장음표시 사용
31쪽
subiectus est. Atianion semporum nostrorum memoriam e0mpositurus sum et inti rim vitam Agricolae soceri mei UeSeripsi. In qua exposition qui negat aequiescendum
Legimus ad aeta diurna sp tari nunc sere omneκ μ interpretes dicunt, negat i 'eorlliam pius heu cum com Paratis temporibus Robespieri utiliae Monitore Eraneo. ὶ affirmet: Jam nec Romanus nee raneus historicus, nisi omni elegantiae sensu ostii ut is testimonium huiusmodi libellorum adhibet nisi in dissensu, . . . , nescio cur Kritet explieationem prorsus neglexerit; neque de Domitiani ingeni quam sedit coniecturam certii in satis ab invedices ut ea relatentur quae de causa cur Hii in his Scrip80rit Tacitus a exto exposita sunt. Omnino vero 'oeri amplum iterum ad Hoegetium puto et gandum esse, qui P. 16 0ntra Holdi sustii et Ono haec disput it nec si cui non satis ii luet, tua id ratione fieri potuerit, ob eam rem continuo de proba scripturae condition dubitandum, aut lectio ut inepta et bono scriptore indigna reiicienda St.
neque . . . . modo, Sed . . . . quoque. Haec
unus ex ius maiore interpunctione ab iis quae antecedunt distinxit, cui cur accedam non intellego. De particularum ea tune iura uni iluantum ad Scr. min. Dra gerus
Spitta p. 06 7 minus accurate rettulerint, varias eius Drmas hic adscribani: non s0lum tantum modo sed etiam b gitur Dial. 7, 20, 2 l, 21 Suet. Caes. I ii Cul. 2: : Om at de gr.
44 Eliam Rothius in nil not. nil conversum Acmeolam ingeni0sam quam in edit. Protulerii sententiam abi cit. 45 Eum diei qui usque ad priuiuiu nostri anni ieroem i. o. antequalia Aemilius divi erus edicta sua Pecioso Proderet lege tur.
32쪽
DOm. 9 de r. 9 p non solum; modo, sed quoque Diali nec G. 13 nec D. 2 non 3 non, neque Suet Tib. 63 Vit. 13 non unum, sed quoque D. 18; non au
16: Gal. 22, ait 7 n. m. - s. omnino)i denique non solum, etiam Germ. 10 e coniectura pittae p. 10740t. Suetonius etiam particula verum cum alibi persaepe tumh. l. ita rusus est: non modo verum et Aug. 94; Ner. 38 Dom. non solum verum etiam Claud. 17;Vit. 15 neci Vit x et). - Coniunctionem meques in Scr. min. multo rarius legi quam nec recte notavit pittap. 11 exfr.; iam ' excepti. iis docis ubi in responsione etiam eum voculis quae sunt et, ac non aut iuxta alias coniunctiones senim, tamen positae sunt ε ' neque octies
tantum invenitur: lial. 8, 10 20, 30 bis: Agric. 2, 5,
38 nusquam in Germ. nec plus octogies Xtat. Jam omnia ea quae inde a delegato triumviris ministerio usque ad verbum arbitrabatur Sequuntur Peerit amplus delenda censet. At mentio triumvirorum quia supervacanea, ideo non falsa aut molesta est, quOniam posito ita ut est abi ab sol facillime rati procedit, et ne inutilis quidem, si consilium quo addiderit eam Scriptor quaerendum videtur; nec nin suspicari iam licet nobis minus ignominios asperove modo libro suppreSSOS esse. Hos cur appellaverit Tacitus monumenta clariS-46 Uid quae annotabo ad capita 1 et 29.
33쪽
3 ms V m ingem linam in Poerili amplia optime exsilicat ' :quare ut verba illa, id quoi tum sextu cuivi ri Α, in gratium recipiat tantum abest ut ii Ovam eamque mira ui addat vituperationem, suam eo rei lii sexistimo quod alterum caput non ad universam Domitiani saevitiam e d atrocem eius in clarissima ingenia omne silue bonas artes crudelitatem illusti undam compositum est. - Iuri facienda Sunt quae ille contra verba in comiti ac soro argu- meutatur, qui biis non iubeo tu id respondeam. Num ea ratio qua oel illivus 'hilol. XXVI l ι excusaru tudet lectionem codicum ad Odendam l 'eeri Lampi dubitationem, quam iustam esse ipse ille agnoscit, non sui licere utilii videtur, quia eum alia inie ster exempla OStri non satis similia sunt tum 'lini illud colitur ficus arbor iuior ipso ac comiti l Omae naia ipsum eum quem lagitat e eriliam p. verborum ordinem exhibet ); ne lue ut Sine ulla cautione nec qui diluaui nisi verbi sententiani ornare curantem iunxisse Tacitum illos blativos statua in adduci possum. Minus etiam probanda est via quam it thius ingressus convertit: uus dem I utae sit die Vahl-haudiunge aus dem Forum. Itaque aut commutanda duo nomina aut delendas voces ac soro sic ut mannus in translatione enuntiati arbitror priorem emendatiouem ut ubertati totius loci uigis accommodatam ira 'serotis.
