장음표시 사용
161쪽
Respice ruricolas pastores Numine iussos Huc properare sacro, nostris nunc vocibus adsis. Pabula da laeto pecori, faetumque feracem, Frugibus 4ravidas messes quin ruris alumnis bone da facilem victum, longaevaque fata, Nostraque felicem comitentur tempora pacem Tu tamen ante alias longe Sanctissima Virgo Reetorem connixa poli, nunc annue votis yos Iste animo intrepido firmavit singula vobis Ecce Deus, risu facili, quo temperat astra, Atque serenato depellit nubila coelo. Ite alacres igitur communia gaudia cunctis
Pandite, pastores, Natumque edicite Christum.
162쪽
De uictoria navali Mnctus Veneti, contra
VId erat adducta Neptunus in aequora Classe
In sua velle Scytham ponore regna pedem ἔΤune ait uxori quales tenae raria fratris Nata Olim poenas Laomedonte dedit; Cecropiae aut nepti quales Colophonia Arachne, Aut quales Vati Marsya Pierio Tu quoque, Turca mihi tales dabis improbe poenas ἔ
Accipe venturae Unc monumenta necis.
Dixerat, magnum dextra rapit inde tridentem, Et pelago classem subruit ille suam. De eadem. Ut quondam indutus Vultum, exuviasque Leonis Terrori cunctis turpis Asellus erat; At spolio nudatus, hero quo recognitus ipso Ridetur cunctis, quem timuere prius: Sic Turca Hesperias qui dudum terruit Urbes, Christicolas bellis in sua fata trahens Nunc iacet amissa Naupacti in littore classe, Ridiculus cunctis queis metuendus erat.
163쪽
t lium Caes. Maligerum. DUm gravis Heroos molitur Caesar honores
Et sua cuique serit facta, genusque Duci, Ipse ubi sit dubito e Genio nam versus in omnes Haud una meruit sede tenet locum.
d Didium Menagium Dpscende Pindi vertice , Lesbium
Dictura mecum, Melpomene, melos, Pulcherrimam qua Galliarum Sequanicus rigat amnis Urbem. Docto canendus nunc mihi carmine Lux Galliarum, Menagius meus: Qui vos colit quem vos amati S;
Qui Superis, amicus imis Hunc, ceu perennis vis superantium Ripas aquarum, plura per Ostia Nilum in procellosos ruentem AEquoreos iubet ire campos 3
164쪽
Vis magna mentis, Venaque nobilis, Totumque vestri plenum,in Apollinis ;Per saxa b c sertasque silvas Expediunt ad amoena Pindi. Nam sive Graecis 1 e Latiis modis, Heroas astris condere seu faces Cantare Cyprias Etrusca, Aut patria properat Ioquela; Regina ut ales, despiciens humum,
Fertur 1upremum clarus ad aetherar Non dente livoris premenduS,
Non Stygia rapiendus unda. Sed quid meis te versibus gidi, Laudare tentes quid dare lintea
Tam parva vastum per aequor, Artis inops viduusque remis Diceris uno a te Renerio, Summo Latini carminis alite
Ni Gallica malit Camoena Aut fide te celebrare Ibera; Seu sinu stupendum cogitet Italari Namque hac stupendus his quoque Uatibus. Qui pulchra nati sunt ad Arni, Qui iboris rapida ad fluenta.
Utrumque vestrum sospiter, a precor, Riden benigna luce die spiter: Clarosque vos fortuna longum rvet, incolumes, per annos: Ut clara nostri nomina saeculi: Ut clara vestri proesia Principis;
Franci genum mperio subacta. Victo marum rae nescia gens agum Tardare cursum ipsa addere gestiens Belgas triumphatos paternis Finibus, imperioque Gallo. Nil Gallicae non emient manus,
165쪽
In medios Lodovicus hostes. Sed quo triumphos . Musa, per inclitos, Incedis audac desine . desine Τam grande nomen , tam Verendum, De terere ingenio impotenti.
Ad Petrum Sembum cardinatim . DUm nitet eloqui , rubro dum splendet amictu,
Purpuream e trum quis neget esse rosam 8 Est rosa, dum loquitur, redolet sic namque disertus, Est rosa purpureus, sic Osa namque rubet.
166쪽
Up. is medulla ci im intim S, Amor, papilli quid roseis lates ξ
V licet ut Iut re a fallere quid paras, Complet querelis quae liquidis nemus Q hanceas clausam Cupido viminibus, digito lacesus Te dia rara II nunc semis r ah miser Tene micellum sic teris ocia pAt te lupat iras pharetr . E calamos vinumque cestum. Et erra vernat cernis ut emicat
Pt 2 Pet quae fluviurn salubri Te nunc puellae te Veri Vocant, Tit floribus implicant: D mis . heu dormis coma, atqze
Sed surge surge. terge oculo manu ἔMuo heu Lyaeo num malidam pudete seren SAd media recuba. se luce λ
167쪽
Iam sume ornua sume faces Amor rInfecta amaro jam cape spicula Absynthio quae melle circum, Sed levitet Cytherea sparsit.
