장음표시 사용
31쪽
ni scriptum sit , sed ille mala mente4 malo aninio dissimulauit solutionem, quae est in Capite sequenti, cuius tamen quaedam verba transcripsit, sed non sibi aduersantia: Attendat inquit, , Sanctus Augustinus, de videat non ideo tanis tum istam voluntatem diuino muneri tribuen, dam, quia ex libero arbitrio est, quod nobis, naturaliter concreatum est, verum etiam quod
si visorum suasionibus agit Deus ut velimusi, ut credamus siue extrinsecus per Euangelicas, exhortationes , ubi, mandata legis aliquidis agunt, si ad hoc admonent hominem infirmi, talis suae, ut ad gratiam iustificantem creden-- do confugiat, siue intrinsecus ubi nemo habet, in potestate quid ei veniat in mentem , sed, consentire vel dissentire propria voluntatis est. , His ergo modis quando Deus agit cum ani-- ma rationali ut ei credat, neque enim cre, dere potest quolibet libero arbitrio, si nulla, sit suasio vel vocatio, cui credat, profecto Mis ipsum velle credere Deus operatur in homi, ne, cin omnibus misericordia eius praeuenit, nos consentire autem vocationi Dei, vel ab ea
se dissentire,scut dixi, propriae volutatis est. Quaeri res non solum non infirmat quod dictum est, si quid enim habes quod non accepisti, verum, etiam confirmat accipere quippe labereri anima non potest dona, de quibus hoc audit, is nisi consentiendo ac per hoc quid habeat
32쪽
sEMPER EFFICACEM M. quid accipiat Dei est accipere autem dc ha-Mbere utique accipientis de habentis est. Iam si is ad illam pro ὀstatem erutandam quis
, quam nos coarctet, cur illi ita suadeatur ut persuadeatur, illi non ita, duo soli occurrunt in ierim, quae mihi respondere plactat , O ltitu- sed diuitiarum,& numquid iniquita, apud Deum, cui responso ista displicet, quaerat Do-
, ctiores, sed caueat ne inueniat praesiumptores.
Vnde satis liquet nos non esse Sempelagianos aut Massilienses, nisi e --, quoue Sanctus gratiam suam ad bene agendimi, i desidum.
ita nobis dare currere velle, ut nostrae postea sit electionis consentire aut dissentires, quod etiam nobis placet confirmare ex alio loco San-m Augustini in libro . Quaest ii ad Simpliacianum, quem Dominus Iansenius reprobare conatur, cuius haec simi verba Opus est ergo, currere dc velle, non enim frustra diceretur, , Ex in Wm pax hominibus bonae voluntatis: ,, Sic currite ut comprehendatis, nona mens ,, lentis, neque currentis, sed miserentis est Dei, is ut quod volumus adipiscamur&quo volumusis perueniamus: Noluit ergo Esau& non cucu sim, sed si voluisset, cucu ris et, Dei adjut Hrio peruenisset, qui etiam velle de currere A cando praestaret, nisi vocatione contempta re'. iv probus fieret. Aliter enim Deus praestat ut
33쪽
velimus, aliter praestat quod voluerimus, ut se velimus enim, suum esse voluit nostrum, suum vocando, nostrum sequendo quod, autem voluerimus solus praestat, id est posse, bene agere Memner beate vivere. Quorum vim dc energiam Ian senius impotens ferre, currit ad effugia&iniurias, S dicit Franciscum Suares, Bellarminum, Lessum hoc abusos textu ad stabiliendam gratiam suffcientem quia recte v s videt illo stante, illum sic diruere conatur, Nempe, Sanctum Augustinum hoc argumentum tibi proposuisse refellendum, eumque refellere, ut doceret se resipiscere ab errore Semi- pelagianorum, in quo versabatur ante Episcopatum, probare se putat dicendo S. Augustianum primum iecisse fundamentum ex disciplina Catholica Nouei iti cum sibi praestitisse vi crederet, qui miseretur inspirando fidem, cuius misertus est, ut adhuc infideli fidem rapertiretiam enura discernitur fidelis ab unpio quid enim habes quod non accepisti, si autem accepisti
quid gloriaris quasi non acceperis Q dquid
operatur non Video, postea textum superiorem subuertit & dicit S. Augustinum quaerere an quod Esau non credidit procedat ex eius vota luntate quia noluit; dicit Sanctum Aucrustinum hoc refellere ex Apostoli verbis, Si ergo Iacob deo credidit quia voluit, non ci Deus donauit fidcm, scd eam sibi ipse volendo praestitit,
34쪽
sEMPER EFFICACEM. habuit aliquid quod non accepit. Ego vero
respondeo Dominum an senium non vera dicere, cum dicit Sanctum Augustinum hoc refellere quod dicitur de Esau, quia noluit, nec e
ba sequentiaid concludunt, quia&Esau potuit habere fidem, quae illi oblata fuit, si amplexus eam esset, eam habuisset ex dono Dei, nisi Vocatione contempta, reprobus factus fuisset,
