장음표시 사용
151쪽
ordine dispositi ustorum jussa tenentes. Flexit inops animi trepidas Solymanus habenas Non ausus tentare novi discrimina Martis, Cuncta timens, solitosque aliis mutavit amictus, S. Ignotusque suis patrias aufugit in oras:
Terga dedere suo vacuae ductore caterUse ἔEt quo quem fortuna tulit, me lege . sine armis Palantusque vagique suas referuntur ad oras; Profuit hybernis fugientibus imbribus auctus Danubius gelidaeque nive tenuere sequentes,
Quos tum laudis amor longe ad majora tulisice Facta modum reliquis forsan factura periclis. Sed vetuit fortuna, Deusque, ut Caesai habere Posset ubi innumeris sese exercere triumphis pTunc , ubi nulla data est optatae copia pugnae Protinus Hesperias vertit se victor ad oras Caelat Scismatio statuit de Rege trophaenm, lCoelitibus, meritosque aris indixit honores Parte alia impatiens irarum Caesar in undis ,
EVentum renovare parat, missisque repente
Classibus innume iis incautos opprimit Afros, Atque hinc ingentes ubi erant Carthaginis arce SHaud procul , antiquum sub proditione Tune tum Occupat, e patrio pulsum secedere regno Cogit amicitiae praetens nomine Regem, Et longa exilia, .longinquas quaerere sedes. Non tulit hoc Cesar, subito sed comparat omnes, Quas habet in ditione rates . citiusque relatu
Eiicit infestos Libyeis de finibus hostes, Disiecitque mari classes, atque ignibus hausit, Multaque quod longe ante alia est memorabile facta
Millia captorum, quos saeva compede vinctos Barbarus obscura clausos in rupe tenebat ἔMolibus eversis quae arceris ostia duri Undique cingebant, superas eduxit ad auras et Et quot Nec votis poterant sperate solUt OS, Muneribusque graves patrias dimissi ad urbes;
152쪽
Advocat,& sceptrum laetanti reddit vinar a Non fuit Ismario toties tentasse Tyranno Fortuna sine laude satis sed rursus in arma Fertur, cinsano bellorum flagrat amorer Ac , veluti Herculeae reparatur hellua Lernae, Majores reparat terraque marique caterVase Obruit arva viris. totum classibus aequor. Quot neqnc Threiicias Xerses traduxit in oras. Per medium cum navit Athon, neque littore ab Indo Demens Leucadiae traxit Cleopatra ruinae.
Miratur riton imis Neptunus in i dis Extimuit sortita rapi sibi jura tridentis;
Et celer Herculeas aufugit ad usque columnas. Iamque animo totum terrarum concipit orbem Barbarus, haud fidei memor, rectumque plumaue Spernit, cincautos neglecto foedere pacis Aggreditur Uenetos, Phaeacumque obsidet arce S, Et late ferro populatur,' ignibus agros, Quodque potest genus omne mali Phaeacibus infert. At contra Veneti, quum se videre nephando Marte peti, toto extemplo conamine nixi Instruxere suas quotquot potuere CarinaS. Illic Euganei convenit turba imavi Vincere sueta mari volucresque aequantia cursu Rostra Liburna notos nec non Mavortia pubes Illyriae manus aequoreis siueta triumphis,
illic Dictaeaeque rates quibus omnis in armis Gloria dissicilique arcu, levibusque sagittis. Adjungit sese socium, cui credita mundi
Cura . caputque datur triplici irradiare Tyara. Nec Caesar negat auxilium Uenere tenenteSSceptra maris Ligures, necnon Trinacria pubes, Et Melitae a Rhodo veterem murata figuram: Tum, qui nubivago Balearica littora plumbo Nota colunt, herbasque legens Sardous amaras
Quosque Pyrenaeis Hispania misit ab oris, Quam Baetis , quam findit Anas, major Iberus. Et Tagus auriferis quam nobis irrigat undis;
153쪽
Qui sinuosa colunt Tyrrheni littora ponti, 'Venerunt ad jussa alacres sub nomine magni Caesaris Ismario cecidit spes fracta Tyranno; Extemplo rapit inde fugam, cursuque citato Navibus, infandum' amissis, sparsitque per aequor Threicias refugit formidine victus ad undas. At vos, quos sancto unxerunt foedere Divi,
Tuque adeo Caesar, cui se fortuna perennem Dat sociam, virtusque Ducem eui terra fretumque Et conspirati famulantur ab aethere venti rNamque tuis meritis hic , qui nos continet unus, Non latis orbis erat alias tibi numina terras Atque alium tribuere orbem, quem coelifer Atlas
Nescit, a summo Phaebus miratur Olympo ;Unde tibi pleno coelestis copia cornu Advehitur, magnumque argenti pondus lauri, Divitiaeque aliae, quicquid natura creavit. Ite alacres, properate citi nil estra moretur Arma Dei ducibus nobiscum Fasque piumque Et pietatis amor, causae & melioris honestastri tandem plenis veniet victoria velis.
