장음표시 사용
41쪽
41rud voce propter ni iram Latinitati m. i nulli enim I I g in eo nil. v. coni pomi r se, quia contraria in ii- conditum se eo inpositum, seque voeo nos librum e0mponere aut seri hiro, sed tostari loqui, prodere. At Verbo eo inponendi non necessario inhaerere notione bene
ordine, Sim. iam ex eo patet quod id nonnunquam cum adverbiis malo, duro ut coniunctum logitur, de qua recla lexi ea neque est cur in motaphora voce coni P Sut 8Se ne a nostra quidem lingua aliena illandamus 'i, quali argumento ne in suςpoetanda orba tradita inducamur omnino nobis cavendum sesso ex iis disea quae a
gel8hachius in gregio suo libro quom in seripsit, Lat. Stili stili su Douiselle do transhitionibus luculent exposuit, inprimis . 28 et 138. Vol particula cum vi aut restringendi aut augendi nusquam in Germ. uno hoc loco Agricolae, quater in Dial oxtat e 2 vel hirta toga, 39 vel ideo ut ridear 6 ex tr. se praecipua, 27eXtr. Vel magis); fr. Dra ger. . t 30. Apud Sust tonium legitur eum adiectivo praecipuus iuncta his l. Caes.
nique quae de coniunctione ac nomon testimoni praeeunt
scripsit steriliam pius conserenda sunt ipsius Taciti hist. 1 l illa quod si vita suppeditet et id quibus disputavit etiam lex Riseseus Eos II. 94 et pittae annotatio p. 44. Eiusdem particu bio repetitionem iri imam esse raecorus seribit . t ut conser, ut Oti
56 Do vera, ut mihi quidem videtur Picionis eius ea p. 5 dixi. 57 Cons. etiam Ciceron. di oriit. H. 2 5 addidit mai rem historiae sonum, ibid. M. 58 ille .... leuiore u
42쪽
sima tantum exempla ostendam , Dial. 8 ae . . . ae 10 ne ... Re 16 Re ... ne 39 e ... Re . . . Re , 1 ae ... ne ἰAgrie. 1, ae . . . ad 3, 1 ae . . . ae 3 4 ae . . . ne 6, 4 ae . . . atque 7 2 ac statin ... ac statum, I 6, 16 5 ae . . . at que . . . e 18 7 ae . . . ac 2 2 ae . . . ne . . . ad 27 2 t-que . . . ne . . . Re 30 4 ne . . . ne 31 2 atque . . . Re ... Re . . Re 42 5 ae ... ne Germ. 16 ae . . . ne 1 Re . . . ae 24ae . . . e Vid. Sueton. Caes. 24 ne . . . ae 35 ae . . . atque, 5 a .ne 67 ac . . . atque Aug. 19 ae . . . Re 40 utque . . . ne, 46 ae ... Re 6 ae . . . atque, ne . . . utque, e . . . Re 88ae ... Re Tib. 2 ae . . . atque 3 ae . . . ne 15 ue . . . atque, 28 ae . . . ac, 37 ae . . . ae 63 ae . . . atque Cal. 4 ae . . . ae 5 ae . . . ae 54 ac . . . atque 5 ac . . . ne Claud lae . . . atque, utque 1 ae . . . atque 1 Re . . . ae,3 a ... ac, 34 ae . . . atque Ner. 37 ae . . . Re 49 ue . . ac Galb. 14 ac . . . atque , atque . . . ac Oth. 2 atque ... ac Vit. - . . . ae 11 atque ... ac VeSp. 3 Re . . . atque, atque ... ae 2 ae . . . ne 24 ac . . . ne Tit 7 Re ... ac, ne . . . Re ... ne Domit 2 ne . . . ne ete. Sed Caes. c. 25:que et . . . ae . . . que . . . et . . . ue Ner 3 utque . . . et . . . que . . . ae; ul. 3.
hie interim liber. 0thius ed. p. 21 interpretatus est: dieses indesse Ii. e. unterdeSSen auSgegebene Buch et, qua de re id totus eius excursus XXIV et ea quae Draegerus . 23 laudat exempla, quibus addas praetor lini illud ab aliis iam collatum habebis hanc interim epistulam ut προ δρομον ep. 4 9, 23 Cicer.
