Gregoriana correctio illustrata, ampliata et a conviciis vindicata. Ubi omnia saecula tam a creatione praeterita, quam ad saeculi consummationem futura, gregoriana norma moderantur. Opus valde utile ecclesiasticis, astronomis, & chronologis. Auctore

발행: 1743년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

101쪽

T A B U L A XIII. Praequos Characteres Epocia Chriμ complectens.

ANNI ANTE CHRISTUM. ANNI POST CHRISTUM.

AB Α

cyel. Sol. Littera

O III

De E

Ad maiorem intelligentiam, Tabellam XIIs praecipuos characteres Epo-cbae Christi complestentem, prosero. Anni Christi dexter . anni vero ante Christum sinistra. in prima linea transversa , ad nonum numerum hinc inde protrahuntur. Sub quibus numeri Cyclorum Dec novalis, Solaris veteris re novi, & indictionis describuntur. Litterae quoque Dominie ales seu Ferae priniae iitritisque stili ibidem apponuntur; non eo ordine qui servatus suit propter inordinationem Calendatii Julii Caesaris S correctionem Augusti, de qua supt, Dus. t. Cap. 3. Sed ea Serie, qua ordinatae suissent, si nulla interfuisset perturbatio Calendarii. Nunc autem perpendas velim, Medinoctium inter 3I Dee. At I. Ian.

in medio Tabulae charactere o notatum. Hoc suit punctum interruptionis computationis temporis antiqui, & recentis initium; ab eo anni anteriores& posteriores Christo computantur ; posteriores, eodem planE modo, quo etiam nunc numerantur ἔ posteriores vero, modo omnino inverso jamjam explanato. Ejusmodi annorum retrogradatio, ad numeros omnium Cyriorum , etiamque ad litteras Feriae primae . & ad quidquid computo retroglado in- quiritur, se extendit. .

102쪽

Cap. II. De civ. solari saeam praeteritis. 8 'CAPUT II.

De oomputo Solari Gregoriano , Saculis praeteritis Ecclesias Sinagogae adaptando.

intectores Astronomi, de praeterito tempore minimε curantes , Vernum a AEquinoxium II Martii, ubi tempore Nicaenae Synodi sedisse, nemo ignorat ; detractione decem dierum reduxerunt r tempusque suturum certa Lege connumerandum statuerunt ἔ ne amplius idem Saul noxium, caete a 'que Zodiaci Signa ab eo pendentia, pervatios anni dies, at vagirent ut . Cum propositum mihi sit, iciem AEqui ioxium , ad eamdem diem Martii omnium praeteritorum Saeculorum , revocare ; ad hoc quasdam observationes statuere . eisque Solates aequationes accommodare, necesse est. Iuliani Caletorii Sectatores, ejus annum ad pristina Saecula protraxerunt: e So autem annum Gregorianum, ad eadem Saecula Ecclesiae & Sinagogae dilatare propono ; ut omne tempus , creatione decursum, eadein norma, dimetiamur, ac eodem protalis modo, quo nune enuntiemus. Eo felici uvintentum prosequar, quo illi annum vagum extenderutit, cujus respectum cum Coelo ignorabant et ego vero meo anno Gregotiano omne tempus metiens , ejus enuntiationes, ad id claritatis reducam, ut omnes etiam populares homines eas clare intelligant. Sicut nunc enuntiando labens tempus, Epactasque currentes ἔ Maae norunt omnes, quem respectum dies habeantcu m Sole & Luna et adeo ut ne uno quidem Gradu, a vera eoru .n positione in Coelo, aberrent et ita erit de ptaeterito tempore. Ad hoc attendas velim, ad meam retrogradam Tabulam XVI in fine hujus Dissertationis traditam. Haec . ab anno Christi I 6 o circa ejus finem po- .sito , ad primum Christi annum : & ab eo , ad annum ya I ei anteriorem ;initio Tabulae exaratum, protrahitur. Pro solari computo , annos centes, mos communes 3c Bissextiles tantum perpende ; caeteri namque caracteres in ea appositi, ad computum Lunare expectant, de quo infra Cap lU. Hane Tabulam perpendens advertes , annos centesimos in ea descriptos, Gregoriano more dii poni a ita ut, tribus communibus evolutis, quaternusquisque Bissextilis statuitur. Hinc discrimen eujusque Saeeuli sunpti stilo

