장음표시 사용
11쪽
LECTOR L Hipein te est uuli mi Nd si anilii e v sertum esse in hunc meum laborem, tibi
gratum Macceptum esse, mihi currenti calcar addes ultra progrediendi Interea opustu
lum istud aemo animo suscipe, nec decillo nisi perleo indices; valeos nos
Careera emendendae benevolus Lector emribit. .
12쪽
unum, atque ut sit efficax , vel inessica ab hominum arbitrio ad utrumlibet, seu ad ui- differentia liberopendere, nec aliter unquam docuisse Sanctum Augustinum. contra Domitium Coimet π DUnium T ensem EpycopMn.
VNC ingeni mei conatum non Exordium contradicendi animo , aut quem- sa' quam erutandi, aut alios docenqi
studio , sed addiscendi. me ipsim docendi causi aggredior idem enim stimulus
qui olim ab adoleicentia mea me pupugit, cum viderem tot errores, tamque diuersas haereses Ecclesias regnare . Meteomnes se Catholicas gloriabantur, hoc enim etiam nomine se progressu temporis donarunt, indagare an sine ratione im
13쪽
sanirent, vel non Linueni eos vero nouos Apostolos ita reformasse Ecclesiam, ut nullum apud eos veteris Ecclesiae vestigium remaneret. Non enim isti,ut prisci haeretici,in uno tantiam articulo ab Melesia Callioli deficientes, in caeteris com cordes, ita ut qui in templis haereticorum versarentur, in Catholicorum se esse credere possent: noua enim fecere omnia,vetera πmpla demolitissim &sibi noua noua forma extruxerunt. Apud eos hon Subdiaconi, Diaconi, Sacerdotes . seu Presbiteri, Canonici, Monachi, Moniales, Episcopi, Archiepiscopi, summus Pontifex , sacrificiuis abolitum, sacramenta imminuta, quaeretis in mulstata, noui ritus ea conferen-- eonficti in templis eorum non horae C
nonicae , non lampades , cerea aut luminaria,
non imagines ; denique ua miscuerunta perturbarunt omnia, ut si qui priorum iaculorum Christiani reuiuiscerent,nulli eos pro Christianis agnoscere possent. Quod satis abundὸ in nostris de hujusinodi controuersiae scriptis Gallice editis, di praeeipue in eo, cui titulum feci absurditates, unpietates, Atheisini irreligio Religionis prae
aenis,quaeseresermatam dicit, demorabauimus. Idem inquam stimulus,cum viderem tot tamque . grauissimos viros, quos ego valde reuereor sus
icio, tam magnifacere dominuCoraretium Iamenium Yprentem Episcopum,tanquam alterum sanctum Augustinum, aut jpsummeti estistit
14쪽
tum, me perculit ipsim legere, maxime cum in ea diceretur esse sententia , quae nunquam mihi arrist, quam ego absurdana,M non longe a Caluinistica distare censebam, eo, iam dixi animo, atque eum refutare tentarem, stat
men ri s non possem, quiescerem. Idcirco si brum eius mihi emi iussi , eoque mihi oblaro, eius lectioni incubuit ted cum incidissem in grauissimum morbum, qui me per quinquo mense male exercuit,vi a quo vix quisquam me resurremirum sperabat, cessauit insentilectio, statimque ac quodammodo reuiuiseere coepi, jussu Medici rus profectus sum : ubi quidam Doctor Sorbonicus ex meis propinquis citanibus me inuisimveniens seciam attulit libriam, cui titulus est Sanctus Augustinis per seipsum docens Catholicos, vincens Pelagianos, qui continet omnes locos Sancti Augustini a Domum n senio in opere suo producti, adstabiliem vim suam docuim , qui demo ex ta laus emen dum contextus Quem cum legerem peruena ad caput, cui titulus est de Gratia Christi semper caci, quod certe mihi mirum fui perlectis 3 nou Augustini locis super lectuin meum re manibens ingemui dicens, Si uaest causa homi ni cum Deo, praestat nihil agere Quid enim
satagam bonis operibus facere certam meam Vo-c tionem si enim oro Deum, ut mihi gratiam
ruam largiatur, hoc nonpossum facere in eius
15쪽
