장음표시 사용
261쪽
Nicrorum error vidclur esse , cum constet ex Eia e-fra Chronico , Ptolemaetim EMergetem , notiuisi sex, et viginti rogitasse a lanis. Ergo. U. Neg. min. Ail enim auctor factum esse, id miod Scribit, sciaseo et trigesimo a o temρoribus 'Pιο- emaCδμι' er g tis Regis , non autem octavo, et trigesinio anno Ptolemaei Merolis , ut male Robertus
octavo anno, ex quo Ptolomaeus Philadelphus regnum auspicatus erat, vel ex quo libertatem Hebracis, qui tir
habetoviros doctos Ninue verisimile est, Dos melius
rem Ecclesiastres, qui regnatile Eoerre te scripsit. Nou i i uiues Theologos exploratum , uirun Ecclesiastici Prolvus canonica Scriptura sit: sed una I E Dumerorum disticultas , quamvis daremus eos esse mendosos, non satis esset ad eum rejiciendum ; cum is P ς' i/0u G libris irrepere potuisse in rchus levi ia
remi E. .e enim habitum aliquem vel boum vel malum alicui in vulva concreatum, Plira Sis est et in Cominu ui hominum usu . et in sacris lit-tinis non insueta, ad significandum habitum ab insanua acquιSi tum , sicut tu Psal. LVII. habetur: Alie-ι stirit Pecolores a pulpa , erraνerunt ab utero ,
sunt aut indolem quamdam animi vel honam. v I . . :i iqμ' , Ri luis alia linae habuit; fleui et Mutilem locum Son. VIII. 2o. supra explicavimu3.
262쪽
262 De Veritate O D. XXlI. Quod legimus Eccli. VIII. 8. Omnes
morimur, et in gaudium nolumus Menire , absurda videtur csse Scri letalia , cum unusquisque in gaudium , nc. bcalam vitam pervenire Cupiat. Ergo. U. Reg. ant. Ex aut cedenti enim orationis mcmbro , ejus , quod objectum est, sententia explicatur. Dixerat enim Sapiens : noli de inimico itio mortuo gati dere. Turia rationem ejus praecepti subjici cns ait:
sciens γouiam Omnes morim tir, et in gaudium notamus Paenire , hoc est nolumus alios de liueritu nos irci gaudere. Sensus itaque est: Sicut omnes nos mortales sumus, ct nolumus de nior te nostra gaudere mimiticos ;iilii et tu noli de inimico luo mortuo gaudere. Quod enim lilii fieri non vis. alteri ne seccris.
obie. XX li I. Eccli. XII. 4. Da , inquit , misericordi sive justo , ac pio bomitii ) et ne susci-
Pius peccatorem. Atqui hoc contrarium videtur Christi praecepto Malth. V. 44. Benefacite his , qui derunt Mos . . . . ut sitis illi Potris oestri , qui in coelis est , qui solemi suum oriri facit stiper honos et malos ; et Pluit.ευPer justos , et injuεtos. Ergo.
u. Reg. min. Vcrba evini illa : ne suscipias peccatorem , non significant , nunquam ei esse opem serendam cum id charitas postulat , sed non esse cum eo ineundam societatem , atque amiciliam, neque esSe adjuvandum , cum adjutorio Dostro uci contra Dos ipsos , vel contra De uni abusurus esse videtur.