Cauedorus, ct Arganibus Pastores. Cal. Aspicis, ut saturi Iudant per prata Capellae,
Nec duleem Cythi sum, aut Salices pas cantur amaras, Arrectisque eane stent auribus et omnia circum Tuta vides tu eicio quid miserabile tristi Fronte foves ducisque alto suspiria corde. Quin age, dum laetas haec populus efficit umbras, Et Zephyri movet aura nemus tenuique susurro Praeteriens vitreis it lynius obstrepit undis; Cantando aestivi fugiamus taedia Solis. Sentiat Illyricus post saecula multa Leontes, Vermanusque pater, quod Maenalus ante solebat
154쪽
Mirenturqna suos si qua est ea fama nepote , Hadriacum nemus Arcadicis obtendere Sylvis. Arg. Ergo ego qum incae orenti in margine rip'Silvestri laetum carmen modulabor avena. At u noster amor, tu nostrae gloria gentis,
Immiti absumtus fato Pontane jacebis; Munera nec gelido dabimus suprema sepulchro pNon sum adeo veteris Calidore oblitus amici,
Nec me adeo immemorern fecerunt gramina Lethes, Ut non spiret adhuc cineris mihi semper amati Gratus odor teneatqUe meae claustra intima mentis Quin potius Pontane tuo repetamus honores Tertia namque lubest , postquam te amisimus, restaς, Ter sine te pingues lacubus calca Uimus Uas, occidis ante diem, medioque abreptus in aevo Occidis heu nimium coelo confise maligno Nam te dum chari trans aequora vasta Vocaret
Fratris amor, propriae nulla est tibi cura salutis. Sed ruis ignotae in manifesta pericula terrae Nescio quam Ueneris Paphon vix cognita fama Cymia regna petis: non illic commoda terrae Temperies, non deliciae , celebrataque priscis Otia carminibus , sed noxia sidera coeli, Et quae perpetuis male sint toleranda colonis: Tu tamen incautus dilecti fratris amore Raptus ab is , fratrem aue tuis complexus in ulnis Et fratrem pariter, dulces deseris auras: Exin nec laeti soles nec candida nobis Ulla dies fulsit, nec densas porrigit Umbras, Nuda sed amissis rarescit sylva capillis. Jam nequo floret ager , neque jam redolentibus herbis Vernat humus, nec, ut ante, colun haec prata Napaeae: Quinetiam solitas tellus negat arida fruges, Horrentesque rubos spiniferum aliurum Pro molli viola, Pro suavi nutrit acantho. Interitu tantane Uo ingemuere leones, Hircanasque ferunt cvisse in funere tigres: Quin lanigerum nullas pecus attigit herbas. Ne
155쪽
Nee quadrupes turbavit aquas, aramine sueto
Abstinuere boves tecum Pontane tulisti Gaudia, deliciasque omnes, tua funera fontcs Et vitrei flevere lacus, his ipse notavi, His oculis his ipse oculis , quum volveret atras Gurdus aquas, maiorque suo Bithynius alveo Obrueret latos ipsis cum frugibus agros. Et secum nostros traheret sata laeta labores; Quin etiam celsi nemorosa per antra Leontis Uerminique alto fleverunt vertice Nymphae Cal. Hoc erat aerea quod nuper ab arbore turtur,
Quae mediis Pontane tibi consurgit in agris,
Nescio quid querulum gemeret: naque una superstes, Una tuo nuper plausus enata sepulchro Laeta fronde viret, rapido non pervia soli. Turtur ad inferias, turtur 9 ille Vocabat. Arg. Inferias Pontane tibi cape munera usta Parva meae, spargat violas , emittat acanthos Fundat humus varios, quot habet novus annu odores, Floret huic tumulo tellus. huic germinat arbos: Dignus erat cui vernet humus, cui germinet arbOS, Pontanus , qui naturae nos abdita primum Edocula, quae igna imbres, que sidera Vento , Quidve ferat noctes hyemo aut aestate serena S, Cur tumeant fluctus, rursus cur unda residat, Qualis alat magnae vigor intus Tethyos undas, Unde suos habeant ortus vaga flumina, quo sit Avertenda modo praestigia, multaque nobis Dodia sui monumenta dedit, sed au a tenemus.
