장음표시 사용
51쪽
rulli' et ea phagna Roma in Britatini, vinei bant Cum tali sent0ntia ita ii iii, im mutetur verbi mi dus ae PQ utini lagunt non veram quae lieitur condicionem enuntia-
iam eam partieulis si vel nisi uti coniunctivo tu quam perseeti sive imperi et i qua aestringatur aut pqa illa sententia. ita ut obiectivam quam dicunt eiu veritatem in sertitii linem subieetivam minuat scriptor, aut altera quaedam ic illa vel paulo etiam audacius sex toto Sententiarum Ordine hent ad demta It ii luo indieativus praeteriti imper , pers seu plusquamp. , Si prius fit loco coniunctivi plusquam persecti es. Agr. 6 amissa oret, 37 acceptum foret ponitur, a quo eo tali tum dist riqu0 maiore vi ac sidue in iudieiuni quod a narrant sesetur pronuntiat, cuius rationis exemplum, ut ei item utar hoc habeas vine θbantque ea pugna Romani ritannii Α,
ni si uni legio in itinere retardata esset mature adve
ne ipsi quae copulantur oliuntiatis miri alii lii id inest sed soli eorum coniunctioni exhibenti sententia quendam quasi hiatum legumque aecura te cogitandi se legentiam ut in hoc 'en Su eaque iugita Roma iii Britannos vincebant vicerant fadde et ea victoria debellat uni esset . nisi paucis post diebus alterum hostes exercitum collegis sente . Quae i, lenitur quodammodo quod Qui Per fere restringenda sententia o pronuntiata sae illi uim additur iuia inplerisque enuntiatis talibus auxiliaria quae dicuntur verba ut Hebebat oportebat avebat Parabat: v luit conatus est coniugati Periphrasti ea vel adverbia pasenae prope et si utilis significationis
In apodosi nuntiatorum condicionalium 'iorum prota sis nisi ni vel rarius si eum coniunctivo plus quam iterfecti seu imper socii alio tI indicativus imperiecti certitudinem saeti vel status
52쪽
tota senisentia '' expressi significat, quem is qui narrat iudicat tempore praeterit,'')a revera quidem non evenisse Sed certe eventurum fuisse, si condiei quae indieatur rata facta SSet. - . l. plerumque de acto aliquo refertur, rarius de statu, quod sequontibus exemplis intellegas Cicero in C. Verrem or. 49, 129 si licitum esset, matre S Veniebant de log 1 19, 2 labebar longius, nisi Liv. II 50 28 33. Iadit. diist. 3 5, tot Milix armatorum
, Si . . . . foret, .... Satis pollebant; l 419 opprimi poterant annal. 1 35, 3, 65, 69 2 10,
45 3 4 4 30, 64 6 3, 36 1 34 12 39; 13 2. 16 32.
b revera quidem evenisse sed non una eum alter quodam laeto statuve e tota sententia Vel e iis quae ante- cudunt cogitatione addendo, quem cur non ipsum etiam evenisse putandum sit condicione indicetur Hie de
statu fere agitur Cie Phil. 2 38 quem patris loco colere debebas et coluisses , si ulla in t pisitas esset. Tac. h. 3 6 4 36 ann. 1 23 13 5 parabat; 11 10 avsibat Liv. 3 3 placebat ni. 40 32 prop0. 21, 6 inclinabat; 25 3 instabat; ac ann. 3 28 inten tablatur 2 46 sperabatur 1 23 liaud multum ab serant hist. 4 9 ferebatur Cic. Phil. 6 5, 14
campus Martius restabat et ipse divisus essest, nisi. II. Idem valere de indicativo plusquamperfecti haec exempla demonstrant: a Cie ad famiL 12, 0, 3 praeelare viceram US,
68 Non solo verbo; et r. ann. 16 32 in ample Xus Oecurrentis filiae ruebat, nisi ruebat quidem Soranus, sed non in amplexus filiae rebat).69 Raro indicativus talis impers ad praesens tempus pertinens loco coni imps ponitur Cie Oir. 2 9 67 admonebat;