Tela in protervos mitte juvenculos, Accende molles igne puellulas, Arcte revinciens amore Instabiles animos tenellos. Alcus juventam spernere non dee et Tuos , Aprilis cum tepidus redit: Est turpe non tuos fovere Igniculos penitus puellam. Miratur altos . aspice, vertices
Pompejus Haemi, proximus assidens Apollini & ducente Baccho Pierios adit ipse fontes Nec ictus umquam vulnere adhuc tuo, Collumque saevo non domitus jugo, Et Pana laetus, Gocosum
Antra docet resonare Iacchum. Cantat furentis munera Liberi, Cum vina truncis, mellaque decidunt e Sed arma, quae vibras lacertis, Arma diis metuenda temnit. Huic ergo blandas iniice flammulas, Huic usque lentus pectore inhaereas, Et coge crines coge ocellas Hunc dominae celebrare dulcis
Quod si feroces incutiunt tibi Vultus pavorem, nectite incula Iam dulce dormienti in herba, Tuque Amor,&quae Amathunt regnas, Sed quid supremos, quidnam ego coelites
Quo Musa tendis non levem to Musa decet monui sic divos.
168쪽
Statis nuper pulchrum ver Iaetus agebat Musarum callo Julius in gremio: Nunc jacet hic heu, veluti flos tactus aratro Non acet in inquam Phoebus ad astra tulit. Ejusdem. Laetitia urbis erat vivus modd Iulius, at nunc Mortuus aeterni causa doloris erit. De Gratiis. Coelestes Charitum quondam dum forte lavantur, Subripuit vestes, abiitque Amor, hasque reliquit in foribus nudas, castoque pudore rubgntes.
169쪽
Ad P. Virgitam Maronem Paribentatem. ELoquii splendor, Latiae spes altera linguae,
Clare Maro, tanta quem felix Mantua prole Romanum genuisse decus per saecula gaudet, Quis te terrarum tractus, quotus arcet Aserni Circulus p an raucam cytharam tibi fuscus Apollo Percutit, nigrae contexunt verba sorores, An ius Elysiam permulces carmine sylvam, Tartareumque Helicona colis Pulcherrime vatum Et simul unanimis tecum spatiatur Homerus, Solivagique canunt Phoebum per prata Poetae, Orpheus ac reliqui, nisi quos violenta relegat Mor propria conscita manu, saevique magistri obsequio, qualis Lucanum in fata canentem Impulit,is venas medico dedit ille cruento, Supplicii graviore metu, mortisque pudendae. Sic sua Lucretium mors abstulit, ac ferus ardor Longe aliis, ut fama , locis habitare coegit. Qui tibi nunc igitur comites, quae fama Iibentet Audierim quantum vero tua somnia distent Et vagus Eneas portaque emissus eburna. An potius coelo regio tranquilla beatos
Excipit, ingeniisque arrident astra serenis Post Stygios raptus, spoliataque tartara summi Regis ad adventum, magno cretamine via Ιω
170쪽
Impia quae pressit Stigmatis limina plantis.
Stigmatisque potens aeterna repagula paImis Fregit, 'orrisono convulsit cardine valvas Haec ego nosse velim, tu mundo si qua silenti. Umbra recens, nostra venient tibi forsan ab ora. Quis tua cara tibi loca nunc, totidemque Iibellosi Exitus excipiat nostris simul accipe verbis. Parthenope infelix rapto gemit orba Roberto, Μultorumque dies annorum sustulit unus Prospera nunc dubiis pendet plebs anxia fatis,
Innocuamque premunt paucorum crimina turbam.
Optima finitimo quatitur sine fine tumultu Mantua, magnanimis ducibus sed fulta recusat Invicta cervice jugum, ei vilibus usa Illa quidem Dominis, externi nescia regni. Hic tibi composui quae perlegis, ocia nactus
Ruris amica tui, quonam vagus avia calle Tusca sequi, quibus iri pratis errare soleres, Assidue mecum volvens, qu1m fluminis oram, Quae curvi secreta Iacus, quas arboris umbras ,
Quas nemorum latebras, Collisque sedilia parvi Ambieris, cujus fessus , seu cespitis herbam
Presseris accubitu, seu ripam fontis amoeni, Atque ea praesentem mihi te spectacula reddunt. Quae patriae fortuna tuae, pax quanta sepulchri, Audisti quid Roma parens, hoe quaerere noli Hoc melius nescire puta melioribus aurem Ergo adhibe, cierum successus disce tuarum. Tityrus ut tenuem senio jam perflat avenam, Quadrifido cultu tuus ut resplendet agellus, Ut tuus AEneas vivit totumque per orbem Et placetin canitur, tanto quae ad sidera nixu Tollere conanti mors obstitit invida magnis Principiis; miserum AEneam jam summa premebant Fata manu, jamque ore tuo damnatus abibat, Arsurusque iterum pietas Augusta secundis Eripuit fiammis, quam non morientis amici