Angeli Decembrii Mediolanensis, oratoris clariss. De politia literaria libri septe[m] : multa & uaria eruditione referti : ante annos centum scripti, & nunc tandem ab infinitis mendis repurgati, atque omnino rediuiui ; accessit quoq[ue] rerum & verbo

발행: 1562년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

RIA, LIBER VII. thongum autem graece dici liquet,ut de nominis sui etymologia primum uideamus, quod duplicem in una syllaba lonum continet. enim uel M., bis uel duo indicat quanquam simili compositione cum iota tantum apparet hunc sermonem describendum)φ autem uel in Demineo genere sonus uel sonitus est:ideoque φ,quod est ph,inter ν uel /,Sc fidest,th,euphoniae gratia componitur: proinde

diphthongus duplex sonus per disiunctione

Prolatus . nam quanquam in eadem syllaba sit una diphthongus, tamen disiuncte profertur utriusque literae sonus,cum eandem exprime re uelimus pretcipua-trita ratione:alias inter legendum more gretco dimittitur in plerisque. Qiuin etiam ipsi diphthongos correctius quam nostri saepe pronunciant: prolixius autem quanos descripsere prolodiarum ratione simul uocem complicantes,tanquam per synaeresim dicant,a Lesenos temper au & eu. sic de se, ou,ei, e,u,i tantum profertur.Quamobrem Virgilius

metri satisfactione, Aulai & pictai extendi uoIuit, dc Cicero nepai generandi casu, pro scor pij. cuius generis defcriptio graecis ita nominibus rectius accommodatur. Contra subtrahi designauit: ut, Laquearibus aureis, pro auris:&,Fluminis alueo, pro aluo. Quibus rationi bus relinquitur uas,uis, ue, & sit miles a principio syllabas non esse diphthongos, sed consonantes, per synaeresim, hoc est, contractum Scunum hiatum prolatas.Ita monophthongum

quamlibet ex se uocalem literam dici par est, quam te ipsi neutro genere appellant,cuapud eos scio gramata uocalia, & tres monON phthon

612쪽

DE POLITIA LITTRA Aphthongos poni, ut Eous,ubi tres uocales diis uisim proferuntur. Sic distare uidebitur a diis phthongis aspiratio, cuius figura pro litera a pud nos pariter non habenda, sicut apud Gr

cos'. sed literae aspiratione, quae o α α ab eis diiscitur, cuius contraria estam . Hoc enim apud nos obstat talis aspiratio,ut homo,humus,lio Dor, quin metro tam e corripiantur, sicuti neq;

omnes productae syllabet diphthongis notantur. Ergo cum nostri quatuor omnino ex duodecim necessarias diphthogos elegerint, duae,

hoc est,au, eu,& ae nonnunquam, sicut aer,licet ex improprijs, ita ex frequenti usu reman Aserunt, cum etiam descriptione ,simul & prolatione,ut pro diphthongis fere non habeantur, uel certe in eadem non sit circumspectione. Itemque ei, sicut in nominibus graecis,ut Briseide uel Theseide: proptereaq; in eis describendis non sic librarij praecipitant, ut in se & ce. nam quis librarius adeo somnoletus est , cum Aulam scriptum uideat,alam potius excripseritς sic ai diphthongus apud nos remansit, ut in Maia. Itidem in secundis, si Theseus & Orpheus erit, non Thestis uel Orphus neglecta

diphthongo scribetur. Quamobrem cum au& eu a nostiis cotinue cum descriptione pro feratur, de ijs characteribus nulla fuerit dubitatio. De ae uerb & ce, quod in librariorum

controuersiam incidant, de qua nunc conten

dimus, triplici modo sic essingi licebit, ad idetamen coeunte .aut enim literis penitus distinctis, ut aer aut connexis artificioso quodam liis ne amento literis ete: aut supposita figura proa,ut q. nam superius positum nunquam aduer

613쪽

tl,sicut de oe,quae nonnunquam superiori parte notatur,ut poena, foenum: quanquam dc hqc diphthongus apud Virgilium 'extenditur,ut ostendituri Cestrum,cenotrij. erant aliae rursus de at & oi diphthongis secundum graecas rationes, quas nos uarijs modis uel in e longam, uel u solam &breuem,uel eu diphthongum in conis sonante syllabam dissoluendo,uertendo, pro ducendo, lubtrahendo,uel remanente utrinq; sono Sc grammate desumpsimus, ut hisce uo tabulis deprehenditur: Aiax,Maia, Paean,palqstra, Achilles, Vlysses, Perseus uel Perses, fugio, fuga. nam nos in multis aspirationem a misimus. Nauis, naufragium, aula, trafoedia, comoedia,poena, phoenix, punicus, Troia, Eurus,Theseus, austerus. nam omnia haec graeca sunt,& eiusmodi quaedam non necessaria memoratu. His ita pro rudi pictura, primaque designatione satis expositis,ad literariam seriem procedamus:hoc prius memoriae uestrae composito omnes primae declinationis in a terminatae stlubae, masculini foemineique generis, generandi dandique casus in singulari nume-llo,necnon omnes in rectis uocandique plura

