Antonii de Haen ... Praelectiones in Hermanni Boerhaave Institutiones pathologicas

발행: 1780년

분량: 686페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

241쪽

enim sine dubio optimum resolvens vegetabile; reddit etiam praeparatum minu nauseosum, indeque diutius usus ejus continuari potest quod quidem requiritur, si in morbis et ronicis cum fructu adhibere velis. Vinum scilliticum inprimis AN W1ETEN

Comm. T. V. p. 259 magnopere extollit. Infundit vero radicis scillae recentis Uno sem. CV m vini libr. duab. Dossis adulto fuit unc sem. H-lulas sicilliticas ED1ΜBυRGENs1UM insigni , ad Plures morbos Chronicos, praesertim infarctus viscerum utilitatis este, neminem latet.

f. VIL

Est sciIIa medicamentum, quod rite adhibitum, heroicas possidet virtutes perverse Vero adhibitum maxime nocet; vires enim deprimit ventriculi; sub nervorum nimia sensilitate convulsiones saepe producit ubi cirrhus cum febricula, aut inflammatio, cancrum inde timent CAAN Z Mat. Med. T. H.

p. 83 ), BERGIV at med. p. 66. , IS- soae , de Hydrope , Edit Bal. g. p. 2O8. Νihilominus caute adhibita summum remedium in mordis quibusdam chronicis, praesertim in hydrope

asthmate. In hydrope commendarunt multi, quos P1BL-m ANNUS Mat med. p. 229. reeenset Tysso in Tus ea dos exhibet, qua renes , alVum non Urgat. Radix per se, quoad vim certe omnibUS praeparationibus anteponenda; attamen pluribus intolerabile est

remedium praestat itaque xymel scilliticum. Nomnulli aqua ' cinnanomi vel in ali aromate, vim

242쪽

emeticam radicis frangere solent. Angli pissanae juniperi accis scillam nuptam largiuntur quod

11sso utile esse invenit. Hic alias gr. duo, vel tria, cum saccharo trita Xhibuit, quae saepe , ut refert, anxietate horrendas in hydrope pectoris tollunt citissime. Summum est remedium in omnibus speciebus hydropis, in anas arca , hydrope pectoris, Ocdemate pedum &G. Taceo innumeras observationes, quae de hac re in litteris ruditorum obcurrunt. In asthmate non minus probata vis radicis est: Frid. OFFΜANNUS, d. rat. IVI. T. V. I. DE. 2. c. a. Obs. 3. 9. irabilem esse vim scillae, in auferendo Sthmatis inmanis p3IOXySino, contendit etiam AGNERUS obferi'. clin. Undecim hic adfert observationes, ubi scilla in substantia in asthmate periculo pleno , hydrope , tumoribus ede- natosis, cachecticisci nephritide pituitosa, calculo, urinae subpressione , satisfecerit. Praestat etiam in asthmate C Uulssivo , materiam enim ViScidam, quae paristes irritat, resolVit, rem OVet e praeterea etiam quadam

vi anodyna praedita est, quae' hic in censum venit. In laudes scillae ad adfectus calculosos , quos

WAGNER Us,medicus lubecensis ACTA NATURAE CURIOSORUM Perhibent, longius excurrere, loci angustia et t.

In morbis infantum plurimis, ubi summa defectio virium est C. saepius enem cum xymellis scillitici uncia una, ob vim stimulantem, optimos exserit UO

243쪽

S. 12O8. METic A. 23ci S. VIII.

Solemnior adhuc, quam Usus tartari emetici, aut scillae, in parva dos hodie est methodus, i, radix

ipecacuantiae ita administratur, ut Vim resolventem Stantispasmodicam Xserat. Inventum , quod in permultis morbis summiam sibi adquisivit laudem , quo cura morborum, alias curatu dissicillimorum, facilior reddita est, Anglis debemus; postea eadem medendi ratio in Suecia invaluit, jam in Germania vulgaris est. Jam ante quidem subpelle antispasmodicorum resolventium in Materie medica abunde instructa erat rattamen sunt casus, in quibus Ullum e classe antis pas- modicorum, huc usque adhibitorum, in sium vocare licet. Alia non subscienter agunt, allia in minutissima etiam dos nimis valide alia nimii S Xaestuant, vel eorum usum vetat lethora, Vel caCOchyliae in primis viis praesentia, alia denique Obstruunt alVUm, Ut praesidia pro salute aegrorum ab illis Petita valde dubia maneant, ac periculi plena saepius quoque edicis tot contraindicationes obstant , ut ullum antispasmodi-Cum , quod tuto me ulla noXa adhiberi liceat, illis in promtu sit Radi X pecacuantiae autem, omnium dictorum incommodorum Xpers , in summa lethora,

