ea metiatur in tecto usu antiqui de novi iuris. 1 6.

Limites Imperiorum Otientis de Occidentis in an gustiis Succorum montium. I . lv. Linus non successit Petr a8s. Longobardi vexant Pontifices Romanos. 43. II. 43. Iil. 36o. IV. V. s . V. Ludovici Bavati Imp. & Ioannis XXII. Papae dissidium. s. IX.

389쪽

Ludovicus pius, Karoli Magni filius, fit consors Impetit. 16. vlli. Poenitemiae publieae addictus ab Episcopis. 18 . Diviso regni eius mira filios expenditur M. vl. ues V Isi. 13 . it. Rus liberalitas in Romanam Ecclesiam. icli. VI. Ludovici VII praeclara vel ba pro tuitione quam Principes debent Ecdesiis. 91. col. 2. B. Ludovici IX. Pragmatica Sanctio laudatur 91. VIII. Item Constitutio alia pro libertate E esae. r,r. VII. Ei Regi debetur ptima Libertatis Aese Gallicanae reititutio. 118 IV. Ludovici XIII. pietas erga Romanam Eeclesiam. s. IX.

Lugdunens s Concilii sub Innocentio IV. locus illa

sitis notatus. χ o. col. 1.Lugdunens, Ecdesae priinatus super Senonensem

controversus. 163. col. 2.

Aer DONIAE metropolis, Thessalonica. s. iii. iv. Maehetas a philippo Macedone dormiente appella. bat ad eundem vigilantem. 264. v II. Nagalona a Katolo Martello excisa. so. IlI. sedes Episcopi Magalonens s it sata inui bem Mons pelientem. 2 2. V. Maiores eat ita ad sedem apostolicam referenda. 4 O. VI. Quaenam sint eausae majores. 36. VI l. Marchia Vmbriae. . I 4. XII. Marcianus Episcopus Arelateusis, Novatiani sectator. 37. VIII. Martianopolis, Meesae secundae metropolis. aa. IX. Nattinus Braearensis Episcopus, auctor novae Col lectionis canonum. x o. Iv. Nastinus refutatur ; qui epistolam quandam Aso Baldo tribuit, cstm si Ciegotii IV. Papae. 236. vii Matrimonium consummatum an dissolvi possit sola Summi Pontificis auctoritate. 263. IV. Nautitii imperatoris lex quaeiam a Gregorici Ma gno publicata, tametsi eam Christianae libertati contrariam esse existimaret. 89. vli I. Maximus Episcopus Antiochenus. Iga. c. . l. Mediolanum. Italiae metropolis. i . XIl. 11. IV. Mediolanenss Episcopus Oidinabat Episcopos Itali: . I . III.

M.teduni in Gallia episcopatum institui prohibent Episcopi Gallicani. go. IV. 133. V. Mel xotiens s eomitatus. 19. ili. Metenses Episcopi Diogo & Uvalo in honore ha biti a Summis pontis cibus. 111. Iv. xi . VIII. Neliopoleon instituendatum ius penes principes esse Ahsuivit Alexius Comtienus Imperator Ciarientis . . D. V.

Mettopolitanus habet primam sententiam in sua provincia. s. ll. Ordinandorum Episcoporum is

illi servatur in Concilio Nicaeno. Isid. Metropolitanorum dignitas debilitata est post editam Collectionem is doli. i s. I. Archiepiscopi

vocabulum quandonam tribui creptum Metropo litanis. 9. V. Migrationes Episcoporum ab una civitate in aliam vetita. Iga. VI

Missi discutientes distinguendi a Missi Dominicis. adio. Vill. M Horum Dominicorum munus. 11 . vi. a a . VI I. Monaehi debent esse subiecti Episcopis 189. l. ais. I. Eis interdicitur saeuitas exeundi e monasteriis. 86. I. Eotum solitudo omni frequentia major, tempore Zoautii Papa. 3 Q. V. Monachi menditantes beneficia obtinete non post sunt in Callia, etiam cum dispensatione Papae, nisi consensus Regis accedat. i 86. IV. Monastera tum libertates. i 11. III. Eis privilegia &exemptiones concedi olim non poterant a bsque coiisensu Regis & Episcoporum. a19. lI. O scis. Eis plena immunitas nondum concessa fuerat i ii 1ctuli 21. absque Episcoporum consensu. 111. 11. Notinus presbyter Congregationis Oratorii laues

Maia bardi, vox quid significet. s. vi.

