장음표시 사용
281쪽
DIoinarum Serlatur. 28 lum. Ait enim dumtaxat , doctrinam Evangelii suisse
miraculis confirmatam in nos . hoc est Hebraeos, ad quos scribebat. Vide Estium in Coniment. Obio..LV. Hehr. XI. 23. Postquam dixerat auctor, omnia ex Lege Moysis sanguine victimarum suisse mundata , ita subdit: Necesse ebi ergo , exemplaria quidem caelestium his nitindari i ipsa autem caelestia melioribus hostiis , quam istis. Non enim in manufacta Sancta Iesus introipit exemplaria pero Tram , sed in ipsum caeliam , ut appareat nunc pialtui
Dei pro nobis. Atqui absurdum videtur , caelestia mundari sanguine Christi debuisse : ei. m nihil in caelis immundum , et inquinatum esset. Ergo. U. Neg. min. Quid enim. sit per caelestia in eo Apostoli loco intelligendum , et qua ratione mundari illa DPortuerit, varie explicant interpretes, Chrysostomus quidem , aliique passim Graeci docent caelestia in coPauli loco militantem Ecclesiam significare, quae Caelestis dicitur propter sidem , spem , charitalem , quae ad Celestia spectant, cum praesertim quamvis adhuc in terra militet, ejus tamen conversatio in caelis sit , ut alibi idem ait Apostolus. Ex hac autem sententia , qua ratione caelestia mundari debuerint, sacile intelligitur Sed cum Apostolus , postquam dixit, mundari Caelestia melioribus hostiis debuisse, subjungat: Non enim in manufactα Sancta Iesus introioit, sed in ipsiam
caelum, videtur nomine caelestium, non militantem
Ecclesiam , sed caelum ipsum intellexisse. Quapropter S. Thomas eo in loco non militantem Ecclesiam, sed Caelcstem patriam significatam putet, sive caelum ipsum , et caelestem habitationem , quam sanguine Chri Sti mundatam esse dicit , non proprie , sed improprie Codem scilicet sensu , quo vetus tabernaculum , de quo ibi loquitur Apostolus sanguine victimarum mundabatur. Licet enim tabernaculum ipsum immunditiam in se ullam tion haberet, eo tamen sensu mundari di Lebatur , quod per sanguinem victimarum immundi tiae hominum legales abstergebantur, quibus illi prohibebautur, ne ad tabernaculum accederent. Alii vc-TO , et tabernaculum victimarum Sanguine , et caelum
1auguine Christi proprie inundalum csse ex Apostoli
282쪽
De Versiste. sentcntia docent , eo quod sicut tabernaculum In medio populi quodammodo pollui peccatis Israelitarum videbatur , ita et caelvius peccatis omnium hominum , quae saepe in sacris litteris usqae ad caelum pertingere dicuntur, Deique maiestatem offendere. Vides igitur non de veritate Apostolicae sententiae, sed potius de sensu es in se quaestionem ; in qua quaestione Chrysostomi se n. t tilia magnam verisimilitudinem habet ; sed explicatio s. Thomae probabilior , et scopo Apostoli congruenti 'r Csse videtur. objic. LVI. coni. Epistolam Iacobi. Auctor Epistolae Iacobi Domitie inscriptae quam tumeta tanta eSSe Iacobi nonnulli veteres assirmarunt , ubique insinuat honorum operum necessitate ne contra id, quod ait Paulus in Epistola ad Romanos , justi ari hominem Per sidem sine ορ eribus. imo semper sola requirit Opera , nullam fidei sucietis mcnliouem. Ergo. e. mg. ant. Missa enim quaestione de auctore ejus
Epistolae . de qua salis diximus Lib. II. Lib. 3. 3.3. salsum est Iae obum Paulo adversari . aut nullam requirere si dei necessitatem. ut Lib. VII. diximus. Paulus enim excludit opera, quae sine si de , et gi alia Dei viribus naturae fiunt. Iacobus autem requirit o hera ex fide sael a , quae opera ipse Patilus ad justi licationem necessaria esse docet Rom. II. 13. Non enim dilo os legi justi sunt aptiu D iam, sed factores legιs justifcabuntur Ceterum etiam sidei necessitatem Iacobus iuutiunt. Ait e vim Cay. I. 3. Probatio oestrae fidei Patientiam OPeratur: item : postillet iusde nihil hae-Filaus , et mox : Ooliantarie genti it nos Derbo Meritatis, ad haec Ca'. II. 2 a. f des cooyerabatur osterιbus
illius: item Cast. V. ib. oratiosti ei saloabit infirmum. Objio. LVII. In eadem Epistola Caρ. I. 25. 1egem veteris Testamenti legem libertatis appellat; quam