gratia praeueniente sed sa gratia Dei praeueniar, iam illa gratita est efiicax Agat ergo Deus in nobis sine nobis, vel cum nobis, quidquid libuerit, patiere expectandum quid statuat de nobis. Verum dum rem altius mecum ipse per pendo, venitis mentem illud semper esse obtrusum certὰ mihi olim libros Sancti Augustini de Gratiareuoluenti non occurrit illud semper, nec me colχ-iecturari memoria fefellit. Nam cum locos relegissem,abesseillud deprehendi,quoanimaduerse in praeians mihi quiescedum,non tamen amillaccendum,putaui. Interea recuperata quodamm dovaletudine,visendaru causa filiarum mearum,
auae in diuersis Coenobhs Moniales degunt, iteriscepi. Vnde Lutetiam rediens didici eum, cui ossicium meum fili mei, me absente, destamen consentiente, vendiderant, nondum esse in Curiam assumptum, eamque Praeside carere Illustrissimo Domino primo Deside aegrotante, ad illud exercendum me contuli Tandemque alio in lorum meum suffecto,cumvellem in Arctiori Regis Consilio, ubi Consiliarius ordinarius sim, Vnum ex superioribus locis,qui mihi multis nomi
nibus, diplomatibus Regio sigillo obsignatis
erat debitus,occupare, pronibitus sum, inferiori ultro concesse, quem recusans ab ingressis Consilitomnino abist inui. Sicque remansi Consiliarius ordinarius titulo tenus, mihi' - -
hctrus domum priuatus redi post Hiri in
16쪽
quinque annos exactos omnibus iudicaturae muneribus obeundis, qua in Consili munere, qua in aduocatione .procuratione Catholica, qua
in ossicis dignitate Praesidis per triginta octo ami in amplius quod, omo mihi soli comtigit Arthritide interea manus pedesque comstringente, rilijs meis ad munia secedentibus,
domi plerumque lus tanquam eius cultos degebam In tam alto situ pinguique otio deprehensus, ne omnino otiosis Hiem ad Domini eni Castra, nona quam transfugi, sed ex-llo rator redh, de perdilige.ter quid tibi velletum scrutatus tandem cognoui ipsum eandem'i iidem sententiam de Gratia Dei semperesseaei, sed verbis alijs nobis obtrudere En tibi eius tabellare testimonium, nullum dari a Deo auxilium post lapsum, quin simul si eff-cam hoc enim inquit repugnat multis principus Augustim, Ecclesiae. Quod cum conco mere non possem, de dolerem Sin m A gustinum inuitum, reluctantem in eam semientiam trahi,, a se ipso diuelli, Cornelium Iam senium suis armis exuendum in suo ut ita dicam gladio iugulandum putaui. Quod ut a Gm,i re inciam tu Domine Deus omnipotens, aeterne pie, o misericors bessimus aspirari inspira quid scribam: Ne me sinas quaris obloqui, aut effutire quicquam quod sat a diuinae Maiestati contrarium, rationi non
17쪽
conforme QEcclesiae tuae Sanctae Catholicae Apostolicae, Romanae minime consentaneum. Ad id da robur corporis , firma mentem , spatium vitae suffciens concede. Scio me sine diuinae tuae gratiae auxilio nihil boni posse facere, sed cum quo, per quod opus me rite peracturum confido, hac spe fretus ad illud me con
copi praesidium , seu fundamentum, in eo selum situm est, quod dicit se non suam, sed Sancti Augustini proferre sententiam. Vidit enim cautus ille Doctor parui momenti fore, si suam tantum promulgaret sententiam magni verb, si eam sub nomine Sancti Augustini venditaret. Itaque hoc diruto
fundamento totum aedincium corruet, eiulque opus penitus evanescet,quod nosceri praestitu
ros&euersuros facile speramus. Sed quia volu mus nostram sententiam ab omni parte instructam, S auctoritate diuinae scripturae, cui semper supremus locus dandus est, firmatam ieindet rationibus ex sensu communi alijsque exem- sis aucioritate scripturae fultis,4 auehoritate atrum, tum qui . Augustinum praecesserunt,
18쪽
etiam eorum,qui illi successerunt,atque etiam auctoritate ipsius Sancti Augustini, Prosperi, Fulgeniij, Hili ij, quos sibi magis Suente Ianse-nius autumat munitam, vitiis tanquam moeniabus aggere, vallo, fossis desinsa, si quis eam oppugnare velit, tamen expugnare non possit; antequam ad hoc perueniamus , omnia Iani e
niteflugia struenda, cauilla diluenda ope.
