De idololatria politica, et legitimo principis cultu commentarius. Auctore Ioanne Filesaco theologo Parisiensi

111쪽

9o DE IDOLOLATRIA nonnulli Donatistaru, qui tumultuabantur, Mcaesi non ulli,qui fortiores fuerant capti,longeque relegati sunt.1lorum Omnium nihil actum estChristianorum Catholicorum voto,nihil cuconsilio, nihil cum consc1entia,nihil cum opere. Sactissimus Augustinus nihil tam aegre ferre videtur quam Ecclesiam Catholica appellari Macarianam a Donatistis, quod variis Epistoli, repetit.Vnde Epistola 2O3. ad Maximinu Donatistam, cogitur non sitne stomacho illud res

pondere. huc tu obucim tempora Macartana,nec ego

sevitiam Circumcellionum, si hoc ad te non pertιnet,nec illud ad me.Ecclesiae humanitatem Sc benignitatem nulli magis profiteri aut debet aut possunt quam ipsi Pastores, Rectores A totius Christiani populi Duces, quos elegantissime Leo

Imperator Nouella 86. Animata immaculari Sacrari, ornamenta vocat; Illis ea virtus peculiaris est. Ita Cod. de Episcop.& Cler. l. IO. Episcopo anfiitis,ignoscendigloriam dereliquit.Et Enno. diusTicinensis,in Pan gyrico,non aliter suum Theodericum Regem comendat, quam quod

exhiberet robore , gilantia , proi=eritate Principem,

mansuetudine sacerdotem. Huc spectat quod grauissime ab Isidoro Pelusiota , lib. 3. Epistola

26O. pronunciatum. Sacerdotes mim stri sunt non participes, deprecatores non IudiceS, mediatores non Reges.Nectarius B. Augustino in hunc sensum scripsit, Episcopum fas non est nisii salutem hominibus impertire, de pro statu

112쪽

POLITICA. SI

meliore, causis adesse, id apud Omnipotetem Deu venia alioru mereri delictis. Respodet B. Augustinus Epistola sequenti quae est 2Oa .mo

omnino seruare conamur, di seueriore censura nemo plectatur; neque a nobis, neque ab alio diu interceden-

tibias nobis G salutem hominibvi cupimu impertire, quae posita es in recta tituend/faelicitate, non in malefaciendi securitate. Apud Plinium historiae naturalis lib. II. c. 3O. laurus triumphis proprie dicata dicitur,vel gratissima domibus,Ianitrix Caesarum P5tificumque, quae sola & domos exornat ante limina excubat. Sed ut prodit Diolib. s. histor. Romanae &Valerius lib. 2. c. de Iure triumphandi; Augusto concessum, ut lauro ante eius domum plantatae corona quercina alligaretur , quae quidem nonnisi ob ciuesseruatos tribui solebat,sic nostris Pontificibus,taurea illa corona ob profligatos Ecclesiae hostes,nuda concedi non debet, quin & illi innectenda querna corona ,ob seruatos Hierusalem terrenae Cives, imo dalios,inter quos primum locum obtinent Reges ac Princwes. Quae ratio, Principi Christiano, potissimum & siepius me- Ie reuoluenda'repetenda est ,ut qui Ecclesiae, matris A parentis optimae,perpetuam benignitatem x humanitatem experiri desiderat, illi vicissim omne obsequium, cultumque exhibeat. Quod si veterum nonnulli, non sine ratione, dixerunt matri prius ac potius quam Patri succurre dum. Theophrastus in Characteri-

113쪽

bus Ethicis, hominis desperati notam adsignat Matrem non alereat apud Xenophontem', de dictis & fact. Socrat.Si quis filius veniam a Diis postulet,ea prima sit,quod matrem neglexerit,

Cui assine est illud quod scribit Phalaris Epistola 19. ad Paurolam filium, eum exhortatus ut primam ac praecipuam matris curam habeat, & quae illi praestentur humanitatis ossicia, etia' ad patrem aliqua ratione pertinere. Putet Princeps Christianus ista de Ecclesia matre amantissima a B. Agibrosio sibi dicta esse, Ommetariorum in Lucam lib.8.c. I 8.Palce matrem tuam si pauem matrem,adhuc non reddidisti dolores,non

reddidisti eruciatus quos pro repassa est, non reddidisti obsequia quibus te ista gestauit, non reddidisti alimen.

ra quae tribuit tenero pietatis affectu, immulgens labris euis a bera, non reddidisti famem,quam pro te illa tolerauit, ne quid, quod tibi noxium esset,ederet, ne quid, quodiactinareret,haurires.Illi debes quod habes,cui δε- bes quod es. Aptissime; Ecclesia si quidem Christo, Principem ut 8c quem uis alium Christianum, genuit. Verum non satis esse arbitretur Princeps, si Ecclesiae matri suauissimae omne pietatis ossicium impendat, nouerit etiam legem prospexisse,ne parentes patiantii iniuria. Meminerit Princeps, Divinae istius sententiae, Ecclesiastici c 3. Maledictuι est a Deo qui exasterat matrem,inmaledictio matris,e dicatfundament ire funditus immorigerum filium euertit.

FINIS.