Musæ Etonenses sive Poematia in duos tomos distributa. Esurit, intactam Paridi nisi vendat Agaven. Tom. 1 2

발행: 1755년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

151쪽

12 8 MUSAE ET O NENS E s.

Proinde tonet Verbis : at, tu cum fulmina torques, Te, Pater, horrescit, nec inania murmura ab alto Dissultare putat, vanasve ardescere flammas. Tum trepidum caput in latebras abscondit, & omnes Projicit ampullas ; tum veros fronte pavores Ostendit, coelo finiis regnare Tonantem.

Respice Pudaeos, delectaeque agmina Gentis, Semita divisum patuit queis sicca per aequor, Perque diem nubes, & noctu lucidus Ignis Designavit iter; queis esurientibus esca Depluit e nebulis, medioque e vulnere fissi Marmoris elicuit puros sitientibus haustus Ipse DEus ; nec voce DEuM gens impia cesiat oppugnare suum: donec jam vindicis ira Numinis ardescit, saevitque per agmina Pestis, Et vasto fauces Tellus recludit hiatu

Infernas, barathriamque duces absorbet in imum. Sic olim magnus coeli regnum arrogat armis Lucifer, elatusque tumenti pectora fastu, Jure

152쪽

MUSAE ET ONENSES. I 29

Jure negat sibi nata: locum tenuisse secundum, Sit licet hoc ingens, mihi non satis, inquit ι & ipsum Qui nunc omnipotens audit, solioque potitus Jam nectit nostris strifilia vincula collis, Spero equidem, o socii, superis detrudere regnis. Et nos tela manu valida, atque volatile fulmon Spargere, & ipsius rutilos imitarier ignes

V Postumus.' At magnis temerarius excidit ausis iJam DEus egit equos, Volucremque per agmina currum.

Quo totum intremuit Caelum, flammasque trisulcas Contorsit, fictas non ille bitumine flammas Sulphureol trepidosque immani turbine ad orcum Demisit, solido hic cohibent adamante catence, Quaesitum hic meruit sibi tanta Superbia regnum. Τo M. I. Κ Trahit

153쪽

xao MUSAE ET ONENSES.

Trahis confructos Gloria curru Non minus Ignotos Generoses.

U R, ait, invideas Mater mihi nomina Farme, Pelides, cur me perdere amore velis p Ad famam genitor Peleus calcaribus urget, Ad Famam Genitrix ne vetet ire Getis. - Pugnabunt alii pulchris apud Ilion armis, s Praeripientque mihi Laurea Serta Duces p Ut cum transierim sine honore inglorious aeom, ' Opprimat incanum Mors inhonesta caput λ Langueat ut morbo vegetae flos ille Juventae, Ut celeres tardet pigna senecta pedes t Ut possim dixisse, fui: ctim nulla voluptaS, Talis ubi fuerim, sit meminisse mihi. Sat sibi, qui Famae vixit satis, Utilis orbi Quandocunque cadet, non cadet ante diem. Nestorea

154쪽

MUS AE ET ONENSES. I 31

Nestoreae brevitas esset delenda senectae', Si tegeret canum nulla Corona eaput. A Templi Fama sui reserata repagula pandit. An metuam de Te natus inire fores p Fama vocat, clarum agnosco Lituumque Tubamque Agnosco signum, Diva Canora, tuum. V Nulla mora est, venio, venio Tibi debitus: ultro, Quo me cunque vocas, Te praeunte, sequar. Sic Heros go dum haec recolo miracula Famae, Quid mirum accendit si mea corda Calor pTu genus Heroum, Gulienne, exemplar anhelans

Ad patrium, Terra Bella marique Seres. Victor ages meritos Paulina ad templa Triumphoν, Signaque capta manu, fractaque Rostra seres Ipse humilis, sed laude tamen praecordia tactas, Si qua feram auditu digna, Triumphe, Canam Hac ego spe scando Musis sacer Annibal Alpes, Diisque vel invitis esse Poeta volo K a Quodcunque

155쪽

xa et MUSAE ET ONENSES.