inquit, a. die bono; et particula boni doni non te praetereat. Atqui hoc ad voluptatem explendam videtur pertinere ita ut non paliaris tibi occasionem et bi., citam minimam, fructi di bonis vitae huius. Ergo. U. Reg. min.. Duplicite uim sensu verba illa intelligi. alque explicari possunt; primo quidem , ut non Patiaris labi diem , neque occasionem bene saetendi. Deinde ne propter avaritiam bona tibi honesta neges. Qui quidem
Posterior sensus mag's videtur sequentibus verbis congrue -rc. Subdit enim Sapiens: Non ne aliis relinques dolores, et labores tiaos in dioisione sortis' Damnat igitur sordi dant avarorum parsimo iam, qua res etiam bonas, atque bouestas fluuio servandae, Rugendaeque pecuniae, sibi ipsi crudeliter inlei dicunt, nescientes, se eas brevi here-
263쪽
Dἱoinarum Scrlatur. 26xdibus suis relicturos, qui non solum non habebunt pro Leneficio gratiam , scd avari ipsius hereditatem brevi temporc dissipantes , ipsum silcrnent, et irridebunt Objie. XXV. Eecli. XL. 29: Ait auctor. Ali, in
tempore ollae tuae, ue in die as ; melius est enim mori, quam indigere. idetur autem lineo sententia Evangelio esse Contraria , in quo Paupertas , et omnium rerum temporalium egestas, tamqunm humilitatis magistra, regnique caelorum consequendi ruti O, commendatur. Ergo. U. g. min. Eos eu ini in laudato Ecclesiastici loco
Sapiens reprehendit, qui prae inertia malunt mendicare, quam aut opes divinitus sibi datas adhibita diligentia
servare. aut Iaborando vi tum quaerer'. Sic enim Grne incus habet texitiis : ην ε αι γ τε cus μη ζωτης, hoc cst caνo ne mendicato inoas. Qui enim tabescere otio, et mendicato vi Vere prae inertia amant, multis etiam vitiis
passi in obruuntur, multisque Objiciuntur tentationibus. Contra vcro in Evangelio non laudatur quideria ignava illa mendicitas , quam merito redarguit Ecclesiasticus
sed commendatur animus ab omni divitiarum, rerumque temporalium cupiditate vacuus, damn9tur avaritia; et Dequi, egestalem non otio, atque inertia arcessitam, sed
divinitus immissam , gravius serat, promissione Begni Caelestis erigitur. Neque vero his Ecclesiastici verbis reprehenduntur ii, qui non ex ignavia, sed ut Evangelicaepcrsectionis viam ingrediantur, laborantes in Ecclcsia Dei, mendicare malunt, quam debita a fidelibus pro sua sustentatione stipendia reposcere. Quod autem ait Sapiens , melius esse mori , quam mendicare, de ignava
illa mendicitate, de qua supra diximus, per hyperbolem
dictum intelligendum esse, recte Estrus. aliique advertunt.
Objie. XXVI. Eccli. XLI. I. Non est, inquit, in
Uerno aceusatio Mitae. Atqui fide constat, improbos homines in inferno aut cactae vitae poenas luere, idque auctor Iibri Sapientiae Cay. V. suse describit. Ergo. U. Aeg. cons. Verba enim illa: Non est in inferno
acciasatio pilae, nori significant,quod in argumento positum est, nullam esse in inferno anteacta vitae reprelictiSi nem, sed ex antccedentibus explicanda sunt. Dixerat enim
Paulo ante Sapiens: Noli metuere judicium mortis: Me ruento quae ante te fuerunt, et quae superpentura Sunt
264쪽
α64 De Veritate tui : hoc judicium a Domino omni carni et qtiid su-
Peroeniet tibi in beneplacito Altissimi. st e decem, sιν Ecentiam, si Me mιlle anni; hoc cst, De Plus aequo moriem timeas, cui omnia vivetilia subjecta sunt, Deque sollicitus sis, quatilum tibi vitae in beneplacito A liissi ini supersit. Tum subjungit: Non enim est in inferno accusatio Mitiae; hoc est ut idcm explicat Estius, nihil reseri post mortem sive Partim , sive mulium vixeris . modo bene vivere studueris. Vel ex MalMendae sentctitia ita explicari ea verba possunt : Non eSt adversus infernum excusatio . sive defensio vitae; ideoque frustra sollicitum te habet vitae tuae diuturnitas , quam adversus ingruerit m moriem defendere nulla ratioue Polcris.
Objic. XXVII. Eeeli L ai. in editione LXX. sic habeturi Et rogarit Poptilias Dominiam Excelsiam
in oratione contra misericordem quod Vulgalae vcrsionis aucior videns esse absurdum , emollivit, atque a Sententia textus Originalis Dbscessit. Ergo. U. Dist. titit. Et verba illa contra misericordem , significant , quod opinantur adversarii, Dempe ad em Stis hominem misericordem . neg. Significant, Deum esse excelsum , et contra , idest et tamen , et nihilo- secius misericordem , Conc.