tamen Apostolus Gal. IV. voeat legem servitutis. Ergo. U Nee nnt. Non enim veteris Testamenti legem appellat Iacobus legem libertatis, sed ipsum Decalogum, qui ad Christianos pertinet , non secus no ad Hebraeos pertinebat, cum sit ipsa naturae lex, quae in novo Testamento lex libertatis est , quia praebetur ellam dii cam servandam gratia , quam Vetus Testamentum Per se uota suppcditabat. Ideo auleui Luther aut legera
283쪽
Dioivarum Sc latur. 283O Deealogi legem libertatis appellari nolunt , quia Stulte Contendunt, Novum Testamentum utillas omnino leges . atquc praccepta . Praeter siddi necessitatem conii - Dcre . quod portentum L i5 IX. Cap. l. consula vi mus. Objic. LVIII. Epistola secunda Petri . iii citori SQ cunda . el tertin Matinis non videntur eorum csse A postolorum. Nam. I. ' Epistola secutida P tri divorsum habet a priore stilum. 2 Vbi pistola secunda , ct tertia Ioannis nomen habent in principio IOHimis Irrae-s teri , sive senioris , quem Pallias apud IIieronymum, et Eusebium ait esse a Ioanne Apostolo diversum. Ergo non Sunt canonicae. U. Transeat an . nex. cons. Quamvis enim dare.
mus. Epistolas illas non esse Petri. aut Ioannis, non inde seret , non sse divitias. Sed nos id noti concedimus ; inio contrarium probavimus Lib. II. Cop. 3. Dcque stili diversitas , si vore sit, quod nec. cI cedi. mus , Epistolam P tro abjudicare pol est , cum idem auctor vario aliquando in divorsis operibus utatur stilo ; neque Papiae auctoritas lanii est , ut Perpetuam Ecclesiae traditionem labosa clare queat , nec denique Donicia Presbieri , sive senioris Apostolum de Iccci,
Objio. LIX Auctor diae. Epist. Petri aperte Pro si eiur , se non esse auctorem divinitus inspiratum , sed iis nucioribus , qui Spiritu S. inspirati sim t. longe inferiorem. Postquam enim dixerat, se via divisse Vocem Patris , qua Christum Filium suum declara Vit , subiungit: Et habemus frmiorem propheticum Fermonem , ctii bene facilis attendentes , tamquam lucernae iticenti ia caliginoso loco. At si haec ipsal pistola suisset divinitus inspirata, non minus firma jus osset auctori ins , quam sermo Proph ticus. Ergo, V. Acr. ntil. Firmiorem enim dicit propheticum Sermonem iis , qui de prophetarum vortiale minime dubitantes , de veritate testimonii Apostolici in oli quam suspicionem , nisi clusi talionem venire initio nascentis Eccli si ae poterant. Ideo, et Christus ipse, et Apostoli missionem suam non solum miraculis consirmarunt . sed etiam Prophetarum ornotilis
Objic. LX. coni. Epist. Iudae i. ' I pistola Judae ic
284쪽
stimonium ponit ex libro Enoch, quem apocryphum
esse Constat. 2. V Rursus historiam refert altercationis
Nicliaelis Archangeli cum diabolo ; de qua omni o
silet Scriptura divina. 3.v Fatetur se esse Apostolis Posteriorem et Memores , inquit , estote perhomm . qture Praedicta sunt ab Aρostolis Domini nostri I. Christi , qui dicebant Oobis , qtioniam in nooissimoremρore penient illusores secundum desideria sua am-futantes . quod manifeste desumtum est ex II. Pet. III. I. Tian. IV. et II. Tim. III. Ergo. . Neg. cons. Ad. Im. Non inde essicitur , librum aliquem non esse divinum , quocl testimonium assumat ex libro aliquo apocrypho, imo ex auctore Gentili , ut observat Hieronymus in Cap. I. Tit. Cum Ct ipso Paulus Apostolus Act. XVII. I. Cor. XV. et Tit f. testimonia recitet Arati , Menandri, et EPimenidis. Ad am. Ρoiuit id rescire Iudas ex traditione nou scri Pla, vel ex divitia revelatione. Ad 3m. Cum pluribus Apostolis Iudas super vixerit , potuit eorum sententias tu memoriam Iectoribus revocare , cum Ct ipse Petrus Pauli Epistolam commemoret. Obic. LXI. eoni. Apocal)ρsι m. Cajus R. Ecclesiae Presbyter apud Eusebium Lub. III. Hist. Cv. 22. Apocalypsim compositam asserit a Cerintho haeretico. Ergo. U. Rex. ant. Ait quidcin Caius : Cerinthus per adumbratas reoelationum , camquam a magno quodam Ostolo conscr*larum Uecies , absurda Portenta , PraeStigiaque falso commiuiscebatur. Sed non ait , has cerinthi revelationes esse ipsum Aρocali sis librum.