53쪽
diffici or facta oppugnatio erat, iaci Tae r
potuit ut ae D. 7; gr. 3l Liv. 32 2 si Oll. Cic. de rep. 1 6, 10) exceperis, nullius sero usus sit:
a Verg. en. II l 2, in post 'a toro saepe invi uitur maximo additis adverbiis paene ut prope:
sunt Suet. Cal. 58 voluit e. iiii ps in prolus ij. - Cetera vid apud eXium. In obliqua autem orati0n indieativi illi tu inii uitivum perfecti ommutantur. Ae saepissime quidem L gimus potuisse ut Cie de fr. 1 de sati S liter Se non potuisse Liv. 3 9 34 Hl 37 34; Quintil. 10 1, 2; 0p. ges. tii in infinitivos vel borum voluntatis ut Tae. Agr. 3 agitasse C. Caesarem de intranda Britannia satis consilit et intrasset , ni ann. 3 6 destiuatum suisse promere
et prompturum fuisset, ni Agr. 4. hausis 80 - vid. uberior. WeXi X position.); post renio, singulari luadam eonstructione, insin fuisse Cie. p. Plane. 36 8 vinci autem improbos a bonis fateor esse praeclaruni et faterer tum suturum) fu i s si pavi eae Laam si ni tum vincendi viderem Liv. 35 5 ali parebat magni iustique regis in inditioni , -- equo ostensuram fuisse, si vita in gio con Ligis et . Liv. 3 50 sibi vitam filiae sua cariorem suis se atque mansuram fuisse, vel neque se eam Occisurum suisse , si liberae ac pudicae vivere licitum sui, set Coniunctiones denique vel ini pers vel Plus luam P. vel persecti coniunctivus sequitur, Liv. 33 5 ut perieulum subiret ni, 42 13 iuni Pi rseus. ni habor et Iacit annal. 1 55 ut Dibar t.
54쪽
approbavi. - aestimaret. Noli praeterire natationein subiecti, cuius seniora exempla habes in ultimo SenSi cap. 4 atque in Germ. ap. 16 versu altero, 19 nono, 20 tertio 2 sexto sedit Halm. Verba nec Agricola licenter sq. praeter editores nuper etiam Seliose mannus p. 5 6 et legandus progr. Wormat. a. 1861 p. 22-24 ut recte explicarent operam dederunt. Sed cum ille refutata bene sententia ex violentiu priorum controversiam dirimentis'* simplicissimum quamque interpretationem optimum esse pauci probaSSei, hic ut Bormanni coniecturam nec agere voluit licenter vireselleret mal040thium imitatus in veritindo et explicando loco adhue perobscuro et diversas sed easdem salsas Verborum construetionis exponenda rationes iniit Quam-70 Verba dial. c. 3 cum parum esset in senatu breviter censere, nisi qui ingenio et eloquentia sententiam suam tuerentur, quae huc pertinere iudicarunt, utcunque interpretanda sunt, breviter illud puto serri non posse. An non plane idem est breviter sententiam dicere atque sententiam suam non probare orando γ71 Ada 195 adde hist. 1l frustra translatae, si 2 68 orta seditio, quae ludicro initio erat et levis mansura fuitJ, ni D. Suet. Caes. 30, ait. 10. Domit. 3.72 Contra,exium, quem PeerthamPius, praesertim cum nullis firmaret coniecturam argumentis, Superare non debuit, praeter Sehoemannum et ritZium etiam pitta p. 129 bene rem expedivit, quo magis miror Draegerum in edit denuo explicare: necvweder correspondiri mi dem Digende neque . Responsionem eam in cap. XXIX secundo sensu simillim cetera nostri loci invenimus, qui quidem pronomine relativo praecedenti sententiae adnectitur quem casum neque tulit. -
55쪽
