장음표시 사용
251쪽
5. 12O8. EMETICA. 247mis tribus, vel aquae aleXitoriae simplicis unciis duabus cum confectionis cardiacae drachma dimidia, sexta quavis hora datum specificum esse contendit, Xperientia fretus. Eadem methodo sanavit dysenteriam post drachmam unam , horrendam ossint merc. sublimati Ortam, interpositis demulcentibus oleosis. Alii hanc radicem piois aliis nodynis junxerunt, etiam cum rheo, Iat UssEL νid ΜONR , . c. quo radicem plus laXantem reddiderunt. Ex his omnibus constat, ossi hujus medicamenti valde incertam esse. Certior est effectus, si corteX a dicis solus adhibeatur, aut si radix recenter in pulverem redacta, aut denique apri non expositi sit, minores dolas tunc tam valide agunt, ae aliae maioreS, Prae- Cipue si stiteratae doses sumantur. Qui vero Virtutes involventes ac adstringentes in usum vocare velit, ille totam radicem in decocto , aut extractum tum aquosum
adhibeat necesse est. De indicatione ad hujus radicis tr sum in dysenteria agere non es hujus loci. Non autem in otiauibus dysenteriae speciebus promiscue adhibendam hanc radicem, Observatores monent de dignissimi nec desunt historiae epidemiarum, in quibus parum profuit ut e g. STOLL R. M. T, I p. 26. in dysenteria, quae Viennae Austriae 1776. grassabatur,
ubi pecacuantiam sibi non satisfecisse, scd purgantibus opus fuisse 'firmat. In dysenteria biliosa, ubi omes
inventriculo duodeno unic latet, per tot am tractum intestinorum sensim diffusos, omnia vomptoria indicata
sunt, praecipue autem pecacuantia, in QUO Uidem omnes fere Auctores consentiunt nisi nostra aetate Unum
fortasse excipias AKen de catarrho sententa videmici , qui tartarum emeticum anteponit.
252쪽
Possidere hanc radicem vires antispasmodicas, reo solventes, immo agere in quibusdam morbis ut specificum , iam supra dictum est . Illam simul multis
aliis e classe antispasmodicorum anteponendam esse, e eo evincitur, quod vi genus hujusmodi medica-.Mentorum sit, quod non caute adhiberi debeat; siquidem non solum nervorum irritabiIitate. orgas-mum sanguinis plerumque augent, sed in genere ob multas alias contraindicationes, quae usum solitorum saepius vetant. E contrario ulla unquam contra in dicatio, quae edicum ab uinujus radicis deterrere possit, facile aderit; nec lethora, nec sordes primarum viarum, nec ipsa inflammatoria stasis, nec denique congestiones sanguineae usum ejus interdicunt; tuto una cum evacuantibus ante , ea in usum vocari Potest. Unicum forsan quod nocere posse videtur, est vis emetica radicis, quam in parva dos adhibita nonnunquam exserit mellius ergo, hanc ob causam, ubicunque constitutionem cidio syncrasiam aegroti non noverit Μedicus, faciet, si non ultra quartam partem granuli, omni biliorio orthorio porrigat, velis granum integrum cum decocto hordei, aut alia potione mucllaginosa. Ubi vero vomitus nocere non Possunt, haecque pyrva dosis non subficit, validiorem, Ut granulum dimidium, aut integrum, omni tri aut biliorio, immo saepius, largiaturri tantum enim abest, Ut vomitus inde orti aegrotum in vitae discrimen adducant, ut potius saepius conVeniant , nunquam adeo validi futuri, ut multum ab iis timeri debeat. Vim anti-*asmodicam lis exercere radix videtur, si minutissi,
253쪽
S. 2 3. ΜETIc A. 24'ma dosis saepius , quam si major rariu administretur, consentientibus hic Scriptoribus , suo pondere non desitutis . ni. 1cΗTER cribbanbso vo Erus Φen 1. h. . 218. quartam partem granuli bis in hora dedit immo in raelectionibus enarrat casu , ubi eamdem dosin ter aut quater de hora iterandam
quartam, aut tertiam partem granuli omni trihorio, aut
quadriliorio, praescribit BARGIus eod. loco granu-1 dimidiam partem omni bi aut trihorix MAEΜPs Enchiridion medicum, p. 7O. quartam, aut tertiam partem granuli omni tri- aut quadriliorio. Hae vero exiguae doses semperne labiicient 8 securius est quidem, istis incipere, sique votis respondeant, his subsistere. Ast, sicuti dosis omnium antispasmodicorum augeri debet, quoniam adsuescit aegrotus iis , eoque inem Caces fiunt sic, ubi haec parva dosis non subsicit, augere
eam, aut potius pluries porrigere mallem. Quum vero tam parva quantitas intra cavum oris,
faucium, vel emphagi sine dubio haereat, in ventriculum ipsum raro descensura, cum saccharo albo ple' umque praescribitur.