Juliano vel Gregoriano percipies diesque discrepantes numerare poteris. Ab anno I 6OO ad primum ante Christum, intersunt quatuor qualemi centesimi anni, qui I et dierum diserepantiam constituunt. Ab eo anno primo ante Christum, ad annum facit , intersunt tredecim quaterni centesimi, qui I y dierum diserimen produnt i additis diebus summa dierum discrepantiam profert. Quibus in praesaso temporum spatio. Julianus annus super Gregorianuia exuberat, Unde infertur, Uernum AEquinoxium , quod anno 16oo , Iuliano stilo, assiimpio ; die II Martii continsebat ; praefato Saeculo & anno fhoi si tune mundus suisset, I 8 Ianuarii contigisset . a quo sensim sine sensu del-cendens , & quolibet quaterno cemesimo anno, tribus diebus se aproxu

103쪽

sic ' Diss Ix. De orrea. Gregor. Retrogr.

nons ; anno 2o I ante Christum repertum est 2s Matui : & anno prima CK isti Σ3 ejusdem mensis a & anno 3 a s congregatae Nicaenae Synodi avMartii ; anno I 6oo, II Martii observatum est. Quod hie praemitto Ta-hiiliq Astronomicis comprobari potest.

Quis non videt enormem anni Juliani diragationem; eo tamen tamquam aequa tbmporis mensura usi sunt veteres Astronomi. ad AEquinoxia, Sitigias , Eclipsesque calculanda. Eumdemque etiam nunc adhibent recentiores. Nullum legi, qui tempus Iulianum praeteritum ad novum stilum reducere studeat. Omnes in Astronomicis Tanulis, anno I 6oo, novum stilum introducunt. Mulerius, ic Rex Alphonsus veterem stilum aemulantur. Hyraeus. in suis reeentibus Tabulis, ab anno I 6oo novum stilum intromittit. Ipsemet Cassinus, tametsi pro tempore suturo computando, Tubulas novo stiis. accommodatas tradat : ab anno I 6oo & supta, Epochas veteri stilo aptatas commendat. Quidquid sit de eorum sensit, stilum novum sed Gregorianum .. ad praeterita Saecula tam pro computo Solari quim Lunari, sive civili sive Astronomico , cxtendere conabor. Considens in Domino, plures alios ad

persectum satum Conductoros, quod praelibare seu desin te mihi sufficiet.

Constat ex Tabulo XVI , ab anno I 6oo ad primum Christi, annum Julianum a Gregoriano discretare Ia diebus ; attamen decem tantum diest inpote correctionis detracti fuere. Undenam hoc discrimen Sapientissimo Consilio actum est ; quia mens Summi Pontificis numquam suit, AEquiis noxium ad eam diem revocare, qua tempore Epochae Christi observabatur; Icd ad eam qua Sacrae Nicaenae Synodi lcmpore deprehendendebatur. Si vernum AEquinoxitim ad diem a 3 Martii, qua tempore Epoeliae Christi contingebat : ob memoriam Natalis ipsius revocare voluisset, i a dies fuissene

det taliendi. Si ad diem a s ejusdem mensis, illud praefigere statuisset; I dies demendi fuissent : sicque cuilibet diei AEquinoctium Vernum annectere, in ejus manu erat. Sed, propter admodum venerandam Nicaenae Srnodi auctoritatem, quam omnes sequentes Patres, calculatoresque cunctI, qui de rebus Ecclesiasticis, maxime de ratione Paschatis . tractarunt , in summo honore habuerunt: eidem se accommodare enitens , detractione decem

dierum , ad eamdem diem AEquinoxium remisit, qua illius tempore deprehendebatur. Et omissione intercalationis in tribus ex quaternis centesimis annis, illud eidem diei praefixit, perpetuoque annexit. Tempus ergo C. Nicani est Epoeba Soiaris Gregoriana correctionis; ad quod omnes alii centesimi anni, sive ante illyd pi aeteriti, sive post illud suturi, additioue aut detrae-tione quoruαdam dierum teducendi sunt ; ut in eis aequinoxium a I Martii deprehendatur et & calculis Astronomicis eadem die contingere comprobe. tur. Sed ad hoc, tempus praeteritum a correctione , veteri stilo ab Auctorisbus enuntiatum, quadam collectione indiget, . de qua Capita sequenti. .