Se ille et Ea coniunctione Tacitus in hoc libro tribus locis utitur: c. 2, 4, 2 nusquam in Dial. aut Germ. cf. Suet Tib. 22 Ner. 3s Vesp. 2, 7: de r. l,4); perinde excepto uno et Dial e limi et Germ. c. 37 loco particulae namque ut quippe in Agricola modo e. 4, 1l, b, 9, 2 l. 2. I T. I extant i cs. Suet.
47 ,Signis rit, magnopere dolendum IMrta a . . Qua dolendi vis nescio an etiam Passiva Orma urerentur eadem nu
48 Idem qui hic verum in diversa Plane sententia extat apud Sueton. Caes. 0 Aediliis practer comitium a forum basilicasque etiam Capitolium ornavit Ortieibus.
34쪽
Oth. 1 Vit. 10 de gr. 4 9, 17 Tib. 69, Olli . , de
rhet. 1). Tritae rursus coniunctione causales nam et enim rarius in nostro libello tuam in aliis duobus inveniuntur, et quidem illud quinquies tantum, hoc undecies deciesve M . Nempe denique quod ap. Sueton nusquam invenias in solo Dial legitur: c. 9, 17, 2l; c. 35 cum illo enim coniunctum eis. Draegerus . 32). - Eorum quae a Pe eriliam pio contra hoc enuntiatum proferuntur refutatione eum Supersederi posse credam, elegantissimam interpretationem verbi arbitrabantur ab eodem propositam aliis praeferendam duco. - De alter professorum exilio vid nune Omm senu Horniae Vol. III, p. 84-87,
d bonis artibus o silistin Philol. XXVI, 39. - Ne natu logitur Dial. 10, 7, 37 ter repetitum); gr. 2 8, 25, 26, 40, 2 Germ. 18, 19 ter repetitumin ne OnSecutivum Agr. 6 offecit Do verbo timendi postponitur D. 11, 26 Α. 16, 35; tu adhortatione extat gr. 32.
Adverbium usquam in Scr. minor alibi non conspeXi, neque id quod est nusquam praeter Agr. 10 aut nunquam alio loco atque Germ. cap. 25. De iunctura sicut cita bene disseruit oulsi linus Philol. XXV, 108-9 illud tam, quam de quo vid. Zumptius . 725, in ser. min. hisce loeis Observare licet: Agr. 32 fer idem quod ut); gr. 2, 31 s. i. q. et et); . t Dia L 12 G. 14 D. 8 6 2 tam herculo quam D. 16 G. . Apud Suetonium tam quam plerumque eum negatione iunctum legitur Caes. 69 86;
Nunc demum redit animus e. q. S. Spengeli emendationem rediit cf. c. 26 animus, sed prorSus raper-
35쪽
nendam esse post et stoinium et extum nune pilia
p. 1 - 12 multis exemplis leui Onstravit. Cui ut explicationi voculae et assentiri pro hil, o Wi xi annotatione Et tigitur politi ut 4 Nam quam quantp0sse hic leve illud odorini situ servieti cogitari i Oncedo, tamen quam a curiitissimo roni mihi Perpendenti nil nisi hoc id sentur signifieare verba Taeiti: nunc demum redire incipit nimiis et tu idem nto, nam remedia tardiora sunt quam alii. ita ut pitta quinta decima di Α- Sertationis pagina asserenda ea fuisse existimem. Et iam Η00ggius p. l6-l illud et esse tulit sed noscio an non
satis recte: i, Mea qui leni sententia haec est, rhorum significatio Nunc denium redit nitimus, et nihil iam impedit, suo minus ingenia studia Pie revocemus; sed est haec infirmitatis humatui nati ira ut remedia tardiora sint quam mala et invisa primum desidia Postremo ametur . q. . , ut interpretationi, si nunc denique legeremus, non dubitarem aecedere. - Nerva Caesar libertatem. Vid. Huebnerus Hermae I, 442 annot et Ur-lichsius comment. . .
