장음표시 사용
271쪽
DioInarum Scriptur. 271 et arcam, et altare incensi intialit illuc et ostium Obstruxit . . . . et dixit, quod ignottis erit locus donec congreget Deus congregationem Poptili, et propitius fat. Et tunc Dominus ostendet haec , et apparebit mojestas Domini. Atqui haec salsa videntur. I. ' cnim
Ieremias tabernaculum, arcam et C. transferre non Po luit ante captam Jerusalem, cum in carcere esset; ue
que post eam captam, cum Chaldaei omitia vcl incenderiti l , vel rapuerint 2. R Bevcrsis Jerusalem Iudaeis, nec arcam iis nec tabcrnaculum ostendit Deus. Ergo.
W,Neg. min. Ad tm. Potuit quidem Ieremias illa
tranSserre antequam in carccrem mitteretur, et quidem
regnante Iechonia. ut putat Natalis Alexander, idque Bege ipso consentiente, ne imminente jam urbis diru- Ptione, sacra illa monumenta infidelium ludibrio objicerentur. Sed vcrisimilius opinantur Dorotheus, et Epi- Phanius in cita Ieremiae, S. Thomas vci quivis nu-Clor Comment. in II. Machrab. Seraritis, Calmet, II-rintis, Salianus , Tornielitis, et alii , factum id post copiam a Nabuchodonosore derosolymam. Quippe μ-
hu*ardan princeps exerciliis Chaldacorum summo hODO- Te Ieremiam, jussu Nabuchodonosor, est ProSecutus, ut ex Ierem. XXXII. II. perspicuum est. praeceperat
autem, inquit, Nabuchodonosor Rex Babilonis de Ieremia Nabuzardan magistro militum dicens, tolle illum, et pone stiper eum oculos mos, nihilque ei mali facias, sed ut potuerit, sic facias ei. Quapropter non est credibile, prophetam sanctissimum de arca ct tabernaculo sollicitum, ea Regis indulgentia Dota luisse usum, Ut ea tolleret, ac servaret, praesertim cum Caldaei nota illa religionis Inoqumenta curarent, Sed unice inhiarentauro , alque argento , neque inter sacra instrumenta a Chaldaeis ablata numeretur Arca , et tabernaculum squamvis minima quaequo dcscribantur Ierem. I. II. et Esdrae I. Et certe salis intercessit temporis inter urbem Capiam, et templi inceridium quo Ieremias hanc u rege vetitam postulare Posset. Ad uiu. Nonnulli quidem existimarunt, revera Post quam Iudaei IerosoIymam reversi sunt, templumque re-Stituerutit, Arcam et Tabernaculum suisse inventa. Sed
alii verisimilius negniit, eo quod Ieremiae verba non de
272쪽
materiali Arca in templo collocanda, sed spiritali Arcariovi Testamenti iti telligia iit ; ipia de re vide crudi latii Calmeii Dissertationem t An Arca foederis restitia a sit Templo post captioitatem Bablonicam. Non ergo salsus
est auctor Lib. II. machabaeorum scribens, Arcam ex Ieremiae vaticinio restituendam, cum Deus congrπα-
erit congregationcm ρο 'uli; haec enim congrcgatio Honiti ne sacla cst cum Judaei Ba lorae redierunt, sed in Novo Testamento , cum Jesus filios Dei , qui erant dispersi, congregarit in unum Ioan. XI. 5 I.