Objic. XXVIII. coni. Lib. Machabaeorum. I. Mach. I. I. de Alexandro Macedonum Rege dicitur: Qui primus regnaMit in Graecia. Atqui hoc salsum est, cum ante Alexandrum reges in Graecia suerint; Deque sol uni in Macedonia . sed et Athenis , Argis , Thebis , Lacedaemone. Ergo. U. Aeg. mια. Licet etiim multi in Macedonia regnaverint ante Aleaeandriam , nemo tarticu aule eum
1 intiavit in Graecia universa. 1'ater enim ejus Phi. reus paulatim Graeciae Respublicas coepit sibi facere obuoxias i eoque mortuo Alexander Rex Macedonum , velut.totius Graeciae priuccps, imperium Graecorum constituit, et longe lateque protulit. OHie. XXIX. In codem Libro Lib. I. I i. An tiochus Epiphanes regnasse dicitur in anno centesimo trigesimo septimo r/gni Graecorum. Atqui initis ia-tiouibus ab Alexandro ad Anthi iam Epiphanem , cevium , et quiquaginta heptem auui sunt. Ergo.
265쪽
ρ. Dist. Di . Et Ilic annus centesimus trigesimus sextus initium ducit a primo Alexandri anno , noe. A Seleuco Nicanore , qui primus Post Alexandriam regnavit in Suria , unde incipit AEra Seleucidarum, seu regnum Graecorum iuxta Hebraeorum morem , cono. Porro anno CXXXVI. AErae Seleticidarum , Auliochus Epiphanes regno est potitus.
Ohiie XXX. Ibidem cap. I. 57. dicitur sub Antiocho impletum esse Danielis oraculum , Positumque iri templo abominandum idoliam desolationis. Atqui abominationem desolatior is a Daniele praedictam Christus ipse Matth. XXIV. 5. nondum positam fuisse ait, scd ponendam in eversione Judaeorum , et in sine mundi. Ergo. U. Neg. mes. Non enim ait auctor Lib. I. Maehabeortim, tunc impletum esse Danielis vaticinium. quod Dullo pacto citat: sed lamen positum in templo jussu Antiochi abominandum idolum , Sive statuam Jovis Obinpii, desolationem, sive pollutionem templi asscrens Obie. XXXI. I. Machob. IV. 52. Iudas munda vit templum anno CXLVlli idest anno ante mortem Antiochi. qui obiit anno CXLIX. ut scribit auctor Cap. VI. a 6. Contra vero Lib. II. IIach. X. 3 dicitur mundatum templum biennio post mortem An tiochi. Manifesta ergo contradictio est. U. Ner. aut. quoad. am. Part. Quod enim legitur
II. Machob. X. 3. Sacrisicia obtulerunt post bien- Niram , Dori signiscat biennium post mortem Antiochi sed post Iudae principatum. In praecedenti enim Cast.
IX. ne interrumperet auctor narrationem mortis Avistiochi , omnia simul reseri, quae ad ea in pertinebant. Deinde Cop. X. ad Judam , ejusque gesta redit, aitque post biennium mundasse templum. Quamvis igitur id scri hat post narratam Antiochi mortem ; non tamen asserit, post mortem Antiochi contigisse. Lusi. I. JIachab. I. legitur, Antichum contaminasse templum die decima quinta mensis Casleu. Rursus I. Machab. IV. 52. et II. JIachab. X. 5. sic habetur : qua die autem templum ab alienigenis politi-ium fuerat, contigit, eadem die puriscationem sieri
266쪽
266 De Veritate. Digesima quinta mensis qui fuit Casleu. Ergo perspicua videtur rerum repugnantia. U. Dist. ant. quoad Im. Part. Legitur, Anthiochum contaminasse templum die decimaquinta mensis Casleu per coectionem idoli , cono. Per Oblationem sacrificii, quae consummatio coniaminationis suit, neg. Ait enim
I. Mach. I: 62. Et quinta , et rigesima die mensis
sacri cabant super aram , quae erat contra altare.