Imrbi , in quibus adhibenda jecaeuanha.
Morbi , in quibns radix pecacuanhae praecipue vim suam antispasmodicam exserit, inprimis sunt:
H seria Hernia incarcerata Reus stihmaeonvul ivum, Haemorrhagia uteri, Haemo i jis, Tussis convul Dab Diarrhaea, febris intermittens Phthissis. Iam de his singulatim quaedam. 5 una
254쪽
s 5 PATHOLOGΙΑ. una cum observationibus inicis, ubi radi X pecacuan hae dicta ratione diministrata ellica fuit, adferam.
Ad sedandum paroxysmum hystericum commendavit dii Ricari E in raelectionibus, summum esse antispasmodicum, opto antoponendum praesertim, ubi canali intestinorum adficitur, opinatus tabhandi vota Eru*m, b. I. . Ι 8. formula ejus in hoc morbo haec est: N. vlv. radici scipe acuantiae gr. sem. OCChari albi gr. octo divid in doses duodecim, sign. Omniquarta parte horae pulveris dimidia pars sumatur. Alter hic memorandus Auctor est l. ΜΙCHAE-LIs, qui in libro egregio de angina polyposum Vemembraria ea pag. 24 I. observationem de femina hy- serica narrat, Cui pium, assam foetidam, in assum praescripserat, quae tandem in gravissimo aliquo cardial-giae insultu pecacuantiam sumsit, post primum jam pulverem , qui semigranum radicis continebat, brevilesimo, semiquadrantis horae tempores , omnis dolor Vanuit. Idem remedium post , saepe eum egregio effectu , nec unquam me aliquo levamine in tum titillante hysterica, anxietate , debilitate summa insomniis a summo ner-UOrum tumultu ortis, nec opto quidem debellandis, in usum vocaUit.
Hernia in arcerata. DL RrcΗTEn in utilissimo libro Q herniis, omnes hernia incarceratas in tria genera dividens, in ab
255쪽
l. 2 8. METIc A. 25Ι3QUfam inflammatoriam, et lentam 3 spasticam in nulla radicina ratione jam significata propinatam, de qua jam sermo est, nocere, in pastica vero valde commendandam esse , docet. Quum vero diagnosis, Utrum spastica, an sola insammatoria incarceratio sit, adeo Cissiculter formetur, neque ex usu hujus radici noxa feri unquam possit, e re eis videtur, eam ubi aliquod signum spasmorum manifestum est , quod in plurimis certe in arcerationibus contingit, in usum trahere.