Iibus in fine syllabae diphthongum in se postulare,ut Musae,poetae. eodemque pacto de ter minatis in as Sc in es dictum,nisi nos in proprijs nominibus plurali numero abstinere mus,quae tamen nomina in singulari eandem seruant institutionem.

DE AE DIPHTHONGO IN PRIrnwβtabis per alphabetum initio sumpto ab e litera,

614쪽

HAEc suam ii non est litera)in utroque ge

nere & numero cum diphthongo, & eucompositis,uth qccine,c geminata. nam ut sermo est trium syllabarum, sic triplicem uidetur interrogando habere sensum, quasi diceres, haecce ne haec'Terent.Hoccine credibi te aut memorabile. Praeterea Haec in plurali tam tamineo quam neutro ueteres posuere: Georgo. ut Virgilius,' Haec quoque non nobis cura leΑlij Iegy Ηae: uiore tenendae: cum de capris praeciperet. Et alij, c tuenis Tersti t. Haec adornant ut lavent: cum de ancil. ' lis Thaidis diceret.

Eacus,nobilis Graecorum rex, cum suade Egnuc'. ες riuatione,ut Racides,& inde Racidarii gens. 3.Scco F. A des,proprie domus sacra. Edificium,aedifico,aedepol, aedilis, aedilitas: quorum nominuerroris causa sic scribendoru fuit,ut opinor, cudiphthongo ut quidam scriberent, ne edo uerbum,quod est profero,emitto, putarent, forthaedes domos altiores dici,quod sint editae, uel loco edito positae. Caeterum pro manifestarqapud Graecos non extat uerbum tale, & tam apud Homerum quam nos Edo pro comedo corripitur,qui in Odyssea , πω, hoe est ederites,illos ostendit: in quo sermone non diphthongum,imo neque dasiam, neque psilen uideas illi contrariam: quo fit ut a nobis pro publicando compositum uerbum appareat, non

cu diphthongo se, sedcu e longa praepositio ne,ex uel extra significate, ut sit edo, extra do.

Edonus, mons Thraciae: cuius generis uocabula plurima sitnt apud poetas, aedus, orgacapra: sed grςcum est penitus.ν & ab hoc uocabulo pleraque: nos composta graeca

uoca

615쪽

RIA, LIBER VIX uoce retinemus . Ecloga,& Rgle, Naiadu pulcherrima. Egloceros ad euphoniam nam scribitur & sine l)signum coeleste capricornus, a

AEgo'sim pii citer in Bucolicis nomen a ca pris habet. aegis in foemineo genere propriε fuit pastorum tegumen ex caprina pelle, quo etiam frequenter ututur &pro sacculo uel pera cibaria. Caeterum apud poetas hoc nomen celebre clypei uicem assumpsit,utiq: pro caprino nonnunquam hoc nomen appositum. Quidam pro aegide caprinas tum exuuias accipi unt,quas quidem,seu clypeum ex eis,ut Virgilius Homerusq; aiui,Mineruae,& heroas Graecos &Iouem primum gestasse: quorum mul- ta sunt exempla,sed de nostro: ut, Cum saepe Amrida. nigrantem aegida concuteret . quo constaret clypei potius quam exuuiarum formam intelligi,eiusq; gestaminis in Ioue causa ad memoriam Amaltheae nymphae fuerat, quae se latitantem caprino lacte fouisset: capricorniq; coeleste signum ob eiusdem honores in coelum relatum: quod clypeum siue exuuias postmodufiliae Palladi tribuisse,poetarum non uana fig- ου--.mqnta sunt: ut legidaq; horrifica turbatae Palia δε ς. i. radis arma. &, Ipsam in pectore divae Gorgona. sane poeticae rei & nominis mira transum ptio, quod ex Perseo fratre in Pallade ea laus concesserit,& clypeus sit a Vulcano conflatus tam caprinae appellationi, quam fabrili malleo conueniens. quo fatis apparet. aegidiS UO- .cabulum in quovis clypeo uel antiquitatis uel P honoris ' regiones edisse . nam & Herculis r ς isse, μζι mox insigne fuit, quantum ex antiquissimo constitist.