ingenue salelur, se ex quinque libris .Iasonis serena istamnio labore, multisque vigiliis, ac sudoribus opus illud brevius claborasse; et Cay. tili: vetitam Petit, si mitius digne scripserit Item , inquit Cap. II ab Iasone offrenaeo quinque libris comprehensa, lentia imus nos uno νOltimine breolare . . . . Et notus quidem ipsis, qui hoc opus breolandi causa fiascepimus, Non facilem laborem , imo pero negotium plenum pigilia .rum, et sudoris assumSimus .... peritatem quidem de singulis auctoribus concedentes,ipsi autem secundiam da
fiam formam breortia i studentes. Et concludit opus Cay. 30 illis verbis : Et si quidem hene , et tit historris competit , hoc et ime pelιm ; sin aulem minias digne , Concedendum est mihi. Non orgo fuit divinitus inspiratus auctor , sicut nec libri asonis CFrenaei , Unde matcriam mutuatus est, talitoque labore digessit. N. Reg. cons Dei enim inspiratio non excludit legendi, medi laudi, ordinandi lite sermonis studium, Praesertim posita eorum sententia Theologorum , qui verbo rum de ectum sacris Scriptoribus Permissum esse corii en- durit, ut Lib. II. Cay. 3. f. I. diximus, exceptis illis Iocis , quae sublimiora silet mystcria conlinent. Et quamvis humana industria libris Iasonis serenaei conscripti essent, non Iline efficitur, ut Deus non inspiraverit ea inde seligere, quae nccessaria erant. Veniam aute unon petit auctor alicujns erroris , sed eloquii , quod fortasse in aliquibus minus dignum rcrum gestarum magnitudine delicatis hominum auribus videri posset: quti an divitiis eloquiis , non rerunt majestatem, Sed vCrborum , ac stili venuatalem quaerunt. Quod autem ait
273쪽
Veritatem quidem de singulis aucioribus concedentes, non signissicat auctorem nou habuisse veritatis rationem, sed secundum Graeci textus sententiam , Historicis re- Iiquisse , ut res omnes singillatim persequantur Se tamen summa rerum capita , quae neCessaria Visa CSs ut, brevius exposuisse, ita ut peritas de singulis nihil aliud ibi , nisi exquisita singularum rerum narratio Sit.
Objic. XLIII. II. Mach III 4. . Siniola suisse dicitur de tribu Beniamin , et tamen vocatur Pravo situs templi ; imo et frater ejus Menelaus II. Machab. IV. summum sacerdotium usurpavit. Haec autem Donuisi Levitis ex Aaronis familia conlitigere poteraut. Falsa igitur Darratio esse videtur. v. Quod ad templi praeposituram attinet ; non haccunis commissa Levitis crat; cum civile ossicium esset, ad templi custodiam institutum Imo Praepositi illi mi- Iitarem etiam manum ad templi custodiam habebant, ut ex variis Scripturac locis constat. Vide Sigonium de Reyub. Hebr. Lib. VII. Cay. I 3. Menelaias vero, vel ideo frater Simonis' dicitur , quia cognatus ejus erat ex materna familia , quamvis ex Paterua csset ex tribu Leoi ; vel si revera germanus Simonis erat, ex tribu Benjamin , impie Sacerdotium pecunia Comparavit , a quo statim depulsus est ', ut in eodem habetur Lib. II. Machab. Cap. IV. Olio. XLIV. II. Machab. VIII. I Judas Machabaeus sex millia virorum in exercitu habuisse dicitur. In eodem tamen capite v. I 6. ait auctor : Coapocatis itaque Machabaeus sρptem millibus qui cum lyso erant. Ergo. U. Neg. cons. Vel enim in se. I 6. Pro sePtem mil-tibus , sex millibus Iegendum est , sicut revera Grae-Cus habet textus, vel putandum est, sex millibus iis, quos primo collegerat dudus , alios subinde accessisse, qui exercitum auxerunt. Objic.J XLV. Celebris est locus II. Machab LX. 13. orabat hic scelestus Dominum, a quo nou esset misericordiam consecuturias. Atqui hoc divinae bonitati repugnat ; qui per prophetam ait Ueteoli. XVIII.
ai. Si impius exerit stoenitentiari ab omnibus peccatis Suis .... Vir picet , et risu morietur ; omnium iniquitatum ejus fluaς operatus est, non recordabor. Ergo. Fiala. I vr. V . I 8
274쪽
Re. Neg. min. Non enim vera illa Antiochi poenite ita fuit, quem non culpae Poeni lcbat, Sed malorum, a quibus se liberari cupicbat. Ideoque dicitur orasse Domitium', sed nihilominus simul fuisse Scelestus : Ora-Bnt hie seriesitis Dominum.