Obic. LXII. In ipso Apocalypsis libro Caρ. I. 3. dicitur: Beatus, qui legit , et audit perba ρrophetiae
hυjus , et serpat ea, quae in ea Scripta sunt. Λtqui Nemo hactenus explicavit prophetiam illam, quae Obscutissima est. Ergo. U. Dιst. min. Quoad aliqua, quae ante esse tum semper aliquid obscuritatis habere debent, conc. Quoad o- nuta , ueg. In in ullis enim , quae pertinent ad sidem l bouos mores, ad poenitcntiam, perseverantiam . futuram impiorum vindictam, et piorum gloriam, clarissima
ubri illius sententia est. In iis, quae Prophetica Surit, multa quidcm sunt , cxplicata a Patribus i alia aute os
285쪽
Dipinarum Scriptur. amsicuam obscura : Sed in ipsa obscuri late sua utilia. Objio. LXIII. Saepe in Apocalypsi nientio facta est templi quod auctor ait se vidisse in caelo. Sic oc. XL.
I9. Apertum est templum Dei in caelo Apoc. XVI. I. et i 7. Et audioi pocem magnam de templo. Et ex ioit νox magna de Templo. Idcin lamen 6oc. XXI. 22 ait: T. niptam non pidi in ea scilicet in caelesti Ierusalem Dominus enim Detis omnipotens templum illius est, et Agnus. Atqui manifesta ea contradictio videtur. Ergo. U. Neg. min. Non enim vidit Ioannes in cae Icsti civitate materiale templum, cujusmodi in terrenis civitatibus esse solet. Vidit tameti spiritale templum, quod est ipse Deus, ct Agnus, scilicet Christus, qui cum omnibus membris templum Dei est ; cum de ipsis justis adhuc in terra militantibus dicat Apostolus I. Cor. III. 17 Templum Dei sanctum est, quod estis pos. Itaque caelestis illius Jerusalem cives materiali templo Non Egent, cum Deus ipse templum illorum sit. in quo in aeternum requiescunt, et semctipsos ci osserunt, laudcs ejus perpetuo celebrantes ipsique vicissim templum Dei sunt, in quibus Deus in aeternum inhabitat, et manet. Quoties igitur in Aρocal*si 'mentio templi lacla cst, de hoc spiritali templo est intelligetida, materiale enim
merum Signatoriam centum qtiadragintaquatuor millia ex omni tribu filiorum Israel. Deinde singulas recet Set tribus, atque ex singulis duodecim millia signatorum esse ait , praetermissa tribu Dara. Si dicas, nullum ex tribu Dan salvum sore ; primo videtur hoc absurdum, deinde contrarium et , quod principio positum erat , scilicst numerum signatorum ex omni trihu fliorum Israel extitisse. Ergo. U. Dist. ant. Ita scribit, ut servet duodenarium nuis merum, qui in scripturis universitatem significat, conc. Ul definitum numerum ponat, nex. Cum ergo duo si. lii Ioseph, Ephraim, et Manasse a Iacob veluti adoptati sint, tredecini iribus sunt filiorum Israel. Ad designandum lamen univcrsitatem duodenarius saepe numerus in Scripturis ponitur sicut cum ait Christus in Evangelio Mauh. XIX. 28. Sed bitis super sedes dia odecι m
286쪽