d orat. 2 86, 353 hoc interim spatio Conclavo ilJud concidisse Suet. Om. 1 succe S Soremo Suo de rhet. 5 a quo mox consule Plin. epist. 5, 4 qui Gormania latissime victor ibi periit. Sed nescio an rectius hic interim ad verba aut laudatus erit aut excusatus referamus, quia neque collocatione adverbi ubique sere post primum alterumve enuntiationis oeabulum positi Hothi interpretatio postulatur, et ipsa futura exacta qua dicuntur ad verba illud pertinere videntur demonstrare Cui constructioni magnam
43쪽
brevil0quentiam inesso, id quod iii Ziu consuit, non g-ΠOSe neque sensum intertui hic liber in ionoroni Agricolae Scriptus aut laudatus ut excusatus erit ad Plane intellegendum iis quasi dogitation addi illi voluit egere puto. Jam ad ea quae ostiirlinus Plii lol. 25. 07-8scripsit Antea und 0stea . . . . los Annal. II. I. i. haec breviter annotare volim Taditus adverbio inti rim In Ser. min. , quantum vidi, sexies modo usus est et quidem in Agrie capit. 3, 20, 25, 36, 0 uno Dial loco: e. 8; nullo Germ. quis se qua, si unum caput 33 exe Peris, nusquam eontinua ratione narraverit res e,i in; interea autem ne in Agricola quidem usquani inveni;
illud denique inter haec etiam Dial. cap. 39 med. Suet. Tiber. 8, 3 Cal. 45 Vesp. 3 Tit. 0 l. cfr. Vesp. post haec Caes. 26 inter quae extat. - haec ubdem sententia effugi P00rthampi suspieionem. Sed quae
ille glossatoris esse iudieat honori . . . . destinatus, ea iusta reprehensione prorsus carent. Neque nini ignificant nihil hoc libro acturus sum nisi ut laudes Agricolae Omponam, sed soceri memoriam atque imaginem satis honestam honoratamque apud posteros redditurus sum. Quod consilium pio filio dignissimum quodque Omnem laudem mereatur cur nuntiare non debuerit invid rum malorumque contemptor Tacitus, ego quidem non intellego, quoniam ingenua ae libera consessione apud legentes non minuitur sed augetur fides scriptoris quae iota quidem in affirmati0nibus non est posita. ruid, si quinthie siluisse Tacitum Peertham pius vult, Agricolaui es socerum suum, postea ille identidem profitetur Relii sua Vero argumenta quae e erili in rem suam convertit ad delenda verba tradita minimi momenti esse uim ubi tuo sere tum nostro loco perspicuum est. Nam fieri solet ut quod grande alii, alii tenue breviusque videatur, et si reicere nobis liceret quaecunque supervacanea censemus, hic Agricolae vocem, ille soceri, tertius ni ei, soceri mei alius, alius Agricolae mei, alius deni tu omnem
consili Mentionem deleri vellet, ego coutinum totam
44쪽
hanc severius iudicandi licentiam reicerem. Neque in sequontibus capitibus, ut in prooemio feci, de minutissima quaque steriliampi dubitatione agere mihi in animo est, sed eas tantum respiciam e quibus aut probatis aut refutatis fructum aliquem sive emendationi sive interpretationi Verborum percipi posse existimem.
In narratione primi statim sensus verba extrema ab
aliis aliter explicata, a Wexio et Peeriliam pio spuria aut corrupta dicta sunt. Interpretationes autem quas legi haesunt Walchius, Othius in ed.), Duebnerus equeStri nobilitate significari censent graduui illustrium equitum, ad quem procuratoris munere functi equites pervenerint Rothius in interpr. germ. et ritgius existimant Tacitum omnino magni decoris quod ex illo magistratu equitibus ortum sit mentionem facere voluisse; Gulmannus vertit: , sitne tirdo, diu nur dem Ritterstaude gustetit et Draegerus explicat acitum diserte declarare velle avosAgricolae non libertino gener fuisse Ursichsio illa verba ad condicionem Foroiuliensium spectare videntur, qui nouultra procurationes ascendere potuerint et Sehoemannus γ non ad unum procuratoris vocabulum, Sed ad omnem superiorem enuntiationem referenda ea hoc sibi velle iudicat, ut equestris nobilitas Agricola fuisse dicatur propterea, quod avum utrumque procuratorem Caesaris habuerit et Peurthampius et exius desperata omni interpretatione alter ad audaciorem emendationem, ad obeliun alter refugiendum esse putant. Earum interpretationum cum primas tres en refutaverint et exius et Schoemannus β'), Draegerum autem miram Sane gravitatem linguae
58 Cuius expositionem profecto miror a ritgio prorsus esse neglectam, quamquam in praefat. d. est grato animo is profitetur multa se debere Schoemanno , qui complures locos tanto pariter acumine et doctrina atque humanitate tractaverit, ut ei non obsequi homini Dorvora stratasoluti forol.