104쪽

Cap. III. De Reductione Temporis. 87

De redactione temporis praeteriti ante Gregorianam correctionem veterissis enuntiati , ad novum Dium. Q Uisibet Auctor, in suis Tabulis Astronomicis , vatias temporis ei unatiati correctiones , propriis Trochis accommodatas, praemittit. Hi aeus tres commendat; prima, sua tempus enuntiatum sub diverso Metidiano, ad Meridianum observat otii Regii Parisiensis reducatur : .secunda , qua tem pus ineuns & incompletε enuntiatum ad tempus completum & Ast onomi- eum redigatur e tertia demum qua tempus verum ad medium transferatur, Castinus autem, alio ordine dispositis Epochis, nullam temporis incompleti exigit rationem. Omnes etiam Astronomi tempus ab an o I oo de cui inveteri stilo enuntiatum , ad novum stilum reducendum commendant: ejulque oorrectionem definiunt. Ajunt enim, ut tempus Iulianum ad Gregorianum reducatur, anno I 6oo decem dies sunt addendi, & vice versa : anno Iroo , undecim ; anno I goo , duodecim ; sicque de caeteris suturis Saeculis. Haecque eorrectio adhibenda est tam in eo uto civili quam Astronomico ; in computo .civili, ut intelligatur quanam die novi Calendatii aliquid gestum sit.

in Astronomico vero, ut comprobationes observationum fieri queant.

Ut quod dico exemplis elatescat. Si quis vetetis stili Secta tot , Eclip si in Lunae eontisisse dixerit. Die a I Dec. anni II O , hori II Serotina. Ad ejus verba intestio enda, & comprobandam Eclipsim , tempus Juliano more enuntiatum , additione undecim dierum, ad Gregorianum nobis eo liticum est reducendum : , quibus undecim diebus additis a I Decembris,& e Summa , detractis 3 l ejusd. Dec. superfluit una dies, qua constat,

die prima Ianuarii anni I 7 r Lunam Ecliptim passam suisse. Quia quae

dies a Iuliano Sectatore dicitur a I Dec. I 74o , eadem numero dies a nobis Gregotianis I Ian. an. II 1 numeratur. De ejusuodi correctione , annis posterioribus reformationi Calendarii adhibend/. omnes Auctores tractant et & de ea non est mibi quaestio. De illa utem, quae annis de S. eulis resormationi antctioribus , sit adhibenda ; nec ullum verbum dicunt: hanc enucleandam suscipio. Legitur apud Petavium , Solis Eclipsiin contigisse ΚοIendis Maji anni Chri Ui 66 . Respondeatu, quaenam correctio est adhibenda , ut ead eiunumero dies veteri stilo enuntiata ad novμm redigatur. Legi cur etiam apud

eumdem , Lunam defecisse , die I 8 Aug. anni Christi i i 3ς dicant . qu in te spectum hae dies habeat cum diebus nostri Aususti. Ex Ptolomaeo , Lunae Eclipsis conti t. die is Martii anni ante Chris sum Ial : assignent diem

nostri Martii, quae eadem numero . sit cum enuntiata vetet i stila. Ego aut mpraepostea dicam eam ultimam Eclipsim eontigisse undecimo Ma tii. λ, nova enuntiatione intelligo . eam conlisisse Sole vertante cicca a o G adum

Pisciuru ; si fiat calculua, Tisialis G tegotiano stilo adaptatis, de quibus Disiligo by Corale

105쪽

gg Dist. IX. De cirrea. Gregor. Retrogr.