re-pretium censemus, quin etiam crimina Pela, gianismi,Semipelagianismi,seu Massiliensium eueroris, quae nobis imponit, remouenda, differen tum, quam inter 'ne
rem, inutilem reddendam, o .LA A,
Augustini interfretandos,explicandos deinde illum Caluinismi reum peragendum: His peractis ad propositum veniemus. Igitur melius ille Iansenius,ut sitam sentem iam Mitu Saccessit dissicilinrem reddat, multis praeludijs cambagibus utitur movetque plures quaestiones,quae ut mihi videtur, parui sunt momenti, parumque ad rem faciunt, ni fallor sunt. inutiles, ut his quasi inuolucris suam absurdam Misententiam de gratia semper incaci, quam ego iunctantum contendo inlsam , sed eam
quae cum ea ex Diametro pugnat, esse veram.
Nempe nullam a Deo dari gratiam necessariis incacem tamum abest ut nulla detur, Quin se mulsit effecta ut diei lactei . - lib. cap. I, qui vult gratim it esse essisexcem, i
19쪽
vt hominis liberum arbitrium necessitet, si adbim determinet ad unum, nec esse in potestate eius illam emaceis aut ineficacem reddore illam amplectendo aut rehciendo: Qumve statuat multa disserit de natura hominis ante de post lapsum;habuisse quidem hominem liberum arbitrium ad indisserentia,& potuisse agere auxilio diuino, sine quo ante lapsum, post lapium
vero indiguisse maiore auxilio, nempe me quo, quo , cum quo Qxiod dum dici prose lictorem ludit: habuit enim primus homo auxilium sine quo, quo, α cum quos quia si habuit tale auxilium sine quo opus bonum agere non possedi Ceria etiam habuit cum quo posset, de quo posset quia si sine illo ergo cum illo, uper illud. Quod vero blaterat de majore a xilio distinguendum est, quia si per maius inatellisti sortius, validius kvehementius, hoc illi absolute negatur quia Deus non est potentior
postlapsum quam ante eum,est enim idem Deum semper aeque potens sed si per maius intelligit continuum, ita ut maiore indigere auxilio
sit indigere auxilio continuo ams,hore semper ad omnes aetii bonos eliciendos, hoc illi com ditur; sed teste Sancto Augustino, primus Homo taleadiutorium habebat,quod desereret, aut De Correst. in bono maneret si vellet. Haec rem gratia latore Goria, maior est, quod escitvtvelit appret dere
20쪽
mur, nec enim quia non potest apprehendere bonum , aut permanere in illo , nisi mediante gratia Dei praeueniente , mouente , excitante, essiciente ut velix, ideo necessitat vivelit, manente se per in hominis libertate rivelit aut nolit nec unquam illa gratia suun sortitur effectum, nisi cum accedit consensus a
bitri ad utrumlibet, seu ad indisserentia liberi ad velleaut nolle Quae omnia vi ut sint, parum aut nihil interest, vi iam dixi, ad quaestionem
quam impugnandam iuscepi; neque enim inde concludi potest, ideo maiorern Dei esse gratiam, ut invalidet liberum arbitrium, aut nulluni Miuat i sub praetextu tamen, illud magis liberumessiciendi:Necvlla ratio,nequidem apparem,adduci potest, cur Homo perlapsam suum perdiderit liberum arbitrium: Quanquam enim infirmata sit natura per casum , tamen non est deperdita& destructa Nec obest quod oncupis
centiarentaneat,quae quidem est fontes peccati, vitium& morbus quotidie per gratiam&bona opera sanandus, ut inquit S. Augustinus. Vnde non video quid inde possit ncludere Dominus Ianserius, ius quod multasarrit aduersus Pel gianos iamdiu deuictos, profligatos, pres criptos atque damnatos, seproinde inutiliter: nee enim inde potest concludere, hominem liberum perdidisse arbitrium, quod nul libidixit Sanctus Am