judicantes duodecim tribus Israel. Quem numerum ut Ioannes servaret, ait ex duodecim tribubus Istrael duodecim millia signatorum singillatim extitisse, quae simulceniumquadraginta quatuor millia signatorum essiciunt; luc in uiam crum nonnulli volunt , esse Positum, non ut Certum . uc desinitum . sed ad designandos universos , qui salvi suturi sunt. Una igitur tribus necessariis Praetermittenda erat, sed cur potius Praetermissa sit tribus Dan, incertum est. Quod enim non uulli aiunt, ideo catin tribum omissam esse, quia ex cadent tribu Das iturus est Antichristus, cui omnes ex eadem tribu adhaerebunt, nullum videtur habere in sacris litteris laudamentum. Obio. LXV. In Cap. X. Apoc. o. I. ait auctor: Sed in diebus oncis septimi Angeli, cum coeperit tuba Canere, Cousramabitur D sterium Dei. Deinde Cay XI. 15. scribit septimum Angelum tuba cecinisse, nec tam cramysterium Dei consum malum est; adhuc euim pCr undecim sequentia capita multa alia mysteria se vidisse ,
U. Verba illa Apoc. X. I. consummabitur mysterium Dei non significant. eo ipso momento, quo Caueret Ata gelus omnibus mysteriliis sitiem factum iri sed tunc suturum esse ut Omnia consummari incipiant.
Obie: LXVI Sunt quaedam in Apocalypsi aenigmali similia, quale est illud A 'oc. XVII. 8. Bestia, quam
Midisti , fuit , et non est, ascensura est de abysso et in intertium ibit . Et bestia, quae erat et non est, et ipsa Octa να est , et de septem est. Si fuit et non est, quomodo de abysso dicitur ascensura, atque itura in interitum , quae ostendunt adhuc eam Extare , Necdum periisse' Ruraus si octava, quomodo de Septem est y Ergo. H. Neg. iant. Verba enim illa : fuit , et non est ;posita sunt ad significandam celeritatem, quia bestia illa, Per quam si guificatur Antichristus, destruetur. Non
significant igitur jam tum periisse bestiam ; sed illamus ceu Suram esse de mari, tantaque celeritate interficiendam , ut merito de illa dici possit, fuit et non est. Dicitur autem octava, et tamen de septem, quia licet octava sit vel numero, vel iniquitatis, et malitiae cul-
287쪽
Dioinarum Serlatur. 287mine e regnum tamen ejus ex illis septem quae paulo
geltim descendentem de coelo, habentem Clas em abssi, et calenam magnam in mianti stia. Et GPPrehendιt dra conem Ser entem antiqvtim'. qui est dictbolus, et satanas. et ligiapit erim Per annos mille; et misit etim iuahyssum et clausit, et signas it stiper illtim, ut non seducat amplius gentes, donec Constim metittir mille an
ni : et post haec oportet, illum solMi modico tempore. Mille autem anni tempus omno designaui, quod usquctid moti di sinem excurret, ideoque tempore hoc toto diabolus in abyssum missus est, De gentes s ducat. Al- itii Petrus I. Pel. V. 8. ait diabolum adhuc solutum omnium hominum saluti insidiari Sobrii, inquit, esto-
e, et νιgilate, quia odi ersarius vester diaboltis, tamquam leo rtigiens, circDis quaerens, quem de Oret Ii rgo. U. Dist. mo. quoad strii. Part. Clausus est diabolus negentes scrvandas lania vi tentet , quanta prius , Deo Permittente. usus erat: quantaque utetur in sine mundi cum solvetur modico tempore, CONG. Ut Omnino ne minem teni et . neg. Tanta igitur crit in sine mundi. Deo
permittetite, Diaboli potentia. totque ille tu ne adhibebit
Docendi aries, ut respectu ejus temporis. diabolus antea clausus, ac lignius videri Possit, tic quem imici, licseducat nisi eum, qui voluntario ita clus laqueos se conjecerit.