NAaro, ausa Concilium anni Mov. in quo statuta est iteuga & pax. I. Nasi, princeps consessus in Syniatio. εχ. II. Neocalatea, Ponti metropolis. 73. III. Ponti P lemoniaci metropolis. I. Neophytorum festinata ordinatio prohibetur. 3o. v. Qui tum dicerentur Neophni, cum hae Ita lata est. uidim Nestorius damnatus in Synodo Alexandrina, Theo dosum Imp. appellauit. 2D. I. Nicolaus I. papa petit testitutionem Di recesseon a sede Romana adiscissatum, ittito conatu. 4. V. Contendit ab Episcopis Gallicanis, ut sputias Pontificum Romanorum epistolas iecipiant. i 4. VI. Quodnam fuerit eius consilium. i 4. LNieolai Alemanni opinio quaedam, Iustiniano Imperatoti valde iniqua, refutatur. ist. v. Nomoeanonis primus auctor Ioannes Scholasticus, deinde Photius. 88. Iv. N obstante clausula quandonam introducta in Bul

lis Pontificum Romanorum. 11 7. II. Novatiani redarguuntur. 193. Novellae Iustiniani constitutiones magno applausu exceptae a Patriarchis. D. III. 88. V. Numisma census, quid. 69. cal. 2.

Ceio et Netati s Ecclesae fines. ic. III. seqq. 18. II. Ceciderialibus Episcopis non licet tet tactare ea qua

ab Oiientalibus statuta lunt. 1. . I.

Occidentales Episcopi apud Utabanum, id est Gallicani. 28s. liba Episeopus Ausonensis. 1 9. 2. Lex omni innovat. restante explicata. I99. I. ik.M M vatiae signis rationes. a 2. Loptati Galli Libellus Patanetieus Da e viendo suis mare materiam praebuit Libro De Con idia Miseerdotii di Imperil. 1. I. o sqq. Otatoria tantum in villis olim eonstruebantur . non autem Eedesae. 99. III. Ctdinationes Metropolitanorum pertinent ad Pa triarchas , & quandoque omnium Episcoporum. 13. I. Otiens, suetus Regibus. cf. Iv. Ejus fines. 11. II. Metropolis, Auliochia. s. V Clientalis Ecelesia. is. l. Termini eius. is. III. ct sqq. Orientales synodi Relationes mittebam ad sedem apostolicam. 38. X. Orientalis Ecelesae schisma fluxit ex supelbia & avaritia Romanorum. 4. cor. a.

PPA ν loquens pro veritate . nihil timet i secus.s vetitatem & iustitiam non habeat. s . co a. Paphlagonia, prouincia Ro*anai euatis metropo lis, Gangrae. M. DI. paphnucij sententia circa coelibatum clericorum, in

390쪽

Concilio Nicaeno prolata . IV. pappolus Episcopus Cainotensis. t . V. Ρarisiensis Atehiepiscopatus erector. 141. V. Parrecia in teidum significat integram Episcopi dict.ces ' on. III. Paschali, II. Papa aeredit in Galliam. e. VI l. inve stiturarum privilegium eoncedere coactus Henrico V. Imperatori. 211. VII. VIII. Viae Tomum II. Patriarcnae ludaeorum. io. V. Eorum exosses. Ai. dem. Hujusmodi pathiarchae nulli in Oecidente suerunt. sed tantilm in Oriente. Airim. Patriarchae nometr olim tributus pontificibus Ro

patriateis quangonam vocari erepti Archiepiscopi Christianorum. ibidem. 11 X. Patria te hae ius in quo versetur. a L li. Patriarchatus Occidentis. s. L O seqq. Patriarchium unum solvere non potest damnatos a ceteris patriarchis. Isi. IV. Patriciatus ecillatus Regibus Francorum. IlI. ct sqq. HIL UlII. patrietatus quid. 44. IV. Iss. VI. Collatus summis Pontificibus a Pippino Rege. 64. VI. Pauliciani damnati a s nodo Nieaena. VI. Paulu, Samosatenus Episcopus Antiochenus. 11. IV.

adversus Longobargos. 43. II. P Mamilia quid significet inveterum Regum Fran. ciae lacramentis. xia. VI. Petiodeutae, iidem eum Chorepiscopis. ol. I. PETRUS , eur solus interpellatus a Christo. . IV.Caput Eulesae constitutus, ut schismatis tollere tur orea so. . V. Parochia B. Petri. I. III. princeps Apostolotum. Ibirim. Tetteni euiusdam Dei loco habetur. 1 g Il. In B. Petro constitutus iure divino ptinet patus Apostolicae Sedis. is s. Il. Princeps Episcopalis coronae. ibidem. a. Desti memotia honoranda. I. MPetti Cathegrae dignitas V. V. Casled Petri. Et, Romana Ecclesia. A. Petti privilegium. 14s. III. aas. VII. Philippus Augustinus minatui secessionem a Lucio III. Papa, si is sedem Dolensem ornet metropoli tira dignitate. 141. Iv.

