장음표시 사용
21쪽
favorem liberi arbitrij, de in Epistola a Ian-- senio allata sic loquitur, Fides Catholica neque liberum arbitrium negat,sue in malam vitam, , siue in bonam neque tantum ei tribuit, ut sine gratiavaleat aliquid Ex quibus verbis quilibet rectornotare&colligere potest Sanctum Augu- ramum statuere liberum bitrium ad utrumlibet aequipare, siue in malam, siue in bonam vitam. Quod nos quasi manu ducit ad declarandum, α manifestandu, quam iasb Dominus Iansienius
nos Catholicos Pelagianismi de Semipelasianis mi , seu Massiliensium erroris insimulet, rub nomine Neotericorum hoc eniti tu mine donat nostros posteriores Theologos, ut illos in fana et, eorum authoritatem imminuat, atque ut id
persuadeat illis Catholicam sententiam imputavri indeconsequens sit, illam in illis damn tam atque a Sancto Augustino prolgatam. Vult enim Pelagium non tantum simpliciter neu gasse necessitatem gratiae ad bene operandum, dicendovires'anirae ad id sussicere,sed etiam n gasse gratiam operari, velimus h ita velimus, ut in nostra libertate non maneat ut nolimus, ut inde concludat Iansenius Sanetiam Augustinum docuisse contra Pelagium, gratiam perari in nobis,agere, velle, ita ut non sit amplius in potestate velle M ii iescere gratiae, aut no ;illam amplecti, aut recustre, sed arbitriis icti, minis ita necessario ferri ad obsequium grati*Jt
22쪽
illi obsequatur, illi pareat Lobediat, quia actum necessitat&determinat ad unum; Idque libere, licet necessario Quod certe lantenius sibi insitosvsas confixit, non est verumsed bene inuentum,
deest pura ei unusia De huius di enim quistione nullum certamen inter Pelagium QAugustinum, nec ipse Sanctus Augustinus usquam tam absurde sensit , nec in omnibus operibus eius'uisquam reperire poterit , eum scripsisse gratia in Dei esse semper e em, aut necessitare deterini nostes esin arbitrium a Dunum, sed contrasic statuisse gratiam, Ut numquam tolleret libertatem ad utrumlibet seu ad indifferemtiam ad velle aut nolles, sic ut posset libere noti necessario gratiamamplecti, aut respuere Lisam tem, quae erat interPelagium& sanctum Augustinum, ea sola erat, quod Pelagius negabat gratiam Dei esse necessariam ad bene agendum vel cogitandum & Sanctus Augustinus hoc tantum expetebat a Pes ij. ut consentire iis luntatem, actionem diuinitus iuuari i ii iveritatis non alium testem imploro , quam Sanctum Augustinum,i in eodem loco quo utitur Dominus ansenius ad probandam in sententiam Nam Tomo . Lib. a. Cap.
. prosere Cipi Libriin gratia Christi.
cuius Me verba simi: apropter quantum arti net ad istam de Diuina gratia, adiutorio 3 io nem tria ista, quae apertissime distinxit , aretendite,
23쪽
H GRATIAM DEI NON Ess E se melle, esse id est possibilitatem , volimratem actionem. Si ergo consenserit nobis non seti- ραμ-
Mitatem is homine, etiam si nec velit, nec agat bene , sed ipsam quoque voluntatem Cy actione;n, id si , bene velim cr bene agamus , quae non
fini in homine, nisi quando bene amo sen agit eis dixi, consenserit etiam sam vomtatem actionein diuinit in adisi inri, sic adiuuari, sine
illo adiutorio nihil bene velimisi Pagamus, eamque
si gratiam ei per Iesim Christum Dominum no 'um, in qua nossa non nostra iustitia iustos Iacit, it ea sit vera nostra iustitia nobi ab isto est,
nihil δε adiutorio gratiae Dei piam im arbitror inter nos controuersiae relinquet. Quod cum Catholsci non negent, sed cum Sancto Augustino do ceant, certe Pelagismi crimen non incurrunt, de
proinde fabb illis a Iansenio imponitur. Possem pluressi locos ex Sancto Augustino
referre, ex quibus constat, nullam aliam fuisse inate Pelagitimis Sanctum Augustinum contro .