Dissertatibne sequenti , quod dico . verum comprobabitur. De ejusinodienuntiationibus reducendis, in praesenti Capite, agere mihi incumbit. Cum namque S. Patres , Historici, Omoesque Auctores , qui ante Greg rranam correAionem scripserunt ἔ gesta, dictaque semper enuntient secuα- dum veterem stilum ; at eorum verba liqui ob intelligenda ; sie ut etiam ad eorum observationes, de AEquinoxiis aut Eclipsibus, recte comprobam

das : eorum enuntiatio temporis , additione aut detractione quorumdam dierum, ad novum stilum seu annum Gregorianum est reducendum

Ad hujusmodi reductionis intelli sentiam, revocandum quod dixi ; Gregorium XIII contendisse, AEquinoxium Vernum, quod suo Tuo ad undecimum Martii retrocesserat, ad 2I ejusdem mensis redueere ς ubi tempore C. Niearni deprehendebatur: ad hoc decem dies ab anno correctionis deis tracti sunt. Et ne idem aequi noxium, ab eadem die supra aut infra recederet ; statuit, ex singulis quaternis centesimis annis tres communes agere. Porro decem dierum Ψquinoxii retrocessiI, non uno aut altero Saeculo

facta est ι sed per spatium fluxum ab anno 3oci ad I 6oo et si autem n

merentur centesimi anni, inter illos terminos exclusive sumptos, tres centesimi Bissextiles, & novem tantum communes deprehendentur ; ex quo liquet, ad decimum numerum dierum attingendum, annum 3 communem includendum esse. Hinc colligitur, Epocham reductionis Solaris seu reductionis AEquinoxii ad 2I Martii, Correctores definiisse anno aci I ; quo Saeculo transacto, annus 3 oo ex hypothesi communis fuisset ; diesque' intercalationis eo anno Omissa, inter decem dies tempore correctionis de

tractos , est connumeranda.

Epocli1 Solaris teductionis definita ; facile erit, determinare dies addenis deudos vel detrahendos , centesimis annis decursis, ante vel post illam ocham. PrImo quidem, per spatium decursum ab anno Io I ad 299 ς nulla est aeqitatio facienda ; tunc enim tempus Iulianum eum Gregoriano concordant, & per illud spatium AEquinoxium inter 2o & o Martii deprehendebatur, eoque tempore , observationes Astronomicae , diebus utrique stilo communibus, reperientur, Quod eomprobatione Eclipsium Cap. VII. issus Diss. N cauulis Astronomicis pusret. sequenta demonstra .

Secando. Aeeedente anno 3oo. una diex est addenda rempori veteris

ili : quia is 3 eo annus ex hypothesi fuisset communis, & omissio ejus

interesatae diei fuisset prima clies, ex decem tempore eorrectionis detrac-ris. Sed dices, post 3oci a Christo annum, congregata fuit Sacra Nicaena Synodus, qui indicendo AEquinoxium et I Martii , manifestum est , tunc temporis eadem die in Coelo contigisse. OptimE quidem. Sed AEquin xlum annuatim eadem hora contingere i possibile est, habet enim quam dam latitudinem sere 24 horarum et annis Bissextilibus est in majori descensa nemp8 2o Martii, anno tertio post Bissextilem, in majori aseensiuscilicet ar Martii. Quaedam AEquinoxia annua tempore C. Nicaeni a I Martii contietisse, quis negabit omnia AEquinoxia eadem die evenisse, quis assi abit attendens Sacra Synodus , quod in ratione Paschatis , melius estipud cel brari post AEquinoxium quam ahth,. diem ejus majoris ascensds pr EquinoxioEcclesiastico definivit.Quidquid sit,nital ex me profero. Correctore prosequor

106쪽

Cap III. De Reductione Temporis. 1s

prosequor , eorumque definitiones enucleo. Tempore correctionis decem dies detraxerunt Correctores , eosque anno Iuliano commodat uni et & iu umero eorum , annus 3 oo ex hypothesi communis includitur. Illi petitissimi Astronomi, aequationes omnes annis centesimis reserentes, diesque solidos, ut decet civilem Meletatem, aequantes ; Pascha sequi AEquinoxium quam illud antecedere elegerunt. Ideoque decem dies detraxerunt , in quorum numero, primus competit anno 3cio. Denique mea Elucubratici