olno. A IAII. I. Machab. IV. 5o. Postquam Iudas templum a gentibus pollutum mundavit, aedi-foacerunt Iudaci ) in tempore illo montem Sion , et
Per circuitum muros alios , et turres frmas , ne quando penirent Gentes , et conculcarent eum ; sicut antea
fecerunt. Constat autem , Arcem Sion, quam Antiochῖ militcs occupaverant , I. Machah. I. 35. adhuc in eorum polcsin te fuisse , Dequc a Iudeis potuisse expugnari , sed longo post tempore , anuo C tesimo se Piungesimo primo sanie hostes cogetite tu deditionem acceptam I. Machab. XLII. 5o. Ergo salsum videtur , montem Sion a Iuda muris, ac turribus suisse munitum. U. Neg. cons. Imo quia arx ipsa Sion adhuc in hostium potestate erat , contrarias munitiones aedificavit Iudas , ut hostium ex arce excursiones compesceret.
Ob c. XXXIII. I. Mach. VI. Dicitur Antiochus
ex Perside in Babyloniam reversus , auditis Iudae rum victoriis , prae tristitia in morbum incidisse , ex quo deinde mortuus est, quia scilicet , non factuna est ei sicut polebat. Contra vero II. Mach. I. 16. Antiochus occisus dicitur in Perside in templo Naneae, deceptus a Sacerdotibus. Et II. Machab. IX. 7. mortuus esse scribitur partuit diro viscerum dolore, partim quod e curru deciderat. Quis autem tam felix ingenio, qui ista conciliet 7 Ergo. H. Neg. min. Facile enim secum invicem cohaerent , quac variis in locis de morte Antiochi leguntur. si intelligamus , circumstantias quasdam , quae uno i loco praetermissae fuerant, narrari in alio. Antiochius igitur auro inhiatis , quod in templo Neneae ita Perside , sive in Media crat, eo prosectus est , ut icu Plum expiIaret ι. Mach. VI. 1. et seq. sed fraude Sacerdotum ingressus in templum cum militibus , ibi foribus
267쪽
templi elausis . introductis per occultos aditus virist audacibus . lapidibus o pycti ius est . inultique ejus millies occisi II. Mach f 36. Ideo νeroussus dicitur in templo Naneae, quamvis ipse . accepta illa clade , vel est raciis loribus, vel qua alia via evaserit, a militibus de sensus Familiare enim est historicis, ut ducem ipsum caesum
esse, cecidisse scribarit, cum ejus caesus est exercitus.
Λh eo igitur periculo vi X cductus, Cum ex Perside. sive Media in Sabyloniam turpiter reverteretur, auditis in itinere rebus male a ducibus suis iii Judaea gestis gravi tristitia , morboque correptus , Cum tameti iter maturari juberet II. Machab. IX. 7. e curru decidit, quo casu gravisSimis correptus doloribus, scatens sanie, ac vermibus in ipso itinere , sive in terra aliena periit I. Machab. VI. i 3. Ex quibus intelligimus , verba illa L. Machab. VI. 4. Reoersus est in Ba loniam,
idem valere , ne si dictum esset : Cum reocrteretiar
Oblio. XXX lV. I. Mach. VI. G. mortuus dicitus Antiochus Epiphanes anno centesimo quadragesimo nono : et lamen si litis citis Antiochus Enyaιc,r post mortem paliis Epistolam scribit anno cctile imo quadragesimo octavo II. Machab. AL 33. Ergo.