In hoc morbo, quem plerumque magna inflammatio intestinorum comitatur, nocent ob ipsum illum in-samimatorium statum pleraque antispasmodica, alia etiam heroica at post Venaesectionem , semicupia tepida, radicis pecaeuantiae exiguae doses quam maxime indicatae sunt. Interim ob vomitus , ad quos in hoc morbo adeo proni aegroti esse solent, praestat eam hic in mimitissima dos exhibere. Exemplum, ubi morbus vehementissimus post semicupia, cataplasmata emollientia linimentum volatile, vesicatori , enemata , Uenae se-ictionem , Oleum lini, pium , irrito administrata is per septem dies alvi obstructio pertinax fuerat, radicisi pecacuantiae granulo dimidio, omni dimidia hora exhibito , nondum deglutitis granis sex cum optimo successu sublatus est narrat ni R1cΗTER tab, bs. vo Eae uisen Th. I. E. 219. . etiam antea in suo Pe
256쪽
Auctor, qui, quantum ego scio, primus huic morbo radicem pecacuantiae obposuit, est AKENs1DE -- dicat TransasTions Vol. I. r. . of the se ob Pecacuanta in authma. Μorbus ab ipso descriptus est asthma convulsivum, sive nervosum. Dederat antea tinctura thebaicae guttulas centum, quae in alio aegroto
delirium, in alio initium hydropis effecerat quam ob
Causam hanc radicem praefert. In paroxysmo dedit scrupulum unum, ut vomitus faceret; post, ad debellandam dispositionem, quovi mane gr. tria, et quinque, aut altero mane a gr. quinque ad decem, per mensem integrum, aut hebdomades sex continuas. Quinque grana plerumque vomitum excitabant, tria vero nullam sensibilem evacuationem ut virtute antis paSmO-
dic agere viderentur. Sunt mihi de insigni utilitate radicis in hoc morbo observationes duae propriae, quas hic adferre liceat. Anno 1776. mense Januario mulier aetate jam provecta mannoverae in noso omium transferebatur, quae jam per tres mense continuos recubare ob tussis violentiam' dyspnoeam non poterat, sed noctes diesque integros sedere cogebatur. Initio granum unum pulveris radicis pecacuantiae, post tres die Vero gr. tria, omni quadriliori ei porrigebantur; quae nullam sensibilem excretionem faciebant, indeques vi sua antispasmodica agere videbantur. Post quindecim dies tussis sedata erat, ac aegrota pro labitu non solum recubare poterat, sed perfecte postea cum sanitate in gratiam rediit, unice huJus remedii Pe. Eodem tempore typographus ad idem no cornium delatus est, qui, ut jebant, inflammatione Pleu
257쪽
s. IaO8. METIc A. 253rae antea adfectus fuerat morbus vero rite inqui situs asthina esse inveniebatur eadem methodo ac in priori observatione, illi radix pecacuantia propinata est: sanatus ea sola, nosocomium non longe post reliquit.
Haemorrhagia uteria Sanguinis fluxus uterinus saepius a spasmis oritur. symploma hystericum est. ultum ibi haec radix
Promittit, nec refragatur experientia. In Suecia pri-mlim usus praeclaruscipe acuantiae ad hunc morbum ob tinuit; post vero alii etiam Observatores ejus emca Ciam Corroborarunt exemplis ut non ampilius utilitatem radicis in hoc morbo in dubium vocare liceat. BERGIUS virtutem, quam in haemorrhagiis uteri sistendis radi ipecacuantiae exserit, partibus ejus adstrin
32. . 319o fateor, radicem vim adstringentem possidere, quod e supra . . adlatis , sat luculenter ad paret. ' An vero tanta ei insit vis adstringens , ut in minutissima illa dosi, qua ipse BER G1osciis etiam D ALBER , ad conposcendas haemorrhagias uteri usi sunt, ad remotiores a ventriculo parte .uterum eam
extendat, valde dubito. inutissima illa dosis videtur DEGNERO etiam vis adstringens radicis jam innotuit O Lot med. de osent. contagi a P. 3so σε Inl. ΜυRRAV eamdem mecum jam fovisse sententiam Mat med. . . P. 538. cum voluptate video.
258쪽
detur potius stimulo in ventriculo' vicinia producto,
spasmis instrui Ventris obcurrere. Nec deesse exempla, quae hanc vim antispasmodicam confirmant, e supra adductis documentis Constat. In observatione prima a C DALBERG narrata, tertiam partem granuli quater in hora, sicque ne granulum quidem integrum, aegra sumserat in observatione tertia granula duo cum quarta parte, quum haemorrha-giae a m fanatae essent observationes quinque , in qu, bu ea methodo radix administrata , in hoc morbo votis respondit , adtulit e CL BER Gius autem Unam
p. 32O. tantum idem vero in Mat med. F. ΙO3. plures eadem via feminas sese sanasse adfirmat. Ex ejus sententia pecacuantia sine relapsu malo medetur; ideoque in hoc morbo ut specificum agere illi videtur curatae saepius sunt, tu totum pondus ab ipsis consumtum vi scrupulum excesserat. Ce DALBERG, cui honor deber videtur, quod primus in sanguinis profluviis uterinis ea dosi hanc radicem adhibuerit, anno X768. primum cum ea experimenta ins ituit.