quam enim exius et Doederi iiii et C. V. Iernuinui iu-terpretationes nitentes eas in sellipsi post verti ait ta- tuenda recte reiecerat, anten olli ius iii anti Otationibu) eo Verso Agricolae adiutietis p. 46- similitudine inter laseivia se lidentiae notiones interesedente eo urino tu8 in opinione Hermanni persistendum esse illud sui lie tor ad militiam in lasciviam vertunt, nitor ad voluptates et commeatus sq. pertiner arbitraturi est a qua Sententia in conversion germanica ita dise08- sit ut sensu servat adverbium licenter non eum verbo quodam mente addendo sed cum illo it trib. et in Ae . rettulit per eugma coniungeret. Eo leui plane nio loverbis tantum ornatioribus legandus de structura nuntiationis exponit ). nisi quod a qua suti more iuve-
Dum q. de toto verborum aut bitu intellegi vult. Sed addendo verbo egit alterove militiam in lasciviam vertit enuntiatum illud in duus part0 dividendum esse
iam propterea verisimile non est, quod sententiae duae complures similes notiones continerent easque inopte compositas. Nam generaliorem notionem militia ui in lasei- viam versam exciperent speciali 0res duae voluptates et comm0atus ipsae relatu rursus ad alias quasdam, quae cum ad totam illam priorem spectarent, verborum Ordine cum posterioribus modo iungerentur. Non magis illud constructionis grammati eae genus comprobare licet quod in vertendo proposuerunt Rothius et legandus statuentem alteri rettuli, pro gessit alter licenter pro ad
73 Explieat: Neque illo orat is, qui uiorem Plerorumque iuvenum tribunorum sequeretur, qui aut licenter militiam in i sciviam vertunt, aut segniter titulum tribunatus et in citiam ad
56쪽
licentiam accipienduin osse. Neque erat omni lio cur Drae-gerus M annotaret: Regelrecht tiro diu Porio de so nec ceti. . Etsi enim reetissime se haberet etiam talis circuitus nec gr. te more iuv. qui militiam proludibrio habent ad lasciviana neque segniter ad Ol. q. Vel nec Agr. ad licentiam ni ore iuv. qui sq. , intellegere tamen non OSSum quare ea quum libri exhibent verborum compositio non sit recta aptaVeri cui nisi more suo reprehensionem viti aetati suae proprii inseruisSet, o exi suntentia seripsisset fortasse Tacitus: nec Agricola licenter aut segniter sq. Iam eumo iis qui licentur et qui segniter se gerunt voluptates
non minu quam commeatu gratissima esse soleant, nihil
sane impodit quin cum Schoeni anno et Gulmanno utrumque adverbium ad utramque notionem pertinere dicamus; quarum si, ut ritgius iudicat, ulteram ad licenter, alteram ad segniter, Tacitus referri voluisset, praesertim eum duplex antecedat negatio, certe voluptate aut Ommeatus legeremUS.
nosci exercitui P00rtham pius haud spernondis
USu argumentis coniecit noscere exercitum. Ac si codicum lectio non movenda est, quae qua e illo ni- Seere exercitum Orta sit certam quandam rationem indicare me non posse concedo, ingenue fatendum fuisse
puto interpretibus hunc locum ex iis ess quibus si ita ut Ρ00rlliam pius segondum decrevit Tacitus scripsisset, meliussae turus fuerit cir Lue. uel uri d. Horat p. VIII). Passivi enim verbi non formae sollam ab activis ceteris diversa sed multo magis sensu a toto Sententiaruni ordino discrepanti non levis inest Offensio quoniana nosci exercitui neque ut ceteri infinitivi verbis qua sunt ad Vol et comm rettulit contrariam notionem addit et
nem videtur quodammodo repugnare. sis etiam quae de recognoscendi et enarrandis ser minor. oelirlinus Phi-74 Eiusdem xplicatio rettulit se l)0nutgtest, Igentileti spectare putavita non video quid proficiat.