Objio. XLVI. LI. BIachab. III. 43. Laudatur δε- das quod facta collatione , duodecim millia drachmas
argenti misit Icresob mam merri pro peccatis mor-rtiorum sacriscium. Atqui hoc Protesta ules asserunt, esse superstitiosum , ac Vanum i eaque Praecipue ratione ab hoc Scripturarum Libro ipsi abhorrent. Ergo. V. Neg. cons. Nouicnim Vana . et superstitiosa , sed sancta , et salubris est coeliasis pro defunctis exorare. ut a peccatis Solpiantur. Quod non solum ex hoe Machabaeorum libro , in quo insignia ea purgatorii , et resurrectionis mortuorum lestimonia sunt,
sed ex perpetua Ecclesiae praxi vel a primis saeculis deducla , perspicuum est ut in Dissertatione De Indulgentiis diximus aliquatilo susius , et copiose a Bellarmino . aliisque Polemicis disputatum est. t. Saliena illicitum est sacrificia offerre, atque orare pro iis , qui in peccato mortali defuncti sunt. Αtqui talos erant ii , pro quibus Judas sacrificia offerri voluit. Sic enim de iis habetur lI. Machab. XII. 4o. renerunt autem Sub tunicis interfectorum de donariis idolorum, quae aρDd Iamniam ita erunt, a quihus lex prohibet Iudaeos. Ergo. Iv. Dist. mo. Si eos in peccato moriali defunctos es-Fe , certum Sti, Conc. Sccus , neg. Dic igitur putavit Judas , eos qui vitam suam pro religione, ac Dei legibus morti objecerant, vel non graviter, Sed ex ignoratilia peccasse, vel peccati ante mortem Poeni luisse , quod quidem nos quoque ut existimemus, Charitas po
Obie. XLVII. I. Machab. VI. 43. laudatur Elea-aartis , et II. Machab. XIV. I. laudatur Rarius, qui semel ipsos interfecerunt, quod quidem apud Gentiles
iasitatum Christiana Beligio, et lex Daturne velat. Ergo. U. Neg.sant. Eleazarus enim Non senast ipse interk
cii, sed videtis in media Itostium acie L h. iatileni, Bu-
275쪽
Diosnarum Scriptur. 2 ἴsiis ornatum insignibus, putansque ibi esse regem ipsumiti medios ruit hostes, donec ad Elephantem pervenit, eoque occiso, sub ipsa hestiae mole peremtus est. De Raaia vero inquit Augustinus Eρ. CLXX. al. LXI. hominem quidem fuisse Iaustatum; factum tamen ejus narratum est, non laudatiam . . . Non ergo fuit iste Mir eligendas mortis saρiens; sed ferendae hiantii itatis imPatiens. Scriptum est, quod potuerit nobiliter, et oiriliter mori sed numquid ideo sapienter i Vide S. Thomarn aa. 2ae. Q. LXIV. art. 5. et ibi Syloium. O te. XLVIII. contra Bmues libros deuterocationi cos V. T. alque aliquiis Danielis et Estheris paries, quod ab Judaeis, imo ab nonnullis veteribus Ecclesiae Patribus nos habiti suerint canonici. Sed hoc satis Lib. II. Cay. 3. f. a. dissolvimus. Objic. XLIX. coni. Epist. ad Hebraeos. Quidquid sit de auctore hujus Epistolae, quam non esse Pauli
Apostoli, nonnulli opinati sunt Veteres, inio et recentiores ; non videtur satiam continere doctrinam. Num
b. I. 3. Qui cum sit 5ρlendoriugloriae, et figura substantiae uias: splendor autem vel fgura non ejusdem Substantiae sunt cum eo , a quo derivant: additque, filium esse saetum; Tanto melior, inquit, Angelis essectus, quanto disserentius prae illis nomen haeredilaoit
IOcum, et spem. Ait enim Heb. V L 4. Impossibile est, eos, qui semel sunt illuminati, gustaperiant etiam d num coeleste, et parriciρes facti sunt Spiritus Sancti; gus aperunt nihilominus bonum Dei perbiam pirtutesque saeculi penturi, et prolusi sunt, rurstis renooari ad Poenitentiam. Et Neb. X. 26 Voluntarie Peccantibus nobis post accestiam peritatis notitiam, jam non relin quitur pro Peccatis hostia; terribilis autem quaedame ecialis judicii, et ignis aemulatio. Ergo.
ctorem hujus Epistolae de quo in Lib. II. ρ. 3.