N. Reg. cons. Cum enim varium esset variis in nationibus anni initium , qui annus Judaeis erat centesimus quadragesimus nonus , idem Graecis , et Antii Chensibus erut centesimus quadragesimus o clavus. Qui P-Pc Iudaei a mense Nisan, sive Martio, vel Aprili; Graeci a mense Tisri , sive Septembri , vel Octobri
Obie. XXXV. I. Machab. VI Commisso a Iu daeis praclio, ceciderunt, inquit , de exercitu Regis sex censi Diri, quo in exercitu suisse dicuntur centum millia peditum, viginti millia equitum. et Elophanti ir ginta duo. Additur vero in eodem Capite Regem isssum hortalu sesiae cum Judaeis inivisse pacem ', Sed λ-
travit , inquit, Rex montem Sion, et oidit munitio nemisci, et rupit citius juramentum, et nitandapit destruere murum in raro. Contra vero II. Machab. XIII. in eodem praelio cecidisse dicuntur de regio exercitu quatuor millia virorum , cxcrcitus autem ille habuisse
dicitur centum, et decem millia peditum, quinque mil-
268쪽
Iia equitum, et Elephanios viginti duos. Rex autem ut cognouit , rebellasse Philli' 'um Antiochiae, Di.reli
Clus erat Suster negocia, mente Consternattis, Iudaeos
de recans , subditusqtie eis , iurat de Omuibias , quibus justum Disum est, et reconciliatus Obtialit sacrificium, honorapit templum , IIachabaetam amylexatus est , Deque ulla ibi violati iurisiurandi ineritio est. Noti igitur secum consentiens videtur Machabae ortarii historia. g. co/rs. Quod enim pertinet ad ovcisorum numerum advertandum est in I. Machab. VI. non omisnes recenseri eos . qui de exercitu regio in acie ceciderunt, sed eos tantum . quos audas primo impeta stravit. Et a ''rορ haseia , itaquil , Iudas , et exercitus ejus ad praelium , et cecι derunt de exercitu Regis sexcenti otri: deinde describitur in ors Eleaaari , et reliquus occisorum numerus praetermittitur ; qui in II. Machab. dicitur esse quatuor Hii illiini. Numerus autem regii exercitus in primo, et secundo Machabaeo rum libro varius est . vel quia accedentibus, ut fieri solet , novis copiis . aut parte exercitus in alias expeditiones missa , variabat numerus, vel quia ira alterutro loco mendum librariorum est. Quint vero ad Regis perfidiam attinet , iuravit ille quidem, ut in II. Machab. IIII. habetur. O in uia quae justa era ut, templum holao ravit , Machabae iam amplexatus est , una lamen illa itare iurisjurandi fidem violavit . quod munitionem de strvi jussit. Ita secum Machabeorum historia congruit. Obse. XXXVI. I. Machab. IX. 3. et i 8. Judas
narratur occisus anno CLI l. et lamen II Machab I. 1 o. Epistola nomine etiam Iudae missa est ad Iudaeos AEgyptios anno CLXXXVIII. Ergo.
U. Dist. ant. Et audas de quo II. Mach I. o. non est Iudas ille Machabaeus qui occisus dicitur I. Mach IX 9. sed alius Itidas Essenus, de quo Iosephus Lib. IIII. Antiq. Cap. 18. conc. Idem ille est , neg. Ita sentiunt Serarius, Cninicius, Tirinus, Menoeli ius et c. in Machab. Saliatius ad nn. 393o. Besponderi etiam P set , verba illa II. Machab. I. quae annum designarit CLXXXVIII. Don esse initium Epistolae a Itida scri-Ptae, sed sinem Praecedentis Epistolae a toto populo Jα-
269쪽
Dioinarum Scriptur. 269 Aacorum , duce Ionuue Hircano, conscriptae quae sciatentia Melch. Cani, et Bellaranini est. O te. XXXVII. I. Maehob. XI. 34. oscitantia
quisedam Scriptoris apparet. Ait enim . Statuemus ergo illis omnes ines Iudaeae , et Ires cloitates LX.dara . et Ramethan . quae additae fiant Itidaeae exo amaria. Ubi vides duas tantum recenseri Civitates , et lamen auClor tres esse scribit Ergo. U. Neg. ant. Supplenda enim est ex Graeco textu tertia civitas. quae in Vulgala deest dicitur i. is Phae-
Obie .:XXXVIII. II. Maehab. 1.s. Sic fratrihus Suis