Millam Iacob habuit ex dono Dei, quia vocationem saam non contempsit m haec Alutio siue interpretatio non mea, sed ipsius sancti
Augustini est, verba enim quae Ianianius improbat, irrita faceres natur, sunt ordine Posteliora. tantum abest ut ab Augustino refellantur, ut potius illa addat in conlimationem eo- Maum, quae paulo ante dixerat Nemo itaque, . inquit, credit non vocatus, sed non omnis cre- , dit vocatus multi enim sunt vocati, pauci ve--4b electi, utique i qui vocantem non comis tempserunt, ed credendo sequuti sunt v A lentes aurem sine dubio crediderunt, quid, est ergo quod sequitur, Igitur neque Volenis iis, neque currentis, sed miserentis est Dei:, an quia nec velle possumusnis vocati,&nihil si valet velle nostrum, nisi ut proficiamus adiu, uet Deus Deinde sequitur textus anobis allatus. Valeat nunc quod garait an senius cum sua disserentia eius, quod docvjt Sanctus Augustinus ante et post Episcopatum suffcit enim
35쪽
1 GRATIAM DEI NON EssESanctum Augustinum nec refellisse nec reuo casse. Multum temporis impendi in euoluendis libris Retractationum, ae praedestinatione Sanctorum, quem citat, ut indagarem si Augustinus se retractasset,aut contrarium esset loquutus, frustra. Postea laeserius quaedam loquitur de semin pelagianisino, mae refutatione digna non iudico. Sed non debeo distimulare quae concludit pro sua gratia efficaci Ex his verbis in e dem capite. Nam si propterea solum dictum est, non ais tu, nee e Ginentu,sed miserotis est Dei, psi vo ta Aominis se in .susura tu recte iusteque minamus , nisi iuuenis misericordia Dei, potest eis o modo dici, Igitur non est miserentis
Dei , sed molenti est hominis , quia misericordia D i mn sua . cit, nisi Un nostrae volun talis addatu Dedi illud manimum stfrustra nos,est , nisi Dei s misereatur. Illud autem nescis3 omodo dicatur , Ura Deum misereri, si nosi sin-. Si eni- μή miseretis, ergo ia- volu-
Ex quibus existuna sequi gratiam necessario inicere viqvis credat, nam si aliter, si libere,it' H, aliis , emisi posset, non esses 'o' scontrouersia. Ego vero non modo ne .sed contrarium in μ' non. potest
36쪽
sEMPER EFFICACEM. 2spotest consisteres, nisi in illis verbis illud autem nescio quomodo dicatur frustra Deum misereri, nisi nos velimus mi enim Deus miser tur, ergo iam volumus ad eandem quippe musericordiam pertinet ut velimus Accipiat te stor lutionem ex Sancto Augustino in verbis immediate sequentibus,, discet nos non partiri, cum Deo, ut Ianserius objicit. Nam usu: is ramus, inquit, vinams sit Dei donum bonari voluntas, muum si negare quisquam audeat: at enim quia non praecedit voluntas bona, vocationem, sed vocatio bonam voluntatem, is propterea vocanti Deo res tribuitur, quod is bene volumus, nobis vero tribui non potest, quod vocamur. Non igitur ideo dictum estis Non volentis, QVecurrentis,sed miserentis
si est Dei, quia nil esus adiutorio non possit is mus adipisci quod volumus , sed ideo potius
quia nisi eius vocatione non volumus. Sed si is vocatio ista ita est esse strix bonae voluntatis, is ut omnis vocatus sequatur, quomodo verum
Merit, Multi vocati, pauci eb b quod si umorum est 'c non consequenter vocationi, is catus obtemperat, atque ut obtemperet in eius est positum voluntate, recte etiam dici
potest, igiturnon miserentis Dei, sed mlen M tis atque currentis est hominis, quia miseri - cordia vocantis non suffcit , nisi obedientia
37쪽
16 GRATIAM DEI NON Ess EEtsi satis abunde, ut arbitror, probauerimus
male ansenium collegisse ex Sancto Augustino, eos, qui dicunt posse resisti diuinae gratiae, esse Semipelagianos aut Massilienses tamen libet
iterum ex Sancto Augustino probare, eos esse Semipelagianos, qui negabant gratiam Dei necessariam esse ad velle non autem quod ea posita humana voluntas eam repudiare posset. Probatur ex capite vi libro de Praedestiisatione sanctorum, ubi non solum patet Semipelagianos negare tantum gratiam necessariam ad velle, sed etiam Sanctum Augustinum docere credere vel non credere esse in arbitrio voluntatis, humanae , his verbis. Proinde posse habere fi- , dem, sicut posse habere charitatem, naturae est hominum. Habere autem fidem quem