in corporibus delicatulis, in sordibus primarum viarum c. tuto administrari potest. Non ero vis radicis, in parva dos administratae, solum antispasmodica est, sed habet etiam vim resolventem quinimmo agit quibusdam morbis ut specificum, ita ut is, qua D sectus producat, definiri non possit. Iam aliqua ausu hujus radicis in genere praesertim de usu in minori dos adferenda ; nec minus morbi, ita quibus usus ejus praeclarus est, recensendi sunt.

244쪽

Guil. Piso Hs nat. D med. radio occidenta- Iis p. 23 I, primus est, qui mentionem pecacuantia facit, postea LEX BNiae et Ius Miscella u. at Curios. Dec. 3. Anu. 3. historiam ejus tradidit, ut dit. MURRA Mat med. T. I p. 526. DL SPIEL-n AN Mat med. p. 616. Anno 1649. Europaeis primum innotuitis 1672.

amedico quodam GRA Lutetias aristorum primum adductari 684. passimi in Europa Venali , 69O., ut QUIN CY l. c. p. 143. contendit, 686. , I EL-vEaeius, qui sibi soli voluit reservare hanc mercem, quum mercator gallu GRENIER , qui magnam ejus Copiam in Lusitaniam advexerat, socium eum sibi unxisset, LUDOV1 Co XIV. persuasit, ut uberet, copiosa cum ea , in nosocomi miel de Dieu, fieri experimentari quod GR ENfER aegre ferens, aliis hanc radicem etiam vendidit, unde in tota Europa divulgata est. Eo tempore dolis Ludovico aureo vendebatur. Ante annum 17O9. in terris annoveranis jam vulgatior erat quum enim dysenteria epidemica tum temporis, in his regionibus grassaretur, auspici1 Electoris scriptum divulgatum est, cui nomen e Nothruendier Vaterrichi, wie

245쪽

8. 2O8. Em ET ICA. 24 INomina vara , quae huic radici dantur , adfert Nico LAI SI VI mat med. . u. p. 269. De patria D de genere plantae maxima inter Auctores adhuc Versatur discrepantia optime litem conposuit l. ΜυRRA I. α), qui disserentiam specie albae, fuscae. Brasiliensium, riseae , cinereae, seu peruvianae, quam Emis Mat. meae P. 323 albidam

nominat, optime determinavit.

Omne Auctores, qui unquam analysin hemicam radicis pecacuantiae rimati sunt , in eo conVeniunt, inesse illi plures partes gummosas , quae aqua, quam Iesmosa , quae spiritu vini , extrahi possunt quamquam' ipsi quoad proportionem earundem longe ditiferant. Secundum CL LEWI NAUM ANNO duplum extracti gummosi, quam resinos extrahi patitur,

GEOFFRo 2 spirituosi , , Vero aquosi r CAR. THEUSER X uncia una corticis radicis drachmas tres

extracti aquosi, scrupulos quatuor spirituosi Nicon Axe eadem quantitate corticis radicis scrupulos quatuor spirituosi, drachmas sex vero aquosii extracti obtinuerunt. Terrestris substantiae semper maxima pars residua fuit. Decocto aquoso partes adstringentes insunt, quae non in infuso reperiuntur, illud enim cum vitriolomartis nigrescit, cum hoc tantum fuscescit, secundum Xpe rientiam BRGII aut Med. p. IO36. Emesim parte resimosae praecipue cient, gummosum enim . extra ctum, aut plane non , aut debilius hanc virtutem possidet Patet inde , ad emesi movendam non infuso aut decocto , quos utendum esse, quum artes reuis