in AEg3pto manetiti hus scribunt. Freqtientate dies Sce ΠοPegiae mensis Casleu, qui Donus erat mensis, S Vesere Novembris. At ex Libro Exodi ac Leoitici per-εpicuum ost Scenopegia, sive ses iam tabernaculorum me iise Tiari, sive Septembri colebrandum luisse. Ergo. N. Reg. cons. Sceno 'egia enim, sive sestum, quDd Judaaei mense Casleu celebrandum morient, non erat se-Sium labernaculorum, quod mense Tiari celebrandum Crat, sed solicinnitas alia, qua audaei reconciliationcm te moli, ci vel uli novam dedicationem, post Digni OS AH-tioctii exercitus, quotannis celebrare institueri Di', quae sollem tilias quia iisdem serinc rilibus , quibus sebium tabernaculorum celebrabatur, eodem appellata est nomine Scenopegia, tit omnes passivi observant Inlcrpretes. Obie A XXIX. II. Machab. I. is asseritur, Judaeos captivos ductos fuisso in Persidem 1 cum ia meri Certissimum sit ex Lib. l . Rex. eos ductos suisse Babylonem, sive in Assyriam. Ergo. N. AN. cons. Nomiue enim Persidis intelligit au-ntor Ouiues eas regiones , quas imperio suo Persae Subegerunt, scilicet Assyriam, Mediam, Parthiam. Uri de etiam Chrysostomus Iram. VI. in Marth. ait. δε-daeos fuisse ex captioitate Persica liberatos. Obie. XL. Maeli. VIII. 36. de Bomanis dicitur: Et committunt uni homini magistratiam suunt Per sin gratos annos dominari tinioersae terrae suae. Atqui hoc historiac Romanorum repugnat. Quippe exactis Bugibu , dum consules quotannis cruabantur. Praeterea I. Mochub-
270쪽
XII. asseritur , Judaeos, atque Syartanos Pando habuisse ex Abrahamo originem, quod falsum est. Ergo. U.. Neg. min. t.' Quum vis coim duo Cousulas quotantiis Romae .crearemur , tamen alternis diebus , vehmci Sibus imperium penes unum crat. a. Non resert ibi ductor rem, ut crat apud Romanos in usu , sed ut a Juda fuerat audita. Et audioit, inquit, Iudas nomen Romanorum etc. 3. U Unus ordinarie consul , vel proconsul in Provincias proficiscebatur. Quod autem addebatur de communi Spartanorum, et Judaeorum origine, quamvis daremus , quod lamen non concedimus. falsam esse , non inde fieret, salsa narrare Sacrum SCriptorem,
qui reserr tantum . Spartanos epistolam misisse ad Judacos , qua se profitebuntur ex Abrahamo descetidere
Iudaeosque cuni ipsis inivisse societatem , sicut etiam Cum Bomauis; utrum autem vera esset ea SparlηDOrum persuasio. ad rem non pertinebat. Sed nos non concedimus, salsum esse, Lacedaemones ex Abrahamo duxisse originem ; cum Abraham alias habuerit uxores, ex quibus prognati esse potuerunt, qui primum in La- daemoniam profecti sunt. Quae quidem origo, etsi
Dunc incerta uobis , atque obscura , certa tamen, atque explorata Spartanis esse debuit, manentibus ad liuen pud ipsos monumeniis, ae gentis suae originibus. Haco cSponsio Omnem argumenti vim, ac robur infringit. Celerum qua ratione haec Spartanorum . ac Iudaeorum Coublet origo communis , varie explicant erudiit, quorum sentcntias Calmet peculiari Dissertatione e Pendit De cognatione Iudaeoriam et Locedaemonum.
O te. XLI. II. Machab. II. 4. asseritur, Ieremiarm Prophetam tulisse arcam Domitii , et tabertiaculum, et altare incensi, eaque omnia abdidise in speluuca, quam invenit in monte Nebo . ubi mortuus est Moses, Obstructoque Speluncae ostio, praedixisse, ignotum omnibus
futurum cum Iocum, et arcam etc. donec Deus Congregaret iterum populum suum. Erat autem, inquit, ini infra scriptura Jeremiae ) quomodo tabernaciatum, estiarcam Iussit pro 'heia , dioino responso ad se facto,
Comitiari secum usquequo exiit in montem, in quo Moyses ascendιι , et oidic Dei hereditatem; et oeniens ibi Ii ronius inpenit locum speluncac , et tabernaculum,