S. 3. diximus, et iusius tractant Bella inus, Estius, Calmei et . Neg. an . quoad. au . Pari. Ad Im. mi Tum est adversarios auctorem hujus Epistolae criminari, quasi initius recte de Verbi divitiitate senserit, cum ne
276쪽
rno fortasse illam expressit luculentius. Ait enim Filium esse acternum , Creatorem rerum omnium, a ualem Patri, ut in Lib. IV. advertimus. Quod ergonit, esse splendorem gloriae , et figuram ejus substantiae , non more corporum intelligendum est, sed modo persectissimo, hoc est de tali splendore , atque figura sive characlere , qui Persectissime ipsam Patris substantiam repracsentct, quod fieri . nisi sit revera Patri eon- substantialis , non potest ; unde in eodem versiculo ait Qui cum sit splendor gloriae, et Mura substantiae
ejus , portamque Omnia verbo Antiatis .... sedet
ad dexteram majestatis in excelsis. Quod autem ait: tanto melior Angelis essectus , non majorem habet dissicultatem , quam quod de eodem ait Baptista Dan. L. 27. Ante me factus e4t , scilicet mihi praelatus: et quod ait Apostolus Rom. I. 4. Qui praedestinatus estylius Dei , scilicet, praedestinatum est ab aeterno , et factum in tempore , ut hic homo esset filius Dei ideoque major Angelis. Vide Estium in Comment. 'Ad. am. Non negat lapsis Apostolus poenitentiae locum, sed ait, partim impossibiIc esse, ut post baptismum alio
renoventur sacramento, sicut in baptismo renovati suerant; partim admodum rarum, atque disicile, ut qui in apostasiam lapsi sunt, seriam agant poenitentiam. Vide quae diximus Lib. VIII. Part. 5. Obie. L. Nebr. II. i4. Haec habet Auctor: Ut
per mortem deStrueret eum, qui hahebat mortis imρeritim, idest diabolum. Atqui absurdum videtur, dia ho- Ium mortis imperium habuisse, cum Deus in sacris litteris hoc jus et imperium sibi uni asserat Eccli. XI. 14. Bona, et mala; mora, et Mita; Paupertas, et honestas a Deo stini. D uteron. XXXII. 36. Ego occidam, et ego pipere faciam. Apoc. I. I 8. Ego habeo clapes mortis, et inferni. Ergo. a. Dist. min. Absurdum est, diabolum habere mortis imperium, eo sensu , quo illud sibi Deus asserit,
scilicet absolutum, nullique subjectum, conc. Alio seu Su, neg. Deus igitur supremus est rerum omnium arbi-tcr, ac dominus, Dec nisi ab ipso mors, a vita pendent ; ita ut raco passer cadat in terram sine eius voluntate. Dicitur tameia ab Apostolo dicitiolus mortis ini
277쪽
Distinarum Scr*rur. 277perium habuisse, quia per peccatum , quod hominibus suggesserat , lolum genus humanum morti obnoxium reddiderat, sibique subjectum justo Dei judicio innebat, tamquam justitiae Dei minister, qui tamen nihil , nisi Deo permittente, poterat. Vide Estium iii
hunc Apostoli locum. Objio. LI. In eadem Epistola aurat nonnulla , quae
Versus veritatem sacrae historiae Pugnant. Nam I. VCap. IX. 4. dicitur in sancto sanctorum fuisse illuribulum aureum ; cujus rei nullum in Exodo, aut in Leis pilico opparet vestigium. 2. In arca suisse dicitur urna aurea habens manna . et oirgam Aaron, quae fronduerat ; quod manifeste salsum esse constat ex III. Reg. VIII. 9. ubi Iegitur: DArca autem non erat aliud, nisi duae tahulae lapideae , quas posuerat in ea Moses
in Horeb , quando pepigit Dominus foedus cum filiis