45쪽
8eribendique plus quam rudem insciti ii in Tacit tribuentem nihil prorsus explicasse contendere liceat, ne Ur lich-Siu quidem, quamvis rerum notitiam ud verborum interpretationem attuleritet, persuasit milii eum qualia verbis illis inesse censeat sententiam apte dictam et perspicuueXpOSitam e SSe nec enim vocem nobilitatis, ut saepe sit in nomine honoris, magistratus Otionem adsumere OS put0, aut, Si posset nostroque Oe ea Significatione usurparetur, praecipua noti illius sententiae illud non tra omissa esset, quod ut aptum et perspicuum esse dicam tantum abest ut ne licere quidem per leges rectuscribendi credam. Itaque Pleri Lampi audaciam aspernatus
Sehoemanno qua praeter ceteros Ornatus St notitia rerum e ex dubitationes tollenti ':' assentior, cuius interpretatione a iusta reprehensi0ne ut mihi videtur plane libera non habeo meliorem qualem Si alius quis msthac prop0Suerit, pergratum mihi secerit. pater illi Iulius Graecinus. lectissime Draege- rus Fr00hlichi et Riti mi coniecturis fuit et eius praetulit emendationem uelit lini, qui quod umibus promi
tum atque apertum nec cuiquam tamen animadver una fuerat protulit primus prohitu nulli uni liis exempli confirmavit Philol. voL 26 p. 40 . - ΕΛ quae Secutitur
iisque ipsis virtutibus addubitavit euritiam pius q). Et hercle quominus virtutibus illud ut deleatur poscenti
ei accedamus nec silentium ritgi nec othi interprietatio idonea est quae nos prolii beat. Nam verba illa nostris,durch seine uelitigi et eben dari n. non accurate reddi apparet neque negari potest Suo iure scripsisse Peerlkampium Studium eloquentiae referri debet c.
59 Equestris cetera nobilitas commeinoratur a Tacito etiannal. 15 Calibus ortus Vinicius Patre atque avo consularibus cetera equestri sani illa eri. t. 60 Walehi suspicionem nihil attinet redarguere quoniMu ne ipse quidem vocabulum ipsis sex n0n dubiis glo ei natis Agriciniae et v. p. 126 adnumerare usus est p. i5 63. Ceterum vid. etiam Kritet ad vocem meritus annotatio.
46쪽
Sed videtur . . notionem vocis virtutis iusto artius
circumscripsisse, quae Significatione nostri nominis Tu-gendet minime explet cuni plurali numero Onitur nonnunquam ad Omnia animi bona quibus aliquis fruitur nec non Xterna quaedam pertinet, ut in patrio sermone Similius non habeamus quam die orgii ge μὲ). Ita etiam Graecini virtutes intellegendas puto et Senatorium ordinem et eloquentiam Sapientiamque ''), quae in uno homine coniuncta invidiam atque iram Caesaris commoverint. Nam eserit ampi distinctioni , Eloquentia fuit - vetabant subtili illi quidem hanc ex interpretationem antepono: Das Caligula dein Graecinus deuoustra er- thoille, de Silanus anguklugen, War ei ne affiniri BOs- heit, ei e tui Voraus usste, das dieser legem Betilii nichi geliorchen urde. Si autem censeat quis dignitatem senatoriam inter virtute referri non OSSe, ne breviore quidem dicendi ratione ne de eloquentia sapientiave idem neget non iam vereor), aut si moleste ferat quod a studio ablativo virtutes illae dependeant, has duas emendationes mutatione δ) 00rthampi leuiores ei propono Studio eloquentiae Sapientiaque notus iisque ipsis virtutibus vel si et O q. Sapienti taeque notus suisque ipsis gera do virtutibus. At is qui ad eadem verba hires profert emendationes hoc
ipso nulla opus esse comprobat recte, non iam repugno. De verbis et quia abnuerat Phil. pitta dis-Sert. s. p. 2 se Oll. 46 inita festinantius ratione qua loc. annal. 16, 15 optime explicuerat parum considerate vi-6l Quo eodem nomine utimur nonnunquam ad vertendum latinum illud laudes vel bona . Jam video Gulmannum quoque vertisse melche Vorglige ili gerade de Groli de C. Caesar u-
62 Similem notionum collocationem habes hist 3 81 v. not. 663.
63 Cuius causa unde orta Sit, i. e. quomodo intei polatoribus ut virtutibus non rebus addaut potuerit in mentem venire non sane intelleuo.