Ipse mihi memini quoties Calidore solebat
Dicere, noeturnas conversus ad astra per umbras,
Disce puer quid fata ferant, viden horrida Martis Sidera, ut ensiferi ydus secat Orionis ΘFalci foroque Seni nimbosos copulet ignes Hoedus, Icarium Phoebo supereminet astrum pHae bellum duramque famem morbosque minantur Astore, cinnumeras terrarum signa ruina S. Felices, qui nostra colent haec rura , nec ullos
156쪽
Armorum strepitus, non classica rauca timebunt. Vos inter sylvas, atque inter palcua nota Pascite oves pueri celsas furor impius urbes Concutiat vobis sint haec nemora avia Curae. cal. Non sic Orpheos mirata est Thracia cantus, Aut Aracyntheae cantantem Amphiona rupeS, Ut tua Dalmaticae mirantur carmina sylvae. Cernis, ut omne nemus motis sua gaudia ramis, Testetur non te moriens Arganthe canentem Carmine vincat olor, sed jam nascentia rauci
Sidera somnifero Grylli stridore salutant.burgamus, laetisque domum repetamus ab agris.
157쪽
SENENSIS . De Chelit Natali ad Pium Secundum
Lis Uid modo concubia meditaris nocte Menalca, a Sedulus ac coeli tracta sidera ervas ΘExigis insomnis praelonga silentia noctis; Te neque permulcet somnus pars optima vitae. M M Lycida, gelidi relegebam signa Bootae, Fulgentem Arcturum subter praecordia . - illa Quae docuit quondam Moeris praesagia irae, elleribus niveis adoperta cacumina cernes Cras, nisi me vani fraudari dogma Magistri. Sed tu nocturnis tandem quid vepribus erras L Bucula lascivi fugiens contagia Tauri Delituit sylva vix multa ego nocte redegi. Algidus, esuriens, nunc sera Mapalia quaero, Ouandoquidem extinctos iamdudum contuor ignes M. En tibi Vulcanum magnae do robore quercus ἔEn tibi fiscellam: crealia munera sume En quoque caseolos servetur bucula septis: Huc ades interea mecum spectabis Olympum, vel fessus moui poteris requiescere Ulmo, Dum Phaetontis equi perfundant lumine campoS.L Muneribus tantis servas me , chare Menalca Non secus ac dulces natos fovet anxia mater. Di tibi fortunent messem, pecuaria, nato ν
158쪽
Et modo perpetuos Iordanis praebeat baultus. Dulcia corticibus stillent tibi nectare mella, Incultique etiam sudent opobalsama sentes. Tu tamen interea gelidos edisce Triones. Ante focum panis languentia membra fovebit. M. Auguror en magni quicquid nutantia cerno Sidera praecipitant lapsus, hellaeque coruscant
Usque adeo, ut tremulos credas ardere Cometas.
Volvitur Eridanus, flammataque cornua tollit; Prosilit,in rutilat Dracori quin furi ardua patrem Andromede fugiens , fidicenque exsultat Arion Spicula contorque Virgori micat usque Corona. Ah te quid moror, o Lycida ruit undique Coelum. Ah ego ne flammis uratur mundus iniquis. Dii, Maria, Oceani, laticesque invergit Averni. Audieram quosdam magicas vulgasse per artes Venturum in cinerem Mundum, cum Iuppiter igni AEthereo missus magnos exusserit Orbes. Heu redit ecce chaos; pluet igni, ac sulphurera magna Intremit c tellus, pavido sudore madescit. Huc age sis, Lycida, amplexi moriamur in unum. L. Bucula sic faustum suspectat lumine Coelum, Succubuitque genu, veneratur & magnum Olympum, Sunt oves genibus flexis,&numen adorant;
Protinus intonuit Coeli jam parte sinistra. Omnia quae quondam nostri dixere benigna; Ne trepida Deus usque, Deus miserebitum; ecquid 2Ethereo dilapsa polo Cyllenia proles Devolat agnosco faciem rutilumque eapillum, Sed dexter pedibus talaria gemmea quisquis
Sis , precor o felix e coelestis Nuntius aulae Ecce venit referet summi mandata Tonantis. Horreo flagrantes oculos . vultumque coruscum Nec proferre aciem possum tremebunda labascunt Membra gelu trepidis nequeo consistere plantis .