O te. LXVIII. Ultimum Marci Caput non solum
nonnulli rej ccere vel cres, verum Cliam ra1ionem , cur
illud rejicerent, reddiderunt quia scilicet nonnulla Continebat quae Manichaeorum tia Cresim npertu insititiationi; qualia crani ista, lesie Nicronymo Lib. IL coni. I 'elag. Saecvltim istud iviquitatis, et incredulitatis substantia est. Vtiae non sinit Per immundos Spirittis peram Dei apprehendi Miriti tem. E go. U. Aeg. cons. Inseria enim eratii verba illa aliena manu , atque Soppositilia, Ut ex collatione meliorum Codicum, atque exemplarium, quae in Ecclesiis Apostolicis servo botitur , dc duclum est; ideoque rejectis iis et tia' spuria erant , non Prat integrum illud Ctipui respuendum ἱ laec crat uxCdibile, Marcum, narrulis iis,
288쪽
tuae ad passionem Christi, et mortem pertinebant ni - 11il de eius resurrectione addidisse. Hinc Ecclesia Uatolica semper caput illud ut divinum retinuit , ac venerata est; imo in maioribus sollemnitalibus Ι'aschae et
Ascensionis recitare consuevit.
Obile. LXIX. Historia sudoris Christi sanguinei, et Angeli, qui apparuit ei de caelo confortans eum Luc. XXII. ut testatur Hilarius Lib. I. de Trin. et Hieron unius Lib. II. coni. Pelag. a pluribus aberat coindicibus. Item historia mulicris adulterae Isau. III. ut observat Erasmus ex Eusebio Lib. III. Πιst. Gaρ.
's. Nem cons. Mendosi erant codices illi , a quibus
nonnulli salso gelo eas historias abraserunt, cum tamen nihil inde labefactetur, ut ipsi salso opinabantur. Seu maxime confirmetur Catholica veritas. Ideo Patres an . liquissimi historias illas ut canonicas, et divinas laudant, easque Ecclesia Catholica in sacris recitat. Objic. LXX. Saltem nonnullas Danielis partes non divinae, sed supposititiae sunt, ut est historia Susantiae
Dan. XIII. historia Belis, et Draconis Dan. AUI. hymnus trium puerorum Dan. III. et ipsius Danielis mira liberatio e lacu leonum Data. VI. Nam I. quod pertinet ad Susannae historiam , ipse ibi Daniel puer fuisse dieitur Dan. XIII. 45. cum tamen Cay. V . 2. dicatur unus de praecipuis Darii satrapis ; imo et Baechiel tempore Nabucliodonosor Erech. AIV. longe ante Darium mentionem faciat Danielis, tamquam mortui, relictis siliis. Illud etiam perspicuum videtur falsitatis vrgumentum , quod Dan. XIII. 54. et seq. allusio sit
Graecorum nominum: cum enim dixisset senex, Se vidisse Susannam sub arbore schino, respondit Daniel: Angelus Dei scindet Ie medium, quae Paronomasἰa luuebraicis nominibus non est ; ideoque Graecum auctorem ejus addita menti demonstrat. Accedit, quod capi-
alis causa a Judaeis ipsis judicata dicitur, cum tantea illi captivi ius vitae et necis sub Regibus Assyriis habe Te non potuerint. Σ.- Historiam Belis, et draconis a Daniele intersecti Hieronum us Praef. in Danielem op pellat fabulas. atque eodem in numero hymnum trium Puerorum habet. Inquit enim: apud Hebraeos nec Ousantiae habet historiam, nec hymnum trium puerorum=
289쪽
Dioinartim Scriptur. 28snee Belis, draconisque fabulas. 3. V In Cay VI. Da Diel noclem unam in Iacu leonum fuisse dicitur : at Cap. XIV. sex diebus, ibique per prophetam Habactio ab Angelo ex Judaea translatum, mirabiliter fuisse pa-5lumi quod matiis stam contradictionem liabet. Ergo.