47쪽
detur mihi iudicasse in j. uelle enim intellegitur recto non
se habere talem sententiam quia accusare tu,su erat et quidem quia abnuerat intersectus est. neque hic gen ratiorem causam sequitur specialis quaedam. Se d ententiae, quarum sola altera causae vicem obtinet inter se contrariae Sunt, ut de ratione inter generaliorem et si, cialem intercedente cogitari non possit. Acquiescanius igitur in sella ritZ xii in t upta latione. sedem ac magistram studiorum. Iil haec verba unius ritZ extat annotatio, quacum tr. luod Pittap. 9 n. 1 Seripsit: ... Tacitum aliquando, ut videtur paullo quaesitius vocabula puran diversissima coniungere, dummodo ad una ui an denique rem spectent. Annal. II, insignis fide et amisso per volnus Oculo. I, 68.
XIV, 6 l. Hist. III, 22. Agr. 3 nox et satietas c. lis eXemplis si ea quae Nippe rd ad ann. 4 47 assc ri coli. Draug. g. 237, 2 atque gr. 3 colae et o locorum
gnari Germ. 44 rotunda Scuta .... gladii . . .
obsequium alia apud Boetii elier . LXXVIII addideris
seriptorem illa dicendi forma Scite aliter non usum esse cognosces quam ut unoquoque iunctorum verboruui novi
quiddam ad sententiam addatur. Quae ex hie neglecta dici possit, cum illud sedem Nolin orti altero magistram studiorum prorsus Supervacaneum reddatur ita
ut deprehendisse nobis videamur illustre Uxemplum pr prietatis non satis excultae, dictionis non bene Onii Ositae licet tamen et quia licet portet vocabulo illo integrum victum sanetorumque hominum consuetudine ui quam praebuerit Agricolae Massilia statuannis indicari. Infin enuntiati P00rtham pius coniecit mixtum ac paeno compositum, quia comitas et parsinionia non sunt vi tutes contrariae neque recte sic sibi opponuntur, ut altera
64 Seribit: Verba et q. abn ei exegesin sorti an verborum M. Silan accius iussus atque arctissime cum iis obaerent, quum sine illis cogitari non possint ita iii rinia sententia gen ratior est. in altera autem Imaior Posita est vis .
48쪽
alteram misceat ac temperet et sed notiones quae misceri dicantur in omnes partes contrariae tu neceSSe non SSeiam ex ipso Vellei II, 8 exemplo a Peerlkampi laudat et . . . SSe more eius vigore ac lenitate istissimose satis apparet. Ceterum nomen comitatis, quod a Wexio, ritgio, Draeger plane neglectum alchius, ut-ma unus, Othius parum perSpicue recteve videntur explicuisse 'q), adhue, puto, desiderat Onam i e brevem simul et veram interpretationem; verum exiStim eSSe talem: graeca comitas intellegitur Graecorum humana facilitas atque laeta liberalitas quae posterior notio implic tione illa de qua id egregia disputatio Spitiae p. 6 sqq. parsimoniae vocabulo mente addenda est. Eadem virtus ne in luxuria vitium se vertat ch. Cicer. r. pro Flacco 29 7 med.), ipsa admixta provinciali parsimonia prohibetur. Memoria teneo solitum Zumptius gr. lat. g. 589 exemplum huius memoria teneo cum infinitivo praesentis coniuncti assert quam constructionem ne a Tacite quidem sermone alienam Sse didiceris . . ex annal. 3 16 audire me memini ex senioribus. Ceterum persectum apud Ciceronem legitur epist ad famil. 4 3 3 et derep. 1, 14, 21 etiam Suetonius utroque infinitivo utitur, V c dep. l. rei p. 300, 5 ed. Roth. praesentis, Domit. c. 12 extr. perfecti sese de gram m. 4 Xtr. repet . . .
