Relatio de studiis Iesuitarum abstrusioribus nunc in gratiam praedicantium Lutheranorum, qui Augustae Vindelicorum quintum Euangelium praedicant, ad Lydium veritatis lapidem admota & probata. Per Iacobum Gretserum Societatis Iesu theologum. ..

31쪽

cifixi issu Christi ; nec id Iutherus improbat, retiner

huncmorem posse puto. Patrum aliquemfuisse limbam ex priore Pet. cap. manifeste colligituriiqua causa fuit, cursaηθi in v teri Testamento non fuerint inuocati. 'HOS tres articulos obelo consedieneabsique mora risdicantes;& suum Cafidi datum ad palinodiam adigent, quam canet non inuitus,ut haec eius verba indicant. Licet, visu metuo, adhuc multis θ crassis possim teneri erroribu . quia in Papam natus ct educatus sium, tame increditabiti utilia perfundor νel tantillum luminis conβαιι-

tum Vt idem mihi nunc accidat, quodcaeco, cuiDominus oculos aperuerat, qui ex longinquo cernens homines tanquam arbores ct carduos, est intuitis. De a

boribus meminit quidem Marcus cap. 8.sea unde, nisi de suo, huc carduos intulit proselytus Vtcunque sit; Praedicantes suo Candi- ldato offam melle saporatam obiiciant cum triobolaris Zythi pocillo; nee morabitur, quo minus Christum Deum;& beatam Viris sinem, Deiparam esse abnuat. Nihil est tam a fide alienum, quod ventris caussa' non sit promptissime sibi hpersuasurus.

32쪽

I quis unquatri in rerum natura libellus exstitit, cui nomen F mos libelli examussim quadrarit; is certe est iIle ipse, de quo in praesentia loquimur:nam primo atrocissim4 Iacerat vitam, mores, & famam non unius Se alterius priuati hominis,sed integri ordinis. qui per totum Christianum orbem diffu

sus est.

Secundo libellus istepubliee sparsiis & M.

spersus est non tantum manu exaratus,sed re typis excussis, nec Latine duntaxat, sed Se GermanicE, ut eo plures mendaciloquentia sua in ficeret,& venen/tissimo t.bo corrum.

Tertio caret Auctoris nomine. Nec appa rei nomen typographi; nec loci,in quo pra Iosubiectus fuit; nec eius, qui ex Latino in Germanicum sermone transtulit. Quae omnia manifesto sunt indicio, istos non vera scribere & prodere ; sed iis, quos od&e, c Iumnias struere; inque bonum eorum no

inen ac famam sycophanticὸ grassari S ba chari voluisse; si eo . qme in hanc Relatio

33쪽

nem congesserunt, crimina sunt, & quidem vera; non criminationes: & s probationes suppetunt; quibus freti latitas tantorum scelerum conuincere queanticuὰ hon in medium progrediuntur Z cur non id quod agere possunt; agunt, Reinq; publicam & Ecclesiam factione& coitione hominum tam sceleratoru in liberat in deuotioη- siue ac salutis L s qui se custodiamgerit, inquiunt Valentinianus bi di Imporatores; ηοmensivum profiteatur, o qva persem οβm mellam persequenda putauerit,

sieni, quod si assertionibus fluis νeri fides fuerit vitu-iata,laude maxima, praemium a nosra clementia sit relaturus. Cur hanc rationem agedi contra Iesu itas non inierunt Relationis huius A u-ctor,Interpres, fautores & editoresλCambithon Augustet erat; Augustae huc famosumi,

hellu consarcinaum Augustanis Praedicanti- bus dedicauit. - caussa, quod ad amplicsimum & aequissimum eius 'rbis senatum haec tanta crimina non detulerunt, si eorum veritatem monstrare poterat Magnam profecto solidamque a senatu illo iniissent gratiam, &se una eademque opera liberassent Praedicantes a perpetua illa molestia, quam .

capiunt ex aspectu Collegii Augustant; neq; enim iustitiae do hones alis amantissimus senatus i

34쪽

natus vel ad horam, sua in ciuitate, Iesu itas toleraret, si eorum collegia, non virtutis &religionis, sed talium scelerum & flagitiorum latibula forent; qualia Relatio is a. de Iesu itis impudentissime comminiscitur: An Cambit hon cum suis Praedicantibiis timuit illam legis appendicem ληνerὸ minime hηcν νa ostenderit, capitali poena plectetundil ideo ad senatum Augustanum accusationem illa luam deferre horru it 3 Ita, opinor; Quare incolumitati suά tutiorem viam ingressuS est, proculdubio Praedicantium suasu & ductus qui tamen, si Euangelium in pectore, non in solis labris haberent; manibus pedibusq; eniti debuissent: ne Cambit hon potius famosi libelli Scriptor & Auctor, quam legitimus a cusator, & in publico soro contra Iesultas Auctor esse vellet. Nam si rari fides a spertim tam in vitulafiatur, praeter Iaudem maximam, praemium quoque a senatu reportasset: nec fieri poterat, quin tam laudis,quam praemij portio aliqua ad Praedicatites redundaret.