616쪽

Mercuri nudi dilegoris. σε DE POLITIA LITER A is eius, marmoreoque signo Mediolani in beati Ambrosi j doctoris delubro compertu est, Herculem seminudum, non Bacchum, neq; Pana, ut quidam disputarunt, hircino spolio circun datum, clauaq; armatum, leoni minitantem. quippe non ip tum, nec deorum quempia gentilium nisi sacerdotem eius, pecoris corio contegi satis liquet, quod sibi immolaret. Sic deuicto post leone alijsq; monstris, Herculem aegidi leonis exuuias praetulisse. Quanquam haec allegorice ad sapientiae uires referuntur, ut i psum quoq; nudum Sc expedite pugnasse fingitur,ac cum claua primum,no gladio: ut eiusti iri, quem sapientem &fortissimu uoluetur, seu Libyum siue Thebanum Herculem autumant,nuda, hoc est, singularis quaedam probitas inter caeteros gentilium heroas exprime Tetur.Ita prius homines arma metis ligneis lapideisq; in bello,no ferro uti solitos: eundeq;

gigantem, id est, praeter communem hominustaturam, farinam per molarsum interualla cadentem,ut Graecae dicunt historiae,exceptantibus praebuisse, rudibus adhuc molendinariae artis hominibus uictum ostendisse. Abgisthus,nobilis rex in tragoediis: ea de se

re caula a Graecis nominatus , hoc est, capris expositus infans,ut aleretur.

AEgisippus,uocabulum historici gr ci,excapra & equo compositum , qui de bello Titicum Iudaeis scripsit, a doctore Ambrosio lati

ne translatus.

nia haec a capris,a quibus etiam placet non ul

617쪽

RIA, LIBER VII. AEgeus rex, a quo filius Theseus:&gidus, ic Egaeum pelagus. ' A gi cum omni coniugatione praeteriti teporis,a uerbo eiusdem ago. AEgyptus & AEgyptius, non aegyptianus. nam dixit Poeta : Sequiturque neras AEgyptia coniunx. AEger,aegritudo,aegrotatio gresco, quan qua tensu disserant, ut alias satis exposuimus. Elia, urbs graeca,sed a Marone per alia Gret corum declinationem ostenditur: ut,Medietq; per AElidis urbe Ibat ouans. Contra apud Homerum metri ponitur gratia. Est&nome mulieris Ailia. sic Ablius Atilianus,Romana nomina,Helias uel Helia barbara . At mulus, aemulor, aemulatio,quae quando que laudi,alias crimini assignantur. A milius,&milianus, Emilia ges,sine aspiratione scribuntur. non putant quidam a sanguinis dictione, sed iucunditatis calliditatisq; procedere, quasi aemulus eligeretur, quo pariter uocabulo eadem ratione dici contendunt. Atimonis,&monius, ab AEmonia. Ouidius in Epist.&monis Aemonio 'Deidamia uiro. Aemorrhois,uel semorrhosia Psangui fluo.

sicut dici liquet αυασι hoc est sanguine, sic haemorrhesa,homo id pestis genus patiens.& haematites lapis, seu quod eiusdem coloris, siue quod ei subueniens sit. Aeneas, Aeneis, Aeneides, ut Ascanius, NAeneadae aliquando pro Romanis. Aeneus, aenea, aeneum, uel alieneus id epitheton, ab aere metallo,ut ahenum, uas aereu,

de quo saepe Poetae.

Aeneid. .

Laodamia.

618쪽

3ό3 DE POLITIA LIΥERAis Aenobarbus,ab Aenobarborum familia,eadem Flauia, ex qua Nero Caesar: ab aeris colo're,nunc eXpressius a barba rutila nominatur. Aenigma sermo perpleXus, in neutro gena re,uelata quaestio,ut senigmata sphyngos. Aeolus,rex uentorum,ut poetae singui, qui in uentosa Siciliae parte regnauit, Aeolia ab eo dicta,& Aeolides Cephalus. Aepotus,caprarum pastor, quandoq; pro latino uocabulo ponitur: &aepolium, capram greX.Caeteruaepolij pastores in minimis habetur: mediocres se κεν hoc est opiliones,ouiueat maiores D λυ, armetarij bou & iumetorv. Aepeti, uel Aepia urbs,uel secundum Homeru Aepy, Aeps uel Aeae bene condita ciuitas. nullam aut diphthongupra, oppidum uel aspirationῆ accipiunt,quq cu graeca pret Laconia, Ae/ pQ sit One iunguntur : quinimo corripiuntur,