Arael , cum egrederentiar de terra AEnpti. Ergo. U. Neg. ant. Ad Im. Silentium Exodi, et Leoitici , nou adversatur positivo Pauli testimonio, qui illud ex traditione , aut ex revelatione scire potuit, nisi diccre velis , tiruribulum aureum in tabernaculo fuisse , quia ad illius usum , et honorem pertinebat,qntim vis non intra illud servaretur; vel eum Origene, Toslato , Ribera , ct Eslio , t Imribulum aureum esse ipsum altare thrmiamatis , unde in Graeco Pauli textu dicitur χυματηρ- , quod significat citam aram , inqua siebant thymiamata . ac sussitus. Dicit lar autem , altare illud esse in tabernaculo . quia ante illud positum ejus tantum usui serviebat , ut incensa ibi litura labernaculum ipsum odore replerent , ac sumo obnubilarent. Quod autem allare illud ab Apostolo dicatur aureum , cum e lignis Sethim factum tuerit , nihil dissi- Cultatis habet, cum et aureum dicatur Exod. XXXIX. et alibi, quia Iaminis aureis undique te tum Prat. Ad am. Quamvis concedere quis' nollet, auctorem Epistolao ad Hebraeos esse ipsum Paulum Apostolum, in lege doctissimum , aut alium auctorem divinitus ii
spiratum ; certum tamen est cx ipsa sermonis serie, ipsum suisse in Scripturarum lectioiae versatissimum , ac proinde.stultum est opinari, illum non vidisse locum ex
III. Leg. VIII. 9 ubi dicitur , in arca non suissc aliud
278쪽
nisi duas tabidas Iapideas. Quapropter eo sensu dixisse
putandus est, in Brca fuisse urnam auream , et Virgam Aaron , qui laudato III. Regiam loco non sit Contra rius. Quis dialom sit ille sensus, varia est sententia Oudilorum. Theophylactus arbitratur , urnam , et Virgam
non fuisse quidem in arca temporc Galomonis , de quo sermo est lil. Reg. IX. 9. seu ibi deinde posita tempo-ae Ieremiae; vel ut putat Melchior Canus , paulo ante. Catharinus censet , urnam , et virgam suisse in arca tempore Mosis ; sed incla ablata tempore Salomonis. at ablus verba illa III. Reg. IX. 9. In arca nihil α- Iiud erat, nisi duae labulae layideae refert ad reliquam Mosaicam legem ; ut sensus sit, ex tota lege nihil allud
1uisse in arca , nisi duas lapideas tabulas, quae Decalogum continebant. S. Thomas opinatur, solas lapideas tabidas fuisse in arca , qua totius illae solae erant Praecipuae , ad quas servandas lirca fabricata est, licet ex occasione positae etiam in ea suerint urna et virga, 'tamquam aliquid minus praecipuum. Lyramis , atque alii putant , urnam , et virgam extra arcam fuisse Post ta)m yrcula quadam arcae ipsius lateri adjecta. Faber/ dtaytilensis divinatur, Apostolum non sc ipsisse qua, scilicet in arca; sed ciam qua, sive juxta δε- Cain. AIii arbitrantur , verba illa , in qua , non esse reserenda ad arcam , sed ad tabernaculum , de quo Paulo Bnte mentio facia crat. Quippe tabertiaculum etiam in Graeco seminini est generis . sicut et arca . ideoque deinceptum interpretem pro in quoJsive labernaculo . Scri- Psisse in qua . sive arca. Verum omnium verisimillima est sententia Heroaei , qui secundum Scripturarum scr- monem observat , dici solere esse in loco aliquo . quod
juxta illum, vel prope est. Sic Iesus ambulasse dicitur in templo , quamvis ambularet in porticu Salomonis, quae juxta templum erat Ioan. X. Quod et in aliis Scripturarum locis frequenter occurrit ; imo in liae ipsa Pauli EpistoIa , atquc in eodem Cap. IX. ubi dicitur,
thiaribulumueaureum . sive altare thymiamatis suisse iutal, rnaculo , quamvis extra illud esset, sed valde vici-Dum. ejusque usui, ut paulo ante diximus , destinatum.