. Quam autem famosis libellis nulla sit hahendatides; multis rationibus ex lege, Si quiv mssem, desumptis ostendi potest. I. Quia huiusmodi libellus, eum, in quem scriptus est, non efficit infamem. Ita enim edicit lex: Em modi auum libιssus alimus, hoc est, eius,in

35쪽

r RELAT. CAM BILHONICA. quem scriptus est, opinionem non laedat. Nihil ergo infamiae ei inurit. Habetur igitur a Lege pro falso, mendaci, sycophantico &cria minatorio. II. Quia lex Auctori capitalem poenam decernit. III. Nec authori tantum.

ted & inuentori de lectori; qui tam nefariam

chartam e vestigio non aboleverit. Ita enim

Lex. Si quis Uum libellum edomi, siue in pu

blica. νιI quocunque Iaco ignarus repererit: aut com. rumpat prius,quam alter inueniaLauinusti confiteatur inuentum. . Si vero non statim easdem chartulae

vel corruperit, vel igne consumpserit, sed νim earuns lmanifestaverinflat,pe quasi auctorem baiastinodi d tim capitali sententia subiugandum. Vae capiti b us vestris, o Cambit hon, o Praedicantes, o Ver ser Germanice, o Typographe, si legum se ueritate vobiscum agatur. Uam ergo fidem mereatur ille libellus , cuius Auctor, ae pr- spagator supremo lapplicio afficiturῖ Necdus ciuile solummodo omnem iusmodi libellis,& in iis etiam RELATIONI Praedicanticae fidem abiudieat; sed & ius C nonicum ι ut planum fit ex poenis, quas in eiusmodi libellorum architectos statuiti RQA. Qui in alterius famam public. scripturam, aut

verba contumeliosa confinxerit, o repertis scripta ηοη probauerit Jagestuari, o qui ea prius istumerum a flata rast auctorisfacti usam is rurea '

se videt i

36쪽

C A s T I O A T A. 33. videt ergo venerabile ministerium Augustanum, se cum sua Relatione & Relationis Fabro, neq; Ciuilis, neque Canonici I uris beneficio fidem mereri. Qiram enim fi-

dem mereatur ea charta,cuius Auctori,prΟ-

Pagatori & approbatori flagellatio decerniturὸ Iam nunc suspicor,audito flagellationis vocabulo, comam stare Volcio, Lutherani Ministerij Augustat Antistitu& vocem fauci. bus interclusam haerere: cum enim usq; adeo horreat & abominetur liberalia illa flagra, quibus nonnulli pietate ducti sua in terga animaduertere consueuerunt,ut in Virgide- mia Volciana vidimus,multo magis execra hitur illa, quae a lictoris valida manu proficiscuntur; & tamen horum se reum fecit una cum suis collegis; hoc ipso, quod bane s mosam Relationem sibi inscribtunscriptam que evulgari & per Lutheranorum conuenis, licula dissipari passus est. nam aliter eum suis symmystis euadere non potest; nisi ut ea, quae Relatio illa complectitur, vera esse iuridice

Probet. At quando hoc praestabis Volci N unquam poteris. Non sire ruperis. Dices. Quid ad me , di gregales meos illa

Relatio λ Τaceo alios titulos,quibus te con cernit. An non 'et hoc unico nomine ad te ti tuos pertinet,quia inuentam,imo vobis oblatama

37쪽

is RELAT. CAM BILHONI CRlatam & ministerii vestri nomenclatura insignitam , non rupistis, ut lo Quitur Canon, vel, non corrupissis, neque igne consiumpsistis, de vim Relationis manifestotta, ut loquitur lex Ciuilis. Quo ipso in communionem facinoris.

quo se obstrinxit; di poenae, cuius se Relationis Auctor reum fecit, venistis; nisi Volcius cum su is poenam Caesarei Iuris malit ample cti;de quo ei nullam litem inouebimus. In eodem loco Iuris Canonici seu Decre- lti percensetur ex S. Gregorio libelli Famosi casus, & quid in eius opificem constituerieadem sanctus de summus praesul. Qui dam maligni stiritio consilio repletus contra Castoretum No

rarium. ac restonsalem nostrum nocturno silentio in publico ciuitatu toto contestationem possit in eius cν mine loquentem, mihique etiam de facienda pace cal-I de contra uenteni. Et quia, quisquis peraciter qttitur, hemetipsium innotesiere non debetformidare. oportet, ut publiιe exeat, o quacunque in contestationestiua loqui prasiumpsit ostendat. Quodsi non exi rit, neque publice confessi uerit, quisqvu istest, qui hoc agere praesumpsit, vel consensium in ranta iniqui. tatu consilio praebuit, ex Dei, o Domini nostri sesachristi stiritu definimus, ut Sancti eius corporis . ct sangu:nis participatione priuatus sit. Si verὸ, quia Iu tet, ct quoniam nescitur, teneri ad disiciplinam non