CL Axet ORPH Did de sanguinis sua uterino, HU-nico, 774. p. 7. semel cum fructu se adhibuisse
radicem hanc in fluxu uterino observat. CL ARM Ps Euchirid. med. p. 17O. etiam commendat dubium Vero relinquit, utrum ipse Cum illa experimentum instituerit, an auctoritate aliorum nitatur Mirari autem quis possit, quod adlegati Auctores testimonium ΑGLIv1 silentio praeterierint, qui jam pridem in haemorrhagiis vim pecacuantiae probavit Opp. 1O9. . Radiπipe acuantiae est, inquit, specificum, a ferme in fallibi-
1 remedium, in fluxibus dysentericis, aliisque haemorrhagiis , ut nuper mihi retulit HER ARD edicus an-glus. Interim nec methodum nec observationem ullam
hic Amstor adfert BAREEYRAc Medio consi p. 95.
259쪽
S. 12O8. METIc A. 255 commendat pariter hanc radicem in menstruis nimiis Si Do BRE de ariolis sorori illis p. 57. mira radici facultates, ad sanguinis profluvia coercenda tribuit.
Pauciores distant Auctores , qui in hoc morbo radicem commendant , ac in antea dictis. Contra L BER G1 Us nunquam in hoc morbo uvasse adfirmat, experientia procul dubio nisus. In haemo-ptysi vero pastica, quae haud raro obcurrit, multis aliis antispasmodici anteponerem, quum non Xaesitiet, ut solita antispasmodica causa morbi saepius inventriculo lateat. CeL 1cΗΤΕ in praelectionibus hanc Commendat formulam et . Amygd dulci uim ciam unam, tritis adfunde aquae fontanae libras duas in qua coctione solutae sunt gummi arabici drachmae duae. Adde pulveris radicis pecacitantiae gr. quinque. . . omni trili Orio Cochlear unum sumendum. Consentit MICHAELIS l. c. p. 4I , qui felicem effectum inde in aenaloptys Observavit. Non nocet, si etiam omitus inde fiant, ex obiervationibus ni DALBER Inl. MURRAY; sed e contrario saepius effectus salutares praestant Mihi quoque parva dosis radicis in haemoptis subsecit in casu am.
Iuvenis scilicet viginti annorum, cui corpus gracile phthisicum est, autumno n. 778 de adfectistuta variis
sordibus primarum viarum Ortis questUS me nsuluit. Iam antea plurie , nunc Ver quotidie mane , sanguinem tussi ejiciebat, quod vero senaper me celavit, donecta dem tertio mane eum conVeniens, ipse id viderem.
260쪽
a56 PATHOLOGIA. Sordes primarum viarum jam evacuatae erant, Venae- sectio ex meo consilio instituta, caeteraque, quae Onveniebant, irrito in auxilium vocatara die sexto demum omni horae quadrante quartam partem granuli radicis pecacuantiae cum saccharo albo propinavi. Illio haemoplysiis subflaminata adsumto vix grano sesquialtero radicis, ac nunquam ex eo tempore adfectus
haemoptoici redierunt. etum phthiseos postea aquae minerales selteranae simul subtulerunt.
Morbus hic vere spasmodicus, cujus fomes illventriculo plerumque latere videtur, quum vomitu Paroxysmus cedere soleat prae aliis vomitoria oesolventia exigit, ut quam primum causa eliminetur; experientiam consentientem habeo, juxta quam plerumque etiam cum levamine in usum vocantur.
Utrique indicationi ob vim antispasmodicam reso, ventem, post subficientem evacuationem praegressam minutissimae doses radicis pecacuantiae satisfaciunt; tenacem enim pituitam non solum efficaciter incidit, obstructa in pulmonibus reserat, ventriculum O- mendo liberat, sed ' insultum convulsivum sopire consuevit. Commendarunt eam ad hunc finem nLR1cΗΤΕ in praelectionibus suis; AEGER, Co-xoΜBIER Code de Medeciae militatre T. I p.
in epidemia , quae a. 767 grassabatur, radicem hanc gr. - dedit. En aliam observationem, quae inanifeste supra dicta confirmat.