Quapropter cum Moyses urnam auream cum manna
ju su Domitii posuerit coram area , vel juxta illam 1 -
279쪽
DioIuarum Seriptur. 279aeod. I. 34. sicut et virgam Aaron , recte dicere Dotuit'Paulus , ca fuisse in area. Obito. LII. In ipsa Epistola Cay. I. 5. probat auis dioe y Christum esse Angelis meliorem ex Illis verbis II Res VII. l . Ego ero illi in Patrem , et Ipse erit mihi in filum. Atqui verba illa, ut perspicuum
est ex contextu , de Salomone dicta sunt. Ergo. U. Dist. min. Ad litteram , conc. In Sensu mustico , ac Spiritali , qui in eo loco etiam est ad litteram , qui Praecipue est a Spiritu Sancto significatus, nee. Vide quae diximus Lib. II. Cay. 3. I. Objie. LI H. LIeb. IX. i 6. Probat auctor , Chri
Slum morte sua uovum testamentum Confirmare debuisis Se , sicut vetus testamentum morte, et sanguine Victimarum confirmatum est ; quia tibi testament m e t, mors necesse est intercedat testatoris. Quo m locoIesia menti nomine utitur ad significandam postremam testa atoris voluntatem. Atqui tion eo sensu Veteris testamei li nomen usurpatur tu Scripturis, et Praesertim iii loco
Exodi XXIV. 8. quem ibi citat, sed pro laedere HI-ter Deum et populum et unde in Hebraeo est nomen Nerilli , quod nullo modo testa ruentum . sed pactum siqnificat. Ergo aliquam Hebraei sermonis, et geriuuit
Sensus Scripturarum ignorantIam prodit , et tuilrma utitur ratiocinatione, cum non necesse sit, Pad', sive foedus morte eius confirmari, qui pacti auctor es 4 Celebris profecto haec est apud interpretes dissicultas, ex qua, sicut ex celcris, quae supra explicatae Sunt, L
lunus dubiam reddi putat hujus Epistolae auctorita. .
U. Transeat min. neg. cons. DiXl transea .
I. ' Quia non desunt interpretes, qui volunt nomen 1υ braicum Berith aliquando, et praesertim in eo xodi , quem citat Apostolus , non quodcumque Pac um significare , sed illud, quod cum testamento coruunctuin sanguine, et morte confirmatur , Ideoque Mor . hic sa is foederis , sive testamenti ;.quusi non suturum esset ratum foedus illud sitie sanguin , Diuarinta interpretes, quos nemo dixerit , '
ignorasse linguam, nomen Neritit . mentum int pretali sunt. Quia paetum illud quqd
Per Mosen rancitum est, lexrcuum Pic hereditatum jux
280쪽
diso De erstale. io litteram pollicebatur , figura erat testamenti, quod
morie Christi firmandum erat, atque hereditatem acter Dam servabat fidelibus ; ideoque in sensu spiritali etiam foedus illud Mosaicum vere testamentum erat 3. V Quia Apostolus Graece scribens, ut mulli verisimilius arbitratatur , ideoque utens versione Septuaginta interpretum , quam Synagoga jam universa recipiebat, nec DI- Ium contra fidem continebat errorem , recte Poterat CX Domine , quo interpretes illi usi sunt, argumenta deducere ad veritatem Christianae religionis, novique Testamenti confirmandam. Sed quamvis demus, Domen Berith in veteri Testamento nihil habere cum Vero Testamento adfinitatis, non sequitur , aut Aposto- Ium Hebraici sermonis hoc in loco ignorantiam Prodere , But in ple argumentari. Nam ut recte advertit Calis mel, firmissima est ea Apostoli argumentatio: Christus Belernam hereditatem testamento fidelibus reliquit. Dc-Cuit ergo, testamentum illud morte ipsius coufirmari. Noe autem confirmat exemplo veteris testamenti, quod licet esset foedus.quoddam inter Deum, et Populum; tamen quia in foedere illo terram Chanaan, terrenaque bona pollicebatur Deus , etiam Sanguine SanCitum CSt. Igitur, ut idem advertit Calmel , Doti a re ejusdem generis ApostoIus arguit , sed gradum lacit a foedere
Ril tostamentum , et argumentatur a minori ad majus.
O te. LIV. Auctor ejus Epistolae Cay. II. 3. se-
ipsi im numerat inter Apostolorum discipulos. Quomodo, inquit nos fugiemtis , si tantam. neglexerimus salutem, quae Ciam initium acceρisset enarrari per Dominum , ab eis, qui audierunt , in nos confirmata est lQuod quidem Apostolus Patilus de se aperte negat in Epistola ad Galatas, ubi ait, se esse Apostolum non ab hominibus, neque per homines nihilque sibi alios Apostolos contulissc. Non ergo est auctor Epistolae ad Nebraeos divinitus inspiratus , sed discipulus aliquis Apostolorum ad eruditionem fidelium ingenio suo scribens. IV Neg. cons. I. v Quia et si daremus, auctorem hujus Epistolac non esse Paulum Apostolum, non inde essiceretur, non esse divinitus inspiratum. 2. V Quia verba illa , quae posita in obiectione sunt, non probabant, auctorem Epistolae adHebraeo. fuisse Apostolorum discipu-