uersiam, quam supra dictam sed quia id satis eonstat hoc unico ab ipse Iansenio mutuato, contenti erimus Unde apparet quomodo fametum Augustinum in suum senium protrahar. Ad domus tamen probationes ex Concilijs, quae Pelagium damnarunt; unde clare patebit quid docuerit Pelagius ob quae dogmata condemnatus fuerit quae si Catholicis impingi non pos sunt, certe Pelagiani non sunt. Primum testimo-
24쪽
nium destino ex Epistola, quam Concilium in thaginense misit ad Innocentium, quae esst nonagesima apud Sanctum Augustinum , cuius haec, sunt verba Id enim agunt isti damnabilibus, disputationibus suis, ut non essendendo, sed
, Demni arbitrium, nullum relinquam oci gratia Dei, qua Christianissumus, qua desipis sum nostrae voluntatis arbitrium vere fit libe-0 Aunissim carnaliumconcupiscentiarum di
Minyixi liberauerit, tunc vere liberieritis, quod si auxilium fides impetrat, quae est in Christo Iesu, Domino nostro Llli autem asserunt sicut a fra-- tribus,qui etiam eorum libros legerunt,cogno, uinius in eo gratiam Dei deputandam, quod si talem hominis instituit creauitque ruram, is quae per propriam voluntatem legem Dei pos. is sit ma plere, me naturaliter in corde conscri- , 'xMTi, siue ad inu h dρon dem quoque is legem adgrauam pertinere, quod illam Cimis, ibi Uiutorium hominibus dedit, illam vero gra-- ti m. lua,ut dictum est, Christianissemus, cuius, Apostolus Praedicator dices Condelector enim ,hgi Dei secundum teriorem hominem Viario minum aliam legem in avembris pari, repui is nantem legi mentis meae, captiuantem ne in lege peccati, quae est in membris meis Miser UVJ Qino,qui S me liberabit de corpore mortis
25쪽
rit huius , gratiam Dei per Dontinum nostruiti,, Iesum Christum, nolunt omnino cognoscere;
sed nec aperte quidem oppugnare audent Sed quid aliud agunt cum hominibus animalibus, is non praecipientibus quae sint spiritus Dei, , persiadere non cessant ad operandam perficiendamoue iustitiam, & Dei mandata com- , plenda , lolam sibi humanam sussicere posse, naturam, non attendentes quod scriptum est, is Spiritus adiuuat infirmitatem nostram:Et,Non, volentis est, neque currentis, sed miserentis Dei; aul insta : Consideret ergo sanctitas tua uastoralibus nobis compatiatur visceari ribus, quam sit pestiferum, exitiale ovibus, christi, quod illorum sacrilega disputationes, is necessaribsequitur, ut nec orare debeamus ne, intremus in tentationem, quod Dominus diseipulos monuit&posuit in Oratione, quam is docuit, aut ne deficiat fides nostra, quod pro, Apostolo Petro se rogasse testatus est. Si enim possibilitate naturae&arbitrio voluntatis inpo is testate sent constituta , quis non ea videat a
Domino inaniter peti, fallaciter orari, cum orando poscuntur, quae naturae nostrae iam ita, conditae suscientibus viribus obtinentur 3 Et in sim Episto corra in Anathema nominitatio Vnde liquet non aliter Pesagium repugnasso gratiae diuinae, nisi quia dicebat humana vir es une auxilio diuino sumere ad vitanda puec ta
26쪽
sEMPER EFFICACEM. is Quod videre est etiam in Epistola sequenti, quae est Innocenti Papa ad Episcopos , qui huic
Concilio interfuerunt; ex qua haec verba tranis scribo: Nam quid nos de his posthac rectum, mentibus existimemus, qui sibi se putant de- , bere quod boni sunt, nec illum considerant, , cuius gratiam quotidie consequuntur 3 Sed si item isti, qui tales sunt, nullam Dei gratiam, consequuntur, qui sine illo tantum se assequiis posse confidunt , quantum vix illi qui ab eo postulantis accipiunt promerentur. Et postis nonnulla Nam quid tam mortiferum,tam prae-- ceps videatur, tam expositum ad omnia periis cula, si hoc solum nobis putantes posse suffcere, quod liberum arbitrium cum nasceremur, accepimus, ultra iam a Domino nihil quaera si mus Id est authoris nostri obliti cius potensi iam, ut nos ostendamus liberos ab iuremus;
si quasi iam amplius quod possit dare no habeat,
si qui te in ortu tuo liberum fecit,&C. Et post pau-- ca: Quisquis ergo huic assentiens videtur esse, sententiae, quo dicat adiutorio nobis non opus is esse diuino, inimicum se Catholicae fidei, Dei, benefici, profitetur ingratum,nec nostra comis munione sunt digni, quam praedicando taliter polluerunt. Et in Epistolaba quae est Concili Mi leuitani ad eundem Innocentium Papam moua is quippe haeresis, & nimium perniciosa tentato surgere inimicorum gratiae Christi, qui nobis
27쪽
, etiam domini morationem im j disputatio