is admodum habere charitatem , gratiae est S delium illa itaquenatura, in qua nobis data, est possibilitas habendi fidem,non discernit ab is homine hominem, ipsa vero fides discernit, ab infideli fidelem ac per hoc ubi dicitur, is Quis enim te discernit 3 quid aute habes quod, non accepisti quisquis audet dicere, Habeo, ex me ipso fidem, non ergo accepi, profecto, contradicit huic apertissimae veritati, non quia, credere vel non credere non est in arbitrio vo- , luntatis humanae, sed in electis praeparatur Vo-- luntas a Domino , ideo ad ipsam quoque λ, dem,qua in voluntate est, pertinet. Quis enim
38쪽
, te discernii qia id autem habes quod non acceis pistisVnde concludi potest S. Augustinum non plus petere a semipelagianis quam fidem a Deo dari, nonautem gratiiun Dei et
cessitare voluiitatem quin coiitra Augustinus fatetur post acceptam fidem liberum remanere in arbitrio hominis credere vel non credere; quod etiam videre est apud eundem Augustianum Epistolaio .ad vitalem, in qua Augustinus vi abstrahat eum a peruetia Semipelagianorum doctrina, qua credebat fidem non esse donum Dei, sed a natura haberi, statim initio Epistolae scribit se orare Deum ut conuertatur. Et posse' is sic argumentaturaduersus illum: Si fides est ex is natura,&habeatur perlegem, perdoctrinam, Mi per praedicationem , frustra in Ecclesia orationes fiunt pro Barbaris infidelibus Scincredulis, utconuertantur ad fidem, his verbis, , quid est ergo quod ait Apos olus, Deus in no- bis operatur Molle& perficere, Respondesis per legem suam, perscripturas,8 c. quae si dicis, is prosebo nostris orationibus contradicis. Dic se ergo apertissime nos pro ijs, quibus Euang
liumpraedicatur non debere orare ut credant, , sed eis tantummodo praedicare. Exerce conis tra orationes Ecclesiae disputationes tuas racquando audis Sacerdotem Dei adstare exhor- rixantem populum Dei orare pro incredulis, ut -cos Deus conuertat ad fidem .pro Cath
39쪽
is cumenis, ut eis desiderium regenerationis ins, piret; iro fidelibus, ut in eo quod esse coe- , perunt,eius munere perseuerent,subsanna piasis voces, dic te non facere quod hortatur, is id est Deum pro infidelibus, ut eos fideles faciat, non rogare, eo quod ista non sint diuinae, miserationis beneficia, sed humanae offici vo ,,luntatis ex quibus verbis nemo unquam poterit concludere quod intendit Ian senius, nemore Semipelagianos fateri initium fidei,&fidem
a Deo dari negare autem arbitrium hominis
posse repudiar gratiam Dei , quod certe faustum est. Quod si forte quisquam dubitare possit,
qualis fuerit doctrina Semipelagianorum, an ut eam discribit Ian senius ex suo cerebro an ut nos ex Sanisto Augustino, cuius tamen tantum sententiam se propalare, non suam, iactitat, inquiramus Sancti Augustini discipulos, Qvideamus quis nostrum rectius sentiat,&videbimus Pros-l exum eadem dicere,qu Magister suus: sic enimoquitur Lib. Io responsionum ad obiectionem, octauam: Infidelitatem hominum ipsis ascrib., mus hominibus ridem aute hominum donum, Dei esse fateamur. sne cuius gratia nemo cur, rit ad gratiam, cum ducentis quatuordecim, sacerdotibus, quorum constitutionem contra, inimicos gratiae Dei, totus mundus amplexus, est , veraci professione quemadmodum habet sermo, licamus gratiam Dei per Iesum Chri.
40쪽
tam dominum, non solum ad cognostendam, , veru metiam ad faciendam iustitiam, nos per singulos actus adiuuare. Item, Sine illa, nihil verae sanctaeque pietatis habere cogitare, dicere, agere valeamus neque haec dona ita ex Deo esse opinemur, quia ipse naturae nostrat auctor est. Et libro . in re onsione ad tria dubia sic loquitur: Si enim consideremus Pelagianaeo argumenta perfidiae, quid magis nititur obti-
, nere, quam ut videatur gratia Dei secundunt, merita nostra dari, ut in eo ipse, in quo gratiam nostram confitetur, meritis eam humanae voluntatis enervet quam peruersitatem omnino incurrit,qui fidem ad Dei munera non putet pertinere: aut ideo eam se iactitat ad Deum, referres, quia ab ipse sit creata natura , cui . rationabilem inseruit libertatem, per quam ,, unusquisque, credere, non credere in se sua habet potestate; de hoc naturali bono, is qui nullis praecedentibus meriti cum crea-Μretur accepit, caetera dona mereatur , C.
Idem videre est in responsione ad quintum dubium: In his verbis inquit qui non recipit,
, cuius videtur esse sententiae, nisi dicentis fi- , des , per quam iustificor ex me est hoe, bonum, ex quo iustus vivit, non accepi peris gratiam, sed nabeo per naturam si ergo fides donum Dei non est, frustra QEccletia pro is non credcntibus orat ut credant, & susscit