57쪽
lol. 25 22 disputat. - an eius et iii Hii ius, quas P00rtham litus sicut cap. I illud omittite o par-
Simonia mi X tum parum cauto suspi elavit, ne i xplicatae sunt a sexto d. min. - Ex0mpli iuncturae
33, 46 Ner. 52 et et in solis l. I. et t. plus et ,-gies extat). De adverbio simul vid. ex. p. 68 Spitia p. 94 sq. W00l minus Plii lol. 26, 1l2, Draeger. g. 25; quaerenti huic desilia cum tum lios duos demonstro cos Dial. cap. 5 et 14 addit etiam), quorum tiroque ante dedit et et esse. Suoi Caes. 3, 5 Claud. in Ner. 46 Vit. 4 Do m. 12; 0 gr. 23 de lut . t tum--- tum: Tit 3 do rhet l). Infinitivum historicum de iiii O vid. Draeger. g. 28 d), in Dial nusquam, in ermania tri sim tantum capite novies legi non miraberis os r. quaqsupra ad vocem interim annotavimus); a 'pius in Agricolae reperitur: cap. 5 septies in , 5 ter) bis et
bis). Coniunctiones vero sequentem eum Di aeger. g. 72, in Ser. min. non invenies, si sex eo peris soriasso infinitivos primos tres in Agr. e. 36 hoe sensu igitur ut aia vietin, ubi verbum coepere eum uno infinitivo origore quamquam ii quoque postpositum iungendum S crod: dorim is). In sequonti enuntiat utrum sex rei a iiDr. tuo li-75 Priore adiectivo eam qiui sententiarum Mimni Postuletur notionem significari posse etiam ex his verbis Dial. e. 39 tu Ioret: ipsam quin immo curam set iligonti stili anxiota tom contrariam ex Perimur. 76 Iam video eandem constructionem 'ac ntiliu m thium in convers. germ secutum esse. Ceterum est. Pitta P. f.
58쪽
bri habent, an excitatior, quod Buchnerus coniecit, legendum sit, de eo suspicor non fore unquam ut uno re interpretes consentiant. Nam prius vocabulum utinannus Rothius, tibiae rus, Peerlliani pius, Dra egeria interpretantur bedrangier magis agitata et vexata ab incolis Britannis)e, exius explicat non est magis e Xata , hestiger udriingi.), sed magis agitata, concitata in rossere Aufi eguia uia Guhrung)et cumque reiciate Oniecturam, probat interpretationem uelinori magis erecta in spem recuperandae libertatis e. Utuntur autem et Draeger et ex ad opiniones suas firmandas eodem
exemplo Hor epod. 9 3li, cui laudato iam ab Ernestio et Freundio in v. exsercitare Draegerus cum Verba Petron sat. 3 collata item a Freundi addid serit, duobus his locis fretus sintsentiam oui fili ni contemnendam censet. Is Philol. 26, 4L 2 eod. p. 115 contendit participium exercitatus quia in Agr. c. 36 significatione gelibi positum sit non etiam vexatus ii valere posse apud Tacitum, cuius hic sit mos ut verbum frequentati-Vum pro Simplici genuina modo, utique una eius significatione usurpari velit itaqu0 rectissime a ritZi receptam esse uelineri coniecturam facillimam, quae Sola Sententiarum ordini respondeat. Quod posterius dictum si ipsum etiam in rem suam convertere eoque signis ea res. D. in animo fuit ἐβ sensu totius loci non vexandi sed excitandi notionsem postulari, luguri velim e eriliam pi annotationem, qua scite demonstratum puto Britanniam hic non totam insulam partem v eius citra Caledoniam sitam Sed recuperatam brevi provinciam esset' ideoque aptis.
77 De exi explicatione silet, recte, nisi salior. Nam si excitatam Tacitus dicere voluit Britanniam, intellegi non potest
cur pro ipso e vocabulo exercitatus scripserit; v. etiam Peerl-kampius.
78 Qua opinatio iis maxime nititur qua ille antea proxime dicit: Wolite ac von inem eptagien Britannien prechen,
79 Α provinciam Romanorum Britanniae vox non Tar re-
59쪽
sim dici vexatam. Neque tamen cum V erilia mitio ex hac vocis eius sigili se atione discrimen scripturae mihi iudicandum videtur. Nain provincia Britannica cum tota rebellaverit c. 18 , coli. c. t et l6i, excitata non minus apte quam Vexata appellari potest, atque etiamκis omni ad Romanos pertinere concedas, tamen a Tacitico Suetudine minime lienum est duas notiones simile illas quidem sed e diversa cogitandi ratione intelli gendas coniungere, de qua re optime disputavit pitta p. 80 i l. Omisso igitur hoc argumento quaerendum est num ultero quod attulit oelii linus diiudieari res possit. Cui non ce sisse Di aegerum Supra iam commemoravi; et sane laudseio an hic usus illius Tacite quem Oelfflinus observavit exceptionem ponere nobis liceat, quia recte Orsitan conicia Seriptorem studio quo erat novandae dictionis v. Woel fylin. l. l. p. 00 sq. in expriuienda notione vi xandi trito illi exercitus β' intensivam formam exercitatus neglecto etiam huius sensu vulgari praetulisse uua Sicut incertiora videntur, aut alia proserat quibus codicum
fides augeatur sive minuatur, aut opinionem tibi ulla b consensu interpretum confirmet.