v. Aeg. ant. Ad I. n Ea quae Cop. AIII. reseruntur de Susannae historia, prius acciderunt, quam quae tu Cap. VI. narrantur, licet ad finem libri rejecta sint, Propterea quod in Nebraicis non haberentur Codicibus. Σed in vetustis Graecorum ex mplaribus initio libri po- Sila erant, ideoque non mirum, si ibi Daniel dicatur puer sub Nabtic donosor, qui sub Dario erat aetate
maturus. Eaechiel vero nec mortuum Danielem esseau , nec filios habuisse. Sed quia celebris jam tum erat
ejus vitae innocentia , et sanctitas, ait: Si fuerint trespiri isti in medio utis , Noe , Daniel et Iob. . : nectilios, nee flias ἐν berabtini. Graecorum autem nominum allusio tribui potest interpreti, qui sententiam Dani Irs , quae sine ea Paronomasia salis firma erat, voluit etiam commoda illa figura in Graeca versione illustrare Ceterum licet Iudaei Babiloniis subjecti essent. causas tamen, quae dc criminibus adversus Mosaicam Iegem nil missis agi labantur, ipsi per se, suos l. seniores judicare permissi sunt. Ad I. Di Ipse se explicat Nicronymus Lih. II. coni. Illinum . Quod autem, inquit, refero, qti id adperatim Ausannae historiam, et ismnum trium puerornm , et Belia, et driaconis fabulas, quae
in potamine Hebraeo non habentur Nebraei soleant dicere, Vtii me criminatur, Stultum Se UCophantam probat. Non enim quid ipse sentirem, Oed quid illi coimtra nos dicere solεant, explicapi. Ad 3.m Nulla contradictio est, cum bis Daniel in lacum leonum missus sit. Inst. Si Stisannae historia. hymnus Puerorum, et Belis , draconisque historia in Hebraicis voluminibus non sunt; censeri snpposititia debent. Ergo. U. Aeg. ant Fuerunt enim olim haec in originali Nebraico, ut patet ex Theo dotionis Versione, ex qua illud, quod iii Nebraicis, ut nunc sunt, codicibus dee-aal, suppletum est. Vide Calmet Praef. in Danielem,
objectiones, quac contra Deuterocanonicos libros ex Ig. Tom. VI. 39
290쪽
Hieronymo, paucisque aliis veteribus, qui de iis vel da Lilarunt, Vel non esse divinos asseruerunt, puta Meli- ictae, Laodi Caeria synodo; etc. opponi solent, satis Lly. II. Cay. 3. dissolvimus; non enim paucorum Opiuio, utat dubiatio, universalis Ecclesiae traditionem labesa lare potest, Cum praesertim merorumus Professus sit, se non suam Protulisse, sed aliorum retulisse sententiam. Objie. LXXI. Concilium Tridentinum co dumtaxat consilio coactum est, illudque tantum propositum habuit, ut salsa haereticorum dogmata damnaret, Non au- cm. ut Catholicorum controversias desiniret, ideoque Cari, sibi Iegem constanter servandam proposuere PatrCS,
Ne quaestiones inter Catholicos agitari solitas definirent, Ni lcstatur Palla vicinus Lib. VII. CaP. Io. Atqui ea quaestio dei divinitate eoru in librorum , de quibus hucusque disputavimus , inter Catholicos ipsos eratngii aia i ut enim omittamus ceteros, Cardinalis Ca-j lonus cos e canone expunxerat. Ergo male ad eam desiniendam ventum est. U. Neg. min. Soli enim haeretici communem omnium Catholicorii in sententiam Theologorum oppugriaverant,
eo quod libri illi plerique eorum errores nimis RPeri σrUdarguebant. Nulla erat Theologorum Schola, qua libros illos rojiceret, ideoque si qui eraiit SingulareSTheologi qui rejicerent. ii ex haereticorum libris ilece Illi erant. Unde Cardinalis Ceroinus eam Cajetaui,
Paucoruin I. aliorum opinionem reser2ns, ait: incom-Pcrtum esse, undenam ea dubitatio exorta fuerit, αα Verisimile esse, illam esse haustam ex haereti ram Cloa-
Cis, ut auctor est idem Palla vicinus Lib. VI. Cap. 11. Quod igitur tum Lib. I. Cap. S. tum Lib. II. CaP-3, iti nostris Institutionibus strictius pro instituta ibi brevitate prosecuti sumus, id in hac Dissertalisne salis, ut opinor, copiose pro rei dignitate tractavimus, ut adolescentibus nostris neque ad defendendos sacros libros Brma , Deque ad hostes profligandos tela deficiant. Si
qua tamen in re noli penitus sacrorum sentcntiam librorum assecuti sumus, id ut imbecillitati ingenii nostri Condo iactur, ab Icciorum nostrorum immanitate, bene- Olcratia, acquitate, sapientia, et vehementer Petimo, Ct non immorito cxP Cyamus.