Eclipsium comprobatione , calculisque Astronomicis , demonstrabitur. Redeamus ad propositum. Anno igitur 3 oo N sequentibiis eiusdem Saeculi annis, una dies addenda tempori Iuliano, ut ad novum stilum reducatur. Anno Acio, quia Bisse illis , eadem unius diei additio ad reductionem susticiet ; sed anno so ocommuni ex hypothesi peracto, duo dies temporis veteris stili adiiciciendi, ut ad novum stilum tempus redigatur. Anno 6 o. 3 dies , anno Too dies. Sicque caeteris annis centesimis subsequentibus communibus aut Bissextilibuς. Uti notatur in Tabula XIV. Si, ab Epoclia definita anno et or , fiat retrocessio ad anteriores centesimos annos ; dies ted uictionis simi detrahendi ab anno Iuliano , ni tempuqveteri stilo enuntiatum ad novum reducatur. Ratio hujus est, quia illis Saeculis & annis, AEquinoxium antecedit a I Martii. Itaque si tempus cujusdam fascinoris , vel obtervationis Astronomicae, sit a 2 oo anno post Christum inclusive ad Ioo ; una dies detrahenda : si a Ioci inclusive ad primum annum ante Christum , duo dies detrahendi ; si ab anno primo ad Ior , duo etiam dies detrahendi, quia annus primus ante Cliti tam suit aut debuisset esse Bissextilis. Si ab anno Io I ad et o I ; tres dies sitiat detrahendi.

ut ad stilum novum antiquum tempus enuntiarum reducatur. Et sic de caeteris. Quam praemitto reductionem, comprobatione Eclipsium plurium Scr-culorum Cap. VII demonstrabo, caleulis Astronomicu Dillertatione sequenti, unicuique eam comprobare fas erit.

Ad majorem intelligentiam , Tabulam XV reductionis temporis Iuliani ad

Gregorianum profero. Bipartita est haec Tabula in parte dextera, anni centes r-nii EpOchat Solari Gregorianae posteriores describuntur; in sinistra autem , suticentesimi eidem Epochae anteriores continentur, medium Tabellae charactere o connotatum tempus utrique stita commune profert. Dextera pars, ab anno 3oo post Christum exordiVRs , annos centesimos , cum numero dierum reductionis cuilibet congruenti, complectitur : qui dies annis Iulianis sunt addendi, ut ad Gregorianos reducantur. ita ab eo tempore, Atqui noxium a a I Martii versus calcem mensis retrocedebat, & additione praescripta dierum, ad eumdem a I revocatur. Ne prolixior fieret Tabella, ab . anno I ficio, quaternos centesimos Bissextiles tantum descripsi numerosque dierum iis annis reductionis congruentes e regione eorum apposui. Cumque. tres dies reducti mis unicuique quaterno competant , cuilibe L centesimos commitui intermedio congrue distribuendi et t.

107쪽

Diff. IX. De cim . Gregor. Retrogr.

Reductionis temporisDIES DETRAHENDI.L A XIV. Juliani ad Gregorianum.

DIES ADDENDL

Partem sinistram Tabellae ab anno Christi 2 oo incipientem, annosque centesimos Gregorianae Epochae Solari anteriores complectentem, eodemptorsus ordine Asposui. Dies reductionis cuilibet centesimo indicti, ab annis Iulianis sunt detrahendi, ut ad Gregorianos redigantur. Quia ab anno Christi aoo ad alios anteriores, .Equino turn antecedebat a I Martia , & dierum detractione congrua, ad eumdem a I est deprimendum. Anno Christietoo unius diei detractio praescribitur; quia ab eo anno ad Icio, uni taniatum die Equinoctium antecedebat a I Martii ἔ ab anno Ioo ad primum Christi anteriorem, bis characteribus 1 1 B desipnarum, binorum dierum detractio indicitur: quia tunc fit quin tum eveniens a 3 Martii, duobus diebus a et i processcrat. Ab eodem anno erimo ad IoI , duo etiam dies detrahendi, quia annus primus fuit Bissextilis locumque quaterni centesimi Binextilis obtinet et ab anno Io I ad 2o I , tres dies sunt detrahendi, ut temporis veteri stilo enuntiati, ad novum congrua fiat reductio. Et sie

Ut usus Tabellae exemplis notior fiat, revocanda ea quae supra tradidi, ρον. Sis Anno Christi 664 , die x Maij, Solis Eclipsis refertur a P rado. Anno 6oci, tres dies addendi praescribuntur in Tabella , ut congrua fiat ejusuaodi rediicito : quarto ergo Maij , stilo novo , conti Sit praefata Eclipsis. Die is Aug. anni Chiasti xi 79, Lunae Eclipsis suisse dicitur; Disilia

108쪽

Cap. m. De Reductione Temporis. pranno II oo septem dies addendos profert Tabella , ergo 23 Aug. anni II ς, stilo novo, desecit Luna. Similiter anno Christo anteriori et I , IV Mattii. Lunam defecisse inquit Ptolomaeus. Anno 7oo ante Christum . octo die. detrahendos indicat Tabella , ergo II. Martii praefati anni , novo stilo. eontigit Eclipsis. Sicque de Geteris. Hujus novi commenti demonstrationem modo proferte , praeposterus esset ordo ; ad ultimum Dissertationis Caput

eam remitto.