let ,sitant; mali - - , etiam probibitus, corpra

38쪽

tu visione percussussit. νrfastax, acpestiferasancta Ecclesia torpore sit diuisem. Haec in Auctorem libelli Famosi S. Grego. rius,&exillo Ius Canonicum. Vnde iterum elucescit, libellos eiusmodi fide & approbatione indignissimos censendos esse; neque ullius boni prudentisque calculo corroborari posse,quandoquidem eoru in cusoribus tantae poenae irrogantur; tanquam hominibus ciuili & Ecclesiasticae societati perfficiosissimis. Ne tamen exsolo Iure ciuili 2Canonico praedicitibus aliquid de libellis famosis degustandum apponam; accipiant γ haec ex Legibus Francicis fercula Siquiit uemfuerint L.ι.ς .

tur. Non igitur amplius estis , o Volci,&vos volciani socii ,praedicamenta; sed anuhemata; quia libellum famosissimum non tantum posuistis in Ecclesia; sed&per Ecclesiam la- tissime sparsistis. Alibi eaedem Leges Franci-

eae. Is,qui in blasbemiam alterivi cantica composue- Lib. .cep.rit . vel qui cantauerit ea, extra ordinem rindicetur

Nam lex exiliari iubet res qui libellosomo's excogitant, aut proponunt. Si Iuris ciuilis poena Prae, dicantibus nimis videtur rigida; hanc Francicam eligant; non obstabimus , quando-

39쪽

. RELAT. CAM BILHd Ic . ouidem cum illis non summo iure, sed ni tatiore transigere cupimus. Illud Praedicantesimo pectore abdant suadeo.Non tantum v, qui malarictum, aut conamium dixerissam Uin secitur. sed θ u, cuinc si factum espatuerit. Infames ergo sunt Volcius&sodales , quorum num tot maledicentissima conuicta innocentibus Cambit hondi ix a. Sed haec talia videbuntur sortasse Praed1- cantibus nimium prisca,&ipsa vetustate iam vacillantia, vel potius contrario usu an abu-ΩZantiquata Sabrogata iura;quia ea in tempora incidimus, quae laudantsemper antiquita-um,t ' η-ὸ de die riuunt, ut Tertullianea pnr

si utar; Videant ergo quicunque ita sentiune nouam Caroli V. inuictissimi Imperatoris, contra libellorum fainosorum concinnat res , sanctionem latam de promulgatam in Comitiis Augustanis anno Domini M. DXLVIII. Sed quia prolixior est, & Germanico sermone concepta; eius Latinam Epi- tomen ex Carolina Nemesii Georgii Remi adscribere placet;ut etiam hinc planum euadae.quantum fidei Relationi Praedicanticae denua agimus, habendum fit. Ita ergo Carolis narum constitutionum Paraphrastes RG

Lui creaviam alteri in prefecerit,

40쪽

ιιn amosum, titulum,epigramma, carmi i,pictu ram, aliariinfamam ia his, siripserit, ct ediderit, proposuerit, decantarit, staserit; neque nomen, quod

in sacrafante impositum sibi habiet, o tireno me, quod Hamilia Uurpat,su riplisit, 'otest autem quinus

per leges inuentis,achriptu μνε ηοmen ιntegrum prae ygere, σ addere; imo vero debet.ὰ Atque u eo libello. aut carmine iniuste innocentu famam suggillet, ais, iacerer, eundems oneret, reums dicat eorum crim-num , Ob quae, siprobaripossent, iasivi sanguinu paen. . subsiceretur; si deprehendatur auctor, ea poena. hecundum aequissimum talionis m,quamfamoso, mendaιLque libello irruari conuitium passo νoluit, plectistriptorem in θυι est. Neque obstat, vera quem probra alteri obiecisse, o ingestis; quod puniri debeat v, qui quemcunque alio, quam debuerat miti, di mari artentarii csisci quandoquep-n intινdum murius. Adi enim ad tribunal p.rust , νbi , cum suis assertioinus rari fidei Asset opitulata, laudem isa-xim .m, o pramium consecutus esset.

Hactenus Nemesis Carolinat ubi vides: supplicio in actari, etiam illum, qui vera crimina de alio spargit modo illegitimo, qualis est iste,per publicam scripturam;dissimulato nomine, genere, statu. Sunt quidem nonnulli Iurisconsulti, qui εοδε dictum Pauli in L. 18. ff. de iniuriis: Eum, quiso tem infamavit, non esse bonum θαρηβm ρb is. sti,