nec spem modo ad Votum e. l. s. Dir entiunt
interpretes in explicatione vocis robur, seram alii ad senetivum voti referendam, alii cum necusativo ii ductum per
hendia lyoin quam leunt figuram coniunctam, alii se ipsa securitate publiea intellegendam esse censent. Sed prima interpretati minime omnium probabilis mihi videtur: nee
enim unquam a Latinis robur voti dictum esse credo non magis quam robustum votuin Sicut OStrum eiu star horra uia scha, quae notio sena significaret aut , in tes gri in deter uia seli aut ei noles gestit iter uia, ch. . repugnaret insuper sententiae totius uiuitiati. oliue intellego quomodo rit Zius xii tur voti esse, ubi votum iam ratum sudium sit Sibi Per,un, rit atque etiam miror quod Rothius verba illa convertit: uni l0ssenti teli Verti uuen nichi nurest Ostia ungui und uti, chelassen elerni sonderi aut iiii g,chai uia. Bestati do solben voluitne insen nos i and e uita in an Qit e
36쪽
deleto pronomine derSelbe sanum rectumque en Sum Onoxhibot' '). Jam ne ad illud εν διὰ δυοῖν quidem confugiendum nobis puto, id quod cum exi fecit raegerus, quia simplicior magisque perspicua ea est explicandi ratio quam Hoeggius et Guini annus secuti sunt hin). Cui nequis opponat roborata iam Securitate publica neque fiduciae neque dubitationi locum relinqui, adscribere anilii liceat mutatis mutandis ritgi adnotationem Fiducia voti est, ubi non dubitatur quin votum ratum futurum sit; robur SSumpsit Securitas, ubi revera tenetur. Utrumque in Nervae et Traiani saeculum cadebat. Sic igitur verba illa transtulerim nun die irentii eli Sicherlieit nichi nurunser Hosse und lingehen ingenommen, Onder aueli assumpserit Zuversichtlichi ei fit de Wian seli und Festighei gewonne halc. eerit amplo autem id solum concedi potest enuntiatun hoc contortum ac durum SSese non tale ut a cito videatur indignum. Qui cum quaesita dictione, quae voci non satis exercitatae saeile duritiae fit causa, persaepe usus est, tum huic maXime quam initio capitis tertii illustrat sententiae exornandae operam dedit. Neque c0ntendure Pueril amplum oportuit Nervam et Traianum pro consilio Taciti satis laudatos fuisse, quoniam iis quae de restituta securitate publica adduntur propria quaedam ac singularis laus Traiani continetur.
Ch. etiam quae ipse eerth. p. 14 de ediet Divi Nervae in Plin. p. X 66 apud ei l . . lini et raiani epist. LVIII, p. 218 prolato exponit, quod Sive revera est Nervae et Sive ex ingenio eius fictum ac compositum et ineSSeverbis cillis probum Seusum Satis Superque apparet. 50 Etiam apud Urlielisium p. 7 legitur illud voti robur sed
37쪽
natura j ij iiii a ti, humana Heu nilum vi l exinaturam, at histro et ab interpretibus ab omi A tam sexemphim liberioris usus ablutivi ausulis, de quo iii univer8um disseruit Lothius exe. 4 cons ira i , r. . ill). Ingenia revoca viris. Minimo hase d0-ideraro comparationem recte quidem diei I'Horllium piuq cui etiam in eo Ssentiamur quod omnibus numeris olim qua sat
absolutam esse negat; sed propterea non lim suspi taro continuo verba ui corpora, o ct ii gumi Dur. Ni que enim omnis comparati est quatio, ni e si contenduntur duae res, Omnes earum pari 's accurati μμ inise ibi respondere Semper necesse est. Quae vero de ordine verborum ingenia studiaque ab illo adduntur. in I
Sum contrarium conversa non minus recto stirmaveri8;
atque ea quam legimus vocabuli ingonia collocatio etiam quia voci corpora id opponitur aptissima est. - tiones inertia et desidiae, sane illas contiguas ut luo gnatas, certo quodam sine hie separari temere puto exprobrasse Pueriliam pium, qui idem miro modo alterum enuntiati sequentis membrum ab alter pendero statuit, quamquam ut 0Sterius e prior sequatur tantum bestu ambo per se intellegenda eandem sententiam , diversis verbis exprimant aut si quis interiore nexu Ohu rerue velit, illud p imo ita explieari et posse et debere non nogabit ut significet extantis desidia initio, quod quidoni incidit simul priusquam inertia 3 dulcedo irrelis ruincipiat. Sequentem 'eurthampi argumentationem subtiliorem severi0remque ac plane insuper de Agricolae uti ribus quae c. 6, 14 40 4 dicuntur mittentem rosulari non oportet; eodem sere iure quo illud uani vis nim ederet ad prioris capitis verba adempto, commercio annotare potuit: Falso; iam vis uram aluit dicere, quae qui sentiret, non licebat, tamen secum Luiui licebat . .
Ceterum id quae Nipperdeyus ed. iiiiiiii l. p. VIII et X52 Similem eius invenias c. 16 De verbo ut unda iit.