De aquationibus Gregorianis Lunaribus , annis centesimis, a coraremone ad Christum praeseritis , retrocedendo adhibenaeis : quibus mera vactarum Series singulis Saeculis, Epactaque Gregoriana , Dochae Christi congrua, demon atur. Ε Lucubrationibus praecedentibus, Gregorianus annus Solarix , ad pristina

Saecula usque ad Cesil tum , & ultra usque ad mundi constitutionem porrectus est : hine AEquinoxia dg Solstitia , quomodocumque 1 ptimaevis Christianis, aut a Sinagogae Hebraeis, aliisque Auctoribus computata fuerint; diebus mensium , novo stilo, computatis, restituta sunt. Adeb ut in omnibus perantiquis Saeculis , quae Tabula XVI compIectitur; AEquinoxium Uernum Inter aci dc 2I Martii, Autumnale inter et a N a 3 Septembris; Solstitiunt Astivum inter at di et a Junii : Hyemale inter at & a et Decembris deprehendi necesse sit. Quod si secus res se haberet, profecth Gregorianam

sorrectionem in aliquo claudicare, apemim erit. Nunc vero operae pretium est, Lunarem annum Gregorianum , ad cadem Saecula protraherese Ad ejusmodi elucubrationem, aequationes a Correctoribus statutae, praeteritis centesimi r annis , retrograde sunt adhibendae G ut Epaetatum Series cuilibet Saeculo Epactaeque singulis annis congruae , innotescant. M tam arduum opus , tantummodo ex Correctoribus novi ; aurium 16oo suisse Bissextilem, quintum numeri aurei aut Cycli Dccemnovalis , Seriem D. majusc. Ab eo incipientem , Saeculam sublequens percurrisse ; Epactam Noviluniorum XU, Pleniluniorum II ei congruisse ; fuisse quoque centesimum numerum novi Cyeli Lunaris et scio annorum : ex hiseertis, evidentibus, & ab omnibus admissis argumentis, aequationes Luna-res, praeteritis Saeculis usque ad Christum dc ultra competentes , colligenis dae sunt.

Tabulam XVI jam praemisi , ubi quaterni eentesimi anni Bissextileς , aliique intermedii communes, pro computo Solari designati sunt. Modo

eamdem prosequens Tabulam , caeteras aequationes Lunares inquirere , iiDdemque centesimis annis adaptare, Recesse est. Primum quidem , cuncule centesimos communes, quibus statum Lunae competere , Correctores statuerunt ; characteribus consipno. Ad significandum , his annis immutan dam esse Epactarum Seriem, nisi fiat compensatio

109쪽

Deinde in prima columna, numeri novi Cycli Lunaris, seu terna saecula saltum Lunae habentia, sunt connotandi. Ad hujusmodi irquisitionem petis pendo, annum I Soci suisse centesimum hujus Cycli ; hinc rectd colligi-wr, centesimum annum praecedentem Isoo fuisse ultimum Lunaris Petiodi; ideo characterem o ei ascribo. Hinc etiam liquet, ex dicti3 Dus. g. cap. a. centesimum annum praecedentem scilicet annum I oo, fuisse octavum tetis num centesimum annum ejusdem Cycli, cui competit octavus saltus Lunae rqua de causa 8 ei praefigo. A quo ascendendo, alios centesimos annos, suis humeris eoi signo et quo retrogrado computo . anno Christo anteriori 1 ooi desiisse hujusmodi Cyclum, & ab anno antecedenti Iooa incepisse. comperitur ; ideo anno IC o I characterem o appono , a quo aliam ascendentem Petiodum prosequor. Quam incepisse deprehendo anno 3yoa, qua de causa anno 3Fo I. Eumdem characterem o praefigo; a quo usque ad principium Tabulae, numeros congruos singulis ternis centesimis annis adscribo. Quo peracto, in tertia columna , e regione numerorum primae, hos charactetes Salt. describo : ad significandum , his centesimis annis , Sal tum Lunae faciendum . immitandamque Epactarum Seriem , nisi Salius cura statu Lunae fieret compensatio. In quarta columna, congruis litteris majusculis aut minusculis Epactarum