Quo falsa attoniti ruitis formidine quonam Pastores fugitis torpentes sistite laeti Et quaecumque metu posito Deus aethere summo
159쪽
Nuntiat, intentis discite mentibus ultro. Progeniem omnipotens miseratus crimina Mundi Dimisit Coelo, magnique potentia Patris Unica Natus erit rerumque accepit habenas, Cui aria, moelum, tellus, Acheronti rempla Parebunt, Christi nomenque verebitur omnis. Hunc peperit Virgo, numquam polluta virili Congressu , cybo divini Numinis aucta. Huius in adventu exultantia cernitis astra. Omnigenumque pecus, terram . Neptunia regna Vana superstitio cecidit, simulacraque falsa Lapsa caduut Christum verum testantia numen. Nunc tranquilla quies, nunc pax erit inclita terris . Aurea composito redeunt nunc secula Mundo.
Ite igitur sanctum venerantes discite Numen. Lumine stella micans, facili vos limite sistet. Coeli interpres, o vox praenuntia Divum, Audi pastores alarum comprime nixus, Respice tendentes ad dera respice palmas, M. Heu fugit, ad superas volitansque evanuit auras. Lycida & nostras voces frustratur inanes. Heu fugit, incaepto sic nos sermone reliquit, Ut solet ex siccis depulsam faucibus agnam Uberibus matris sitientem linquere pastor L. Praestat nunc mandata sequi: quaerenda Menalca , Est via, qua superi Regis veneremur alumnum: En tibi promisium sidus, vestigia nostra
Duxerit, errantes monstrat per devia calles: M. Ocius at propero, nec me res ulla moratur, Quin te magne Deum quaeram, castamque parentem.
Annua jamque tibi vigilabitur hostia septis
Pinguior e ngstris, sertisque ornabitur ara. Ipse ego praefulva mactabo fronte iuvencum, Mella feram calathis, Panchaeo thure litabo. Hic erit ille Deus, quem dieunt scribere Mosen Pastores, regum regem, Divumque potentem. Dixerat Alcidamas vocem sensisse per umbram Clamantis, rerum Dominum eo enoscite gentos
160쪽
Ast ego nune memini Moerin dixisse Sibyllam
Fatidicam, dederat mentem cui clarus Apollo, Euboicum stimulande Deo cecinisse per antrum, Progontem coelo quondam demittier alto, Qua redeat priscum Mundus Victurus in aurum. Hic puer aeterni referens mandata Parentis Delectos proceres coetusti rore rigabit; Astraeam referet terris . castamque fororem Et frontem glauca redimitam prorsus oliva, Pacem quae miseris nunc est vix cognita terris. Hic quoque Tartarei portas iunget Averni Insontesque animas sanctorum reddet Olympo. Dixerat haec Moeris, memini: nam cetera mentem
Heu Lycida nostram fugiunt, hanc ille canebat
Progeniem aeterno divinam Numine cretam.
L. Desine plura modo, speculam conscende Menalca. Εj age nunc propera fulgentia tocla videbis Ignibus haud nostris fumosis lampade coeli Illa micant superi praetendunt lumina dextris, Aspice semideos manes quos ardua Virtus
Donavit Coelo volitantes culmina circum Coelicolae timulantur enim , pia turba ministrat. Hinc referunt violas, ast imbres ille rosa rurSpargit perpetuo vernant conveX Tonantis. Maturare viam praestat, visendaque sancta
Est hominum, Mundique quies, divumque propago. Sed qui nunc aditus nobis quive ostia pandet ΘPro foribus felix observat lumina Ioseph o dilecte senex superis, o Ianitor almae Usque domus jussu Divum, venientibus adsis.
Nui, fortunati Pastores , cernite regcm AEthereum genuit summi quem conditor orbis.
Et pastorali peperit sub culmine Uirgo. Ponite vota Deo .castae procumbite Matri. Hinc vitam vobis, fata meliora petatis. Nam dabit hic requiem festis, atque otia Mundo. L. M. Alma Dei soboles , divorvi maxime Iesu, Terrarumq; celique decus, hominumqt, redemptor,