246쪽

nosas aut paucas, aut nullas possideant, in cortice autem praecipue parte resinosae lateant. Ini ΜυRRAT i. c. illam unice essicacem esse , juxta testes hujus rei fide dignissimos 1ssoae, MEDICUM , ROSE ISTE IN, refert. Praeterea multa partes Volatiles radi conti-r et, unde ii, qui in pulverem an redigunt, os obtegere solent, parte enim, quae nares fauce adtingunt, ita eas irritant, ut haemorrhagi tussis vehemens inde observatae intri quare sunt , qui radicem conterentibus in pulverem redigentibus, aqua eam conspergere suadent Vid. ARΜΕΝΤΙΕ in nova

editione sua libri bini hydraulique , par r. leComte DE A GARAYE, Paris 1775 Pulvis radicis diutius in theca reservatus, inprimis si theca saepius aperta fueritis pulvis aeri expositius, multum emcaciae suae deperdit. Subtiliores partes ea esse , quae operantur, inde praecipue patet, quod minutissima do- sis eosdem saepe effectus ac solita major habeati In

Philosophica Transactions o LXVI in Medio a an Philo ophica Commentaries h a Sociei Edinburg , Vol. V. exempla de mulieribus

eYstant, quae asthmate ex partibus subtilioribus sub contritione radicis nares ferientibus , adfectae sunt. Partes igitur constitutivae radicis pecacuantiae

sunt plures partes terrestre , multae Ummota, Uas

substantia medullaris potissimum possidet, non paucae restinosae, quae cortici praesertim insunt, aliquot dealque volatiles.

s. XI.

VI emetica radictS. Post primi in detectam radicem, ad emes irritandum potissimum adhibebatur, unde nomine Erech urar est

247쪽

S. 12 3. METIcΑ. 243 est insignita. Febres intermittentes, praesertim quae ex ventriculo oriuntur, saepius vomitorio, initio exhibito, plane ejus ope subflaminare licet. In tum convulsiva etiam is in quacunque evacuatione per os indicata,

usus ejusdem valet

Auctores, qui conscribendaemateriae medicae operam dederunt, dosin radicis pro usu metico scrup. Unum, drachm semis ad drachm duas permittunt hoc vero inconstantissimum est, prout sola pars corticalis, aut cilignosa, adhibetur, prout romuscule , aut subtiliter, prout diu aut recenter in pulverem redacta prout aeri exposita fuerit, aut non velis juxta dispositionem corporis, cui dare velis. Xempla in promtu sunt, gr. duo radicis omitum excitasse GE OFFROY gr. dec. non minus Ualide, ac scrupulos duos operari A LINNE ROTHBRAM Di s de medicamentis surgantibus, Da LI755. ad vomitum esticiendum grana quatuor ad scrupulum unum lassicere adfirmant. Quin ipse vidi sartorem , cui praescripseram omni tritiori granum unum, cum scrupulo uno sacchari albi, mox secundam dosin omitu relicere. X altera parte supra S. III. jam exemplum adduxi, ubi

drachmae duae fere nullius erant emcaciae. Satius igitur osse videtur, refractam dosmis hisce occasionibus abhibere. Cel. ΤOLL. Rat med. T. I. p. 92. in morbis , quos malignos denominat, quos ero a r

PYE On the siners of pecacuanta in ei ν mulldoses. Dedit hic Auctor hane radicem ad gr. duo, messi eXcitandi causa, quae dosis plerumque

illi satisfecit.

248쪽

brim iitr1dam e biliosa dicere mallem singulis horis

grana decem radicis porrigit, donec Vomitus sequatur. Huc referenda etiam est methodus WAGNERI, Medici Iubecensis , quam narrat STOLL I. c. b, qui in febribus exanthematicis , petechiis, purpura, conssimilibus, quo morbos astricos esse dicit, misturam dedit cunctis tribus aquae cardui benedicti drach ma dimidia radicis pecacuantias, cum sale Uodam medio unde vel dimidia, vel integra hora, cochlearis dimidium sumebatur, donec pecacuantia effectus sortiretur. Exiguae hae doses continuas vomituritiones, subinde vomitum excitant. Adfert DE AUCTOR Pag. 194., effectus a usus radicis sic propinatae nil ait vero de vi diaphoretica radicis, quae, ut mihi videtur, hic inprimis ob anxietatem, quam perpetui ad vomendum conatus vomit uritiones efficiunt , valida esse solet, nec inter effectus radicis levioris momenti recensenda. Haec methodus, radicem refracta dosi propinandi,

ut semper nauseam ac vomituritiones, raro vero Omi'

tum, aeger Xperiatur, in morbis ab infaret viscerum abdominalium magnae efficaciae est; irritat enim radix

iteratis subcussionibus ventriculum viscera adjacentia, hepar inprimis ac ductus biliosos deobstruendo stases chronicas saepe sensim tollit; ad quem scopum supra