' Aequus pro iusto uel aequali, unde aequum ni μrbi , de dr aequis: a quo uocabulo coepta in nobis diqκa Homerus sputatio fuit in Liuio, cum de equo animali Iliad.i. simul diceretur,quod minime producitur,neque ab eo uenientia,ut eques, equester, equi-to,equinus. At supertara diphthongum penitus exquirunt, ut aequo aequas, uel eXaequo compotitum, & exaequor eius passivum, exaequaris: non exequor eXequeris, deponens, cuius lecuda corripitur,sicut in prima sequor.ab aequo,seqVas, sequans, sequatus, & eXaequa tus ab eXaequor.na executus, est depones. Vnde apud Salustium de utroq; , Exaequata acie, cu diphthongo:&, Ossicia simul exequebatur, sine diphthogo. Sic qqui paro, quivaleo, quanimitas,aequivocu aequinoctiu, aequevus, uel ab

619쪽

RIA, LIBER VII. ab aequando sum prima diphthongo, uel aco simili aetate,cum diphthongo duplici,ut squ3

laus. aequor,sequoreus,quod maris, & campi,& planiciei est. Haereo,haesito haereS,Unde haereditas:haeresis,unde hqreticus, & cum eis com posita figurarum nomina,Aphaeresis, diaeresis,synaeresis:sed haec ex mediis. Aes aeris,aereus, seratus, cui simile est gneus r&aestimo aestimas, ab aeris ratione. Omnia autem a Sum uerbo corripiunt,&superr,ut e TO,eris .Herus,hera,& heri adverbium breuia tur: dc heros, heroides, quamuis producantur, diphthongum non patiuntur,sola aspiratione

contenta.

Aesculapius, diphthongatur cum plerisque nominibus,ut Aesopus fabulator. nam Aso pus sinee,proprium est fiuvij nomen. Aeschilus,Aeschinusq; , uel Aeschines prΟ-Pria, &aesculus arbor glandifera sylvestris: si ab esca deducitur, sine diphthongo.

Aestus,aestuo,aestas aestatis,aestivus:alias e sto estas cu m uerbo iuncta e longa praepositione,quod est quasi extra stare seu eminere.nam simili fere ratione exto sicut existo, sed cu praepositione,demptas: sic insto &asto, persto coposita. Caeterum Esto non compositu,sed imperativi modi, producitur, utriusq; sermonis, teste Virgilio:ut de Mulaeo, Atque oculis ex

tantem ' suscipit altis. potest & estantem legi. AeηGL Tum de Didone, Esto aegram nulli quondam S picit.

flexere mariti: producitur,nec diphtnogus ta- Aeneid.4.men apponitur a Graecis in eadem uoce & si- Esto, pro iste gnificatione. in metro quoque, ut in s Iuta Ο s 1atione conuenit. Esto estas composite, ut di . '

620쪽

dii, non eonfuse,ut apud Hispanos. Qua in re, uel errore masis ij maxime detestandi, qud dante frequentit si me stiteram in prima syllaba . tam breui quam producta e scribunt & proferunt: ut esto pro sto,estrepitus,estudium,escribo,& mille similia. uel quia forte per Latinos aliquando scriptum inuenerunt, uti modb de esto dictum copositive, uel quia literam s proferendo incipitur ab e sono uocali. Qua quide opinione nihil est in grammaticae regula tam barbarum, quam uulgaria latinam simul confundere pro loquendi more populari, ut ulte riores Germani & Pannones idem peccant. Barbaries noα nam simili errore e sol et una, eroma scriberetanda .p sole, potuerint, quoniam aliς sono uocali eae literae lana.Ronia. ac pleraeq; proferuntur: adeo nullam penitus uidentur seruare,nec cognoscere uelle scribendi rationem. Literati inui per quidam geminates in syllabae principio ,rrex,rregnum, quo nihil absurdius. An id hominum g*nus edoceri posse creditis, quid diphthongus, accentus Ite,

quid syllabet produ cito uel breuitas importet Ergo barbarica leuitate dimissa,ad nostra insti

tuta redeamus.

Aetas,unde ereditur aeternitatemfiternumque uiuere,uenire, quidam aetatula diminuti uum emciunt,uti dieculam a die. Acitas prae terea pro anno unico,pro trigesimo uel cente ε γ, simo.Maro: At tribus exactis, ubi quarta accesserit aetas. melius quam aestas. Et de Nestore, qui tertiam aetatem ageret,satis creditur intra nonagesimu coptuari. Atther,unde aethere,vel aethera, aethereus:& hqc aethra aethrae, coeli

subita eoruscatio,qua ignea rimam aliquando

SEARCH

MENU NAVIGATION