Quocunque ostendis mihi sic, incredulus odi. T primum modicis instravit pulpita tignis

raditus; & sumta jam vestedecentior, Actor Compositos didicit gressus omare cothurno; Humanos finxit divina Tragoedia morea; Pacavitque vias, sesenam stipata Theatra, Arbitrio pia Musa suo : sic, ferrea dudum, Nunc oblita sui liquuntur corda Tyranno, Imperium confessa Deae ; lacrymaeque coactae invitis fluxere oculis: jam frigidus horror Manat per populum, Tragicum quatiente fi gellum Tissῖ οὐ, pallet, furiarumque ora tremiscens, Ante diem scelus patefactos reddit ad avi as, Facta parens mulier; fecit timor ipse Parentem. intum animi mulcere dedit pia Musa tumentςm

Hinc vitium elisum; Virtus hinc, nocte sepulta, Elicitur

156쪽

MUSAE ET ONENSES. Iaa

Elicitur, dudum & sepitos suscitat ignes. Vim Soloclis veteres hinc mirabantur Athenae; Rettulit & plausum Vates, servente Theatro, Non majora fide fingens miracula: Nulla hic Conscendit currum pennato Saga Dracone, Nec coram populo miser eruit Oedipus orbes.

Nil monstri finxit nil quale Britannia fallax In scenis audet; sed simplex Tabula pulchro Dramate sessorem tenuit, placuitque popello. Fletibus adflavit fictis Spectator amice :Et, gravis AEMpus quid posset syrmate, sensit

Roma potens; mores, quos exhibuere Theatra, Curavit fecisse suos; contemnere moriis Terrorem, audita morituri voce Catonis,

Edidicit, pariterque immiscuit Utile Dulci. Longe aliter NVbi a Puero, Patrique severo Non satis est tantum pulchra esse poemata, si non Ulteriora fide spectacula proserat Actor. Spectatum Venere; placent demisia per aurem

K a Segnius

157쪽

iD MUSAE ET ON ENSES.

Segnius, inque oculis vivit pars maxima Sensus. Exulat e Scenis jam incesta Tnagoedia Musae Nusquam dignus honos; squalent aulaea cothurno Abducto, solusque, inter tot Sibila, plausum oblectans animos fert Mimus: gaudia, Vates Quae non dant Tragici, dabit Hariequm: Ille popellum,

Ille regit proceres, caveamque in lacit hiantem. Jam sensim rupto ridens caput exserit ovo Cum strepitu , jam tussit anus, rugisque senilem Frontem arat; & tremulo gressu titubare laborat: Aut Canis in facie tacitus per pulpita currit. Eliciunt populo tamen ipsa Silentia plausum Humanaque placent vultus plus voce Canini. Omnis Eum Color & Facies conversa docebit; Nomen erit Pardus, Tigris, Leo, denique quid non 'Har quin esuriens in coelum, jusseris, ibit. Mox videas terras immane dehiscere, sequeFictum aperire Polum; volat aethere Serica nubes

Desuper; aut sparsi Ciceris pluit horrida grando;

158쪽

MUSAE ET ONENSES. 133

uit, imitata nives, descendunt vellera Chartae. Interea magno misceri murmure Scena, Et fulgar rutilare, Tubique bitumine steti, Quos impune nova Salmoneus protulit arte, Dissultant crepitu, sonitusque imitantur Olympi. His mentem, & vultum suspendunt tota Theatra νHae nunc deliciael venerabilis umbra Hamleti Cedit jam Fausto, repetitque coercita Manes. Ille ubi prodierit, scenae jam nota Voluptas, . Delusitque oculos, tonitrus turba aemula ficti,

Mugit grande Sophus frangens subsellia plausu. ΚΑ

a Diuili co by Corale

159쪽

136 MUS AE ET ONENSES.Caret Mortis formidine Pectus.

T, modo quae petiit, data pharmaca respuit

Et medici pariter poscit & horret opem; Sic Miser, advetii jactatus turbine sati, Conqueritur vitae dura, timetque mori. Exosus vitam, Vitae sub luce laborat ;Ferre gram, ac pondus deposuisse grave est. Adversos plorat Ventos, tristemque processem e Sed, cum se portus pandit, inire negat. Quae fingit Timor ignavus, fera monstra veretur, Et Mens in penam est ingeniosa suam. Nullum Numen habet, si sit Priidentia, Lethum 1 Nos stimulos in nos, improba turba, damus. Illic non pariter Domini fastidia Servus, Nec rapit in luctum corda repulsus Amor. Dat libertatem victo, rumpitque catenas; Et

160쪽

Et, cur se victum gaudeat, Hostis habet. Spicula ne Lethi noceant, contemne ; fugaci Mors instat, timidum consequiturque Uirum. Quae vitare nefas, condiscas ferre decenter, Est dignus Vita qui caruisse potest. Ante diem cadit Ignavus, mortisque timore Praesumit mortem ; ne Periatque, Perit. Irruit at fortis, vitae securus; & audet, Ut CnsAR, satis obvius ire suis. Non absens optat letum, praesensve Veretur, Ignavus moritur saepius, Ille semel. In

SEARCH

MENU NAVIGATION