S. HI tartarum emeticum commendavi.

Μorbi, in quibus ab initio magni aestimabatur erant alvi nuxus omnis generis , ut eX Regis LUDOVI

249쪽

re licet. aud multo post in dysenteria specificum esse voluerunt nonnulli edici, ad hunc usque diem

reperiuntur, eamdem ipsi laudem tribuentes. Habet haud dubie haec radix vires, quae eam in dysenteria caeteris vomitoriis utiliorem reddunt. Vis ejus emetica sordes acriores e ventriculo duodeno aufert, partes terrestres tonum intestinorum leniter adstringendo restau, rant, simulque Vi vere styptica carent. PIso l. c. lib.

IL cap. IX. - quippe praeterquam , ait, quod tuto

esIicaciter tenacissimos humores per ipsam Durn saepissime autem per vomitum ejiciat de a parte adfecta derivat , vim quoque adstrictivam post se relinquit Chr. Donat ΜONRO, Account of Meses, p. 79. quam

diu lames materiae acrioris in tractu intestinorum haeret, evacuat illum, post eum vero eliminatum ut adstringens agit. An BsΜ Ventris suxus multiplex , p. 25 L. post bene purgatum corpus diutius quotidie aliquot grana radicis, aegro porrigere, non alliquid movendi causa, sed ad adstringendum muc quasi intestinis obductis, apud quosdam in usu esse refert. Dysenteria plerumque a subpressa transspiratione oritur aut saltem haec morbi violentiam auget ut ergo Medicos ad restituendum transspirationi negotium adtendere oporteat e hac parte radix pecacuantiae uti- Iis quoque, videtur possidere vim quamdam diapnoicam ' QUIN CY Xinde extractum aqUosum Commendat,

quod an possideat virtutem , quamquam debilius sit ad vomitum irritandum. Nec silentio praetereundum summum IIud diaphoreticam a raetico consummato DO VER primum Conpositum, Cuiu partes constitutivae agentes optum pecacuantia inprimis sunt. In nom-comiis Angliae omnibus ac pharmacopoliis prostat frequentissime in usu est in Historiam hujus pulveris Do-

250쪽

α 6 PATHOLOGIA. VERI Ut plerumque dicitur modum conponendi

varium egregie descripsit Iul. ΜυRRA CT L p. 2980

Ut vero omnes fere Auctores , qui unquam post inventam pecacuantiam de dysenteria scripserunt, in usu ejus radicis quae & inde radi anti ocentemca, Rulrwuret dicitur commendando conveniunt; si quoaddosinis scopum quam maxime a se invicem discedunt.

DEGNER, His medica de Dysent biliosa contagiosa 3738. P. TOO. semper in pulvere a drachma dimidia

ad scrupulos duos dedit omnibus omitoriis eam praefert, si opus erat,' iterato dedit etiam in dysenteria, quam sanguineam dicit inlustris I ΜΜERMANN

odii ex Rube, . 8O. dedit quadraginta grana,

minores dolasmedicum fallere ratus. Donat ΜΟΝ-Ro l. c. p. o. initio se ut plurimum vomitorium ex radi CecipeCacuantiae a gr. decem a viginti dedisse refert, addito vero gr. uno duobus Vel tribus tartari emetici, quod dit. RINGL aliquoties fecit. ΑΜBS-m scrupul dimidium ad drachmam dimidiam satis sibi secisse, ex vino, vel jusculo. ERGI Us l. c. p. 1O3.)dysenteriam se saepissime in prima quasi herba praecisam vidisse , matura propinata radice pecacuant, se ad drachmam dimidiam. Sunt alii, qui refracta dos radice usi sunt. Η1NGLA D feases x LII. cap. IV. Sess. IV. grana quinque dedit, donec vomitus aut purgatio Peralvum sequebatur plerumque gr. quindocim illi subfi-

re refractas doses ut plurimum magis sordes evacuare praedicat, quam gr. triginta semel adsumta. QUIN-c I. c. refracta doses nobiliores esse una majori Contendit. Post morbum lam debellatum, quotidie aliquot grana ad morbum penitus vincendum commendat. AKRNsIDE OComment de Wsent. una alterave post emetici operationem hora, pecacuantiae gr. Unum in

aquae taeniliae uncia nais dimidia' spirituos drachmis

SEARCH

MENU NAVIGATION