etsi consilio e. q. s. is quae de nuntiat hoc vituporando Pueriliam pius exposuit non OSSum non ut sentiri. Nec vero interpolatoris hi statim Senti manum; fertur: c. 5 1 3 8 , , 9 6, 7 16 2 6. 7 l. 8 toti ii,
Brit. 31 2, 3 4 plerisque sane locis totalia in8ularia significat: e. 10 1, 2, 3, 4, 11 1, et Perinde Britanni intellegendi sunt ne lao vel totius insulae 11 5 bis 21 2, 34 I, 2 vel partis subiectae: 13 1, 15 1 3, 6, 28 3, 29 2, 32 2, 5; vel non subiectae c. 25 3.. 26 3 cet. 80 Quod ne ipsum quidem usitata significatione Ponere acitum solere post Boetii chorum lex in v. NiPPerdeyus ad annal 67 e D. Heraeum ad hist. 4 4 demonstravit. 8l Videnda quae de l0ngioribus glossis qui is libris Taciti inputaverint a Woelsilino Philol. 0l. 26 pag. niaxim ot 06
prudenter exposita sunt neque mittendum cum toti verborum illorum formae pravi nihil inesse eis etiam emim ni Pt imum usum agebantur cessit tum illud cedere in Metiissimo vostro usurpari v. 0ettich. . . .
60쪽
immo X0mplum agnoSe Sermonis non satis bene compositi ortum ab ipso scriptore, quem amore Suo Singuli narrationis partibus cogitationes quasdam ad illas pertinontes adiolondi inductum hic esse existimo ut sententiam minus apiam orationi admisceret. Neque enim quaecunque Seripsit Tacitus omnia omnibus numeri absoluta sunt, Sed cum non maior ipso fuerit bono Homoro, etiam in eius scriptis inveniri nonnulla verum est quae, ut Haupti verbis utar, excusari possint, laudari autem neutiquam debeant. Quodsi scriptori sententiis denso excider potuisse inconcinnam e perversam Sententiam concesseris, ne in verbosa quid0m enuntiati illius dietione offendes, quoniam saepe fit ut in exprimenda sententia non Satis perpen Salongiores simus. Sin autem eam quae Oeabuli S um rarorum , di Hauptan filii runget vim annus Sequentibus illud cuncta, agebantur contineatur iterationem absurdiorem esse quis dicat quam quae etiam dornii tantia Tacito tribui qu0at' j, consid0ret is velim duplicem vim illius summa rerum, quam praeter Peerit amplum Heraeus altera quam ad hist. 2 33, 1 seripsit annotutione
scit illustravit. Quacum qui Boottidheri p. 448 hane
explicationem summa, maximo damiliaris acito vox, est Summe Gesamintheit, das Gange, haud raro adiuncta eventus notione contenderit, non iam dubitabit quin soli1 Rothi interpretati sun de gang Erlal sam natd0m Ruli me probanda sit, idque eo magis quod cum in utroque enuntiati concessivi membro binae sic extent notiones propinquae, duritiam tautologiae suam reprehendunt haud paulum leniri perspicuum est. Postremam capitis sententiam Peeriliam pius quamquam 3 veram et bene Xpressam appellat, tam seu ab hoc loco alienam esse arbitratur. Cuius opinionis argumenta ut 00d0m quo ille attulit ea ordine breviter refutem, primum
82 Indidit milii in montem extiturum sorsitan qui saltem tres Voces Summa rerum et ut glossam ad quae cuncta adscriptam aut duas rerum et ut e primis verbi recuperatae litteris ro errore aliquo bis scriptis profectas delendas esse contendat.