38쪽
scripsit. - Quid, si Draegerus ii edit. Agr. p. 8 tribus tantum locis a Tacito usurpatum esse dicit; sed D. Diat. c. 20 extr et Heraei ad hist. 4, 17 annot. uti dixerim Hanc codicum lectionem a Droni iorevocatam scite defendit Hoeggius p. 17 et 18, quem secuti sunt extus, riigius, Ritterus ed. a. 1864). Tamen hic alchius recte videtur iudicasse cum scriberet uti dixerim fur qu0madmoduni dicam de fit ut ita . Ware ide de Spruchgebrauche. oelfi linus quidem Philol. 26, 39 6 140 110qu ullo ex0mplo talem significationem illius uti dixerim confirmari et solum ut sic
dixerim sex usu adite esse demonstrat 'δ). Tum P0erl-hampius iniuste vituperat ordinem verborum; nam ut sic di Xerim non solum ad verba n ostri superstites sed ad totum illud non modo, superstites referendum Suo prorSUS Oe positum est. Ea quam steriliam pius vult
collocatio illius enuntiati recta foret, si tantummodo pauci et, ut sic dixerim, etiam nostri Superstite Sumus seriptum esset. Non magis pronomen aliorum offensionem habet, quo ii quorum antea mentio laeta est o possint notari et ratione alterius pronomini Distri habita aptissimo notentur; sunt alii atque nos ipsi. Cum denique ueritiam pius verbis nostri superstites Sum US, quae valere dicat omnem animi et ingenii facultatem perdidimus, nulli amplius studio apti, nihil su- mu Sc nimiam vim tribuat, ne vituperatio quidem nimiae aut arrogantiae aut modestiae quam Tacito obicit magni nobis faciunda St. iuvenes ad senectutem. Hic ut tollatur P00rl-hampi dubitatio ritgi annotatio non efficit, efficiunt, puto, coli. Draeger. haec Hoeggi: i, Universe hic loqui
Scriptorem nec se potissimum respicere ViX St, quod moneatur Non enim hoc dicit L Ego qui ante quindecim
39쪽
ad senectutem senes ad exueta aetatis terminos senserunt. .
interpretatur semein cisi di lsosi lir in hunet loro viai-iori selien litiligkeit plura Omple et itur xplicatio ritat, quae cum brevem ipsi iis scriptoris superlation 3 ut mi uim qillam insolitam super hi tum etiam ii id voco in perdidi-nius erat iusius rates illi isti set per oppressa ingonia tudiaque prohibita imi di eundi seribendi quo saeuitato ote Xercitatione . nequiquam reprehenditur in ril amplo, qui, id qu0d accuratius quidem est, o Prohibita , inquit, , tantum sentiret ε. Ceterum ritZius quoquo in On- ferendis iis quae sit sentio subistet ora ut fori tantum studia et civilium artium decui in silentium acta curiam quis elinguem enumerat. Minus ae et nune se ob saeuitat0 vitae clarorum virorum scribendae agi P00rthum pius con-get; iam ad totum histori eum genus pertinere quod de ploratum silentium ciam proximi verbis Non tam onpigebit . q. s. intellegitur esse ipsius 'oorthampi ad ea annot.) atque et iam modi, hoe altito in univer tam se ingeniis studiisque disputatum est uid, is ingenuorum Studiorum artiumque, quippe qua multis rationibus inter
se coneX mutuo augeant e minuant lue, ne P is sunt qui
40쪽
te Super Sumus supervacansea est, quia superStitem
esse etiam absolute di tum usurpatur, quod non sit in nostro verbo liberteben. non tamen pigebit composuisse. exius eXplicationem suam, quam a plerisque interpretibus reiectam unus accepit Gulmannus 33, duplici argumentatione probare studet. Cuius altera pars diligontissima illa ac doctissima ad magnam de a0risti in lingua latina usu controverSiam pertinet, quam ego diiudicare non audeo. Sola igitur altera respecta consonti sexto si nolis artificia captare ipSamque seriem sententiarum consideraveris, illud non tamen pigo bit utique interpretaberis: non gra-Vabor, non defugiam, aggrediar, sustinebo prorSus quidem assentiendum puto, si eius tantum sententiarum Ordinis qui tertio capit continetur ratio habeatur; sed Otius prooemi argumento accurate perpens nescio an dubitari non possit quin nuntiatum illud interpretatione Bothiana ββ haud paulo facilius quam uim anni sententiarum summa inseratur. Offensio enim quam inesse verbis illis particula tamen cum antecedentibus arte Oniunctis supra animadvertimus v. n. 39 eo magis minuitur quo magis haec historiarum promissio ut forte inciden videtur interposita osso, quod si ex Rothi sententiae intellegantur ori nomino fugit. Ita etiam interim Vocem meliore iure donec composuero XplieeS, quam quod Gulmannus perperam nostro adverbio librigens reddidit, non fortuito id factum esse apparet. - Jam delenda iudicat P00rthampius verba vel cincondita ad