Series designantibus, centesimi anni tum consignandi ; e quibus totius

compuli Lunaris concinnitas pendet. Pro quo advertas velim , tres esse characteres annorum centcsi mortim, ad Gregorianam . correctionem spectantes;

videlicet status Lunae, ejus Saltus, & BIisextus ; ex his, quilibet cente si mus annus necessario unum , plerumque duos congeminatos habet; ex illis. Epactarum Series eis congruens est colligenda. In computo directo, ejusmodi inquisitio Serierum , annis centesimis competentium . satis difficilis habetur : sed in retrogrado , est intricatissma. Facilitatis gratia , quasdam observationes ex Tabula VIII praecedentis Dissertationis deprompsi ; quae

Tabula tametsi directo computo sit constructa , retrogrado tamen aspectu eam perpendi , ut a notis ad incognita pervenirem. Observationes autem , omnes occurrentes casus compuli retrogradi complectuntur: & sic se habent.

110쪽

OBSERVATIONES , AD EP A CT ARU MSeries annis centesimis retrocedendo congrue adaptandas.

x Status Lunae

ς Bissextil. eum Saltuante statum ante statum eum Salcia ante Bissextilem ante Bissext. eum Saltuante statum ante Bissextilem ante statum cum Saleuante statum ante statum superior Series assumenda eadem ac infra.

eadem

inferior superiora

eadem. eadem

superior. superior. Quae observationes, earum applicatione, perspicuae evadent. Novi ex Correctoribus, anno I 6oo Bissextili Epactarum Seriem D majusculam congruerta tio cognito , caeterae Series centesimis annis anterioribus convenientes, colligendae tunt. Centesimus, qui primus ascendendo occurrit, est annus Iso ohatum Lunae habens : quamam Series est ei ascribenda λ ex observ. 3 , eadem et quapropter litteram D majusc. ei praefigo. Ante annum Is no statum I unae habentem, adest annus I statum cum Saltu conjungens; quaenam Series ei competit ex obs D Ea .quae in Tabula VH expansa, est Sil- Ierior nempe E majusc. ante annum I oo adest annus I 3cio statum Lunae abeii , quaenam Series ei debetur ex observ. a. Eadest, nempe E maiusc. ante annum I 3. o occurrit I aoo Bissextilis , quaenam Series ex observ. g. superior scilicet F majuseula. Sicque prosequendo retrogradum computum, perveniemus ad annum Christimo statum Lunae habentem, cui congruit Series N majuscula. Ante eum est annus et Christo anterior Bissextilis. di quaterni centesimi Sedem obtinens s quaenam Series ei competit ex observ. g. Superior nempe P majusc. Ante annum I. Inscriptus est annus Ior statum saltuinque Lunae habens, quaenam Series ex obs. 6. Eadem . videlicet P majusc. Ante annum ror , adest a I statum Lunae habens, quaenam Series ex stbserv. a. Eadem P majusc. Sicque porrigenda computum ad ulteriores annos centesimos primos, deprehendetur, anno xvii statum Lunae cum ejus saltu habenti, congruere Epactarum Seriem C majusc. perficiamus Tabulam. Quinta columna , numeros aureos, fingulis centesimis annis competentes, colligit. Illi autem numeri retrograde habentur . continua detractione nu- meti Quinarii, , numero aureo centesimi inse oris ; commodando ei novemdecim, cum ad substractiouem opus fuerit. V. Gr. anno r6o , quinque numeri aurei numerabamus; ab eo detractis quinque, nihil est reliqui: ideo anno tyoci adscribo I9. e quibus detractis quinque , anno I AOO quatuordecim congruunt, e quibus detractis quinque, residuum s competit An I3oo, & sic de caeteris. Cognita centesimi anni Serie, ejusqne aureo numero, Dactae Noviluniorum

M iij

SEARCH

MENU NAVIGATION