Ad sequens enuntiatum ultra, senatori qua ADHO-65 Walehius convertit sorte hen-Feinhelta, Gulmannus gese-chische uinheit4, quam nescio an elegantiam acitus appellaturus fuerit, Othius gesechische Bildunget, quasi legeretur graeco cultu Virtus comitatis, ut etiam ex iis quae anteeedunt patet, ad convictum hominum pertinet, neque aut un hac voce omnia quibus prae Romanis Graeci fruuntur ingeni bona ut ea quae Momnisenus rom hist. I, 60 exfr commemorat comprehenduntur aut verbis locum, compositum universa significatur difficillima illa societas gravitatis romanae cum humanitate graeca)α. Quid igitur, si die griech. Tugendiseiterer Geselligkeite vel breviter griech Geselligkeitet vertamus γ
49쪽
tavit Heriliam pius dubitationes ii qui Arit Zi neque Drac- geri uterpretati0ne resutatus dices. Nam culti tribu, illuargumenti Sententiam suam construi a re studuisset, ri-tgiu neglectu omnino ea argumentatione nil ill aliud egit quam ut ex Sententiam repeteret, Draeger viii autem explicantem die ortu, inde utete , poetarunt uiore verba fudisse neminem puto negaturum esse. Nihilo urinus improbanti mihi Peerihumpi opinione in id maxime se spiciendum videtur quod Tacitus totam illam sententiam ipsum Agricolam facit narrantem. Itaque non dicendum eS Scriptorem in enarranda prima soceri iuventi dignitatem ill temp0re ab eo nondum impetrata ui Praece Pis su quod iis quae legimus verbis inepte fieri iure qui deni dicereS), Sed referuntur obliqua ratione verba ipsius Agricolae qui eum in Sermone de aeriore qua ui adulescentulus in philosophiam impenderit cura eum gener habito prae
sentes honores breviter ita in comparationem vocet, aptissime eum nec Sine festiva quadam irini in Oilui agnosces. Illud concessum est Sic enim ructa con C 88um
sit obliqua oratione verba grieolae accipienda arbitror vid. Nipperd ad annal. 1 7 Draeger Pro praesenti conceditur OSitum extat etiam i erm. c. 30, 40 et r. c. 7 permissum), ut apud Lucret. 5 ita acrius quam nunc concessumst legibus aequis et Quintil. 6 3, 28 vid. revia d. V X in V. i. Voni, ad civ fiuitivum hausisse' ' allit illiti ita in ei
ad verba voce composuisse dicta Sunt quiluisque h. l. ix isti 3 8 addas Musonius Rufus equestris ordinis studium Philosophiae et placita Stoicorum aemulatus ubi ne de Zeugmate cogites cir Liv. o iuvenum ii eiu ur intiuiu studia' tum varia vi illius haurire monemur, quod ne a ludi quidem nomine abhorrere iam e Ciceron de orat i 3. 2 artium studia hauriuntur intellegi potest. Sed enim ritra iratione studium philos esse Philosophiliari, cui studebat initror levatam non esse suspici0uem Heriliam Pi. Qui quod oniecturam habuisse confirmari quodammodo censet ex eo quod sequitur mox mitigavit ratio et aetas mitigavit illud
50쪽
enuntiatum condicionale ni coercuisset. De quibus
exemplis i. . utitur eum aliis tum his ann. 5 26 --bebatur hist. 4 9 opprimi poterant l). Melius Sane fuit aequiuscere in exeribenda Bouitie heri ad indieativum
annotatione tertia lexie. p. 255). An non recte pariterae perSpiciae Xposuit sextus p. 40: modus indicativus indieat quae sunt, insorvit igitur significandae veritati sive certitudini . q. s. vi Alium igitur descriptionem generis istius enuntiatorum Ondieionalium proponam in eamque locos ab in tot pretibus allatos distribuam, qua in re aegre fer prae Sto mihi non esse P. Thoria. rem ericommentationem de nuntiatis condicionalibus 4 Aug.
Vindui. a. 1863 valde illani ab hominibus doctis laudatam. Mihi autem ita videtur statuendum SSe , Modus indicativus ins0rvit signi fidunda veritati sive certitudini. Si quis igitur indicativo praeteriti alicuius utitur, significat O revera aliquid tempore praeterit fuisse
Sive suetum Sse, V. c. tum res Romanae maXime florue-
propter persecti formam atque sequens enuntiatum coniunctioneque adneXum, quippe quibus ad rem narratan orationem redire demonstretur, rectius quidem ad studium philos acrius haustum quam ad vehementiorem magnae XeelSneque gloriae appetitionem sic ipse eertham pius 3 ed pag. refertur; attamen figurae ea mutatio satis excusatur interiecta sententia scilicet appetebat. 67 Quam totam nimium festinanter conscriptam esse colligas etiam ex his vitiis in una pag. 6 extantibus versuum 1 et 27 uterque eadem verba gr. c. 3 exhibet in isdem et vicesimo Versu corrigendum St: gr. 3 circumire Agr. 23 hist. 4 19.