, nibus conantur auferre. Cum enim docuerit ut, dicamus, Dimitte nobis debita nostra, sicut&is nos dimittimus debitoribusnostris, isti dicunt, posse hominem in hac vita receptis Dei co- is nitis, ad tantam persectionem histitiae, sine,, adiutorio gratiae Saluatoris per selum liberum voluntatis arbitrium peruenire , ut ei non sit iam necessarium dicere, Dimitte nobis debita, nostra Illud vero quod sequitur, Ne nos infe- , ras intentatione non itaintelligendum, tan- , quam diuinum auxilium poscere debeamus,nem in peccatum tentati decidamus. Sed hoc in nostra esse positum potestate,& ad hoc implen--4um silam sussicere voluntatem hominis, tam, quam frustra Apostolus dixerit, Non'ollantis, . neque vii istis, sed miserentis est Dei. Vnde apparet quae fuerit Pelagianorum sententia de, Gratia. Idem etiam patet ex Epistolas s. quae est, Aurelii, aliorumque Episcoporum, inter quos
August. Innocentio Papae de Pesum quae sibimis cipit. De Concilij duobus ubi Cartha
is ginensis atque Numidiae ad tuam Sanctitatemo a non paruo Episcoporum numero subscriptas, litteras misimus, contra inimicos gratiae is
hontines , iustos autem ipsi nos fecimus , quiis naturam humanam ideo dico aiberam , ne quaerant
28쪽
. quaerant liberatorem rideo saluum, ut super fluum iudicent saluatorem Tantum enim di--cunt valentem, ut suis viribus in origine crea-M tionis sua acceptis, possit per liberum arbi, trium, nihil ulterius adiuuante illius gratia,qui, creauit, domare extinguere omnes cupidi. is tales, tentationesque superare. Vbi etiam iterum apparet, ideo tantum Pelagium inimicum
fuisse gratiae Christi, quia putabat peccatum posse vitari per solas vires liberi arbitri sine adiutorio diuino , quod etiam ut magis constet, profero Cocilium Diosipolitanum habitum apud Lidda , quae Diosipolis dicta est ciuitas Palestinae, in quo Concilio Pelagius fuit absolutus siros rea
tractans errores, se Catholicum simulans, quos tamen postea resumpsit In quo inter alios errores, quos profitebatur Pelagius recenssentur illi qui spectant ad gratiam , qui numero septi-mm est ita se habet, Gratiam Dei atque adju- , torium non ad singulos actus donari, sed de li- bero arbitrio esse, vel in lege atque doctrina; octauu Gratiam Dei secundum merita nostra, donari, decimm Non esse liberum arbitrium, si Dei indigeatauxilio, quoniam in propria vo- luntate habet unusquilque facere aliquid velis non facere undecimus i storiam nostram noni, esse ex Dei adiutorio, sed ex libero arbrt. io , duodecimin Petentibus veniam non dari secundum gratiam & misericordiam Dei, sed
29쪽
si secundum meriti laborem eorum, qui peris poenitentiam digni fueriint misericordia. Iam satis Labunde demonstrauimus nos C tholicos nequidein Neotericos esse Pelagianos: nunc ostendendum neque esse Semipelagianos aut Massilienses, quod ut faciamus incipiamusa notioribus: Certissimum autem id fore arbitror,s demonstremus nos non versari in ijs erro ibus,qui in Semipelagianis, Mastiliensibus dam nati sunt, quod nullibi melius videri potest,
quam in sententiis contra eos latis Legatura
tem Concilium Amusicanum, num Tin eo
inuenietur esse damnatos, quod negauerint gratiam Dei esse semper essicacem, vel negauerint fratiam Dei ita determinare donecessitare vota untatem hominis ad unum, ut necessario obsequatur gratiae,illi resistere de eam repudiare non possit, sed tantum quod vires naturae, gratiae ante- possierint, quod initium a se, a gratia augmentum tantum prouenire dicerent. Qu'd quidem Concilium constans 41 Canonibus, integrum trascribere operaepretium non videtur nec enim de gratia tantum loquuntur , ex quibus accipe Canonem tertium: Si quis ad in cationem, humanam gratiae Dei dicit conferri, non au--tem ipsam gratiam secere, ut invocetur amo is bis, contradicit Esaiae, c. . si quisvia pecca-
, t purgemur, voluntatem nostram Deum ex-
, pectare contendit, non autem etiam, a pec-
30쪽
is cato purgari velimus per Sancti Spiritus infu- Arionem, operationem in nos fieri profitetur, , resistit ipsi Spiritui Sancto per Salomonem duri centi Praeparatur voluntas a Domino, &δρο- , stolo salubriter praedicanti, Deus est, qui operatur in nobis, velle de perficere, . si quis si-M ut augmentum ita etiam initium fidei, ipse sum credulitatis effectum, quo in eum creduri mus, qui iustificat impium, &ad regeneratio, ni baptismum peruenimus, hon per gratiae, donum, id est perinspirationem Spiritus Sanis citi corrigentem voluntatem nostram ab infi-- delitate ad fidem, ab impietate ad pietatem. Ain naturaliter nobis inesse dicit, postolicis, dogmatibus aduersirius approbatur,&C. Caeteros hic transcribere nimis longum foret, qui omnes ex Sancto Augustino mutuati sunt, ut notat Binius Sed quia Iansenius cum nullisve
bis expressis possit probare Catholicos esse S
mipelagianos aut Massilienses, id nititur eruere per consequentias ex diuersis textibus Sancti Augustini consutis, retundamus illius consequentia per eosdem textus, quos allegati in lib., cap. 3. tomos. p. o. nota recentiores abuses fuisse Capite di libro de spiritu, littera in stos usus, eosque accepisse obiectionem pro solutione, non difflens eam sibi aduersari, quod certo viis inficiari possum &causa abusus fortasse fuit, quod integrum Caput littera eadem&commu.