Philippi Pulcti Re ι& Bonis j v I v. dissidium. QxI.-V1II. 1, 8. L st M'. Phoenidae metropolis, Tyrus. 7s. I. Phrenicia in duas provincias secta ab Imperatote Theodosio. et L Pendebat a jute patriarchico Epistopi Antiocheni. ibidem. Photius Patriarcha Constantinopolitanus . Ignatii

aemulu . a. VI. ignatio mortuo, sedem suam rece pit. 18i. iv. Nicolaum L Papam anathemate peracellit in synodo Cp. i. VII. Augendoe dignitatis

suae cupidus. 1 mi II. Damnatus a Nicolao L de ceteris Patriat chis. 1i'. V. Ejus judicium retracta tum in s nodo Octava. 161.lla. Amimae canores sardieenses ignotos esse orianti .m .lX. 338. VIII. Nomocanonem edidit ad exemplum Ioannis Selici Iastiei. . 8'. IV

Pippini Regia liberalitas in Romanam Ecestam.

Plaeita. Cut ita dictae Constitutiones Principum. 133. . ILPMomnlaeenss Vicecomes vexat Episcopum Aniciensem. n. e. . a

Polyctati Episeopo Smrmens testituta pax victo

Pontici Diceeess complectebatur undecim proviniacias. XI. ntificum dignitas apud Hebraeos. s . VI.

Pontigonensis Cone iij Acta, ab Ugone Ael .acensi

Episcopo consecta, nullius sunt momenti. 1 H. VI.

possessio immemorialis in rebus Ecdesasti is quid

acquirat. D . v I. Pinfectorum praetolio auctoritas in publicandis novis legibus. yo. IX. Praescriptionis vis. is . VII. pragmatica Sanctio Caroli VII. 11 VI. 219. VIII. Presbyteri. secundi ordinis praceptores. ro . V. Αquo iudieandi. 04. vl. HIL IU 1 g. II. M0. v. Presbyteros Septimaniae adversiis iniquam Episto potum svotum oppressionem tuetur Miolus Cal

Presbytero ium filij ad clerum accedere prohibentur. 18α VI. Prima sedes a nemine iugicatur. H. Iv. 21s. v III. Principe sex ossicio tenentur ad Tuitionem Cis Num. D. I. utpote quae eis ab ipso Christo man data est. 81. IV. θὴ . isis. III. ct sari. Can num custodia illis commissa. 11 . VII. In manifesta Canonum violatione, Episcopos pellebant a sedibus suis. 1s8. VI. Aliquando ea temndebant quae contra Canones acta erant. Iv. Debent enim pio hi te scandala in rebus Eeclesiasticis. 131 V. Plincipum Christianorum ossicium ex pluratur in Constitutione Theodosij Imperatoris L Ati lictat Principibus leges set te de rebus Eecie fasticis. D. L ODqq. ro. L Osis . 86. II. Penes eos est legum condendarum auctoritas. iri. I. O seqq. Vide, Reges. Privilegium B. Petri. are. III. privilegiorum varia genera. 18s. I. privilegia illa rata non sunt, quae canonibus repugnant. m. esI. I. Ea veto quae plopter metita conceduntur, revocati non possunt. 139. II. Procopius explicatus adversiis Nicolaum Alemannum. aq8. V.

promotus presertet, institutus Episcopus in ostio Dunens. Da V. Pioiectionis E esae ius Regibus Francorum competit. 41. Eius evictus in Callia. 61. III.

vide. FRANCOR vM REGES.

Provinciarum Echlesiasticarum origo. 6. II. uiam. IV. 113. I. Earum sectio an fieri possit a principi bus u Lo sqq. Ius illud esse penes Pi incipes af simat Alerius Comnenus. ' . V. purgatio Canonica, quomodo fiebat. i. v I. R A a x γ u s.Vide Hrabanus. Radulfus Comes, pater Alberti imperatoris,

laudatur. 6 . OL 2.

Radulfu, Rememss Archiepiseopus homagium Regi

praestate eoactus. a o. i. Resta dignitate honor deferendus. I92. Regum auctoritas a Deo 13 I. 9sqq. Iis. V. a T. Iv. Reges a Deo constituti. ut Ecclesiae de Regni curam gerant. 1io. VII. Regum munia. 48. Iv.

Discrimen Regia potestatis , de pontificiae. q. V. esse . Regia potestas, Lunae comparata Ec Elellastiea vero, soli. 1o. VIlI. Discrimen inter Reges & Episcopos. V. Reges sacrorum potestatem non habent. 48. IV. Adesse tamen possimi Conciliit, ubi de fide tractatur. ID IV. Vtrum

SEARCH

MENU NAVIGATION